Αρχική Forum
Νέα Δημοσίευση
Προσωπικές Συζητήσεις
Πολυμέσα - Gallery
Chat
Συνδεδεμένοι Χρήστες
Λίστα Αποκλεισμένων
Υπεύθυνοι του Forum
Chat and Fun
iSchool
ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ Ν.
Δραστήριο μέλος
Ο ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 32 ετών και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 490 μηνύματα.
13-10-12
13:15
Αυτό που δεν μπορούν να καταλάβουν οι απανταχού, τάχα, ελευθερόφρονες και επαναστάτες είναι ακριβώς αυτό που οι ίδιοι καταδικάζουν την κοινωνία, ότι τους αφαιρεί. Ο χριστιανισμός είναι η μοναδική θρησκεία που δίνει την απόλυτη ελευθερία στον άνθρωπο. Ο καθένας μπορεί να πιστεύει, μπορεί να μην πιστεύει ή μπορεί να προσαρμόζει τη θρησκεία στα δικά του μέτρα και σταθμά ράβοντας ένα καλό κουστούμι από αυτήν πάνω του. Αν τη θεωρείτε όλοι εσείς που καταφαίνεσθε τόσο έντονα εναντίον της ψεύτικη και υποκριτική τότε γιατί σας πειράζει που υπάρχει; Αφού είναι ψεύτικη όπως λέτε τότε θα εξαφανισθεί σε λίγα χρόνια. Το μόνο που βλέπω όμως είναι, ότι υπάρχει εδώ και 2000 χρόνια. Μπορεί αυτοί που πιστεύουν πραγματικά να είναι πολύ λιγότεροι από παλαιότερα και μάλιστα κάποιοι να δηλώνουν άθεοι. Αυτό είναι αποτέλεσμα της απίστευτης επίθεσης από τους ανώτατους άρχοντες κάθε κοινωνίας στη θρησκεία που προβάλλει θεσμούς,αξίες, ιδανικά, αγώνα και πολύ πολύ αγάπη για τον συνάνθρωπο οποιασδήποτε φυλής, θρησκείας, άποψης και χρώματος. Οι ανώτεροι άρχοντες θέλουν ακριβώς να εξαφανίσουν αυτήν την αγάπη για το συνάνθρωπο και να μας βάλουν να φαγωθούμε μεταξύ μας όπως και τη μαύρη εποχή(1946-1949). Αυτό που αφουγκράζομαι στα λεγόμενά σας είναι μόνο μίσος και απέχθεια για τις αξίες αυτής της κοινωνίας που την κράτησαν αλώβητη στο πέρασμα όλων αυτών των αιώνων με τις τόσες συγκρούσεις και τους πολέμους στο έδαφός της. Η ελληνική οικογένεια που είναι το πρωταρχικό κύτταρο της κοινωνίας μας είναι υπεύθυνο για τη μοναδικότητα του ελληνισμού και της Ελλάδος μας. Αυτό πολεμούν συνεχώς και ίσως κατάφεραν κατά ένα μέρος να το διαλύσουν. Όλα αυτά που σκέφτεστε στο τέλος θα σας οδηγήσουν στο εξής επικίνδυνο μοναπάτι. Θα σκοτώσετε για την ελευθερία. Στην ουσία όμως θα πρέπει να ελευθερωθείτε από τα δεσμά που σας έχουν περάσει αυτοί που κατευθύνουν τα γεγονότα.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
parafernalia
Περιβόητο μέλος
Ο Νίκος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Προγραμματιστής/τρια και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 4,857 μηνύματα.
13-10-12
13:27
Αν αναφέρεσαι σε μένα, εγώ δεν τρέφω μίσος ούτε ακόμα και γι' αυτόν τον υπάνθρωπο της Ελληνικής Αστυνομίας:
Σκέψου λοιπόν εσύ που είσαι ο θιασώτης του Πατρίς - Θρησκεία - Οικογένεια, πόσο πολύ βολεύεις αυτούς που κατευθύνουν τα γεγονότα. Κανείς από τους εωσφοριστές δεν πολεμάει τη θρησκεία σου, την πατρίδα σου και την οικογένειά σου. Απλά τους αλλάζουνε ολίγον το νόημα που τους έχετε 2000 χρόνια τώρα προσδώσει. Θες να πω...."το εξελίσσουν" μήπως συμφωνήσουμε καλύτερα;
Πήγαινε όμως πρώτα να δώσεις μια αγκαλίτσα αγάπης στον φίλο σου τον μπάτσο με το ανάποδο κλομπ και μετά έλα να μας κάνεις κηρύγματα ήθους.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ Ν.
Δραστήριο μέλος
Ο ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 32 ετών και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 490 μηνύματα.
13-10-12
13:38
Πάλι κι εσύ πέφτεις στο λάθος να μου αναφέρεις παραδείγματα γενικά και αόριστα από λάθη αστυνομικών που δεν έχουν σχέση με μένα.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
parafernalia
Περιβόητο μέλος
Ο Νίκος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Προγραμματιστής/τρια και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 4,857 μηνύματα.
