Γιάννης Μπουτάρης:Ο 60ος δήμαρχος της Θεσσαλονίκης!

Έχουν περάσει σχεδόν 2,5 χρόνια από τις τελευταίες δημοτικές εκλογές του 2010 από τις οποίες ο Γιάννης Μπουτάρης εξελέγη οριακά νικητής έναντι του Κώστα Γκιουλέκα με ποσοστά 50,18% ο πρώτος και 49,82% ο δεύτερος.
Έπειτα από τους τελευταίους δημάρχους -Κων/νο Κοσμόπουλο, Δημήτρη Δημητριάδη και Βασίλη Παπαγεωργόπουλο -των τελευταίων δεκαετιών ο κόσμος της Θεσσαλονίκης ήθελε να δοκιμάσει κάτι διαφορετικό. Το ασύμβατο και "τσαλακωμένο" προφίλ του νέου δημάρχου με το σκουλαρίκι στο αυτί,τα τατουάζ στα χέρια, τα μικροσκοπικά γυαλάκια και το "βρώμικο" παρελθόν του ως πρώην αλκοολικός ήταν στοιχεία που περισσότερο ωφέλησαν την εικόνα του παρά την έβλαψαν.
Η "αλανιά" του Μπουτάρη απέναντι στο κύρος του Γκιουλέκα. Ανάμεσα σε αυτά τα δύο τελικά καλούνταν να επιλέξουν οι κάτοικοι της Θεσσαλονίκης για νέο δήμαρχο της πόλης.
Αρχικά η είδηση της υποψηφιότητας του Μπουτάρη είχε προκαλέσει την έκπληξη, το γέλιο και ίσως και την ειρωνεία σε αρκετούς. "Ο Μπουτάρης; Ποιος Μπουτάρης; Αυτός με τα κρασιά; Αυτός είναι μεθύστακας ρε".
Ωρίμαζε, όμως, η ιδέα σιγά σιγά και πολλοί ήταν αυτοί που σκέφτηκαν "Ναι. Γιατί όχι;" και τον ψήφισαν κόντρα στα καθιερωμένα στερεότυπα των γραβατωμένων και "καθώς πρέπει" πολιτικών. "Γιατί όχι;"... τόσο απλός και αγνός πολιτικός τρόπος σκέψης. Απαλλαγμένος από αρρωστημένα και δεσμευτικά κομματικά όρια.
"Άσε με να κάνω λάθος..." όπως έλεγε και ο Βασίλης. Ίσως έτσι θα είχε χτυπηθεί και ο δικομματισμός τόσα χρόνια. Το σάπιο πολιτικό μας σύστημα δεν μας επέτρεψε ποτέ...να κάνουμε λάθος. Μας είχε κάνει υπνωτισμένα πιόνια του. Βλέπαμε μόνο δεξιά και αριστερά. Ποτέ μπροστά. Για αυτό και στο τέλος τρακάραμε θανάσιμα!

