Προτείνετε ένα βιβλίο

RunawayDreamer

Δραστήριο μέλος

Η Βίκυ αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 30 ετών, επαγγέλεται Φοιτητής/τρια και μας γράφει απο Ηγουμενίτσα (Θεσπρωτία). Έχει γράψει 511 μηνύματα.
δεκαεννιά λεπτά - jodi picoult . να μάθουμε και τι καταστρεπτικές συνέπειες μπορεί να έχει το bullying στο σχολείο, τόσο σε αυτούς που το πραγματοποιούν όσο και σε αυτόν που το δέχεται.! πάρα πολύ ωραίο βιβλίο, το είχα διαβάσει πέρυσι και μου άρεσε πάρα πολύ..
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

!dreamer!

Νεοφερμένος

Η !dreamer! αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 28 ετών και μας γράφει απο Ιωάννινα (Ιωάννινα). Έχει γράψει 16 μηνύματα.
Πρόσφατα διάβασα το ''Οι παλιές αγάπες πάνε στον παράδεισο'' της Μάρως Βαμβουνάκη!! Πολύ ωραίο και συγκινητικό βιβλίο!!! Αξίζει....!!! :)
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

ρανιααααα

Δραστήριο μέλος

Η ρανιααααα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 506 μηνύματα.
απιστευτο βιβλιο << οταν εκλαψε ο νιτσε>> !!!!!
εβγαλα το μισο περιπου στο καραβι για σαμο απο τα καλυτερα κατα την γνωμη μου!!!!:thumbup:
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

mel999

Δραστήριο μέλος

Η Τζάνα η Μελι(τζά)να αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 556 μηνύματα.
Μμμ..λοιπόν το πρώτο βιβλιο μιλάει για έναν άνθρωπο, (τον προσκυνητή) που ταξιδεύει αναζητώντας να βρει τη βαθυτερη ουσια στα λόγια του Αποστολου Παύλου ''αδιαλείπτως προσεύχεσθε'' και προσπαθεί να κάνει πράξη αυτη την αδιαλειπτη και συνεχη προσευχη προς τον Θεό.
Ασχετο λίγο, αλλά το τραγούδι του Ιωαννιδη ειναι εμπευσμενο από αυτό το βιβλιο : https://www.youtube.com/watch?v=jZXrqYu5tsQ : )

Το δευτερο βιβλιο είναι πάλι ''θεολογικο'' ,δηλαδή έχει να κάνει πάλι με θέματα εσωτερικής αναζητησης, θεου, προσευχής,πνευματικής ζωής, αμαρτίας κτλ . Δηλαδή ο τελειος συνδυασμός για να τρομάξει μόλις το δει ενα 14χρονο κοριτσάκι και να πει ''μπα καλύτερα να διαβασω λουκυ λουκ''.:P Μην ανησυχείς ούτε εγώ τη παλεύω με βαρια θεολογικά βιβλία γεμάτα ''πρέπει'' και νουθεσιες που τελικά σε διωχνουν και σε γεμιζουν θλίψη. Ειδικά το δευτερο έχει πολύ απλή γλώσσα , ζεστή και άμεση . Και το καλό για μένα είναι οτι σου αφήνουν το περιθώριο να ξεδιαλέξεις αυτά που νομιζεις οτι βοηθούν τη ψυχή σου.
Αυτά με λιγα λόγια, ελπίζω να σε βοήθησα. : )

Ευχαριστώ πολύ!!! Ακούγεται λίγο βαρύ για καλοκαίρι αλλά είμαι από τους ανθρώπους που δεν τους νοιάζει τόσο το θέμα όσο ο τρόπος γραφής... Θα σε εμπιστευθώ λοιπόν! :D

(Για να μαι ον) Νάρκισσος και Χρυσόστομος, Χέρμαν Έσσε (όσο μπανάλ κ αν ακούγεται :P)
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

domenica7

Πολύ δραστήριο μέλος

Η domenica7 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 32 ετών. Έχει γράψει 1,056 μηνύματα.
Ευχαριστώ πολύ!!! Ακούγεται λίγο βαρύ για καλοκαίρι αλλά είμαι από τους ανθρώπους που δεν τους νοιάζει τόσο το θέμα όσο ο τρόπος γραφής... Θα σε εμπιστευθώ λοιπόν! :D