13-10-12
13:45
Α, το παράνομο και εγκληματικό αναποδογύρισμα του κλομπ έγινε λαθάκι τώρα;
Δεν είναι γενικό κι αόριστο αυτό το "λάθος" κύριε. Ούτε το 50% ψήφων "ελλήνων" αστυνομικών στη Χρυσή Αυγή είναι γενικό κι αόριστο. Δεν αναφέρομαι σε σένα προσωπικά, αλλά στις ιδέες που μεταφέρεις. Υπάρχουν και καλά παιδιά στην ελληνική αστυνομία, σκεφτείτε λίγο πιο σφαιρικά και θα δείτε πως οι διαφορές μας θα καταλήξουν να είναι ασήμαντες.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
13-10-12
16:46
Η πυρηνική οικογένεια είναι όντως το πρωταρχικό κύτταρο της κοινωνίας μας, καλά το λες. Διευκολύνεις λοιπόν το επιχείρημά μου: τώρα ξέρουμε που να στρέψουμε τις κατηγορίες. Αν, καθ' όλην τη διάρκεια της πατριαρχικής Ιστορίας, οι κοινωνίες βρίσκονται σε συνεχή αναβρασμό και ανισορροπία και αν ο ορισμός τους είναι αυτός της παραχώρησης των ατομικών δικαιωμάτων, τότε γιατί θα πρέπει να προστατεύσουμε αυτο το κύτταρο; Μήπως αυτή η ευαισθησία είναι που προσκομίζει το αυτοθυσιαστικό μαρτύριο στις παραλλαγές του Ιδίου ανά τους αιώνες; Ο ιστορικός άνθρωπος προσδιορίζεται κατά κανόνα από την εναγώνιά του προσπάθεια του να διασώσει τις "όσιες αξίες" του συγκεντρωτικού πολιτισμού αλλά τελικά το "ηρωικό" του αυτό κατόρθωμα δεν αποβαίνει παρά ως άλλος ένας κρίκος στην αλυσίδα των καημών. Μήπως τελικά βλέπουμε τα πράματα από την εντελώς λάθος πλευρά; Κι αν ναι, πόσο έφικτό είναι να αντιστρέψουμε την εικόνα;
Είναι τόσο δύσκολο όσο το να αγαπήσουμε το κατεξοχήν Έτερον, το οποίο έχει υπερθεματιστεί από κάθε είδους απαγορευτικές οριοθετήσεις. Γιατί είναι απαγορευμένο τούτο; Μα επειδή ακριβώς το κατεξοχήν Έτερον είναι ο εγερτήριος αυθεντικός σας εαυτός, ανόητοι! Πώς θα μπορούσε να αναπτυχθεί ο συγκεντρωτισμός των πόρων και των ζωοποιών δυνάμεων αν ξάφνου ο κάθε "ευυπόληπτος πολίτης" ξυπνούσε στον εφιάλτη που εξυφαίνουν οι ίδιες οι "θεάρεστες" παραχωρήσεις του; Πώς το Κεφάλαιο θα έχτιζε πυραμίδες εκμετάλλευσης και ταξικές ανισότητες αν πρώτα δε σου μάθαινε να αποκηρύσσεις τις πηγαίες σου επιθυμίες; Θα μπορούσε άραγε να υπάρξει συγκεντρωτισμός της εξουσίας και του πλούτου αν ζούσαμε σε έναν κόσμο όπου θα είχαμε το ελεύθερο να κατευδώσουμε τις σεξουαλικές μας έλξεις σε έναν κοινοβιακό-πολυγαμικό ιστό (κι όχι κύτταρο, cell, κελί- δηλαδή στην ειρκτή!);
Αν υπάρχει ένα οργανωμένο δίκτυο εκμετάλλευσης αυτό είναι το διαχρονικό συνεχές της πατριαρχικής αυθεντίας, η οποία έχει ποικίλες εκφάνσεις. Προσοχή! Δεν ισχυρίζομαι ότι αυτό το οργανωμένο δίκτυο ενορχηστρώνεται με συνειδητή μακροπολιτική διαχείρηση κατά τον τρόπο που μας τον καταδεικνύουν οι συνωμοσιολόγοι. Λέω απλώς ότι οι ανομίες του (ως μια διαχρονική κατάσταση εξαίρεσης από την επιβολή του νόμου που κατά τ΄άλλα το ίδιο επιτάσσει) διαρθρώνονται μακροπολιτικά μέσω τα δαιμόνια τεχνάσματα του πολιτικού ασυνείδητου. Το πως λειτουργεί αυτό θα το μάθει κανείς αν διαβάσει το κεφάλαιο ΕΓΩΛΥΣΙΣ, στο οποίο η πατριαρχική συνωμοσία παρουσίαζεται ως μια αυθόρμητη οργανική δραστηριότητα στην κλίμακα των αιώνων.
Κύριος άξονας της διάρθρωσης αυτής είναι η -hello!- ηθική μας διαγωγή. Η υποταγή στα χρησιμοθηρικά σχέδια της συγκεντρωτικής πλουτοκρατίας διενεργείται αρχικά μέσω της μαθησιακής αναρρίχησης του νηπίου στη συμβολική διάταξη του πολιτισμού, η οποία ορίζεται από τυραννικά σημαίνοντα. Που εντοπίζεται ακριβώς αυτό το σιωπηρό έγκλημα της "ηθικής αριστείας"; Πυλώνας, όπως παραδέχτηκες κύριε ΕΜΑΝΟΥΗΛ, είναι η πυρηνική οικογένεια...
