Ο ρόλος της γυναίκας στη σημερινή οικογένεια

Subject to change · 07-04-07

Αρχική Δημοσίευση από maik85:
Το δεύτερο που λες δεν είναι άσχετο. Είναι άσχετο και εκτός πραγματικότητας να θεωρείς πως η διαπαιδαγώγηση ενός ανθρώπου είναι το ίδιο πράγμα με το να μαθαίνει η γάτα στα γατάκια της πως να επιβιώνουν..

Δεν θεωρώ οτι είναι το ίδιο για τον άνθρωπο. Για τη γάτα όμως, είναι εξίσου δύσκολο έργο και για σημαντικό χρόνο σε σχέση με τη διάρκεια ζωής τους. Και αυτό είναι που συγκρίνω.

maik85 · 07-04-07

Δλδ θεωρείς πως είναι τόσο υποτυπώδες και μηδαμινό να αφιερώνεις χρόνο και ενέργεια για να μεγαλώσεις σωστά ένα παιδί και αυτό μόνο ένα ζώο θα έκανε? :confused:

Από ό,τι καταλαβαίνω πιστεύεις πως το να ασχοληθείς συνειδητά με την ανατροφή ενός παιδιού είναι σπατάλη χρόνου..

edit: επίσης δεν πιστεύω πως τίθεται οποιοδήποτε θέμα σύγκρισης ανάμεσα σε ανατροφή ανθρώπου και ανατροφή ζώου

Insomniac · 07-04-07

Αρχική Δημοσίευση από Michelle:
Γιατί είναι λίγο άσχημο να μην δουλεύει και να μην ασχολείται και με τις δουλειές του σπιτιου και είτε να τις κάνει και ο άνδρας που θα δουλεύει κιόλας και κατα συνέπεια θα κουράζεται περισσότερο απο αυτή είτε να πληρώνουν έξτρα γυναίκα για το καθάρισμα.

Εγώ είπα οτι οι ώρες που είναι το παιδί σχολείο ΣΕ ΣΥΝΔΥΑΣΜΟ με αυτές που θα αφιέρωνε στο καθάρισμα του σπιτιού άνετα φτάνουν για να κάνει ακόμα και καριέρα. Όχι μόνο αυτές του σχολείου.

* Γιατι ή θα αφιερωσεις ΠΟΛΥ χρονο στις δουλειες του σπιτιου ή καθολου; (αυτο βεβαια εξαρταται και απο το πως οτιζεις το πολυ)

* Γιατι ποσες ωρες καθημερινα νομιζεις ξοδευει μια γυναικα στις δουλειες του σπιτιου; Πανω απο 2 (αρα να φτασεις σε ενα 8ωρο, οχι αρκετο για καριερα) Ασε που οι ωρες των δουλειων του σπιτιου μπορουν καλλιστα να συνδυαστουν με το παιδι χωρις να το παραμελεις, αρα δεν ειναι απαραιτητα διακριτα.

Αρχική Δημοσίευση από Isiliel:
...πόσο θέλω να σας δω έναν έναν σε μερικά χρονάκια με τα παιδάκια σας, υπαρκτές οντότητες πλέον, να μπορείτε να μιλάτε με την ίδια σιγουριά!

Για ποιους και για ποιες περιπτωσεις μιλας;

Αρχική Δημοσίευση από maik85:
Δλδ θεωρείς πως είναι τόσο υποτυπώδες και μηδαμινό να αφιερώνεις χρόνο και ενέργεια για να μεγαλώσεις σωστά ένα παιδί και αυτό μόνο ένα ζώο θα έκανε?

Από ό,τι καταλαβαίνω πιστεύεις πως το να ασχοληθείς συνειδητά με την ανατροφή ενός παιδιού και να το μεγαλώσεις σωστά είναι σπατάλη χρόνου..

Ενταξει, μην υπερβαλλουμε, δεν ειπε αυτο. Αν καταλαβα, ειπε οτι αν κανεις ΜΟΝΟ αυτο, και το εχεις ως αυτοσκοπο στη ζωη, τοτε θα ειναι σαν να εισαι ζωο.

maik85 · 07-04-07

Αρχική Δημοσίευση από Insomniac:
Ενταξει, μην υπερβαλλουμε, δεν ειπε αυτο. Αν καταλαβα, ειπε οτι αν κανεις ΜΟΝΟ αυτο, και το εχεις ως αυτοσκοπο στη ζωη, τοτε θα ειναι σαν να εισαι ζωο.

Ούτε εγώ είπα να τελειώσει η ζωή μας όταν κάνουμε παιδιά. Απλά με το που κάνεις παιδιά, βάζεις κάποιες άλλες προτεραιότητες στη ζωή σου και πρέπει να κάνεις κάποιες θυσίες για να τα μεγαλώσεις σωστά.

Και στο κάτω κάτω αν κάποιος δεν θέλει να κάνει συμβιβασμούς ας επιλέξει την καριέρα του, από το να κάνει ένα παιδί που θα μεγαλώσει με τους όρους που επέλεξαν οι γονείς του πριν το κάνουν.

