Θα αφήνατε τη δουλειά σας πριν βρείτε άλλη;

georgia.94

Δραστήριο μέλος

Η georgia.94 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 559 μηνύματα.
δεν νομιζω να αφηνα τη δουλεια μου χωρις να εχω βρει κατι αλλο γιατι δεν θα ειχα χρηματα να περασω..αν ομως τα πραγματα ηταν τραγικα και το εργασιακο περιβαλλον ακραιως απαισιο με αποτελεσμα να οδευω προς την καταθλιψη θα τα εγραφα ολα και ας μην ειχα μια!!!
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

timonierhs

Πολύ δραστήριο μέλος

Ο timonierhs αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 1,430 μηνύματα.
Το λογικό είναι να βρεις πρώτα την επόμενη δουλειά κι έπειτα να παραιτηθείς. Αλλά αν ειναι τέτοιες οι συνθήκες που δεν μπορείς με τίποτα να παραμείνεις άλλο, αναγκαστικά θα την αφήσεις, κι ας είσαι χωρίς εισοδήματα στο μεσοδιάστημα. Το έχω κάνει αυτο, για λόγους που δεν έπαιρναν αναβολή και το περιβάλλον ήταν τέτοιο που ήταν αδύνατο να συνεχίσω εκεί.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Nelliel

Περιβόητο μέλος

Η Nelliel αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 4,061 μηνύματα.
Οταν ανελαβα την θεση μου η προηγουμενη μου παρεδωσε εναν φακελο με μολις 20ΜΒ αρχεια. Δηλαδη τιποτα. Της ζητησα να παραδωσει οτι εχει στην κατοχη της ουκ ολιγες φορες αλλα δεν τα δινει και οσα δινει ειναι αντιγραφα. Αντι να μου δωσει πχ λιστα excel μου δινει pdf το οποιο πρεπει να κανω import σε excel και να χωριζω τις στηλες. Εχω ενημερωσει το αφεντικο και μου λεει οτι ειμαι υπερβολικη, οτι δεν πρεπει να αγχωνομαι και οτι αν δεν θελει να τα δωσει, ας τα κρατησει και οτι δεν μπορουμε να κανουμε τιποτα. Το προβλημα ομως ειναι οτι αυτα τα αρχεια τα χρειαζομαστε και δεν μπορω να κανω την δουλεια μου. Ολες οι ερευνες μας κινδυνευουν να παγωσουν εξαιτιας της.

Με παιρνει λοιπον τηλεφωνο το αφεντικο χθες στις 7.45 το πρωι και μου λεει οτι εχω φαγωθει να την καταγγειλουμε και οτι εχω αρχισει να τρελαινομαι και οτι πρεπει να σταματησω επιτελους να ασχολουμαι με τα αρχεια και αυτην.

Μετα απο αυτο το περιστατικο αν δεν μου ζητησει συγγνωμη την Δευτερα παραιτουμαι. Εχω ανεχτει απειρα αλλα το να με αποκαλεσει τρελη παει πολυ.

Δεν με νοιαζει αν μεινω ανεργη για μεγαλο διαστημα. Απο το να βρισκομαι σε τοσο τοξικο περιβαλλον και να με προσβαλλουν με τετοιο τροπο, καλυτερα ανεργη και ηρεμη, παρα με δουλεια, αγχος και ταπεινωμενη. Εξωτερικο σου λενε μετα. Παντου τα ιδια σκ@τα.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Τελευταία επεξεργασία:

Zilda

Πολύ δραστήριο μέλος

Η Zilda αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 1,042 μηνύματα.
Όχι, δεν θα άφηνα τη δουλειά μου χωρίς να έχω βρει κάποια άλλη. Οι λογαριασμοί και οι υποχρεώσεις τρέχουν, οπότε δεν το βλέπω καθόλου ''ρομαντικά''. Μέχρι να έβρισκα άλλη δουλειά θα καθόμουν στα αυγουλάκια μου.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

prinCess.

Επιφανές μέλος

Η prinCess. αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 31 ετών, επαγγέλεται Fashion designer και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 12,089 μηνύματα.
Νομίζω ότι όσοι λέτε ότι δε θα το κάνατε, είστε πολύ τυχεροί, εύχομαι να μην σας τύχει ποτέ τέτοια κατάσταση στον επαγγελματικό σας χώρο, που θα σας κάνει να κλαίτε, να στεναχωριέστε, να μεταφέρετε όλα τα προβήματα της δουλειάς στο σπίτι σας, να σας επηρεάζει σε όλους τους τομείς, τόσο πολύ που να μην πηγαίνει άλλο.

Προσωπικά το έχω ζήσει και το έχω κάνει, γιατί δεν άντεχα άλλο, και είμαι πολύ υπομονετικό άτομο γενικά, ειιδικά στη δουλειά μου.
Έπαιρνα 650€ το μήνα, δε πληρωνόμουν υπερωρίες, πολλές φορές έκανα άνοιγμα και κλείσμο (8 το πρωί με 9 το βράδυ), κάλυπτα θέσεις άλλων, εξυπήρέτηση πελατών, ταμείο, να αναθέσω δουλειές στους υπαλλήλους, τιμολόγια, δελτία, να πάω σε εξωτερικές δουλειές, , έκανα τα πάντα, χωρίς ασφάλεια, δώρα, άδειες και ρεπό, μόνο κυριακή καθόμουν, που κι αυτήν σε κάποια φάση έπαψε, πέρασα περίοδο υπερκόπωσης, πήγαινα δούλευα με 39 πυρετό κι ένα σωρό άλλαα περισταστικά, και έφτασε η στιγμή που έκανα το 8ωρο μου, πήγαινα και έφευγα στην ώρα μου όπως έπρεπε να κάνω, και άρχισαν από τα αφεντικά τα μούτρα, οι ειρωνίες, οι σπόντες ότι άλλαξα, παρατηρήσεις χωρίς λόγο, άρχισαν να μην μου εμπιστεύονται καν το ταμείο, ότι εγώ ας πούμε θα έπαιρνα λεφτά από το ταμείο;;;; που αν ήθελα θα' παιρνα 1,000€ καθημερινά αφού αποδείξεις δε κόβαμε. :loltooth:
Ε νταξ έκανα υπομονή κάποιους μήνες, εν τέλη παραιτήθηκα, με παρακάλαγαν και 3-4 μήνες μετά να πάω με μεγαλύτερο μισθό, αλλά heelll nooo, προτιμώ να είμαι σε ένα περιβάλλον καλό και ήσυχο, χωρίς πολλά λεφτά, που δε θα με πιάνουν τα κλάματα κάθε πρωί πριν πάω στην δουλειά, παρά να παίρνω καλό μισθό. Όχι ούτε με 1,500€ δε θα ξαναπήγαινα σε τέτοιο περιβάλλον.

Η ψυχική μας υγεία είναι το πιο σημαντικό.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Χρήστες Βρείτε παρόμοια

  • Τα παρακάτω 0 μέλη και 1 επισκέπτες διαβάζουν μαζί με εσάς αυτό το θέμα:
    Tα παρακάτω 3 μέλη διάβασαν αυτό το θέμα:
  • Φορτώνει...
Top