Τώρα, καταλαβαίνω τη συναισθηματική σου σύγχυση. Πώς είναι δυνατόν ο καλός μπαμπάς, η μαμάκα και η εστία του σπιτιού να αποτελούν τη γιάφκα της πατριαρχικής χειραγώγησης; Όταν η εκπαίδευση των παιδιών είναι ταυτόσημη με τη σταδιακή καταστολή του πρισματικού ασυνειδήτου, την αστυνόμευση της έμφυλης ταυτότητας, την επιβολή συμπεριφορικών κανόνων που εξυπηρετούν την αυθεντιοκεντρική δομή της κοινωνίας, τότε εκείνο που συμβαίνει είναι η οδυνηρή διάσπαση του ψυχισμού, που αποκαλούμε "οιδιπόδειο σύμπλεγμα". Επί αυτού χτίζονται τα έργα της ηθικής οφειλής, τα οποία προστατεύονται από την "αγία" οικογενειοκρατία. Ώστε να τελεσφορήσουν στο ύπατης αξίας δεδομένο της ατομικής ιδιοκτησίας- το εγώ έχω, το μου ανήκεις, το είμαι του... να τι εξυπηρετεί η πυρηνική οικογένεια.
Και να τα αποτελέσματα: πυρηνικές εκρήξεις, ολοκαυτώματα, εθνικές, φυλετικές, θρησκευτικές, κι έμφυλες ταυτοποιήσεις που ορίζονται συνήθως με φονικές αντεγκλήσεις κατά του Άλλου, αυτοκτονίες λόγω σεξουαλικών ιδιαιτεροτήτων που δεν γίνονται ανεκτές, βεντέτες, εγκλήματα τιμής, σφαγές σε όφελος της ταυτότητας, για την οικογένεια ΜΟΥ, για τη μνήμη του πατέρα ΜΟΥ, των προγόνων ΜΟΥ, για το όνομά ΜΟΥ, για ΜΕΝΑ!
Αυτό είναι που θέλεις να διασωθεί;
Σε πληροφορώ ότι οι συναισθηματικές σου επενδύσεις δεν βάλλονται από μια πιθανή στροφή στα ομαδογαμικά ήθη. Και πάλι θα βλέπεις το σεμεδάκι της γιαγιάς, θα τρως το γλυκό της μαμάς, και πάλι θα πηγαίνεις για κηνύγι με τον μπαμπά, θα παίζεις κλέφτες κι αστυνόμους με τα αδέρφια σου.... αλλά όμως -τι πληρότητα!- με πολλαπλάσια βιωματικά αξία, καθώς τις ταυτότητές τους θα τις μοιράζονται τριάντα και πλέον κοινοβιακοί σύντροφοι.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ Ν.
Δραστήριο μέλος
Ο ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 32 ετών και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 490 μηνύματα.
13-10-12
18:26
Αν όλα τα παραπάνω δεν είναι η πλήρης αποχαύνωση και η ασωτία τότε πως να ορίζονται άραγε αυτές οι λέξεις;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Zithos
Εκκολαπτόμενο μέλος
Ο Zithos αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 270 μηνύματα.
13-10-12
20:30
Την ελευθερία οι άνθρωποι την δίνουν δέν την δίνει η θρησκεία οι θρησκείες περίπου όλες τα ίδια λένε παλιότερα και οι χριστιανοί έκαναν αυτά που κάνουν οι μουσουλμάνοι σήμερα.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
parafernalia
Περιβόητο μέλος
Ο Νίκος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Προγραμματιστής/τρια και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 4,857 μηνύματα.
15-10-12
10:17
Χρόνια πολλά Φρήντριχ Νίτσε!
Μια μέρα εκεί που διάβαζα σκυμμένος στη Βιβλιοθήκη της Άγιας Γενεβιέβης, μια κοπέλα με ζύγωσε κι έγειρε από πάνω μου. Κρατούσε ανοιχτό ένα βιβλίο κι είχε βάλει το χέρι της κάτω από τη φωτογραφία ενός αντρός που ‘χε το βιβλίο, για να κρύψει τ’ όνομά του, και με κοίταζε με κατάπληξη. -Ποιος είναι αυτός; με ρώτησε δείχνοντάς μου την εικόνα. Σήκωσα τους ώμους: -Πώς θέλετε να ξέρω; Είπα.
-Μα είστε εσείς, έκαμε η κοπέλα, εσείς, απαράλλαχτος. Κοιτάχτε το μέτωπο, τα πυκνά φρύδια, τα βαθουλά μάτια. Μονάχα που αυτός είχε χοντρά κρεμαστά μουστάκια, κι εσείς δεν έχετε.
Κοίταξα αλαφιασμένος: -Ποιος είναι λοιπόν; Έκανα προσπαθώντας ν’ αναμερίσω το χέρι της κοπέλας, να δω τ’ όνομα.
-Δεν τον γνωρίζετε; Πρώτη φορά τον βλέπετε;
Ο Νίτσε! Ο Νίτσε! Είχα ακούσει τ’ όνομά του, μα δεν είχα ακόμα τίποτα διαβάσει δικό του.
