Μαθαίνουμε Οικονομία

Νωεύς

Τιμώμενο Μέλος

Ο Ιάσων αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Μαθητής/τρια και μας γράφει απο Άγιο Πνεύμα (Σέρρες). Έχει γράψει 5,713 μηνύματα.
Με την εκ των υστέρων βεβαιότητα, την αποδεδειγμένη, ότι αποτελούμε μία Κοινωνία που δεν έχει αποτελεσματική συλλογική οικονομική σκέψη- δεν ταιριάζει άραγε με την εθνική μας κουλτούρα;- προτείνω να το κουβεντιάσουμε. Αλλά κουβεντιάζοντας, αςπάρει η συζήτηση και ένα χαρακτήρα συστηματικής "αλληλοεκπαίδευσης". Ως μαθητευόμενος Οικονομολόγος, αναλαμβάνω το χρέος να συντονίσω το διάλογο, υπό μορφή βασικών εισηγήσεων κατά Κεφάλαια ή και κατά υποκεφάλαια, παραγράφους και εδάφια.

Κεφάλαιο 1
Τι είναι η οικονομία

Ας το ψάξουμε!
Ρωτάω λοιπόν:
-Θεωρούμε ότι οι ανάγκες του κάθε ανθρώπου ξεχωριστά, αλλά κι όλοκληρης της ανθρωπότητας, είναι απεριόριστες;
-Όσοι από εμάς θεωρούμε ότι πράγματι οι ανθρώπινες ανάγκες είναι απεριόριστες, πιστεύουμε παράλληλα ότι τα μέσα για την ικανοποίησή τους είναι περιορισμένα ή απεριόριστα και αυτά;
Για να αρχίσει η σκέψη να "σκέφτεται οικονομικά", θα πρέπει πρώτ' απ' όλα, να ασχολήθει μ' αυτά τα ερωτήματα. Εσείς τι λέτε;
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

iJohnnyCash

e-steki.gr Founder

Ο Panayotis Yannakas αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 34 ετών, επαγγέλεται Επιχειρηματίας και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 24,043 μηνύματα.
Οι ανάγκες κάθε ανθρώπου είναι απεριόριστες είτε αυτές ικανοποιούνται με υλικά αγαθά είτε με άυλα αγαθά. Ακόμη και αν καλύψει μια ανάγκη σίγουρα θα επιθυμεί να την καλύψει με διαφορετικό και καλύτερο τρόπο.

Δυστυχώς όντως τα μέσα που διαθέτει ο άνθρωπος για την ικανοποιήσει της ανάγκες είναι περιορισμένα. Για αυτό χρειάζεται να θυσιάσει κάτι (π.χ. χρήματα) για να ικανοποιήσει μια ανάγκη. Δεν είναι ο καπιταλισμός μαζοχιστικού χαρακτήρα σύστημα που επιθυμεί να υπάρχουν ακόμη και άστεγοι άνθρωποι, αλλά η φύση.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Νωεύς

Τιμώμενο Μέλος

Ο Ιάσων αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Μαθητής/τρια και μας γράφει απο Άγιο Πνεύμα (Σέρρες). Έχει γράψει 5,713 μηνύματα.
Οι ανάγκες κάθε ανθρώπου είναι απεριόριστες είτε αυτές ικανοποιούνται με υλικά αγαθά είτε με άυλα αγαθά. Ακόμη και αν καλύψει μια ανάγκη σίγουρα θα επιθυμεί να την καλύψει με διαφορετικό και καλύτερο τρόπο.

Δυστυχώς όντως τα μέσα που διαθέτει ο άνθρωπος για την ικανοποιήσει της ανάγκες είναι περιορισμένα. Για αυτό χρειάζεται να θυσιάσει κάτι (π.χ. χρήματα) για να ικανοποιήσει μια ανάγκη. Δεν είναι ο καπιταλισμός μαζοχιστικού χαρακτήρα σύστημα που επιθυμεί να υπάρχουν ακόμη και άστεγοι άνθρωποι, αλλά η φύση.
Παρατηρώ όμως ότι ορίζεις τα μέσα ως περιορισμένα, αφού πρώτα προϋποθέτεις ως απεριόριστες τις ανθρώπινες ανάγκες. Άρα έχει πρωταρχική σημάσια να ελέγξουμε, γιατί λέμε ότι αυτές είναι απεριόριστες. Το λέμε έτσι, ως αξίωμα ή έχει κάποια σχέση με την πραγματικότητα;
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

iJohnnyCash

e-steki.gr Founder

Ο Panayotis Yannakas αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 34 ετών, επαγγέλεται Επιχειρηματίας και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 24,043 μηνύματα.
Καταρχάς υπάρχουν ανάγκες που οι ικανοποίηση τους διαρκεί περιορισμένο χρονικό διάστημα. π.χ. η ανάγκη για φαγητό.

