Τι είναι ο κομμουνισμός;

κουίζ για "κομμουνιστές" και "αντικομμουνιστές"

«Ο κομμουνισμός δεν είναι για μας μια κατάσταση πραγμάτων που πρέπει να εγκαθιδρυθεί, ένα ιδεώδες που σ’ αυτό θα πρέπει να προσαρμοστεί η πραγματικότητα. Ονομάζουμε κομμουνισμό την πραγματική κίνηση που καταργεί τη σημερινή κατάσταση πραγμάτων».

Από που προέρχεται το παραπάνω απόσπασμα;

Αρχική Δημοσίευση από Aliona:

δεν ειναι ελευθερη διακινηση ιδεων.παραπληροφορηση λεγεται αυτο.

και δεν ειμαι μοσχοβιτισσα.

Click για ανάπτυξη...

Το θεμα τιθεται επι του προσωπικου και δεν ειναι αυτος ο σκοπος μου....
Αλλωστε δεν ειναι αυτο το νοημα του post,να βρουμε απο που καταγονται αυτοι οι ανθρωποι...Δεν πα να 'ναι ρωσικα,εβραικα,γερμανικα ή μογγολικα,ΠΑΝΤΩΣ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ...Αλλα anyway...

Αρχική Δημοσίευση από tsoglanos:

κουίζ για "κομμουνιστές" και "αντικομμουνιστές"

«Ο κομμουνισμός δεν είναι για μας μια κατάσταση πραγμάτων που πρέπει να εγκαθιδρυθεί, ένα ιδεώδες που σ’ αυτό θα πρέπει να προσαρμοστεί η πραγματικότητα. Ονομάζουμε κομμουνισμό την πραγματική κίνηση που καταργεί τη σημερινή κατάσταση πραγμάτων».

Από που προέρχεται το παραπάνω απόσπασμα;

Click για ανάπτυξη...

Η ανατροπή του καπιταλιστικού κοινωνικού καθεστώτος δεν αποτελεί ούτε ένα ιδανικό ή μια ηθική επιταγή, ούτε μια διαδικασία ανάκτησης από τον άνθρωπο της χαμένης ουσίας του. Συνιστά μια αντικειμενική ροπή της πάλης των τάξεων, τη δυνατότητα και τη δυναμική της οικοδόμησης της εργατικής εξουσίας: «Ο κομμουνισμός δεν είναι για μας μια κατάσταση, η οποία πρέπει να δημιουργηθεί, ένα ιδεώδες, προς το οποίο πρέπει να κατευθυνθεί η πραγματικότητα. Ονομάζουμε κομμουνισμό την πραγματική κίνηση, η οποία ανατρέπει την παρούσα κατάσταση» (MEW 3, σελ. 35).
«Οι ιδέες της κυρίαρχης τάξης είναι σε κάθε εποχή οι κυρίαρχες ιδέες. Με άλλα λόγια, η τάξη που είναι η κυρίαρχη υλική δύναμη της κοινωνίας, είναι ταυτόχρονα η κυρίαρχη πνευματική της δύναμη» (MEW 3, σελ. 46).

Δηλωνω επισημα,οτι και οι 17 σελιδες ειναι ανουσιες.Η ουσια βρισκεται στο οτι,η εξουσια,η ελιτ θα βρει τροπο να αναδειχθει σε καθε πολιτευμα και καθεστος.Ποτε δεν υπηρξε αξιοκρατια.ισοτητα και δημοκρατια.Ετσι ειναι ο κοσμος,αδικος.

Αρχική Δημοσίευση από giosx:

Κι εδώ είναι η πικρή πραγματικότητα για τους "φίλους" μου βάλτε κι άλλες αρνητικές
​

«Οι ιδέες της κυρίαρχης τάξης είναι σε κάθε εποχή οι κυρίαρχες ιδέες. Με άλλα λόγια, η τάξη που είναι η κυρίαρχη υλική δύναμη της κοινωνίας, είναι ταυτόχρονα η κυρίαρχη πνευματική της δύναμη» (MEW 3, σελ. 46).

Click για ανάπτυξη...

Και συνεχίζουν οι Marx-Engels:
«Η τάξη που έχει στη διάθεσή της τα μέσα της υλικής παραγωγής, διαθέτει ταυτόχρονα τα μέσα της πνευματικής παραγωγής, έτσι ώστε μιλώντας γενικά, οι ιδέες αυτών που δεν έχουν τα μέσα της πνευματικής παραγωγής υποτάσσονται σ’ αυτά. Οι κυρίαρχες ιδέες δεν είναι τίποτε άλλο από την ιδεατή έκφραση των κυρίαρχων υλικών σχέσεων, είναι οι κυρίαρχες υλικές σχέσεις που συλλαμβάνονται σαν ιδέες, άρα είναι η έκφραση των σχέσεων που κάνουν μια τάξη κυρίαρχη, επομένως οι ιδέες της κυριαρχίας της. Τα άτομα που αποτελούν την κυρίαρχη τάξη, διαθέτουν ανάμεσα στ’ άλλα συνείδηση, και άρα σκέφτονται. Στο βαθμό επομένως που κυριαρχούν σαν τάξη και καθορίζουν όλη την έκταση μιας εποχής, είναι αυτονόητο ότι το κάνουν αυτό παντού, επομένως ανάμεσα στα άλλα κυριαρχούν επίσης σα στοχαστές, σαν παραγωγοί ιδεών, και ρυθμίζουν την παραγωγή και διανομή των ιδεών της εποχής τους. Ετσι οι ιδέες τους είναι οι κυρίαρχες ιδέες της εποχής τους. Λόγου χάρη, σε μιαν εποχή και σε μια χώρα όπου η βασιλική εξουσία η αριστοκρατία και η αστική τάξη αγωνίζονται για την κυριαρχία και όπου επομένως η κυριαρχία είναι μοιρασμένη, η θεωρία της διάκρισης των εξουσιών αποδείχνεται σαν η κυρίαρχη ιδέα και εκφράζεται σαν ένας «αιώνιος νόμος».»
(link: https://leninreloaded.blogspot.gr/2012/06/dies-brumalis_26.html)

Και ξαφνικά άλλαξε το νόημα της πρότασης που εσύ επέλεξες να γράψεις, γιατί πλέον γίνεται ξεκάθαρο ότι ως κυρίαρχη τάξη, δεν εννοεί κάποια συγκεκριμένη (πχ την αστική), αλλά την όποια τάξη κάθε φορά είναι η κυρίαρχη. Επομένως στον Σοσιαλισμό που κυρίαρχη τάξη είναι η εργατική, αυτής θα είναι οι «κυρίαρχες ιδέες».

