Σχέσεις μετά το διαζύγιο

Guest 209912

Επισκέπτης

αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμέν. Δεν έχει γράψει κανένα μήνυμα.
Δηλαδη οποιος προχωρησει και κανει οικογενεια ξερει σιγουρα οτι δεν θα χωρισει..Δεν νομιζω να ισχυει κατι τετοιο αλλιως δεν θα υπηρχαν διαζυγια..Και τι παει να πει εχετε διαπιστωσει σιγουρα οτι ταιριαζεται σαν ζευγαρι;μπορει 2 ανθρωποι να ταιριαζουν σημερα αλλα να μην ταιριαζουν αυριο διοτι ο ανθρωπος οσο μεγαλωνει αλλαζει ο ιδιος και οι αναγκες του..Ο γαμος δεν αποτελει τεκμηριο οτι θα ναι για παντα μαζι το ζευγαρι ενα ειδος επισημης σχεσης αποτελει απλα..

Ναι αυτό σημαίνει, τουλάχιστο για μένα. Δεν ξέρω εσύ πως το βλέπεις το θέμα του γάμου και αν θα απλά θα έλεγες "ας παντρευτούμε μωρέ, έτσι κι αλλιώς αν δεν τα βρούμε χωρίζουμε" αλλά εγώ θεωρώ τον γάμο μία πολύ σοβαρή και εφόρου ζωής δέσμευση, γι'αυτό και δεν θα το έκανα με τον οποιονδήποτε.

Επίσης αυτό το σήμερα ταιριάζουμε, αύριο δεν ταιριάζουμε προδίδει καθαρά ανθρώπους χωρίς αξίες. Εγώ έχω κάποιες αξίες στη ζωή μου και ζω με βάση αυτές και θα παντρευόμουνα μόνο κάποια η οποία θα συμμεριζότανε τις ίδιες αξίες. Και οι αξίες ενός ανθρώπου δεν αλλάζουν, ιδιαίτερα όταν ζήσεις ένα αρκετά μεγάλο μέρος της ζωή σου με βάση αυτές και έχεις απαρνηθεί πράγματα που ήταν προς το συμφέρον για να παραμείνεις ακέραιος προς αυτές.

Οπότε όταν βλέπω διαλυμένες οικογένειες με την δικαιολογία του "δεν ταιριάζαμε" ή "δεν ήταν έτσι όταν τον γνώρισα" και άλλα τέτοια μαργαριτάρια αυτομάτως σημαίνει πως αυτοί οι άνθρωποι αφενός δεν έχουν αξίες, καθώς δεν γίνεται για παράδειγμα να έχεις ως αξία σου την ειλικρίνεια και να παντρευτείς ένα ψεύτη και αφετέρου είναι κοντόφθαλμοι, ανασφαλείς και παίρνουν αποφάσεις βάση συναισθήματος και όχι λογικής. Οπότε γιατί να μπλέξω με κάποιον τέτοιο.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

hameleon

Εκκολαπτόμενο μέλος

Η hameleon αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 233 μηνύματα.
Ναι αυτό σημαίνει, τουλάχιστο για μένα. Δεν ξέρω εσύ πως το βλέπεις το θέμα του γάμου και αν θα απλά θα έλεγες "ας παντρευτούμε μωρέ, έτσι κι αλλιώς αν δεν τα βρούμε χωρίζουμε" αλλά εγώ θεωρώ τον γάμο μία πολύ σοβαρή και εφόρου ζωής δέσμευση, γι'αυτό και δεν θα το έκανα με τον οποιονδήποτε.

Επίσης αυτό το σήμερα ταιριάζουμε, αύριο δεν ταιριάζουμε προδίδει καθαρά ανθρώπους χωρίς αξίες. Εγώ έχω κάποιες αξίες στη ζωή μου και ζω με βάση αυτές και θα παντρευόμουνα μόνο κάποια η οποία θα συμμεριζότανε τις ίδιες αξίες. Και οι αξίες ενός ανθρώπου δεν αλλάζουν, ιδιαίτερα όταν ζήσεις ένα αρκετά μεγάλο μέρος της ζωή σου με βάση αυτές και έχεις απαρνηθεί πράγματα που ήταν προς το συμφέρον για να παραμείνεις ακέραιος προς αυτές.

Οπότε όταν βλέπω διαλυμένες οικογένειες με την δικαιολογία του "δεν ταιριάζαμε" ή "δεν ήταν έτσι όταν τον γνώρισα" και άλλα τέτοια μαργαριτάρια αυτομάτως σημαίνει πως αυτοί οι άνθρωποι αφενός δεν έχουν αξίες, καθώς δεν γίνεται για παράδειγμα να έχεις ως αξία σου την ειλικρίνεια και να παντρευτείς ένα ψεύτη και αφετέρου είναι κοντόφθαλμοι, ανασφαλείς και παίρνουν αποφάσεις βάση συναισθήματος και όχι λογικής. Οπότε γιατί να μπλέξω με κάποιον τέτοιο.

Μα κανένας νοήμων άνθρωπος δεν παντρεύεται για πλάκα και με σκοπό να χωρίσει φυσικά και είναι σημαντικό βήμα το οποίο μιας και με ρώτησες εγώ προσωπικά το φοβάμαι πολύ όχι γιατί δεν έχω αρχές αλλά γιατί δεν μπορώ ακόμα και αν εγώ είμαι σίγουρη για τον εαυτό μου να είμαι και σίγουρη για τον άλλο ..καλώς ή κακώς οι άνθρωποι δεν είναι ρομπότ να λειτουργούν πάντα όπως θα έπρεπε κάνουν και λάθη και αλλάζουν με το καιρό. .και νομίζω δεν είναι λογικό να χρεώνεις τα λάθη του ενός από το ζευγάρι στον άλλο π.χ.αυτος είναι ψεύτης άρα φταις εσύ που τον επέλεξες. .μ αυτή την λογική αν αύριο παντρευτείς και ανακαλύψεις ότι η γυναίκα σου σου λέει ψέματα ή ότι σε απατά μην της ζητήσεις εξηγήσεις η διαζύγιο γιατί εσύ την επέλεξες..Έχε υπόψιν σου ότι δυστυχώς κανένας ψεύτης η άτιμος άνθρωπος δεν παρουσιάζει τον εαυτό του όπως είναι γιατί η φάκα θα πρέπει να έχει τυρί μέσα για να τσιμπήσει κάνεις..
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

