Πώληση αμοιβαίων κεφάλαιων σαν αποταμίευση

Στο πατέρα μου, υπάλληλος της Citibank τον έπεισε να αγοράσει αμοιβαία κεφάλαια. Δυστυχώς η μέση απόδοση ανά έτος ήταν γύρω στα -5%, μάλιστα δυο έτη άγγιξαν σαν απόδοση το -20%. Κανένα πρόβλημα ως εδώ, όλοι γνωρίζουμε ότι η απόδοση των αμοιβαίων κεφαλαίων δεν είναι εγγυημένη.

Το πρόβλημα είναι στην πειθώ. Η υπάλληλος δεν χρησιμοποιούσε πότε λέξεις κλειδιά όπως "επένδυση" ή "αμοιβαία κεφάλαια" ή έστω "ρίσκο". Αντιθέτως χρησιμοποιούσε συνεχώς "αποταμίευση", "σίγουρη απόδοση 5%", "σιγουριά" "κεφάλαιο ζωής" και άλλα τέτοια χαριτωμένα. Μάλιστα έφερε και σαν επιχείρημα "Το χρησιμοποιώ για να βάζω λεφτά στην άκρη για τις σπουδές των παιδιών μου". Το θεωρώ απόλυτα δικαιολογημένο κάποιος να πιστέψει ότι επρόκειτο για κάποιον προθεσμιακό λογαριασμό ή έστω κάποιον λογαριασμό με καλό επιτόκιο.

Εκτός από την προφανή λύση του δικηγόρου, υπάρχει κάτι άλλο; Για παράδειγμα κάτι σαν τον ΙΝΚΑ αλλά για τραπεζικά προϊόντα. Ή έστω το INKA αναλαμβάνει τέτοια θέματα;

Τέλος, μια εταιρία που ηχογραφεί τις κλήσεις μέχρι πόσο καιρό πρέπει να κρατάει της ηχογραφήσεις και ποία είναι η διαδικασία που κάποιος πελάτης μπορεί να ζητήσει αντίγραφο των ηχογραφημένων κλήσεων του;