Εμ..κοιτα για να είμαι ειλικρινής δε θα τα έπαιρνα μαζι μου στη θάλασσα.:PΟντως ίσως να είναι λίγο ''βαρια'' για καλοκαίρι ..Απλά αν ψάχνεσαι για τέτοια θεματα (θεου, προσευχής κτλ ) είναι καλά βιβλία για να σε βοηθησουν χωρις να σε κουράσουν. : )

Για καλοκαίρι τώρα ,προτιμώ κι εγώ τον λουκυ λουκ.:P:redface:
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

MAYROULIS

Πολύ δραστήριο μέλος

Ο Μαυρουλάκης Φαγανάκης αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Μοντέλο και μας γράφει απο Ρόδος (Δωδεκάνησα). Έχει γράψει 1,900 μηνύματα.
Γεια σας αποφάσισα να αρχίσω μια ωραία(για κάποιους)συζήτηση.
Στην συγκεκριμένη συζήτηση ο καθένας μπορεί να προτείνει βιβλία που έχει διαβάσει και την γνώμη του για αυτά.
Περιμένω μυνήματα;)

επειδή κανένας δε μπαίνει, είπα να σου εγκαινιάσω το θέμα

αν είσαι ό,τι λέει το νικ σου νομίζω πως θα σου αρέσει το Μπλακι (Stephen Downes)
μη νομίζεις πως είναι τίποτα παιδικό. είναι για ένα γέτο που είχε όγκο στον εγκέφαλο και προσπαθούσαν να τον θεραπεύσουν. αληθινή ιστορία

μπας κι εγώ είμαι μετεμψύχωση αυτού του γάτου;
κι εμένα με βρήκαν τα αδέρφια μου, ο μπαμπάς μου με πάει στον κτηνίατρο και είμαι αρρωστιάρης:P
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Επεξεργάστηκε από συντονιστή:

RunawayDreamer

Δραστήριο μέλος

Η Βίκυ αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 30 ετών, επαγγέλεται Φοιτητής/τρια και μας γράφει απο Ηγουμενίτσα (Θεσπρωτία). Έχει γράψει 511 μηνύματα.
Πριν από 2 εβδομάδες αν θυμάμαι καλά, τελείωσα το Χωρίς χειροκρότημα της Λένα Μαντά.
Σήμερα τελείωσα το Λευκή Ορχιδέα της Καίτη Οικονόμου.

Υπέροχα και τα δύο, ό,τι πρέπει για καλοκαιρινό διάβασμα. Έχουν τα suspense τους και μέχρι το τέλος δε μπορούσα να τα αφήσω κάτω. Αγωνιούσα για την συνέχεια και τους ανάγκαζα όλους να κάνουν ησυχία για να τα απολαύσω..Στα συνιστώ!!! καλό διάβασμα..

Υ.Σ. όταν θα διαβάσω κάτι καινούργιο, θα επανέλθω!
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

underwater

Περιβόητο μέλος

Η underwater αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 4,343 μηνύματα.
(Για να μαι ον) Νάρκισσος και Χρυσόστομος, Χέρμαν Έσσε (όσο μπανάλ κ αν ακούγεται :P)

Καθόλου μπανάλ δεν ακούγεται! Μερικά βιβλία είναι all time classic! Και το συγκεκριμένο, απλά αριστούργημα!
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Eileen

Τιμώμενο Μέλος

Η Athena (1/3 ΜΕΤΣ) αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 7,414 μηνύματα.
Η ταυτότητα - Μίλαν Κούντερα.
Χαρακτηρίζεται με μία μόνο λέξη: υπέροχο!:)
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

borat

Επιφανές μέλος

Ο Γιάννης.- αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 40 ετών, επαγγέλεται Μαθηματικός και μας γράφει απο Ηνωμένο Βασίλειο (Ευρώπη). Έχει γράψει 15,323 μηνύματα.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Δεσμώτης

Περιβόητο μέλος

Ο Δεσμώτης αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 45 ετών. Έχει γράψει 4,605 μηνύματα.
μπουκς μπουξ, μπουκωσα :sick::sick::sick:

προτιμώ να γεμίσω ένα σάκο με μπουξ,
να βγάλω το ύψιλον και να επιδοθώ σε λακτίσματα
και γρονθοκοπήματα, να ασκηθώ και στο ενέργημα.