Insomniac · 07-04-07

Α, οχι, διαφωνω!

Αρχική Δημοσίευση από maik85:
Ούτε εγώ είπα να τελειώσει η ζωή μας όταν κάνουμε παιδιά. Απλά με το που κάνεις παιδιά, βάζεις κάποιες άλλες προτεραιότητες στη ζωή σου και πρέπει να κάνεις κάποιες θυσίες για να τα μεγαλώσεις σωστά.

Αρχική Δημοσίευση από Insomniac:
Κατα τη διαρκεια της περιοδου που τα παιδια ακομα διαμορφωνουν προσωπικοτητα ή δεν μπορουν να φροντισουν τον εαυτο τους, πρωτη προτεραιοτητα σου πρεπει να ειναι αυτα. Πρωτη, οχι μοναδικη.

Αρχική Δημοσίευση από maik85:
Και στο κάτω κάτω αν κάποιος δεν θέλει να κάνει συμβιβασμούς ας επιλέξει την καριέρα του, από το να κάνει ένα παιδί που θα μεγαλώσει με τους όρους που επέλεξαν οι γονείς του πριν το κάνουν.

Αρχική Δημοσίευση από Insomniac:
Αν δεν θελεις ή δεν μπορεις παλι να κανεις το παραπανω, πολυ απλα, μην κανεις παιδια, δεν σ' αναγκαζει κανεις. Αλλα μην κανεις παιδια, και μετα για δικους σου λογους τους στερησεις το δικαιωμα απο εναν καλο γονιο.

maik85 · 07-04-07

Αρχική Δημοσίευση από Insomniac:
Α, οχι, διαφωνω!

Πρόσεχε θα μαλώσουμε άσχημα!!!

viki_thess · 07-04-07

Αρχική Δημοσίευση από maik85:
Ούτε εγώ είπα να τελειώσει η ζωή μας όταν κάνουμε παιδιά. Απλά με το που κάνεις παιδιά, βάζεις κάποιες άλλες προτεραιότητες στη ζωή σου και πρέπει να κάνεις κάποιες θυσίες για να τα μεγαλώσεις σωστά.

Και στο κάτω κάτω αν κάποιος δεν θέλει να κάνει συμβιβασμούς ας επιλέξει την καριέρα του, από το να κάνει ένα παιδί που θα μεγαλώσει με τους όρους που επέλεξαν οι γονείς του πριν το κάνουν.

ετσι ειναι...οπως τα λεει ο maik85.
αλλαζει τελειως η ζωη μας οταν κανουμε παιδια...τελειως...
εγω δεν εχω ακομη βεβαια αλλα απο φιλες μου που βλεπω εχω πειστει απολυτα...εγω πιστευω οτι δεν μπορει να συνδυασει μια γυναικα και τη ΣΩΣΤΗ ανατροφη ενος παιδιου και καριερα ταυτοχρονα. σε καποιο απο τα δυο θα μειονεκτει... οπως λεγανε και οι γιαγιαδες μας...2 καρπουζια σε ενα χερι δεν κρατας

roumana · 07-04-07

Αρχική Δημοσίευση από Michelle:
Μα με τη δική σας θεωρία, δεν θα γίνουν "επιστήμονες επιτυχημένοι στους τομείς τους" διότι πρώτη τους προτεραιότητα θα είναι τα δικά τους παιδιά!
Και καλός γονιός δεν είναι απαραίτητα ο άεργος γονιός. Προτιμώ να αφιερώνω λιγότερο χρόνο στο παιδί μου αλλά ΠΟΙΟΤΙΚΟ χρόνο, παρά απλώς να περιφέρομαι μεσα στο σπίτι με ένα σφουγγαρόπανο ώστε να με βλέπουν. Και μια γυναίκα που δεν δουλεύει αφιερώνει ΠΟΛΥ χρόνο στις δουλειές του σπιτιού. Αν δε, τον συνδυάσουμε και με τις ώρες που πηγαίνει το παιδί σχολείο, είναι τόσες ώστε όχι μόνο θα μπορούσε να δουλεύει αυτές τις ώρες αλλά να κάνει και καριέρα! Η διαφορά ποιά είναι; Οτι το παιδί τη βλέπει να υπάρχει μέσα στο σπίτι; Τι του προσφέρει έτσι;

έτσι είναι κοπέλα μου. ασ'τους να λένε...δεν το ζουν, γι'αυτο μιλάν*...εσύ να κάνεις τα όνειρα σου πραγματικότητα. και αν κάποτε αποφασίζεις ότι είσαι έτοιμη να κάνεις ένα διάλειμμα τρία τέσσερα χρόνια, κάνε και παιδάκι...