Επίσης υπάρχουν ανάγκες που ικανοποίηση τους ναι μεν δεν διαρκεί πεπερασμένο χρονικό διάστημα αλλά είναι στην φύση του ανθρώπου να τις ικανοποίηση πάντα με καλύτερο τρόπο, π.χ. λόγο lifestyle ή λόγο νέων τεχνολογικών εξελίξεων.

Τέλος κάποια αγαθά έχουν πεπερασμένη αντοχή στο χρόνο όποτε για να συνεχιστεί η ανάγκη να είναι καλυμμένη πρέπει να ξανά ικανοποιηθούν.

Ωστόσο μην ξεχνάμε ότι κατά την διάρκεια της ζωής ο άνθρωπος αλλάζει τον τρόπο που επιθυμεί να καλύψει τις ανάγκες του. Για παράδειγμα ένας 12χρόνος καλύπτει την ανάγκη για μέσω μεταφοράς με ποδήλατο. Αν γίνει 17 ίσως επιθυμεί κάποιο μηχανάκι ενώ στα 25 ίσως να επιθυμεί αυτοκίνητο.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Νωεύς

Τιμώμενο Μέλος

Ο Ιάσων αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Μαθητής/τρια και μας γράφει απο Άγιο Πνεύμα (Σέρρες). Έχει γράψει 5,713 μηνύματα.
Το απεριόριστο(και το οικονομείν)
«Ουδείς δύναται δουλεύει δύο κυρίους» Ι.Χ.