Μπόρατ μου θύμισες ένα νεοεκδοθέν
μιας φίλης σουρρεαλίστριας (με πένα αγκυστρωτή),
Λαμπρινή Αιωροκλέους - το Σώου της Δευτέρας, εκδ. Ενδυμίων.
Πάει εκδιδόμενη κι αυτή. (το γύρισε στο πουτανέ)
Κάτι παιδιά της πιατσόβεργας που χαλάσανε, γαμώτο :(

κι ένα ερώτημα με το πρωϊνό τσίου :

Με τον ήλιο τα βγάζουν με τον ήλιο τα μπάζουν,
τι έχουν τα έρμα και ψοφάνε?

Σχετικό.

(στο 1.03 πολύ μ΄αρέσει :rolleyes:
πάνω που νομίζεις ότι ζωντάνεψαν, τελικά
αυτό που απομένει με πνοή είναι το τσιτάτο
του Πολύδωρα περι "ανέμου στρατηγού", χο).

Πάω να τα κλάψω.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Pantelis_P

Νεοφερμένος

Ο Pantelis_P αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 27 ετών και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 88 μηνύματα.
Η θεραπεία του Σοπενάουερ. του Yalom Πολύ ωραίο!
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Eileen

Τιμώμενο Μέλος

Η Athena (1/3 ΜΕΤΣ) αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 7,414 μηνύματα.
Η θεραπεία του Σοπενάουερ. του Yalom Πολύ ωραίο!

Yalom... πολύ καλός, όντως!
Εγώ χθες τελείωσα το Στον Κήπο του Επίκουρου και μου άρεσε πάρα πολύ!:)
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Alessandra

Διάσημο μέλος

Η Δεν έχω αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 2,716 μηνύματα.
Σκέφτομαι να πάρω το βιβλίο
ΤΟ ΚΟΙΜΗΤΗΡΙΟ ΤΗΣ ΠΡΑΓΑΣ του Ουμπέρτο Έκο. Αν κάποιος το έχει διαβάσει , θα ήθελα μια γνώμη για την γραφή, αν του φάνηκε ενδιαφέρουσα. Έχω βρει στο ίντερνετ το πρωτότυπο, - να δω αν θα 'αξιζε ο κόπος να το ξεκινήσω, έστω και με τη βοήθεια λεξικού.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Eileen

Τιμώμενο Μέλος

Η Athena (1/3 ΜΕΤΣ) αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 7,414 μηνύματα.
Πράκτορες και συνωμότες του Εκο στην καρδιά της Ευρώπης
Από την Αργυρώ Μαντόγλου
Ουμπέρτο Εκο

Το κοιμητήριο της Πράγας

μτφρ.: Εφη Καλλιφατίδη

εκδόσεις Ψυχογιός» σ. 567, ευρώ 19,90

Το πολυαναμενόμενο μυθιστόρημα του Ουμπέρτο Εκο αμέσως μετά την κυκλοφορία του δημιούργησε πλήθος δημόσιων αντιπαραθέσεων στην Ιταλία εξαιτίας των «προκλητικών» θεμάτων του, παρότι είναι εμφανές πως ο συγγραφέας τα προσεγγίζει με διάθεση υπονόμευσης και αποδόμησης. Ο Εκο, τριάντα χρόνια μετά το πολύκροτο «Ονομα του Ρόδου», γράφει ένα μυθιστόρημα στο οποίο ενσωματώνει όλες τις μεταμοντέρνες θεωρίες για την πολλαπλότητα του ρόλου του αφηγητή, τα δυσδιάκριτα όρια ανάμεσα σε μυθοπλασία και πραγματικότητα, σχολιάζοντας ταυτόχρονα όλα τα φιλοσοφικά, θεολογικά και πολιτικά ρεύματα, τα οποία (σύμφωνα με τον αφηγητή) ευθύνονται για το ζοφερό τοπίο που διαμορφώθηκε στη Δύση.

Στο «πανοραμικό» αυτό μυθιστόρημα παρελαύνουν πλήθος σημαντικών προσώπων του πνεύματος και των τεχνών -από τον Φρόιντ έως τον Μαρξ-, οι θεωρίες παρουσιάζονται εν τη γενέσει τους, ενώ στην καρδιά του μυθιστορήματος υπάρχει η ιδέα της «συνωμοσιολογίας», δηλαδή του τρόπου κατασκευής των συνωμοσιών. Δεν είναι η πρώτη φορά που ο Εκο καταπιάνεται με διάφορες θεωρίες συνωμοσίας («Εκκρεμές του Φουκώ») και με τη δύναμη του στερεότυπου να επηρεάζει και να κατευθύνει την κοινή γνώμη. Στο «Κοιμητήριο της Πράγας», επιπλέον, παρουσιάζει ενδελεχώς το πώς μια συνωμοσία συλλαμβάνεται, στήνεται, κυκλοφορεί, διατρανώνεται και στη συνέχεια κατευθύνει τα πλήθη, χωρίς την ύπαρξη μιας λογικής ή πραγματικής βάσης.

