Τι όνειρο είδατε χθες;

Rempeskes

Επιφανές μέλος

Ο Rempeskes αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Hair stylist. Έχει γράψει 8,045 μηνύματα.
Ήμουν μαζί με έναν άλλο (μην ρωτάτε ποιον ούτε εγώ ξέρω) με περίστροφα στα χέρια σε ένα μισογκρεμισμένο σπίτι σε μια ερημική περιοχή...ξαφνικά ορμάμε μέσα στο σπίτι και πυροβολάμε... ε αυτό. :kill:


ακομα μια συνηθισμενη κυριακή στο κεντρο της αθήνας
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Loreley

Περιβόητο μέλος

Η Loreley αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 26 ετών και επαγγέλεται Φοιτητής/τρια. Έχει γράψει 5,860 μηνύματα.
Είδα ότι ήμουν σε ένα καζίνο.:upside:

Μάλλον φταίει ότι είδα χτες Las Vegas.:hmm:
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Guest 278211

Επισκέπτης

αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμέν. Δεν έχει γράψει κανένα μήνυμα.
Όποτε βλέπω όνειρα, είναι σαν ταινίες δράσης! :P

Ήμουν στο δημοτικό σχολείο (; ) και ξαφνικά συνειδητοποιώ ότι ένας καραφλός έξω από το σχολείο με κοίταζε επίμονα και ήθελε να με σκοτώσει! Βγαίνω λοιπόν από το σχολείο μαζί με 2 άλλους, μια κοπέλα και ένα αγόρι, και αρχίζω να τρέχω, ψάχνοντας κάποιο σπίτι. Μπαίνω κάποια στιγμή σε μια πολυκατοικία (σ.σ. το σχολείο είναι σε χωριό και δεν έχει πολυκατοικίες), βρίσκω ένα διαμέρισμα με ξεκλείδωτη πόρτα, μπαίνω μέσα μαζί με τους άλλους 2. Είχα όμως την υποψία ότι ο ένας (το αγόρι) θα με πρόδιδε στον καράφλα. Το διαμέρισμα ήταν μικρό, είχε έναν όροφο και είχε μόνο σαλόνι, κουζίνα και μπάνιο. Μπροστά από το παράθυρο της κουζίνας υπήρχε ένα σκοινί και από πάνω μας, 50-60 εκατοστά από το ταβάνι, υπήρχε μια λευκή σανίδα, που οδηγούσε σε μια μικρή πόρτα, η οποία βρισκόταν ακριβώς πάνω από την τουαλέτα. Σκέφτηκα λοιπόν πως αν τραβήξω το σκοινί, θα κατέβει μια σκάλα, θα ανέβω εκεί πάνω, θα μπω στο πατάρι και θα κρυφτώ εκεί.
Τράβηξα το σκοινί και κατέβηκε η σκάλα. Ανέβηκα μαζί με την κοπέλα, ενώ το αγόρι αρνήθηκε να ανέβει. "Αν με μαρτυρήσεις θα σε σκοτώσω!" του είπα. Καθώς μπουσουλούσαμε πάνω στη λευκή σανίδα, ανοίγει η πόρτα και μπαίνει μέσα κάποιος, δεν μπορούσα να καταλάβω ποιος. Ευχόμουν να μην κοιτάξει ψηλά και συνέχισα να μπουσουλάω αθόρυβα. Ακούω τότε το αγόρι να λέει: "Να, εκεί πάνω είναι!". "Την πάτησα" σκέφτηκα. Κοιτάζω κάτω, και ήταν ο διευθυντής του λυκείου (!). "Εντάξει, έφυγε τώρα, είσαι ασφαλής" μου είπε. Και πάλι, κάθε άλλο παρά ασφαλής αισθανόμουν.
