Η γνώμη σας για την ομοφυλοφιλία

Αρχική Δημοσίευση από negative:

Πιστεύω ότι το θέμα μας δεν είναι ο gandalf...ούτε το πόσα κιλά ζυγίζει η αποδοχή του.Θα ήταν ποιο δημοκρατικό εάν μιλάγαμε χωρίς να φέρνουμε το συγκεκριμένο μέλος ως παράδειγμα..
Ένας έφηβος λοιπόν ανακαλύπτει τον κόσμο όπως και το μέσα του, αλλά δεν αμφιβάλει για την σεξουαλική του φύση....απλά τον πονάει πάντα σε σχέση με την αρνητική γνώμη -αντίδραση της οικογένειας του όπως των φίλων του κλπ.
Κάποιοι μπαίνουν στην αυτογνωσία ποιο νωρίς κάποιοι ποιο αργά και κάποιοι καθόλου...αυτό σίγουρα δεν έχει να κάνει με το εάν είναι str8 ή gay κάποιος.Έχει να κάνει με την παιδεία και αρχές που του έδωσε η οικογένεια του αλλά και με το πόσο δυνατός είναι ώστε να δει την δική του αλήθεια.
Η φύση του εαυτού μας είναι πολλά πράγματα όχι μόνο ότι αφορά το sex.
Το αντικείμενο του πόθου του καθενός δεν θα αλλάξει ποτέ, ούτε μπορεί να δημιουργηθεί....το μόνο που μπορεί να αλλάξει είναι ο τρόπος που θα το αγαπάμε.

Click για ανάπτυξη...

Σίγουρα φίλε, δεν είναι ο Γκάνταλφ ή οποιοσδήποτε άλλος που κρίνεται μέσα σ' αυτό το θέμα και κακώς έχει έκληφθεί από κάποιους έτσι η συζήτησή μας.

Πιστεύω ότι το ζήτημα της ομοφυλοφιλίας είναι γενικά παρεξηγημένο, τόσο από τους μη ομοφυλόφιλους υποστηρικτές της, όσο και από τους πολέμιούς της. Μιλάμε για ομοφυλοφιλία, όμως στην πλειοψηφία μας, ελάχιστη γνώση έχουμε, όπως είναι φυσικό, για το τι σημαίνει να είναι κανείς ομοφυλόφιλος και πώς αυτός νιώθει. Από τη στιγμή που βρίσκεται κάποιος ομοφυλόφιλος που έχει την καλή διάθεση να συζητήσει το ζήτημα μαζί μας και να μας εκθέσει τις παραμέτρους που διέπουν την κατάστασή του, θεωρώ ότι είναι μια μοναδική ευκαιρία για όλους μας να ξεφύγουμε από τα στερεότυπα της γενικόλογης αποδοχής ή απόρριψης και να εμβαθύνουμε έτσι ώστε να μάθουμε όλοι περισσότερα και να γίνουμε κατά τι σοφότεροι επί του ζητήματος, ειδικά εφόσον κάποιοι, πέρα από προσωπικό θέμα, το θεωρούν και κοινωνικό πρόβλημα.

Έτσι λοιπόν, ο μόνος λόγος που ο συγκεκριμένος συνομιλητής κατέλαβε κεντρική θέση στη συζήτησή μας, είναι αυτός και μόνο αυτός. Οι όποιες αντιρρήσεις ή ενστάσεις μας, δεν απευθύνονται σ' εκείνον προσωπικά, ούτε τον αμφισβητούν ως άτομο και ως προσωπικότητα, αν και κατανοώ απόλυτα ότι για έναν άνθρωπο που έχει βιώσει στη ζωή του κοινωνική απόρριψη και κατακραυγή, είναι απολύτως αναμενόμενο το να αντιμετωπίζει τις μη αρεστές από εκείνον θέσεις, αυτές έστω με τις οποίες ο ίδιος διαφωνεί, με αρκετή καχυποψία, ως προς τις προθέσεις που υποκρύπτουν.

