H μάχη της αναθεώρησης του DSM-5

Αρχική Δημοσίευση από Isiliel:

Δεν θα είναι η πρώτη φορά που εμφανίζεται κάποιος στο στέκι και το παίζει γιατρός χωρίς να είναι. Σε αυτό το θέμα δεν μοιραζόμαστε συνταγές για κολοκυθάκια...όποιος δηλώνει γιατρός, πρέπει να μπορεί και να το υποστηρίξει επώνυμα. Όπως προσέξατε ο συγκεκριμένος το αποφεύγει επιμελώς.

Click για ανάπτυξη...

Απλά μια διευκρίνηση μιας και υποθέτω αναφέρεσε σε εμένα.Να πω ότι η Ψυχολογία είναι ανεξάρτητη επιστήμη απο το 1879 και δεν έχει σχέση με την Ιατρική.Ποτέ δεν είχε και αν δε κάνω λάθος στην Ελλάδα αυτό διδάσκεται από την Α' ή Β' Λυκείου.Συνεπώς δηλώνω Εργασιακός Ψυχολόγος που δουλεύει στην ελεύθερη αγορά εργασίας της Βρετανίας και παράλληλα υποψήφιος διδάκτωρας Ψυχολογίας σε ένα από τα καλύτερα Πανεπιστήμια στο κόσμο.Είμαι μέλος του Βρετανικού Ψυχολογικού Συλλόγου καθώς και International affiliate of American Psychological Association.Στην Ελλάδα είμαι κάτοχος άδειας ασκήσεως επαγγέλματος Ψυχολόγου από το Βόρειο Τομέα της Περιφέρειας Αττικής.Αυτά ως εισαγωγικά για το τι δηλώνω.

Με την ευκαιρία να καλωσορίσω τον συνάδελφο Δημήτρη Αγοραστό στην ομολογουμένως πολύ ενδιαφέρουσα συζήτηση μας.Αύριο θα απαντήσω στις πολύ σημαντικές ερωτήσεις που θέτουν κάποια μέλη μας και κατα την κρίση μου νομίζω πρέπει να απαντηθούν.Σας αφήνω για να γιορτάσω τα γενέθλια μου προς το παρόν.

Αφού η ψυχολογία είναι ανεξάρτητη "επιστήμη" από το 1879, γιατι βρε [...] εσύ, ο ειδικός, και κανείς αοπό τους μη ειδικευμένους αναγνώστες δεν έχει κάνει την ταύτιση ψυχιατρικής/ψυχολογίας; Θυμήσου τι γράφεις: Ψυχιατρική/ψυχολογία. Εσύ το γράφεις. Κανείς δεν το ισχυρίστηκε. Εκτός και να η ψυχιατρική είναι ανεξάρτητη από την ιατρική.. κλπ κλπ. Εχεις καμία ιδέα του τι ισχυρίζεσαι?

Αρχική Δημοσίευση από Eileen:

Μετά από διεξοδική ανάγνωση του θέματος και όλων των αναρτήσεων αποφασίσαμε να δημοσιεύσουμε από κοινού μία ανάρτηση. Ο λόγος? Το κοινό μας ενδιαφέρον για το πεδίο της ψυχολογίας και ψυχιατρικής αφ' ενός και αφ' ετέρου η βεβαιότητα ότι θα λέγαμε ακριβώς τα ίδια πράγματα - κάτι που έχει γίνει και στο παρελθόν!

Click για ανάπτυξη...

Πολύ καλή προσπάθεια παιδιά, χαίρομαι για τη δουλειά σας. Τώρα όμως μου βάλατε εμένα δουλειά...

Αυτό που έγινε αμέσως αντιληπτό ήταν ότι το συγκεκριμένο θέμα κινήθηκε σε δύο άξονες:

• Σε ένα πρώτο μέρος το κατά πόσο η ψυχολογία και η ψυχιατρική κατατάσσονται δικαιολογημένα μεταξύ των υπόλοιπων επιστημών.
• Σε ένα δεύτερο πεδίο, αναλύεται η ανάγκαιότητα και ορθότητα της επικείμενης αναθεώρησης του DSM.

Α. Η "επιστημονικότητα της ψυχολογίας και ψυχιατρικής".

Εδώ παραθέτουμε κάποια ενδεικτικές δημοσιεύσεις:

Οι παραπάνω είναι κάποιες ενδεικτικές αναρτήσεις που (άλλες πιο πετυχημένα, άλλες λιγότερο) υποστήριξαν ότι η ψυχολογία και η ψυχιατρική δεν πρέπει να θεωρούνται επιστήμες, αλλά αντίθετα με αρκετή επινοητικότητα, χαρακτηρίστηκαν "ψευδοεπιστήμες". Τους λόγους για αυτή την κατηγοριοποίηση δεν θα τους εκθέσουμε ξανά, αλλά απλά, θα απαντήσουμε.

Click για ανάπτυξη...

Εδώ νομίζω ότι πρέπει να διευκρινίσω κάποια πράγματα, διότι η γενίκευση "ψευδοεπιστήμη", χωρίς δηλαδή να καθορίσουμε ακριβώς τι εννοούμε με τον όρο, δημιούργησε παρανοήσεις. Ο λόγος της παρανόησης αυτής, οφείλεται στην έννοια που έχει πάρει στ' Αγγλικά η λέξη Science, η οποία αναφέρεται στις ΘΕΤΙΚΕΣ ΕΠΙΣΤΗΜΕΣ κι όχι στις ανθρωπιστικές ή τις πολιτικές, οικονομικές κλπ. Έτσι, ο ορισμός της Ψευδοεπιστήμης που έβαλε παραπάνω η Ίσι, ίσως τώρα να γίνεται καλύτερα κατανοητός:

ψευδοεπιστήμη: σύνολο απόψεων για έναν τομέα που εσφαλμένα θεωρείται ότι στηρίζονται σε επιστημονικές μεθόδους ή εκφράζουν επιστημονικές αλήθειες.

Η κριτική που έχω ασκήσει, είναι ότι η Ψυχιατρική δεν μπορεί να καταταγεί στις Ιατρικές-Βιολογικές-Θετικές Επιστήμες, καθώς όχι μόνο δεν έχει μέχρι σήμερα καταφέρει να αποδείξει με μετρήσιμα βιολογικά δεδομένα, καμμία από τις "βιοχημικές" ή "δομικές" θεωρίες της, αλλά ούτε υπάρχει κάποιος θετικός τρόπος τεκμηρίωσης των διαγνωστικών της μεθόδων. Οι στατιστικές μέθοδοι είναι κομμένες και ραμμένες κατά το δοκούν, με κριτήρια και διαγνωστικές ουδούς (κατώφλια δηλαδή) που δεν καθορίζονται με ακρίβεια, ούτε καν κατά προσέγγιση.

Αυτό δεν θα ήταν φυσικά επιλήψιμο ή λανθασμένο, εάν επρόκειτο για μια ανθρωπιστική-κοινωνική επιστήμη, η οποία θα μπορούσε να κατανοήσει τα προβλήματα του ανθρώπου με εμπειρική προσέγγιση, προκειμένου να τον βοηθήσει. Είμαι βέβαιος ότι αυτή θα μπορούσε να λειτουργήσει, έστω και με τη βοήθεια ενός εμπειρικού (και μη δεσμευτικού) εγχειριδίου κατάταξης. Είναι απεναντίας πολύ κακό, με τέτοιες κατ' ουσίαν εμπειρικές κι αναπόδεικτες μεθόδους ν' αποκτά κάποιος την εξουσία να θέσει ανθρώπους σε περιορισμό χωρίς τη θέλησή τους, να τους στερήσει ακόμη και τα πλέον στοιχειώδη ανθρώπινα δικαιώματα, να τους βασανίσει με επεμβατικές και μη αποτελεσματικές μεθόδους που χρησιμοποιήθηκαν μέχρι πριν από λίγες δεκαετίες, να τους δίνει φάρμακα που προκαλούν εγκεφαλικές βλάβες, χωρίς καμμία θετική απόδειξη για τις πραγματικές συμπεριφορές των νευροδιαβιβαστών και της "χημικής ρύθμισης" που υποτίθεται ότι προκαλούν. Ψευδοεπιστήμη λοιπόν είναι μια θεωρητική επιστήμη με εμπειρικές μεθόδους, να διατείνεται ότι είναι pure Science και ν' αποκτά δικαιώματα ζωής και θανάτου επάνω σε ανθρώπους.

