Παρουσιάστε το συγκρότημα/καλλιτέχνη !

Noisette

Περιβόητο μέλος

Η Φωτεινός Θάλαμος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Συντάκτης και μας γράφει απο Νότιος Αμερική (Αμερική). Έχει γράψει 4,754 μηνύματα.
Leon

Πίσω από το όνομα Leon κρύβεται ο μουσικός Τίμος Βερεμής με την μπάντα του από ταλαντούχους πολυοργανίστες και μετράνε σχεδόν δύο χρόνια ζωής. Ο Leon συστήθηκε στο κοινό με το single «(To the) Children Of Tomorrow» και όταν άνοιξε τη συναυλία των Camera Obscura. Τώρα παρουσιάζει το πρώτο του ολοκληρωμένο album.

Το «futrue» είναι γεμάτο από τραγούδια που θέλουν να εκφράσουν τη χαρά, την αγάπη και την ομορφιά της ύπαρξης. Δεν υπάρχει τίποτα σκοτεινό εδώ, καθόλου ψεύτικοι εντυπωσιασμοί, μόνο αισιοδοξία, υπέροχοι στίχοι και μουσικές που καλούν τον ακροατή να παρασυρθεί σε κυκλικούς διονυσιακούς χορούς. Το πάντρεμα του ukulele με όργανα όπως το τσέλο, το βιολί, το theremin και η τρομπέτα, μαζί με μια ολοκληρωμένη και δουλεμένη ενορχήστρωση, δίνουν ένα αποτέλεσμα αιθέριο, φρέσκο και καθαρό, που συνδυάζει την ανεμελιά της υπαίθρου με τους σύγχρονους ήχους της πόλης.

Από τα πιο όμορφα κομμάτια είναι το συγκλονιστικό «Timeless Beauty» με το βιολί να παίρνει πρωταγωνιστικό ρόλο, το εύθυμο «The Real Elevator» που θυμίζει αρκετά Scissor Sisters, ενώ το απολαυστικό ρεφρέν του «Demons» κολλάει επικίνδυνα στο μυαλό.

Το τέλος έρχεται με το «All Rise» που δίνει την αίσθηση ότι μόλις παρακολουθείς το κλείσιμο μιας υπέροχης συναυλίας που ζέστανε την καρδιά σου. Σίγουρα βέβαια, η μουσική του Leon με την πρώτη ακρόαση να συγκρίνεται με αυτή του Beirut. Μια πιο προσεκτική ματιά όμως, δείχνει ότι υπάρχουν πολλές διαφορές και ο Βερεμής καταφέρνει να δημιουργήσει έναν δικό του ήχο.

Χωρίς πολλά λόγια λοιπόν, μουσικοί σαν τον Τίμο, αποδεικνύουν συνεχώς ότι υπάρχουν άνθρωποι σε αυτήν την ταλαίπωρη αγγλόφωνη ελληνική σκηνή, που μπορούν να δώσουν κάτι διαφορετικό, μακριά από μπλαζέ ύφος, σνομπισμούς και κομπλεξισμούς. Ο Leon ξέρει πολύ καλά που πατάει και απευθύνεται. Στους ανοιχτόμυαλους, όμορφους ανθρώπους σαν κι αυτόν. Το «αναγραμματισμένο» μέλλον του Leon προβλέπεται λαμπρό.

Πηγή



Ακούστε :clapup:

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Ερωφίλη

Πολύ δραστήριο μέλος

Η Κομπάρσα βου αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει απο Νότιος Αμερική (Αμερική). Έχει γράψει 1,648 μηνύματα.
Tους lemonostifel τους βρήκαμε φέτος το καλοκαίρι στη Σαμοθράκη. είχε γεμίσει ο τόπος ασπρόμαυρα αφισάκια Α4 για ένα λάιβ τους κ 'μεις όποτε το βλέπαμε κάναμε τον ίδιο πάντα διάλογο
- αχ lemonostifel!
- γαμάτο όνομα!
- το σάββατο στο μπιτσ μπαρ!
- να πάμε!
- πού;
κ πήγαμε κ ήταν τόσο γαμάτα που τραγουδούσαν όλα αυτά τα βγαλμένα απ' τη ζωή, τραγούδια για το χέσιμο ας πούμε, κάποιο πρωί μετά από ένα τεράστιο μεθύσι.