Υπό αυτό το πρίσμα ο Γκιουλέκας είχε σίγουρη τη νίκη του. Πόνταρε ότι ο κόσμος θα ακολουθούσε την πεπατημένη οδό. Δεν περίμενε ότι οι ψηφοφόροι είχαν το θάρρος για πειράματα αυτή τη φορά. Και ποια είναι η πεπατημένη; Ένα δυνατό κόμμα από πίσω του που τον στήριζε και φυσικά το κλασικό προφίλ του "καλού παιδιού" . Θα μου πείτε και τον Μπουτάρη το ΠΑΣΟΚ δεν τον στήριζε; Ναι,αλλά στα μάτια του κόσμου κατά έναν περίεργο τρόπο ο Μπουτάρης δεν ήταν συνδεδεμένος με το ΠΑΣΟΚ.
Ο Γκιουλέκας θεωρούσε τον Μπουτάρη εύκολο αντίπαλο. Ποιος θα ψήφιζε τον Μπουτάρη; Αυτός ήταν ο Γκιουλέκας. Μέγα σφάλμα που επαναπαύτηκε στις δάφνες του. Το πρώτο χαστούκι ήρθε στον πρώτο γύρο των εκλογών. Ταρακουνήθηκε αλλά πίστευε ότι "τον είχε" στο δεύτερο γύρο. Ούτε. Ο Μπουτάρης ήταν ο νέος δήμαρχος. Όχι με μεγάλη διαφορά αλλά η σημασία της νίκης ήταν μεγάλη στέλνοντας ξεκάθαρο πολιτικό μήνυμα.
Δεν άργησαν να δείξουν κάποιοι πόσο ενοχλήθηκαν από αυτήν την εκλογή. Ο μητροπολίτης Θεσ/νίκης Άνθιμος είχε δηλώσει ότι την ημέρα της ορκωμοσίας του Μπουτάρη θα ήταν άρρωστος. Για άλλη μια φορά η εκκλησία χρωματίστηκε πολιτικά και έδειξε το πραγματικό της πρόσωπο. Ο Μπουτάρης ψύχραιμος, κυνικός και ατάραχος στάθηκε στο ύψος των περιστάσεων. Αρνήθηκε να πέσει στο επίπεδο του Άνθιμου που δεν κράτησε ούτε τα προσχήματα όπως προστάζει το πρωτόκολλο. Τελικά, μετά την "κορώνα" που πέταξε ο Άνθιμος και αντιλαμβανόμενος προφανώς πόσο είχε εκτεθεί, όρκισε το Γιάννη Μπουτάρη και έτσι από 1η Ιανουαρίου 2011 ήταν και επίσημα ο νέος δήμαρχος της Θεσσαλονίκης.

Η θητεία του ακόμα δεν έχει τελειώσει για να μπορεί κανείς να αξιολογήσει με ασφάλεια το έργο του. Κάποια συμπεράσματα, όμως, μπορούν να προκύψουν. Επικρατεί η αντίληψη στους Θεσσαλονικείς ότι ο Μπουτάρης δεν ανταποκρίθηκε στις προσδοκίες τους. Δεν έφερε τελικά την αλλαγή που προσδοκούσαν από αυτόν. Κατηγορήθηκε δικαίως ή αδίκως για πολλά πράγματα. Χαρακτηρίστηκε ως τουρκολάγνος, αιρετικός και ανθέλληνας.
Προσπάθησε, ίσως, να καινοτομήσει με "ρηχές" και όχι ουσιαστικές λύσεις.


Μπορεί τελικά ο Γιάννης Μπουτάρης να ήταν ένα πυροτέχνημα. Είμαι σίγουρη, όμως, πως όσοι ψήφισαν Γιάννη Μπουτάρη στις εκλογές δεν το μετάνιωσαν γιατί πολύ απλά...άσκησαν το δικαίωμά τους στο λάθος(???). Κάτι που μας το έχουν στερήσει εδώ και πολλά χρόνια.

Αρχική Δημοσίευση από Πατρεύς:

Ἂν δὲν ἦταν οἱ μαζικὲς ἑλληνοποιήσεις τοῦ Ῥαγκούση καὶ οἱ βλακεῖες τοῦ Ἄνθιμου, θὰ ἦταν στὰ ἀζήτητα αὐτὸς ὁ ἀνεκδιήγητος γραικύλος.

Click για ανάπτυξη...