-Δε διαβάσατε τη Γένεση της Τραγωδίας, το Ζαρατούστρα του; Για τον Αιώνιο Γυρισμό, για τον Υπεράνθρωπο;
-Τίποτα, τίποτα, απαντούσα ντροπιασμένος, τίποτα.
-Περιμένετε! Είπε κι έφυγε η κοπέλα πεταχτή.
Σε λίγο μου ‘φερνε το Ζαρατούστρα.
-Να, είπε γελώντας, να λιονταρίσια θροφή για το μυαλό σας – αν έχετε μυαλό. Κι αν το μυαλό σας πεινάει.
Ετούτη στάθηκε μια από τις πιο αποφασιστικές στιγμές της ζωής μου. Εδώ, στη Βιβλιοθήκη της Άγιας Γενεβιέβης, με τη μεσολάβηση μιας άγνωστης φοιτήτριας, μου ‘χε στήσει καρτέρι η μοίρα μου. Εδώ με περίμενε, φλογερός, αιματωμένος, μεγάλος πολεμιστής, ο Αντίχριστος. Στην αρχή με κατατρόμαξε. Τίποτα δεν του ‘λειπε: αναίδεια κι αλαζονεία, μυαλό απροσκύνητο, λύσσα καταστροφής, σαρκασμός, κυνισμός, ανόσιο γέλιο, όλα τα νύχια, τα δόντια και τα φτερά του Εωσφόρου.
Μα με είχε συνεπάρει η ορμή του κι η περηφάνια, με είχε μεθύσει ο κίντυνος και βυθίζουμουν μέσα στο έργο του με λαχτάρα και τρόμο, σα να ‘μπαινα σε βουερή ζούγκλα, γεμάτη πεινασμένα θεριά και ζαλιστικά σερνικολούλουδα. Βιάζουμουν να τελειώσουν τα μαθήματα στη Σορβόννη, να βραδιάσει, να γυρίσω σπίτι, να ‘ρθει η σπιτονοικοκυρά να ανάψει το τζάκι και ν’ ανοίξω τα βιβλία του –πυργώνουνταν όλα απάνω στο τραπέζι μου– και να αρχίζω μαζί του το πάλεμα.
Σιγά σιγά είχα συνηθίσει τη φωνή του, την κομμένη ανάσα του, τις κραυγές του πόνου του. Δεν ήξερα, τώρα το μάθαινα, πως κι ο Αντίχριστος αγωνίζεται κι υποφέρει όπως κι ο Χριστός και πως κάποτε, στις στιγμές του πόνου τους, τα πρόσωπά τους μοιάζουν. Ανόσιες μου φάνταζαν βλαστήμιες τα κηρύγματά του, κι ο Υπεράνθρωπός του δολοφόνος του Θεού.
Κι όμως μια μυστική γοητεία είχε ο αντάρτης ετούτος, μαυλιστικό ξόρκι τα λόγια του, που ζάλιζε και μεθούσε κι έκανε την καρδιά σου να χορεύει. Αλήθεια, ένας χορός διονυσιακός ο στοχασμός του, ένας όρθιος παιάνας που υψώνεται θριαμβευτικά στην πιο ανέλπιδη στιγμή της ανθρώπινης κι υπερανθρώπινης τραγωδίας. Καμάρωνα, χωρίς να το θέλω, τη θλίψη του, την παλικαριά του και την αγνότητα και τις στάλες τα αίματα που περιράντιζαν το μέτωπό του, σαν να φορούσε και τούτος, ο Αντίχριστος, αγκάθινο στεφάνι.
Σιγά σιγά, χωρίς να το ‘χω διόλου συνειδητά στο νου μου, οι δυο μορφές, Χριστός κι Αντίχριστος, έσμιγαν. Δεν ήταν λοιπόν ετούτοι οι δυο, προαιώνιοι οχτροί, δεν είναι ο Εωσφόρος αντίμαχος του Θεού, μπορεί ποτέ το Κακό να μπει στην υπηρεσία του Καλού και να συνεργαστεί μαζί του; Με τον καιρό όσο μελετούσα το έργου του αντίθεου προφήτη, ανέβαινα από σκαλί σε σκαλί σε μια μυστική παράτολμη ενότητα. Το Καλό και το Κακό, έλεγα, είναι οχτροί, να το πρώτο σκαλοπάτι της μύησης.
Το Καλό και το Κακό είναι συνεργάτες, αυτό είναι το δεύτερο, το πιο αψηλό σκαλοπάτι της μύησης. Το Καλό και το Κακό είναι ένα! Αυτό ‘ναι το πιο αψηλό, όπου ως τώρα μπόρεσα να φτάσω σκαλοπάτι. […] Λιονταρίσια η τροφή που με τάισε ο Νίτσε στην πιο κρίσιμη, την πιο πεινασμένη στιγμή της νιότης. Θράσεψα, δεν μπορούσα πια να χωρέσω στο σημερινό άνθρωπο, όπως εκατάντησε, μήτε στο Χριστό, όπως τον κατάντησαν.