Αρχική Δημοσίευση από exc:

Και συνεχίζουν οι Marx-Engels:
«Η τάξη που έχει στη διάθεσή της τα μέσα της υλικής παραγωγής, διαθέτει ταυτόχρονα τα μέσα της πνευματικής παραγωγής, έτσι ώστε μιλώντας γενικά, οι ιδέες αυτών που δεν έχουν τα μέσα της πνευματικής παραγωγής υποτάσσονται σ’ αυτά. Οι κυρίαρχες ιδέες δεν είναι τίποτε άλλο από την ιδεατή έκφραση των κυρίαρχων υλικών σχέσεων, είναι οι κυρίαρχες υλικές σχέσεις που συλλαμβάνονται σαν ιδέες, άρα είναι η έκφραση των σχέσεων που κάνουν μια τάξη κυρίαρχη, επομένως οι ιδέες της κυριαρχίας της. Τα άτομα που αποτελούν την κυρίαρχη τάξη, διαθέτουν ανάμεσα στ’ άλλα συνείδηση, και άρα σκέφτονται. Στο βαθμό επομένως που κυριαρχούν σαν τάξη και καθορίζουν όλη την έκταση μιας εποχής, είναι αυτονόητο ότι το κάνουν αυτό παντού, επομένως ανάμεσα στα άλλα κυριαρχούν επίσης σα στοχαστές, σαν παραγωγοί ιδεών, και ρυθμίζουν την παραγωγή και διανομή των ιδεών της εποχής τους. Ετσι οι ιδέες τους είναι οι κυρίαρχες ιδέες της εποχής τους. Λόγου χάρη, σε μιαν εποχή και σε μια χώρα όπου η βασιλική εξουσία η αριστοκρατία και η αστική τάξη αγωνίζονται για την κυριαρχία και όπου επομένως η κυριαρχία είναι μοιρασμένη, η θεωρία της διάκρισης των εξουσιών αποδείχνεται σαν η κυρίαρχη ιδέα και εκφράζεται σαν ένας «αιώνιος νόμος».»
(link: https://leninreloaded.blogspot.gr/2012/06/dies-brumalis_26.html)

Και ξαφνικά άλλαξε το νόημα της πρότασης που εσύ επέλεξες να γράψεις, γιατί πλέον γίνεται ξεκάθαρο ότι ως κυρίαρχη τάξη, δεν εννοεί κάποια συγκεκριμένη (πχ την αστική), αλλά την όποια τάξη κάθε φορά είναι η κυρίαρχη.Επομένως στον Σοσιαλισμό που κυρίαρχη τάξη είναι η εργατική, αυτής θα είναι οι «κυρίαρχες ιδέες».

Click για ανάπτυξη...

Το συγκεκριμένο κομμάτι δεν μιλά πουθενά για εργατική τάξη.....
Επομένως όλο το συμπέρασμά σου, είναι αυθαίρετο για τους ακόλουθους λόγους:

1. Προΰποθέτει την ύπαρξη του "Σοσιαλισμού¨ (που είναι μια φασιστική ιστορία: φόβου,τρόμου,βίας,αρπαγής και θανάτων).
2. Προΰποθέτει την ΜΗ ύπαρξη άλλων τάξεων, άρα και ιδεών, επομένως πολιτική,οικονομική και πνευματική στειρότητα. Αυτό είναι η "αταξική" κοινωνία... Το αποτέλεσμα της είναι ένας απέραντος βάλτος, δηλαδή λιμνάζουσες ιδέες και πρακτικές, που δεν ανταγωνίζονται τίποτε..εντός της.
3. Διότι απαγορεύεται για το καλό του "Λαού" να υπάρχει ότιδήποτε "άλλο"....!!
4. Μία τάξη "υπάρχει" μόνο (θεωρητικά) κι αυτή είναι των "εργατών".
5. Βεβαίως το μονολιθικό "μενίρ" και ελλείψει άλλων "μενίρ" ώστε να συγκριθεί, θα είναι "κυρίαρχο" αλλά πάντα στείρο λόγω δόγματος.
6. Γιαυτό και η "αταξική" κοινωνία καταρρέει εκ των ένδον.... λόγω Κομμουνισμού, βασικά (λόγω διαφθοράς) γιατί όλοι θέλουν το κάτι τίς, τους πέρα απο το ότι έχουν οι υπόλοιποι.!!.
7. Το πρόβλημα τελικά είναι ότι ο "Λαός" δεν μπορεί να καταννοήσει τον Κομμουνισμό, ώστε να μοιράζεται δίκαια τον παραγόμενο πλούτο.....(όσοι βάζουν αρνητικές μπορούν να αλλάξουν "Λαό")

ΥΓ1. Η Βόρεια Ευρώπη (+Κεντρική) κατάφερε, παρόλο που εφάρμοσε "ΣοσιαλΔημοκρατία" να έχει "Αστική" τάξη και να δώσει ακόμη και στον τελευταίο πολίτη-εργάτη της (απο τη γέννηση, μέχρι το θάνατο του) τη δυνατότητα για άριστες: σπουδές, υγεία ασφάλεια, εργασία και αξιοζήλευτο παγκοσμίως επίπεδο ζωής, έχοντας και άριστη διαχείρηση (ταΐζοντας και τη Μοναρχία της δλδ τον ΜοναρχοΦασισμό, κατά την αριστερή διάλεκτο)....
ΥΓ2. Δεν υποστηρίζω τη Βασιλεία, τον φασισμό και δεν είμαι ελέφαντας..., αλλά δεν μπορώ να είμαι έρμαιο του κάθε μαλάκα επίδοξου Κυβερνήτη του Μπουρδελιστάν, που σερβίρει αιματηρές λύσεις απο το παρελθόν και που κατέρρευσαν...