Με λίγα λόγια, η κριτική μας επικεντρώθηκε σε αυτό που ο φίλος Μοναχός αποκάλεσε αμερικάνικο ιατρικό ψυχιατρικό μοντέλο, το οποίο αντικατοπτρίζεται στο DSM και το οποίο έχει τεράστια δικαιοδοσία στις ΗΠΑ. Μα φυσικά, για το αμερικάνικο DSM μιλάμε σ' αυτό το θέμα. Ο συναγελασμός της Ψυχολογίας με την Ψυχιατρική, οφείλεται στην επιμονή ενός διδάκτορα ψυχολόγου να υποστηρίζει τις αποδεικτικές μεθόδους της ψυχιατρικής και να ασπάζεται το εγχειρίδιό της ως ευαγγέλιο, ομολογώντας ότι οι δύο επιστήμες (εντός ή εκτός εισαγωγικών) κάνουν προσπάθειες σύμπλευσης ως προς την αντιμετώπιση των ψυχικών παθήσεων. Λυπάμαι λοιπόν που μπήκατε έτσι στον κόπο να γράψετε τόσα πολλά πράγματα αδίκως και αστόχως παρακάτω.

Αναφέρθηκαν διεξοδικά τα σαθρά θεμέλια των δύο πεδίων,αναφερόμενοι σε Freud, Skinner et cetera, ένω έχει ήδη ειπωθεί ότι αυτές οι θεωρίες αποτέλεσαν το έναυσμα και έδωσαν έναν αρχικό τρόπο προσέγγισης των πεδίων. Θεωρούμε ωστόσο, ανορθόδοξο και εσφαλμένο να κρίνεται μία επιστήμη βάσει μίας αναχρονιστικής λογικής και αστοχιών του παρελθόντος. Πόσο μάλλον όταν και η ίδια έχει αναθεωρήσει και εξελιχθεί. Άλλωστε, δεν είναι το μόνο παράδειγμα επιστήμης που "υπέπεσε" σε αυτή τη ... μοίρα - για την ακρίβεια δεν υπάρχει επιστήμη που να μην το έκανε.

Click για ανάπτυξη...

Σωστή η παρατήρηση. Εάν όμως είχατε κάνει τον κόπο να παρακολουθήσετε το ντοκιμαντέρ που παραθέσαμε παραπάνω, ή εάν έστω κάνετε τον κόπο να δείτε εκείνο που πρόκειται να παραθέσω στη συνέχεια, θα δείτε ότι όλη η ιστορία της ψυχιατρικής είναι μια μακρά σειρά από αναπόδεικτες θεωρίες, οι οποίες εφαρμόστηκαν αναγκαστικά και με τρομακτικά αποτελέσματα σε χιλιάδες ανθρώπους και όταν οι αντιδράσεις γίνονταν τόσες που δεν μπορούσαν να κατασιγαστούν, τότε εγκαταλείπονταν ξαφνικά για να έρθει στο προσκήνιο άλλη μια αναπόδεικτη θεωρία, κ.ο.κ. Η αποτυχία του Φρόυντ συνεχίζεται μέχρι και σήμερα.

Στη Φυσική για παράδειγμα, μία γνωστή αστοχία που αποτελεί και βάση για πολλούς κλάδους είναι τα αρχικά μοντέλα της δομής του ατόμου. Πλέον, γνωρίζουμε ότι δεν είναι όπως εν αρχή παρουσιάστηκαν. Κανένας, ωστόσο, δεν έχει στηριχθεί σε αυτά τα θεμέλια για να αποδείξει ότι η Φυσική δεν είναι επιστήμη. Το ίδιο ισχύει και για τις υπόλοιπες επιστήμες.

Click για ανάπτυξη...

Άστοχο επιχείρημα, όπως απέδειξα παραπάνω. Η φυσική στηρίζεται σε hard evidence για να τεκμηριώσει τις δεκάδες θεωρίες της, που κι εκείνες υποστηρίζονται από τόνους μαθηματικά. Πολύ ατυχές παράδειγμα, όπως και να το δει κανείς.

Το ότι δεν αποκαλυφθεί με σαφήνεια το πεδίο γύρω από τη συσχέτιση ψυχικών διαταραχών με "φυσιολογικά" δεδομένα δεν σημαίνει:
α) ότι αυτή δεν υπάρχει και

Click για ανάπτυξη...

Σωστά. Δεν μπορεί όμως να επεκτείνεται με αυθαίρετα κριτήρια όλο και βαθύτερα στον φυσιολογικό πληθυσμό και να αποφασίζει για την τύχη ανθρώπων με βάση αόριστα δεδομένα. Θα ήταν ακριβώς το ίδιο με το να καταδικάσουμε κάποιον σε κάθειρξη μόνο με εικασίες. Θα ήταν άραγε σωστή χρήση της επιστήμης αυτή;

β) ότι η ψυχιατρική δεν είναι επιστήμη.

Click για ανάπτυξη...

Απολύτως λάθος!! Εάν θέλει να διατείνεται ότι είναι Ιατρική Επιστήμη, τότε είναι ΥΠΟΧΡΕΩΜΕΝΗ να στηρίξει όλο της το οικοδόμημα με δεδομένα φυσιολογίας, βιοχημίας κλπ, αφού σε αυτούς τους κλάδους αναφέρονται σαφώς οι θεωρίες της. Απορώ πώς το γράψατε αυτό με τόση ευκολία, ειλικρινά...

Όσο για την αναφορά πάνω στη νοσηρότητα του Δυτικού Κόσμου, αν το δούμε εξελικτικά, τότε καταλαβαίνουμε ότι σαφώς το κοινωνικό περιβάλλον έχει μεταβληθεί σημαντικά και είναι λογικό κάποιοι από τα μέλη να δυσκολεύονται να ακολουθήσουν αυτό το ρυθμό. Η καταιγιστική παραπληφόρηση, το άγχος μέσα στην καθημερινότητα - που δεν ήταν έτσι παλαιότερα είναι μόνο κάποια παραδείγματα. Οι άνθρωποι πλέον, πιέζονται περισσότερο...
Δεν είναι φυσιολογικό η αλλαγή ρυθμού ζωής του δυτικού πολιτισμού να αλλάζει και την θεωρούμενη φυσιολογική συμπεριφορά του ανθρώπου?

Click για ανάπτυξη...

Μόλις παραπάνω παρουσιάσαμε αποδείξεις ότι κάθε χρόνο στις ΗΠΑ συνταγογραφούνται 100.000.000 (εκατό εκατομμύρια) συνταγές. Όχι, δεν είναι φυσιολογικό αυτό το ποσοστό "ψυχασθενών" υπό φαρμακευτική αγωγή και δεν μπορεί να εξηγηθεί από κανέναν από τους παράγοντες που αναφέρετε. Στις ίδιες τις ΗΠΑ χαρακτηρίζεται ως επιδημία. Η ιστορία των αυθαίρετων διαγνωστικών κριτηρίων και των αναπόδεικτων ιατρικών θεωριών υπογραμμίζει με κάθε τρόπο ότι τούτη η επιδημία είναι ξεκάθαρα ιατρογενής. Θεωρώ ότι αυτό υπήρξε το πλέον αδύναμο επιχείρημα από την πλευρά σας και πολύ κακώς το επαναλάβατε ξανά και ξανά παρακάτω...