Κατʼ αρχήν, είναι έννοια οριακά μαθηματική, με το «ένα πόδι» (του), στη Φιλοσοφία. Ο Χέγκελ γράφει[FONT=&quot][1][/FONT] σχετικά:
«Ο Ηράκλειτος συλλαμβάνει τώρα το ίδιο το απόλυτο σαν διαδικασία, σαν διαλεκτική…Σʼ αυτόν βρίσκουμε για πρώτη φορά στη φιλοσοφική της μορφή την ιδέα της αφηρημένης σκέψης… Αυτός αποτελεί την αποτελείωση της προγενέστερης συνείδησης, μία αποτελείωση της Ιδέας που οδηγεί στην Ολότητα, ή η ουσία της ιδέας που εκφράζει το απεριόριστο, το τι είναι το απεριόριστο… Το απόλυτο είναι η ενότητα του είναι και του μη είναι…Το αληθινό είναι το γίγνεσθαι και όχι το είναι…Η νόηση (Vrstand) χωρίζει το είναι από το μη είναι, ο νους ( Vernuft) αναγνωρίσει το ένα στο άλλο…και έτσι το Όλο, το απόλυτο, μπορεί να ορισθεί ως γίγνεσθαι…Το απεριόριστο…είναι η ενότητα των αντιθέτων…Στον Ηράκλειτο, η στιγμή της αρνητικότητας είναι ενυπάρχουσα…Ο χρόνος είναι το καθαρό γίγνεσθαι…η καθαρή έννοια»(εντ, επισημ. τ.σ.). Ενώ ο Κ. Αξελός συμπληρώνει σχετικά, για τον μεγάλο Ίωνα Σοφό:
«Ο διάλογος του Ηράκλειτου με τον Κόσμο εκφράζεται μέσʼ από λογισμούς που είναι μεγάλες εξισώσεις».
Παρά ταύτα, ως έννοια, το απεριόριστο, ενώ είναι αληθινή, δεν γνωρίζουμε αν είναι και πραγματικότητα. Ως αληθινή, ενυπάρχει στη βαθιά προσδοκία του ανθρώπου, για την αθανασία του. Ως πραγματικότητα όμως, παραπέμπει στο «Λόγο του Θεού»:
«Αλλά ζητείτε πρώτον την βασιλεία του Θεού, και την δικαιοσύνη αυτού, και ταύτα πάντα θέλουσι σας προστεθεί. Μη μεριμνήσητε λοιπόν περί της αύριον, διότι η αύριον θέλει μεριμνήσει τα εαυτής: αρκετόν είναι εις την ημέραν το κακόν αυτής».
Με απλά λόγια, η αλήθεια λέει, ότι μία είναι η ανάγκη με την «απεριόριστη αξία», την αξία του «υπέρτατου αγαθού»: η Επιβίωση. Η πραγματικότητα όμως που γνωρίζουμε, φανερώνει, ότι αντʼ αυτής μας διατρέχουν ( ή κατατρύχουν;), απεριόριστες «άλλες επιθυμίες». Το απεριόριστο λοιπόν είναι διφορούμενο, που δοκιμάζει την ανθρώπινη ύπαρξη, μεταξύ «μέριμνας» και «αμεριμνησίας»: μεταξύ δηλαδή «Θεού ή Μαμωνά».
Ο «Μαμμωνάς», προφανώς, κάπου κάποτε σε κάποιους, πρόβαλε την Αντίρρηση:
«Χωρίς μέριμνα, δεν υπάρχει αύριο». Υπʼ αυτήν την έννοια, η συμπεριφορά του ιστορικού(πραγματικού) Ανθρώπου φαίνεται, στην καλύτερη περίπτωση, ως να ενδίδει στην πρόκληση του Μαμμωνά, απλά, για νʼ αποδείξει ότι, τελικά: «Δίκιο έχει ο Θεός». Γιʼ αυτό, «μεριμνά» και «οικονομεί». Το «οικονομείν» των ανθρώπων, κατά τις αξιώσεις της Οικονομικής Επιστήμης, υποκρύπτει, εν κατακλείδι, τον δόλιο σκοπό τους, να γίνουν, «ως θεοί»!
Συνεπώς, κατά την δυτική παράδοση( και «νοοτροπία»), επιστημονική είναι η οικονομική σκέψη, που έχει ως ηθική αφετηρία της την αντι-χρηστική πεποίθηση, ότι οι ανθρώπινες ανάγκες είναι απεριόριστες, ενώ ταυτόχρονα τα μέσα για την ικανοποίησή τους είναι περιορισμένα. Έτσι, Οικονομική Επιστήμη είναι το διαρθρωμένο αρχιτεκτόνημα της δυτικής οικονομικής σκέψης, που αποσκοπεί και επιδιώκει, ώστε με τα περιορισμένα μέσα, να ικανοποιηθεί το κατά το δυνατόν μεγαλύτερο ποσοστό των απεριόριστων ανθρώπινων αναγκών.

[FONT=&quot][1][/FONT] Μαθήματα πάνω στην ιστορία της Φιλοσοφίας», σελ. 344, 348, 354 τ.σ.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Νωεύς

Τιμώμενο Μέλος

Ο Ιάσων αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Μαθητής/τρια και μας γράφει απο Άγιο Πνεύμα (Σέρρες). Έχει γράψει 5,713 μηνύματα.
1.1 Τι είναι ανάγκη;

[Ε-Β:Καταρχάς υπάρχουν ανάγκες που οι ικανοποίηση τους διαρκεί περιορισμένο χρονικό διάστημα. π.χ. η ανάγκη για φαγητό.

Επίσης υπάρχουν ανάγκες που ικανοποίηση τους ναι μεν δεν διαρκεί πεπερασμένο χρονικό διάστημα αλλά είναι στην φύση του ανθρώπου να τις ικανοποίηση πάντα με καλύτερο τρόπο, π.χ. λόγο lifestyle ή λόγο νέων τεχνολογικών εξελίξεων.

Τέλος κάποια αγαθά έχουν πεπερασμένη αντοχή στο χρόνο όποτε για να συνεχιστεί η ανάγκη να είναι καλυμμένη πρέπει να ξανά ικανοποιηθούν.