Οι γονείς μου,όντας Βορειοηπειρώτες και πολίτες της κομουνιστικής Αλβανίας του Χότζα όταν έβλεπαν τα κρατικά αυτοκίνητα αναρωτιώνταν αν θα αποκτήσουν και αυτοί ποτέ ένα,γιατί δεν τους το επέτρεπε το κράτος."Δυστυχώς" γι'αυτούς ήρθε ο καπιταλισμός και αγόρασαν αυτοκίνητο...
Είναι ένα μικρό και ασήμαντο παράδειγμα μέσα στα χιλιάδες που μπορώ να αναφέρω για την ζωή σε ένα κομμουνιστικό κράτος.Βασικά θα το χαρακτήριζα δικτατορικό.Αφού σου στερούσε όλα τα όνειρα που μπορούσες να κάνεις.Αλλά μήπως κουμμουνισμός και δικτατορία ταυτίζονται?Ρωτώ εγώ...
Β.Κορέα,Αλβανία(Εποχή Χότζα),Σοβιετική Ενωση,Κούβα,Βιετνάμ(Εποχή Βιετκονγκ) και τόσα άλλα...
Αυτά τα κράτη είχαν/έχουν δικτατορία?Ή κομμουνισμο?

ενα ειδος φασισμου

Το απόσπασμα που έβαλα είναι από τη Γερμανική Ιδεολογία. Και το έβαλα γιατί "εχθροί' και "φίλοι" του κομμουνισμού σε αυτό το thread δε μου φαίνεται να έχετε μελετήσει στοιχειωδώς τα μαρξικά κείμενα και αντιμετωπίζετε το κομμουνισμο ως μια χρυσή συνταγή που πρέπει να εφαρμοστεί στις κουζίνες του μέλλοντος. Με το google πάντως σοβαρή μελέτη οποιουδήποτε πολιτικού ή κοινωνικού ρεύματος δε γίνεται.

Αυτά τα κράτη είχαν καπιταλισμό. Οι σχέσεις παραγωγής παρέμεναν καπιταλιστικές και απλά η υπεραξία από την εκμετάλλευση των εργαζομένων πήγαινε στη νέα άρχουσα τάξη που έιχε συγκροτήσει η γραφειοκρατία του κόμματος.

Stasi spy pastor leaves church in disgrace -
Published: 2 Aug 12 09:09 CET
A pastor admitted in a newspaper interview Wednesday to spying for East Germany's Stasi secret police for 20 years and said he was leaving his ministry with the Lutheran Church of Sweden. "I renounce my ministry," Aleksander Radler, 68, told Swedish daily Dagen. "My work for God, on the one hand, and the dark memories, on the other, are of course incompatible with the Christian message."

Radler, an Austrian, arrived in Sweden in the late 1960s after studying theology in East Germany, where he says he was recruited by the Stasi.

His confession comes six days after a lawyer for a Lutheran parish said a church investigation had found Radler was a Stasi agent.
The probe found that Radler had, among other things, denounced students planning to escape from East Germany in 1968.

The investigation followed a 2011 book on the Stasi by Swedish researcher Birgitta Almgren that named Radler as an agent.

Dagen reported that the church had obtained East German archives that named Radler as an "elite spy", the highest rank given to Stasi informers working abroad.

"I should have listened to my internal moral compass and broken my ties with the forces of destruction, even if the social and academic cost would have been high," Radler said.
"Instead, I let the collaboration continue until the end of the 1980s."

The newspaper said Radler, who worked in a parish in the northern town of Burtraesk, had been tasked with passing on information about the church.

The pastor was even elected to local government for the Christian Democrats, one of four parties that currently hold power in Sweden in a centre-right coalition.
Another party official, Therese Engdahl, told the newspaper: "It's hard to understand. If he admitted in cold blood to having done this, then he's not the man I knew."
AFP/jcw

ΥΓ. Εκτός απο Πράκτορας....Ηταν και καρφί όπου κάρφωνε όσους Ανατολικο-Γερμανούς ήθελαν να δραπετεύσουν (πόσους πήρε στο λαιμό του; απο τον "παράδεισο" του Χόνεκερ (άλλος αιώνιος ηγέτης κι αυτός) της:
Λαΐκής Δημοκρατίας της Γερμανίας ή το σωστό: Γερμανική Λαοκρατική Δημοκρατία (ΓΛΔ) (γερμ. Deutsche Demokratische Republik, DDR)

μια στιγμη ρε συ γιοσχ

οι βρωμεροι κομμουνιστοσυμμοριται δεν ειναι αθεα κτηνη;

αρα ποιοι πηγαιναν στον πριστ για εξομολόγηση;

Αρχική Δημοσίευση από Rempeskes:

μια στιγμη ρε συ γιοσχ

οι βρωμεροι κομμουνιστοσυμμοριται δεν ειναι αθεα κτηνη;

αρα ποιοι πηγαιναν στον πριστ για εξομολόγηση;

Click για ανάπτυξη...

Αλεξάντρα Ζαχάροβα 10.07.2012, 16:47

Η FIFA έχει άρει την απαγόρευση για τις εμφανίσεις των γυναικών με τα μουσουλμανικά καλύμματα κεφαλής την περασμένη εβδομάδα. Προηγουμένως, θεωρόταν ότι τα καλύμματα αυτά είναι ανασφαλή λόγω των καρφίτσων.
Ωστόσο τα μαντήλια με αυτοκόλλητα δεν εμποδίζουν καθόλου τις αθλήτριες.

Τώρα, πολλές ασιατικές ποδοσφαιρικές ομάδες γυναικών, θα έχουν τη δυνατότητα να συμμετέχουν στα παγκόσμια πρωταθλήματα, συμπεριλαμβανομένων των Ολυμπιακών Αγώνων.
Ίσως στο Λονδίνο κιόλας, θα δούμε στο γήπεδο γυναίκες με τις μαντίλες.Η απαγόρευση των θρησκευτικών ενδυμασιών στους Αγώνες είχε αρθεί ακόμα στο Πεκίνο, αλλά μόνο στους αγώνες στίβου.