mindcircus

Περιβόητο μέλος

Η mindcircus αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Μηχανικός αεροσκαφών και μας γράφει απο Σουηδία (Ευρώπη). Έχει γράψει 5,956 μηνύματα.
Ναι αυτό σημαίνει, τουλάχιστο για μένα. Δεν ξέρω εσύ πως το βλέπεις το θέμα του γάμου και αν θα απλά θα έλεγες "ας παντρευτούμε μωρέ, έτσι κι αλλιώς αν δεν τα βρούμε χωρίζουμε" αλλά εγώ θεωρώ τον γάμο μία πολύ σοβαρή και εφόρου ζωής δέσμευση, γι'αυτό και δεν θα το έκανα με τον οποιονδήποτε.

Επίσης αυτό το σήμερα ταιριάζουμε, αύριο δεν ταιριάζουμε προδίδει καθαρά ανθρώπους χωρίς αξίες. Εγώ έχω κάποιες αξίες στη ζωή μου και ζω με βάση αυτές και θα παντρευόμουνα μόνο κάποια η οποία θα συμμεριζότανε τις ίδιες αξίες. Και οι αξίες ενός ανθρώπου δεν αλλάζουν, ιδιαίτερα όταν ζήσεις ένα αρκετά μεγάλο μέρος της ζωή σου με βάση αυτές και έχεις απαρνηθεί πράγματα που ήταν προς το συμφέρον για να παραμείνεις ακέραιος προς αυτές.

Οπότε όταν βλέπω διαλυμένες οικογένειες με την δικαιολογία του "δεν ταιριάζαμε" ή "δεν ήταν έτσι όταν τον γνώρισα" και άλλα τέτοια μαργαριτάρια αυτομάτως σημαίνει πως αυτοί οι άνθρωποι αφενός δεν έχουν αξίες, καθώς δεν γίνεται για παράδειγμα να έχεις ως αξία σου την ειλικρίνεια και να παντρευτείς ένα ψεύτη και αφετέρου είναι κοντόφθαλμοι, ανασφαλείς και παίρνουν αποφάσεις βάση συναισθήματος και όχι λογικής. Οπότε γιατί να μπλέξω με κάποιον τέτοιο.

Καλα, σε εχω εικονα μετα απο καμια 15 αρια χρονια :D

Προσεχε τι λες κ ποσο απολυτος εισαι γιατι πολλοι τα ειπαν αυτα κ δαγκωσαν τη γλωσσα τους αργοτερα.

Εν ολιγοις, διαφωνω μαζι σου οριζοντιως κ καθετως. Σαφως και αλλαζουν και οι χαρακτηρες (βελτιωνονται ή χειροτερευουν) και οι αξιες και τα παντα. Δεν μπορεις να λες το για παντα, τιποτα δεν ειναι δεδομενο και κανεις δε θα σου εγγυηθει πως εσυ που παντρευεσαι με αυτες τις αξιες που πρεσβευεις όπως λες, οτι αυριο δε θα σου τη βαρεσει αντιστροφα. Ή στη γυναικα σου (μην τρεμεις, συμβαινουν κι αυτα)

Σημασια εχει πως οπως κ να χει καθε τελος ειναι στεναχωρο, αλλα πιο στεναχωρο ειναι να μενεις σε εναν γαμο που δεν εισαι ευτυχισμενος.

Στα δυσκολα επιβαλλονται προσπαθειες κι ενισχυσεις κι απτους δυο, αλλα αν δεν παει, δεν πηγε, θα πεθανουμε;
Και μια χαρα μεγαλωνουν τα παιδια αν παιρνουν αγαπη κι απτους δυο.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Ερινύς

Τιμώμενο Μέλος

Η Ερινύς αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Παιδίατρος και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 17,739 μηνύματα.
Ένας γάμος μπορεί να μην είναι ευτυχισμένος για αρκετούς λόγους και δεν αποτελούν όλοι λόγο χωρισμού. Γενικά ο χωρισμός θα πρέπει να είναι η τελευταία κίνηση, όταν πλέον έχει εξαντληθεί κάθε λογική πιθανότητα διάσωσης του γάμου, ιδιαίτερα αν υπάρχουν παιδιά στην μέση. Το κακό σήμερα είναι πως το διαζύγιο πολλές φορές βγαίνει ελαφρά τη καρδία.

Διαφωνώ ότι θα έπρεπε να είναι η τελευταία κίνηση, γιατί μέχρι να φτάσουν στο ρουά ματ μπορεί να έχουν ταλαιπωρηθεί άπειρα οι ίδιοι και να έχουν ταλαιπωρήσει έμμεσα ή άμεσα και τα ίδια τα παιδιά. Γενικά η εικόνα της και καλά ευτυχισμένης και ενωμένης οικογένειας στην πραγματικότητα μπορεί πολύ εύκολα να γυρίσει μπούμερανγκ. Συν ότι πολλές φορές μιλάμε για νέους ακόμα ανθρώπους που θα ήθελαν να συνεχίσουν την ζωή τους χωρίς να είναι 24/7 σε μια σχέση-"φυλακή", και frankly δεν βρίσκω κακό σε κάτι τέτοιο. Φυσικά δεν εννοώ ούτε να ρίξουν μαύρη πέτρα όσον αφορά τις ευθύνες απέναντι στα παιδιά, ούτε με τον πρώτο τσακωμό να αποφασίσουν διαζύγιο, αλλά και η ιώβεια υπομονή δεν είναι απαραίτητα η λύση.