Ωστόσο μην ξεχνάμε ότι κατά την διάρκεια της ζωής ο άνθρωπος αλλάζει τον τρόπο που επιθυμεί να καλύψει τις ανάγκες του. Για παράδειγμα ένας 12χρόνος καλύπτει την ανάγκη για μέσω μεταφοράς με ποδήλατο. Αν γίνει 17 ίσως επιθυμεί κάποιο μηχανάκι ενώ στα 25 ίσως να επιθυμεί αυτοκίνητο
.]
Ν.:
Ναι, πράγματι έτσι, σε γενικές γραμμές αναπτύσσεται και λειτουργεί η σχέση αναγκών και αντίστοιχων αγαθών. Από την προηγούμενη θέση σου διαφαίνεται, ότι τις ανάγκες τις χαρακτηρίζουν τρεις βασικές ιδιότητες:
ιδιότητα της εξέλιξης, που εκφράζεται σαν διαφοροποίηση(μεταβολή) του τρόπου ικανοποίησης των αναγκών,
ιδιότητα του πολλαπλασιασμού, που χαρακτηρίζει κυρίως τις κοινωνικές ανάγκες και αφορά τον πολλαπλασιασμό τους με την πάροδο του χρόνου και
ιδιότητα του κορεσμού: προσωρινό ή οριστικό.
[FONT=&quot]Τι εννοούμαι όμως, επίσης σε γενικές γραμμές, με τον όρο ανάγκη;[/FONT]
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Νωεύς

Τιμώμενο Μέλος

Ο Ιάσων αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Μαθητής/τρια και μας γράφει απο Άγιο Πνεύμα (Σέρρες). Έχει γράψει 5,713 μηνύματα.
Η αρχή του κορεσμού: Η Κίρκη και …οι Κινέζοι

Μία από τις σημαντικότερες επιπτώσεις που επέφερε η τεχνολογία ελέγχου και μέτρησης του φωτός υπήρξε, η αναπόφευκτη(;) επίτευξη της «φωτογράφησης». Ίσως κάποτε, κάποιες «νοήμονες υπάρξεις» θʼ αποφανθούν, ότι ο «άνθρωπος της φωτογραφίας»( και της οθόνης) χάθηκε (βιο-πολιτισμικά), επειδή αρκέστηκε, τελικά, να «πιστεύει ό,τι βλέπει».
Η φωτογραφία και η οθόνη αποτελούν, καθώς δείχνει ήδη η καταλυτική τους συνδρομή στον έλεγχο του ανθρώπινου εγκεφάλου, μεγάλη παγίδα της στάσιμης(αστικής-ασφαλούς) συνειδητότητάς του: εκείνης του «άπιστου πιστού». Ο Καταναλωτής ήδη είναι άνθρωπος στάσιμης( ελεγχόμενης) συνειδητότητας. Άνθρωπος όμως, που για την «επιστημονική αντίληψη-συνειδητότητα», δεν μπορεί παρά να έχει, μόνον «πειραματική χρησιμότητα»( λόγω ακριβώς περιορισμένης, υστερούσας πάντα αντιληπτικότητας). Έτσι ο άνθρωπος καθίσταται, υποκείμενο μεν απεριόριστης προσληπτικότητας, αντικείμενο δε διαβαθμισμένης αντιληπτικής υστέρησης(ευφυΐα, IQ κ.π.).
Ο Καταναλωτής είναι μία τεχνητή επιστροφή της ανθρώπινης «αυτοσυνειδητότητας», στο μυθικό τύπο (ανθρώπου), που συχνάζει σε παραδείσιους τόπους(ιουδαιο-χριστιανικο-μωαμεθανικού ιστορισμού). Είναι ένα τυπικό επίλοιπο, ένα διαφορικό του τύπου ανθρώπου, που βολεύει στην «ιστορική συνέχεια», όπως τη διανοούνται (αρχαιόθεν) τα εκάστοτε ιερατεία(θεϊκά και βασιλικά). Αυτό είχε αντιληφθεί ο Οδυσσέας, πως ήθελε και η Κίρκη.
Γιʼ αυτό ίσως ένας σύγχρονος λαϊκός δάσκαλος είχε αποφανθεί:
[FONT=&quot]«Μόνον οι Κινέζοι και οι Έλληνες δε χρειάστηκαν ποτέ τους, να μετρήσουν το φως…»!