Η δρομέας Ροκάγια αλ Γκάσρα από το Μπαχρέιν είχε εμφανιστεί με ειδική μπλούζα και το χιτζάμπ (ισλαμικό πέπλο, hijab), και κέρδισε σε σπριντ. Ήταν ένα προηγούμενο, και τώρα σε τέτοιες μπλούζες θα εμφανιστούν στους Ολυμπιακούς Αγώνες και οι αθλήτριες από τη Σαουδική Αραβία
Ωστόσο, παρά τις αλλαγές, οι Γάλλοι εξακολουθούν να αντιτάσσονται στα θρησκευτικά σύμβολα στον αθλητισμό.

Αυτό είναι αντίθετο με τους νόμους της Πέμπτης Δημοκρατίας,- είπε η Ευγενία Ομπίτσκινα, καθηγήτρια του Μοσχοβίτικου Κρατικού Ινστιτούτου Διεθνών Σχέσεων, ειδικός στα ζητήματα της Γαλλίας.
- Στη Γαλλία, είναι εξαιρετικά οξύ το πρόβλημα της αφομοίωσης των μεταναστών. Ως προς τον αριθμό των πιστών οι μουσουλμάνοι κατέχουν τη δεύτερη θέση στη Γαλλία – ο αριθμός τους ξεπερνά τα 7 εκατομμύρια.

Η μουσουλμανική θρησκεία έχει γίνει η δεύτερη ως προς τη σημασία της θρησκεία στη Γαλλία μετά την Καθολική, αφήνοντας πολύ πίσω τους προτεστάντιδες. Σε σχέση με αυτό έχει υιοθετηθεί ειδική στρατηγική αναγκαστικής ενσωμάτωσης στη γαλλική κοινωνία.

Ο Νικολά Σαρκοζί ασχολόταν ενεργά με το πώς θα πρέπει να υποκινηθούν οι Γάλλοι-μουσουλμάνοι να γίνουν μέλη της γαλλικής κοινωνίας και να συμμερίζονται όλες της αξίες και τα έθιμά της. Από εδώ, ακριβώς πηγάζει ο Νόμος για την απαγόρευση στους πολίτες να φορούν όποιαδηποτε σύμβολα οποιωνδήποτε θρησκειών στους δημόσιους χώρους.

Δεν γίνεται λόγος μόνο για τα χιτζάμπ, αλλά και για τους καθολικούς σταυρούς και τον εβραϊκό σκούφο.
Εν τω μεταξύ, η γενική τάση είναι ότι ο αθλητισμός γίνεται φιλικός προς τις εθνικές κουλτούρες.

Παρόλα αυτά, η εμφάνιση των αθλητών δεν πρέπει να αποσπά την προσοχή από τους αγώνες και πολύ περισσότερο να εμποδίζει τον αθλητή,- θεωρεί ο αθλητικός σχολιαστής Γρηγκόρι Τβαλτβάτζε:
- Είναι δύσκολο να πει κανείς πόσο σημαντικό είναι να εμφανίζεσαι με μαντίλα. Είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς μια κολυμβήτρια από κάποια μουσουλμανική χώρα να βουτά, φορώντας το χιτζάμπ. Δεν είναι δύσκολο να καταλάβει κανείς πώς θα επηρεάσει αυτό στην επίδοσή της. Απλώς, ο αθλητισμός, δυστυχώς, βγαίνει έξω από το πλαίσιο του καθαρού αθλητισμού και γίνεται πολιτική. Αυτό δεν είναι σωστό. Ο αθλητισμός είναι αθλητισμός.

Ο αθλητισμός σημαίνει πρώτ’ απ’ όλα ομορφιά του ανθρώπινου σώματος και αποτέλεσμα.
Ο κώδικας ένδυσης, ωστόσο, υπάρχει. Για τις σκακίστριες, π.χ. η παραβίαση του είναι ισοδύναμη με την τεχνική ήττα. Επιτρέπονται μόνο οι φούστες κάτω από τα γόνατα, τα αυστηρά παπούτσια και, βέβαια, κανένα ντεκολτέ.

αφήνοντας πολύ πίσω τους προτεστάντιδες.

Click για ανάπτυξη...

λολ?