Βγαίνω από το διαμέρισμα και εκεί συναντώ μια γειτόνισσα: "Πού να πάω για να είμαι ασφαλής;" τη ρώτησα. "Θα επικοινωνήσω μαζί σου. Για την ώρα πήγαινε με τους γονείς σου στο πανηγύρι στο διπλανό χωριό." Συνάντησα όμως και μια άλλη κοπέλα, η οποία με ρώτησε "Τι έγινε;" κι εγώ δεν της απάντησα γιατί ήμουν σίγουρη ότι θα με πρόδιδε.
Τι να κάνω κι εγώ, πάω στο διπλανό χωριό... Εκεί είχαν μαζευτεί όλοι, νέοι κυρίως, γύρω από μια φωτιά και έπαιζαν θάρρος ή αλήθεια, όμως μόλις πήγα, σταμάτησαν να παίζουν. Στη συνέχεια, κατεβήκαμε μια πλαγιά και φτάσαμε στο πάνω μέρος ενός θεάτρου, όπου κάποιοι κάτι έκαναν, αλλά δεν έδωσα σημασία. Πήγα να καθίσω σε μια θέση πίσω. Είδα έναν φωτογράφο μπροστά έτοιμο να βγάλει φωτογραφία για κάποια εφημερίδα! "Κι αν με δει ο καραφλός θα καταλάβει πού είμαι!" σκέφτηκα. Έτσι έσκυβα και προσπαθούσα να μη με πάρει η φωτογραφία. Κάποιοι άλλοι γνωστοί μου γελούσαν και ρωτούσαν γιατί το κάνω αυτό. Δεν ήθελα να τους πω τον πραγματικό λόγο, και έτσι δικαιολογήθηκα λέγοντας ότι δεν είμαι βαμμένη (λες και βάφομαι συνέχεια :P ).
Έπειτα, πήγαμε στα παρασκήνια, όπου συναντήθηκα με μια γυναίκα, αυτή με αναγνώρισε, εγώ όμως δεν την ήξερα. "Η στολή σου είναι έτοιμη!" μου είπε. "Μα δεν παρήγγειλα καμιά στολή!" "Έλα λίγο που σου λέω..." Την ακολούθησα. Μου έδωσε μια στολή με λευκό πουκάμισο και καρό κοντή φούστα. "Τι στο καλό, Πάττυ θα ντυθώ;" σκέφτηκα. Πρόσεξα όμως πως υπήρχε ένα χαρτάκι με νούμερα στην τσέπη. Αυτές ήταν οι συντεταγμένες του σπιτιού, όπου θα έμενα για να είμαι ασφαλής.
Η γυναίκα αυτή με οδήγησε σε ένα γραφείο, όπου το έπιπλο ήταν κολλημένο στον τοίχο. "Θα μου πεις τι συμβαίνει;" με ρώτησε. Την κοίταξα δύσπιστα. "Κοίτα, θα τραβήξω την κουρτίνα για να μη με βλέπεις και να τα εξομολογηθείς όλα, όπως στον παπά!" είπε και τράβηξε την κουρτίνα μπροστά από το γραφείο. "Τι βλακείες!" σκέφτηκα και έφυγα από εκεί χωρίς να πω τίποτα, πηγαίνοντας προς το καταφύγιο.
Το σπίτι ήταν μεγάλο, διώροφο, κάτω το σαλόνι και η κουζίνα και πάνω οι κρεβατοκάμαρες. Άφησα το σακίδιό μου πάνω σε μια καρέκλα και έφτιαξα μια ζεστή σοκολάτα. Η θέα από το μπαλκόνι ήταν υπέροχη!
Μετά από 1-2 μέρες, εμφανίστηκε αυτός ο καραφλός και δώσαμε μάχη, κάναμε το σπίτι άνω κάτω, σπάσαμε έπιπλα, τζάμια, τηλεοράσεις κλπ. Μετά ξύπνησα, αλλά δε θυμάμαι αν τελικά με σκότωσε ή τον σκότωσα εγώ... Μάλλον θα έχασα, αλλιώς θα συνεχιζόταν το όνειρο... :hmm:
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Deutsch... Lover

