Χωρίς φίλους πού βρίσκεις καινούριους;

nPb

Επιφανές μέλος

Ο nPb αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Μαθηματικός και μας γράφει απο Γερμανία (Ευρώπη). Έχει γράψει 19,771 μηνύματα.
πως έτυχε και μαζευτήκαμε όλοι οι εσωστρεφής και ήσυχοι εδώ μέσα? :P
kleop, όσον αφορά τα ελληνάδικα, εγώ το έχω επιχειρήσει και δεν μ' άρεσε καθόλου. τουλάχιστον, όσο άσχημη εμπειρία κι αν ήταν, έχω και κάθε δικαίωμα να κράζω :P
Ερινύς και methexys, είστε πολύ τυχερές που έχετε κοντινά σας άτομα και καλά κάνετε που διαλέγετε ποιους θα κρατήσετε κοντά σας και ποιους όχι. ωστόσο, δεν είμαστε όλοι έτσι... δηλαδή κάποιοι, όπως κι εγώ, δεν έχουν αυτό που θα λέγαμε "κολλητό/η". έχω παρέα που έχουμε ταιριάξει σε γενικές γραμμές, βγαίνουμε και περνάμε καλά αλλά νιώθω πως ποτέ δεν θα μπορέσουμε να γίνουμε φίλες πραγματικές. δεν ταιριάζουμε και τόσο πολύ και ξέρω πως μεταξύ τους υπάρχει μεγαλύτερο δέσιμο απ' ό,τι υπάρχει μεταξύ όλης της παρέας. στενοχωριέμαι που δεν έχω βρει έστω κι ένα άτομο που να γουστάρουμε ο ένας τον άλλον και να κολλήσουμε. δε θα τολμούσα όμως ν' αφήσω την τωρινή μου παρέα γιατί έχω κουραστεί από την μοναξιά.

Δεν νομίζω ότι η διαφορετικότητα στις επιλογές και τη στάση ζωής, να θεωρείται εσωστρέφεια. :) Περισσότερο απασχολεί πιστεύω εκείνους, που ζουν σύμφωνα με τη μόδα της κάθε εποχής, αφού μετά τη λάμψη των φώτων της εξόδου σε κάποιο κέντρο νυχτερινής διασκέδασης νιώθουν άδειοι. Σαν να τραβάνε το καζανάκι στην τουαλέτα, μια και έξω. Ξέρουν πολύ καλά μέσα τους, ότι δεν κάνουν αυτό που θέλουν. Κάνουν εκείνο που οι άλλοι θέλουν και έτσι νομίζουν ότι περνάνε καλά μέχρι να κλείσει ο κύκλος. Μετά ξανά από την αρχή. Γνωστούς όλοι έχουμε. Η πραγματική φιλία θέλει πολύ κόπο, ψυχικό σθένος, σκαμπανεβάσματα και χρόνο για να αναπτυχθεί. Οι περισσότεροι άνθρωποι χάνουν την ουσία καθώς αναζητούν κίνητρα στη φιλία, συνήθως υλικά ή πρόχειρης εξυπηρέτησης αδιεξόδων. Η φιλία δεν σημαίνει κατ' ανάγκη να είσαι στην ίδια πόλη, ή όλο το 24ωρο με κάποιον. Συνήθως οι πραγματικοί φίλοι είναι δίπλα μας με την αξιοπρέπειά τους. Όχι τις αρρωστημένες καταστάσεις του "κολλητού" που κάποια στιγμή, ξεφουσκώνουν, μπαίνουν παράπλευρα συμφέροντα, λόγια κλπ και χάνονται. Το λάθος της σημερινής εποχής, είναι ότι έχουμε δώσει μεγαλύτερη βάση στην ψηφιακή αίσθηση της ανθρώπινης παρουσίας από την ίδια την ανάγκη για ανθρώπινη συνύπαρξη. Στο δεύτερο πιστεύω ότι πηγάζουν οι φοβίες πολλών ανθρώπων περί μοναξιάς. Ο Αριστοτέλης θα παραμένει διαχρονικός όσο προσπαθούμε να τον αγνοήσουμε: «Ο άνθρωπος είναι κοινωνικό ον. Θα ήταν μοναχικό ον αν ήταν τέρας ή θεός». Η έννοια του κοινωνικού ως η βάση της επικοινωνίας καθώς ζούμε σε σύνολα ανθρώπων με έντονες αλληλεπιδράσεις. Το πρώτο βήμα να βγείτε από τον εαυτό σας είναι να αφήσετε τον εαυτό σας μακρυά από γνωριμίες με "στόχο να". Εκεί γίνεται η ζημιά. Προσηλωνόμαστε στο στόχο και χάνουμε τον άνθρωπο. Πάντως μου φαίνεται παράξενο, πως σε μια εποχή υπερ-επικοινωνίας, οι άνθρωποι να νιώθουν πιο μόνοι από ποτέ. Εκεί θα έπρεπε να είναι το στοίχημα των μεγάλων κοινωνικών αλλαγών. Η μη επικοινωνία, η παθητική απομόνωση, η φοβία προς τον συνάνθρωπο, είναι μερικές αιτίες προς την φθορά και την αρνητική στάση απέναντι στη ζωή σε κάθε έκφανσή της. Το εύκολο ή και ανιαρό είναι να λιμνάζετε σε αυτά που γνωρίζετε. Το δημιουργικό ρίσκο είναι να κάνετε την υπέρβαση.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Kozi