Διά να μη απομείνη, όμως, καμία αμφιβολία περί του ότι ο Συμμοριτοπόλεμος δεν ήτο «εμφύλιος πόλεμος», αλλά Σλαβικής εμπνεύσεως ξενοκίνητος επιβουλή εναντίον της Ελλάδος, ήτοι πόλεμος εξαπολυθείς υπό μισθάρνων οργάνων της Μόσχας, εντελλομένων, καθοδηγούμενων και διευθυνομένων υπ' αυτής, δηλαδή υπό μισθοφόρων - ανδρεικέλων του Σλαβισμού, βλέπωμεν τον πράκτορα της Σοβιετικής Ενώσεως και ηγέτην του Κ.Κ.Ε., Νίκον Ζαχαριάδην, μετά την περίλαμπρον νίκην τού Ελληνικού Εθνικού μας Στρατού και την συντριβήν των ορδών του κομμουνιστοσυμμοριτισμού, να μεταβαίνη κατ' ευθείαν εις την Κριμαίαν και να παρουσιάζεται περιδεής ενώπιον του αυθέντου του Στάλιν, επιζητών και εκλιπαρών την κατανόησίν του και την επιείκιάν του, διά την επελθούσαν πανωλεθρίαν.
Αποδεικνύεται, ούτω, δι' άλλην μίαν φοράν, ότι την ευθύνην της διεξαγωγής της επιθέσεως εναντίον της Ελλάδος, ή ηγεσία του Κ.Κ.Ε., δεν την είχεν έναντι του «δημοκρατικού Λαού», ως ισχυρίζετο, ούτε έναντι των «συντρόφων» της, αλλά αποκλειστικώς και μόνον έναντι της Μόσχας, της οποίας ήτο ο εντολοδόχος και της όποιας τα επεκτατικά ιμπεριαλιστικά συμφέροντα εις βάρος της Ελλάδος εξυπηρετεί.
Από τον Στάλιν, ο όποιος παραθέριζε την εποχήν εκείνην εις την λίμνην Ρίτσα της Γεωργίας, έλαβεν ο Ζαχαριάδης, τον Απρίλιον 1946, την εντολήν ενάρξεως του Συμμοριτοπολέμου, και εις τον Στάλιν, και μάλιστα εις την ιδίαν τοποθεσίαν, επανέρχεται ο Ζαχαριάδης, τρία και ήμισυ έτη βραδύτερον, ήτοι τον Σεπτέμβριον 1949, δια να αναφέρη ευπειθώς, ως υποτελής, την αποτυχίαν της ύπ' αυτού αναληφθείσης αποστολής. Πάντα ταύτα εξιστορεί και ο αριστερός συγγραφεύς Λευτέρης Μαυροειδής εις την σελίδα 17 του βιβλίου του «Φάκελλος Καραγιώργη». Συγκεκριμένως, ούτος, γράφει:
«Αμέσως μετά την ήττα στο Γράμμο και την υποχώρηση των δυνάμεων του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας στην Αλβανία, ο Ζαχαριάδης πέταξε για τη Μόσχα κι από κει για τη λίμνη Ρίτσα, της Γεωργίας, όπου παραθέριζε την ώρα εκείνη ο Στάλιν, και είχε μαζί του μια συζήτηση γύρω από την κατάσταση πού είχε δημιουργηθή στην Ελλάδα. Μετά τη συζήτηση συντάχθηκε ένα κείμενο πού το προσυπέγραψαν ο Στάλιν και ο Ζαχαριάδης (σ.σ. δηλαδή οι δύο συμβαλλόμενοι δια την επιχείρησιν διαμελισμού της Ελλάδος) και πού στη συνέχεια αποτέλεσε τον πυρήνα της επίσημης πλατφόρμας του κόμματος σχετικά με τις αιτίες και την περαιτέρω πορεία του Κ.Κ.Ε.».
Δια του κειμένου αυτού εθεωρήθη ότι ή επιλογή του ένοπλου αγώνος (1946) ήτο ορθή απόφασις, όπως ορθή ήτο και η εφαρμοσθείσα στρατηγική του Κ.Κ.Ε. διά την ανατροπήν του Ελληνικού πολιτεύματος, την εγκαθίδρυσιν κομμουνιστικής τυραννίας και τον ακρωτηριασμόν της Ελλάδος.
Τα ίδια. σχεδόν, περιγράφει και ο Γιώργης Βοντίτσος ή «καπετάν Γούσιας», εις τας σελίδας 11-13 του Β' Τόμου, του βιβλίου του «Οι αιτίες γιά τις ήττες, τη διάσπαση του Κ.Κ.Ε. και της Ελληνικής Αριστεράς». Ούτος, αφού αναφέρει λεπτομέρειας διά την απόφασιν του Στάλιν διά την, δίκην αγέλης ζώων, μεταφοράν των αξιοθρήνητων λειψάνων του κομ-μουνιστοσυμμοριτισμού εις την Τασκένδην, πρωτεύουσαν του Ουζμπεκιστάν και αφού ομιλεί και διά την συνυπογραφήν κοινού κειμένου διά τα αίτια της ήττης των συμμοριτών («γράφτηκε και ένα γραφτό ντοκουμέντο πού το υπόγραψε ο Στάλιν»), συνεχίζει ως εξής:
«Ο Στάλιν είπε στον Ζαχαριάδη: Δεν έχεις γιατί να μας ευχαριστήσεις, εσείς κάνατε πάρα πολλά για μας». Αυτό αποτελεί άλλη μίαν μαρτυρίαν και πιστοποίησιν περί της εξυπηρετήσεως, υπό των συμμοριών του Κ. Κ. Ε. ξένων. Σλαυϊκών, συμφερόντων.
Τέλος, ο άρχισυμμορίτης και μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του Κ.Κ.Ε. Δημήτρης Βλαντάς, εις την σελίδα 143 του βιβλίου του «Εμφύλιος πόλεμος 1945 - 1949», γράφει:
«Ο Ζαχαριάδης έδρασε σαν να ήταν δούλος της Ρωσσικής ηγεσίας». Και εις την σελίδα 119 του βιβλίου του «Η τραγωδία του Κ.Κ.Ε.», διευκρινίζει: «Η δεύτερη βασική αιτία της ήττας μας ήταν η τότε ηγεσία του Κομμουνιστικού Κόμματος Σοβιετικής Ένωσης. Αύτη, από το Μάρτη του 1946, ενθάρρυνε την ηγεσία τον Κ.Κ.Ε. γι' ανταρτοπόλεμο με σκοπό να εξυπηρετήσει Ρωσσικά ιδιοτελή συμφέροντα... Θα ήταν ανόητο να φανταστεί κάνεις ότι, χωρίς την έγκριση της Σοβιετικής ηγεσίας, χωρίς υπόσχεση της για βοήθεια, θ' άρχιζε η ηγεσία του Κ.Κ.Ε. ένοπλο αγώνα μετά τις 31 Μαρτίου 1946».
Με άλλα λόγια, ακόμη και τα ηγετικά στελέχη του «Δημοκρατικού Στρατού» και του Κ.Κ.Ε. παραδέχονται ότι έδρασαν ως μισθοφόροι του Σλαβισμού, διά την εξυπηρέτησιν των Σοβιετικών σχεδίων εις βάρος της Ελλάδος.
Επειδή ο κομμουνιστής δικτάτωρ της Αλβανίας, Εμβέρ Χότζα, κατηγόρησε, εις τον Στάλιν, τον Νίκον Ζαχαριάδην ως υπεύθυνον της ήττης των κομμουνιστοσυμμοριτών, λόγω της εφαρμοσθείσης υπ' αυτού λανθασμένης τακτικής εις την διεξαγωγήν του ανταρτοπόλεμου, ο Στάλιν, πέντε μόλις μήνας μετά την συντριβήν των κομμουνιστοσυμμοριτών, εκάλεσεν εις τήν Μόσχαν, τον Νίκον Ζαχαριάδην και τον Δημήτριον Παρτσαλίδην και παρέπεμψεν αυτούς εις «δίκην».
Εις την «δίκην» αυτήν, χρέη «δικαστού» ανέλαβεν ο ίδιος ο Στάλιν, παρουσία των Μολότωφ, Μαλένκωφ κλπ., ενώ χρέη «εισαγγελέως - κατηγόρου» ανέλαβεν ο Έμβέρ Χότζα, με βοηθόν του τον συνεργάτην του Μεχμέτ Σόχου.
Ο Στάλιν απεδέχθη όλας τας κατηγορίας εναντίον Ζαχαριάδη-Παρτσαλίδη και αυτοί ηναγκάσθησαν, απολογούμενοι, να παραδεχθούν τα «λάθη» των και να υποσχεθούν ότι θα προσπαθήσουν να τα επανορθώσουν.
Ακολούθως ο Στάλιν υπεχρέωσε τον Εμβέρ Χότζα και τον Νίκον Ζαχαριάδην να εναγκαλισθούν, εις εκδήλωσιν συμφιλιώσεως! Ούτω, εδόθη υπό του αύθέντου-εργοδότου Στάλιν συγχώρησις και άφεσις αμαρτιών προς τους έμμισθους πράκτορας της Μόσχας, Ζαχαριάδην και Παρτσαλίδην. διά την ήτταν των κομμουνιοτοσυμμοριτών εις το Βίτσι και εις τον Γράμμον.
Είναι και αυτό μία επί πλέον απόδειξις της απολύτου εξαρτήσεως και υποτέλειας του Κ.Κ.Ε. εκ της Μόσχας, ως επίσης και της Σλαβικής επιβουλής εναντίον της Ελλάδος, τη εγκρίσει της Σοβιετικής ηγεσίας.
ΥΓ1. Επειδή βαρέθηκα το τρολλάρισμα ανεγκέφαλων ιδεοληπτικών, να μασάνε την τσίχλα του "Φασίστας",αυτοί είναι οι εν δυνάμει Φασίστες, της Δικτατορίας τους προλεταριάτου, δλδ του Κόμματος (επομένως ολοκληρωτισμός=βαρβαρισμός).
ΥΓ2. Επειδή "κάποιοι" ποστάρισαν περί "Μελιγαλά" και επανάληψή του απο αυτούς εις βάρος των υπολοίπων Ελλήνων..
ΥΓ2. Επειδή πολλοί Στεκιώτες Κομμουνιστές και μή, δεν γνωρίζουν τις δύσκολες ώρες που πέρασε η Πατρίδα, παλιότερα, απο ιδεοληπτικούς που "ήθελαν", έναν καλύτερο κόσμο, αλλά όμως σκόρπισαν αίμα-καταστροφή-εξορία και διχασμό.
ΥΓ3. Επειδή ακόμη και σήμερα, κάποιοι είναι μετανόητοι για τόν Εμφύλιο και εγκλήματα που γίναν στην Ελλάδα εναντίον Ελλήνων, αλλά και της έννοιας Πατρίδα, με σκοπό μιά "ουτοπία" που απο δείχθηκε ιστορικά λάθος, αλλά και το πρόβλημα εδώ και 20+ χρόνια με τους Σκοπιανούς, βάζω αποσπάσματα απο την Ιστορία των ηγετών του ΚΚΕ και μελών ΚΚΣοβ.Ενωσης.... Για να μάθουν ιστορία όσοι δεν ξέρουν αφού δεν διαβάζουν αλλά και δεν ρωνάνε τους Παπούδες τους, αλλά και για να κάνουν αυτοκριτική όσοι παπαγαλίζουν κομματικές θέσεις ως Θέσφατα που δεν επιδέχονται κριτικής... αλλά μιλάνε και για υπακοή στο Κόμμα (...τους Νόμους του Κράτους τους έχουν γραμμένους, γιατί τότε ισχύει όπως λένε, το Νόμος είναι το δίκιο του εργάτη).
Ολα τα τα παραπάνω υπάρχουν και στην επίσημη σελίδα του Ριζοσπάστη,
στην ενότητα: ΚΚΕ,Η 5η Ολομέλεια και το Μακεδονικό και σε επιμέρους σελίδες πάρα πολλές,
Διαβάστε κι εδώ επίσης: Η ασυνέπεια του Κ.Κ.Ε. στο Μακεδονικό: https://iliden.blogspot.gr/2009/04/blog-post_21.html
Διαβάστε κι εδώ: https://www.politikokafeneio.com/dse/dse64.htm
Διαβάστε κι εδώ: Η Έλλη Παπά μιλάει για το "Σλαβομακεδονικό" και την 5η Ολομέλεια του KKE
Η Ελλη Παππά, γνωστή αγωνίστρια της αριστεράς, σύντροφος και μάνα του παιδιού του Νίκου Μπελογιάννη, καταθέτει τις μαρτυρίες της στο βιβλίο "ΜΑΡΤΥΡΙΕΣ ΜΙΑΣ ΔΙΑΔΡΟΜΗΣ" (φωτο)
Στην ουσία όλο το βιβλίο είναι ένα αμείλικτο κατηγορώ, όχι για την αριστερά αλλά για την σταλινική ολιγαρχία που την καταδυνάστευσε και την οδήγησε μακριά απο τον λαό και την ψυχή του Ελληνα. Ενα Ζαχαριαδικό ΚΚΕ που εγκλώβισε, "υπνώτισε" και σακάτεψε ότι καλύτερο είχε να προσφέρει σε έμψυχο υλικό η γενιά εκείνη.
Αξίζει να δούμε ένα μικρό απόσπασμα από το βιβλίο που αναφέρεται στις εμπειρίες της απο την εφαρμογή στη πράξη της απόφασης της 5ης ολομέλειας του ΚΚΕ, περί αυτοδιάθεσης της "Μακεδονίας".
"...Αλλά ας ξαναγυρίσουμε στην απόφαση της 5ης Ολομέλειας. Την άκουσα στο σπίτι της Νίνας και του Λάκη. Βράδυ, με καλά κλεισμένα τα πορτοπαράθυρα, ακούγαμε το Σταθμό. Μετέδινε τις αποφάσεις της Ολομέλειας, ήμασταν προσηλωμένοι στο άκουσμά τους και ξαφνικά ήρθαν και η απόφαση για το μακεδονικό και η θέση για τη σλαβομακεδονική μειονότητα και η υπόσχεση για την παροχή αυτονομίας. Κι εγώ δεν μπόρεσα να συγκρατήσω την αντίδρασή μου. «Αυτή η απόφαση είναι καρμανιόλα για τον αγώνα και για τους αγωνιστές», είπα. Ο Λάκης και η Νίνα είχαν μείνει άφωνοι, προσπαθώνταςς να καταλάβουν τι ήτανε πάλι αυτό το καινούργιο και τι σήμαινε η δική μου αντίδραση.
Όταν συνάντησα τον Πλουμπίδη, του είπα την άποψή μου, ομολογώντας και την έκρηξή μου. «Το είπες μπροστά στη Νίνα και στον Λάκη;» με ρώτησε με το πιο αυστηρό του ύφος. «Ναι», ομολόγησα με την προσήκουσα συντριβή. Σκέφτηκε λίγο και: «θα κάνεις την αυτοκριτική σου, όταν τους δεις. Θα τους πεις ότι αυτό δεν έπρεπε να το κάνεις». Πήγα και ξαναπήγα στο σπίτι του «ζεύγους», όπως τους έλεγε ο Πλουμπίδη, μα η αυτοκριτική δεν μου έβγαινε.