Και έναν ακόμα λόγο τον έγραψες και μόνος σου παρακάτω:
ΙΤο κακό είναι πως τις περισσότερες φορές υπάρχει ξεκατίνιασμα τόσο μπροστά στα παιδιά αλλά και στα δικαστήρια και ο κάθε σύζυγος χρησιμοποιεί τα παιδιά για να εκδικηθεί τον άλλο.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

mindcircus

Περιβόητο μέλος

Η mindcircus αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Μηχανικός αεροσκαφών και μας γράφει απο Σουηδία (Ευρώπη). Έχει γράψει 5,956 μηνύματα.
Συμφωνω και με τους δυο σας, Ερινυς κ madjack. Εχετε και οι δυο δικιο, ομως τελικα ολα ειναι ζητημα αντοχων. Εσυ madjack μπορει να εχεις τις αντοχες να φτασεις μια κατασταση ως το κοκκαλο που λεμε κ να κανεις υπομονη μεχρι να "επικοινωνησεις". Η Ερινυς μπορει να μην εχει αυτη την υπομονη ή τα ορια της να ξεπερνιουνται διαφορετικα κ ως ενα σημειο που εσυ μπορει να το πας πιο περα. Τελικα μπορει η Ερινυς να αποδειχθει πιο υπομονετικη στην πραξη άπο σενα κι εσυ να μεινεις στην θεωρια. Ολα ωραια στην θεωρια, στην πραξη ομως διαφερει εντελως. Και κανενας δε φταιει απο τους δυο, ειναι ζητημα αντοχης κ ιδιοσυγκρασιας.
Το σημαντικο για οποιαδήποτε κατασταση ειναι να αποφευγονται οι φασαριες μπροστα στα παιδια και να σεβονται την ψυχη τους οι γονεις τους. Απο κει κι έπειτα ειτε μαζι ειτε χωρια, το παιδι θαναι ευτυχισμενο μονο αν δε νιωθει να απειλειται συναισθηματικα.
Σιγουρα ενα παιδι νιωθει γεματο οταν ειναι παρεα κ με τους δυο του γονεις, αλλα αν ειναι να τσακωνονται συνεχως, θα προτιμουσε κι εκεινο αυτοι οι δυο ναναι χωρια.. Αυτα καταλαβαινουν τα παντα, απλως δεν εχουν τον τροπο να εκφραστουν..
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Scandal

Διαχειριστής

Ο Πέτρος αυτή τη στιγμή είναι συνδεδεμένος. Είναι 34 ετών, επαγγέλεται Web developer και μας γράφει απο Περιστέρι (Αττική). Έχει γράψει 16,691 μηνύματα.
Όντως τα διαζύγια αυξήθηκαν μετά τη γυναικεία χειραφέτηση. Γεγονός που απέδειξε ότι ο θεσμός του γάμου όπως προωθείται, τουλάχιστον, στην ελληνική κοινωνία, είναι σύριζα προβληματικός, απάνθρωπος και ταιριάζει μόνο σε "λίγους". :)

Οπότε όλα κυλάνε όπως λογικώς πρέπει μέχρι να βρούμε νέο σημείο συναρμογής: πιο ελεύθερες σχέσεις, ισότητα στη σχέση και στην εργασία, σεξουαλική απελευθέρωση, μείωση θρησκευτικών γάμων, αποδοχή από την κοινωνία και των άλλων τύπων οικογενειών (μονογονεϊκές, χωρίς γάμο, οικογένειες ομόφυλων ζευγαριών) κτλ.

Οι θεσμοί έχουν φτιαχτεί για να εξυπηρετούν τους ανθρώπους, όχι οι άνθρωποι για να εξυπηρετούν τους θεσμούς!
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Hunter

Περιβόητο μέλος

Ο Θοδωρής αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 53 ετών, επαγγέλεται Επιχειρηματίας και μας γράφει απο Αφρική. Έχει γράψει 6,241 μηνύματα.
1. Ναι - ηδη το κανω
2. Δες νουμερο 1
3. πιστευω πως οχι, στο κατω κατω η οικογενια μου θελει να με δει ευτηχισμενο.
4. Η πραγματικη αγαπη ειναι σπανιο πραγμα, οταν υπαρχει πρεπει να το κρατας με τα δοντια για να μην φυγει
5. Ναι. τα παιδια ειναι ευτηχια, σου δινουν ζωη και πολλα αλλα

Ρε κατι μαλακιες που ελεγα πριν δεκα χρονια....
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Anna87

Νεοφερμένος

Η Anna87 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 29 μηνύματα.
Καλησπερα σε όλους.

Αν και παλια συζήτηση διαχρονική.

Θα μιλήσω απο τη μεριά μου απο τις δικες μου εμπειριες.

Ειμαι παιδι χωρισμένων γονιών, οι γονεις μου χώρισαν όταν ήμουν 2 χρονών, ευτυχως μικρή για να ζησω το γεγονός, όμως με σημαδεψε για πάντα.

Ο πατέρας μου ξαναπαντρεύτηκε στο καπάκι, ήδη έχει χρόνια μια άλλη οικογένεια, εχω δυο ετεροθαλή αδερφια, την οποια οικογενεια κραταει ακομα, με μια πολυ καλη γυναικα. Η μητρια μου ειναι καταπληκτικη και τη σεβομαι πολυ.

Αλλα φυσικα σαν παιδι χωρισμένων γονιων, οπως όλοι, έχω βιωσει κ εγω σκηνες απειρου καλλους η μαμα να μη με δινει στο μπαμπα για σαββατοκυριακο, να με δασκαλευει να τσακωθει ο μπαμπας με την αλλη γυναικα και αλλα τετοια σκηνικα.