https://www.youtube.com/watch?v=b2IOwY5sWuM

https://www.youtube.com/watch?v=5Utv71_bYvA

Στο myspace θα βρείτε πολλά πολλά περισσότερα κομμάτια. Μα γιατί δεν τα βάζουν στο youtubi;
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

borat

Επιφανές μέλος

Ο Γιάννης.- αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 40 ετών, επαγγέλεται Μαθηματικός και μας γράφει απο Ηνωμένο Βασίλειο (Ευρώπη). Έχει γράψει 15,323 μηνύματα.
Diamanda Galas


Ακούστε.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

borat

Επιφανές μέλος

Ο Γιάννης.- αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 40 ετών, επαγγέλεται Μαθηματικός και μας γράφει απο Ηνωμένο Βασίλειο (Ευρώπη). Έχει γράψει 15,323 μηνύματα.
Sopor Æternus & the Ensemble of Shadows

Δε θα γράψω για αυτούς παρά μόνο θα δώσω τα λινκ που χρειάζεται και ένα βίντεο κλιπ από ένα εξαιρετικό τους κομμάτι.
Διαβάστε προσεκτικά όσα λέει το wiki μιάς και γενικά
δύσκολα κάποιος βρίσκει πληροφορίες.



wiki

και ένα αριστουργηματικό δείγμα της ιδιαιτερότητας τους.

As through the pipes the waters fell down to the bottom of the well,
in listless apathy I gazed at the cold waters … - as he bathed.
I half behold that scenery and its most sensual masculinity.
Yet, disappointment, oh, can't you see, is still the cause and the cardinal symptom of my sick, sad reality.

Silver equals chill, but that suits me just fine. I'm shyly sipping
water … while he drinks whole jugs of wine. He likes all kind of women, and I … I only HATE … men.
He marvels at all things new to him … - and I only wait … for all things in this sick world … to end.

The water pouring down his spine, caressed his strong physique, oh, so well-defined, calm like a rock he stands, oh, behold his beautiful body and soul a friendly God must have built this man to an all well-balanced whole.
What sad bewilderment this brought, physical clearness, alas, still so much abhorred:
an ancient ghost awoke and fiercely arose in me:
it was that old, savage, yet half-forgotten ideal of perfect neutrality.

Silver equals chill, but that suits me just fine. I'm shyly sipping water…
while he drinks whole jugs of wine. He likes all kind of women, and I…
I only HATE… men.
He marvels at all things new to him… -
and I only wait… for all things in this sick world… to end.

I somewhat envy this naturally beautiful man, he never knew or encountered the hatred and shame that I bare.
The doubt, the cloak of disgust and the all-devouring dread, and if I told him about it,
he might only shake his head with kindly amused, melodious laughter,
he then would perhaps merely smile at my … oh, so stupid silliness …
and the BEAST that is raging inside.

Μαγικοί.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Τελευταία επεξεργασία:

diotima

Διάσημο μέλος

Ο diotima αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 2,480 μηνύματα.
Άστο διάλο...Η Cantodea στο στεκι....βασικά δεν περίμενα ποτέ να βρω έτσι εύκολα άτομο που να του αρέσει.Ποιότητα.



Θα παρουσιάσω καλλιτέχνη και κατ'επέκταση θα φάνει και η δουλειά του στις μπάντες του.
Έχουμε και λέμε : Rozz Williams



Κατ'εμέ η σημαντικότερη προσωπικότητα (και πιο καταλυτική θα έλεγα) στο ντεθροκ.
Πολυτάλαντη φιγούρα της μουσικής με μια φωνή που σηκώνει νεκρούς και τους κάνει να λικνίζονται στο ρυθμό της μουσικής του.
Εγώ τον έμαθα μέσα από τους Christian death (1979-..)μικρό γκοθάκι ακόμα και τον ψιλοερωτεύτικα.
Το '87 ιδρύει τους Premature Ejaculation(εντελώς πειραματικές μουσικές που λίγα αυτάκια αντέχουν).
Αλλά η σημαντικότερη γι'αυτόν δουλειά (κατα τη γνώμη μου πάντα-για τα αντικειμενικά της παρουσίασης έχω παραθέσει λίγο εδώ,λίγο εκεί κάτι λινκ) ήταν με την θεά -και γυναίκα του- Eva O στους Shadow Project(1990).Αργότερα όταν η συνεργασία τους επήλθε σε τέλμα,η μπάντα μετονομάστηκε σε Daucus Karota.
Αυτοκτόνισε την πρωταπριλιά του '98.Σαν ψέμμα.