1)*δεν έχετε ιδέα εσείς που μιλάτε για το «μεσα στο σπίτι » τι σημαίνει κατάθλιψη και πόσο εύκολα την αποκτάς όταν σταματάς την δουλειά...ειδικά αν έχεις και γύρο σου καλοθελητές "μάνα...καινούριο είναι αυτό? καλά ...αυτή κάθεται, ο άλλος σκοτώνεται στην δουλειά και ο νους της στα ψώνια..." (και δεν έχει καμία σημασία αν κανανε χιουμορ για μια καινούρια κατσαρόλα ή για μια καινούρια τσάντα...) θα είστε εσείς από σίδερο για να μην σαν νοιάζει το πώς σας βλέπουν οι γύρο σας…
2)*η ψυχολογία της γυναίκας δεν είναι και η καλύτερη εφόσον δεν εκτιμάνε και οι γύρο της το οτι κλειστηκε στο σπιτι. Σαν λίγες φορές ακούσαμε «καλά περνάτε εσείς οι νικουκοιρουλες ..καφεδάκι, βόλτα…εμείς οι λαλακες δουλεύουμε…». Πάτε να μου παρουσιάζετε (ειλικρινή και insomniac)την δική σας ίσος καλή συμπεριφορά σαν γενική συμπεριφορά των αντρών…εμ.. δεν είναι έτσι τα πράγματα…
3)*επιμένω σε ένα στοιχειό…κάνουμε αδύναμα παιδιά αν είμαστε συνέχεια μαζί τους…το ζω…ξέρω τι λέω…από το να λείπεις μερικές ώρες από την ζωή του παιδιού σου μέχρι στην αμέλεια είναι μεγάλη απόσταση

…το ποιοτικό χρόνο για το οποιο είχα σκοπό να γράφω σήμερα το πρωί το ανέφερε ήδη η Μισελ.
4)* και ναι φίλε μου insomniac…καλό είναι να κρατάς πισινή. Δεν σκέφτομαι ποτέ ότι ο άντρας μου θα με χωρίσει. Όμως το ελάχιστο ρίσκο, το 1% να με αφήσει στα 60 μου για μια πιτσιρίκα υπάρχει. Και δεν μπορώ να το αγνοήσω.

viki_thess · 07-04-07

και ΤΟΝΙΖΩ οτι ειμαι ΥΠΕΡ του να εργαζεται η γυναικα οταν εχει παιδια.
οχι να ειναι γυναικα καριερας ομως γιατι οι πολλες ωρες που θα λειπει στη δουλεια της δεν θα της δινουν ελευθερο χρονο για να απολαυσει το παιδι της.

Subject to change · 07-04-07

Αλήθεια πόσες απο εσάς (δεν αναφέρομαι στη ρουμάνα) που κατακρίνετε τόσο την καριέρα όταν υπάρχει και παιδί κάνετε όντως καριέρα; Μήπως απλά υποθέτετε απο αυτά που έχετε δει στις αμερικάνικες ταινίες;
Insomniac όσες γυναίκες που δεν δούλευαν έχω δει, αφιέρωναν ΠΟΛΥ περισσότερο χρόνο απο 2 ώρες στις δουλειές του σπιτιού. Σχεδόν όλη μέρα τις έβλεπα να τρέχουν και να καθαρίζουν. Εγώ απο τα παιδικά μου χρόνια έχω να θυμάμαι μια μητέρα που καθόταν μαζί μου και μου μάθαινε πράγματα, που μου διάβαζε τους Αθλίους του Ουγκώ πριν κοιμηθώ στα 8 μου, που μου μάθαινε μαθηματικά και φυσική πριν τα μάθω στο σχολείο, που μου έλυνε κάθε απορία, που της έλεγα το κάθε πρόβλημα μου και εκείνη τα δικά της. Οι περισσότεροι που ξέρω που η μητέρα τους δεν δούλευε αυτό που έχουν να θυμούνται είναι μια μητέρα που απλώς υπάρχει μέσα στο σπίτι, συνήθως υπερπροστατευτική σε σημείο εκνευριστικό που ελάχιστα είχαν δεθεί μαζί της διότι στο τέλος, δεν την εκτιμούσαν και ιδιαίτερα (άλλο αγάπη, άλλο εκτίμηση). Ίσως τελικά το οτι είμαι πάρα πολύ δεμένη με τη μητέρα μου να οφείλεται εν μέρει και στο οτι ενδιαφερόταν για την καριέρα της.

prime · 07-04-07

δεν μπορώ να απαντήσω για όλες τις γυναίκες, μπορώ να μιλήσω μόνο για μένα.

θα μπορούσε κανείς να πει ότι είμαι γυναίκα καριέρας, αν και δεν αποδέχομαι τον όρο για τον εαυτό μου.
δουλεύω πολλές ώρες, ούσα ελεύθερος επαγγελματίας, ζω μόνη και είμαι οικονομικά ανεξάρτητη.

αν με έβαζες σε ένα σπίτι με μόνο σκοπό να το καθαρίζω και μεγαλώσω ένα παιδί το πιο πιθανό είναι ότι θα πάθαινα κατάθλιψη... και εξηγώ..