Για καλη τυχη του μπαμπα, ζει σε επαρχιακη πολη εδω και χρονια και γιαυτο κρατησε το γαμο του. Η μαμα μου ξαναπαντρευτηκε μετα απο πολλα χρονια, με εναν αντρα και αυτος χωρισμενος με μικρη κορη τοτε, αλλα την κηδεμονια ειχε η πρωην γυναικα του. Γενικα μεγαλωσα σε ενα περιβαλλον δανεικο και γεματο χωρισμενους. Ευτυχως τις ισορροπιες κρατησαν οι παπουδες μου, γονεις της μαμας, και μεγαλωσα καλα. Αν και τη λεξη μπαμπας την εχω πει ελαχιστες φορες στη ζωη μου.

Με τον πατριο μου δεν τα πηγαινα καλα, ζηλευε, και η μαμα για καλη μου τυχη τον εβαλε στο σπιτι οταν τελειωσα και το λυκειο, αλλα μετα φυσικα υπηρχαν οι φασαριες, σαν μανα και κορη τσακωνομασταν καποιες φορες, εκεινος παραπονιοταν και η μαμα μου εβαζε εκεινον μπροστα, με αποτελεσμα να διαλεξει εκεινον στο τελος και εγω να αναγκαστω να φυγω απο το σπιτι για να μη διαλυσω το γαμο της.

Τελικο αποτελεσμα ολων αυτων των καταστάσεων? Εχω κλεισει την πορτα μου και στους δυο γονεις μου, ειμαι 30 χρονων σε λιγες μερες μπαινω, ο θυμος και το πεισμα μου εδρασαν αντιδραστικα και επαγγελματικα εβαλα στοχους και αυτη τη στιγμη ειμαι μια καταξιωμενη επαγγελματιας στο χωρο μου. σαν γνησια σκορπιος αλλωστε ειμαι και φιλοδοξο ατομο.

Επικοινωνουμε ελαχιστα και μονο οταν επιθυμω εγω. Τους ειναι δυσαρεστο αλλα το εχουν δεχτει.

Εν τω μεταξυ μπαμπας και πατριος Διδυμοι στο ζωδιο ( τυχαιο δεν νομιζω!)

Αυτο τον καιρο με προσεγγισε ενα παλικαρι μεσα στο εργασιακο μου περιβαλλον, καταπληκτικο παιδι και ειχαμε φοβερη χημεια, ΑΛΛΑ, χωρισμενος Διδυμος και με δυο παιδια. Λεω δε γινεται οικογενειακη καταρα να το πω.... τι να πω....

Πηγα να το δοκιμασω, αλλα μονο που μου ανεφερε τα σκηνικα που του κανει η πρωην με διατροφες κλπ ειπα τελος, δεν θελω ουτε για αστειο, ας ειναι κ ο καλυτερος.

Κοριτσια βρειτε ορφανο αντρα, ουτε γονεις ουτε τιποτα.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Anna87

Νεοφερμένος

Η Anna87 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 29 μηνύματα.
Σε εναν χωρισμο φταινε πολυ συχνα γονεις και αλλες επιρροες, οπως στη δικη μου ο πατερας μου ηταν μοναχοπαιδι και μοναχογιος.

Για μενα σαν νεα γυναικα που ψαχνω το ταιρι μου, μετα απο ολα οσα περασα τα ψυχολογικα θεματα, πρωτο κρητηριο βαζω το "ορφανος" και μετα το εισοδημα, χωρις πλακα και ας ακουγομαι σκληρη.

Οι χωρισμενοι με τους χωρισμενους, οι ελευθεροι με τους ελευθερους.

Παιδια μην το παιδευετε να ενωσετε την παλια ζωη με τη νεα αν εχετε παιδια, η σχεση θα επιβιωσει μονο αν κρατησετε τα παιδια μακρια, πχ αν ειναι καπως μεγαλυτερα σε αλλο σπιτι εσεις σε αλλο με τον συντροφο.

Εμενα και οι δυο γονεις μου ζουν σε αλλες επαρχιακες πολεις ο καθενας με το συντροφο του.

Αν δεν εχετε την πολυτελεια αυτη, καλυτερα περαστε καλα και οταν μεγαλωσουν τα παιδια τοτε να συμβιώσετε.

Αυτα απο τη δικη μου πειρα.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Aleksa

Τιμώμενο Μέλος

Η Aleksa αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 19,575 μηνύματα.
Για μενα σαν νεα γυναικα που ψαχνω το ταιρι μου, μετα απο ολα οσα περασα τα ψυχολογικα θεματα, πρωτο κρητηριο βαζω το "ορφανος" και μετα το εισοδημα, χωρις πλακα και ας ακουγομαι σκληρη.
Καθόλου σκληρή (για μένα τουλάχιστον), απλώς ρεαλίστρια.
Όμως δεν είναι πάντα έτσι, πίστεψέ με (σου μιλάω εκ πείρας ως διαζευγμένη), ναι είναι καλό να παίρνουμε διδάγματα από το παρελθόν, αλλά παράλληλα να μην αφήνουμε τις πικρές εμπειρίες από τους γονείς μας να επηρεάζουν τη δική μας ζωή (και ενίοτε να τη δηλητηριάζουν).
Είσαι ένας νέος άνθρωπος, το μέλλον είναι μπροστά σου και μη το αποκλείεις κάποια στιγμή όταν ο έρωτας και η αληθινή αγάπη σου χτυπήσουν την πόρτα κι έρθουν τα πάνω-κάτω, να αναθεωρήσεις ορισμένα ζητούμενα.:)
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Anna87

Νεοφερμένος

Η Anna87 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 29 μηνύματα.
Alcyone εχεις δικιο, και πραγματικα με φοβιζει πολυ η προσεγγιση ενος αντρα, λογω των καταστασεων που εχω ζησει. Παρόλα αυτα λειτουργω πολυ με το ενστικτο και το νιωθω οταν κατι ειναι σωστο και λαθος και ξερω να προστατευομαι. Το να κανουμε μια σχεση απλως να περναμε καλα μπορουμε ολοι. Το να μπουμε στη διαδικασια να κανουμε παιδι ειναι αλλο θεμα.

