Drama rulez

Himela · 26-10-09

Με αφορμή ένα επεισόδιο του Sex and the city (το οποίο σιχαίνομαι και βλέπω γιατί βαριέμαι θανάσιμα

) ήθελα να συζητήσουμε τα εξής: Γιατί κάποιες γυναίκες αποζητούν το δράμα στις σχέσεις τους; Γιατί όταν γνωρίζουν κάποιο καλό παιδί που ταιριάζουν και περνάνε καλά, αρχίζουν να ψάχνουν ελαττώματα, συννεφάκια, προβλήματα; Μήπως όταν κάποιος είναι πολύ καλός για να είναι αληθινός, αρχίζουμε μόνοι μας να σαμποτάρουμε τη σχέση για να έχει πιο πολύ ενδιαφέρον; Έχουμε μάθει οτι μια σχέση για να είναι "καλή" πρέπει να έχει τα προβληματάκια της; Αυτό μας εξιτάρει, κι όταν δεν τα βρίσκουμε, εφευρίσκουμε μερικά;

Προσωπικά το θέλω το δράμα μου. Ο πρώην μου παραπονιόταν συνεχώς οτι γκρινιάζω χωρίς λόγο. Κάποιες φορές αυτό όντως συνέβαινε. Δεν μπορούσα να αντέξω οτι όλα πάνε τέλεια, βαριόμουν. Ήθελα λίγο να τσακωθώ, να γκρινιάξω, να υπάρχει ένα ενδιαφέρον. Όσο μαζοχιστικό κι αν ακούγεται αυτό, δε συμβαίνει σε πολλές; Εγώ το ακούω γύρω μου συχνά. Τι λέτε;

pote ksana · 26-10-09

Εγώ νομίζω οτι απλά τεστάρουμε τον άλλο! Όταν είσαι με κάποιον που είναι σχεδόν τέλειος αρχίζεις να ψάχνεις για στραβά,για να μην σου έρθει ξαφνικό μετά,όταν αρχίσουν να βγαίνουν στη φόρα τα μειονεκτήματα. Είναι πιο ασφαλές ψυχολογικά να ξέρεις τι περιμένεις,ενώ αντίθετα το να βλέπεις τον άλλο ως αλάνθαστο προκαλεί ανασφάλεια,του τύπου ''κάτι κρύβει αυτός,δεν μπορεί να είναι τόσο ατσαλάκωτος''.. Προσωπικό το συμπέρασμα.

DrStrangelove · 26-10-09

Αρχική Δημοσίευση από Himela:
για να έχει πιο πολύ ενδιαφέρον

βαριόμουν.

Βαριέσαι τα καλά παιδιά ενώ κατά πάσα πιθανότητα είσαι και συ ένα από αυτά. Απλά τα πράγματα, συνήθως ψάχνουμε το διαφορετικό από εμάς κι αυτό μας γοητεύει. Τα ομώνυμα συνήθως απωθούνται με έναν μαζοχιστικό τρόπο παρά το πραγματικό τους συμφέρον. Υπάρχει αρκετό συμφέρον από την ειρήνη αλλά όχι αρκετό ενδιαφέρον εν ειρήνη.

Great Chaos · 26-10-09

Αρχική Δημοσίευση από Himela:
Προσωπικά το θέλω το δράμα μου. Ο πρώην μου παραπονιόταν συνεχώς οτι γκρινιάζω χωρίς λόγο. Κάποιες φορές αυτό όντως συνέβαινε. Δεν μπορούσα να αντέξω οτι όλα πάνε τέλεια, βαριόμουν. Ήθελα λίγο να τσακωθώ, να γκρινιάξω, να υπάρχει ένα ενδιαφέρον. Όσο μαζοχιστικό κι αν ακούγεται αυτό, δε συμβαίνει σε πολλές; Εγώ το ακούω γύρω μου συχνά. Τι λέτε;

Μήπως γι' αυτό και είναι "πρώην"; Προσωπικά δεν αντέχω τη γκρίνια και μου είναι επαρκής λόγος για να "σχολάσω" τη σχέση...