Επιφανές μέλος

Η Everl αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Φιλόλογος ξένων γλωσσών και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 18,613 μηνύματα.
Ειδα οτι γραφαμε εξετασεις και οτι μπερδεψαν τα θεματα της χημειας και μας εδωσαν να λυσουμε της 3ης. Προσπαθουσαμε να τους πεισουμε οτι μπερδευτικαν δεν μας ακουγαν και δωσαμε ολοι λευκη κολα
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Loony

Πολύ δραστήριο μέλος

Η Loony αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 1,754 μηνύματα.
Είδα ότι ανακάλυψα την φωτιά... αλλά κατά κάποιον τρόπο την ανακάλυψα αφού πρώτα είχαν ανακαλυφτεί οι αναπτήρες.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Polymnia

Πολύ δραστήριο μέλος

Η Polymnia αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 1,253 μηνύματα.
Είδα ότι ανακάλυψα την φωτιά... αλλά κατά κάποιον τρόπο την ανακάλυψα αφού πρώτα είχαν ανακαλυφτεί οι αναπτήρες.

Dat was so genius εκ μέρους σου


:P
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Nefeli Graf

Περιβόητο μέλος

Η Nefeli Graf αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Μεταπτυχιακός Φοιτητής/τρια. Έχει γράψει 5,346 μηνύματα.
Όποτε βλέπω όνειρα, είναι σαν ταινίες δράσης! :P