Σε κάθε σελίδα ο αφηγητής του και οι διάφορες εκδοχές του κατατρύχονται και διατρανώνουν μια κάποια εμμονή τους: είτε εναντίον των γυναικών, των Γερμανών, των Ιησουιτών, του Ναπολέοντα, μασόνων και Καρμπονάρων, αλλά κυρίως των Εβραίων. Ο αντισημιτισμός του μυθιστορήματος προκάλεσε σχόλια και αντιδράσεις όταν πρωτοκυκλοφόρησε, λόγω όμως της ακραίας υπερβολής των περιγραφών του ακυρώνεται το στερεότυπο που χλευάζει.

Δέχτηκε επίσης κριτικές για τον τρόπο που διαπραγματεύεται τα όρια ανάμεσα στο πραγματικό και το φαντασιακό και για κάποιες αποκρουστικές ιδέες των χαρακτήρων του: «Εγραψα ένα μυθιστόρημα και όχι δοκίμιο, δεν καταλήγει σε κάποιο συμπέρασμα, ούτε επιθυμούσα να βάλω σε μια τάξη τις αντιθέσεις», θα απαντήσει στους επικριτές του ο «γκουρού» της σημειολογίας.

Κατασκευή στερεοτύπων και άλλων κακών

Ο Εκο καταπιάνεται, όπως ήδη αναφέρθηκε, με διάφορες θεωρίες συνωμοσίας αλλά και με τον υπόγειο και δεξιοτεχνικό τρόπο κατασκευής τους: την ενοποίηση της Ιταλίας, τη μασονία, την ψυχανάλυση, αλλά κυρίως με τη διάδοση του αντισημιτισμού και την πλαστογράφηση ιερών και φιλοσοφικών κειμένων. Αλλά κυρίως με την πλέον ολέθρια πλαστογράφηση, των Πρωτοκόλλων των Σοφών της Σιών. Ενα πλαστό έγγραφο που υπήρξε πηγή έμπνευσης για τον Χίτλερ και τα στρατόπεδα συγκέντρωσης.

Μισάνθρωπος και μισογύνης

Το μυθιστόρημα εκτυλίσσεται στην Πράγα, το Τορίνο και το Παρίσι και ο πρωταγωνιστής είναι ο Σιμόνε Σιμονίνι, ένας ιδιαίτερα κυνικός πλαστογράφος, ο οποίος εξελίσσεται σε κατάσκοπο και καταλήγει να εργάζεται για διάφορες μυστικές υπηρεσίες. Λόγω του αντισημιτισμού του επινοεί την πλέον ακραία θεωρία συνωμοσίας, όπου δήθεν υπήρξε μια θρυλική συνάντηση των Πρεσβύτερων της Σιών στο εβραϊκό κοιμητήριο της Πράγας και εκεί οργανώθηκε με κάθε λεπτομέρεια η διακυβέρνηση του κόσμου.

Ο Σιμονίνι είναι ο μοναδικός επινοημένος χαρακτήρας στο μυθιστόρημα, το οποίο έχει εποικιστεί από πλήθος πραγματικών ιστορικών προσώπων. Σύμφωνα με τον Εκο, «οι υπόλοιποι ήρωες υπήρξαν πραγματικοί και έκαναν και είπαν τα πράγματα που έκαναν και είπαν στο μυθιστόρημα».