Α! φώναζα αγαναχτισμένος, η παμπόνηρη θρησκεία που μετατοπίζει τις αμοιβές και τιμωρίες σε μελλούμενη ζωή, για να παρηγορήσει τους σκλάβους, τους κιότηδες, τους αδικημένους, και να μπορέσουν να βαστάξουν αγόγγυστα τη σίγουρη ετούτη επίγεια ζωή και να σκύβουν υπομονετικά το σβέρκο στους αφεντάδες! Τι οβραίικη Αγία Τράπεζα η θρησκεία ετούτη, που δίνεις μια πεντάρα στην επίγεια ζωή κι εισπράττεις αθάνατα εκατομμύρια στην άλλη! Τι απλοϊκότητα, τι πονηριά, τι τοκογλυφία! Όχι, δεν μπορεί να ‘ναι λεύτερος που ελπίζει Παράδεισο ή που φοβάται την Κόλαση.
Ντροπή πια να μεθούμε στις ταβέρνες της ελπίδας! Ή κάτω στα υπόγεια του φόβου. Πόσα χρόνια και δεν το ‘χα καταλάβει, κι έπρεπε να ‘ρθει ο άγριος ετούτος προφήτης να μου ανοίξει τα μάτια! […] Κι άξαφνα η Εκκλησία του Χριστού, όπως την κατάντησαν οι ρασοφόροι, μου φάνταξε μια μάντρα, όπου μερόνυχτα βελάζουν, ακουμπώντας το ένα στο άλλο, χιλιάδες πρόβατα κυριεμένα από πανικό κι απλώνουν το λαιμό κι αγλείφουν το χέρι και το μαχαίρι που τα σφάζει. Κι άλλα τρέμουν γιατί φοβούνται πως θα σουβλίζουνται αιώνια στις φλόγες, κι άλλα βιάζουνται να σφαχτούν για να βόσκουν στους αιώνες των αιώνων σε αθάνατο ανοιξιάτικο χορτάρι.[…]
Ο Νίκος Καζαντζάκης γράφει για τον Φ. Νίτσε
Μια μέρα εκεί που διάβαζα σκυμμένος στη Βιβλιοθήκη της Άγιας Γενεβιέβης, μια κοπέλα με ζύγωσε κι έγειρε από πάνω μου. Κρατούσε ανοιχτό ένα βιβλίο κι είχε βάλει το χέρι της κάτω από τη φωτογραφία ενός αντρός που ‘χε το βιβλίο, για να κρύψει τ’ όνομά του, και με κοίταζε με κατάπληξη. -Ποιος είναι αυτός; με ρώτησε δείχνοντάς μου την εικόνα. Σήκωσα τους ώμους: -Πώς θέλετε να ξέρω; Είπα.
-Μα είστε εσείς, έκαμε η κοπέλα, εσείς, απαράλλαχτος. Κοιτάχτε το μέτωπο, τα πυκνά φρύδια, τα βαθουλά μάτια. Μονάχα που αυτός είχε χοντρά κρεμαστά μουστάκια, κι εσείς δεν έχετε.
Κοίταξα αλαφιασμένος: -Ποιος είναι λοιπόν; Έκανα προσπαθώντας ν’ αναμερίσω το χέρι της κοπέλας, να δω τ’ όνομα.
-Δεν τον γνωρίζετε; Πρώτη φορά τον βλέπετε;
Ο Νίτσε! Ο Νίτσε! Είχα ακούσει τ’ όνομά του, μα δεν είχα ακόμα τίποτα διαβάσει δικό του.
-Δε διαβάσατε τη Γένεση της Τραγωδίας, το Ζαρατούστρα του; Για τον Αιώνιο Γυρισμό, για τον Υπεράνθρωπο;
-Τίποτα, τίποτα, απαντούσα ντροπιασμένος, τίποτα.
-Περιμένετε! Είπε κι έφυγε η κοπέλα πεταχτή.
Σε λίγο μου ‘φερνε το Ζαρατούστρα.
-Να, είπε γελώντας, να λιονταρίσια θροφή για το μυαλό σας – αν έχετε μυαλό. Κι αν το μυαλό σας πεινάει.
Ετούτη στάθηκε μια από τις πιο αποφασιστικές στιγμές της ζωής μου. Εδώ, στη Βιβλιοθήκη της Άγιας Γενεβιέβης, με τη μεσολάβηση μιας άγνωστης φοιτήτριας, μου ‘χε στήσει καρτέρι η μοίρα μου. Εδώ με περίμενε, φλογερός, αιματωμένος, μεγάλος πολεμιστής, ο Αντίχριστος. Στην αρχή με κατατρόμαξε. Τίποτα δεν του ‘λειπε: αναίδεια κι αλαζονεία, μυαλό απροσκύνητο, λύσσα καταστροφής, σαρκασμός, κυνισμός, ανόσιο γέλιο, όλα τα νύχια, τα δόντια και τα φτερά του Εωσφόρου.
Μα με είχε συνεπάρει η ορμή του κι η περηφάνια, με είχε μεθύσει ο κίντυνος και βυθίζουμουν μέσα στο έργο του με λαχτάρα και τρόμο, σα να ‘μπαινα σε βουερή ζούγκλα, γεμάτη πεινασμένα θεριά και ζαλιστικά σερνικολούλουδα. Βιάζουμουν να τελειώσουν τα μαθήματα στη Σορβόννη, να βραδιάσει, να γυρίσω σπίτι, να ‘ρθει η σπιτονοικοκυρά να ανάψει το τζάκι και ν’ ανοίξω τα βιβλία του –πυργώνουνταν όλα απάνω στο τραπέζι μου– και να αρχίζω μαζί του το πάλεμα.
