Γυναίκες και άνδρες στα 30

Αρχική Δημοσίευση από Valder:

Κοίτα την ηλικία μου: 28 στα 29

Spoiler

Κοίτα τα πόστ μου και έλα πες μου αν πρέπει να φοβηθώ που πλησιάζει το 3άρι απειλητικά... Μάντεψε! Χεσμένο το έχω! Γιατί; Διάβαζε:

Πρελούδιον εις τα Τριάντα

Στίχος 1 - Διασκέδαση:

Ναι ρε κερατά, το χω ακόμα το τσαγανό να κουνάω τα κωλομέρια μου στο Dance Festival του Armin Van Buuren, γιατί ούτε 70άρης είμαι με το ένα πόδι στον τάφο, ούτε 18άρης να ψάχνω με τη γνωστή μέθοδο trial and error τα καλύτερα ξενυχτάδικα στην Αθήνα γιατί στου χωριού μου στου Κιάτου δεν είχαμε τέτοια, παρά μόνου ένα ρουσιδάδικο με ξέκωλες άντε κι ένα μπιλιαρδάδικο για να βγάζουν τα νεύρα τους οι μάγκες με τα KAZE-R μηχανάκια τους και τα κωλοφτιαγμένα Fiat Uno τους.

Στίχος 2 - Καλοπέραση:

Το να βγω στο κλαμπ και να κουνιέμαι με 50cent δεν το κάνω, όχι γιατί δε μπορώ, αλλά γιατί δε γουστάρω. Έχω βγάλει τα πρώτα μου φράγκα εδώ και καιρό και ξέρω που να σε πάρω από το χέρι και να πάμε να τα ξοδέψουμε μαζί με τα δικά σου, ούσα αυτόνομη κι εσυ, σε ένα καλό εστιατόριο και μετά τσάρκα για ποτό στα καλύτερα στέκια της Αθήνας. Κι άσε τους της παρακάτω δεκαετίας να κλείνουν θέση στο Καραμέλα με 10 ευρώ -χορηγία της ΔΑΠ/ΠΑΣΠ- γιατί τέλειωσαν τα λεφτά από το χαρτζηλίκι του παππού.

Στίχος 3 - Σεξ:

Ναι στα 18 το πουλί μου είναι μπετοκολώνα, αλλά μέχρι και στη γιαγιά μου να τον ακούμπαγα, θα τελείωνα πιό γρήγορα από τη μπαταρία του Sony Ericsson Xperia 10 Mini στα καλύτερά της. Η δε εμπειρία των 30 ασύγκριτη. Μετά από δαιδαλώδεις μαραθωνίους με μελαχρινές, ξανθιές και κοκκινομάλλες σε κάθε δυνατή στάση, αλλά και ατελείωτες αυνανοδρομίες με τη μισή βιομηχανία πορνό στις εποχές ξηρασίας, ο 30αρης έχει κάνει ένα πουλί φίδι, έτοιμο να δαγκώσει μέχρι τη γυνή να βαλσαμώσει. Τεχνική και διάρκεια άψογη. Φημολογείται ότι οι πρώτες μπαταρίες Duracell θα έβγαιναν σε σχήμα πέους 30άρη αλλά κόπηκαν από το ραδιοτηλεοπτικό εν μέσω φόβων για επιζήμια χρήση των μπαταριών ως αντικείμενα αυνανισμού από ενθουσιώδεις κορασίδες.

Στίχος 4 - Σχέση:

Ναι, κι όμως, είμαι από αυτούς που μπορούν ακόμα να κάνουν σχέση! Καλός ο στίχος 3, αλλά τον βαριέσαι άμα επαναλαμβάνεται από μόνος του. Ο στίχος 4 είναι από τους πιό όμορφους του πρελουδίου, ειδικά από έναν σχεδόν-30άρη Valder, γιατί αυτός (ναι εγώ!) έχει όλα τα εχέγγυα να σε στηρίξει στις άσχημες στιγμές σου με τις συμβουλές του και την πολύτιμη βοήθειά του, να σου δώσει αυτό που ζητάει και ο ίδιος, σταθερότητα και αγάπη και τα θεμέλια για ένα ακόμα καλύτερο μέλλον. Σαφώς ο σχεδόν-30άρης Valder είναι τόσο υπεργαμάτος αστρογκόμενος που μπορεί να χτυπήσει από σεληνιακή τροχιά και πολύ μικρότερες που έχουν θαυμάσια χαρίσματα, αλλά σε σένα πολυαγαπημένη 30άρα, θα έρθει να προσγειωθεί και να πατήσει τα πόδια του γερά στη Γη (και στο κρεβάτι σου).