Από τη δική μου πλευρά, έθεσα κάποιες νέες παραμέτρους στη συζήτησή μας, ορμώμενος από κάποια πράγματα που είχε προηγουμένως πει ο Γκάνταλφ, όχι όμως περιοριζόμενος αποκλειστικά σε όσα έβγαιναν από εκεί. Όσα έχω μέχρι στιγμής πει, στηρίζονται κατά το μεγαλύτερο ποσοστό σε συμπεράσματα που έχω βγάλει από την πραγματική ζωή, κάνοντας παρέα με ομοφυλόφιλους και συζητώντας μαζί τους. Τα έχω εκθέσει και σ' εκείνους, άλλοι τα παραδέχτηκαν, άλλοι διαφώνησαν μαζί μου, ωστόσο κανείς δεν παρεξηγήθηκε μέχρι τώρα. Ίσως σε μια ζωντανή συζήτηση, υπάρχουν κάποια άλλα στοιχεία που δείχνουν στον άλλον ποιο είναι το πνεύμα με το οποίο του μιλάς κι έτσι περιορίζουν κατά πολύ τη δημιουργία έχθρας και προκατάληψης.

Σημειώνω το απόσπασμά σου που έχω υπογραμμίσει παραπάνω, το οποίο αντικατοπτρίζει σε πολύ μεγάλο βαθμό αυτά που υποστήριξα μέχρις εδώ.

Θα ήθελα να ρωτήσω όμως και κάτι άλλο, απευθυνόμενος σ' όλους τους συνομιλητές. Κατά τη διάρκεια της συζήτησης, ακούστηκε η άποψη ότι είναι πολύ διαφορετικό να δέχεται κάποιος διακρίσεις και κοινωνική απόρριψη και κατακραυγή για κάτι που αφορά τις πολιτικές του απόψεις, την στάση του έναντι της κοινωνίας ή τη συμπεριφορά του, από το να δέχεται τις ίδιες διακρίσεις για κάτι που αφορά ξεκάθαρα την προσωπική του ζωή. Είδα και αρκετούς να συμφωνούν μέσω της ψήφου τους με αυτήν την άποψη. Ωστόσο προσωπικά δεν μπορώ καθόλου να καταλάβω πού ακριβώς βρίσκεται αυτή η διαφορά. Θα μπορούσε κάποιος να μου το εξηγήσει λίγο αναλυτικότερα;

Αρχική Δημοσίευση από Great Chaos:

Θα ήθελα να ρωτήσω όμως και κάτι άλλο, απευθυνόμενος σ' όλους τους συνομιλητές. Κατά τη διάρκεια της συζήτησης, ακούστηκε η άποψη ότι είναι πολύ διαφορετικό να δέχεται κάποιος διακρίσεις και κοινωνική απόρριψη και κατακραυγή για κάτι που αφορά τις πολιτικές του απόψεις, την στάση του έναντι της κοινωνίας ή τη συμπεριφορά του, από το να δέχεται τις ίδιες διακρίσεις για κάτι που αφορά ξεκάθαρα την προσωπική του ζωή. Είδα και αρκετούς να συμφωνούν μέσω της ψήφου τους με αυτήν την άποψη. Ωστόσο προσωπικά δεν μπορώ καθόλου να καταλάβω πού ακριβώς βρίσκεται αυτή η διαφορά. Θα μπορούσε κάποιος να μου το εξηγήσει λίγο αναλυτικότερα;

Click για ανάπτυξη...

Ναι,είναι τελείως διαφορετικό και μη συγκρίσιμο για μένα..όχι γιατί κάποιο είναι λιγότερο σημαντικό ,αλλά γιατί δεν συγκρίνοντε.
Φαντάσου σε έναν κόσμο να θεωρείτε ντροπή η αγάπη σου για μια γυναίκα?Αφύσικο.... και να νιώθεις ελλιπής μπρος σε αυτούς που θεωρούνται φυσιολογικοί...
Ο έρωτας που τώρα το θεωρείς κάτι δεδομένο να είσαι αναγκασμένος να τον γεύεσαι κρυφά...μην σε δει κανείς.....μη σε πάρει κανένα μάτι...Φαντάσου επίσης να είσαι με το ταίρι σου σε ένα αμάξι και να σου κάνει έλεγχο η αστυνομία....όχι γιατί σε θεωρεί ύποπτο για κάποιο έγκλημα....αλλά ύποπτο επειδή είσαι ομοφυλόφιλος.Φαντάσου το κράτος να παρεμβαίνει στο κρεβάτι σου ..που για μένα δεν υπάρχει τίποτα ποιο ιδιωτικό..
Σου έχω αναφέρει πολλά ...φαντάσου...γιατί δεν μπορείς να το ζήσεις...όχι γιατί υστερείς φυσικά σε κάτι αλλά γιατί ποτέ δεν το έχεις ζήσει απλά..
Ο έρωτας ίσως να είναι ποιο πάνω από όλες τις πολιτικές απόψεις..ίσως τελικά να είναι η σημαντικότερη όλων...