1) δεν θα μπορούσα να μην έχω εισόδημα.-
το να βρεθώ οικονομικά εξαρτώμενη από κάποιον με φοβίζει ακόμα και όταν μιλάμε για τον σύζυγο και πατέρα του παιδιού μου.
είναι θεμιτό σα σκέψη γιατί πρόκειται για οικογένεια αλλά οι οικογένειες διαλύονται και ποτέ δεν ξέρεις πώς έρχονται τα πράγματα ακόμα και αν ξεκινάς με τις καλύτερες των προύποθέσεων.

2) το ότι είμαι εργαζόμενη είναι μέρος της ταυτότητάς μου -όχι της αστυνομικής

- , το πώς ορίζω τον εαυτό μου και αποτελεί μέρος του ποια είμαι.

αν το έχανα αυτό θα ήταν σαν να χάνω αυτό το τμήμα του εγώ για το εμάς...δεν ξέρω αν θα μπορούσα να το ισορροπήσω μέσα μου και θα υπήρχαν σίγουρα προβλήματα στη σχέση -οικογένεια.

3) θα έπρεπε να εγκαταλείψω μια προσπάθεια χρόνων του να μπουν τα επαγγελματικά σε μια σειρά.
όταν βγαίνεις από το παιχνίδι είναι πολύ δύσκολο να ξαναμπείς αν το θελήσεις.
ό,τι αφήνεις σε αφήνει και πάμε πάλι από την αρχή.
δεν ξέρω αν θα μπορούσα να το κάνω.

4) όταν έχεις συνηθίσει να είσαι συνέχεια με κόσμο και βρεθείς ξαφνικά σε ένα σπίτι κλεισμένος - ναι κλεισμένος- με ένα μικρό μωρό ΑΠΟΜΟΝΩΝΕΣΑΙ , χάνεσαι, μένεις πολλές ώρες μόνος.
Υπάρχει περίπτωση αυτό να μη στη δώσει στα νεύρα?

αυτά μπορώ να σκεφτώ μέχρι τώρα.
αν υπάρξει κάτι άλλο θα επανέλθω.

Sunrise · 07-04-07

Αρχική Δημοσίευση από roumana:
έτσι είναι κοπέλα μου. ασ'τους να λένε...δεν το ζουν, γι'αυτο μιλάν*...εσύ να κάνεις τα όνειρα σου πραγματικότητα. και αν κάποτε αποφασίζεις ότι είσαι έτοιμη να κάνεις ένα διάλειμμα τρία τέσσερα χρόνια, κάνε και παιδάκι...

1)*δεν έχετε ιδέα εσείς που μιλάτε για το «μεσα στο σπίτι » τι σημαίνει κατάθλιψη και πόσο εύκολα την αποκτάς όταν σταματάς την δουλειά...ειδικά αν έχεις και γύρο σου καλοθελητές "μάνα...καινούριο είναι αυτό? καλά ...αυτή κάθεται, ο άλλος σκοτώνεται στην δουλειά και ο νους της στα ψώνια..." (και δεν έχει καμία σημασία αν κανανε χιουμορ για μια καινούρια κατσαρόλα ή για μια καινούρια τσάντα...) θα είστε εσείς από σίδερο για να μην σαν νοιάζει το πώς σας βλέπουν οι γύρο σας…
2)*η ψυχολογία της γυναίκας δεν είναι και η καλύτερη εφόσον δεν εκτιμάνε και οι γύρο της το οτι κλειστηκε στο σπιτι. Σαν λίγες φορές ακούσαμε «καλά περνάτε εσείς οι νικουκοιρουλες ..καφεδάκι, βόλτα…εμείς οι λαλακες δουλεύουμε…». Πάτε να μου παρουσιάζετε (ειλικρινή και insomniac)την δική σας ίσος καλή συμπεριφορά σαν γενική συμπεριφορά των αντρών…εμ.. δεν είναι έτσι τα πράγματα…
3)*επιμένω σε ένα στοιχειό…κάνουμε αδύναμα παιδιά αν είμαστε συνέχεια μαζί τους…το ζω…ξέρω τι λέω…από το να λείπεις μερικές ώρες από την ζωή του παιδιού σου μέχρι στην αμέλεια είναι μεγάλη απόσταση …το ποιοτικό χρόνο για το οποιο είχα σκοπό να γράφω σήμερα το πρωί το ανέφερε ήδη η Μισελ.
4)* και ναι φίλε μου insomniac…καλό είναι να κρατάς πισινή. Δεν σκέφτομαι ποτέ ότι ο άντρας μου θα με χωρίσει. Όμως το ελάχιστο ρίσκο, το 1% να με αφήσει στα 60 μου για μια πιτσιρίκα υπάρχει. Και δεν μπορώ να το αγνοήσω.