Ο Σιμόνε Σιμονίνι ζει σε ένα διαμέρισμα πάνω από το κατάστημά του, ένα παλαιοπωλείο το οποίο χρησιμοποιεί ως κάλυψη, στο Παρίσι του 1897, και γέρος πια αρχίζει να γράφει τα απομνημονεύματά του, έπειτα από συνάντηση του με τον δρα Φρόιντ, όπου και πείθεται να υιοθετήσει αυτή τη μέθοδο αυτοθεραπείας, η οποία προϋποθέτει την κατάδυση στα έγκατα της ιστορίας του. Ελπίζει έτσι να επαναφέρει στη μνήμη κάποιες αναμνήσεις που έχουν χαθεί εξαιτίας μιας ιδιότυπης «αμνησίας». Ενας δεύτερος χαρακτήρας, ο αβάς Ντάλα Πίκολα, ο οποίος μοιάζει να γνωρίζει ανεξήγητα πολλά γεγονότα της ζωής του Σιμονίνι, παρεμβαίνει στις σημειώσεις του, ίσως επειδή: «Η μνήμη σας αρνείται να ανασύρει αναμνήσεις που δεν σας τιμούν», όπως γράφει σε ένα σημείωμά του.

Η τρίτη φωνή

Ο Αφηγητής, λαμβάνοντας υπόψη και τις δύο εκδοχές, πασχίζει να παραμείνει αποστασιοποιημένος και «αποπειράται μια σύνοψη ή μάλλον την οφειλόμενη μεγέθυνση, προκειμένου να αποδώσει πιο συγκροτημένα εκείνο το παιχνίδι των ερεθισμάτων και των απαντήσεων και να μην επιβάλει στον αναγνώστη τον υποκριτικά ενάρετο τόνο με τον οποίο ο αβάς, καταγράφοντας τις παρεκτροπές του alter ego του, τις λογόκρινε λιβανίζοντάς τες», θα μας τονίσει λίγο πριν από το τέλος.

Ο Σιμονίνι καταγράφοντας τα γεγονότα της ζωής του, θυμάται την καταγωγή του, πως κάποτε ήταν ο Σιμόν Σιμονίνι Πιεντμόντ, έχασε σε μικρή ηλικία τη γαλλίδα μητέρα του, μεγάλωσε στο Τορίνο με τον παππού του, Τζιοβάνι Μπατίστα Σιμονίνι, επειδή ο πατέρας του, μέλος των Καρμπονάρων (πέθανε το 1849 κατά τη διάρκεια της άμυνας της Ρωμαϊκής Δημοκρατίας).

Μετά τον θάνατό του μεγαλώνει με τον παππού του σε ένα ζοφερό, καταπιεστικό περιβάλλον με δασκάλους Ιησουίτες και διάφορους άλλους μισάνθρωπους, και μισογύνηδες, με μοναδικό πάθος τις απολαύσεις του ουρανίσκου. Μετά τον θάνατο του παππού, το 1855, ο Σιμονίνι ανακαλύπτει πως όλη η περιουσία είναι υποθηκευμένη και αναγκάζεται να δουλέψει με έναν συμβολαιογράφο, ο οποίος του μαθαίνει την τέχνη της πλαστογράφησης διαφόρων εγγράφων, προκαλεί την προσοχή των Μυστικών Υπηρεσιών και σύντομα γίνεται κατάσκοπος.

Από πλαστογράφος ντοκουμέντων αποδεικνύεται εξίσου καλός στην πλαστογράφηση της Ιστορίας και δεν διστάζει να ανακηρύξει το επάγγελμά του σε τέχνη: «Αυτό το επάγγελμα είναι ωραίο, να κατασκευάζεις από το τίποτα μια συμβολαιογραφική πράξη, να πλαστογραφείς ένα γράμμα που να μοιάζει αληθινό, να εκπονείς μια ντροπιαστική εξομολόγηση, να δημιουργείς ένα ντοκουμέντο που θα οδηγήσει κάποιον στην απώλεια. Η δύναμη της τέχνης...».

Στο «Κοιμητήριο της Πράγας» είναι εξίσου ενδιαφέρων -από τεχνική άποψη- ο τρόπος που ο Εκο χειρίζεται τα διάφορα επίπεδα, ο διαχωρισμός των διάφορων συμπληρωματικών αλλά και ανεξάρτητων φωνών, η ενορχήστρωση του υλικού του όπως αυτό παρουσιάζεται μέσα από τη μη γραμμική πλοκή και ο τρόπος που αυτή διαχωρίζεται από την ιστορία.

Ο δε ήρωας και πρωταγωνιστής δεν είναι παρά ένα κολάζ από διαφορετικές προσωπικότητες, υπήρξε και κατά κάποιον τρόπο υπάρχει ακόμα και είναι ανάμεσά μας, ένας χαρακτήρας πλαστός και κίβδηλος, αλλά ένας άριστος και αποτελεσματικός πλαστογράφος -ένα φαινόμενο που έχει διασωθεί και κυριαρχεί υπονομεύοντας τη μοίρα του κόσμου.