Η ανάγκη(Need)

[/FONT] Σε γενικές γραμμές, ανάγκη (Need) είναι το δυσάρεστο αίσθημα έλλειψης(στέρησης;) που εκφράζεται με την προσπάθεια ικανοποίησής τους.
Γίνεται φανερό ότι ως όρος εμπεριέχει ψυχολογικές και κοινωνιολογικές-ανθρωπολογικές παραμέτρους.
Στη Ψυχολογία θεωρείται κατά το πλείστον συμπλήρωμα του όρου drive(ορμή), μετά κυρίως τη δημοσίευση της «Δυναμικής Ψυχολογίας»(Dynamic Psychology- Colymbia University Press, N. York 1918 του R. S. Woodworth, σε αντιπαράθεσή του με τον W. McDougall, για το «ένστικτο»(instikt). Σημαντική εξαίρεση αποτελεί ο H. A. Murray, ο οποίος προτιμάει σκέτο τον όρο Need(ανάγκη), στο σύστημά του ( Τεστ Τ.Α.Τ.), για την περιγραφή της προσωπικότητας.
Κατʼ αυτόν, η ανάγκη περιλαμβάνει και γνωρίσματα της προσωπικότητας, όπως την τάση επιβολής, την επιδειξιμανία (εξιμπισσιονισμό), την τάση σύμπραξης κλπ, που θεωρούνται σκόπιμες συμπεριφορικές και νευρολογικές οντότητες[ δηλ., υπό την έννοια, ότι ανάγκη αποτελεί ο,τιδήποτε επιθυμεί ένα πρόσωπο με σημαντική επιμονή, επί αρκετό χρονικό διάστημα(υπομονή τ. σ.), σε τρόπο που να θεωρείται αυτό χαρακτηριστικό της προσωπικότητάς του(διαμονή τ. σ.)].
Γράφει ο Murray: «Ανάγκη είναι μία κατασκευή(τ.σ.), που παριστά μία δύναμη…στην περιοχή του εγκεφάλου, μία δύναμη που οργανώνει κατά τέτοιο τρόπο την αντίληψη, την προσληπτικότητα, την νόηση, τη βούληση και τη δράση, ώστε να μετασχηματίζει προς ορισμένη κατεύθυνση μίαν υπάρχουσα, μη ικανοποιητική κατάσταση… Κάθε ανάγκη συνοδεύεται χαρακτηριστικά από ένα συναίσθημα ή μία ορισμένη συν-κίνηση και τείνει να χρησιμοποιεί ορισμένους τρόπους(…), για να επεκτείνει τη διαδρομή της»(Διερευνήσεις της Προσωπικότητας-Exploration in Personality: N. York 1938, Oxford University Press, σελ. 123-4).
Από την άλλη, κοινωνιολογικά-ανθρωπολογικά, το πλέον ρηξικέλευθο ερώτημα το θέτει ο D. Lee( Freedom and Culture – N. York Prentice Hall, σελ. 70-7) : «Είναι οι βασικές ανάγκες τελικές;»(Are Basic Needs Ustimate?). Ειδικότερα, η κοινωνιολογική- ανθρωπολογική χρήση του όρου «ανάγκη», διευρύνοντας τη ψυχολογική του εννοιολόγηση, επιτρέπει να καταδειχθούν απαιτήσεις, τις οποίες όμως συνειδητοποιεί το άτομο, τη στιγμή που αποκτά αξίες(Values), που του επιβάλλουν να στραφεί προς έναν ορισμένο σκοπό ή να συμπεριφερθεί μʼ ένα δεδομένο τρόπο, σε μία δεδομένη κατάσταση.
Οι ανθρώπινες ανάγκες, δεδομένου ότι απορρέουν από την κοινωνικο-πολιτιστική εμπειρία εμφανίζονται από τρεις απόψεις, ποιοτικά διαφορετικές από τις οργανικές αναγκαιότητες της φυσικής ύπαρξης, διότι:
-ο χώρος ύπαρξης των ανθρώπινων αναγκών είναι ο πολιτισμός και η κοινωνία μέσα στην οποία ζει το άτομο,
- το άτομο αναπτύσσει ανάγκες που ανταποκρίνονται στις γενικές αξίες με τις οποίες ζει και
- το άτομο είναι ικανό να έχει ανάγκες, γιατί καθίσταται ικανό να σκέφτεται, με τη χρήση των συμβόλων και των εννοιών(κατασκευές τ.σ.).
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Τελευταία επεξεργασία:

Νωεύς

Τιμώμενο Μέλος

Ο Ιάσων αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Μαθητής/τρια και μας γράφει απο Άγιο Πνεύμα (Σέρρες). Έχει γράψει 5,713 μηνύματα.
Τι είναι αγαθό;