Αρχική Δημοσίευση από Buggs:

Μια ακομη παρατήρηση. Από τις ψήφους πολλές είναι γυναικών που δεν έχουν πρόβλημα με τους γκέυ. Και ρωτώ, με τους άντρες ή με τις γυναίκες γκέυ; Γιατί εγώ σαν άντρας δεν έχω πρόβλημα με τις γυναίκες γκέυ, ίσα ίσα, τα γκέυ στιγμιότυπα στις ταινίες πορνό είναι γνωστό ότι αρέσουν στην συντριπτική πλειοψηφία των ανδρών θεατών.

Click για ανάπτυξη...

Δεν κατανοώ την λογική της παρατήρησης σου αυτής...μήπως θα μπορούσες να την αναλύσεις?

γιατί η ομοφυλοφιλία που είναι....... βλαπτική κατά εσένα?

Βλαπτικο για ποιον βρε Αγγελε?

Και αν μου πεις για τον εαυτο του,ακομα και να το δεχτω αυτο (που δεν το δεχομαι),εσυ τι προβλημα εχεις αν καποιος ακολουθει κατι που ειναι βλαπτικο για τον εαυτο του?

Ποτε θα μαθουμε να κρινουμε εναν ανθρωπο για τις πραξεις του (αν αυτες εχουν αντικτυπο στην κοινωνια και σε εμας), και οχι για το τι κανει στο σπιτι του και στο κρεββατι του???

Ναι buggs, αλλά δεν το λέει η κυρα Μαριγώ που έχει το ψιλικατζίδικο απέναντι....η νεράιδα έχει παραθέσει ότι αφορά την ομοφοβία από κάποιο ινστιτούτο ψυχικής υγείας.....θέλεις να διαφωνήσεις και με την ψυχιατρική ?
Εγώ δεν μπορώ να κατανοήσω το τόσο μεγάλο μένος που σε διακατέχει κατά της ομοφυλοφιλίας και το γεγονός ότι την θεωρείς απειλή.....προς εσένα?προς στο ανθρώπινο είδος? και δικαιολογώντας όλο αυτό πλάθεις διάφορα σενάρια.....του τύπου... κάποιοι άγνωστοι -ανώνυμοι θέλουν να κάνουν όλους τους str8 άντρες gay....μήπως είναι τελικά όλο αυτό λίγο παρανοϊκό?

Θέλεις να απαντήσεις byggs..?

Αρχική Δημοσίευση από negative:

Ναι,είναι τελείως διαφορετικό και μη συγκρίσιμο για μένα..όχι γιατί κάποιο είναι λιγότερο σημαντικό ,αλλά γιατί δεν συγκρίνοντε.
Φαντάσου σε έναν κόσμο να θεωρείτε ντροπή η αγάπη σου για μια γυναίκα?Αφύσικο.... και να νιώθεις ελλιπής μπρος σε αυτούς που θεωρούνται φυσιολογικοί...
Ο έρωτας που τώρα το θεωρείς κάτι δεδομένο να είσαι αναγκασμένος να τον γεύεσαι κρυφά...μην σε δει κανείς.....μη σε πάρει κανένα μάτι...Φαντάσου επίσης να είσαι με το ταίρι σου σε ένα αμάξι και να σου κάνει έλεγχο η αστυνομία....όχι γιατί σε θεωρεί ύποπτο για κάποιο έγκλημα....αλλά ύποπτο επειδή είσαι ομοφυλόφιλος.Φαντάσου το κράτος να παρεμβαίνει στο κρεβάτι σου ..που για μένα δεν υπάρχει τίποτα ποιο ιδιωτικό..
Σου έχω αναφέρει πολλά ...φαντάσου...γιατί δεν μπορείς να το ζήσεις...όχι γιατί υστερείς φυσικά σε κάτι αλλά γιατί ποτέ δεν το έχεις ζήσει απλά..
Ο έρωτας ίσως να είναι ποιο πάνω από όλες τις πολιτικές απόψεις..ίσως τελικά να είναι η σημαντικότερη όλων...

Click για ανάπτυξη...

Φαίνονται εύλογα αυτά που λες, αλλά...

...οι δικές μου εμπειρίες μου δείχνουν διαφορετικά πράγματα.

Μου έχει συμβεί να με προπηλακίζουν και να με βρίζουν στο δρόμο, επειδή είχα μακριά μαλλιά και φορούσα μπλουζάκι μέταλ συγκροτήματος (στη δεκαετία του '80). Να με σταματάν μπάτσοι μαζί με τους φίλους μου, γιατί τους φαινόμασταν ύποπτοι, για τους ίδιους ακριβώς λόγους (πάλι στη δεκαετία του '80).