Σιγά σιγά είχα συνηθίσει τη φωνή του, την κομμένη ανάσα του, τις κραυγές του πόνου του. Δεν ήξερα, τώρα το μάθαινα, πως κι ο Αντίχριστος αγωνίζεται κι υποφέρει όπως κι ο Χριστός και πως κάποτε, στις στιγμές του πόνου τους, τα πρόσωπά τους μοιάζουν. Ανόσιες μου φάνταζαν βλαστήμιες τα κηρύγματά του, κι ο Υπεράνθρωπός του δολοφόνος του Θεού.
Κι όμως μια μυστική γοητεία είχε ο αντάρτης ετούτος, μαυλιστικό ξόρκι τα λόγια του, που ζάλιζε και μεθούσε κι έκανε την καρδιά σου να χορεύει. Αλήθεια, ένας χορός διονυσιακός ο στοχασμός του, ένας όρθιος παιάνας που υψώνεται θριαμβευτικά στην πιο ανέλπιδη στιγμή της ανθρώπινης κι υπερανθρώπινης τραγωδίας. Καμάρωνα, χωρίς να το θέλω, τη θλίψη του, την παλικαριά του και την αγνότητα και τις στάλες τα αίματα που περιράντιζαν το μέτωπό του, σαν να φορούσε και τούτος, ο Αντίχριστος, αγκάθινο στεφάνι.
Σιγά σιγά, χωρίς να το ‘χω διόλου συνειδητά στο νου μου, οι δυο μορφές, Χριστός κι Αντίχριστος, έσμιγαν. Δεν ήταν λοιπόν ετούτοι οι δυο, προαιώνιοι οχτροί, δεν είναι ο Εωσφόρος αντίμαχος του Θεού, μπορεί ποτέ το Κακό να μπει στην υπηρεσία του Καλού και να συνεργαστεί μαζί του; Με τον καιρό όσο μελετούσα το έργου του αντίθεου προφήτη, ανέβαινα από σκαλί σε σκαλί σε μια μυστική παράτολμη ενότητα. Το Καλό και το Κακό, έλεγα, είναι οχτροί, να το πρώτο σκαλοπάτι της μύησης.
Το Καλό και το Κακό είναι συνεργάτες, αυτό είναι το δεύτερο, το πιο αψηλό σκαλοπάτι της μύησης. Το Καλό και το Κακό είναι ένα! Αυτό ‘ναι το πιο αψηλό, όπου ως τώρα μπόρεσα να φτάσω σκαλοπάτι. […] Λιονταρίσια η τροφή που με τάισε ο Νίτσε στην πιο κρίσιμη, την πιο πεινασμένη στιγμή της νιότης. Θράσεψα, δεν μπορούσα πια να χωρέσω στο σημερινό άνθρωπο, όπως εκατάντησε, μήτε στο Χριστό, όπως τον κατάντησαν.
Α! φώναζα αγαναχτισμένος, η παμπόνηρη θρησκεία που μετατοπίζει τις αμοιβές και τιμωρίες σε μελλούμενη ζωή, για να παρηγορήσει τους σκλάβους, τους κιότηδες, τους αδικημένους, και να μπορέσουν να βαστάξουν αγόγγυστα τη σίγουρη ετούτη επίγεια ζωή και να σκύβουν υπομονετικά το σβέρκο στους αφεντάδες! Τι οβραίικη Αγία Τράπεζα η θρησκεία ετούτη, που δίνεις μια πεντάρα στην επίγεια ζωή κι εισπράττεις αθάνατα εκατομμύρια στην άλλη! Τι απλοϊκότητα, τι πονηριά, τι τοκογλυφία! Όχι, δεν μπορεί να ‘ναι λεύτερος που ελπίζει Παράδεισο ή που φοβάται την Κόλαση.
Ντροπή πια να μεθούμε στις ταβέρνες της ελπίδας! Ή κάτω στα υπόγεια του φόβου. Πόσα χρόνια και δεν το ‘χα καταλάβει, κι έπρεπε να ‘ρθει ο άγριος ετούτος προφήτης να μου ανοίξει τα μάτια! […] Κι άξαφνα η Εκκλησία του Χριστού, όπως την κατάντησαν οι ρασοφόροι, μου φάνταξε μια μάντρα, όπου μερόνυχτα βελάζουν, ακουμπώντας το ένα στο άλλο, χιλιάδες πρόβατα κυριεμένα από πανικό κι απλώνουν το λαιμό κι αγλείφουν το χέρι και το μαχαίρι που τα σφάζει. Κι άλλα τρέμουν γιατί φοβούνται πως θα σουβλίζουνται αιώνια στις φλόγες, κι άλλα βιάζουνται να σφαχτούν για να βόσκουν στους αιώνες των αιώνων σε αθάνατο ανοιξιάτικο χορτάρι.[…]
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
ελλόγιμος λαγός
Εκκολαπτόμενο μέλος
Ο ελλόγιμος λαγός αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 43 ετών. Έχει γράψει 124 μηνύματα.