Vkey · 27-10-09

Δεν είναι ότι για μια σχέση για να είναι καλή πρέπει να έχει τα προβληματάκια της...
Είναι απλά φυσιολογικό οποιαδήποτε σχέση να έχει προβληματάκια...μικρά ή μεγάλα όταν δύο άνθρωποι συμβιώνουν...
Οπότε σύμφωνα με αυτή την σκέψη όταν όλα είναι τέλεια λογικό είναι να ανησυχείς γιατί είναι

Πάντως έχοντας περάσει πολύ έντονα το δράμα μου πλέον δεν το θέλω...
Δεν ξέρω....παλιά ένιωθα ότι το ήθελα...
Ίσως και το προκαλούσα ή το προσκαλούσα...
Μέσα από το δράμα ένιωθα τον έρωτα...το πάθος...όλα αυτά τα κλισέ....να με κατακλύζουν και να με μαζοχίζουν...
Αλλά κουράζει...κουράζει πολύ....

Πλέον ξέρω ότι μπορείς να έχεις και τον έρωτα...και το πάθος χωρίς να είσαι drama queen....
Να το νιώθεις διαφορετικά...πιο ολοκληρωτικά και ουσιαστικά...
(βέβαια στο τελευταίο μου καβγά λίγο drama queen έγινα...αλλά λίγο ε!

)

mindcircus · 27 Οκτωβρίου 2009

Υπαρχουν καποιες κατηγοριες ανθρωπων, εκεινοι που ''σχολανε'' την ενταση , οπως το Χαος, εκεινοι που αναζητουν την ενταση.
Συνηθως οι ηπιων τονων ανθρωποι ελκονται απο τους πιο εντονους. Αν μπλεξουν δυο ομοιοι, εκει θα υπαρξει βαρεμαρα.
Σε ποιον αρεσει να βαριεται?

Σε καποιους ομως δεν αρεσει η βαρεμαρα και η σιγουρια πως ποτε δε θα τσακωθω με τον αλλο, αλλη μια μερα σιγουρη και ησυχη. Θα παμε εκει κι εκει, θα συμφωνησουμε σε ολα οπως παντα, θα κοιταξουμε στην ιδια πλευρα, θα γυρισουμε να κανουμε ερωτα ησυχα και καλημερα(μπορει και να μην κανουν κιολας).

Υπαρχουν ανθρωποι που δεν τσακωνονται ποτε, ομως Χιμελα, αν γινει το μπαμ σε αυτους θα γινει μια φορα.
Αλλα ζευγαρια μικροκαυγαδιζουν ανουσια και σχετικα τακτικα, κι ομως κρατουν το παθος αναμμενο, αν οχι τον ερωτα.
Κι επισης σε αυτους συγκαταλεγονται ισως και οι ανθρωποι που δεν θελουν να βαριουνται, και φυσικα δε θελουν να ΤΟΥΣ βαριουνται.

Το δραμα ετσι οπως τιθεται στο θεμα, ειναι το πιπερακι και δινει την γευση, (δες Carrie and Mr Big- κουραστικο μεν αλλα υπεροχη ιστορια ζωης, ισως και τυχερο θα το λεγα εγω. Η ιστορια τους ειναι μοιρα οπως μας παρουσιαζεται στις οθονες, μια σχεση που ο κοσμος να γυρισει τουμπα, η ζωη τους φερνει παλι κοντα, χιλιαδες σχεσεις κι αν κανουν καταληγουν να ειναι μαζι μετα απο εμποδια, ονειρα με αλλους- απατηλα ισως-), γνωριζεις τον αλλο μεσα απο τις αντιδρασεις του ακομα κι αν δε σου αρεσουν μεχρι που περνουν τα χρονια, τον ξερεις, τον εχεις μαθει κι αν σου ρθει τον προκαλεις λιγακι

, αν οχι δεν τον ενοχλεις, χωρις καυγαδακια ο ερωτας δεν εχει νοστιμια.

Κανεις δεν ειναι τελειος και ναι ψαχνουμε η μας βρισκουν ατελειες, το πιο σωστο πιστευω ειναι να υπαρχει μετρο στην προκληση, δε χρειαζεται να κοντραρουμε τον ανθρωπο μας, αλλο προκληση αλλο σου παω κοντρα.