Είναι μέσο(υλικό ή άυλο) που χρησιμοποιείται για την ικανοποίηση ανάγκης ή αναγκών, σε γενικές γραμμές της οικονομικής του θεώρησης.
Βασική διάκριση των αγαθών γίνεται ανάμεσα στα ελεύθερα και τα οικονομικά αγαθά.
Ελεύθερα είναι τα αγαθά που αφθονούν και παίρνουμε κατʼ ευθεία από τη Φύση, σε όση ποσότητα χρειαζόμαστε και χωρίς καμία οικονομική θυσία. Τέτοια είναι, το ηλιακό φως, το νερό των πηγών και των θαλασσών, ο ατμοσφαιρικός αέρας κ.π.
Αντίθετα, οικονομικά είναι τα αγαθά που χαρακτηρίζονται από σχετική στενότητα(σπανιότητα, ανεπάρκεια) και που ο άνθρωπος μοχθεί για να τα αποκτήσει.

Ερωτήσεις:
-Τα οπλικά συστήματα είναι αγαθά;
-Ο χρυσός είναι ελεύθερο αγαθό;
-Απαρίθμησε τρία οικονομικά αγαθά, που δε σπανίζουν, αλλά και δεν είναι ελεύθερα: 1.-
2.-
3.-
Ετυμολογικά το αγαθό: «άγει εις τον θεόν»! Ο Ευριπίδης όμως, αιώνες πριν από τους πρώτους Χριστιανούς, θα αναρωτηθεί:
«Τι να είπω, ω Ζευ; Άραγε βλέπεις τους ανθρώπους, ή μήπως ματαίως έχεις τη δόξα αυτή και τα πάντα, όσα αφορούν τους θνητούς, τα ελέγχει η τύχη;[FONT=&quot][1][/FONT]». Κι αλλού:
«Ω Ζευ, θεμέλιο της γης, που έχεις τον θρόνο σου επί της γης, όποιος κι αν είσαι, είτε εκ της φύσεως νόμος, είτε επινόηση των ανθρώπων, προσεύχομαι προς σε. Διότι όλα τα ανθρώπινα πράγματα με δικαιοσύνη ρυθμίζεις, ακολουθώντας αθόρυβο δρόμο[FONT=&quot][2][/FONT]». Το αγαθό συνεπώς είναι, ο ( αθόρυβος) δρόμος και το μέσον συνάμα, «προς τον θεό».
Το πιο σημαντικό μέσο, για κάθε πορεία και δρόμο, είναι βέβαια ο χρόνος, αλλά αυτόν οι άνθρωποι έμαθαν να τον αντλούν, από τη γη(με τις 4 εποχές του) και από την εργασία τους, που δεν είναι τίποτε άλλο, παρά η θυσία μέρους του χρόνου τους (το «άχθος αρούρης»), για να ζήσουν, κατά το υπόλοιπό του.
Αν ο μέγας κοινός οίκος των ανθρώπων ήταν ο χρόνος, τότε Οικονομία θα ήταν, το περίσσευμα αυτό του χρόνου, που μπορούν να έχουν στη διάθεσή τους οι άνθρωποι, προς ευχαρίστησή τους, μέχρι να πεθάνουν. Όλες οι ιστορικές θεοκρατικές οικονομίες( Εκκλησίες, Κράτη, Εταιρείες), στηριγμένες στο συλλογικό φορτίο της ελπίδας(«εσωτερικού χρόνου»), ενέχονται για την ηθικοποίηση του τζόγου, προς χάρη της οικονομίας και της λιτότητας, λιτότητας στην ανάλωση του χρόνου, που απαιτείται για την απόκτηση του «αγοραίου αγαθού».
Με αυτή την έννοια, Αγορά είναι το πεδίο των ευκαιριών, για την κατά το δυνατόν πιο φθηνή ευχαρίστηση, ενός οποιουδήποτε ατόμου(ή προσώπου). Αγορά και ναός, σʼ αυτό το πεδίο συνορεύουν, χάρη της κοινής τους αυλής(αλάνας, πλατείας κλπ).
[ Φιλοσοφικά.- Το «αγαθόν», για τους Έλληνες, ήταν συνώνυμο του «κάλλους». Στη κυριολεξία, το αγαθόν είναι προϋπόθεση για την επίτευξη του κάλλους. Αγαθό και κάλλος, για την ελληνική διάνοια, συνθέτουν αναπότρεπτα το «όλον» του θείου, όπως το ον και το μη ον συνδιαλέγονται, στην ολότητα του «είναι εν τω γίγνεσθαι[FONT=&quot][3][/FONT]».
Θεολογικά.- «Μόνον ο Θεός είναι αγαθός», λέει στον πλούσιο έφηβο ο Ιησούς Χριστός…].
Σήμερα, η έννοια του αγαθού, χάρη στην ηθική της Αγοράς, έχει αποκτήσει «επιστημονική αξία»(και μέτρο;), με φανερή προοπτική, να αποκτήσει και «τεχνολογική». Σε γενικές γραμμές, επικράτησε η αγγλοσαξονική έννοια Commodity(Commodities), όπου συγχέονται το «καλό» και το «χρήσιμο», πράγμα που μάλλον οδήγησε τους σύγχρονους οικονομολόγους της Αγγλο-αμερικανικής οικονομικής σκέψης στη χρησιμοποίηση του όρου «goods-and service», συμπεριλαμβάνοντας και την εργασία των «υπηρετών»(υπαλλήλων ή εργαζόμενων του τομέα των υπηρεσιών).
Οι πρώτοι Αγγλοσάξονες οικονομολόγοι (Adam Smith κλπ), επειδή θεωρούσαν ότι η εργασία αποτελούσε τη βάση της αξίας, δεν τη θεωρούσαν αγαθό. Ο W. S. Jevons θα όριζε, ότι «λέγοντας αγαθό, εννοούμε κάθε αντικείμενο, ουσία, πράξη ή υπηρεσία, που μπορεί να μας παράσχει ευχαρίστηση ή να μας προφυλάξει από δυσαρέσκεια»[Η Θεωρία της Πολιτικής Οικονομίας- London: The Macmillan Co 1924, σελ. 37-8 ]. Σʼ αυτές τις περιπτώσεις ενυπάρχει το στοιχείο της χρησιμότητας, σε σχέση με τις ανθρώπινες ανάγκες.
Στο Λεξικό Κοινωνικών Επιστημών της Ουνέσκο, ως ειδική περίπτωση, καταγράφεται, ότι:
«[FONT=&quot][4][/FONT]Μεταξύ των Αμερικανών επιχειρηματιών η λέξη commodity(αγαθό) χρησιμοποιείται συχνά για να δηλώσει ειδικά τις πρώτες ύλες, είναι όμως δύσκολο να βρεθεί που στηρίζεται η εφαρμογή αυτή»(!!!).