Όσοι αντιτίθενται στην ψυχιατρική, ψυχολογία ως επιστήμες αλλά και την πρακτική αυτών - ας δούνε τον αντίποδα. Αυτός είναι, μία κοινότητα όπου θα ήμασταν απαλλαγμένοι από τους "φερόμενους κοινωνούς της ψευδοεπιστήμης" και τις διαγνώσεις και θεραπείες τους. Όλες οι συμπεριφορές θα κρίνονταν ως φυσιολογικές και θα βλέπαμε φαινόμενα όπως αυτοτραυματισμοί, παραισθήσεις και άλλες σοβαρές διαταραχές να προβληματίζουν κάποιους ανθρώπους και να έχουν ως αποτέλεσμα - αφού δεν νοείται ύπαρξη θεραπείας - τόσο τον αυτοτραυματισμό τους αλλά και ενδεχόμενο κίνδυνο για τους υπόλοιπους. Σίγουρα, δεν θέλουμε αυτό!

Click για ανάπτυξη...

Αυτού του είδους το επιχείρημα του τύπου "Όλα ή Τίποτα", ειλικρινά τείνω να το εκλαμβάνω ως μια από τις μεγαλύτερες λογικές πλάνες (fallacies) που συναντώ όλο και πιο συχνά. Ή ΟΛΕΣ οι συμπεριφορές θα ιατρικοποιούνται ή ΟΛΕΣ οι παθήσεις θα κυκλοφορούν ελεύθερες στο δρόμο. Μετά σειρά έχει η κινδυνολογία. Πραγματικά περίμενα περισσότερα από εσάς guys. Αυτό συμβαίνει όταν κάποιος προσπαθεί με κόπο να υποστηρίξει μια "επιστήμη" που δεν ευσταθεί επιστημονικά...

Το γράψαμε πολλές φορές, ότι υπάρχουν περιπτώσεις οφθαλμοφανείς και προφανώς διακριτές από το (με την ευρεία έννοια) "φυσιολογικό", στις οποίες δεν χωράει αμφιβολία περί του προβλήματος. Γράψαμε ότι πράγματι υπάρχουν άνθρωποι που έχουν βοηθηθεί από κάποιες σύγχρονες φαρμακευτικές αγωγές, ελάχιστοι πάντως που θεραπεύτηκαν με την έννοια της ίασης. Επιμένουμε και θα επιμένουμε ότι αυτές οι περιπτώσεις ΔΕΝ είναι τόσο συχνές μέσα στον πληθυσμό, όσοι διαγιγνώσκονται κάθε χρόνο στις ΗΠΑ ως ψυχικά ασθενείς και υποβάλλονται σε φαρμακευτική θεραπεία. Αυτό που απομένει εάν αφαιρέσεις τις εξόφθαλμες περιπτώσεις ανθρώπων σε πολύ ακραία στάδια, από το σύνολο των υπό φαρμακευτική αγωγή, πρόκειται για έναν εξαιρετικό συνδυασμό μπίζνες και ελέγχου πληθυσμών. Ελπίζω να μη χρειαστεί να επαναλάβω αυτόν τον προφανή λεπτό διαχωρισμό άλλη φορά.

Εδώ κάπου στραβώνει το πράγμα. Δηλαδή, από τη μία είναι μία ψευδοεπιστήμη που βλάπτει τον κόσμο αφού έχει χτίσει τις διαταραχές προς ίδιον όφελος, αλλά από την άλλη δεν γίνεται αφορισμός ως προς την επιστήμη!

Click για ανάπτυξη...

Απαντήθηκε παραπάνω. Άλλο επιστήμη γενικώς κι άλλο θετική ή ιατρική επιστήμη.

Β. Ως προς την αναθεώρηση του DSM.

Ειδικοί δεν είμαστε, απλά και εμείς όπως και άλλοι, διαβάσαμε και βγάλαμε με την ταπεινή λογική μας κάποια συμπεράσματα.

Από πού ακριβώς προκύπτουν όλα τα παραπάνω? Ακυρώνοντας τους επιστήμονες, ακυρώνεις την επιστήμη και κάποιες παθήσεις που οι άνθρωποι αποδεδειγμένα έχουν (οι αναφορές του epote ήταν υπεραρκετές). Όταν έχεις ένα τόσο καταδεικτικό ύφος χρειάζεται να έχεις και ακράδαντας στοιχεία που να στηρίζουν τη θέση σου. Αν θες, μοιράσου τα μαζί μας, γιατί κάτι με τέτοια ισχύ δεν έχει παρουσιαστεί!

Click για ανάπτυξη...

Και πάλι η ίδια απάντηση Η θετική επιστήμη απαιτεί θετική τεκμηρίωση, την οποία η Ψυχιατρική δεν διαθέτει. Στηρίξατε το μεγαλύτερο μέρος της επιχειρηματολογίας σας σε μια παρανόηση την οποία οφείλατε να είχατε επιλύσει, πριν καθήσετε να κάνετε τόσο κόπο. Το ίδιο πάθαινα κι εγώ όταν ήμουν μαθητής, που έγραφα κάτι θαυμάσιες εκθέσεις και μου τις μηδένιζαν επειδή όντως ήταν εκτός θέματος...

Όσο γι' αυτά που λέει ο έποτε, έχω να σας βάλω πολλή ύλη: Το αδίστακτο κατεστημένο της ιατρικής και της φαρμακοβιομηχανίας. Διαβάστε το κι όποτε έχετε χρονο προσπαθείστε να καταρρίψετε όσα γράφονται εκεί, με δική σας έρευνα. Ο έποτε δεν τόλμησε βέβαια ποτέ να το κανει... Η πρόκληση ισχύει και για όσους αφελώς υπερψήφισαν το παραμυθένιο κείμενό του, με τίτλο "Οι φαρμακοβιομηχανίες είναι φίλοι μας"...

Αυτό είναι ένα εξαιρετικά ενδιαφέρον σημείο. Αρχικά, πάλι τίποτα δεν έχει οριστικοποιηθεί.
Ωστόσο, σε αυτό σημείο θα ήταν ενδιαφέρον να οριστεί ποια ακριβώς θα ήταν η κατάσταση για αυτούς που έχουν αυτή τη διάγνωση τώρα (αν τελικά αφαιρεθεί). Θα υπάρξει μία μεταβατική περίοδος συνεδριών, ανάλογα με την κρίση του κάθε ψυχίατρου? Αν χορηγούνταν κάποια φάρμακα θα πάψουν ή όχι? Εδώ όντως χρειάζονται διευκρινήσεις.

Click για ανάπτυξη...

Έχετε σκεφτεί ότι τα φάρμακα τα οποία ελάμβαναν επί χρόνια κάποιοι "ασθενείς" με "ασθένειες" που καταργήθηκαν, ΕΙΝΑΙ ΣΤΗΝ ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑ ΤΟΥΣ ΒΑΡΙΑ ΕΘΙΣΤΙΚΑ; Ξέρετε τι σημαίνει αυτό, ειδικά όταν τα κριτήρια με τα οποία μπαίνουν ή βγαίνουν οι παθήσεις στο DSM αποδεικνύονται ασταθή και κατά το δοκούν;

Μα όσο παρουσιάζονται καινούριες πτυχές στην καθημερινότητά μας, όπως είναι φυσιολογικό θα υπάρχουν και τέτοιες νέες διαταραχές. Εκτός, αν θεωρείς ότι ο εθισμός δεν είναι μία πραγματικότητα. Υπάρχει και σχετικό θέμα στο στέκι, επ' αυτού!

Click για ανάπτυξη...

Ο εθισμός σε ψυχοφάρμακα είναι ή όχι μια απτή πραγματικότητα; Επαναλαμβάνω ότι η συχνότητα εμφάνισης "ψυχικών παθήσεων" και ο αριθμός ανθρώπων που παίρνουν εθιστικά φάρμακα ΔΕΝ μπορεί να εξηγηθεί από "αλλαγές στον τρόπο ζωής". Εάν ήταν έτσι τότε η επιστήμη που έχει επίκεντρο τον άνθρωπο θα έπρεπε να ψάχνει τρόπους ν' αλλάξει εκ νέου τον τρόπο ζωής σε έναν πιο υγιή, όπως κάνει ας πούμε η διαιτολογία.