Νεοφερμένος

Ο Kozi αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Άεργος/η. Έχει γράψει 76 μηνύματα.
δε ξερω τι ειναι χειροτερο,να μην εχεις φιλους η να εχεις φιλους που θεωρεις επιφανειακους και δε μπορεις να ξεκοψεις;
τι θελω να πω με αυτο,βλεπω τη παρεα μου ας πουμε,να μην ενδιαφερεται για τιποτα αλλο περα απο το που θα παμε σαββατο βραδυ,ποσο θα πιουμε,ποιοι αλλοι θα ειναι εκει και λοιπα.τα θεματα συζητησης ειναι μονιμως γυρω απο το ποδοσφαιρο τις γυναικες και θεματα που αρκετες φορες τα βρισκω κουραστικα η ανουσια.ειναι οι περισσοτερες παρεες ετσι σημερα η να αρχισω να ανησυχω;
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Mάιρα

Διάσημο μέλος

Η Mάιρα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 2,354 μηνύματα.
Σε λίγο δηλαδή δεν θα ψάχνουμε πώς να κάνουμε νέους φίλους αλλά πώς θα απαλλαγούμε από τους φίλους που έχουμε αποκτήσει από ανάγκη για να μην νιώθουμε τόσο μόνοι, επειδή θα ψάχνουμε λίγη ώρα μονάχα για τον εαυτό μας. Τι αναποφάσιστα πλάσματα που είμαστε εμείς οι ανθρώποι, με τίποτα δεν είμαστε ευχαριστημένοι πια. Έχουμε φίλους, μας καταπίεζουν και θέλουμε λίγο χρόνο χωρίς αυτούς, δεν έχουμε φίλους, νιώθουμε μοναξιά. Αν και ο καθένας μόνος του πορεύεται σε αυτή τη ζωή, και όσοι περνάνε από κοντά του είναι απλώς περαστικοί.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Χαρά.

Διάσημο μέλος

Η Χαρά. αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 2,981 μηνύματα.
πως έτυχε και μαζευτήκαμε όλοι οι εσωστρεφής και ήσυχοι εδώ μέσα? :P
kleop, όσον αφορά τα ελληνάδικα, εγώ το έχω επιχειρήσει και δεν μ' άρεσε καθόλου. τουλάχιστον, όσο άσχημη εμπειρία κι αν ήταν, έχω και κάθε δικαίωμα να κράζω :P
Ερινύς και methexys, είστε πολύ τυχερές που έχετε κοντινά σας άτομα και καλά κάνετε που διαλέγετε ποιους θα κρατήσετε κοντά σας και ποιους όχι. ωστόσο, δεν είμαστε όλοι έτσι... δηλαδή κάποιοι, όπως κι εγώ, δεν έχουν αυτό που θα λέγαμε "κολλητό/η". έχω παρέα που έχουμε ταιριάξει σε γενικές γραμμές, βγαίνουμε και περνάμε καλά αλλά νιώθω πως ποτέ δεν θα μπορέσουμε να γίνουμε φίλες πραγματικές. δεν ταιριάζουμε και τόσο πολύ και ξέρω πως μεταξύ τους υπάρχει μεγαλύτερο δέσιμο απ' ό,τι υπάρχει μεταξύ όλης της παρέας. στενοχωριέμαι που δεν έχω βρει έστω κι ένα άτομο που να γουστάρουμε ο ένας τον άλλον και να κολλήσουμε. δε θα τολμούσα όμως ν' αφήσω την τωρινή μου παρέα γιατί έχω κουραστεί από την μοναξιά.