Ήμουν στο δημοτικό σχολείο (; ) και ξαφνικά συνειδητοποιώ ότι ένας καραφλός έξω από το σχολείο με κοίταζε επίμονα και ήθελε να με σκοτώσει! Βγαίνω λοιπόν από το σχολείο μαζί με 2 άλλους, μια κοπέλα και ένα αγόρι, και αρχίζω να τρέχω, ψάχνοντας κάποιο σπίτι. Μπαίνω κάποια στιγμή σε μια πολυκατοικία (σ.σ. το σχολείο είναι σε χωριό και δεν έχει πολυκατοικίες), βρίσκω ένα διαμέρισμα με ξεκλείδωτη πόρτα, μπαίνω μέσα μαζί με τους άλλους 2. Είχα όμως την υποψία ότι ο ένας (το αγόρι) θα με πρόδιδε στον καράφλα. Το διαμέρισμα ήταν μικρό, είχε έναν όροφο και είχε μόνο σαλόνι, κουζίνα και μπάνιο. Μπροστά από το παράθυρο της κουζίνας υπήρχε ένα σκοινί και από πάνω μας, 50-60 εκατοστά από το ταβάνι, υπήρχε μια λευκή σανίδα, που οδηγούσε σε μια μικρή πόρτα, η οποία βρισκόταν ακριβώς πάνω από την τουαλέτα. Σκέφτηκα λοιπόν πως αν τραβήξω το σκοινί, θα κατέβει μια σκάλα, θα ανέβω εκεί πάνω, θα μπω στο πατάρι και θα κρυφτώ εκεί.
Τράβηξα το σκοινί και κατέβηκε η σκάλα. Ανέβηκα μαζί με την κοπέλα, ενώ το αγόρι αρνήθηκε να ανέβει. "Αν με μαρτυρήσεις θα σε σκοτώσω!" του είπα. Καθώς μπουσουλούσαμε πάνω στη λευκή σανίδα, ανοίγει η πόρτα και μπαίνει μέσα κάποιος, δεν μπορούσα να καταλάβω ποιος. Ευχόμουν να μην κοιτάξει ψηλά και συνέχισα να μπουσουλάω αθόρυβα. Ακούω τότε το αγόρι να λέει: "Να, εκεί πάνω είναι!". "Την πάτησα" σκέφτηκα. Κοιτάζω κάτω, και ήταν ο διευθυντής του λυκείου (!). "Εντάξει, έφυγε τώρα, είσαι ασφαλής" μου είπε. Και πάλι, κάθε άλλο παρά ασφαλής αισθανόμουν.
Βγαίνω από το διαμέρισμα και εκεί συναντώ μια γειτόνισσα: "Πού να πάω για να είμαι ασφαλής;" τη ρώτησα. "Θα επικοινωνήσω μαζί σου. Για την ώρα πήγαινε με τους γονείς σου στο πανηγύρι στο διπλανό χωριό." Συνάντησα όμως και μια άλλη κοπέλα, η οποία με ρώτησε "Τι έγινε;" κι εγώ δεν της απάντησα γιατί ήμουν σίγουρη ότι θα με πρόδιδε.
Τι να κάνω κι εγώ, πάω στο διπλανό χωριό... Εκεί είχαν μαζευτεί όλοι, νέοι κυρίως, γύρω από μια φωτιά και έπαιζαν θάρρος ή αλήθεια, όμως μόλις πήγα, σταμάτησαν να παίζουν. Στη συνέχεια, κατεβήκαμε μια πλαγιά και φτάσαμε στο πάνω μέρος ενός θεάτρου, όπου κάποιοι κάτι έκαναν, αλλά δεν έδωσα σημασία. Πήγα να καθίσω σε μια θέση πίσω. Είδα έναν φωτογράφο μπροστά έτοιμο να βγάλει φωτογραφία για κάποια εφημερίδα! "Κι αν με δει ο καραφλός θα καταλάβει πού είμαι!" σκέφτηκα. Έτσι έσκυβα και προσπαθούσα να μη με πάρει η φωτογραφία. Κάποιοι άλλοι γνωστοί μου γελούσαν και ρωτούσαν γιατί το κάνω αυτό. Δεν ήθελα να τους πω τον πραγματικό λόγο, και έτσι δικαιολογήθηκα λέγοντας ότι δεν είμαι βαμμένη (λες και βάφομαι συνέχεια :P ).
Έπειτα, πήγαμε στα παρασκήνια, όπου συναντήθηκα με μια γυναίκα, αυτή με αναγνώρισε, εγώ όμως δεν την ήξερα. "Η στολή σου είναι έτοιμη!" μου είπε. "Μα δεν παρήγγειλα καμιά στολή!" "Έλα λίγο που σου λέω..." Την ακολούθησα. Μου έδωσε μια στολή με λευκό πουκάμισο και καρό κοντή φούστα. "Τι στο καλό, Πάττυ θα ντυθώ;" σκέφτηκα. Πρόσεξα όμως πως υπήρχε ένα χαρτάκι με νούμερα στην τσέπη. Αυτές ήταν οι συντεταγμένες του σπιτιού, όπου θα έμενα για να είμαι ασφαλής.
Η γυναίκα αυτή με οδήγησε σε ένα γραφείο, όπου το έπιπλο ήταν κολλημένο στον τοίχο. "Θα μου πεις τι συμβαίνει;" με ρώτησε. Την κοίταξα δύσπιστα. "Κοίτα, θα τραβήξω την κουρτίνα για να μη με βλέπεις και να τα εξομολογηθείς όλα, όπως στον παπά!" είπε και τράβηξε την κουρτίνα μπροστά από το γραφείο. "Τι βλακείες!" σκέφτηκα και έφυγα από εκεί χωρίς να πω τίποτα, πηγαίνοντας προς το καταφύγιο.
Το σπίτι ήταν μεγάλο, διώροφο, κάτω το σαλόνι και η κουζίνα και πάνω οι κρεβατοκάμαρες. Άφησα το σακίδιό μου πάνω σε μια καρέκλα και έφτιαξα μια ζεστή σοκολάτα. Η θέα από το μπαλκόνι ήταν υπέροχη!
Μετά από 1-2 μέρες, εμφανίστηκε αυτός ο καραφλός και δώσαμε μάχη, κάναμε το σπίτι άνω κάτω, σπάσαμε έπιπλα, τζάμια, τηλεοράσεις κλπ. Μετά ξύπνησα, αλλά δε θυμάμαι αν τελικά με σκότωσε ή τον σκότωσα εγώ... Μάλλον θα έχασα, αλλιώς θα συνεχιζόταν το όνειρο... :hmm:

Πολύ μικρό όνειρο :P:whistle:
Θέλουμε την συνέχεια κάποια στιγμή :mad:

Εγώ είδα τον μπαμπά μου νεκρό να κόβει ξύλα στο πίσω μέρος του σπιτιού στον κήπο(ήταν σαν φαντασμα:confused: )
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Επεξεργάστηκε από συντονιστή:

~Melania~

Περιβόητο μέλος

Η Insomnia ♥ αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Στρατιωτικός και μας γράφει απο Πάτρα (Αχαΐα). Έχει γράψει 5,354 μηνύματα.
Είδα ότι ήμουν σε μια λίμνη και απέναντι ήταν ένας άνθρωπος, και ήταν ζήτημα ζωής ή θανάτου να τον φτάσω... :confused: Περίεργο όνειρο...
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Νηρηίς

Διάσημο μέλος

Η Νηρηίς αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 2,645 μηνύματα.
Όποτε βλέπω όνειρα, είναι σαν ταινίες δράσης! :P

Ήμουν στο δημοτικό σχολείο (; ) και ξαφνικά συνειδητοποιώ ότι ένας καραφλός έξω από το σχολείο με κοίταζε επίμονα και ήθελε να με σκοτώσει! Βγαίνω λοιπόν από το σχολείο μαζί με 2 άλλους, μια κοπέλα και ένα αγόρι, και αρχίζω να τρέχω, ψάχνοντας κάποιο σπίτι. Μπαίνω κάποια στιγμή σε μια πολυκατοικία (σ.σ. το σχολείο είναι σε χωριό και δεν έχει πολυκατοικίες), βρίσκω ένα διαμέρισμα με ξεκλείδωτη πόρτα, μπαίνω μέσα μαζί με τους άλλους 2. Είχα όμως την υποψία ότι ο ένας (το αγόρι) θα με πρόδιδε στον καράφλα. Το διαμέρισμα ήταν μικρό, είχε έναν όροφο και είχε μόνο σαλόνι, κουζίνα και μπάνιο. Μπροστά από το παράθυρο της κουζίνας υπήρχε ένα σκοινί και από πάνω μας, 50-60 εκατοστά από το ταβάνι, υπήρχε μια λευκή σανίδα, που οδηγούσε σε μια μικρή πόρτα, η οποία βρισκόταν ακριβώς πάνω από την τουαλέτα. Σκέφτηκα λοιπόν πως αν τραβήξω το σκοινί, θα κατέβει μια σκάλα, θα ανέβω εκεί πάνω, θα μπω στο πατάρι και θα κρυφτώ εκεί.
Τράβηξα το σκοινί και κατέβηκε η σκάλα. Ανέβηκα μαζί με την κοπέλα, ενώ το αγόρι αρνήθηκε να ανέβει. "Αν με μαρτυρήσεις θα σε σκοτώσω!" του είπα. Καθώς μπουσουλούσαμε πάνω στη λευκή σανίδα, ανοίγει η πόρτα και μπαίνει μέσα κάποιος, δεν μπορούσα να καταλάβω ποιος. Ευχόμουν να μην κοιτάξει ψηλά και συνέχισα να μπουσουλάω αθόρυβα. Ακούω τότε το αγόρι να λέει: "Να, εκεί πάνω είναι!". "Την πάτησα" σκέφτηκα. Κοιτάζω κάτω, και ήταν ο διευθυντής του λυκείου (!). "Εντάξει, έφυγε τώρα, είσαι ασφαλής" μου είπε. Και πάλι, κάθε άλλο παρά ασφαλής αισθανόμουν.
Βγαίνω από το διαμέρισμα και εκεί συναντώ μια γειτόνισσα: "Πού να πάω για να είμαι ασφαλής;" τη ρώτησα. "Θα επικοινωνήσω μαζί σου. Για την ώρα πήγαινε με τους γονείς σου στο πανηγύρι στο διπλανό χωριό." Συνάντησα όμως και μια άλλη κοπέλα, η οποία με ρώτησε "Τι έγινε;" κι εγώ δεν της απάντησα γιατί ήμουν σίγουρη ότι θα με πρόδιδε.