Σε αυτές τις συμπεριφορές που παρουσιάζετε δεν βρίσκονται - ακόμη - ως διαταραχές διότι εώς ένα σημείο θεωρούνται κοινωνικά αποδεκτές. Πάλι, όμως η ψυχολογία έχει την ικανότητα να δώσει κάποιες εξηγήσεις και να εντοπίσει κάποια κοινά χαρακτηριστικά μεταξύ των ανθρώπων που υπερβάλλουν.
Άλλωστε ο άνθρωπος είναι φύσει κοινωνικό ον, επηρεάζεται από και επηρεάζει τον κοινωνικό του περίγυρο σε πολλούς τομείς. Ειδικότερα, η ψυχική υγεία του κρίνεται και ανάλογα με την αλληλεπίδρασή του στην κοινωνία, και αν αυτή θεωρείται ή όχι προβληματική.

Click για ανάπτυξη...

Σοβαρά; Εάν θεωρείται προβληματική από ποιους και με ποια κριτήρια; Πώς μπορείτε μετά από τόσην ώρα που μας μιλάτε για επιστήμη να μιλάτε ξαφνικά για καθορισμό από το "κοινωνικώς αποδεκτό"; Πού πήγαν τα επιστημονικά στοιχεία και οι αποδείξεις για τις οποίες μιλούσαμε. Ακριβώς αυτή είναι και η δική μας αντίθεση. Ότι τα κριτήρια είναι μπηχεβηοριστικά και με βάση το "κοινωνικώς αποδεκτό". Φάσεις κι αντιφάσεις παρατηρούνται, φοβάμαι...

Ας σκεφτούμε απλά, ότι η πρώτη έκδοση του DSM έγινε το 1952. Είναι απόλυτα φυσιολογικό μέσα στα 60 χρόνια που έχουν μεσολαβήσει - ήδη έχουμε αναφέρει την μεγάλη αλλαγή του ρυθμού ζωής που σαν αποτέλεσμα έχει να εξελιχθεί και το κοινωνικό περιβάλλον, από το οποίο όπως γνωρίζουμε ο άνθρωπος επηρεάζεται τόσο θετικά όσο και αρνητικά.
Από τη στιγμή που αυτή η επιστήμη βρισκόταν σε εμβρυικό στάδιο ήταν και είναι φυσιολογικό να έχει επίσης, μία τεράστια επέκταση. Βέβαια, αναγνωρίζουμε σε αυτό το σημείο ότι εννοείται πως κάποιες "ασθένειες" θα έπρεπε να έχουν πιθανώς εξαιρεθεί από την στιγμή που δεν έχουν αντίκρυσμα στην σημερινή κοινωνία. Ωστόσο, κατανοούμε ότι ενδεχομένως εξακολουθούν να καταγράφονται για ιστορικούς λόγους.

Click για ανάπτυξη...

Δεν μπορεί με αυτόν τον τρόπο να εξηγηθεί ο τετραπλασιασμός των ψυχικών ασθενειών που συνέβη μεταξύ DSM I & DSM V απλά από την "αλλαγή τρόπου ζωής", με κάνετε συνεχώς κι επαναλαμβάνομαι. Το γεγονός ότι μια πάθηση δεν έχει καταγραφεί ακόμη από μια αναπτυσσόμενη επιστήμη, δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει. Ή μήπως στην περίπτωσή μας αυτό σημαίνει; Εάν οι παθήσεις προϋπήρχαν της καταγραφής τους, τότε αυτό θα σήμαινε ότι κατά τις προηγούμενες δεκαετίες ζωής της ψυχιατρικής, ένα τεράστιο ποσοστό του πληθυσμού ήταν άρρωστο και δεν το ήξερε. Μήπως αυτή η σκέψη σας καταλήγει σε άτοπο, που οφείλεται στο ότι δεν μπορείτε ν' αξιολογήσετε τα μεγέθη του προβλήματος στις ΗΠΑ; Επιτέλους, δώστε λίγη σημασία στα μαθηματικά, όταν μιλάτε τόσο πολύ για επιστήμη.

Περί ζητήματος καυτού και τεραστίου - κατά τον κο Καρζή - πραγματεία μεταξύ σοβαρού και αστείου. Σε αυτό το ύφος, να προσθέσουμε ότι μία τέτοια συμπεριφορά θα ήταν δόκιμο να χαρακτηριστεί ως διαταραχή, αν αναλογιστούμε τις καταστροφικές συνέπειες που έφερε η πολιτική απάθεια μεγάλων ομάδων στη χώρα μας την τελευταία τριακονταετία!

Click για ανάπτυξη...

Είναι να μη σας φέρνει σε αμηχανία η ύπαρξη τέτοιων απίστευτων "ασθενειών"; Δεν είναι αρκετά αυτά τα παραδείγματα για να σας κάνουν ν' αμφιβάλλετε;

Γενικά, δεν είναι λίγα τα φαινόμενα υπερσυνταγογράφησης - ωστόσο αυτά, δεν μπορούμε να δεχτούμε ότι αποτελούν τον κανόνα, υπάρχει δηλαδή και εδώ κάποια παραφιλολογία. Δηλαδή, όπως ήδη έχει ειπωθεί και από άλλα μέλη, η χορήγηση από το γιατρό δεν είναι πρώτο μέλημα αν μπορεί να εξασφαλισθεί θεραπεία με άλλο τρόπο. Εξαιρώντας τις περιπτώσεις ατόμων με μηδενική λειτουργικότητα, άνθρωποι που αδυνατούν ιατρικά να αποφασίσουν, σε όλες τις άλλες περιπτώσεις ο ειδικός έχει συμβουλευτικό ρόλο και επαφίεται στην βούληση του ατόμου να ακολουθήσει τις συμβουλές, δεν είναι δεσμευτικό.

Click για ανάπτυξη...

Σε ποια χώρα δεν αποτελεί η υπερσυνταγογράφηση τον κανόνα; Στην Ελλάδα; Θα συμφωνήσω. Στις ΗΠΑ όμως αυτό αποτελεί κοινωνική μάστιγα και το θέμα μας είναι για το ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΟ DSM. Για άλλη μια φορά εκτός θέματος, δυστυχώς...

Σε αυτό το σημείο θα θέλαμε μία μικρή επεξήγηση ή απλή παράθεση κάποιων βασικών μεθοδολογικών εργαλείων της επιστήμης αυτής, για να κατανοήσουμε και τον τρόπο σκέψης και λήψης δεδομένων (psychology for dummies, if you want ). Γιατί γενικά αναφέρθηκαν στην συζήτηση...

Click για ανάπτυξη...

Πολύ σωστό αίτημα. Το έχουμε διατυπώσει κι εμείς. Ωστόσο εισπράξαμε σιγήν ιχθύος, ενώ εσείς εισπράξατε σιγήν ιχθύος μετά πολλών επαίνων, από εκείνον που εμφανίζεται ως αδιαμφισβήτητα ειδικός κραδαίνοντας υποθετικούς (μέχρις αποδείξεως του εναντίου) ακαδημαϊκούς τίτλους.

Από όσα έχουμε εμείς διαβάσει, υπάρχει ακόμη το ερώτημα για το κατά πόσο είναι έτοιμη η κοινότητα για μία τέτοια αναθεώρηση του DSM, κάτι που φαίνεται ξεκάθαρα εδώ.
Δεν είναι μόνο ζήτημα ένταξης κάποιων κοινωνικών συμπεριφορών σε "βαθμίδα" διαταραχής, αλλά και η έλλειψη δεδομένων, που κάποιοι επιστήμονες επισημαίνουν ότι υπάρχει!

Click για ανάπτυξη...