[FONT=&quot][1][/FONT] Ιππόλυτος τ.σ.

[FONT=&quot][2][/FONT] Τρωάδες τ.σ.

[FONT=&quot][3][/FONT] Ηράκλειτος- Κ. Αξελός τ.σ.

[FONT=&quot][4][/FONT] Τομ. Α΄, σελ. 2- Εκδ. Ελληνική Παιδεία ΑΕ, Αθήνα 1972
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Νωεύς

Τιμώμενο Μέλος

Ο Ιάσων αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Μαθητής/τρια και μας γράφει απο Άγιο Πνεύμα (Σέρρες). Έχει γράψει 5,713 μηνύματα.
Το Θεμελιώδες Πρόβλημα

Το «θεμελιώδες πρόβλημα», που καλείται να επιλύσει η οικονομική επιστήμη, θέτει το ερώτημα: Πως θα μπορέσουν τα άτομα της κοινωνίας να ικανοποιήσουν τις απεριόριστες ανάγκες τους, με τα περιορισμένα μέσα που διαθέτουν;
Θα μπορούσε όμως εξίσου και «εν πνεύματι και αληθεία», να αντιπαρατεθεί, εντελώς επιστημονικά: Θα ήταν επίσης απεριόριστες οι ανάγκες των «ατόμων της κοινωνίας», αν ήταν αθάνατοι;
Αν οι άνθρωποι λοιπόν «τα θέλουμε όλα»- και ίσως γιʼ αυτό μάθαμε(;) το «απεριόριστο»!- το θεμελιώδες πρόβλημα είναι, πως θέλουμε τελικά, ένα και μοναδικό: τη ζωή. Και η οποία προφανώς, είναι επίσης μία και μοναδική, μέχρι που θα λήξει με τον θάνατο: τη «στενότητα» της ζωής.
Αυτή η τελευταία «οπτική», κάνει τον άνθρωπο, αγριάνθρωπο, που σκοτώνει, μεταξύ άλλων, και τον «πλησίον» του!
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

iJohnnyCash

e-steki.gr Founder

Ο Panayotis Yannakas αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 34 ετών, επαγγέλεται Επιχειρηματίας και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 24,043 μηνύματα.
το θεμελιώδες πρόβλημα είναι, πως θέλουμε τελικά, ένα και μοναδικό: τη ζωή
Πως προκύπτει αυτό; :hmm:
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Νωεύς

