Χρυσή Αυγή, η πορεία της ως πολιτικό κόμμα

Αρχική Δημοσίευση από DrStrangelove:

Ιωάννης Φουράκης (μακαρίτης) : "O μεγαλύτερος ηγέτης στην παγκόσμια πολιτική Ιστορία μετά από τον Μέγα Αλέξανδρο ήταν ο Στάλιν".

Το είπε ένας φανατικός αντιαριστεριστής και φανατικός αντίπαλος της εκσυγχρονιστικής αριστεράς, μάλλον αυτό που θα λέγαμε Ελληναράς και ενάντια στην παγκόσμια τάξη. Επίσης είχε πει ότι ενώ ο Στάλιν ήταν ο μεγαλύτερος ηγέτης, ένα πρότυπο ηγέτη, δεν υπάρχει πιο δουλικό στους 'Αγγλους κόμμα από το ΚΚΕ και πως ό,τι κάνει κατά βάθος αυτό το κόμμα στην μεταπολιτευτική Ελλάδα εξυπηρετεί τα σχέδια των 'Αγγλων.

Click για ανάπτυξη...

Βασικα για το πρωτο που ειπες (οχι εσυ βασικα) το σιγουρο ειναι οτι οποιος συγκρινει τον Σταλιν με τον Χιτλερ ειναι απλα ανιστορητος (με το συμπαθειο). Διωξεις και εκτελεσεις για τα πολιτικα φρονηματα ατομων εχουν συμβει δεκαδες φορες στην παγκοσμια ιστορια. Γενοκτονιες ομως ανθρωπων λογω της εθνοτητας τους δεν εχουμε ξαναδει σε τετοια κλιμακα στον Ευρωπαικο χωρο τουλαχιστον. Τετοια ιδεολογια μισους που προπαγανδισε αυτος ο ανθρωπος ειναι αδιανοητο να την συλλαβει ο ανθρωπινος νους. Για εμενα οποιος ανθρωπος μπαινει στον κοπο να δικαιολογησει τον Ναζισμο δυστυχως εχει ''μολυνει'' την ψυχη του με μισος και εχει κανει την ''αντιαισθητικοτητα ποστερ στο δωματιο του'' οπως ελεγε και ο Μ. Χατζηδακης.

Τωρα για το 2ο που λες δεν μπορω να εκφερω αποψη γιατι δεν το ξερω το θεμα... Το σιγουρο ειναι παντως οτι το ΕΑΜ αγωνιστηκε κατα των Ναζιστων Γερμανων, σε αντιθεση με τους Ταγματασφαλιτες (τα οποια κατα την περιοδο που διωκονταν οι Κομουνιστες στην Ελλαδα ειχαν ενταχτει με το πλευρο τυο εθνικου στρατου).

Αρχική Δημοσίευση από DrStrangelove:

To θέμα το μετέφερα στο τόπικ για τον Κομμουνισμό. Εδώ το έβαλα κατά λάθος. Η ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΗ ΣΟΒΙΕΤΙΚΗ ΕΝΩΣΗ αρχικώς ήταν σε συνεργασία με την χιτλερική ΓΕΡΜΑΝΙΑ. Αργότερα έγιναν αντίπαλοι. Επίσης πάρα πολλοί "Γερμανοί" δεν είναι καθαροί 'Αρειοι αλλά σλαβικό αίμα και περίπου ίδια ράτσα και αίμα με τους ανατολικούς καθυστερημένους. Αυτά πρέπει να ερευνηθούν για να καταλάβουμε την ψυχολογία τους και τη σχέση αγάπης-μίσους.

Click για ανάπτυξη...

Αρχική Δημοσίευση από exc:

Ο Κομμουνισμός με τον φασισμό ποτέ δεν ήταν σύμμαχοι, ΜΑΤατζή.
Κατανοώ ότι η μπατσοσχολή σου δε σου επέτρεψε να μάθεις τίποτε άλλο από το να δέρνεις κόσμο, αλλά ακόμα και τώρα μπορείς να πάρεις να διαβάσεις κανένα βιβλίο.
Είναι γνωστό ότι μεταξύ ΕΣΣΔ και ναζιστικής Γερμανίας είχε υπογραφεί το λεγόμενο σύμφωνο Μολότοφ-Ρίμπεντροπ μή επίθεσης μεταξύ των δύο χωρών. Ο λόγος που αποφάσισε τότε το ΚΚΣΕ να υπογράψει αυτό το σύμφωνο ήταν ότι δεν είχε καλά οργανωμένο τον Κόκκινο Στρατό και έτσι σε ενδεχόμενη σύρραξη, η ΕΣΣΔ θα είχε ηττηθεί. Τα χρόνια που πέρασαν μέχρι να αποφασίσουν οι ναζί ότι είναι καιρός να επιτεθούν και στους σοβιετικούς, ο Κόκκινος Στρατός είχε οργανωθεί και εξοπλιστεί κατάλληλα ώστε να μπορέσει τελικά να φτάσει στην λεγόμενη Αντιφασιστική Νίκη την 9η Μαΐου το 1945.

Click για ανάπτυξη...

.

Αρχική Δημοσίευση από Alejandro Papas:

θελω να μ απαντησεις σε 2 ερωτησεις:

1) ξερεις οτι η Χ.Α ειναι το αντιστοιχο του ναζισμου στην ελλαδα?

2) αν το ξερεις γιατι την υποστηριζεις?

αν απαντησεις ναι στην πρωτη ειδικα σημαινει οτι εισαι θιασωτης του ναζισμου και οποτε αν σε λενε ναζιστη σε παρακαλω πολυ μην παρεξηγιεσαι γιατι εχουν δικιο.


οσο για την ''παγκοσμια επανασταση'' που σχολιαζεις δεν χω σκοπο να την σχεδιασω γιατι δεν πιστευω σε επαναστασεις πολυ απλα

Click για ανάπτυξη...

Κοῖτα ῥέ Ἀλεχάντρο· γιὰ τὸ ποιός εἶναι τί μποροῦμε νὰ συζητοῦμε ἐπὶ ὧρες. Κι ἐγὼ μπορῶ νὰ πῶ ὅτι ὁ ΣΥ.ΡΙΖ.Α. εἶναι τὸ ἀντίστοιχο τοῦ πεμπτοφαλαγγιτισμοῦ ἐν Ἑλλάδι, ἀλλὰ ἐσὺ θὰ μοῦ ἀπαντήσῃς ὅτι ὑποστηρίζει τὰ ἀνθρώπινα δικαιώματα κ.λ.π.