Έλλειψη δεδομένων σε μια Επιστήμη, δεν της επιτρέπει να επεκτείνει τον κατάλογο με τις διαγνώσεις της, το αντίθετο μάλιστα. Καταλήξατε μόνοι σας στα λόγια μου, ποιος ήταν λοιπόν ο λόγος για τόσο κόπο ρε παιδιά;

Δεν συνηθίζω να εξοργίζομαι δημοσίως. Ο λόγος που αυτό συνέβη δεν είναι η στάση του Panos, ή του οποιοδήποτε άλλου. Ο λόγος είναι η αδυναμία του κοινού να αντιληφθεί κάποια λεπτά σημεία πίσω από τις θέσεις του Panos: Όπως αυτό:

Ένα μπράβο δημόσια για το χρόνο και την ενέργεια που σπαταλήσατε για μια ανάρτηση εξαιρετικά προσεγμένη,δουλεμένη και με αρκετά στοιχεία προσωπικής σας έρευνας.

Να πω ότι παρατηρώ πως αυτή τη στιγμή το θέμα πλέον κινήται σε πολύ καλή τροχιά.Οι πιο μετριοπαθείς και διαβασμένοι χρήστες έχουμε καταφέρει να περιορίσουμε σημαντικά τη λογική της συνομωσιολογίας και να δώσουμε νέα ώθηση ώστε να κινηθεί το θέμα σε σωστές βάσεις

Click για ανάπτυξη...

Ο τύπος επαινεί τη συμμόρφωση. Και για όσους δεν το έχετε καταλάβει, ο Panos φέρεται σαν ο σκοπός της συζήτησης να μην είναι η διερεύνηση και ο εμπλουτισμός του διαλόγου πάνω στο topic, αλλά ο ίδιος ο έλεγχος του διαλόγου. (άλλωστε ελάχιστα έχει συνεισφέρει στη διάνθηση της συζήτησης -και το τονίζω όπως το τονίζει και ο ίδιος: ως ειδικός πάνω σε αυτό το θέμα- αντιθέτως- γενικολογεί, αοριστολογεί και η μέριμνα του μοιάζει να είναι η επόπτευση και η αξιολόγηση των γραφομένων ωσαν να ήταν εκτός από ψυχόμπατσος (συγχωρέστε μου την υπερβολή) και εργατόμπατσος (αυτό δεν είναι υπερβολή είναι job description) αλλά και διαδικτυόμπατσος)

Καθώς είμαι παλι καραβάνα στην ανάλυση και μετέπειτα διάλυση της κεντρικής προπαγάνδας αυτή η στάση μου φαντάζει εξαιρετικά ύποπτη. Ήδη από τα τέλη της προηγούμενης χιλιετίας ο έλεγχος του ίντερνετ αποτελεί υψηλή πολιτική προτεραιότητα της εξουσίας. Το Project For A New American Century (PNAC) που σχεδίασε τις πολιτικές BUsh ήταν αρκετά σαφές για την αναγκαιότητα όχι μόνο της "ασφάλειας" του διαδικτύου αλλά και της επιθετικής χρήσης του: "the role of the Defense Department in establishing “control,” or even what “security” on the Internet means, requires a consideration of a host of legal, moral and political issues, there nonetheless will remain an imperative to be able to deny America and its allies' enemies the ability to disrupt or paralyze either the military's or the commercial sector's computer networks. Conversely, an offensive capability could offer America's military and political leaders an invaluable tool in disabling an adversary in a decisive manner. ( https://www.newamericancentury.org/RebuildingAmericasDefenses.pdf, pg 57)

Εδώ και τουλάχιστον μια δεκαετία η εξουσία στο δυτικό κόσμο βρίσκεται σε ανοιχτό πόλεμο με τις ατομικές ελευθερίες των πολιτών τις οποίες προσπαθεί να τις εκμηδενίσει. Αν δεν το έχετε νιώσει στο πετσί σας μέχρι σήμερα τότε ζείτε -ως συνήθως- σε άλλο πλανήτη. Στον πλανήτη mainstream.
Η εκτεταμένη χρήση της λέξης συνομωσιολογία και συνομωσιολόγος είναι φυσικά ένα τέχνασμα για την εξουδετέρωση ανεξάρτητων φωνών, μια νέα και επιθετικότατη μορφή λογοκρισίας. ΑΝεξάρητα από τι στοιχεία φέρουν, οι αντιφρονούντες τοποθετούνται αυτόματα στη σφαίρα Λιακόπουλου- εξουδετερώνται από το πεδίο του δημόσιου διαλόγου ενώ παράλληλα φορτώνονται το στίγμα του άκριτου, ανεύθυνου εως και επικίνδυνου πολίτη.

Όταν λοιπόν ένας εταιρικός ψυχολόγος αρχίζει και κάνει καραμέλα τη λέξη συνομωσιολόγος που είναι η πιο βρώμικη σήμερα και ύπουλη μέθοδος φίμωσης και συκοφάντησης εμένα μου βαράν καμπανάκια. Το γιατί κανείς από έσάς δεν το σημείωσε αυτό είναι δικό σας πρόβλημα. Άλλωστε η κοινή γνώμη έχει μια μακρά ιστορία μαχών που έχασε χωρίς να συνειδοτηποιεί καν ότι συνέβησαν. Ο κόσμος ξεκινά με μια στάση παπαπα αυτά δεν συμβαίνουν, στη συνέχεια λεέι απαπα τι συμβαίνει σε αυτόν τον κόσμο και στο τέλος όταν τον έχουν λιανίσει οι πολιτικές λέει και τώρα τι κάνουμε; Βαρεθήκαμε τις αναλύσεις.
Είναι αστείο σε μια χώρα που έχει φάει τόσα διαδοχικά σοκ πραγματικότητας να λειτουργεί ακόμη η προπαπαγάνδα που θέλει όσους δεν είναι συστημικοί ή φερέφωνα να είναι "Συνομωσιολόγοι". Και μπορεί να σας φαίνεται το σχόλιο "off topic". Δεν είναι. Γιατί το topic είναι ο έλεγχος. Διαβάστε ανάμεσα στις γραμμές. ΚΑι αυτό το νήμα εμένα προσωπικά μου φαίνεται σαν μια ακόμη μάχη για την ελευθερία του λόγου η οποία δίνεται αυτή τη στιγμή - εν αγνοία σας παρότι συμμετέχειτε σε αυτή.
Και ο πόλεμος συνεχίζεται. Δείτε τι συμβαίνει επί Ομπάμα. Η καταπολέμηση της "συνομωσιολογίας" αποτελεί ΒΑΣΙΚΗ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΗ ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΗ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΚΑΙ ΕΞΩΤΕΡΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ. Προσέξτε τι βαρύτητα διδεται στη λέξη συνομωσιολογία και τι προτείνεται για τη διείσδυση σε ιντερνετ γκρουπς (να τονιστεί ότι το κείμενο ανήκει στον Aaron Klein, φιλοισραηλινό και συντηρητικό σχολιαστή, όχι στην αριστερά ούτε καν στους δημοκρατικούς):

"Just prior to his appointment as President Obama’s so-called regulatory czar, Cass Sunstein wrote a lengthy academic paper suggesting the government should “infiltrate” social network websites, chat rooms and message boards.
Such “cognitive infiltration,” Sunstein argued, should be used to enforce a U.S. government ban on “conspiracy theorizing.”...