Εγω προσωπικα, επειδη και η φυση της δουλειας μου εχει να κανει με επικοινωνια πολλων ανθρωπων, μελεταω τα πραγματα πολυ σε βαθος. Αν ομως με εναν ανθρωπο δεν μπορεις να καθισεις σε ενα τραπεζι και να μιλησετε ανοιχτα για τους στοχους σας, πχ πως βλεπετε τη ζωη σας σε 10 χρονια, ποιες ειναι οι επιθυμιες σας κλπ και δεν συμφωνησετε, τοτε καλυτερα αφηστε το.

Και το "ορφανος" που ανεφερα πιο πανω, εχω και εκει εμπειρια, μετα το χωρισμο της μαμας μου, η θεια μου η αδερφη της μαμας μου ηταν σειρα της να παντρευτει, και τοτε η γιαγια μου της διαλεξε τον αντρα της, ο οποιος τυχαινε να ειναι ορφανος απο μανα πολυ μικρος και ο πατερας του ειχε ηδη κανει αλλη οικογενεια, στην ουσια ηταν μονος. Ε λοιπον η θεια μου τον εχει ακομα τον αντρα της 30 χρονια τωρα, και ειναι εκεινη 48 και ο θειος μου 52, την ανεχεται και την αγαπαει. Γιατι στην τελικη δεν εχει αλλη οικογενεια απο τη θεια μου, δεν εχει μια μαμα σπαστικη να του λεει ελα εδω αγορι μου αστην αυτην.

Εκ πειρας λοιπον της ζωης, αναφερω τα γεγονοτα. Οσες ειναι ελευθερες ή ελευθεροι βρειτε ενα ταιρι με το δυνατον λιγοτερα μελη στην οικογενεια του. Και φυσικα εσεις να εχετε τη δικη σας σε αποσταση.

Ο χωρισμος αφηνει πολλα απωθημενα στους γονεις, ακομα θυμαμαι τη μαμα μου μετα απο καθε μεγαλο μας καυγα να λεει καθε φορα " εγω φταιω που σε μεγαλωσα αχαριστη, ο μπαμπας σου σε αφησε και εχει αλλη οικογενεια τωρα". Επειδη εχω γνωρισει και αλλες κοπελες με χωρισμενες μητερες, υποσυνειδητα εχουν μια οργη απεναντι στα παιδια τους γιατι κουβαλανε το παρελθον μαζι τους, οσο και να τα αγαπανε. Δυστυχως ειναι η αληθεια....

Ειναι πολυ δυσκολο να συνυπαρξουν ατομα απο αλλες οικογενειες, πχ αλλα παιδια κ αλλοι συντροφοι. Οι μουσουλμανοι για παραδειγμα κανουν το καλυτερο συστημα, αν ο αντρας εχει την οικονομικη δυνατοτητα συντηρει και 2 και 3 γυναικες, ΑΛΛΑ η καθεμια εχει ξεχωριστο σπιτι και ξεχωριστη ζωη. Δεν παει τα παιδια της μιας στο σπιτι της αλλης.

Αν ημουν χωρισμενη με παιδι δεν θα εβαζα αλλον αντρα στο σπιτι, ειδικα αν ειχα κοριτσι. Κρατας μια καλη σχεση και οταν μεγαλωσουν τα παιδια και φυγουν, τοτε μενεις με τον νεο συντροφο. Ολα τα αλλα μοντελα εχουν δειξει οτι εχουν πολλα θεματα.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Επεξεργάστηκε από συντονιστή:

cortomaltese

Εκκολαπτόμενο μέλος

Ο cortomaltese αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 167 μηνύματα.
Εγω ακολουθω την τακτικη και προσπαθω να το περασω και στη σχεση μου που μενουμε μαζι,''τους γερους ειναι για να τους προσεχουμε και οχι για να τους ακουμε΄΄ κ οταν λεω γερους ενωω γονεις.βεβαια εχω ακομα βηματα να κανω στη σχεση μου και δεν ξερω πως θα παει


Αννα δεν χρειαζετε να βρεις ορφανο αντρα,απλα εναν που να σε καταλαβαινει τσεκαρε και εσυ λιγο ,γιατι μαλλον εσυ εχεις το προβλημα ακου βρειτε ορφανο αντρα.Ξερεις οι εμπειριες πολλες φορες μας λενε λαθος τα πραγματα και χυδαια.Ο ορθολογισμος οταν λειπει φερνει χιμαιρες στη σχεση.Α και προβληματα παντα θα υπαρχουν σε μια σχεση ,απλα πρεπει το ζευγαρι να τα υπερβει και να μεινει δεμενο.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Τελευταία επεξεργασία:

DarthFederer

Διάσημο μέλος

Ο DarthFederer αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Άεργος/η και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 3,281 μηνύματα.
Alcyone εχεις δικιο, και πραγματικα με φοβιζει πολυ η προσεγγιση ενος αντρα, λογω των καταστασεων που εχω ζησει. Παρόλα αυτα λειτουργω πολυ με το ενστικτο και το νιωθω οταν κατι ειναι σωστο και λαθος και ξερω να προστατευομαι. Το να κανουμε μια σχεση απλως να περναμε καλα μπορουμε ολοι. Το να μπουμε στη διαδικασια να κανουμε παιδι ειναι αλλο θεμα.