Το τελευταιο ειναι πολυ ενοχλητικο, κουραζει θανασιμα κι οδηγει σιγουρα στο χωρισμο.

cibyllian · 27-10-09

Δεν αντέχω τα υποτονικά πράγματα, τους υποτονικούς ανθρώπους, τις υποτονικές σχέσεις, τις υποτονικές καταστάσεις!
Απλά δεν τα αντέχω! Και νομίζω ούτε αυτά αντέχουν εμένα!
Γενικά προκαλώ ένταση στους γύρω μου,- χωρίς πάντα να το θέλω- σε τέτοιο βαθμό δε, που συχνά φοβούνται πιο πολύ όταν με βλέπουν ήσυχη, παρά όταν μαίνομαι ωσάν ταύρος σε υαλοπωλείον!
Δεν το κάνω επίτηδες και δεν γκρινιάζω χωρίς λόγο, ....... εκτός κι αν πεινάω ή νυστάζω, οπότε τότε γκρινιάζω με ή χωρίς λόγο! :redface:

Δεν κυνηγάω τα "κακά παιδιά", ούτε όμως και τα "καλά" .... δεν με νοιάζει αυτό καθόλου! Θέλω απλά ανθρώπους που να μη βαριέμαι .... και βαριέμαι τους ανθρώπους που είναι flat line! Αυτό είναι το μόνο που ξέρω!

dimitral · 28 Οκτωβρίου 2009

Αρχική Δημοσίευση από Himela:
Γιατί κάποιες γυναίκες αποζητούν το δράμα στις σχέσεις τους; Γιατί όταν γνωρίζουν κάποιο καλό παιδί που ταιριάζουν και περνάνε καλά, αρχίζουν να ψάχνουν ελαττώματα, συννεφάκια, προβλήματα; Μήπως όταν κάποιος είναι πολύ καλός για να είναι αληθινός, αρχίζουμε μόνοι μας να σαμποτάρουμε τη σχέση για να έχει πιο πολύ ενδιαφέρον; Έχουμε μάθει οτι μια σχέση για να είναι "καλή" πρέπει να έχει τα προβληματάκια της; Αυτό μας εξιτάρει, κι όταν δεν τα βρίσκουμε, εφευρίσκουμε μερικά;

ειλικρινα ποτε μου δεν το καταλαβα.
εφενος διαφωνω πληρως με το οτι για να κανουμε την δικη μας ζωη ενδιαφερουσα θα πρεπει να μαρτυραει ο αλλος απο τις γκρινιες μας,θελω να πω οκ αν βαριεσαι πηγαινε καμια εκδρομουλα να ξεσκασεις ,μην τυραννας τον αλλον επειδη δεν θελει να δειτε την ταινια αυτη και θελει να δει ποδοσφαιρο.....(λεμε τωρα).
κι αφετερου δεν καταλαβα τις γυναικες που βλεπουν εναν προβληματικο τυπο και τρωνε κολλημα μαζι τού.βλεπουν το ντουβαρι και πανε καθε μερα και χτυπανε επανω του το κεφαλι τους.μπορει να εχει μια συμπεριφορα που να επιδεικνυει παντελη ελλειψη σεβασμου ,κι εκεινες εκει επιμενουν και διατυμπανιζουν τον ερωτα τους.ποτε δεν το καταλαβα ειλικρινα.
μια σχεση με εναν ανθρωπο σκοπο εχει να μας κανει να γινομαστε καλυτεροι ανθρωποι.ο,τιδηποτε αλλο ειναι και για τους δυο μαρτυριο και αργος θανατος.

cibyllian · 27-10-09

Αρχική Δημοσίευση από dimitral:
.........δεν καταλαβα τις γυναικες που βλεπουν εναν προβληματικο τυπο και τρωνε κολλημα μαζι τού.βλεπουν το ντουβαρι και πανε καθε μερα και χτυπανε επανω του το κεφαλι τους.μπορει να εχει μια συμπεριφορα που να επιδεικνυει παντελη ελλειψη σεβασμου ,κι εκεινες εκει επιμενουν και διατυμπανιζουν τον ερωτα τους.ποτε δεν το καταλαβα ειλικρινα.