Enjoy
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Erida

Εκκολαπτόμενο μέλος

Η Αρτεμις αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Φοιτητής/τρια και μας γράφει απο Γλυφάδα (Αττική). Έχει γράψει 175 μηνύματα.
Πριν λιγο καιρο πετυχα στο ΥouTube εναν πραγματικα υπεροχο, αξιεπαινο καλλιτεχνη με να πολυ ομορφο και σπανιο χαρισμα. Ονομαζεται Igor Presnyakov και κανει remake γνωστων και μη τραγουδιων απο ολο τον κοσμο, και αυτο παιζοντας κιθαρα. Παιζοντας κιθαρα? Ε και? Σιγα το ταλεντο. Αμ δε:P Διαθετει αξεπεραστη τεχνικη, παθος, φανταστικη φωνη και εναν τροπο να σε μαγευει... Απο ΑC/DC μεχρι και Ζορμπα ξετυλιγεται το ρεπερτοριο του. Και θα επιμεινω στην τεχνικη που αφηνει κυριολεκτικα στoματα ανοιχτα...

Απολαυστε τον:)

https://www.youtube.com/watch?v=2FHOz0fDmr0&feature=related
https://www.youtube.com/watch?v=ulcv9ocRrv8&feature=related
https://www.youtube.com/watch?v=IeVsHYVoFxY&feature=related
https://www.youtube.com/watch?v=4OeCLB1CHy0&feature=related
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Τελευταία επεξεργασία:

ΚΟΡΩΝΕΥΣ

Εκκολαπτόμενο μέλος

Ο ΚΟΡΩΝΕΥΣ αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 333 μηνύματα.
λοιπον στο youtube εδωσε στο κοινο την δυνατοτητα να βγαλουν στο ευρυ κοινο το ταλεντο τους . λοιπον παραθετω το νεο μεγαλο ταλεντο ΤΟΝ ΜΙΚΡΟ ΝΙΚΟΛΑ ο οποιος πραγματικα ειναι μεγαλο ταλεντο και απο τις λιγους ελληνες που κανουν χιπ -χοπ .

Mikros Nikolas - To polyvoleio - YouTube

Mikros Nikolas - ferte mou ena pistoli (+skylia) - YouTube

Mikros Nikolas - Ena vradu sto kazino - YouTube

Mikros Nikolas - To hryso papi - YouTube

και φυσικα το καινουριο το βιντεοκλιπ του μικρου νικολα . mikros nikolas - tha gamithei o dias (2011) official video clip - YouTube
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Guest 292010

Επισκέπτης

αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμέν. Δεν έχει γράψει κανένα μήνυμα.
Stoned Spirit is a stoner-metal band from Arta, Greece.
Stoned Spirit was part of the Open Forest Festival 2010, Texas Summer Festival 2011 and participated in many other concerts with Nightstalker-Phase Reverse-Convixion-Heritage-Show Your Face & more.The demo of the band will be released as soon as possible.

Stoned Spirit-Finally Harmony
https://www.myspace.com/stonedspiritgr
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Bopajgo

Εκκολαπτόμενο μέλος

Η Bopajgo αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 327 μηνύματα.
Ενδιαφέρουσες δημιουργίες από όχι και τόσο γνωστούς (προς το παρόν) καλλιτέχνες και συγκροτήματα..
Για να δούμε τί μπορεί να ανακαλύψουμε...

Dull Days - The Blues of Mary the Hooker


Σημείωση: Το μήνυμα προήλθε κατόπιν συγχώνευσης από το θέμα "Να σας συστήσω..".
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Επεξεργάστηκε από συντονιστή:

Dark_kronos

Επιφανές μέλος

Ο Rognan αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Άεργος/η και μας γράφει απο Ισπανία (Ευρώπη). Έχει γράψει 20,660 μηνύματα.
2η Μέρα

Η 2η Μέρα δημιουργήθηκαν στις αρχές του 2012 και ήδη έχουν κυκλοφορίσει τον πρώτο τους δίσκο, με τίτλο "Εξαναγκασμένη Εκκίνηση"
Κινούνται στα πλαίσια τις electro, χωρίς να περιορίζονται εκεί.
Την μουσική τους την προσφέρουν ελεύθερα χωρίς να αναμένουν οποιαδήποτε χρηματική ανταμοιβή, ούτε ως "αγόρα" ούτε ως "donation"
Θα μπορούσα να πω αρκετά ακόμη άλλα πιστεύω πως δεν έχει νόημα, αν κάποιος πρέπει να μιλίσει είναι η μουσική τους.