«Έκανες την αυτοκριτική σου;», με ρωτούσε κάθε φορά εκείνος, ανελλιπώς. Ομολογούσα πως δεν την έκανα κι αυτό επαναλήφθηκε πολλές φορές. Αλλά δεν άντεχα άλλο και την πίεσή του. Αποφάσισα να κάνω την «αυτοκριτική». «Ξέρετε, όταν ακούσαμε την απόφαση για το μακεδονικό, είπα πως είναι καρμανιόλα Αυτό δεν έπρεπε να το πω», τους είπα. Με κοιτάξανε περίεργα και δεν μιλήσανε. Όταν ξαναείδα τον Μπάρμπα, απάντησα καταφατικά στην ελεγκτική ερώτησή του. «Τι είπες;» Επανέλαβα επακριβώς ό,τι είχα πει και το θέμα έληξε. Κι εγώ κατάλαβα πως ο Πλουμπίδης δεν είχε ενοχληθεί από την άποψή μου για την απόφαση, αλλά από την «αντικομματική» μου ενέργεια να εκφράσω έξω από τα κομματικά όργανα τη διαφωνία μου. Ποτέ δεν μου ζήτησε να «αποκηρύξω» την άποψή μου, ποτέ δεν έκρινε την ουσία ins διαφωνίας μου. Με άφησε να υποψιάζομαι ότι επί της ουσίας η άποψή του δεν διέφερε από τη δική μου.