The find comes as a government document reportedly relates the U.S. Department of Homeland Security’s command center routinely monitors dozens of popular websites, including Facebook, Twitter, Hulu, WikiLeaks and news sites including the Huffington Post and Drudge Report.
Reuters reported that a “privacy compliance review” issued by DHS last November confirms that since at least June 2010, the department’s national operations center has been operating a “Social Networking/Media Capability” which involves regular monitoring of “publicly available online forums, blogs, public websites and message boards.”
The government document states such monitoring is meant to “collect information used in providing situational awareness and establishing a common operating picture” to help manage national or international emergency events.
While the DHS may be monitoring websites for security reasons, Sunstein advocated such actions with another goal in mind.
Sunstein’s official title is Administrator of the White House Office of Information and Regulatory Affairs.
In a 2008 Harvard law paper, “Conspiracy Theories,” Sunstein and co-author Adrian Vermeule, a Harvard law professor, ask, “What can government do about conspiracy theories?”
“We can readily imagine a series of possible responses. (1) Government might ban conspiracy theorizing. (2) Government might impose some kind of tax, financial or otherwise, on those who disseminate such theories.”
In the 30-page paper – obtained and reviewed by KleinOnline – Sunstein argues the best government response to “conspiracy theories” is “cognitive infiltration of extremist groups.”
Continued Sunstein: “We suggest a distinctive tactic for breaking up the hard core of extremists who supply conspiracy theories: cognitive infiltration of extremist groups, whereby government agents or their allies (acting either virtually or in real space, and either openly or anonymously) will undermine the crippled epistemology of believers by planting doubts about the theories and stylized facts that circulate within such groups, thereby introducing beneficial cognitive diversity.”
Sunstein said government agents “might enter chat rooms, online social networks, or even real-space groups and attempt to undermine percolating conspiracy theories by raising doubts about their factual premises, causal logic or implications for political action.”
Sunstein defined a conspiracy theory as “an effort to explain some event or practice by reference to the machinations of powerful people, who have also managed to conceal their role.”...

Sunstein allowed that “some conspiracy theories, under our definition, have turned out to be true.”
He continued: “The Watergate hotel room used by Democratic National Committee was, in fact, bugged by Republican officials, operating at the behest of the White House. In the 1950s, the CIA did, in fact, administer LSD and related drugs under Project MKULTRA, in an effort to investigate the possibility of ‘mind control.’”
Sunstein’s paper advocating against the belief that global warming is a deliberate fraud was written before the November 2009 climate scandal in which e-mails hacked from the Climatic Research Unit at East Anglia University in the U.K. indicate top climate researchers conspired to rig data and keep researchers with dissenting views from publishing in leading scientific journals...

Sunstein’s paper is not the first time he has advocated banning the free flow of information.
In his 2009 book, “On Rumors,” Sunstein argued websites should be obliged to remove “false rumors” while libel laws should be altered to make it easier to sue for spreading such “rumors.”
(https://kleinonline.wnd.com/2012/01/12/obama-czar-proposed/)

Μπορείτε να διασταυρώσετε τη συγκεκριμένη πολιτική αντίληψη και πλέον πρακτική από όποια πηγή θέλετε. Ψάξτε Sunstein και conspiracy, ξαναδιαβάστε ποιος είναι ο Sunstein, διερωτηθείτε πως επιβάλονται οι αμερικανικές πρακτικές στην Ελληνική πραγματικότητα.
Αν και βαρέθηκα να δίνω μάχες για όλους μόνος μου , να περιγράφω τις πολιτικές που πρώτα σχεδιάζονται έπειτα επιβάλλονται και στο τέλος καρποφορούν καταστροφες ενώ οι υπόλοιποι κάνουν ψιλοκουβέντα, κανείς μα κανείς δε θα μου πει να μετριάσω τους τόνους. Γιατί αν η λέξη καραγκιόζης είναι άδικη, η λέξη ρουφιάνος τότε είναι κατάλληλη.

ΑΠΠαπα αυτά δεν συμβαίνουν.... Απαπα αυτός ο αργυρίου είναι κακός και επικίνδυνος και συνομωσιολόγος. Λοιπόν: Η διείσδυση σε διαδυκτικά γκρουπς είναι πλέον πραγματατικότητα. Το αν αυτό συμβαίνει εδώ και τώρα σε αυτόν κόμβο τον οποίο ο PAnos περιγράφει ως ένας από τους μεγαλύτερους ελληνικούς αυτό να το κρίνετε εσείς. Καραγκιόζης ή ρουφιάνος όποιος επιδιώκει cognitive infiltration? Και ποιοι καλύτερα να διατελέσουν ένα τέτοιο ρόλο από καταρτησμένους ειδικούς;
Να τα ξανδούμε για τους χοντροκέφαλους: "Such “cognitive infiltration,” Sunstein argued, should be used to enforce a U.S. government ban on “conspiracy theorizing.”... The find comes as a government document reportedly relates the U.S. Department of Homeland Security’s command center routinely monitors dozens of popular websites, including Facebook, Twitter, Hulu, WikiLeaks and news sites " which involves regular monitoring of “publicly available online forums, blogs, public websites and message boards.” "“We suggest a distinctive tactic for breaking up the hard core of extremists who supply conspiracy theories: cognitive infiltration of extremist groups, whereby government agents or their allies (acting either virtually or in real space, and either openly or anonymously) will undermine the crippled epistemology of believers by planting doubts about the theories and stylized facts that circulate within such groups, thereby introducing beneficial cognitive diversity.”
Sunstein said government agents “might enter chat rooms, online social networks, or even real-space groups and attempt to undermine percolating conspiracy theories by raising doubts about their factual premises, causal logic or implications for political action.”

Να το ξανατονίσω: Αυτό είναι κεντρική αμερικάνική πολιτική. Το αν οποισοδήποτε σε αυτόν τον κόμβο συμμετέχει ή όχι σε αυτή είναι δικό σας θέμα να το κρίνετε. Μπορείτε ανέφελα να συνεχίζεται τις κουβέντες σας λες και ζούμε σε κάποια pop εποχή όπου κανένα από τα θεμελιώδη μεγέθη της δημοκρατίας δεν απειλείται και δεν πλήτεται. Μπορείτε να συνεχίσετε να τρώτε το όλο και λιγότερο γρασίδι. Αυτό είναι επιλογή του καθενός. Εγώ απλά περιγράφω τις πολιτικές. Το τι θα κάνετε απέναντι σε αυτές είναι δικό σας θέμα.
Και πραγματικά: Αν κάποιος καραγκιόζης αρχίσει να λέει έλα τώρα τι είναι αυτά, ας εξοικειωθεί λίγο πρώτα με την αμερικάνική πολιτική και προπαγάνδα και ας αποδείξει στον εαυτό του ότι ο Sunstein είναι δημιούργημα της δικιάς μου φαντασίας και ότι το paper του το βρήκα ανάμεσα στα ημερολόγια των μΆγιας. From wikipedia: Cass R. Sunstein (born September 21, 1954) is an American legal scholar, particularly in the fields of constitutional law, administrative law, environmental law, and law and behavioral economics, who currently is the Administrator of the White House Office of Information and Regulatory Affairs in the Obama administration.
Πολλές φορές αναρωτιέμαι για το αν κάποιοι αναγνώστες έχουν μάθει όχι να σκέφτονται, αυτό θα ήταν υπερβολική αξίωση.... Έστω να διαβάζουν σωστά... Είναι δυνατόν να πασχίζω να σας πειργράψω πολιτικές αποφάσεις που έχουν ληφθεί σαν να ήταν σενάρια πολιτικής φαντασίας; ΓΙατί δεν τα ρίχνετε μια ματιά πριν εκφράσετε γνώμη; Γιατί δεν απογαλακτίζεστε από τις κεντρικές προπαγάνδες; Γιατί ρε;

Διαβάζοντας το θέμα μου δημιουργήθηκαν μερικές σκέψεις. Το DSM-5 μεταξύ των άλλων μιλάει για την θλίψη και το άγχος. Από ότι κατάλαβα όχι μόνο θέλει να τις θεωρεί ασθένειες, εξάλλου το κάνει ήδη, αλλά θέλει να μειώσει παράλληλα τα όρια. Όλη μου κατακραυγή για την ψυχιατρική βασίζεται σε τέτοιου "είδους" "ασθένειες". Για εμένα είναι εντελώς διαφορετικό αν κάποιος βλέπει παραισθήσεις ή έχει τάσεις αυτοτραυματισμού ή αυτοκτονίας. Καταρχάς δόξα τον superman μου είναι εντελώς άγνωστες και ξένες σκέψεις όποτε προφανώς δεν μπορώ να εκφράσω άποψη.