Εγω προσωπικα, επειδη και η φυση της δουλειας μου εχει να κανει με επικοινωνια πολλων ανθρωπων, μελεταω τα πραγματα πολυ σε βαθος. Αν ομως με εναν ανθρωπο δεν μπορεις να καθισεις σε ενα τραπεζι και να μιλησετε ανοιχτα για τους στοχους σας, πχ πως βλεπετε τη ζωη σας σε 10 χρονια, ποιες ειναι οι επιθυμιες σας κλπ και δεν συμφωνησετε, τοτε καλυτερα αφηστε το.

Και το "ορφανος" που ανεφερα πιο πανω, εχω και εκει εμπειρια, μετα το χωρισμο της μαμας μου, η θεια μου η αδερφη της μαμας μου ηταν σειρα της να παντρευτει, και τοτε η γιαγια μου της διαλεξε τον αντρα της, ο οποιος τυχαινε να ειναι ορφανος απο μανα πολυ μικρος και ο πατερας του ειχε ηδη κανει αλλη οικογενεια, στην ουσια ηταν μονος. Ε λοιπον η θεια μου τον εχει ακομα τον αντρα της 30 χρονια τωρα, και ειναι εκεινη 48 και ο θειος μου 52, την ανεχεται και την αγαπαει. Γιατι στην τελικη δεν εχει αλλη οικογενεια απο τη θεια μου, δεν εχει μια μαμα σπαστικη να του λεει ελα εδω αγορι μου αστην αυτην.

Εκ πειρας λοιπον της ζωης, αναφερω τα γεγονοτα. Οσες ειναι ελευθερες ή ελευθεροι βρειτε ενα ταιρι με το δυνατον λιγοτερα μελη στην οικογενεια του. Και φυσικα εσεις να εχετε τη δικη σας σε αποσταση.

Ο χωρισμος αφηνει πολλα απωθημενα στους γονεις, ακομα θυμαμαι τη μαμα μου μετα απο καθε μεγαλο μας καυγα να λεει καθε φορα " εγω φταιω που σε μεγαλωσα αχαριστη, ο μπαμπας σου σε αφησε και εχει αλλη οικογενεια τωρα". Επειδη εχω γνωρισει και αλλες κοπελες με χωρισμενες μητερες, υποσυνειδητα εχουν μια οργη απεναντι στα παιδια τους γιατι κουβαλανε το παρελθον μαζι τους, οσο και να τα αγαπανε. Δυστυχως ειναι η αληθεια....

Ειναι πολυ δυσκολο να συνυπαρξουν ατομα απο αλλες οικογενειες, πχ αλλα παιδια κ αλλοι συντροφοι. Οι μουσουλμανοι για παραδειγμα κανουν το καλυτερο συστημα, αν ο αντρας εχει την οικονομικη δυνατοτητα συντηρει και 2 και 3 γυναικες, ΑΛΛΑ η καθεμια εχει ξεχωριστο σπιτι και ξεχωριστη ζωη. Δεν παει τα παιδια της μιας στο σπιτι της αλλης.

Αν ημουν χωρισμενη με παιδι δεν θα εβαζα αλλον αντρα στο σπιτι, ειδικα αν ειχα κοριτσι. Κρατας μια καλη σχεση και οταν μεγαλωσουν τα παιδια και φυγουν, τοτε μενεις με τον νεο συντροφο. Ολα τα αλλα μοντελα εχουν δειξει οτι εχουν πολλα θεματα.

Θες να μακροημερευσεις με τον μελλοντα συζυγο σου γιατι θα σε εχει αναγκη επειδη δε θα εχει αλλη οικογενεια ή επειδη θα σε θελει πραγματικα; Με την ιδια λογικη βρες εναν να ειναι και μακροχρονια ανεργος να εξαρταται και οικονομικα απο εσενα ωστε να μη μαλωνετε καν. Και να του τα φορεσεις, βραχος θα καθεται.

Κανενας νεος αντρας δε χωριζει τη γυναικα του επειδη του το ειπε η μανα του ή ο πατερας του. Αν εχει τοσο αδυναμο χαρακτηρα, κακως κανει μια γυναικα χωριο μαζι του. Οι γονεις μπορει να ειναι η αιτια ενος διαζυγιου μονο οταν ζουν κατω απο την ιδια στεγη με το ζευγαρι, κατι που εκλειπει σημερα. Και κρινοντας απο εναν αρκετα ευρυ κοινωνικο περιγυρο, συνηθως οι γυναικες ειναι προσκολλημενες στις μαναδες τους και οχι οι αντρες.

Κατανοω το γεγονος οτι οσα εχεις ζησει σε εχουν πληγωσει αλλα εχεις ξεφυγει στο αλλο ακρο.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Anna87

Νεοφερμένος

Η Anna87 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 29 μηνύματα.
Φιλτατε DarthFederer, εν ετει 2017 στην οικονομικη κριση εσυ γνωρίζεις πολλους οικονομικα ανεξαρτητους άντρες? γιατι εγω προσωπικα δεν ξερω πολλους να εχουν απογαλακτιστει απο τους γονεις τους.

Και ΦΥΣΙΚΑ οι περισσοτεροι περιμενουν την πατρικη κληρονομια για να ζησουν, το κλασσικο δυοροφο τριοροφο, απο κατω τα συμπεθερια και απο πανω το ζευγαρι, κ ισως απο πανω και το αλλο ζευγαρι αδερφου ή αδερφης. Ισως και καμια συνταξη που τσονταρει ο παππους και η γιαγια για τα παιδια. Ακομα και 1 ευρω να σου δινει ο γονιος εχει δικαιωματα πανω σου, παει και τελειωσε. Η το αμαξι που σου πηραν, ή τα επιπλα του σπιτιου κλπ.