Να μας σταματάνε και να μας ψάχνουν για ναρκωτικά το αυτοκίνητο, 4 η ώρα το πρωί στην εθνική οδό, επειδή ερχόμασταν από τη συναυλία των Black Sabbath στη Μαλακάσα, αυτή τη φορά στη δεκαετία του 2000.

Στο στρατό μαζεύτηκαν τέσσερις-πέντε με λοστούς και στυλιάρια και ήρθαν νύχτα στο θάλαμο να με χτυπήσουν στον ύπνο μου, επειδή λέει ήμουν σατανιστής. Αιτία; Επειδή διάβαζα λέει παράξενα βιβλία, επιστημονικής φαντασίας και φάνταζυ κι επειδή και πάλι άκουγα τη σατανική μουσική μέταλ. Ευτυχώς ήμουν σκαστός εκείνο το βράδυ και δεν με βρήκαν εκεί (ο καλύτερος τρόπος ν' αποφύγεις το κακό, είναι λέει να μην είσαι εκεί τη στιγμή που συμβαίνει). Αυτό κατά τη δεκαετία του '90.

Δεν νομίζω ότι κάποιος από αυτούς που κόπτονται εδώ μέσα περί διακρίσεων, έχουν υποστεί ποτέ τέτοιες διακρίσεις στο πετσί τους.

Μα, θα μου πεις, αυτά δεν είναι περί ερωτικού. Ήταν όμως για τη μουσική και για τα βιβλία μου, με τα οποία η σχέση μου ήταν ερωτική. Είπες πολλά "φαντάσου", όμως εγώ τα έχω ζήσει, πιθανώς εσύ να τα φαντάζεσαι...

Θέλεις να μιλήσουμε περί ερωτικού; Μου έχει συμβεί τουλάχιστον πέντε φορές, οι δύο μέσα στο προηγούμενο έτος, να με κάνουν κάποιοι ρεζίλι επειδή φιλιόμουν με το αίσθημα μέσα στο μετρό της Αθήνας. Τη μία από αυτές, ο τύπος πήγε να φωνάξει την αστυνομία...

Έχω δει ετερόφυλα ζευγαράκια να φιλιούνται σε πάρκα και όλοι να τους κοιτούν στραβά, ως να ήταν για κάτι ένοχοι. Έχω δει επίσης ομόφυλα ζευγαράκια, ιδιαίτερα γυναικών, να περπατούν χεράκι χεράκι, να φιλιούνται δημοσίως και στη χειρότερη περίπτωση να τους κοιτάν το ίδιο στραβά όπως και τους παραπάνω. Σε παραλία ήμασταν παρέα, μαζί μας ένα ομόφυλο ζευγάρι, ο ένας 35, ο άλλος 17 και να φέρονται όπως οποιοδήποτε νεοερωτευμένο ζευγάρι, να φιλιούνται, ν' αγκαλιάζονται, να κοιτιούνται με τρυφερότητα στα μάτια. Ο κόσμος κοίταζε λίγο παραξενεμένος (ελπίζω να μην το θεωρείς παρενόχληση κι αυτό) και μετά γυρνούσε το κεφάλι κι ασχολείτο με τις δουλειές του.

Σε γενικές γραμμές η εκδήλωση ερωτικών περιπτύξεων δημοσίως δεν είναι ιδιαίτερα αποδεκτή από την κοινωνία, τουλάχιστον από τους μεγαλύτερους σε ηλικία, και πάντα τα κάθε είδους ζευγαράκια γίνονται αντικείμενο χλευασμού και κοροϊδίας. Άλλωστε και τα περισσότερα ετερόφυλα ζευγάρια που βλέπεις στο δρόμο, κατά συντριπτική πλειοψηφία φροντίζουν να μην εκδηλώνονται ερωτικά δημοσίως.

Έχω δει από την άλλη ανθρώπους να γίνονται αντικείμενο χλευασμού και περιφρόνησης, επειδή ήταν φτωχοί και ατημέλητοι. Έχω δει γκαίη καλοντυμένους να μπαίνουν σε hi μαγαζιά και να τους κάνουν υποκλίσεις, ενώ str8 κοινούς θνητούς να τρώνε πόρτα σαν να ήταν απόβλητα.