Ήσουν μέσα στο παραβάν και έβλεπες τι ψήφιζαν οι αλλοδαποί;

Δηλαδή το ότι ο επί 12 χρόνια δήμαρχος Βασίλης Παπαγεωργόπουλος που κατηγορείται ότι υπεξαίρεσε 50 εκ ευρώ από το ταμείο του δήμου δεν έπαιξε κανέναν ρόλο στη συνείδηση του κόσμου ε;
Ο κόσμος είχε σιχαθεί.
Δεν είναι απίθανο ότι παίχθηκε μαγείρεμα με τους αλλοδαπούς ,αλλά μη μου λέτε τώρα ότι οι αλλοδαποί είναι η αιτία που βγήκε ο Μπουτάρης δήμαρχος.
Το αν απογοητεύθηκαν μετά είναι άλλο θέμα. Εγώ δεν αμφισβητώ αυτό. Απλά λέω ότι στα μάτια του κόσμου ο Μπουτάρης τη δεδομένη στιγμή ήταν μια ριζοσπαστική επιλογή για αρκετούς.

Και στο φινάλε αυτοί που κατηγορούν τώρα τον Μπουτάρη να πήγαιναν και να ψήφιζαν τον Γκιουλέκα. Από τους χειρότερους επιλέγεις το λιγότερο χειρότερο.Όχι να είχε 50% αποχή. Αλλά ξέχασα οι ΝΔ -ΠΑΣΟΚ είναι οι πληγωμένοι της υπόθεσης και προτίμησαν να πάνε για καφέ εκείνη την ημέρα.
Τα κάνουμε πρώτα σκατά και μετά όταν έρχεται η ώρα των εκλογών δεν ξέρουμε ποιον να ψηφίσουμε και έτσι πάμε για καφέ.
Ωραία νοοτροπία.

πηγή

Το ντοκιμαντέρ «Ενα Βήμα Μπροστά» του Δημήτρη Αθυρίδη ήταν η έκπληξη του πρόσφατου Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης: Με δύο sold out προβολές η ταινία κέρδισε κοινό και κριτικούς. Τώρα ετοιμάζεται να βγει στις αίθουσες, προσφέροντας μια σπάνια ματιά στον κόσμο του Δημάρχου Θεσσαλονίκης Γιάννη Μπουτάρη.
Το «Ενα βήμα μπροστά» είναι ένα ντοκιμαντέρ που ακολουθεί τον Γιάννη Μπουτάρη στη διάρκεια της φορτισμένης προεκλογικής περιόδου των δημοτικών εκλογών τον Νοέμβριο του 2010.
Ο Γιάννης Μπουτάρης είναι ο αντισυμβατικός ανεξάρτητος υποψήφιος για τη Δημαρχία της Θεσσαλονίκης στις εκλογές του 2010. Και καθώς η χώρα αρχίζει να στροβιλίζεται στη δίνη της οικονομικής κρίσης και του Μνημονίου, ο Γιάννης Μπουτάρης μάχεται απέναντι σε ορατούς και αόρατους αντιπάλους.
Η ταινία, μία ντοκιμενταρίστικη περιπέτεια 10 εβδομάδων, καταγράφει το ακραίο «παιχνίδι δύναμης» σε πολιτικό, κοινωνικό και εν τέλει προσωπικό επίπεδο.
Με φόντο τους δρόμους της Θεσσαλονίκης, η ταινία παρουσιάζει την προσωπικότητα του πρωταγωνιστή της, αλλά και την ξεχωριστή κουλτούρα της πόλης του, αναδεικνύοντας ταυτόχρονα τις ιδιαιτερότητες και αντιφάσεις της σύγχρονης ελληνικής πραγματικότητας σε μια κρίσιμη και αποφασιστική στιγμή.
Το ντοκιμαντέρ του Δημήτρη Αθυρίδη θα προβάλλεται από τις 4 Απριλίου στην αίθουσα ΠΑΥΛΟΣ ΖΑΝΝΑΣ στη Θεσσαλονίκη και από την Πέμπτη, 11 Απριλίου στον κινηματογράφο «Αθήναιον» στην Αθήνα.
Τον προσεχή Ιούνιο θα προβληθεί από το γαλλογερμανικό κανάλι ARTE, στο πλαίσιο της θεματικής ημέρας «Μια ημέρα για την Ελλάδα/ Une journee en Grece».

https://www.youtube.com/watch?v=wMU-N98SeSk