Καταλαβαινω τι λες. Κι εγω δε νιωθω οτι ειχα ποτε τον κολλητο/η αλλα ισως φταιει οτι απεχθανομαι τη λεξη μαλλον επειδη την ακουω βερεσε και βαρεθηκα και δε βρισκω και το λογο να τη χρησιμοποιησω. Βεβαια εαν το παρουμε αυστηρα κολλητος/η ειναι αυτος/η με τον οποιο/α κολλας πραγμα που μπορει να συμβει πολλες φορες στη ζωη μας για ενα ορισμενο χρονικο διαστημα χωρις το ατομο με το οποιο εχεις κολλησει να ειναι απαραιτητα ο καλυτερος σου φιλος. Απλα εφοσον εχει επικρατησει οταν λεμε ''κολλητο/η'' να εννοουμε τον καλυτερο μας φιλο/η και εγω απο την πλευρα μου βλεπω καποια ατομα να χρησιμοποιουν τη λεξη για πεντε διαφορετικα ατομα, καταλαβαινετε πως οδηγουμε σε συγχιση για να μην πω και εκνευρισμο.

Δε μου αρεσουν οι ορισμοι που συνηθως δινουμε για τον καλυτερο φιλο. Η προυποθεση που θετουμε συνηθως πρωτο ειναι ''Αν εχεις καποιο προβλημα να μπορεις να τον εμπιστευτεις και να ξερεις οτι θα σε κανει να νιωσεις καλυτερα'', ''Να μπορεις να του πεις τα προβληματα σου'' και αλλα παρομοιου τυπου. Αφενος, θα μου πειτε οτι ο καθενας εχει εσωτερικευσει την εννοια του ''καλου φιλου'' με εναν πολυ συγκεκριμενο τροπο. Αφετερου ομως, εαν καθε φορα που συζητω αυτο το θεμα τονιζεται η σημασια του ανωθεν κριτηριου και εγω εχω καποιο φιλο που δεν το πληρει αλλα τον θεωρω πολυ καλο μου φιλο, τοτε επομενο δεν ειναι να αναρωτηθω εαν κανω κατι λαθος και αν πρεπει να αναθεωρησω;

[Και στο σημειο αυτο, μπαινει ο Γιωργος για να προσθεσει: ''Ναι, θα αναρωτηθεις επειδη εισαι ακομη ανασφαλης γι'αυτο πρεπει πρωτα να τα χεις καλα με τον εαυτο σου.]
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

nPb

Επιφανές μέλος

Ο nPb αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Μαθηματικός και μας γράφει απο Γερμανία (Ευρώπη). Έχει γράψει 19,771 μηνύματα.
Σε λίγο δηλαδή δεν θα ψάχνουμε πώς να κάνουμε νέους φίλους αλλά πώς θα απαλλαγούμε από τους φίλους που έχουμε αποκτήσει από ανάγκη για να μην νιώθουμε τόσο μόνοι, επειδή θα ψάχνουμε λίγη ώρα μονάχα για τον εαυτό μας. Τι αναποφάσιστα πλάσματα που είμαστε εμείς οι ανθρώποι, με τίποτα δεν είμαστε ευχαριστημένοι πια. Έχουμε φίλους, μας καταπίεζουν και θέλουμε λίγο χρόνο χωρίς αυτούς, δεν έχουμε φίλους, νιώθουμε μοναξιά. Αν και ο καθένας μόνος του πορεύεται σε αυτή τη ζωή, και όσοι περνάνε από κοντά του είναι απλώς περαστικοί.