Ἐγὼ μπορῶ νὰ σοῦ πῶ ὅτι ἐφ' ὅσον γνωρίζεις ὅτι ὁ ΣΥ.ΡΙΖ.Α. ἀναγνωρίζει τὴν παράνομη ἐθνικιστικὴ ὀργάνωση μὲ τὸ ὄνομα «Τουρκικὴ Ἕνωση Ξάνθης» (συγκεκριμένη πολιτικὴ δράση τοῦ συγκεκριμένου κόμματος καὶ ὄχι γενικόλογες κρίσεις) καὶ ἐφ' ὅσον ὑποστηρίζεις τὸ συγκεκριμένο κόμμα εἶσαι ὑπὲρ τοῦ τουρκικοῦ ἐθνικισμοῦ. Σίγουρα θὰ ἔχῃς κάτι νὰ μοῦ ἀντιτείνῃς, ἀλλὰ τὸ θέμα εἶναι ὅτι γενικὰ καλὸ εἶναι νὰ εἴμαστε προσεκτικοὶ μὲ τὶς ἀπόλυτες κρίσεις (μιλάω ἔτσι «κατασταλτικὰ» ἀφοῦ κι ἐσὺ θέλησες νὰ κάνῃς μιὰ σοβαρὴ συζήτηση)

Υ.Γ.1 Πάντως σὲ προσωπικὸ ἐπίπεδο εἶσαι ἀπὸ τὰ πρόσωπα ποὺ συμπαθῶ στὸ στέκι καὶ αὐτὸ τὸ λέω μὲ πᾶσα εἰλικρίνεια.

Υ.Γ.2 Ἡ ἀπάντηση ἄργησε γιατὶ καμμιὰ φορὰ πρέπει νὰ πηγαίνω καὶ στὸ παν/μιο

δεν ειμαι στο Συριζα your argument is invalid

άντε, βγάλτε τους κατσαπλιάδες στην εξουσία να ξεκινήσει δεύτερος γύρος.

Αρχική Δημοσίευση από Alejandro Papas:

δεν ειμαι στο Συριζα your argument is invalid

Click για ανάπτυξη...

Τέλος πάντων, κάποιο παρόμοιο κόμμα. Νομίζω ἔγινε σαφὲς τὸ ἐπιχείρημά μου.

Υ.Γ. Οὔτε ἐγὼ εἶμαι στὴ Χ.Α. (ἂν καὶ αὐτὸ ἀκούγεται κάπως σὰν «δήλωση φρονημάτων», ἀλλὰ τὸ ἀναφέρω γιὰ νὰ μὴ δημιουργοῦνται ἐντυπώσεις (τὸ ἔχω ξαναγράψει, ἀλλὰ σύμφωνα μὲ τὰ ἀναρχοκομμούνια, ὅποιος δὲν ἀποδέχεται ὅτι ἡ Χ.Α. εἶναι τὸ ἀπόλυτο κακό, εἶναι χρυσαυγίτης.)

Αρχική Δημοσίευση από vassilis498:

εσύ κείμενο σχολιάζεις ή συγγραφέα;

υγ: reviving a thread like a baws

Click για ανάπτυξη...

Συγγραφέα σχολιάζω.

Τὸ κείμενο εἶναι ἁπλῶς ...ἀσχολίαστο.

Όταν ρωτάνε τους χρυσαυγίτες βουλευτές πως αυτοπροσδιορίζονται πολιτικά, αυτοί απαντάνε ότι είναι εθνικιστές. Όταν ρωτάνε τους αντίπαλους τους, αυτοί τους προσδιορίζουν ότι είναι φασίστες νεοναζί. Υπάρχει δηλαδή ένα πρόβλημα ερμηνείας στο τι εκφράζει ο καθένας. Ο εθνολόγος-μελετητής Δημήτρης Ε. Ευαγγελίδης, πριν 32 χρόνια σωστά είχε ερμηνεύσει ότι «σημαντικό ρόλο στην ιδεολογική σύγχυση και στον πολιτικό αποπροσανατολισμό, διαδραματίζει η αλλοίωση των εννοιών της πολιτικής, κοινωνιολογικής, φιλοσοφικής, κλπ ορολογίας»[1].

Αυτό το διαπίστωσα όταν είχα τις διαδικτυακές μου μάχες με άτομα που εκφράζουν εθνομηδενιστικές και μεταμοντέρνες αντιλήψεις. Για αυτούς ήμουν ένας ακροδεξιός εθνικιστής. Σήμερα στην εποχή του μνημονίου και της αυταρχικής νεοφιλελεύθερης πολιτικής των μνημονιακών κυβερνήσεων, για τους χρυσαυγίτες και τους μνημονιακούς, είμαι ένας ακροαριστερός, ένας σοσιαλιστής, ένας υπέρμαχος των..σοβιέτ.

Έτσι λοιπόν σε αυτό το μικρό άρθρο, θα προσπαθήσω να διευκρινίσω αυτές τις δύο ιδεολογικές έννοιες, ώστε ο καθένας να βγάλει τα συμπεράσματά του στο τι είναι τελικά η ΧΑ. Άλλωστε, πάντα ήμουν εναντίον στην «προκατάληψη επιβεβαίωσης», δηλαδή στην τάση να ερμηνεύονται πληροφορίες με τρόπο που να επιβεβαιώνει τις δικές μας προδιαμορφωμένες αντιλήψεις.