15-10-12
23:34
Μεγάλος να γίνεις με άσπρα μαλλιαααααά, παντού να σκορπίζεις της γνώσης το φως....Χρόνια πολλά Φρήντριχ Νίτσε!
Έναν τέτοιο χρειαζόταν η Ελλάδα για πρωθυπουργό, ειδικά στις διαπραγματεύσεις με την τρόϊκα θα ήταν πολύτιμος!
Ατελείωτα κατεβατά περί λειτουργίας ...αξιών ο Νίτσε, ένα...καινό "οχι" ο Τόμσεν και πάει η λιονταρίσα θροφή να θρέψει τα σκουλήκια!
Άδικη και κενή κενωνία, από καταβολής κόσμου τις φιλοσοφίες τις είχες σαν παράδειγμα στην υποκρισία, και τους φιλόσοφους στην τεμπελιά.
Ευτυχώς που δικαιώνονται έστω και ετεροχρονισμένα μέσα από τα forums από όψιμους μιμητές τους
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Μάξιμος
Διάσημο μέλος
Ο Μάξιμος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Σκηνοθέτης. Έχει γράψει 3,804 μηνύματα.
16-10-12
00:05
Κύριε,
γενηθήτω το θέλημα σου...
γενηθήτω το θέλημα σου...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
ελλόγιμος λαγός
Εκκολαπτόμενο μέλος
Ο ελλόγιμος λαγός αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 43 ετών. Έχει γράψει 124 μηνύματα.
16-10-12
01:41
Στοχαστικέ συμφορουμίτη,
περιμένεις κι εσύ, μαζί με τους υπόλοιπους του εν λόγω post, να ζυγώσει μια κοπέλα, να γείρει πάνω σου κοιτάζοντας σε με...κατάπληξη και να αναφωνήσει πεταχτή πεταχτή, μα εσείς και η καμήλα είστε απαράλλαχτοι!!!
Με τον Καζαντζάκη εννοώ, κοιτάχτε τα ψηλά πόδια, τα μεγάλα αυτιά, την επιβλητική καμπούρα, δεν διαβάσατε το χριστός ξανασταυρώνεται???
Μεγάλο σουξέ φιλαράκι οι παραλλαγές του Ιησού, ανέκαθεν ενέπνεαν τους...σύγχρονους φιλοσόφους, που λειτουργούσαν σαν βελτιωτές της εργοστασιακής κατασκευής όπως όλα τα μιμίδια που εξυπηρετούν τα προσωπικά τους συμφέροντα, από ποδηγέτηση του όχλου, μέχρι την αναμονή της πεταχτής κοπέλας, και πως θα έχαναν μια τέτοια ευκαιρία άλλωστε αφού με μια κίνηση, δηλαδή την επιλογή να παρουσιάσουν την δική τους "εκδοχή' του χριστού, εξασφάλιζαν απίστευτα μεγάλο αναγνωστικό κοινό, ανάλογα βέβαια το μέσο που χρησιμοποιούσαν!
Εγώ αγαπητέ αυτό το ονομάζω, "δανεική δημοσιότητα" γι αυτό άλλωστε έβαλα και τον Τόμσεν στο παιγνίδι!
Κάτι δικό σας έχετε να παρουσιάσετε σεις οι υπερφίαλοι αναλυτές του...εωσφορισμού ή θα συνεχίζετε να μας ταΐζετε με δανεικά κόλλυβα;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Μάξιμος
Διάσημο μέλος
Ο Μάξιμος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Σκηνοθέτης. Έχει γράψει 3,804 μηνύματα.
16-10-12
10:41
Αντιθέτως, από την μεριά μου και με την ελλιπέστατη αντίληψη που διαθέτω, αυτό που εσύ ονομάζεις "δανεική δημοσιότητα" εγώ εκλαμβάνω ως, συμβολή στην μέθοδο του καρότου.Στοχαστικέ συμφορουμίτη,
περιμένεις κι εσύ, μαζί με τους υπόλοιπους του εν λόγω post, να ζυγώσει μια κοπέλα, να γείρει πάνω σου κοιτάζοντας σε με...κατάπληξη και να αναφωνήσει πεταχτή πεταχτή, μα εσείς και η καμήλα είστε απαράλλαχτοι!!!
Με τον Καζαντζάκη εννοώ, κοιτάχτε τα ψηλά πόδια, τα μεγάλα αυτιά, την επιβλητική καμπούρα, δεν διαβάσατε το χριστός ξανασταυρώνεται???
Μεγάλο σουξέ φιλαράκι οι παραλλαγές του Ιησού, ανέκαθεν ενέπνεαν τους...σύγχρονους φιλοσόφους, που λειτουργούσαν σαν βελτιωτές της εργοστασιακής κατασκευής όπως όλα τα μιμίδια που εξυπηρετούν τα προσωπικά τους συμφέροντα, από ποδηγέτηση του όχλου, μέχρι την αναμονή της πεταχτής κοπέλας, και πως θα έχαναν μια τέτοια ευκαιρία άλλωστε αφού με μια κίνηση, δηλαδή την επιλογή να παρουσιάσουν την δική τους "εκδοχή' του χριστού, εξασφάλιζαν απίστευτα μεγάλο αναγνωστικό κοινό, ανάλογα βέβαια το μέσο που χρησιμοποιούσαν!