Ο άνθρωπος από τη φύση του είναι ανικανοποίητος. Βέβαια παίζει ρόλο τι ο καθένας ψάχνει στη ζωή του, στις γνωριμίες που κάνει κλπ. Αρκετοί άνθρωποι πιστεύω ότι είναι προσδεδεμένοι στο άρμα του "τέλειου" και γι' αυτό ίσως δυσκολεύονται στη δημιουργία αλλά και διατήρηση των γνωριμιών.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Guest 986132

Επισκέπτης

αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμέν. Δεν έχει γράψει κανένα μήνυμα.
Δε μου αρεσουν οι ορισμοι που συνηθως δινουμε για τον καλυτερο φιλο. Η προυποθεση που θετουμε συνηθως πρωτο ειναι ''Αν εχεις καποιο προβλημα να μπορεις να τον εμπιστευτεις και να ξερεις οτι θα σε κανει να νιωσεις καλυτερα'', ''Να μπορεις να του πεις τα προβληματα σου'' και αλλα παρομοιου τυπου. Αφενος, θα μου πειτε οτι ο καθενας εχει εσωτερικευσει την εννοια του ''καλου φιλου'' με εναν πολυ συγκεκριμενο τροπο. Αφετερου ομως, εαν καθε φορα που συζητω αυτο το θεμα τονιζεται η σημασια του ανωθεν κριτηριου και εγω εχω καποιο φιλο που δεν το πληρει αλλα τον θεωρω πολυ καλο μου φιλο, τοτε επομενο δεν ειναι να αναρωτηθω εαν κανω κατι λαθος και αν πρεπει να αναθεωρησω;

Καταρχάς, πρέπει να συμφιλιωθείς με την ιδέα πως οι περισσότεροι, αν όχι όλοι, έχουν την ανάγκη να κρατάνε κάποια πράγματα για τον εαυτό τους και μόνο, χωρίς να σημαίνει αυτό πως δεν εμπιστεύονται τους Φίλους τους (όπου "Φίλος" αυτοί που πραγματικά πληρούν τα Χ κριτήρια). Είναι κάτι που είναι απολύτως σεβαστό κι ουχί κατακριτέο, και σαφώς δεν επιβαρύνει το ζύγι της φιλίας αρνητικά - κατ' εμέ, τουλάχιστον. Από εκεί και πέρα, πάντα θα υπάρχουν αυτοί που θα μιλάνε αλλιώτικα μέσα μας και θα τους ξεχωρίζουμε, και θα συνυπάρχουν στην καρδιά μας με τους πολύ καλούς μας φίλους - η αξία των οποίων σαφώς και δεν ξεθωριάζει. Η συμπεριφορά μας προσαρμόζεται βάσει των στοιχείων τού άλλου, κι έτσι πρέπει να είναι. Το ότι δεν θες να στραφείς για κάτι που σε απασχολεί στον πολύ καλό σου φίλο και θες να στραφείς σε κάποιον άλλον, δεν τον κάνει λιγότερο φίλο. Όλο το βάρος έγκειται στην ποιότητα που έχει το αλισβερίσι σας.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Χαρά.

Διάσημο μέλος

Η Χαρά. αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 2,981 μηνύματα.
Ο άνθρωπος από τη φύση του είναι ανικανοποίητος. Βέβαια παίζει ρόλο τι ο καθένας ψάχνει στη ζωή του, στις γνωριμίες που κάνει κλπ. Αρκετοί άνθρωποι πιστεύω ότι είναι προσδεδεμένοι στο άρμα του "τέλειου" και γι' αυτό ίσως δυσκολεύονται στη δημιουργία αλλά και διατήρηση των γνωριμιών.