Το 90% των ζευγαριων γυρω μας εχουν τετοιες εξαρτησεις, και πολλοι λιγοι, αντρες και γυναικες εχουν τα κοτσια να πουν παω να βγαλω λεφτα μονος μου. Οποτε απο τη στιγμη που τα σκανε οι γονεις, τοτε μοκο. Και μετα και να μην τα σκανε σου κανουν κουμαντο στα οικονομικα, ποσα ξοδεψες στο σουπερμαρκετ, τι εξοδα κανατε γενικα. Και αν κραταει και τα παιδια οταν τους εχεις αναγκη, εκει δεσαμε.

Λοιπον επειδη ετσι εχουν τα πραγματα, λιγοι εχουν το θαρρος να βγουν στην κοινωνια να βγαλουν λεφτα και να ανεξαρτητοποιηθουν, οποτε ανεχονται την εξουσια των γονιων τους πανω τους.

Οταν καποιος ομως ειναι καποιος ή καποια, ειναι ορφανο παιδι, αναγκαζεται να βγει μονο του στην κοινωνια, να παλεψει μονο του και να επιβιωσει. Και στην τελικη, και εγω αυτη τη στιγμη πρακτικα ορφανη θεωρουμαι, οι γονεις μου φτιαξανε παλι τις οικογενειες τους, ο καθενας το πορτοφολι του, δεν εχουν τη δυνατοτητα να μου δωσουν λεφτα, τα κρατανε για τον εαυτο τους, κ εγω απο τη μερια μου τους εχω απαγορεψει καθε αναμειξη στη ζωη μου. Οταν δεν προσφερεις δεν απαιτεις!

Δεν ειπα οτι πρεπει ντε και καλα να διαλεξουμε τετοιο συντροφο, αλλα οσο δυνατον λιγοτερα προβληματα, τοσο το καλυτερο. Η ζωη ειναι μικρη και απλη για να εχουν συνεχως διαμεσολαβητες αναμεσα μας.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Anna87

Νεοφερμένος

Η Anna87 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 29 μηνύματα.
Και μη γελιομαστε πισω απο το δαχτυλο μας, παρα μα παρα πολλα ζευγαρια χωριζουν επειδη το θελουν οι γονεις. "χωρισε την αγορι μου δεν κανει αυτη η γυναικα για σενα" κλπ κλπ κλπ
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Johnny15

Επιφανές μέλος

Ο Γιάννης? αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Άεργος/η και μας γράφει απο Γερμανία (Ευρώπη). Έχει γράψει 12,749 μηνύματα.
Anna87 πες μου έναν καλό λόγο που να θέλει ένας άνδρας ορφανός να δεσμευτεί μαζί σου.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Anna87

Νεοφερμένος

Η Anna87 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 29 μηνύματα.
Φιλε Johnny15 η ερωτηση σου εχει δυο σκελη, αντρας και αντρας ορφανος. Οποτε η ερωτηση σου ειναι : Γιατι ενας αντρας ( χωρις το ορφανος) να θελει να δεσμευτει μαζι μου? ή Γιατι ενας αντρας ορφανος να θελει να δεσμευτει μαζι μου?

Θες να σου γραψω τα προτερηματα μου σαν γυναικα και γιατι θα ηταν δελεαστικο το πακετο ας πουμε για οποιονδηποτε αντρα ή για τη συγκεκριμενη κατηγορια?
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

DarthFederer

Διάσημο μέλος

Ο DarthFederer αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Άεργος/η και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 3,281 μηνύματα.
Φιλτατε DarthFederer, εν ετει 2017 στην οικονομικη κριση εσυ γνωρίζεις πολλους οικονομικα ανεξαρτητους άντρες? γιατι εγω προσωπικα δεν ξερω πολλους να εχουν απογαλακτιστει απο τους γονεις τους.

Και ΦΥΣΙΚΑ οι περισσοτεροι περιμενουν την πατρικη κληρονομια για να ζησουν, το κλασσικο δυοροφο τριοροφο, απο κατω τα συμπεθερια και απο πανω το ζευγαρι, κ ισως απο πανω και το αλλο ζευγαρι αδερφου ή αδερφης. Ισως και καμια συνταξη που τσονταρει ο παππους και η γιαγια για τα παιδια. Ακομα και 1 ευρω να σου δινει ο γονιος εχει δικαιωματα πανω σου, παει και τελειωσε. Η το αμαξι που σου πηραν, ή τα επιπλα του σπιτιου κλπ.

Το 90% των ζευγαριων γυρω μας εχουν τετοιες εξαρτησεις, και πολλοι λιγοι, αντρες και γυναικες εχουν τα κοτσια να πουν παω να βγαλω λεφτα μονος μου. Οποτε απο τη στιγμη που τα σκανε οι γονεις, τοτε μοκο. Και μετα και να μην τα σκανε σου κανουν κουμαντο στα οικονομικα, ποσα ξοδεψες στο σουπερμαρκετ, τι εξοδα κανατε γενικα. Και αν κραταει και τα παιδια οταν τους εχεις αναγκη, εκει δεσαμε.

Λοιπον επειδη ετσι εχουν τα πραγματα, λιγοι εχουν το θαρρος να βγουν στην κοινωνια να βγαλουν λεφτα και να ανεξαρτητοποιηθουν, οποτε ανεχονται την εξουσια των γονιων τους πανω τους.

Οταν καποιος ομως ειναι καποιος ή καποια, ειναι ορφανο παιδι, αναγκαζεται να βγει μονο του στην κοινωνια, να παλεψει μονο του και να επιβιωσει. Και στην τελικη, και εγω αυτη τη στιγμη πρακτικα ορφανη θεωρουμαι, οι γονεις μου φτιαξανε παλι τις οικογενειες τους, ο καθενας το πορτοφολι του, δεν εχουν τη δυνατοτητα να μου δωσουν λεφτα, τα κρατανε για τον εαυτο τους, κ εγω απο τη μερια μου τους εχω απαγορεψει καθε αναμειξη στη ζωη μου. Οταν δεν προσφερεις δεν απαιτεις!