Τι να κάνω κι εγώ, πάω στο διπλανό χωριό... Εκεί είχαν μαζευτεί όλοι, νέοι κυρίως, γύρω από μια φωτιά και έπαιζαν θάρρος ή αλήθεια, όμως μόλις πήγα, σταμάτησαν να παίζουν. Στη συνέχεια, κατεβήκαμε μια πλαγιά και φτάσαμε στο πάνω μέρος ενός θεάτρου, όπου κάποιοι κάτι έκαναν, αλλά δεν έδωσα σημασία. Πήγα να καθίσω σε μια θέση πίσω. Είδα έναν φωτογράφο μπροστά έτοιμο να βγάλει φωτογραφία για κάποια εφημερίδα! "Κι αν με δει ο καραφλός θα καταλάβει πού είμαι!" σκέφτηκα. Έτσι έσκυβα και προσπαθούσα να μη με πάρει η φωτογραφία. Κάποιοι άλλοι γνωστοί μου γελούσαν και ρωτούσαν γιατί το κάνω αυτό. Δεν ήθελα να τους πω τον πραγματικό λόγο, και έτσι δικαιολογήθηκα λέγοντας ότι δεν είμαι βαμμένη (λες και βάφομαι συνέχεια :P ).
Έπειτα, πήγαμε στα παρασκήνια, όπου συναντήθηκα με μια γυναίκα, αυτή με αναγνώρισε, εγώ όμως δεν την ήξερα. "Η στολή σου είναι έτοιμη!" μου είπε. "Μα δεν παρήγγειλα καμιά στολή!" "Έλα λίγο που σου λέω..." Την ακολούθησα. Μου έδωσε μια στολή με λευκό πουκάμισο και καρό κοντή φούστα. "Τι στο καλό, Πάττυ θα ντυθώ;" σκέφτηκα. Πρόσεξα όμως πως υπήρχε ένα χαρτάκι με νούμερα στην τσέπη. Αυτές ήταν οι συντεταγμένες του σπιτιού, όπου θα έμενα για να είμαι ασφαλής.
Η γυναίκα αυτή με οδήγησε σε ένα γραφείο, όπου το έπιπλο ήταν κολλημένο στον τοίχο. "Θα μου πεις τι συμβαίνει;" με ρώτησε. Την κοίταξα δύσπιστα. "Κοίτα, θα τραβήξω την κουρτίνα για να μη με βλέπεις και να τα εξομολογηθείς όλα, όπως στον παπά!" είπε και τράβηξε την κουρτίνα μπροστά από το γραφείο. "Τι βλακείες!" σκέφτηκα και έφυγα από εκεί χωρίς να πω τίποτα, πηγαίνοντας προς το καταφύγιο.
Το σπίτι ήταν μεγάλο, διώροφο, κάτω το σαλόνι και η κουζίνα και πάνω οι κρεβατοκάμαρες. Άφησα το σακίδιό μου πάνω σε μια καρέκλα και έφτιαξα μια ζεστή σοκολάτα. Η θέα από το μπαλκόνι ήταν υπέροχη!
Μετά από 1-2 μέρες, εμφανίστηκε αυτός ο καραφλός και δώσαμε μάχη, κάναμε το σπίτι άνω κάτω, σπάσαμε έπιπλα, τζάμια, τηλεοράσεις κλπ. Μετά ξύπνησα, αλλά δε θυμάμαι αν τελικά με σκότωσε ή τον σκότωσα εγώ... Μάλλον θα έχασα, αλλιώς θα συνεχιζόταν το όνειρο... :hmm:

ΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ. Πέθανα στα γέλια.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Επεξεργάστηκε από συντονιστή:

Deutsch... Lover

Επιφανές μέλος

Η Everl αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Φιλόλογος ξένων γλωσσών και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 18,613 μηνύματα.
Ημουνα λεει μαζι με την πορ ελ αμορ στο προαυλιο του σχολειου μας. Και το εδαφος ηταν παγωμενο την κρατουσα για να μην πεσει τελικα επεσε.... μετα δεν θυμαμαι... παντως ηταν βλακεια....
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Νηρηίς