«Ο κόσμος πιστεύει σε όσα ήδη ξέρει και αυτή είναι η ομορφιά της Καθολικής Μορφής της Συνωμοσίας», θα πει κάπου ο Σιμονίνι και παρότι η διαπίστωση φαντάζει τρομακτική αναγνωρίζουμε την αλήθεια πίσω από την κυνική του φράση. Η μεταφράστρια και άλλων έργων του Εκο, Εφη Καλλιφατίδη, έφερε εις πέρας άρτια το ογκώδες έργο της μεταφοράς στη γλώσσα μας, ενώ η επιμελήτρια μας κατατοπίζει με πλήθος συμπληρωματικών πληροφοριών που βοηθούν την ανάγνωση και την κατανόηση προσώπων, πολιτικών και πολιτιστικών ρευμάτων και ιστορικών γεγονότων. *

Άρθρο της Σαββατιάτικης Ελευθεροτυπίας πάνω στο Κοιμητήριο της Πράγας του Ουμπέρτο Έκο...
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Alessandra

Διάσημο μέλος

Η Δεν έχω αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 2,716 μηνύματα.
^^ Φαίνεται ενδιαφέρον.
Έχω διαβάσει τα δύο συνομωσιολογικά του βιβλία- το εκκρεμές του Φουκώ και το όνομα του Ρόδου και μου άρεσαν. Φοβόμουν μήπως έμοιαζε με τα βιβλία του Νταν Μπράουν: που ήταν προβλέψιμα, γραμμένα στο ίδιο μοτίβο.
Το συγκεκριμένο πρέπει να έχει πιο ευχάριστη γραφή.
Ευχαριστώ πολύ, zoitca.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Πουπουλίνα

Επιφανές μέλος

Η Πουπουλίνα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Ζωγράφος και μας γράφει απο Κόρινθος (Κόρινθος). Έχει γράψει 29,354 μηνύματα.
Ο ντα μπραουν..δεν εχει καμια σχεση με τον ουμπερτο εκο.Κατα τη γνωμη μου,ειναι ενα κακιστο κακεκτυπο του,που τον μιμειται..αλλα σε καμια περιπτωση δεν μπορει να φτασει τον Εκο.:)..
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Alessandra

Διάσημο μέλος

Η Δεν έχω αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 2,716 μηνύματα.
Aγόρασα το ΚΟΙΜΗΤΗΡΙΟ ΤΗΣ ΠΡΑΓΑΣ. Είναι ενδιαφέρον βιβλίο αλλά βαρύ για ετούτην την εποχή.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

λιλ αιθεροβάμων

Νεοφερμένος

Η λιλ αιθεροβάμων αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 33 ετών και μας γράφει απο Κατερίνη (Πιερία). Έχει γράψει 58 μηνύματα.
Μ αρέσει πολύ ο Εντγκαρ Αλαν Ποε και ο Στιβεν Κινγκ. Αν σας αρέσουν τα τρομαχτικά είναι πολύ ωραίοι. Προτίνω: Κάρυ-Στιβεν Κινγ, Το καλοκαίρι της διαφθορας-Στιβεν Κινγ, Ο μαύρος γάτος-Εντγκαρ Αλαν Ποε.
Επίσης μ αρέσει και ο Πολυράκης.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

venividivici

Τιμώμενο Μέλος

Η venividivici αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 23,236 μηνύματα.
Δεν παίζεις μόνο εσύ. Υπάρχουν κι άλλοι! Νίκος Σιδέρης
Ήθος και τέχνη της ανθρώπινης σχέσης

Κάθε άνθρωπος, κάθε μέρα, συναντά εκδηλώσεις ενός ιδιότυπου εγωκεντρισμού. Στο πλαίσιο μιας ανθρώπινης σχέσης, κάποιος να φέρεται δίχως να λογαριάζει τον άλλον. Να παραβλέπει την πρωταρχική πραγματικότητα, που είναι ότι, στην ανθρώπινη σχέση, δεν παίζεις μόνο εσύ.
Υπάρχουν κι άλλοι!

https://www.siderman.gr/

Ένα πολύ ωραίο βιβλίο που μιλά για τις ανθρώπινες σχέσεις......

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Χρήστες Βρείτε παρόμοια

Top