Νταξ ... το να κολλάς με έναν προβληματικό τύπο, που δεν σε σέβεται, δεν είναι νομίζω φυσιολογικό. Συνήθως αυτές οι γυναίκες, αλλά και οι άντρες (γιατί υπάρχουν και τέτοιοι) έχουν οι ίδιοι πρόβλημα. Γενικά νομίζω ότι όπως σου φέρεται κάποιος πρέπει να του φέρεσαι!
Αλλά αυτό είναι κάτι άλλο από αυτό που λέω εγώ. Δεν θα κολλούσα ποτέ σε κάποιον που θα μου έκανε τη ζωή δύσκολη και δεν θα με σεβόταν, αλλά δεν θα άντεχα και καθόλου με κάποιον άνθρωπο άτονο!

dimitral · 27-10-09

Αρχική Δημοσίευση από cibyllian:
Νταξ ... το να κολλάς με έναν προβληματικό τύπο, που δεν σε σέβεται, δεν είναι νομίζω φυσιολογικό. Συνήθως αυτές οι γυναίκες, αλλά και οι άντρες (γιατί υπάρχουν και τέτοιοι) έχουν οι ίδιοι πρόβλημα. Γενικά νομίζω ότι όπως σου φέρεται κάποιος πρέπει να του φέρεσαι!
Αλλά αυτό είναι κάτι άλλο από αυτό που λέω εγώ. Δεν θα κολλούσα ποτέ σε κάποιον που θα μου έκανε τη ζωή δύσκολη και δεν θα με σεβόταν, αλλά δεν θα άντεχα και καθόλου με κάποιον άνθρωπο άτονο!

ναι οκ ,οταν η ενταση δεν ξεφευγει απο τα ορια τοτε οκ συμφωνω.ουτε εγω θα αντεχα εναν αδιαφορο τυπο που δεν νιωθει τιποτα.δεν γελαει ,δεν κλαιει,δεν τσαντιζεται,δεν τραγουδαει ,δεν μουτρωνει κ.τ.λ. εξαλλου ειμαι κι εγω τρελη και εξωτερικευω πολυ εντονα αυτα που εχω μεσα μου & θελω να ειναι κι αλλος ετσι .
απλως ,ειναι αλλο πραγμα να ειναι ο αλλος ενδιαφερων ανθρωπος κι αλλο να σου κανει την ζωη πατινι για να αποκτα νοημα η δικη του ζωη.(ιφ γιου νοου γατ αι μην)

cibyllian · 27-10-09

Αρχική Δημοσίευση από dimitral:
ναι οκ ,οταν η ενταση δεν ξεφευγει απο τα ορια τοτε οκ συμφωνω.ουτε εγω θα αντεχα εναν αδιαφορο τυπο που δεν νιωθει τιποτα.δεν γελαει ,δεν κλαιει,δεν τσαντιζεται,δεν τραγουδαει ,δεν μουτρωνει κ.τ.λ. εξαλλου ειμαι κι εγω τρελη και εξωτερικευω πολυ εντονα αυτα που εχω μεσα μου & θελω να ειναι κι αλλος ετσι .
απλως ,ειναι αλλο πραγμα να ειναι ο αλλος ενδιαφερων ανθρωπος κι αλλο να σου κανει την ζωη πατινι για να αποκτα νοημα η δικη του ζωη.(ιφ γιου νοου γατ αι μην)

Κοίτα μιλάμε νομίζω σε λογικά πλαίσια... όταν ο άλλος σου κάνει τη ζωή πατίνι για να αποκτήσει νόημα η δική του ζωή, τότε θέλει ψυχίατρο ο άνθρωπος. Μην τρελαθούμε!!!

Drama rulez

Himela

Συντονίστρια

pote ksana

Εκκολαπτόμενο μέλος

DrStrangelove

Περιβόητο μέλος

Great Chaos

Περιβόητο μέλος

Vkey

Επιφανές μέλος

mindcircus

Περιβόητο μέλος

cibyllian

Περιβόητο μέλος

dimitral

Δραστήριο μέλος

cibyllian

Περιβόητο μέλος

dimitral

Δραστήριο μέλος

cibyllian

Περιβόητο μέλος

Χρήστες Βρείτε παρόμοια

Λοιπές Σελίδες