Ποιές ανάγκες επέβαλαν μιαν απόφαση τόσο επικίνδυνη, και μάλιστα στις πιο κρίσιμες στιγμές του εμφυλίου πολέμου, δεν εξηγήθηκε ποτέ ικανοποιητικά. Ήταν μια προσπάθεια να εξουδετερωθούν ενδεχόμενα κινήσεις του Τίτο για υλοποίηση του μονίμου στόχου του, της καθόδου στο Αιγαίο; Μια προσπάθεια να εξευμενισθούν σλαβόφωνοι «ηγέτες» που δρούσαν στο σλαβόφωνο στοιχείο και επηρέαζαν σημαντικό μέρος του;Η ρήξη Τίτο-Στάλιν βρισκόταν στην κορύφωσή της, ο όρος «τιτικός» είχε μπει στη ζωή μας με τη σημασία του θανάσιμου εχθρού του Κόμματος και του κομμουνιστικού κινήματος γενικά. Παράδειγμα: Ο Πλουμπίδης, στο γράμμα με ημερομηνία 4.5.1952, που είχε αφήσει στον Κούλη για μένα, έγραφε για τον Βαβούδη: «Για τον ΚΟΥΦΟ έχω να σου πω ότι ήταν κακός, εμπαθής, σχιζοφρενής, έκανε μεγάλο κακό στο Κόμμα, ΑΘΕΛΑ του όμως. ΔΕΝ ήταν ούτε χαφιές ούτε τιτικός». Δηλαδή, οι δύο χαρακτηρισμοί «χαφιές» και «τιτικός» ήταν περίπου συνώνυμοι. Δεν αποκλείεται, μέσα στις δυσκολίες που αντιμετώπιζε ο Δημοκρατικός Στρατός και με την έλλειψη εφεδρειών, που ήταν το μέγα πρόβλημα, το Κόμμα να θεώρησε ως καλή τακτική κίνηση την αναγνώριση σλαβομακεδονικής μειονότητας και τη νεκρανάσταση του συνθήματος της αυτονομίας.
Αυτά είναι υποθέσεις, αφού πειστική εξήγηση δεν δόθηκε ποτέ. Ωστόσο, έχω λόγους να πιστεύω πως το θέμα είχε κάποια άλλη διάσταση, πολύ πιο αινιγματική - κι αυτό το οφείλω στο περιστατικό με τη Χρυσούλα Καλλιμάνη. Ήταν στις φυλακές Αβέρωφ, γύρω στο 1960. Η Χρυσούλα ήταν από ένα χωριό κοντά στην Καστοριά, νομίζω, και ήταν «Σλαβομακεδόνισσα». «Σλαβομακεδόνισσες» λέγανε στη φυλακή όλες τις δίγλωσσες Μακεδόνισσες. Ήταν αρκετές, γιατί κατάγονταν από τις περιοχές όπου ήταν οι κυριότερες βάσεις του Δημοκρατικού Στρατού, οι περισσότερες ήταν αντάρτισσες που αιχμαλωτίσθηκαν ή γυναίκες που είχαν συγγενείς αντάρτες ή απλώς είχαν περιθάλψει αντάρτες.
Στην πλειοψηφία τους είχαν μπει στον αγώνα από την Κατοχή.
Όταν τις ρωτούσες για την εθνικότητά τους, απαντούσαν -πολλές θύμωναν για την ερώτηση- πως είναι Ελληνίδες, και το εννοούσαν. Είχαν πάρει μέρος στους αγώνες της Ελλάδας, είχαν δώσει σ' αυτούς τους αγώνες τα πάντα και το να τις ρωτάς τις έθιγε. Θεωρούσαν ότι οι άλλες, εκείνες που ρωτούσαν, ήθελαν να τις αποκόβουν από τον εθνικό κορμό, να μην τις αναγνωρίζουν για Ελληνίδες, να τις βάζουν, κατά κάποιο τρόπο, σε ένα εθνικό γκέτο.
Η Χρυσούλα Καλλιμάνη είχε βρεθεί στην Αθήνα χάρη στις περίεργες επιλογές «στελεχών» που στέλνονταν απ' έξω μετά την ήττα για παράνομη δουλειά. Η κοπέλα δεν ήξερε ως τότε παρά το χωριό της και το αντάρτικο, δηλαδή το βουνό. Το μόνο που μπορούσε να της συμβεί στην Αθήνα ήταν να συλληφθεί σε συντομότατο διάστημα. Τη μέρα του επεισοδίου είχε περάσει από δίκη. Όταν επέστρεψε φορτωμένη με την καταδίκη τns, οι υπεύθυνες της Ομάδας των Φυλακισμένων της έκαναν τις συνηθισμένες ερωτήσεις για τη στάση της, για τις απαντήσεις που έδωσε στο δικαστήριο. Δεν ξέρω ποιες έκαναν τον έλεγχο για τη στάση της Χρυσούλας, πάντως σε λίγο έτυχε ν' ανταμώσω τη Ρούλα Κουκούλου. Ήταν φουρτουνιασμένη. «Η Χρυσούλα έκανε υποχώρηση στο δικαστήριο», μου είπε. Απόρησα, γιατί η κοπέλα δεν ήτανε διατεθειμένη ούτε δήλωση μετανοίας να κάνει ούτε να μιλήσει εναντίον του Κόμματος και του Δημοκρατικού Στρατού. «Τι υποχώρηση;», ρώτησα. «Είπε στο δικαστήριο πως είναι Ελληνίδα»! «Καλά, κι αυτό είναι υποχώρηση;» «Φυσικά! Αρνήθηκε εθνικότητά της!»
Η στιχομυθία αυτή χαράχτηκε ανεξίτηλα στη μνήμη μου. Ήταν η πρώτη φορά που βρισκόμουνα μπροστά στη γνήσια έκφραση ζαχαριαδικής αντίληψης περί εθνικότητας κι η Ρούλα ήταν ο αυθεντικότερος εκφραστής των αντιλήψεων εκείνης της ηγεσίας. Όλα αυτά παρέπεμπαν στην παλιά ιστορία της Βαλκανικής Ομοσπονδίας της Γ' Διεθνούς, που πληρώθηκε ακριβά από το ελληνικό κομμουνιστικό κίνημα, πληρώθηκε πανάκριβα, όταν βρυκολάκιασε με την 5η Ολομέλεια, και τώρα, αρχή ins δεκαετίας του '60, την έβρισκα μπροστά μου, και μάλιστα με το πρωτοφανές να μην αναγνωρίζεται σε έναν άνθρωπο το δικαίωμα να ανήκει στο έθνος στο οποίο αισθανόταν ότι ανήκει. Πώς και γιατί το Κόμμα υιοθέτησε αυτή την άποψη στη διάρκεια του εμφύλιου σηκώνει κάποιες εξηγήσεις, έστω και απαράδεκτες. Το πως τη διατηρούσε, και μάλιστα φανατικά, εως τη δεκαετία του '60 είναι, για μένα τουλάχιστον, αίνιγμα που δεν μπόρεσα να λύσω. Το ερώτημα είναι αν και πότε εγκατέλειψε αυτή την αντίληψη.