Το άγχος και η θλίψη θεωρούνται πλέον παθήσεις. Και η ερώτηση μου είναι γιατί να μην θεωρούνται συμπτώματα για αλλαγή, ως προθάλαμος για κάτι το νέο; Ο άνθρωπος είναι και σύμβολο αλλαγής. Ο Ηράκλειτος περιέγραψε με ωραίο τρόπο αυτό, παρομοίωσε τον άνθρωπο ως ένα ποτάμι. Κάποιος σύζυγος χάνει την γυναίκα του, πιθανών να ήταν για κάποιες δεκαετίες μαζί και το πιο υγιές ήταν την σύζυγο να την αγαπούσε. Τι πιο λογικό να είναι θλιμμένος. Έχασε την γυναίκα του, την σύντροφο και την αγάπη του. Και παράλληλα πρέπει να αλλάξει τρόπο ζωής, για παράδειγμα ή πρέπει να αποδεχτεί την μοναξιά ή πρέπει να αφήσει ελεύθερο τον εαυτό του ελεύθερο να ξανά ερωτευτεί -μάλιστα λόγο ηλικίας μπορεί να μην έχει την δεύτερη επιλογή. Τι ακριβώς μας "ζητά" η ψυχιατρική; Να μην είμαστε θλιμμένη όταν χάνουμε ένα πολυαγαπημένο πρόσωπο; Αυτό θα ήταν εφικτό μόνο αν ακόμη και οι σχέσεις συντρόφου ζωής ήταν και αυτές απρόσωπες. Μόνο έτσι δεν θα ήμασταν θλιμμένοι όταν χάνουμε ένα αγαπημένο πρόσωπο.

Το ίδιο πιστεύω και για το άγχος. Γιατί κάποιος να καταπολεμήσει το άγχος; Το άγχος είναι δυσφορία, κάποιος αγχωμένος έχει δυσφορία για κάτι στην ζωή του. Αν λοιπόν παίρνουμε ένα χαπάκι και απαλλασσόμαστε δια μαγιάς από το άγχος πως θα εστιάσουμε στο τι μας προκαλεί το άγχος ώστε έτσι απαλλαχτούμε από αυτό; Αν το μυαλό έχει κατασκευαστεί με τέτοιο τρόπο ώστε να προκαλεί άγχος μήπως είναι απόδειξη ότι το άγχος είναι φυσιολογικό αν όχι μια προστασία του ανθρώπου; Το άγχος είναι ένδειξη ότι κάτι σε φθείρει. Αν επιβάλουμε με φάρμακα στον εγκέφαλο να αγνοεί το άγχος μήπως έτσι θα φθειρόμαστε χωρίς να το καταλαβαίνουμε;

Η ψυχιατρική θέλει να εντάσσεται στις επιστήμες ιατρικής όποτε θα επιχειρήσω μια σχετική αναλογία. Ο σωματικός πόνος είναι ένα σήμα κινδύνου. Μπορεί να σπάσαμε ένα κόκκαλο, μπορεί να έχει κάποιο πρόβλημα η καρδία μας. Αν λοιπόν αφαιρέσουμε την αίσθηση του σωματικού πόνου πόσο παρανοϊκή και μη πρακτική θα ήταν η ζωή του ανθρώπου; Δεν θα ξέραμε πότε σπάσαμε κάποιο κόκκαλο, δεν θα ξέραμε αν το σώμα μας λειτουργεί εντάξει και εν τέλη δεν θα ξέραμε ποία είναι τα σωματικά μας όρια και πότε κοντεύουμε να πεθάνουμε από κούραση. Και λοιπόν αναρωτιέμαι λοιπόν, γιατί κάθε ψυχολογική δυσφορία θα πρέπει να αντιμετωπίζεται χωρίς να εντοπίζονται τα αίτια που την προκάλεσαν; Και ο σωματικός πόνος μπορεί να οδηγήσει τον άνθρωπο σε δυσλειτουργία και ανικανότητα αλλά τα παυσίπονα είναι μια προσωρινή λύση.

Και έστω λοιπόν ότι το άγχος και η θλίψη πρέπει να αντιμετωπιστούν. Το δέχομαι. Γιατί όχι όμως να μην αντιμετωπιστούν με έναν φίλο, με μια εκδρομή; Γιατί όταν πεθάνει η σύντροφος μου πρέπει να επισκεφτώ μετά από δυο εβδομάδες έναν ψυχίατρο να μου δώσει το χαπάκι μου; Τι πιο φυσιολογικό να ζητήσω από έναν φίλο μου να πάμε μια εκδρομούλα επειδή πέθανε η σύντροφος;

Τέλος θέλω να επισημάνω κάτι τελευταίο
@Panos__ ζητάς ο διάλογος να γίνει σε ακαδημαϊκή αισθητική. Θα ήθελα να σου επισημάνω ότι την Ιατρική ο κόσμος δεν την αποδέχτηκε επειδή μάθαμε ιατρική και όλα εκείνα πολύπλοκα μαθηματικά ή ότι άλλες πολύπλοκες γνώσεις προαπαιτεί. Κανένας δεν μπαίνει στον ακτινογράφο επειδή πρώτα ξέρει όλα εκείνα τα μαθηματικά κτλ που απαιτούνται για την κατασκευή του. Το ίδιο και ένας ψυχίατρος, αμφιβάλλω αν το 90% των ψυχιάτρων μπορούν να κατασκευάσουν μόνοι τους φάρμακα που χορηγούν στους ασθενής, ο φαρμακοποιός προφανώς όταν σας έπειθε για ένα φάρμακο δεν σας μίλαγε χημικά. Έτσι λοιπόν, μην περιμένεις ότι ο κόσμος θα αποδεχτεί το DSM-V επειδή έκανε τις κατάλληλες σπουδές.

Αρχική Δημοσίευση από fantasmenos:

είναι συνομωσιολογία όταν υποστηρίζεις ότι η διαφορετική άποψη πηγάζει από αόρατες δυνάμεις που προσπαθούν να μας αποκρύψουν την αλήθεια σε ένα ελληνικό φόρουμ και μάλιστα όταν το θέμα έχει ανοίξει από τον ίδιο που κατηγορείς σαν διαδικτυόμπατσο.

Οπότε μέχρι να σέβεσαι την διαφορετική γνώμη (όσο εξοργιστική και αν σου είναι αυτή) μάλλον θα σε λένε συνομωσιολόγο

Click για ανάπτυξη...

Να με συγχωρεί η χάρη σου, αλλά αυτή την 'άποψη' που λες, ως απάντηση στις αιτιάσεις μας, δεν την είδαμε -κι απ' ό,τι φαίνεται, ούτε και θα τη δούμε. Αντίθετα, το μόνο που είδαμε είναι κάποιος που δηλώνει ψυχολόγος και γι' αυτό -και μόνο γι' αυτό- απαξιώνει κάθε διαφορετική άποψη ως συνωμοσιολογική!
Ο πρώτος που χρησιμοποίησε τη λέξη αυτή μέσα σε αυτό το θέμα, ήταν ο Panos__

Ο Πάνος κατά δήλωσή του -αδυνατώ να κοιτάξω αν είναι ακόμα στο θέμα ή όχι- αρνείται να εμπλακεί σε αντιπαράθεση για την επιστήμη του. Δεν βλέπω τίποτα το επιστημονικό σε αυτή τη στάση. Όταν κανείς γνωρίζει καλά το αντικείμενό του, η λογική λέει πως δεν θα πρέπει να έχει πρόβλημα να μοιραστεί τις γνώσεις του μαζί μας, να μας διαφωτίσει και να μας βγάλει από την πλάνη μας με αδιάσειστα επιχειρήματα. Δυστυχώς δεν τα είδαμε αυτά σε κανένα σημείο της συζήτησης κι έτσι βγάζει ο καθένας, τα συμπεράσματά του.