ΕΘΝΙΚΙΣΜΟΣ

Θα ξεκινήσω με τις ερμηνείες που του δίνουν διάφοροι μελετητές, οι οποίοι φυσικά δεν είναι μεταμοντέρνοι. Έτσι λοιπόν εθνικισμός …

• γενικώς σημαίνει προσπάθειαν ενός έθνους προς επιβολήν τον. Αλλά δεν αποτελεί εθνικισμόν κάθε τοιαύτη επιβολή, παρά μόνον η γινομένη εντός των ορίων τον έθνους, αντιθέτως προς την εκτεινομένην πέραν αυτών, η οποία αποτελεί ιδιαιτέραν, ουσιωδώς διαφέρουσαν κατηγορίαν εθνικής εκδηλώσεως.[2]
• είναι ένα ιδεολογικό κίνημα με σκοπό την επίτευξη και τη διατήρηση της αυτονομίας, της ενότητας και ταυτότητας για έναν πληθυσμό που ορισμένα από τα μέλη της κρίνουν ότι συνιστούν πραγματικό ή δυνητικό "έθνος".[3]
• Όρος συνώνυμος του Πατριωτισμού, της Φιλοπατρίας. Αντίθετος του Διεθνισμού. Υποδηλώνει αφ' ενός μεν την στάση ενός ατόμου με ανεπτυγμένη εθνική συνείδηση το όποιον αγωνίζεται αδιάκοπος διά την προκοπή του Έθνους του, αφ' ετέρου δε την κοσμοθεωρία εκείνην της οποίας θεμελιώδης αρχή είναι η άποψη ότι το συμφέρον του Έθνους προέχει κάθε άλλου συμφέροντος ή επιδιώξεως ατομικής ή ομαδικής.[4]

Νομίζω ότι είναι αρκετοί αυτοί οι ορισμοί. Είναι ξεκάθαροι και αποδεικνύουν ότι ο εθνικισμός δεν είναι η κακιά ιδεολογία όπως έχει επικρατήσει στην Ελλάδα της Πνευματικής Διαστρέβλωσης. Επίσης μία μεγάλη και σκόπιμη εννοιολογική σύγχυση που υπάρχει και έχει επικρατήσει, είναι ότι πολλοί θεωρούν και νομίζουν ότι ο εθνικισμός είναι ένας. Δεν είναι έτσι. Οι εθνικισμοί είναι πολλοί και διάφορων τύπων. Αυτό έχει να κάνει κυρίως με τον επηρεασμό του εθνικισμού από άλλες ιδεολογίες, όπως αυτές του ολοκληρωτισμού, του σοσιαλισμού, του φιλελευθερισμού ακόμα και αυτής της παγκοσμιοποιήσεως. Έτσι λοιπόν οι διάφοροι μελετητές(Παπαναστασίου, Κώστας Χατζηαντωνίου, Andrew Heywood, Anthony D.Smith, Λεξικό UNESCO κλπ) χωρίζουν τον εθνικισμό σε…

• Πολιτικό και Οικονομικό
• Αποικιοκρατικό και αντί-αποικιοκρατικό
• Πολιτισμικό και εθνοπολιτισμικό
• Εθνοτικό
• Συντηρητικό και Φιλελεύθερο
• Επιθετικό και επεκτατικό
• Σοβινιστικό και ολοκληρωτικό

Οι παραπάνω εθνικισμοί είναι χαρακτηριστικοί. Θα μείνω όμως στους δύο(ή τέσσερεις) τελευταίους, μιας και κατά την γνώμη μου είναι αυτοί που μας ενδιαφέρουν σε αυτό το άρθρο και αφορούν και την ΧΑ. Εκείνο που διακρίνει αυτές από τις υπόλοιπες(ειδικά στην τελευταία) είναι η ύπαρξη του σοβινισμού του (chauvinism), μια πίστη στην ανωτερότητα ή την υπεροχή του έθνους έναντι των άλλων. Τέτοιες ιδέες ήταν ιδιαίτερα εμφανείς στον Ευρωπαϊκό ιμπεριαλισμό, ο οποίος δικαιολογούταν από μια ιδεολογία φυλετικής και πολιτισμικής υπεροχής. Ο εθνικός σοβινισμός (national chauvinism) τρέφεται από ένα συναίσθημα έντονου, ακόμη και υστερικού εθνικιστικού ενθουσιασμού. Το άτομο ως ξεχωριστό, ορθολογικό ον εξαλείφεται εντελώς από την ίο κύμα του πατριωτικού αισθήματος, που εδράζεται με την επιθυμία για επίθεση, επέκταση και πόλεμο. Ο δεξιός Γάλλος εθνικιστής Charles Maurras απεκάλεσε αυτόν τον έντονο πατριωτισμό «ολοκληρωτικό εθνικισμό» (integral nationalism): άτομα και ανεξάρτητες ομάδες χάνουν την ταυτότητά τους μέσα σε ένα πανίσχυρο «έθνος», το οποίο έχει μια ύπαρξη και σημασία πέρα από τη ζωή κάθε μεμονωμένου ατόμου. Τέτοιος επιθετικός εθνικισμός συνοδεύεται συνήθως από μιλιταρισμό. Η στρατιωτική δόξα και κατάκτηση είναι οι απόλυτες αποδείξεις του εθνικού μεγαλείου και είναι ικανές να γεννούν έντονα συναισθήματα εθνικιστικής αφοσίωσης.[5]

Ο ολοκληρωτικός εθνικισμός έχει μια ιδιαίτερα δυνατή απήχηση στους περιθωριοποιημένους και αδύναμους, στους οποίους ο εθνικισμός προσφέρει την προοπτική της ασφάλειας, του αυτοσεβασμού και της υπερηφάνειας. Ο ολοκληρωτικός εθνικισμός προϋποθέτει μια αυξημένη αίσθηση «του ανήκειν» σε μια ξεχωριστή εθνική ομάδα. Τέτοιο έντονο εθνικιστικό συναίσθημα συνήθως διεγείρεται από «αρνητική ενσωμάτωση», την περιγραφή ενός έθνους ή μιας φυλής ως απειλή ή ως εχθρό. Απέναντι στον εχθρό, το έθνος συσπειρώνεται και βιώνει ένα έντονο αίσθημα της δικής του ταυτότητας και σημασίας. Ο ολοκληρωτικός εθνικισμός γεννιέται επομένως από μια σαφή διάκριση ανάμεσα σε «αυτούς» και «εμάς». [6]Χρειάζεται να υπάρχει ένα «αυτοί» για να χλευάζουμε ή να μισούμε ούτως ώστε να σφυρηλατείται η αίσθηση του «εμείς». Στην πολιτική, ο ολοκληρωτικός εθνικισμός συχνά εμφανίστηκε στις ρατσιστικές ιδεολογίες, οι οποίες διαιρούν τον κόσμο στους «δικούς μας» και τους «άλλους», όπου οι «άλλοι» γίνονται αποδιοπομπαίος τράγος για όλες τις συμφορές και τις απογοητεύσεις από τις οποίες υποφέρουν οι «δικοί μας». Συνεπώς, μόνο σύμπτωση δεν είναι το γεγονός ότι τέτοιου είδους διαιρέσεις αποτελούν γόνιμο έδαφος για τις ακραίες φυλετιστικές ιδέες όπως αυτή του Φασισμού αλλά και πολιτισμικές όπως της Πολυπολιτισμικότητας. Προσωπικά όπως έχω πει, κύριοι υπεύθυνοι για την άνοδο του Φασισμού στην Ελλάδα, είναι οι εθνομηδενιστές με την πολυπολιτισμικότητα τους αλλά και το φαύλο Πολιτικό Σύστημα.