Εγώ αγαπητέ αυτό το ονομάζω, "δανεική δημοσιότητα" γι αυτό άλλωστε έβαλα και τον Τόμσεν στο παιγνίδι!
Κάτι δικό σας έχετε να παρουσιάσετε σεις οι υπερφίαλοι αναλυτές του...εωσφορισμού ή θα συνεχίζετε να μας ταΐζετε με δανεικά κόλλυβα;
Όταν θες το γαϊδούρι να πάει κάπου, κρεμάς μπροστά του ένα καρότο και αυτό το ακολουθεί.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Μάξιμος
Διάσημο μέλος
Ο Μάξιμος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Σκηνοθέτης. Έχει γράψει 3,804 μηνύματα.
16-10-12
11:28
Με τόσα μέσα και επιλογές, που υπάρχουν εν αφθονία γύρω μας, το να επιλέξουμε Το σωστό, αποτελεί άθλο...Χρόνια πολλά Φρήντριχ Νίτσε!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Μάξιμος
Διάσημο μέλος
Ο Μάξιμος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Σκηνοθέτης. Έχει γράψει 3,804 μηνύματα.
22-10-12
11:06
Και έτσι απομείναμε μονάχοι...
Εγώ - εσύ και ο εωσφόρος...
Αφήνοντας τον τελευταίο, να κάνει την πολυπόθητη απο όλους επανάσταση, κατα μέρος, εσύ τί κάνεις;
Εγώ - εσύ και ο εωσφόρος...
Αφήνοντας τον τελευταίο, να κάνει την πολυπόθητη απο όλους επανάσταση, κατα μέρος, εσύ τί κάνεις;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Dias
Επιφανές μέλος
Ο Dias αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Φυσικός. Έχει γράψει 10,053 μηνύματα.
31-01-22
19:51
Έχουν περάσει 10 χρόνια. Τελικά έγινε η ...επανάσταση του εωσφόρου; Πέτυχε ή καταπνίγηκε; Πάντως εγώ δεν πήρα χαμπάρι. Ευτυχώς που κάποιοι μας ενημερώνουν εδώ.
parafernalia
Περιβόητο μέλος
Ο Νίκος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Προγραμματιστής/τρια και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 4,857 μηνύματα.
31-01-22
20:04
Τι θρεντάρα ξέθαψες ρε Dias!
Πωπω, μόλις βάλω για ύπνο τη μικρή θα κάτσω να το ξαναδιαβάσω.
Ωραίος και ο εισηγητής, τον παρακολουθώ ακόμα, αυτό το θρεντ ήταν καθαρά παιγνιώδες, τώρα έχει ωριμάσει η σκέψη του σημαντικά. Έχει ένα θεουργικό εργαστήρι και δημοσιεύει κάτι ψαγμένα podcast με αέναους διαλόγους. Είχα αγοράσει και το βιβλίο "Η επανάσταση του Αυγερινού", δεν κατάφερα να το διαβάσω όλο.
Πουπουλίνα
Επιφανές μέλος
Η Πουπουλίνα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Ζωγράφος και μας γράφει απο Κόρινθος (Κόρινθος). Έχει γράψει 29,347 μηνύματα.
31-01-22
20:15
Απλα σε αγαπω!
Δημοσιοκαφρος-γραφος
Διακεκριμένο μέλος
Ο Σωτήρης αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 26 ετών, επαγγέλεται Δημοσιογράφος και μας γράφει απο Πειραιάς (Αττική). Έχει γράψει 6,852 μηνύματα.
31-01-22
22:57
Θέλω το βιβλίοΤι θρεντάρα ξέθαψες ρε Dias!
Πωπω, μόλις βάλω για ύπνο τη μικρή θα κάτσω να το ξαναδιαβάσω.
Ωραίος και ο εισηγητής, τον παρακολουθώ ακόμα, αυτό το θρεντ ήταν καθαρά παιγνιώδες, τώρα έχει ωριμάσει η σκέψη του σημαντικά. Έχει ένα θεουργικό εργαστήρι και δημοσιεύει κάτι ψαγμένα podcast με αέναους διαλόγους. Είχα αγοράσει και το βιβλίο "Η επανάσταση του Αυγερινού", δεν κατάφερα να το διαβάσω όλο.
parafernalia
Περιβόητο μέλος
Ο Νίκος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Προγραμματιστής/τρια και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 4,857 μηνύματα.
31-01-22
23:04
Δημοσιοκαφρος-γραφος
Διακεκριμένο μέλος
Ο Σωτήρης αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 26 ετών, επαγγέλεται Δημοσιογράφος και μας γράφει απο Πειραιάς (Αττική). Έχει γράψει 6,852 μηνύματα.
31-01-22
23:06
τι ποτό;Να το αγοράσεις, το τσάμπα πέθανε. Αν πιεις κι ένα ποτηράκι ακόμα, μπορεί και να το καταλάβεις.
Χρήστες Βρείτε παρόμοια
-
Τα παρακάτω 0 μέλη και 1 επισκέπτες διαβάζουν μαζί με εσάς αυτό το θέμα:Tα παρακάτω 49 μέλη διάβασαν αυτό το θέμα:
-
Φορτώνει...