Γενικά, συνφωνώ με όσα λέει παραπάνω η Ρουμάνα...και ειδικά με το τελευταίο! Για να μην πω, ότι είναι ίσως και ο ΠΙΟ ουσιώδης λόγος από όλους, το γιατί πρέπει μία γυναίκα να δουλεύει...Ένα εγκεφαλικό σε μεγάλη ηλικία σε συνδυασμό με μία πιτσιρίκα, που λιγουρεύεται περιούσιες, είναι ένα πολύ πιθανό σενάριο, που μπορεί να συμβεί ακόμα και στον καλύτερο άντρα του ΚΟΣΜΟΥ, που μπορεί να έχει τη γυναίκα του βασίλισσα... :whistle:

Για να μην αναφερθώ και στο γεγονός, ότι εκτός από τη γυναίκα του, πολυ πιθανό να αφησει και τα παιδιά του σύξυλα! :hmm:

underwater · 09-04-07

Η μαμά μου θα μπορούσε να μην εργάζεται, καθώς το εισόδημα του πατέρα μου επαρκούσε για να καλύψει τις ανάγκες μας. Παρόλα αυτά επέλεξε να δουλέψει, επειδή όπως λέει κι η ίδια την γεμίζει να διοχετεύει δημιουργικά τον χρόνο της και να είναι ενεργό μέλος της κοινωνίας. Όταν ήμουν πολύ μικρή δεν δούλευε για να αφοσιωθεί στα παιδιά της, αλλά αυτό δεν το θυμάμαι για να πω τα + και τα -. Στο μυαλό μου πάντα την έχω να συνδυάζει δουλειά, φροντίδα για εμάς και να είναι καταπληκτική νοικοκυρά. Αλλά καριερίστα όχι, δεν την λέω.

Κι εγώ θέλω να ακολουθήσω κάτι παρόμοιο. Θεωρώ την δουλειά πολύ σημαντική και φέτος που δεν δουλεύω αισθάνομαι ντροπή. Του χρόνου, επειδή θέλω να συνεχίσω τις σπουδές μου, θα τις συνδυάσω οπωσδήποτε με δουλειά! Το να γίνω η καριερίστα που βλέπουμε στις ταινίες δε με νοιάζει. Θέλω να κάνω καλά την δουλειά μου και να προσφέρω στο κοινωνικό σύνολο, χωρίς να ξεχνώ ότι είμαι άνθρωπος κι έχω ανάγκες.

Και διαφωνώ κάθετα με αυτό που λέει η ΚΕ, ότι η νοικοκυρά πρέπει να λαμβάνει περισσότερο σεβασμό από την εργαζόμενη. Αν η δεύτερη μπορεί να συνδυάσει εργασία-παιδιά-εαυτό της για μένα είναι το πραγματικό μαγκάκι! Και πιο υγιές πρότυπο για ένα παιδί στον 21ο αιώνα.

dooo · 10-04-07

η μητέρα μου δούλευε εξαρχής, όπως και ο πατέρας μου. Μεγαλώσαμε με κάμποσες γυναίκες, αφότου πέθανε η γιαγιά μου (όταν πήγαινα τετάρτη δημοτικού). Όταν ο ντάντι γύριζε από τα πολύμηνα ταξίδια (όντας ναυτικός), έμενε σπίτι και ήταν οι καλύτερες περίοδοι της ζωής μας. Για το λόγο αυτό πήρε μειωμένη σύνταξη και έτσι, στα τέλη του γυμνασίου, τον είχαμε καθημερινώς κοντά μας.
Μπορείτε να πείτε ότι απέκτησε το ρόλο της μητέρας. Μαγείρευε, έπλενε πιάτα, καθόταν να διαβάσουμε μαζί, και τις ώρες που ήμασταν στο σχολείο, κοιτάτε σύμπτωση: εξασκούσε τα χόμπυ του ο άνθρωπος, αυτά που τον γέμιζαν!!!!

Μακάρι να μου δινόταν η ευκαιρία άμεσα να κάθομαι στο σπίτι, τώρα που αρχίζω τη δική μου οικογένεια. Και σε ότι μαλακίες μου έλεγαν (ρουμάνα) θα τους έβγαζα περιπαικτικά τη γλώσσα. Γιατί αυτό που έκανα θα το ΓΟΥΣΤΑΡΑ.

ψ. και σπουδαγμένη είμαι, και υψηλόμισθη είμαι μη σου πω και ανήσυχη ψυχή. To βράδυ όμως, λίγο προτού κλείσουν τα μάτια, είμαι σίγουρη ότι θα τα έδινα όλα για να μπορώ να μένω σπίτι. Αν ο άλλος με παρατήσει στα 60 μου για μια πιτσιρίκα, τα παιδιά θα είναι ενήλικες με τις δικές τους ζωές. Στα 60, τι χήρα, τι ζωντοχήρα.

ψ2. Ξέρω τα αντεπιχειρήματα: "ο ντάντι είχε σύνταξη, μειωμένη μεν, αλλά σύνταξη!" SO?!!?!? και έγω έχω αρχίσει συνταξιοδοτικό πρόγραμμα σε ιδιωτική ασφαλιστική εταρεια και στα 50 μου θα παίρνω 500 ευρώ χωρίς να κάνω τίποτα. "Και πού θα τα βρίσκεις τα 100 ευρώ το μήνα για να τα δίνεις στην ασφαλιστική αν δε δουλεύεις?" εκεί κολλλλάτε? κάθομαι σπίτι και φτιάχνω καλάθια, όταν είναι τα παιδιά στο σχολείο. Κάνω babysitting. Δουλεύω γραμματέας. Δουλεύω εξωτερικός συνεργάτης-μηχανικός σε γραφεία μελετών. Για όλα υπάρχει λύση. Αρκεί να μην είναι αναγκαστική. Ο καθένας κάνει τη ζωή του όπως αυτός πιστεύει καλύτερα. Αυτός δεν είναι λόγος να κρίνουμε τις επιλογές των άλλων.