ΦΑΣΙΣΜΟΣ

Ο φασισμός ως κοινωνικό-πολιτικό φαινόμενο ερμηνεύεται διττά [7]:

• Ως πολιτικοκοινωνικό σύστημα της άκρας δεξιάς, με έντονα αυταρχικό και εθνικιστικό χαρακτήρα, που καταργεί τον κοινοβουλευτισμό και τη δημοκρατία και βασίζεται στο μονοκομματισμό και στον ολοκληρωτισμό[8].
• Ως συμπεριφορά, δηλαδή ο χαρακτηρισμός μίας αυταρχικής ενέργειας, πράξης ή καταπιεστικής ή/και δεσποτικής συμπεριφοράς.

Αυτή η ερμηνεία είναι μία απλή που δείχνει γενικευμένα την σημασία του φασισμού. Ένας από τους κορυφαίους μελετητές του φασισμού είναι πιο σαφής: «είναι μία μορφή πολιτικής συμπεριφο#ράς που χαρακτηρίζεται από μονομανή ενασχόληση με την κοινωνική παρακμή, την ταπείνωση ή τον κατατρεγμό και από μια αντισταθμιστι#κή προσήλωση στην ενότητα, στην ενεργητικότητα και στον εξαγνισμό. Στα πλαίσια λοιπόν αυτής της στάσης, ένα κόμμα μαζικής απήχησης που αποτελείται από αφοσιωμένους εθνικιστές ακτιβιστές, οι οποίοι βρίσκονται σε ταραχώδη αλλά αποτελεσματική συνεργασία με παραδο#σιακές ελίτ, εγκαταλείπει τις δημοκρατικές ελευθερίες και, χωρίς ηθι#κούς ή νομικούς περιορισμούς, επιδιώκει να πραγματοποιήσει εσωτερι#κές εκκαθαρίσεις και να επεκταθεί εξωτερικά.»[9] Σας θυμίζει κάτι; Δεν νομίζω κάποιος να μπορούσε να φανταστεί ότι είναι ένα κομμάτι της Ελλάδας του 2012, της Ελλάδας του Μνημονίου. Φασισμός λοιπόν κατά τον Πάξτον είναι η συμπεριφορά.

Ως ιδεολογία, έχει κάποια βασικά χαρακτηριστικά που τον κάνουν να ξεχωρίζει σαφέστατα από τις άκρες των ιδεολογιών(αριστερά και δεξιά), αν και σε ορισμένες περιπτώσεις αυτές οι γραμμές συμπίπτουν. Γι’ αυτό και πολλοί μελετητές τον θεωρούν κοσμοθεωρία ή πολιτική θρησκεία και όχι πολιτική ιδεολογία. Αυτά τα χαρακτηριστικά είναι:

• Αντί-ορθολογισμός ή/και η ανάπτυξη της αντί-διαφωτιστικής σκέψης γενικότερα. Ο Διαφωτισμός βασίζεται σε γενικές γραμμές στην Δημοκρατία και στον Φιλελευθερισμό. Όλοι οι κοινωνοί του φασισμού σιχαίνονται τη φιλελεύθερη δημοκρατία για τον ανθρωπισμό της, τις αρχές του συμβιβασμού και της συνύπαρξης που τη διέπουν, την ισότητα των εθνών και των λαών, και τους δεσμούς της με το νόμο και την παράδοση και το έθιμο.
• Αδιάκοπη Πάλη. Η αντίληψη που έχει ο φασισμός για τη ζωή ως «αδιάκοπη πάλη», έδωσε στον ίδιο έναν ανήσυχο και επεκτατικό χαρα#κτήρα. Τα εθνικά προσόντα μπορούν μονάχα να καλλιεργηθούν μέσα από τη σύγκρουση και να επιδειχθούν μέσα από την κατάκτηση και τη νίκη. Ουσιαστικό ρόλο σε αυτό παίζει και η Δαρβίνεια σκέψη επίσης περιέβαλε τον φασισμό με ένα ξε#χωριστό σύνολο πολιτικών αξιών, οι οποίες εξισώνουν το «καλό» με τη δύναμη και το «κακό» με την αδυναμία.
• Ηγεσία και Ελιτισμός. Τα φασιστικά Κόμματα λειτουργούν σε αυστηρές ιεραρχικές γραμμές. Απαιτούν την ενθουσιώδη και υποταγή από τις ορδές τους, μέσω καλλιέργειας της αδιαμφισβήτητης cult γύρω από του πρόσωπο του Αρχηγού του Κόμματος, της πηγής όλης της Σοφίας και του Οφέλους – τον Fuhrer, τον Vozhd, τον Duce, τον Caudillo ή τον «Μεγάλο Τιμονιέρη». Η ιδέα αυτή αναπτύχθηκε εκτενέστερα από τον Νίτσε(ιδιαίτερα αγαπημένος φιλόσοφος των νεοναζί) όπου περιέγραψε τον «υπεράν#θρωπο» ως ένα άτομο που υπερβαίνει «το ένστικτο της αγέλης» της συμβατικής ηθικής και ζει σύμφωνα με τη δική του θέληση και τις δικές του επιθυμίες. Οι φασίστες, ωστόσο, μετέτρεψαν το ιδανικό του υπερανθρώπου οε μια θεωρία υπέρτατης και αδιαμφισβήτη#της πολιτικής ηγεσίας.
• Σοσιαλισμός ή αντικαπιταλισμός. Για την φασιστική ιδεολογία, ο καπιταλισμός είναι ένα σύστημα μέσω του οποίου το κεφάλαιο χρησιμοποιεί τον λαό ή την φυλή για τους δικούς του σκοπούς. Ο φασισμός είναι ένα σύστημα μέσω του οποίου ο λαός ή η φυλή χρησιμοποιούν το κεφάλαιο για τους δικούς τους σκοπούς. Οι φασίστες επίσης απεχθάνονται τον υλισμό που καλλιεργεί ο καπιταλισμός: η επιθυμία για πλούτο ή κέρδος κινείται αντίθετα στο ιδεαλιστικό όραμα της εθνικής αναγέννησης ή κατάκτησης, που εμπνέει τους φασίστες. Ιστορικά τα φασιστικά καθεστώτα εφάρμοσαν σοσιαλι#στικού τύπου οικονομικές πολιτικές που σχεδιάστηκαν για να ρυθ#μίσουν ή να ελέγξουν τον καπιταλισμό.
• Ολοκληρωτικός εθνικισμός. Νομίζω ότι αναφέρθηκα εκτεταμένος σε αυτόν πιο πριν. Απλά προσθέτω ότι στον φασισμό, ανάλογη έκταση είναι και ο επεκτατικός εθνικισμός, οι «χαμένες πατρίδες».
• Λαϊκισμός. Αυτός ορίζεται ως ιδεολογικό χαρακτηριστικό (και όχι απλώς πολιτικό χαρακτηριστικό) το οποίο θεωρεί ότι η κοινωνία διαχωρίζεται σε δύο ομοιογενείς και ανταγωνιστικές ομάδες, τον «αγνό λαό» εναντίον της «διεφθαρμένης elite» ή στην περίπτωσή μας οι «εθνικιστές» εναντίων των «φιλελευθέρων» και υποστηρίζει ότι η πολιτική θα πρέπει να αποτελεί έκφραση της λαϊκής βούλησης, μία πολιτική βέβαια που είναι εναντίον της. Κύριο πολιτικό της όπλο είναι ο κοινωνικός αυτοματισμός, δηλαδή η πρακτική που γίνεται όταν μια κοινωνική ή επαγγελματική ομάδα η τάξη αντιδρά (δικαίως ή αδίκως) σε μια ρύθμιση που την αφορά προσπαθούμε να στρέψουμε την υπόλοιπη κοινωνία εναντίον της. Ιστορικά, μπορούμε να εστιάσουμε στην «νύχτα των μαχαιριών», όπου οι Ναζί εκτέλεσαν τα τάγματα εφόδου τους, όταν είδαν ότι αυτά ήταν ανάχωμα για τις επιδιώξεις τους.
• Φυλετισμός και αντιεθνισμός. Όλες οι μορφές φασισμού δεν περιλαμβάνουν απροκάλυπτο φυλε#τισμό (racialism), ούτε και όλοι οι φυλετιστές (racialists) είναι και’ α#νάγκη φασίστες. Αυτό όμως που είναι κοινό σε όλους τους υπέρμαχους τους φασισμού είναι η απόρριψη του έθνους ως πολιτισμική οντότητα και η πίστη στην φυλή, δηλαδή η αντανάκλαση μια πίστη σε βιολογικές ή γενετικές διαφορές μεταξύ των ανθρωπίνων όντων
• Μιλιταρισμός και Συλλογική Κουλτούρα. Ο φασισμός μεγεθύνει κατά κόρον τον «εξωτερικό κίνδυνο», ή τον δημιουργεί, με στόχο τη συσπείρωση των πολιτών για την υπεράσπιση της «γης των πατέρων». Επίσης μεγάλο ρόλο παίζει και τα κοινά τυποποιημένα κουστούμια, τα οποία με τον τρόπο τους εξυπηρετούν την ενίσχυση υψηλών επιπέδων κοινωνικής τάξης και κομφορμιστικής συμπεριφοράς. Ο νεοφιλελευθεροποιημένος γκλομπαλισμός και η λαθρομετανάστευση είναι τροφές για τις νεοφασιστικές ιδεολογίες.

Ιστορικά, η Φασιστική ιδεολογία εκφράστηκε και εκφράζεται με τα διάφορα εθνικοσοσιαλιστικά και φασιστικά κινήματα και κόμματα. Όπως αναφέρει ο Πάξτον, «οι φασίστες αλλάζουν συχνά θέσεις χωρίς να νιώθουν την υποχρέωση να εξηγήσουν τους λόγους». Και δίνει μία εξήγηση για τον κύκλο ζωής των φασιστικών κινημάτων και κομμάτων. Αναφέρει ότι «συνήθως ξεκινούν ως κινήματα διαμαρτυρίας, υιοθετώντας ένα μεγάλο εύρος θεμάτων που ακούγονται αντικαθεστωτικά, ακόμη και επαναστατικά. Αν δεν υπήρχε η εθνικιστική δημαγωγία τους, θα μπορούσε κανείς να τα νομίσει για αριστερά κινήματα. Ακόμη και όταν τα κινήματα ριζώνουν πια ως λειτουργικά κόμματα,εξακολουθούν να ακούγονται αντικαθεστωτικά. Στη συνέχεια, καταλαμβάνουν την εξουσία με τη βοήθεια ενός κατεστημένου που φοβάται τους ακροαριστερούς περισσότερο από τους ακροδεξιούς. Εκεί πια βρίσκουν τρόπους συνύπαρξης με το κατεστημένο, επειδή χρειάζονται το στρατό και τους βιομηχάνους για να προετοιμαστούν για τους επιθετικούς τους πολέμους. Στους απογοητευμένους αρχικούς οπαδούς τους χρυσώνουν το χάπι με όνειρα εθνικής νίκης και κάθαρσης.Φαίνεται, λοιπόν, ότι αποτελεί μέρος της φύσης της φασιστικής εμπειρίας η υιοθέτηση και στη συνέχεια η προδοσία των κινημάτων διαμαρτυρίας»[Ελευθεροτυπία, Έψιλον, 24-10-2010].