Δε μ'αρεσει η φραση ''Ο ανθρωπος απο τη φυση του ειναι ανικανοποιητος''. Κατι τετοιο θα υποδεικνυε οτι γεννιομαστε με το χαρακτηριστικο αυτο, λες και ειναι καθορισμενο απο τη φυση ενω δεν πιστευω πως ειναι ετσι. Ωστοσο, συμφωνω πως ειναι φυσιολογικο και πολυ συνηθισμενο να αισθανομαστε ανικανοποιητοι και να μην ειμαστε ευτυχισμενοι με την ευρυτερη εννοια του ορου. εννοω ευτυχισμενοι στη ζωη μας, ευχαριστημενοι με το τι εχουμε και πώς ειναι τα πραγματα παρα το γεγονος οτι εχουμε μεμονωμενες στιγμες που εκνευριζομαστε/στενοχωριομαστε. Υπαρχουν ομως αρκετοι ανθρωποι, χωρις δυστυχως να αποτελου την πλειοψηφια, που ειναι ευτυχισμενοι και ικανοποιημενοι απο τη ζωη τους. Δυστυχως, συνηθως συμβαινει το αναποδο. Αισθανομαστε πληρη ευτυχια μεμονωμενες στιγμες/περιοδους ενω συνολικα ειτε αισθανομαστε οτι κατι λειπει ειτε μια ενδιαμεσα κατασταση, ουτε κρυο ουτε ζεστη που λεμε.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

KeepDreaming!

Δραστήριο μέλος

Η KeepDreaming! αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Φοιτητής/τρια και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 634 μηνύματα.
Προσωπικά δυσκολεύομαι πάρα πολύ να κάνω παρέες...Έχω τρεις καλές φιλές από το σχολείο οι οποίες σπουδάζουν στην πόλη από την οποία καταγόμαστε.Με αυτές έχουμε σχεδόν καθημερινή επαφή.
Στο μέρος που σπουδάζω εγώ, δεν έχω "δέσει" με κάποια παρέα.Γνωρίζω ορισμένα άτομα της ηλικίας μου, αλλά δεν έχω στενή σχέση με κανένα από αυτά εκτός από μία κοπέλα.
Το θέμα μου, όπως και πολλών εδώ πέρα απ'ότι βλέπω, είναι ότι δεν ανοίγομαι εύκολα σε άλλους ανθρώπους.Πρέπει να περάσει κάποιο διάστημα, άλλοτε μεγάλο κι άλλοτε μικρότερο, ώστε να μπορέσω να νιώθω άνετα με κάποιον.Αυτό δυστυχώς πολλοί δεν το αντιλαμβάνονται και χωρίς πολλά πολλά σου κρεμάνε την ταμπέλα του ντροπαλού, του αντικοινωνικού, του ξινού και δεν ασχολούνται καν μαζί σου.
Η κοπέλα που κάνουμε παρέα, είναι αρκετά πιο "ανοιχτή" από μένα(σε σημείο που μου φαίνεται υπερβολικο ορισμένες φορές) με αποτέλεσμα να έχει γνωρίσει περισσότερα άτομα.Έχω γνωρίσει κι εγώ κάποια άτομα μέσω αυτής, αλλά φυσικά δεν τους "κερδίζω" επειδή δεν είμαι κοινωνική.
Αλλά ρε παιδιά, δεν είναι υπερβολικό από την 2η-3η φορά που μιλάς με κάποιον να τον αγκαλιάζεις καθε φορά που τον βλέπεις και να τον λες "αγάπη μου", "κοριτσάρα μου" και τέτοια;Μου φαίνεται πολύ δήθεν αυτό...Όπως επίσης και να γελάς με ότι πει ο άλλος ακόμα κι αν αυτό είναι βλακεία.Έλα όμως που αυτό μετράει σαν προτέρημα για ορισμένους...
Ειλικρινά, δεν ξέρω τι να πω...Σκέφτομαι ότι θα περάσει ο καιρός και θα καταλήξω μόνη μου, να βγαίνω από το σπίτι μόνο για να πάω στη σχολή και στο σούπερ μάρκετ, στα διαλείμματα των μαθημάτων θα κάθομαι μόνη και θα πάρω μια γάτα να μου κάνει παρέα τα βράδια που θα μένω στο σπίτι και θα βλέπω τηλεόραση. :P
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Guest 186240