Isiliel · 10-04-07

Έχω ζήσει έστω και για λίγο (2 χρόνια) αυτό που λέει η ρουμάνα και ξέρω πως είναι...Ειδικά αυτό που λέει πως δεν κάνει καλό στα παιδιά να είσαι συνεχώς μαζί τους!...

Και τώρα δουλεύω και ξέρω πως είναι να μένει το παιδί μόνο του με τη γιαγιά κι ας είναι η καλύτερη γιαγιά του κόσμου. Η ψυχούλα μου το ξέρει πόσο θα 'θελα να μένω σπίτι, ειδικά όταν σε παίρνει το παιδί τηλέφωνο και σε ρωτάει" Μανούλα πότε θα 'ρθεις" και η καρδιά σου σπάει κάθε φορά, (ΚΑΘΕ ΦΟΡΑ!) και ντρέπεσαι να του πεις, "όταν γυρίσω θα κοιμάσαι, πάλι..."(ΠΑΛΙ!) αλλά δεν υπάρχει η δυνατότητα να μη δουλεύω...

Το δίκιο είναι μοιρασμένο παιδιά. Όσο κι αν πιστεύετε πως θα καραγουστάρετε να μεγαλώνετε τα παιδιά σας (λες κι εμείς δεν καραγουστάραμε...τεσπα) έρχεται ένα σημείο που απλά...δε σου φτάνει...δεν έχεις από που να γεμίσεις μπαταρίες...Το παιδί ρουφάει κι εσύ ξαφνικά μένεις κενός...
Ποτέ δε με ένοιαξε τι θα πουν οι απ'έξω (τώρα που χώρισα να δείτε τι λένε...) αλλά υπήρχαν μέρες που ασφυκτυούσα που κάτι έλειπε που ήθελα να ντυθώ/βαφτώ αλλά...ούτε κουράγιο είχα, ούτε λόγο... και δε μου έμενε λεπτό για να ασχοληθώ με κάποιο hobby... ήταν βέβαια και το παιδί πολύ μικρό τότε...

Όπως είπα είναι κάπου στη μέση το πράγμα. Τίποτα δεν είναι απόλυτο και σίγουρα δεν κρίνουμε κανέναν για τις επιλογές του!

kleftra · 10 Απριλίου 2007

Mακάρι να είχα περισσότερο χρόνο να γράψω όλα όσα θέλω.
Δεν έχω καταλάβει απο που ξεκινήσατε και που το πάτε, ο τίτλος του σπλιτ είναι ολίγον παραπλανητικός, συζητάμε για την θέση της γυναίκας στην κοινωνία;στην οικογένεια;το ρόλο της μάνας;όλα μαζί;
Νομίζω ότι το θέμα είναι αρκετά πολύπλοκο και ο καθένας μας το αντιλαμβάνεται διαφορετικά(και υποκειμενικά).

Για παράδειγμα εγώ ως κόρη δυο εργαζόμενων γονιών μεγάλωσα με τους παππούδες μου και εν συνεχεία μεγάλωσα τον μικρότερο αδερφό μου.Κι όσο κι αν εκτιμώ τους κόπους των γονιών μου να ζήσουμε υπερ-άνετα θα ήθελα να τους έχω πιο κοντά στο μεγάλωμα μου και τους δύο.Δεν τους κατηγορώ γιατί πλέον καταλαβαίνω πόσο δύσκολο είναι.
Ευελπιστώ όταν κι αν θα κάνω παιδιά να τα μεγαλώσω η ίδια και δεν νοιώθω καθόλου υποτιμητικά αν αυτό θα σημαίνει πως θα παγώσω την καριέρα μου ή θα βγάλω 1000 ευρώ λιγότερα απο τον άντρα μου.
Το ιδανικό για μένα θα ήταν να μπορώ να δουλεύω λιγότερες ώρες και να περνάω τις υπόλοιπες φροντίζοντας την οικογένεια μου.Αν και αναγνωρίζω πως η δουλειά της μανάς είναι η πιο δύσκολη του κόσμου δεν θα μπορούσα λόγω ιδιοσυγκρασίας να αφήσω τελείως τα επαγγελματικά μου.Οπότε ψάχνω για την χρυσή τομή.
Αν δεν την βρω θα επιλέξω σίγουρα την οικογενειά και δεν θεωρώ πως οι κόποι μου,οι σπουδές μου,τα όσα αποκόμισα θα πάνε χαμένα αν μπορέσω να μεταδώσω στα παιδιά μου όλες αυτές τις γνώσεις,τις εμπειρίες και τις αξίες που κουβαλάω.
Εν κατακλείδι προσωπικά θεωρώ πως ο ρόλος της γυναίκας σήμερα (σε συνάρτηση με την οικογένεια και την εργασία) είναι ιδιαίτερα νευραλγικός και απόψεις κάθετες και αμετακίνητες δεν χωράνε στην προσέγγιση του.

edit:Μόλις διάβασα σωστά τον τίτλο(γεράματα), αγνοήστε την πρώτη παράγραφο.