Στίχος 5 - Γονείς:

Όχι, μπορεί να μην ήρθε η ώρα να γίνουμε εμείς ακόμα γονείς, αλλά σίγουρα ήρθε η ώρα για τους δικούς μας γονείς να αποστασιοποιηθούν από εμάς. Φυσικά και αγαπάω τη μάνα μου, αλλά αυτό το "Λυκούργο, πείνασες μανάρι μου;" έχει κοπεί εδώ και καιρό. ΝΑΙ μάνα, μπορώ και να φάω, και το μποξεράκι μου να φορέσω απ' την καλή, και να πλύνω τα γαμημένα τα πιάτα στο νεροχύτη, διότι ως γνωστόν, καθαρό σπίτι ίσον υγιεινή, ίσον πειστήριο άντρα έτοιμου για σπίτι (μη με γλυκοκοιτάς κούκλα, έχω πολύ εργένικο χρόνο ακόμα, δε θα μου χαλάσεις εσύ το όνειρο).

Στίχος 6 - Λογαριασμοί:

Είπαμε, έχω δικά μου φράγκα και πληρώνω τους λογαριασμούς μου εγώ. Επιπλέον, δεν δίνω λογαριασμό σε κανέναν για το ποιός είμαι και τι κάνω. Και τα "πιό χαμηλά τα ηχεία παιδάκι μου" κυρα-Αριάδνη από τον 2ο άστα για θα χεστούμε. Γουστάρω να κάνω πάρτυ σε ώρες μη κοινής ησυχίας με τη μουσική, τις ξέκωλες στρίπερ και τα ουίσκια να ρέουν άφθονα και δε θα μου την πεις εσύ επειδή δε σου αρέσουν οι Opeth... τσιμούχα, ε τσιμούχα!

Στίχος 7 - Δουλειά:

Λένε πως καμιά δουλειά δεν είναι ντροπή, και έτσι είναι. Πάντα θαύμαζα αυτούς τους 20ρηδες που κατάφερναν να συνδιάζουν δουλειά από οικονομική ανάγκη, αλλά και σπουδές. Όχι όμως και αυτούς που παρατάνε τις σπουδές και τις θυμούνται έπειτα από 7 χρόνια εθελοντικής εργασίας στα "Γεροντάκια χωρίς δόντια", ή ως σερβιτόρα Αχ-κοίτα-τον-κώλο-μου στην καφετέρια "Χύνει χύνει την καφεϊνη" ή ως τηλεφωνήτρια στον ΟΤΕ, κατα προτίμηση στα τηλεγραφήματα για άπειρο ξύσιμο. Η ΑΣΟΕΕ βγαίνει σε 4 χρόνια, άντε 5 με 5μιση αν σ εχει βάλει και κανας παλαβός στο μάτι και δε σε περνάει στο μάθημα. Πόσο μάλλον η ανωτάτη ζαχαροπλαστική και τα μεταπτυχιακά στο πέταγμα πίτσας. Στα 30 μου έχοντας ήδη ένα κιλό χαρτιά, είμαι έτοιμος για εκείνο το διδακτορικό ή τη θεσάρα strategy consultant στην πολυεθνική στη Νέα Υόρκη. Γιατί; Γιατί μπορώ. Αυτά σε ζούν σήμερα και όχι το χαρτζηλίκι του παππού και του μπαμπά όσο εσύ το παίζεις 7 χρόνια εργαζόμενος "είμαι ανεξάρτητος γαμώ τους γονείς μου ρε φιλάρα, και σήμερα θα σου κεράσω τη ζάχαρη στο φρέντο". Εφτά χρόνια εργαζόμενος είναι αυτός που το κάνει από ανάγκη και σε δουλειά συναφή με το αντικείμενό του, όχι εσύ που το κάνεις γιατί βαριέσαι να σπουδάσεις.