Διάσημο μέλος

Η Νηρηίς αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 2,645 μηνύματα.
Εγώ προχθές στον ύπνο μου είδα τον Διαμαντίδη και έναν αγώνα μπασκετ.:P
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Guest 781029

Επισκέπτης

αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμέν. Δεν έχει γράψει κανένα μήνυμα.
είδα τον εαυτό μου όταν ήμουν μικρός :baby:
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

whitelioness

Πολύ δραστήριο μέλος

Η Porcupine αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 1,867 μηνύματα.
οτι κλεψαν ολο τν πρωτο οροφο και εγω δεν πηρα πρεφα
οτι εγκατελειψα καποιον με τον οποιο μαλωσα, και μετα αρχισα να τρεχω πισω να τον βοηθησω ενω ταυτοχρονα δεν μπορουσα να αναπνευσω και προσπαθουσα να παρω τηλεφωνο στο κινητο για βοηθεια
σκατα μιας ξαδερφης το τηλεφωνο βγηκε
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Dalian

Περιβόητο μέλος

Η Substrata αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 4,822 μηνύματα.
Κάποιον που έχω κάτι χρόνια να δω. Πώς να τα πάει άραγε? :confused:
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

KingFox

Δραστήριο μέλος

Ο KingFox αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 516 μηνύματα.
Ποο παιδιά, εγώ είδα έναν εφιάλτη! Λέει ήμουν στο δωμάτιο μου, και μιλούσα με έναν φίλο μου με sms, και κάποια στιγμή μου λέει "βγάλε μια φωτογραφία το δωμάτιο σου να το δω, και εγώ το βγάζω και πάνω στην καρέκλα του δωμάτιο βλέπω τον εαυτό μου όρθιο!! Μετά πήγαμε σε έναν ιδικό να μας το εξηγήσει και μετά το όνειρο τελείωσε. :p
Το πως ΤΡΟΜΑΞΑ δεν το φαντάζεστε!!
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Deutsch... Lover

Επιφανές μέλος

Η Everl αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Φιλόλογος ξένων γλωσσών και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 18,613 μηνύματα.
Ειδα οτι τα ειχα κανει σκατα με την ζωη μου και μαντεψτε δεν ηταν ονειρο τελικα
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Loreley

Περιβόητο μέλος

Η Loreley αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 26 ετών και επαγγέλεται Φοιτητής/τρια. Έχει γράψει 5,860 μηνύματα.
Είδα πως είχα πάει στο ζωολογικό κήπο με κάτι συμμαθητές μου και πως τάιζα κάτι ζέβρες. λολ
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

BLUE SEA

Πολύ δραστήριο μέλος

Η Τέσα Ηλιού αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 46 ετών, επαγγέλεται Μεταπτυχιακός Φοιτητής/τρια και μας γράφει απο Ηλιούπολη (Αττική). Έχει γράψει 1,898 μηνύματα.
Είδα ότι ήμουν άνδρας. Δεν μπορώ να το εξηγήσω....:hmm:
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Guest 986132

Επισκέπτης

αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμέν. Δεν έχει γράψει κανένα μήνυμα.
Ειδα οτι τα ειχα κανει σκατα με την ζωη μου και μαντεψτε δεν ηταν ονειρο τελικα

Βαριά λόγια, της στιγμής. 13 χρονώ είσαι. Στην αρχή της ζωής σου βρίσκεσαι, όπου, ανά πάσα στιγμή, μπορείς να κόψεις και να μπεις στο επόμενο στενό. Δημιουργείς, δεν έχεις δημιουργήσει.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

elena fee

Νεοφερμένος

Η elena fee αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Μαθητής/τρια και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 14 μηνύματα.
Ειδα οτι εγραφα μαθηματικ κατ στισ πανελληνιες και 4ο θεμα επεσε συνδιασμοσ ολοκληρωμα με μιγαδικους!!!!
Τα εχω παιξει απο το πολυ διαβασμα...!!:/
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Χρήστες Βρείτε παρόμοια

Top