Τιμώμενο Μέλος

Ο Ιάσων αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Μαθητής/τρια και μας γράφει απο Άγιο Πνεύμα (Σέρρες). Έχει γράψει 5,713 μηνύματα.
Πως προκύπτει αυτό; :hmm:
Ποιό; Το μοναδικό ή η ζωή; Υποψιάζομαι ότι η ερώτηση είναι, και εύστοχη και "πονηρή"...
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

iJohnnyCash

e-steki.gr Founder

Ο Panayotis Yannakas αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 34 ετών, επαγγέλεται Επιχειρηματίας και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 24,043 μηνύματα.
Χα! Με κατάλαβες. :P
Καλημέρα, btw

Η ερώτηση μου είναι πως προκύπτει ότι επιθυμούμε μόνο την ζωή;

Το θεωρώ λάθος αφού, καθημερινά αγωνιζόμαστε για μια καλύτερη ζωή, πολλοί θα προτιμούσαν το θάνατο παρά ισόβια στην φυλακή και αλλά πολλά τέτοια.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Νωεύς

Τιμώμενο Μέλος

Ο Ιάσων αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Μαθητής/τρια και μας γράφει απο Άγιο Πνεύμα (Σέρρες). Έχει γράψει 5,713 μηνύματα.
Χα! Με κατάλαβες. :P
Καλημέρα, btw

Η ερώτηση μου είναι πως προκύπτει ότι επιθυμούμε μόνο την ζωή;

Το θεωρώ λάθος αφού, καθημερινά αγωνιζόμαστε για μια καλύτερη ζωή, πολλοί θα προτιμούσαν το θάνατο παρά ισόβια στην φυλακή και αλλά πολλά τέτοια.

Λοιπόν, οι φυλακές(όπως κι άλλα παρόμοια) υπάρχουν, επειδή ακριβώς συντελείται μεταξύ των ανθρώπων, το "άχραντο μυστήριο" της "στενότητας ζωής", πάνω στην οποία είναι θεμελιωμένη η πολιτισμική μας, ας μου επιτραπεί, αυτάρεσκη ασφάλεια. Δεν πρέπει στο σημείο αυτό να παραβλεφθεί και το Μέγα Δόγμα των καιρών μας: "Πάνω απ' όλα η υγεία μου", με τις διάφορες αποχρώσεις του.
Τώρα, όσον αφορά την "επιθυμία ζωής", την εννοώ εντελώς φυσικο-υπαρξιακά, επειδή έχω την πεποίθηση, ότι τη ζωή την επιθυμεί ο άνθρωπος, και πάνω από όλα, ακόμη κι όταν βρίσκεται μεταξύ του χείλους του γκρεμού... και του εδάφους που τον περιμένει. Εξάλλου, αν δεν ήταν έτσι (ο κανόνας), δεν θα υπήρχαν και οι εξαιρέσεις, των αυτόχειρων και των ηρώων. Αλλά ακόμη περισσότερο, δεν θα γινόντουσαν όλες αυτές οι "αδιανόητα μεγάλες" δαπάνες ανθρώπινου μόχθου, στο κυνήγι της "χρήσιμης γνώσης" και στα πολιτισμικά της απολιθώματα, όπως π.χ. παγκόσμιο ιατρικό σύστημα, παγκόσμιο φαρμακευτικό σύστημα, παγκόσμια βιομηχανία αδυνατίσματος(!)κλπ...
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Χρήστες Βρείτε παρόμοια

  • Τα παρακάτω 0 μέλη και 1 επισκέπτες διαβάζουν μαζί με εσάς αυτό το θέμα:
    Tα παρακάτω 0 μέλη διάβασαν αυτό το θέμα:
  • Φορτώνει...
Top