Track of the Day

Αρχική Δημοσίευση από Phoebe:

Click για ανάπτυξη...

Ατόφια συγκίνηση κι αναδιάταξη ευαισθησίας

Μοιράστηκε η ανατριχίλα σε δύο (τουλάχιστον). Και οι τρίχες συνταξίδεψαν κατακορύφως προς τα επάνω

Να'σαι καλά Νίκο Πεταλούδα Φοιμπς!

Θενκς για το τρυφερό, απαλό παιχνίδι σου με τη στρόφιγγα των αισθημάτων μου...

Αρχική Δημοσίευση από prime:

Click για ανάπτυξη...

Γράμμα στην κυρία δικαστίνα:

Μ´αγαπάει μʼαγαπάει
το κοριτσι Θάνο μου
κι η καρδούλα του χτυπάει
όταν γέρνει πάνω μου…

Α, εδώ είναι ακόμα αυτή…


Με αυτό το μαρινελοτράγουδο μου θύμισες την εξόχως ποιητική - αισθαντική κουβέντα:
Μονάχα οι δεσμοί που φύγανε, κατοικούν τη λύπη μας

Ξύσμα φωνής ουκ έχον, α, και αυτό το "καμιά φορά λέω να αλλάξω ουρανό, μα δε μαδεν υπάρχουν δρόμοι" είναι ακυρωτικό δεδομένου ότι οι δρόμοι αναφέρονται σε λιγότερες διαστάσεις από την ατμόσφαιρα κι ο ουρανός δεν φέρει πινακίδες υποχρεωτικής πορείας ή βαθουλώματα ή απαγορευτικά..άρα δεν είναι ο πραγματικός λόγος, είναι η επίφαση το μη άλλαγμα της οδού...κι ο λόγος αφανέρωτος...

Και το "μαδε"πάντα όποτε το άκουγα με ταξίδευε (πριν ολοκληρωθεί η πρόταση) στο μαδαίνομαι..περίεργο


Τα λόγια των τραγουδιών είναι φορές και χαλινάρι στο μέσα αλογάκι του καθενός...

Το να γεμίσεις τη μνήμη σου με δαύτα θα τα μετρατρέψει σε λόγια που θα πρέπει
να μη σε χτυπάνε μέσα σου...ο πιο κατάλλλος κυματοθραύστης, αυτό είναι ηθικός εξανθρωπισμός δια της αισθητικής...

Εύγε για τη τακτική αυτή, ομολογώ πως κι εγώ το κάνω..

Ο αυτοχλευασμός του δημιουργού (βλέπε μαρινέλα) είναι αναγκαία κατάθεση στο πέρασμα του λόγου του. Ταυτίζονται οι απο καιρό ερωτευμένοι, δίνουν πάτημα και λόγο και ουσία στην απελπισία τους...ω γιέα.



Κι όπως θα'λεγε κι ένας άνθρωπος της ποίησης που εκτιμώ ταμάλα:

"Η ζωή είναι παράξενη...
Αυτός που έχει το μεράκι να ανθολογεί ποιήματα
αφιερωμένα από ποιητές σε άλλα πρόσωπα
έχει τη δυσκολία να ανθολογήσει ποίημα για τον εαυτό του..."

Ε, όπου ποίημα, μπορούμε να βάλουμε τη λέξη άσμα, έτσι; Χωρίς σημαντική διαφοροποίηση στο νοηματικό ριζάλτο.


Τσάο μπαμπίνα!




Τρακ: Alan Parsons Project - Don't Answer Me (οι όποιοι συνειρμοί, ας (να) θεωρηθούν τυχαίοι)

ooohh oh ooooh, oh oh oh ohhh
ooohh oh ooooh, oh oh oh ohhh

It's a cruel cruel world, to face on your own,
A heavy cross, to carry alone,
The lights are on, but everyone's gone,
And it's cruel

It's a funny way, to make ends meet,
when the lights are out on every street,
It feels alright, but never complete,
without you,

I trust you, if it's already been done, undo it,
It takes two, it's up to me and you, to prove it,
All the rainy nights, even the coldest days,
you're moments ago, but seconds away,
The principal of nature, it's true but, it's a cruel world,

ooooh oooh oohh, ooh ooh oooh ooh, ooo wooah

We can play it safe, or play it cool,
follow the leader, or make up all the rules,
whatever you want, the choice is yours,
So choose,

I trust you, if it's already been done, undo it,
It takes two, it's up to me and you, to prove it,

ei ei ei ei ei, oh oh oh oh oh, ye oh oh,
ei ei ei ei ei, oh oh oh oh oh, ye eh, ye eh, ye eh,

I trust you, it's already been done, undo it,
It takes two, it's up to me and you, to prove it,

ei ei ei, woah wo, yeah eh
ei ei ei ei ei, oh oh oh oh oh, ye eh, ye eh, ye eh,

I trust you, if it's already been done, undo it,
It takes two, it's up to me and you, to prove it,
ei ei ei ei ei, oh oh oh oh oh, ye oh oh,
ei ei ei, oh oh oh oh oh, ye eh, ye eh, ye eh,

I trust you.

.

Αρχική Δημοσίευση από DrStrangelove:

brahms

Click για ανάπτυξη...

response for doctor:
Roby Lakatos - Csárdás