Κι όμως, η απόφαση εκείνης της Ολομέλειας έγινε αληθινή λαιμητόμος για αγωνιστές, αφού, είτε συμφωνούσαν είτε όχι μ' αυτήν, ήταν υποχρεωμένοι να την υπερασπίζονται στα στρατοδικεία κι ήταν πολλοί εκείνοι που καταδικάστηκαν σε θάνατο και πήγαν στο εκτελεστικό μόνο και μόνο γιατί δεν δέχτηκαν να καταδικάσουν την 5η Ολομέλεια. Και πως να την καταδικάσουν, όταν αυτό θα σήμαινε δήλωση μετανοίας;
Εγώ, θεμελιακά αντίθετη μ' εκείνη την απόφαση, στα στρατοδικεία την υπερασπίστηκα όσο καλύτερα μπορούσα, κάτι όχι εύκολο, από τη στιγμή που δεν πίστευα τα «επιχειρήματά» μου. Στις δύο δίκες πάντως το πρόβλημά μου ήταν μικρότερο. Ο Νίκος μπορούσε να σηκώσει καλύτερα από μένα το βάρος της 5ns Ολομέλειας, ενώ εγώ έριχνα το μεγαλύτερο βάρος στην αμερικανοκρατία (κάποτε ο Νίκος μου είπε: «Ωραία σε περιποιείται όμως ο Τύπος». Από όσα λες για τους Αμερικάνους δεν βάζουν ούτε το ένα τέταρτο»). Πηγή https://skinious.blogspot.com

Καλά θα ήταν να σοβαρευτούν κάποτε οι ΚΚΕδες, μπάς και γίνει καμμιά συζήτηση της προκοπής εδώ στο Στέκι... κι ας μην βιαστούν να γράψουν, αναθέματα του τύπου: αντικομμουνιστής-παραληρεί-παραπληροφορεί και λοιπές μπούρδες. Αν έχουν αντίρηση στα ντοκουμένα, ας τοποθετηθούν στο Κόμμα, τα στοιχεία είναι απο την επίσημη ιστορία του ΚΚΕ, (οπόψιν ότι τότε όλη η Αριστερά ήταν στο ΚΚΕ) και αργότερα υπήρξε με διάσπαση "ΚΚΕ εσωτερικού" ο Κύρκος-Μπανιάς κλπ κλπ).

- Ολοι οι τίτλοι που βάζω, έχουν λίνκς.

Click για ανάπτυξη...

Και ελεγα, τι να κανω σαββατο απογευμα... ....

α) θαλασσα
β) θαλασσα κ οφθαλμολουτρα
γ) θαλασσα κ οφθαλμολουτρα με φραπε
δ) να διαβασω ολα τα λινκ του γιοσχ, περι των "μιαρων κομμουνιστοσυμμοριτών"


τι να διαλεξω....