Vkey · 10-04-07

Μιας που λέμε πως όλοι μεγαλώσαμε ας πω κι εγώ διότι ζήλεψα

Η μαμά μου σταμάτησε την δουλειά όταν παντρεύτηκε (την ήθελε ο daddy σπίτι και επειδή δεν υπήρχαν οικονομικά προβλήματα δεν τις φάνηκε κακή ιδέα) οπότε μεγάλωσα με την μαμά μου σπίτι καθώς και την γιαγιά μου και την προγιαγιά μου! Ο μπαμπάς μου έλειπε αρκετές ώρες όταν δούλευε σε μεγάλο εργοστάσιο και η θέση του είχε πολλές απαιτήσεις... Άρχισα να τον χαίρομαι μετά τα 6 μου όταν μπήκε στο δημόσιο

Το θέμα είναι ότι ενώ είχα την μαμά μέσα στα πόδια μου και την χαιρόμουν αλλά και την τσάτιζα που δεν την άφηνα να κάνει δουλειές είναι ότι τώρα στα 40+ που εμείς έχουμε μεγαλώσει κι έχουμε φύγει μετανιώνει που δεν μπορεί να ξαναρχίσει την δουλειά της από εκεί που την άφησε... Που έχει τόση ενέργεια και οι δουλειές του σπιτιού της δεν την βοηθούν να τις εκτονώσει...Και είναι δύσκολο να βρει δουλειά...ειδικά αυτό που είχε σπουδάσει και σε τέτοια ηλικία...

Οπότε με μεγάλωσε λέγοντας μου να μάθω να είμαι ανεξάρτητη και να μην αφήσω ποτέ και για τίποτα την δουλειά μου! (και μιλάμε για γυναίκα που δεν της λείπει κάτι, ούτε στερείται .... δηλαδή τα χρήματα είναι της οικογενείας και όχι μόνο του μπαμπά που δουλεύει)

Μεγαλώνοντας με αυτό τον τρόπο και βλέποντας πόσο με γεμίζει και με ευχαριστεί η δουλειά μου δεν ξέρω αν θα την άφηνα για να δοθώ ολοκληρωτικά στην οικογένεια... ίσως ακούγεται εγωιστικό αλλά θέλω να τα συνδυάσω και τα δύο και όχι μόνο ένα από τα δύο... Γιατί η δουλειά μου είναι μέρος της ζωής μου... είναι κομμάτι μου που στην τελική πάλεψα να το έχω και δεν μου χαρίστηκε...

Φοβάμαι ότι μένοντας σπίτι με ένα μωρό συνέχεια θα φρικάρω! Επιπλέον το συν στην δική μου περίπτωση είναι ότι η δουλειά μου έχει ένα πάρα πολύ καλό ωράριο που μου αφήνει μετά πολύ χρόνο για να αφοσιωθώ σε πράγματα που με γεμίζουν

Και επίσης δεν με ενδιαφέρει η καριέρα τόσο πολύ... ναι έχω κάποια όνειρα αλλά για εμένα και να μην πραγματοποιηθούν δεν θα απογοητευθώ....

Resident Evil · 10-04-07

Λοιπόν να πω κάτι? (έχοντας διαβάσει πολύ βιαστικά το θέμα)...

ΜΕ ΕΚΝΕΥΡΙΖΕΙ απίστευτα το γεγονός ότι αυτό το έρμο το παιδί (είτε από τους υπέρμαχους της εργαζόμενης μητέρας είτε από τους πολέμιους) σε μονογονεική ή σε "κανονική" οικογένεια τελικά ένα και μόνο γονιό έχει!!!!

Εμένα με μεγάλωσε ο πατέρας μου... Όχι δεν είναι χωρισμένοι οι γονείς μου απλά , ενώ όταν γεννήθηκε η αδελφή μου είχε πολύ δουλειά ο πατέρας μου 5 χρόνια αργότερα τα πράγματα ειχαν έρθει τούμπα και η μάνα μου έτρεχε και δεν έφτανε ενώ ο πατέρας μου (αν και δούλευε) ήταν πολλές περισσότερες ώρες χαλαρός... δεν... πάθαμε τπτ, ούτε εγώ ούτε η οικογένεια που την περίοδο που γεννήθηκα εγώ έκανε, ας πούμε, καριέρα η μαμά μου και ο μπαμπάς μου είχε μείνει λίγο πιο πίσω...