Σχετικά με τον έρωτα, έχω να πω ότι όταν είσαι παράξενος, φρίκουλας, αναρχόσκυλο, με ιδέες που δεν συνάδουν με τον κοινωνικό μέσο όρο, σου είναι ιδιαίτερα δύσκολο να βρεις το έτερον ήμισυ, μια γυναίκα που να έχει δηλαδή τα ίδια γούστα με σένα και να μη σε θεωρεί ως αξιοθέατο, σε σημείο που να σου δημιουργούνται αισθήματα απομόνωσης και μειονεξίας. Συνεπώς η πολιτική θέση και στάση έχει άμεση συσχέτιση με την ερωτική ζωή.

Ο καθένας θεωρεί το δικό του πρόβλημα ότι είναι το σοβαρότερο του κόσμου, φαντάζεται τον εαυτό του ως τον πλέον αδικημένο από την κοινωνία και πλέκει γύρω από το άτομό του ένα δράμα, που τον εξυπηρετεί στον αυτοοικτιρμό του, χαρακτηριστικό των περίσσότερων ανθρώπων, ασχέτως φύλου και σεξουαλικής προτίμησης. Μια παρόμοια τάση μυθιστορηματικής δραματοποίησης διαβλέπω και μέσα εδώ.

Θα συμφωνήσω ωστόσο με το τελευταίο που είπες: Το 1974, αμέσως μετά τη μεταπολίτευση, ο πατέρας μου ρώτησε το Μάνο Χατζηδάκι: Μα καλά Μάνο, επί δικτατορίας, όπου το πρόβλημα του κόσμου ήταν καθαρά πολιτικό, εσύ βρήκες να γράψεις τον "Μεγάλο Ερωτικό"; Εκείνος του αποκρίθηκε: "Δεν υπάρχει φίλε μου πιο πολιτικό πράγμα από τον έρωτα", αφήνοντάς τον άναυδο. Πράγματι λοιπόν, ο έρωτας είναι κατά βάθος πολιτική υπόθεση, γι' αυτό και δεν βρίσκω καμμία ουσιώδη διαφορά ανάμεσα σε διακρίσεις για λόγους πολιτικούς και σε διακρίσεις για λόγους ερωτικούς.

Θα ήθελα να ρωτήσω και κάτι ακόμη: Σύμφωνα με όσα μας παρέθεσε η Νεράιδα, η ομοφοβία είναι περίπτωση που χρήσει ψυχολογικής παρακολούθησης. Διάβασα για έντονες φοβίες, ιδεοληψίες, παράνοια και πανικό. Μάλιστα, οι ομοφοβικοί έχουν ανάγκη από "ψυχιατρική φροντίδα και οι ψυχοθεραπευτικοί μηχανισμοί θεωρούνται απαραίτητοι τρόποι θεραπευτικής βοήθειας που θα τον απαλλάξουν από αυτήν την καταστροφική εμμονή και την επικινδυνότητα".

Εδώ μέσα από την άλλη, έχω δει να κατηγορούνται άνθρωποι ως ομοφοβικοί, δηλαδή ως ψυχασθενείς. Αυτό δεν αποτελεί μορφή διάκρισης και προσωπικής επίθεσης, κοινωνικής απαξίωσης και απομόνωσης;

Ακόμη και αν οι αγαπητοί συνομιλητές δεχτούμε πως είναι κάτι τέτοιο, δεν τους αξίζει αγάπη, κατανόηση και συμπαράσταση στο υποτιθέμενο πρόβλημά τους; Είναι θεμιττό να κατακρεουργούμε ανθρώπους που χρήζουν της υποστήριξης και της στοργής μας; Μόνο οι ομοφυλόφιλοι αξίζουν αυτών των ανθρωπιστικών μας αξιών; Οι ομοφοβικοί δεν έχουν δικαιώματα;

Απλές ερωτήσεις, περιμένω απλές απαντήσεις, ήρεμα παρακαλώ...

Δεν θα διαφωνήσω σε αυτά που λες.....δεν μου λες κάτι τρελό....ούτε κάτι το οποίο δεν μου είναι οικείο....το διαφορετικό έχει πολλά πρόσωπα.Είναι όντος έτσι.....
Όπως ότι.....δεν υπάρχει τελικά ποιο πολιτικό πράγμα από τον έρωτα.....πιθανότατα γιατί σε γυμνώνει, σε απαλλάσσει από όλα τα καθωσπρέπει που σου κολλάνε διάφοροι κατά καιρούς....σε κάνει να εκτίθεσαι και να δυναμώνεις,σε κάνει να δίνεις χώρο και χρόνο στο ταίρι σου..να παραμερίζεις το εγώ σου.
Τελικά ναι ο έρωτας είναι η μεγαλύτερη πολίτικη πράξη...που σίγουρα δεν αρμόζει στους δειλούς.