Όταν είσαι στα 30, κάτι τέτοιες επιλογές μπορείς και τις ξεχωρίζεις crystal clear γιατί γίνονται και τι σημαίνουν, και ήδη είσαι φτασμένος σε ένα σημείο.

Στίχος 8 - Καμάκι:

Άμα θέλω εγώ δεσποινίς Θερμοπύλα να σε καμακώσω, δε θα το κάνω αλα 20άρης "σήμερα στην ΚΝΕ μας μίλησαν για τον Τσε Γκεβάρα, αλλά εγώ έχω κάτι καλύτερο να σου δείξω. Π**-Τσε και βάρα..."

Το Βαλντέριο καμάκι είναι εκλεπτυσμένο, χωρίς βωμολωχίες, με την εμπειρία των σχεδόν 30ετών σαν καλό ποιοτικό ουίσκυ έτοιμη να σε μεθύσει. Βασικό χαρακτηριστικό ότι ούτε καν ακόμα και τώρα δεν υπάρχει επίδειξη κάποιας τεχνικής δημοσίως, ακριβώς γιατί σε αυτή την ηλικία έχει μάθει κανείς να φυλάει τις καλές τεχνικές για πιό ιδιαίτερες στιγμές, τις οποίες και σέβεται, ακριβώς επειδή σέβεται τον εαυτό του, και εσένα που καμακώνει.

Στίχος 9 - Διακοπές:

Ξέχνα τη Μύκονο. Αυτά είναι passe καταστάσεις της περασμένης δεκαετίας για πιπινάκια του στυλ "Γουάου, χώρισε η κολλητή μου, ας χωρίσω κι εγώ τους πέντε μαλάκες που σέρνω πίσω μου και πάμε να βρούμε άλλους πέντε μαλάκες πίσω από τη μπάρα στο Super Paradise για να μη μας ενοχλεί κανείς εμένα και το παρεάκι".

Όχι. Αυτά δε θα τα κάνεις στον 30άρη, γιατί θα καταλήξεις με τη μπετοκωλόνα του έφηβου Ανέστη στο ρουθούνι και θα αναρρωτιέσαι από που ήρθε και γιατί δεν αγχώθηκα που δε μου έκανες αναπάντητη το βράδυ.

Ο σχεδόν 30άρης θα σε πάρει τις 15 μέρες άδειας το καλοκαίρι να πάτε Μήλο ή Σαντορίνη (γιατί έχουμε κι ένα ρομαντισμό γαμώ) και τα Χριστούγεννα Παρίσι ή Νέα Υόρκη αγκαλιά κάτω από την ελαφριά χιονόπτωση να γουστάρεις κορίτσι... ΕΤΣΙ γίνονται οι διακοπές.

Στίχος 10 - Χιούμορ:

Ακριβώς επειδή είσαι στα 30 κι εσύ που με διαβάζεις, ξέρεις ότι πολλά από αυτά τα λέω με καυστικό χιούμορ και δε θα βιαστείς να με βρίσεις από μέσα σου (ή και φωναχτά). Το ίδιο θα κάνει και όποιος 20άρης έχει την ωριμότητα 30άρη γιατί ξέρει να ξεχωρίσει τον εαυτό του από τις ακραίες κατηγορίες συνομιλήκων του που περιγράφω. Παρόλαυτά, αν ακόμα υπάρχουν αντιδράσεις, μπορεί ο οποιοσδήποτε να πάρει εκείνο το σακούλι με τις φουσκάλες που όταν σκάνε κάνουν τσίκι τσίκι, και να εκτονώσει τα εύθιχτα νευράκια του.

Ευχαριστώ.

Click για ανάπτυξη...

Αρχική Δημοσίευση από Bemanos:

δεν υπαρχει θεραπεια γι'αυτη την ασθενεια η επιστημη σηκωνει τα χερια ψηλα

Click για ανάπτυξη...