Λυπάμαι μόνο που είδα άτομα που ξέρω ότι ανήκουν σε σχετικούς χώρους να τάσσονται με την άποψη που λέει πως οι φαρμακοβιομηχανίες είναι φίλοι μας... Δυστυχώς για όλους μας, τα φαινόμενα -αν μη τι άλλο- δείχνουν πως πρέπει να τις προσέχουμε και να τις έχουμε υπό στενή επιτήρηση.

Μερικές επισημάνσεις.Αν προσέξετε από την αρχή του θέματος ζητάω τη γνώμη σας για την αναθεώρηση και το εγχειρίδιο,όποια και να είναι αυτή.Πέραν τούτου προτιμώ μια πιο προσεγμενη προσέγγιση από καλές πηγές σε ότι αφορά τουλάχιστον την ουσιαστική κριτική της αναθεώρησης.Δυστυχώς δε μπορώ να απαντάω σε όλα τα μεμονομένα ποστ αλλά προσπαθώ να κάνω τοποθέτηση εκεί που κρίνω ότι χρειάζεται για τη προαγωγή της Ψυχολογίας.Να αναφέρω ξανά οτι έχω μιλήσει για τη σχέση Ψυχολογίας/Ψυχιατρικής σε ότι αφορά την διασυνδετική διάσκεψη μεταξύ Ψυχολόγων και Ψυχιατρών στα πλαίσια της αναθεώρησης του DSM-5.Τέλος σε ότι αφορά τη θέση μου πάνω στη διαδικασία του αναθεωρημένου εγχειριδίου έχω ήδη αναφέρει ότι πιστεύω στην ορθότητα των διαδικασιών που τηρούνται αυτή τη στιγμή από την επιστημονική κοινότητα των ειδικών ψυχικής υγείας που έχει σα σκοπό το καλό των ασθενών και γενικότερα το καλό του ανθρώπου.Με λίγα λόγια έχω εμπιστοσύνη ότι το end game του 2013 θα μας δώσει ένα πολύτιμο εγχειρίδιο που στα χέρια ευσυνείδητων ειδικών μπορεί να βοηθήσει καταλυτικά τόσο τη Ψυχιατρική όσο και τη Κλινική Ψυχολογία σε ώφελος του γενικού πληθυσμού. Η λογική στην οποία κινούμε είναι αφενός η ενδυναμώση της πίστης του γενικού κοινού στους ειδικούς και αφετέρου η προαγωγή της Ψυχολογίας και σε δεύτερο βαθμό της Ψυχιατρικής μέσα από το διάλογο ,μόνο έτσι πιστεύω ότι μπορώ να συνεισφέρω.

Αρχική Δημοσίευση από Panos__:

Με λίγα λόγια έχω εμπιστοσύνη ότι το end game του 2013 θα μας δώσει ένα πολύτιμο εγχειρίδιο που στα χέρια ευσυνείδητων ειδικών μπορεί να βοηθήσει καταλυτικά τόσο τη Ψυχιατρική όσο και τη Κλινική Ψυχολογία σε ώφελος του γενικού πληθυσμού.

Click για ανάπτυξη...

Και με τους μη ευσυνείδητους τι κάνουμε;
Σε κοινή παρέα γνώρισα κάποιον που εγώ θα τον έλεγα οξύθυμο. Νευρίαζε με το "παραμικρό". Στους γονείς του δεν του άρεσε αυτό και από σχετικά, όποτε από νεαρά ηλικία είχε περάσει από διάφορους ψυχιάτρους και είχα μαζέψει κάπου 5-6 χαπάκια στην ρουτίνα του. Άλλα σε καθημερινή βάση, άλλα σε εβδομαδιαία. Ο τελευταίος τρελογιατρός τον έκανα βίαια να "ξεκόψει" από αυτές τις διαδικασίες. Ένα προσωπικό συναίσθημα όταν μου εξιστορούσε όλα αυτά είναι ότι ακούω μια ιστορία ενός χρήστη ηρωίνης. Ο λόγος που έσπασε η σχέση του με την ψυχιατρική ήταν επειδή στην τελευταία συνεδρία όταν ανέφερε ένα σκηνικό από την σχολή, σαν αυτά που συζητιούνται στις φοιτητικές καφετερίες, του κατέληξε στην σκέψη "ήθελα να χτυπήσω τον καθηγητή". Ο Ψυχίατρος αυτός, όταν τελείωσε την εξιστόρηση είχε ήδη έτοιμο μια συνταγή με το νέο του φάρμακο και την αύξηση της δοσολογίας σε αλλά δυο. Πότε δεν άγγιξε το χαρτάκι αυτό και πότε δεν ξανά πάτησε πότε σε τέτοιου είδους ειδικούς. Μάλιστα σταμάτησε σταδιακά και όλα τα χαπάκια, αν και ταλαιπωρήθηκε με αϋπνίες για περίπου 4μήνες -ακόμη και ο Great Chaos μίλησε για τον εθισμό των φαρμάκων σας. Μάλιστα λίγο μετά πήρε την μεγαλύτερη απόφαση στην ζωή του, να πάει στις ειδικές δυνάμεις. Είναι περισσότερο ευτυχισμένος από πότε.

Καταρχάς βλέπεις πόσο προσεχτικός είμαι, κρίνω μόνο τον τελευταίο του Ψυχίατρο, παρόλο που είναι πανεύκολο να βγουν περαιτέρω συμπεράσματα. Βλέπεις επίσης πως ένας κακός επαγγελματίας μπορεί να καταστρέψει όλες τις δικές σας αγαθές και φιλότιμες προσπάθειες σας έστω και σε επίπεδο ενός συμπεράσματα ενός μεμονωμένου ανθρώπου.

Καταρχάς θα ήταν πολύ χρήσιμο, αφού είσαι μέλος του Βρετανικού συλλόγου ψυχιάτρων, να μας μας παραθέσεις κάθε χρόνο πόσες διαγραφές ψυχιάτρων υπάρχουν έστω και στην Βρετανία, αν και σε προσωπικό επίπεδο θα με ενδιέφεραν και οι λόγοι. Φαντάζομαι ότι η αφαίρεση της άδειας ενός ψυχιάτρου είναι μια ιδιαίτερη γραφειοκρατία και ίσως να αφορούν κυρίως ποινικά αδικήματα (διαβάστε εδώ πόσες κατηγορίες για σεξουαλικές παρενοχλήσεις από θεραπευτές είναι καταγεγραμμένες. Αναφέρει ότι το 2001 σε μια Βρετανική έρευνα 1 στους 20 είχα παρενοχληθεί από τον θεραπευτή τους, μάλιστα δε όταν ήταν ανήλικοι). Σε πρώτη φάση νομίζω ότι θα είχε ενδιαφέρον να μας εξηγήσεις πότε και με ποίες προϋποθέσεις χάνει κάποιος την άδεια του. Σε ρωτάω λοιπόν, αφού είναι δύσκολο εν τέλη κάποιος θεραπευτής να χάσει την άδεια του, στο DSM-V μήπως θα έπρεπε να αυξήσετε τα όρια κάποιων ασαφών ασθενειών όπως το άγχος ή την θλίψη;

Μια τελευταία ερώτηση:
Έστω ότι είσαι Πατέρας και έστω ένας απρόσεκτος γείτονας σκοτώνει το με το αυτοκίνητο του το παιδί σου. Για πόσο καιρό πιστεύεις ότι θα είσαι θλιμμένος;

Αρχική Δημοσίευση από Πατρεύς:

[OFF-TOPIC] Μὲ συγχωρεῖτε γιὰ τὸ μήνυμα ἐκτὸς θέματος, ἀλλὰ ἔχω καημὸ νὰ δῶ τὴ λέξη «συνωμοσιολογία» σωστὰ γραμμένη! Πρῶτα εἶναι τὸ ὠμέγα καὶ μετὰ ἀκολουθεῖ τὸ ὄμικρον. ΣΥΝΩΜΟΣΙΟΛΟΓΙΑ

Click για ανάπτυξη...

Ε δεν έχεις παράπονο, εγώ σωστά το έγραψα