Οι Φασίστες, ιδιαίτερα στην Ιταλική παράδοση, θεωρούν το κράτος ως ένα υπέρτατο ηθικό ιδεώδες, που αντανακλά τα κοινά συμφέροντα της εθνικής κοινότητας, εξ ου και η πίστη τους στον ολοκληρωτισμό . Οι Ναζί, ωστόσο, αντιμετώπισαν το κράτος περισσότερο ως όχημα που περιέχει, ή ως εργαλείο που υπηρετεί, τη φυλή. Τελειώνω με το ερώτημα, τελικά ο Φασισμός είναι αριστερός ή δεξιός; Το μόνο σίγουρο είναι ότι είναι αντικαπιταλιστικός, αντιδημοκρατικός, γενικά αντίθετος σε ότι πρεσβεύει την Διαφώτιση, την ατομική και εν μέρη την συλλογική ελευθερία και ισότητα, ενώ ανήκει στο πολιτικό φάσμα του Ολοκληρωτισμού(όπως και ο κομμουνισμός), δηλαδή δεν ανήκει αποκλειστικά στην δεξιά ή στην αριστερά[10].
Ε
ΠΙΛΟΓΟΣ

Κλείνω πάλι με τον Ευαγγελίδη, όπου είχε πει προφητικά πάλι πριν 30 χρόνια ότι «η διαστρέβλωση των εννοιών και η χρησιμοποίηση των όρων είτε με άλλο, παραπλήσιο περιεχόμενο είτε ακόμη και με εντελώς αντίθετο του πραγματικού, είναι ένα ανυπολόγιστης άξιας όπλο στα χέρια εκείνων πού ξέρουν να το χειρισθούν». Για αυτό λοιπόν, λαμβάνοντας υπόψη τα παραπάνω, διαβάζοντας την βιβλιογραφία που σας υπέδειξα και χρησιμοποίησα για την συγγραφή του παρόντος άρθρου(και όχι μόνο), θα μπορείτε να καταλάβετε τελικά τι είναι ο εθνικισμός, τι είναι ο φασισμός και κυρίως που ανήκει πολιτικά η Χρυσή Αυγή. Το Μνημόνιο τρέφει την Φασιστική ιδεολογία, η Πολιτική ανομία και η κρατική αυταρχικότητα την Φασιστική συμπεριφορά.

Και να το πω πιο ξεκάθαρα: η ΧΑ τρέφεται και δυναμώνει από το παρόν Πολιτικό Σύστημα. Η ΧΑ είναι ο συνδυασμός του ορθόδοξου σοσιαλιστικού τύπου αντίληψης της οικονομίας με τον ολοκληρωτικό εθνικισμό. Το παρόν Πολιτικό Σύστημα ή το Κόμμα του Μνημονίου, είναι ο συνδυασμός του χρηματοπιστωτικού καπιταλισμού αντίληψης της οικονομίας με την πολιτικό ολιγαρχισμό. Η ανισότητα και η αυταρχικότητα θρέφουν φασιστικές πολιτικές και συμπεριφορές. Τι είναι για εμένα η ΧΑ; ένα νεοναζιστικό κόμμα,[11] το οποίο το παρόν αυταρχικό μνημονιακό Πολιτικό σύστημα προσπαθεί να εκμεταλλευτεί επικοινωνιακά, με σκοπό τα περάσει με φασιστικό τρόπο τα απεχθή νεοφιλελεύθερα υφεσιακά μέτρα.

ΠΑΡΑΠΟΜΠΕΣ
[1]-«Πολιτική ορολογία», Λάβρυς, 1980, αντί προλόγου.
[2]-Αλέξανδρος Παπαναστασίου, Επιθεώρηση Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών, Εθνικισμός, σελ 5-6
[3]- Anthony Smith, Nationalism, 2010, σελ 9
[4]- Δημήτρης Ε. Ευαγγελίδης, «Πολιτική ορολογία», Λάβρυς, 1980, αντί προλόγου.
[5]-Andrew Heywood, «Πολιτικές ιδεολογίες», Επίκεντρο, 2007, σελ 319-323
[6]- Την ίδια ακριβώς συμπεριφορά έχουν και οι υπέρμαχοι της πολυπολιτισμικότητας. Μόνο που αυτοί θεωρούν τους «αυτούς» υπεράνω από τους «εμείς». Περισσότερα στο έργο του Brian Barry με τον τίτλο «Culture and Equality».
[7]-Λεξικό Τριανταφυλλίδη στο https://www.greek-language.gr/
[8]- Ο ολοκληρωτισμός (totalitarianism) είναι ένα σύστημα πολιτικής εξουσίας, που περιστοιχίζει τα πάντα και εγκαθιδρύεται μέσα από ιδεολογική χειραγώγηση και απροκάλυπτο τρόμο και κτηνωδία. Διαφέρει από την απολυταρ#χία, τον αυταρχισμό και την παραδοσιακή δικτατορία στο ότι επιζητά την απόλυτη εξουσία μέσα από την πολιτικοποίηση κάθε πλευράς της κοινω#νικής και προσωπικής ύπαρξης.
[9]- Ρόμπερτ Πάξτον, «Η ανατομία του φασισμού», Κέδρος, 2006, σελ 302
[10]-Andrew Heywood στο «Πολιτικές ιδεολογίες», Gregor στο «Totalitarianism and Political Religion», Maier στο τρίτομο έργο «Totalitarianism and Political Religion», και πολλά άλλα.
[11]-Αν κοιτάξει κάποιος τα άρθρα των μελών του, μπορεί εύκολα κάποιος να διαπιστώσει ότι δεν έκρυψε ποτέ την νεοναζιστική του ιδεολογία. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι το άρθρο του βουλευτού Ηλία Κασιδιάρη με τον τίτλο «ο Χίτλερ πέρα από την ιστορία»(εφημ. ΧΑ, 20-4-2011, σελ 2), όπου είναι ένας ύμνος στον Χίτλερ και στη εθνικοσοσιαλιστική ιδεολογία.

https://akritas-history-of-makedonia.blogspot.gr/2012/09/blog-post_22.html

Σημείωση Συντονιστή:Το μήνυμα προήλθε έπειτα απο συγχώνευση με το θέμα:" Εθνικισμός, Φασισμός και Χρυσή Αυγή"

Ο λαος μαζί σας

Αρχική Δημοσίευση από Αετός:

Ο λαος μαζί σας

Click για ανάπτυξη...

ο λαϊκισμός σου λέει κάτι;;;

O λαικισμός ανήκει στην αριστερά και στους κουμουνιστές.

Αρχική Δημοσίευση από Trolletarian:

ο λαϊκισμός σου λέει κάτι;;;

Click για ανάπτυξη...

αυτο δεν ηταν λαϊκισμός αλλά γνήσια συμπεριφορά οπαδού στο καφενείο.

υγ. και θα ηταν πολυ απλό να το βούλωναν, αρκεί κάποιος να έκλεινε τις κάμερες

υγ2. αετος, και εσυ πουλί μου ντύθηκες SS για τις απόκριες;

Αρχική Δημοσίευση από Αετός:

Ο λαος μαζί σας

Click για ανάπτυξη...