Επισκέπτης

αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμέν. Δεν έχει γράψει κανένα μήνυμα.
Προσωπικά δυσκολεύομαι πάρα πολύ να κάνω παρέες...Έχω τρεις καλές φιλές από το σχολείο οι οποίες σπουδάζουν στην πόλη από την οποία καταγόμαστε.Με αυτές έχουμε σχεδόν καθημερινή επαφή.
Στο μέρος που σπουδάζω εγώ, δεν έχω "δέσει" με κάποια παρέα.Γνωρίζω ορισμένα άτομα της ηλικίας μου, αλλά δεν έχω στενή σχέση με κανένα από αυτά εκτός από μία κοπέλα.
Το θέμα μου, όπως και πολλών εδώ πέρα απ'ότι βλέπω, είναι ότι δεν ανοίγομαι εύκολα σε άλλους ανθρώπους.Πρέπει να περάσει κάποιο διάστημα, άλλοτε μεγάλο κι άλλοτε μικρότερο, ώστε να μπορέσω να νιώθω άνετα με κάποιον.Αυτό δυστυχώς πολλοί δεν το αντιλαμβάνονται και χωρίς πολλά πολλά σου κρεμάνε την ταμπέλα του ντροπαλού, του αντικοινωνικού, του ξινού και δεν ασχολούνται καν μαζί σου.
Η κοπέλα που κάνουμε παρέα, είναι αρκετά πιο "ανοιχτή" από μένα(σε σημείο που μου φαίνεται υπερβολικο ορισμένες φορές) με αποτέλεσμα να έχει γνωρίσει περισσότερα άτομα.Έχω γνωρίσει κι εγώ κάποια άτομα μέσω αυτής, αλλά φυσικά δεν τους "κερδίζω" επειδή δεν είμαι κοινωνική.
Αλλά ρε παιδιά, δεν είναι υπερβολικό από την 2η-3η φορά που μιλάς με κάποιον να τον αγκαλιάζεις καθε φορά που τον βλέπεις και να τον λες "αγάπη μου", "κοριτσάρα μου" και τέτοια;Μου φαίνεται πολύ δήθεν αυτό...Όπως επίσης και να γελάς με ότι πει ο άλλος ακόμα κι αν αυτό είναι βλακεία.Έλα όμως που αυτό μετράει σαν προτέρημα για ορισμένους...
Ειλικρινά, δεν ξέρω τι να πω...Σκέφτομαι ότι θα περάσει ο καιρός και θα καταλήξω μόνη μου, να βγαίνω από το σπίτι μόνο για να πάω στη σχολή και στο σούπερ μάρκετ, στα διαλείμματα των μαθημάτων θα κάθομαι μόνη και θα πάρω μια γάτα να μου κάνει παρέα τα βράδια που θα μένω στο σπίτι και θα βλέπω τηλεόραση. :P

Ναι,αν δεν ταιριάζεις στο ''κουτί'' που οι περισσότεροι έχουν στο μυαλό τους για το πως πρέπει να συμπεριφέρεσαι,να είσαι, να διασκεδάζεις αρχίζουν και μπαίνουν οι ταμπέλες.Το καλό είναι ότι οι ταμπέλες αυτές θα μπουν από άτομα για τα οποία you shouldnt give a fuck.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

nPb

Επιφανές μέλος

Ο nPb αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Μαθηματικός και μας γράφει απο Γερμανία (Ευρώπη). Έχει γράψει 19,771 μηνύματα.
Καθώς αρκετοί και αρκετές αναφέρεστε στο γεγονός ότι έχετε διαφορετικές προτιμήσεις σε πολλά θέματα της ζωής π.χ. διασκέδαση και ίσως αυτό να επηρεάζει την κοινωνικοποίησή σας, πιστεύω ότι κακώς σας προβληματίζει. Σημασία έχει στη ζωή σας, να κάνετε εκείνο που σας αρέσει και σας εκφράζει. Βέβαια αυτό προϋποθέτει ότι τα πάτε καλά με τον εαυτό σας και ξέρετε τι θέλετε από τη ζωή σας. Δεν βλέπω ουσιώδη στόχο σε μια τυπολατρική διαδικασία εξόδου σε κάποιο νυχτερινό κέντρο επειδή έτσι "πουλάει" στο πνεύμα της εποχής μας. Πίσω από αυτό που "πουλάει" κάποιοι βγάζουν υλικά κέρδη. Οι συμμετέχοντες απλοί καταναλωτές ψυχαγωγίας δεν ξέρω κατά πόσο διασκεδάζουν ή νιώθουν ότι πέρασαν καλά όταν επιστρέφουν στο σπίτι. Αρκετοί άνθρωποι με απουσία προσωπικής άποψης, νιώθουν ότι είναι υποχρεωμένοι να λογοδοτούν τη ζωή τους σε άλλους ανθρώπους, κακώς!
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Evaki_555