ΕΠΙΣΗΣ, πήγα στον παιδικό σταθμό 3 χρονών (γιατί στο μεταξύ αυξήθηκαν και οι δουλειές του πατέρα μου) και ... 23 χρόνια μετά έχω να δηλώσω ότι "με λένε XRZ και είμαι πολύ καλά!"... Δεν τις μπορώ αυτές τις γενικεύσεις... Η Μάνα πρέπει να μένει σπιτι γιατί η γυναίκα είναι μάνα και μάνα λέξη ιερή... Το παιδί θα... πεθάνει μέσα στα μικρόβια του παιδικού σταθμού από πολύ μικρό...

Με 2 λόγια... νομίζω ότι καλό είναι να ξεκολλάμε από τα κλισέ και τις γενικεύσεις... Εμένα πάντως μου αρέσει που η μάνα μου μπορούσε όταν με πήγαινε βόλτα άμα έβλεπε ότι μου γυάλιζε κάτι σε μια βιτρίνα να μου το αγοράσει χωρίς να χρειαστεί να το σκεφτεί γιατί "τόσα της έδωσε ο άντρας της για το φως, το νερό το τηλέφωνο" αλλά απλά να βγάλει το πορτοφόλι της, με τα χρήματά της (και ναι, οι γονείς μου έχουν κοινό ταμέιο) και να μου το πάρει... Μου αρέσει που, ανεξάρτητα από το γεγονός ότι με τον πατέρα μου ήταν και παραμένουν αγαπημένοι, αν, χτύπα ξύλο, γινόταν κάτι θα μπορούσαν και οι 2 να είναι 2 ανεξάρτητοι άνθρωποι που δεν θα έπρεπε να εκλιπαρούν για διατροφές ή να γυρίσουν σε πατρικές εστίες ή να παραμείνουν σε ένα γάμο που δεν θα ήθελαν για... οικονομικούς λόγους...

Γνώμη μου

roumana · 10-04-07

Αρχική Δημοσίευση από dooo:
Ο καθένας κάνει τη ζωή του όπως αυτός πιστεύει καλύτερα. Αυτός δεν είναι λόγος να κρίνουμε τις επιλογές των άλλων.

Δεν θα το έκανα ποτέ.

Εγω απλά προσπαθώ να σας πω ότι και εγώ πίστευα ότι το παν είναι να μένεις με το παιδί σου. Στην κόρη μου δούλευα. Την έβλεπα τα απογεύματα. Ήθελα να αλλάξουν τα πράγματα και έτσι αποφάσισα να μην δουλέψω... αποτέλεσμα?
1)Ο γιος μου δεν δέχεται από κανέναν(εκτός μερικές φορές τον πατέρα του) να τον αλλάξουν, ταΐζουν, προσέχουν...
2)Έχοντας έτσι τα πράγματα δεν μπορώ να βγω έξω παρα μόνο σε πάρκα και παιδικές χαρές...
3)καλώς η κακώς είμαι άνθρωπος που επηρεάζομαι από τους γύρο μου…και οι περισσότεροι δεν σέβονται μια νοικοκυρά( δεν μιλάω για τον άντρα μου εννοείται…)

Δεν θέλω καριέρα αλλά ούτε να πετάξω στο καλάθι των αχρήστων τους κόπους μου να σπουδάσω και των γονιών μου να με σπουδάσουν…και ας μην εχω ποτε την δουλεια που σπουδασα...αλλα κατι να εχω...

Επίσης δεν θέλω να βρεθώ ξεκρέμαστη στα γεράματα (μη κακό μας) και να καταντήσω η γιαγιά που συντηρούν τα παιδιά, για να μην μιλήσω για γεροκομείο…(Και στα καλύτερα σπίτια έχουν συμβεί τα απίστευτα…)

Αυτά.

Κακή Επιρροή · 11-04-07

Μα βρε ρουμάνα μου, κανέας από μας τους υπέρμαχους της μη εργασίας της νοικοκυράς είπε να κάαααααααααααθετε για πάντα.
Ή τουλάχιστον έτσι έχω καταλάβει εγώ

Εγώ μιλάω για "πάγωμα" στην εργασία μέχρι τα παιδιά να φτάσουν σε μια ηλικία που δε θα χρειάζονται τόσο ντάντεμα....
Αυτό (δυστυχως) σημαίνει ότι η γυναίκα δεν θα κάνει καριέρα.

Ο ρόλος της γυναίκας στη σημερινή οικογένεια

e-steki.gr Founder

Πολύ δραστήριο μέλος

Πολύ δραστήριο μέλος

Πολύ δραστήριο μέλος

Πολύ δραστήριο μέλος

Πολύ δραστήριο μέλος

Διακεκριμένο μέλος

Διάσημο μέλος

Διακεκριμένο μέλος

e-steki.gr Founder

Πολύ δραστήριο μέλος

Δραστήριο μέλος

Περιβόητο μέλος

Διακεκριμένο μέλος

Επιφανές μέλος

Διάσημο μέλος

Επιφανές μέλος

Διακεκριμένο μέλος

Διάσημο μέλος

Επιφανές μέλος