Στημένο σκηνικό στη βουλή σήμερα από τους νεοναζί, με κρυφή κάμερα

Έρευνα διενεργείται από τον φρούραρχο της βουλής, με αφορμή το βίντεο που τραβήχτηκε τη στιγμή της αποχώρησης των βουλευτών της Χρυσής Αυγής, μετά την ένταση που επικράτησε με τον γραμματέα της ΚΟ του ΠΑΣΟΚ Γιάννη Μανιάτη.

Σύμφωνα με πληροφορίες, η λήψη έχει γίνει είτε από τα θεωρεία είτε από το χώρο όπου κάθονται οι επίσημοι και εικάζεται ότι ο "ένοχος" ενδεχομένως να είναι υπάλληλο της Χρυσής Αυγής στη βουλή. Κάνουν μάλιστα λόγο για προσχεδιασμένη ενέργεια.

Σημειώνεται ότι το επίμαχο βίντεο εστάλη στους δημοσιογράφους, αναρτήθηκε στην ιστοσελίδα της Χρυσής Αυγής και ανέβηκε στο κανάλι της οργάνωσης στο youTube.

https://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=1427112

Click για ανάπτυξη...

Σικε αντισυστημικοι.

Επείδη διαφωνώ κάθετα και οριζόντια με τον Φώτη (της ΔΗΜΑΡ, ντε! ) και με όσους συζητάνε όψιμα, για "εκτός νόμου τη Χρ. Αυγή", λέω " ΟΧΙ", επειδή:

Πριν φθάσουμε ...στην κόλαση

Πρωταρχικής σημασίας δυσκολία για την επινόηση ενός κοινωνικού συστήματος, που θα μπορούσε να ανταποκριθεί στα προβλήματα, που αναδύθηκαν από την εκπληκτική πρόοδο της επιστημονικής γενικά τεχνολογίας κατά τον 20ο αιώνα, είναι το γεγονός ότι, όσο δημοκρατική κι αν γίνει η πολιτική ρύθμιση των πανανθρώπινων σχέσεων, θα υπάρχει πάντα μία ασυμφωνία, με το πώς θα επιθυμούσαμε να είναι ο κόσμος μας. Αναμφίβολα, οι περισσότεροι από εμάς προτείνουμε μία κοινωνία πολύ σχετική με τη σημερινή, αλλά χωρίς τα σημερινά της μειονεκτήματα.
Όταν (και όποτε) αναρωτιόμαστε, τι είδους κοινωνία επιδιώκουμε, με την προϋπόθεση ότι θα θέλαμε να κάνουμε μία ριζική αλλαγή για να τη δημιουργήσουμε, βρισκόμαστε αντιμέτωποι με μία σειρά ερωτημάτων, που προς το παρόν δεν βρίσκουν ποσοτική απάντηση. Υπερπληθυσμός αφενός, δημογραφική ανασφάλεια αφετέρου, υπερκαταναλωτισμός σήμερα, περιβαλλοντολογικές απειλές αύριο, καταγινόμαστε με το να δημιουργούμε έναν κόσμο όπου σταθερά γίνεται ευκολώτερο να καταναλώνουμε αγαθά παρά να απολαμβάνουμε ατομικές χαρές τέτοιες, καθώς μία εργασία χωρίς βιασύνη και άγχος, επικοινωνία με τη φύση ή μία εργασία που να μας ευχαριστεί, να μας δίνει τη συναίσθηση του συνδημιουργού.
Οι σύγχρονες βιομηχανικές μέθοδοι μπορούν να σμικρύνουν την εργάσιμη εβδομάδα- δεν είναι και λίγοι εκείνοι οι ειδήμονες που υπόσχονται εργάσιμη εβδομάδα είκοσι ωρών, με απόλυτη μάλιστα απαγόρευση, για πάνω από τριάντα ώρες εβδομαδιαίας εργασίας. Αλλά τι νόημα έχουν όλʼ αυτά; Το κρίσιμο ερώτημα που θα παραμένει, είναι, το πώς θα γίνει η εργασία πιο ενδιαφέρουσα. Το πρόβλημα είναι ότι δεν έχουμε μία μέθοδο( εννοείται, δημοκρατική), για να βγούμε από το αδιέξοδο. Αρχικά, η «δυτική κοινωνία» είχε οργανωθεί με τέτοιο τρόπο ώστε αυτόματα να μεγαλώνει η παραγωγή καταναλωτικών αγαθών και αυτό να θεωρείται σαν το σπουδαιότερο επίτευγμά της. Ήρθε όμως στη συνέχεια η «ανατολική κοινωνία», προεξάρχουσας της Κίνας, για να σαρώσει με τα δικά της παραγωγικά επιτεύγματα, το «δυτικό κατόρθωμα». Αλλά η εργασία, σε Δύση και Ανατολή, κατέληξε, όχι πιο ενδιαφέρουσα, αλλά ακόμη πιο υποδουλωτική: βλέπε απειλή ανεργίας!
Ο βαθμός της επινοητικότητας και της προσπάθειας που χρειάζεται για να ξεφύγει ο άνθρωπος από τη σημερινή αδιέξοδη κατάσταση, θεωρείται ότι ξεπερνά τα όρια της φαντασίας και της υφιστάμενης επιδεξιοσύνης μας, ανατολικά ή δυτικά. Κατά πολλούς σκεπτικιστές, οι παρούσες ενδείξεις τείνουν στο ότι ο άνθρωπος βαδίζει ολοταχώς προς μία «κόλαση», και πολλοί δεν αμφιβάλλουν καθόλου, ότι αυτό μάλλον θα συμβεί. Πολλοί όμως διανοητές των προηγούμενων δύο(τουλάχιστον!) αιώνων είχαν διαβλέψει αυτή την πορεία. Μεταξύ αυτών, ο γνωστός Ιστορικός Άρνολντ Τόυμπυ είχε περιγράψει την κατάσταση αυτή, σαν μία αποτυχία στη συμπόρευση της συναισθηματικής ανάπτυξης με την εγκεφαλική. Το γεγονός δε ότι ο 21ος αιώνας αφιερώθηκε, από την ιστορική εξέλιξη, στον «ηλεκτρονικό εγκέφαλο» και όχι σε μία κάποια «ηλεκτρονική καρδιά», είναι εύγλωττη απόδειξη. Απόδειξη, που ίσως θα έπρεπε να αποτελέσει την αφετηρία( αν δεν είναι ήδη αργά!), για μία νέα προσέγγιση του αρχαιοελληνικού προβλήματος, που λέγεται ( «κλασική)«Παιδεία». Ο άνθρωπος είναι το μέτρο, ενώ η γνώση, δίχως την επέμβαση του ανθρωπισμού, θα έχει πάντα μία φύση πονηρή και δηλητηριώδη!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε πάνω από 3 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Click για ανάπτυξη...