Εκκολαπτόμενο μέλος

Η Evaki_555 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 28 ετών και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 156 μηνύματα.
Καλησπέρα ! Γενικα ανήκω στην κατηγορία των ατόμων που ειναι πολυ συνεσταλμένα και δεν εχω πολλες γνωριμίες και μεγαλο κύκλο, με αποτέλεσμα να νιώθω οτι εχω μείνει κάπως στάσιμη. Θελω να γνωρισω νέα άτομα, να κανω νέες παρέες, φιλίες και γιατι οχι να εξελιχθεί και κατι σε ερωτικο. Όμως δεν ξερω πώς μπορω να το καταφέρω αυτο. Έχετε καποια ιδέα ; ;
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Αγγελος Κοκ

Τιμώμενο Μέλος

Ο Άγγελος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 24 ετών, επαγγέλεται Φοιτητής/τρια και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 1,665 μηνύματα.
Καλησπέρα ! Γενικα ανήκω στην κατηγορία των ατόμων που ειναι πολυ συνεσταλμένα και δεν εχω πολλες γνωριμίες και μεγαλο κύκλο, με αποτέλεσμα να νιώθω οτι εχω μείνει κάπως στάσιμη. Θελω να γνωρισω νέα άτομα, να κανω νέες παρέες, φιλίες και γιατι οχι να εξελιχθεί και κατι σε ερωτικο. Όμως δεν ξερω πώς μπορω να το καταφέρω αυτο. Έχετε καποια ιδέα ; ;

Σπουδαζεις; Αν ναι τοτε γνωρισε κανενα ατομο απο την σχολη σου.Βασικα ειναι πολυ ευκολο να ξεκινησεις συζητηση μπορεις πχ να συζητησεις για διαφορους καθηγητες ή να παρεις σημειωσεις κλπ
Αν οχι τοτε ειναι καπως δυσκολο :P Θα πρεπει να επιλεξεις χωρους του γουστου σου πχ σινεμα,θεατρο κλπ και απο εκει να κατευθυνθεις ωστε να εχεις και κοινα ενδιαφεροντα με το αλλο ατομο και να εχετε θεμα για συζητηση
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Stitchpunk

Δραστήριο μέλος

Η Eternal Sunshine αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 596 μηνύματα.
Χόμπι, χόμπι και χόμπι! Για να γνωρισεις κόσμο πρέπει να βγαλεις τον εαυτό σου έξω. Μπορείς να ξεκινησεις κάποιο σεμιναριο που σου αρέσει, πχ φωτογραφίας, συγγραφής κλπ. Μπορείς να ξεκινησεις κάποιο άθλημα ή να πηγαινεις για τρέξιμο κλπ. Μπορείς αν είσαι φοιτητρια, να μαθεις αν το πανεπιστήμιο σου έχει θεατρική ομάδα, κινηματογραφικη κλπ.
ΟΜΩΣ ο,τι κι αν αποφασισεις να κάνεις, δεν πρόκειται να αποδοσει αν ενδωσεις στην εσωστρεφεια, ανασφαλεια κλπ. Προσπάθησε να είσαι ανοιχτή όχι μόνο σε προτάσεις, αλλά γιατί όχι να ξεκινησεις εσύ μια συζήτηση, να κάνεις μια πρόταση για καφέ κλπ. Μην ξεχνας ότι πάρα πολλοί νιωθουν όπως εσύ και περιμένουν από τον άλλο να κάνει την κίνηση.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Χρήστες Βρείτε παρόμοια

Top