Δεν ειπα οτι πρεπει ντε και καλα να διαλεξουμε τετοιο συντροφο, αλλα οσο δυνατον λιγοτερα προβληματα, τοσο το καλυτερο. Η ζωη ειναι μικρη και απλη για να εχουν συνεχως διαμεσολαβητες αναμεσα μας.

Ο γονιος δεν βοηθαει το παιδι του με καποιο απωτερο σκοπο. Δεν ειναι ολα συνομωσιες και δολοπλοκιες πισω απο την πλατη του γαμπρου ή της νυφης. Η σχεση γονιου-παιδιου δεν ειναι και δεν πρεπει να ειναι βγαλμενη απο το House of Cards, βοηθεια για ευνοϊκοτερη μεταχειριση μετα. Στο κατω κατω, αυτος που παρα τις διαφωνιες των γονιων του παντρευτηκε τη γυναικα που ηθελε, δειχνει οτι εχει τα καρυδια να προστατεψει τη συζυγο του απο τις αναιτιες επιθεσεις των γονιων του.

Ναι, προφανως υπαρχουν ζευγαρια που ειχαν προβληματα με τους γονεις ειτε της μιας ειτε της αλλης πλευρας αλλα εν τελει, μονο οταν τα παιδια τους τους εδωσαν δικαιωματα επηρεασαν πραγματικα τις σχεσεις. Στην πλειοψηφια των περιπτωσεων τους ξεκοβουν το βηχα απο την αρχη και οι γονεις κανουν γαργαρα τις διαφωνειες τους γιατι δεν τους παιρνει. Πολλοι και πολλες εχουν πει: ή εγω ή η μανα σου. Οποιος και οποια διαλεξε τη μαμα, συνηθως δεν ηταν και πολυ ερωτευμενος.

Επισης παιζει ρολο η ιδια επιλογη συντροφου. Αν εχεις σχεση με καποιον που περιμενει να ζησει απο τη συνταξη του πατερα του για να τα βγαλει περα, φταις και εσυ. Δεν τον βλεπεις οτι δεν ειναι ανεξαρτητος; Δεν τον βλεπεις οτι τον επηρεαζουν οι γονεις του; Σηκωνεσαι και φευγεις. Αν ομως εχει τα δικα του λεφτα αλλα το σπιτι που μενει του το αφησαν οι γονεις του, τι δεν κανει; Μαπα το καρπουζι.

Σε αντιθεση με το τι πιστευεις, κανενα νεο ζευγαρι δεν περιμενει να του φτιαξουν σπιτι οι γονεις του ενος. Τουλαχιστον οχι στην Αθηνα και τις μεγαλες πολεις. Μπορει στα μερη των γονιων σου ή στα χωρια να υπαρχει ακομα αυτη η νοοτροπια. Ειναι ξεπερασμενη πλεον ομως, αυτα γινοντουσαν το 1980, οχι το 2017.

Τελος απεφυγες να σχολιασεις τις σχεσεις εξαρτησης που θελεις να δημιουργησεις με τον συζυγο σου και εστιασες στο οικονομικο θεμα. Ξανακανω την ερωτηση, θες ο συντροφος σου να σε ανεχεται επειδη σε αγαπαει ή επειδη δεν εχει στον ηλιο μοιρα; Και εγω σου λεω οτι και να βρεις τον ιδανικο αντρα κατα τα στανταρ σου, χωρις περιουσια και χωρις οικογενεια, αν περιμενεις οτι θα σε κρατησει επειδη δεν εχει που να παει, να αλλαξεις πλευρο. Αν δεν εισαι σωστη απεναντι του θα φυγει. Και θα βρει μια γυναικα που θα τον αγαπαει πραγματικα. Και σκυλο να επαιρνες, αμα δε του φερεσαι καλα καποια στιγμη θα σε δαγκωσει.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Anna87

Νεοφερμένος

Η Anna87 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 29 μηνύματα.
DarthFederer δεν ειπα οτι ψαχνω αντρα να ειναι ανημπορος και να εξαρταται οικονομικα απο μενα, ουτε ειμαι σαν κατι γκομενες που πληρωνουν τους αντρες και καθονται αυτες στη θεση του οδηγου και ο αντρας στη θεση του συνοδηγου.

Αν ενας αντρας δεν εχει ορεξη και οραμα να δημιουργησει και να βγαλει λεφτα στη ζωη του, ειτε με οικογενεια ειτε χωρις δεν ειναι για μενα, δεν πας στο σουπερμαρκετ με αγαπη στο ταμειο.

Απλα οσο πιο λιγα μελη τοσο το καλυτερο, γνωριζω κοσμο που χωρισε εξαιτιας των γονιων, ακομα και των αδερφων, κυριως για τα κληρονομικα τους, του στυλ " τι μπηκε αυτη στην οικογενεια μας για να μας φαει την περιουσια?" κλπ

επειδη εχω πολλες επαφες με ανθρωπους που εχουν οικογενειακες επιχειρησεις λογω της δουλειας μου, γινεται χαμος μεταξυ τους, παιδια με γονεις, νυφες γαμπροι κλπ. Επειδη σε βλεπω ειναι πιτσιρικας 23 χρονων, καλα τα λες, αλλα αλλο να τα ζεις. Οταν εγω βλεπω τη θεια μου που τον εχει ακομα και δεν εχει επιρροες απο τριτους, αλλα ειναι αφοσιωμενος στην οικογενεια του δηλαδη τη γυναικα του και τα παιδια του, αυτο ειναι το πιο ιδανικο.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Johnny15

Επιφανές μέλος

Ο Γιάννης? αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Άεργος/η και μας γράφει απο Γερμανία (Ευρώπη). Έχει γράψει 12,749 μηνύματα.
Ενώ εσύ που είσαι 30 θες ο άνδρας σου να είναι ορφανός, ώριμη επιλογή χαρακτηριστικού.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Χρήστες Βρείτε παρόμοια

Top