καθότι:

Ελευθερία: το κατώφλι της «Βασιλείας του Θεού»

Το πρόβλημα του ανθρώπου και της μοίρας του είναι κατʼ εξοχήν το πρόβλημα της ελευθερίας. Η μοίρα του και η οδυνηρή πορεία του καθορίζονται από την ελευθερία. Από τα μυθικά βάθη της ιστορίας του διαφαίνεται ακόμη, πως το πρόβλημα της ελευθερίας καθορίζει, όχι μόνον τις σχέσεις του ανθρώπου με το επιστητό και ενεπίγνωστο περιβάλλον του, αλλά ακόμη και με το άγνωστο. Οι Έλληνες, περισσότερο από κάθε άλλο λαό, διατήρησαν μνήμες «πατρώας παράδοσης», αναπολώντας (με Ησίοδο και Όμηρο πχ) τις εποχές πριν την διάχυση των Άριων (ιαπετικών-ινδοευρωπαϊκών) λαών, από την ασιατική ενδοχώρα προς την ευρωπαϊκή(18ος-12ος π.Χ. αι.), όπου διαφαίνεται η πάλη των ανθρώπων ακόμη και ενάντια στους θεούς, προκειμένου να αποτινάξουν την προς εκείνους δουλεία τους. Ίσως έτσι να αναγνωρίζεται, ότι το άγνωστο πρώτʼ απʼ όλα αποτελεί πηγή της πλέον ανυπόφορης δουλείας. Το γνωστό σε άμιλλα με το άγνωστο, συνυφαίνουν την ηθική και διανοητική, δηλαδή τη «ψυχική», δόμηση του ιστορικού ανθρώπου, που διεκδικεί τη μετοχή του στα δρώμενα της φυσικής ιστορίας του πλανήτη, ως μέτρο της ελευθερίας του. Διεκδίκηση όμως που δεν μπορεί παρά να απεργάζεται, για εμάς τους ανθρώπους, τραγικές πτυχές της μοίρας μας. Γιατί ανάμεσα στο γνωστό και το άγνωστο, η ειρωνεία είναι πάντα τραγική, τραγική ως μοιραία.
Τόσο ο Δίας των Ελλήνων, όσο και ο Ιαχβέ των Μακκαβαίων( μετονομασθέντων ως «Ιουδαίων»!) διαφαίνεται να προτιμούν τον άνθρωπο σε κατάσταση δουλείας. Ο Προμηθέας όμως αφενός και ο Ιησούς Χριστός αφετέρου, αποτελούν κατά σειρά δύο «αντίθεες» περιπτώσεις, που προτάσσουν την ανθρώπινη ελευθερία, ισόνομη εκείνης των θεών( είτε της κουστωδίας πέριξ του Διός, είτε εκείνης, του Ιαχβέ). Ο άνθρωπος αρχίζει να υφίσταται, όταν επαναστατεί με την ελευθερία, όταν οδηγείται στον πόνο και στην παραφορά, νιώθοντας έτσι πως είναι ελεύθερος. Και έτσι, ο άνθρωπος προσπαθεί να εγγίζει τα έσχατα βάθη της ελευθερίας.
Αυτή έχει δύο όψεις. Από την μία, πρόκειται για την ελευθερία της εκλογής μεταξύ του καλού και του κακού(οριακά, μεταξύ της «ζωής» και του «θανάτου») , κι από την άλλη, είναι η ελευθερία στην περιοχή του απόλυτου αγαθού, η άλογη ελευθερία. Ο Σωκράτης γνώριζε μόνον την πρώτη ελευθερία, εκείνη του λογικού. Ο Ιησούς Χριστός, τέσσερις αιώνες μετά, θα προτείνει τη δεύτερη, εκείνη της πίστης: «Γνώσεσθε την αλήθεια και η αλήθεια ελευθερώσει υμάς». Κατʼ αυτήν, ο άνθρωπος οφείλει να απαλλαγεί από τα κατώτερα στρώματα της ύπαρξης, από τα πάθη(λαιμαργία, φιλαυτία, οκνηρία, ζήλεια, αλαζονεία, απιστία κ.α.), να παύσει να είναι σκλάβος του εαυτού του και του περιβάλλοντος.
Η ελευθερία δεν μπορεί να ταυτιστεί με το καλό, με την αλήθεια, με την τελειότητα. Αυτή έχει τη δική της αυτόνομη φύση: η ελευθερία είναι ελευθερία και όχι το καλό. Κάθε μείωση και ταύτιση της ελευθερίας με το καλό και την τελειότητα είναι άρνηση της ελευθερίας, είναι ομολογία της βίας και του εξαναγκασμού. Το αναγκαστικό καλό δεν είναι καλό, γίνεται το ίδιο το κακό. Το ελεύθερο καλό όμως, που είναι το μοναδικό καλό, προϋποθέτει την ελευθερία του κακού, αυτήν την ίδια την «ασυδοσία»!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε πάνω από 3 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Click για ανάπτυξη...

Χρυσή Αυγή, η πορεία της ως πολιτικό κόμμα

Click για ανάπτυξη...

Η χρυσή αυγή, κάνει (μέχρι στιγμής) όσα ευθαρσώς υπόσχεται, τα υπόλοιπα κώματα κάνουν ακριβώς το αντίθετο. Ο λόγος είναι απλός, δεν είναι δέσμια "εξωραϊσμένων" και δήθεν, πολιτικών τοποθετήσεων! Αυτή η τακτική εξασφαλίζει ανοδική πορεία, ο κυρίαρχος (...) Ελληνικός λαός βαρέθηκε τα λόγια, θέλει πράξεις έστω και.... όχι τόσο σύμφωνες με την λογική, την ηθική και τους κανόνες συμπεριφοράς!

Ποιός μπορεί να τον κατηγορήσει γι αυτό, ο... Tintin; Και δεν εννοώ του Ερζέ, αλλά του σύριζα