eMail: 2hmera@gmail.com
Youtube: https://www.youtube.com/2hmera
Facebook: https://www.facebook.com/2hmera
MySpace: https://www.myspace.com/2hmera
Κατεβάστε όλα τα κομμάτια του CD δωρεάν από εδώ:
Bandcamp: https://2hmera.bandcamp.com/
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Loreley

Περιβόητο μέλος

Η Loreley αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 26 ετών και επαγγέλεται Φοιτητής/τρια. Έχει γράψει 5,860 μηνύματα.
Χατζηφραγκέτα

Μέλη: Βαγγέλης Χατζηγιάννης και Πάνος Φραγκιαδιάκης.

Οι Χατζηφραγκέτα, μετράνε 6 χρόνια στην ελληνική δισκογραφία, έχοντας στο ενεργητικό τους, 8 πλατινένιους και 4 χρυσούς δίσκους.
Έχουν επίσης εκδόσει 3 ποιητικές συλογγές:
"Τα τρύπια τακούνια της γιαγιάς Μακάροφ "
"Οι τριγωνικές παντόφλες του Αλ Καπόνε"
"Είσαι μια κίτρινη κουφάλα".

Είναι groovy, electro-dub, punk, funk και ότι άλλο μπορεί να φανταστεί κανείς..

Δισκογραφία:
Τα Τρία Πρώτα.(2007)
Τα Κάρτα.(2008 )
Ταγμένοι Στα Ματζόρε.(2008 )
Τριπλέτα.(2009)
Στο Πόδι.(2009)
Υπερμενού 10 στα 10.(2009)
Μπαλάντες Και Φλώρικα.(2009)
Σερί.(2009)
Νεσεσέρ. (2010)
Κομπινέ.(2010)
Χatzifrageta The Band.(2010) Ζωντανή Ηχογράφηση Στο 'After Dark'

Facebook page: https://www.facebook.com/pages/Χατζηφραγκέτα/240015162677193

Facebook group:
https://www.facebook.com/groups/59599080275/

Myspace:
https://www.myspace.com/xatzifrageta

Συνέντευξη 2012:
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Guest 186240

Επισκέπτης

αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμέν. Δεν έχει γράψει κανένα μήνυμα.
Ωραίο θέμα
Phinehas
Το συγκρότημα με το οποίο έχω κολλήσει τις τελευταίες μέρες.Παίζουν metalcore έχοντας γρήγορα thrashy riffs,εναλλαγές στα φωνητικά και μελωδικά hooks.Ο πρώτος τους δίσκος thegodmachine είναι αριστούργημα κρατώντας ιδανικά την ισορροπία ανάμεσα σε γρήγορα tempos,breakdowns,σολο και κολλητικές φωνητικές γραμμές.Ο δεύτερος δίσκος The Last word is yours to speak αν και στη βάση του είναι παρόμοιος με τον πρώτο έχει εμφανώς κατώτερες συνθέσεις.Δεν μου έμεινε κάτι το οποίο ξεχώριζε εμφανώς για να επιστρέψω και να πω ''αυτό πρέπει να το ξανακούσω'' όπως στον πρώτο εκτός από 2 κομμάτια.
Ο τρίτος δίσκος Till the end είναι απολαυστικός.Δυνατή,πιο γυαλισμένη παραγωγή με περισσότερο core αλλά και πιο technical stuff.Αυτό που ξεχωρίζει σε αυτό το δίσκο είναι η κιθαριστική δουλειά.Πολλά αξιομημόνευτα σόλο και μελωδικά περάσματα που είναι ιδιαίτερα ενδιαφέροντα.Στον πιο πρόσφατο δίσκο Dark Flag συνεχίζουν από εκεί που έμειναν στο Till the End.

Bonus:Τα EPs που περιλαμβάνουν acoustic covers τραγουδιών τους που δίνει άλλη αίσθηση στα κομμάτια.

https://www.youtube.com/watch?v=ETwj4QQTjSk
https://www.youtube.com/watch?v=keBNsBdUo20
https://www.youtube.com/watch?v=XVOOlwjzrNI
https://www.youtube.com/watch?v=bYCxpSByoTw
https://www.youtube.com/watch?v=qAW7lUTYYEw
https://www.youtube.com/watch?v=QLxjmYTKAr0
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Επεξεργάστηκε από συντονιστή:

NastStorm

Εκκολαπτόμενο μέλος

Η NastStorm αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 334 μηνύματα.
Το συγκρότημα που εχω να σας παρουσιασω καποιοι απο εσας μπορεί να το ξέρετε. Είναι οι Katatonia , ενα σουηδικό μεταλ συγκρότημα.
Σχηματιστηκαν το 1991 απ τον Jonas Renkse, τραγουδιστη του συγκροτηματος και τον Anders Nystrom κιθαριστα του συγκροτηματος. Μαζί με τους Anathema,τους Paradise Lost και τους My Dying Bride είναι πρωτοποροι του είδους deathdoom . Βέβαια οι Katatonia μετα το 2001 πηραν μια πιο progressive κατεύθυνση... Οι Katatonia ξεχωριζουν για την μελαγχολία των στιχων τους και τις μελωδίες που συνδυάζουν progressive και doom metal. Μεγάλη επιρροή επαιξε και ο Mikael Åkerfeldt των Opeth ο οποιος παρειχε φωνητικά στο άλμπουμ Brave Murder Day

Η δισκογραφία του συγκροτηματος
Άλμπουμ

Dance of December Souls (1993)
Brave Murder Day (1996)
Discouraged Ones (1998)
Tonight's Decision (1999)
Last Fair Deal Gone Down (2001)
Viva Emptiness (2003)
The Great Cold Distance (2006)
Night Is the New Day (2009)
Dead End Kings (2012)
The Fall Of The Hearts (2016)

Θα προσθεσω ενα ενδεικτικό τραγούδι απο καθε άλμπουμ.

Dance of December Souls
https://m.youtube.com/watch?v=ROa9XW6knXs&index=3&list=PLCC2DC8A019C75F20&t=0s
Brave Murder Day
https://m.youtube.com/watch?v=r5tW9fekzJo
Discouraged Ones
https://m.youtube.com/watch?v=WYvpfk-I9kI&t=0s&list=PLDD301DE1DB04377D&index=2
Tonight's Decision
https://m.youtube.com/watch?v=4x2sch-_FuM
Last Fair Deal Gone Down
https://m.youtube.com/watch?v=-BjRmHMUWvQ
Viva Emptiness
https://m.youtube.com/watch?v=4Zs5JwAlDAY&t=0s&list=PLL-zWYz3k2M9USKu3X4vGs8byfrfJwvxO&index=2
The Great Cold Distance
https://m.youtube.com/watch?v=nH45PdkXF9I
Night Is The New Day
https://m.youtube.com/watch?v=moZwgUex4aA
Dead End Kings
https://m.youtube.com/watch?v=oz7E_BsKrVI
The Fall Of The Hearts
https://m.youtube.com/watch?v=P_o_j6v3PGE
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Guest 186240

Επισκέπτης

αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμέν. Δεν έχει γράψει κανένα μήνυμα.
Florence + The Machine

Indie rock,indie pop,art pop/rock ορισμένες από τις ταμπέλες που διαβάζω στην Βίκυ.Δεν έχει σημασία.Ορισμένοι καλλιτέχνες καταφέρνουν να πετύχουν τη τελειότητα σε όρους συναισθήματος και μουσικής σύνθεσης.Κάποτε μπορεί να κυριαρχούσαν ροκ στοιχεία,άλλοτε πιο ποπ,άλλοτε blues,πάλι δεν έχει ιδιαίτερη σημασία.Αυτό που πετυχαίνει η Florence με το σύνολο της δισκογραφίας της είναι να σε κάνει να νιώσεις κάτι που δε μπορεί να εξηγηθεί με λόγια
Μετά την πολύ αντικειμενική εισαγωγή για να δούμε τους δίσκους

  • Lungs: Πολύ δυνατό ντεμπούτο,η άρπα σε πρώτο πλάνο στα instrumentals,hit τραγούδια που ξεχωρίζουν και διαμαντάκια που δεν περνούν απαρατήρητα click, click2

  • Ceremonials:Πιο ραδιοφωνική παραγωγή,πολύ διαφορετικά vibes,μεγάλα ρεφραιν. Από πολλούς θεωρείται ο καλύτερος δίσκος της. click, click2

  • How Big,How Blue,How Beautiful:Νομίζω ο καλύτερος δυνατός δίσκος μετά την χαοτική ομορφιά του Ceremonials.Αρκετά οργανικό στη παραγωγή του,η ενορχήστρωση των τραγουδιών είναι πιο ροκ και τα τραγούδια ρέουν υπέροχα.Ο πιο εσωστρεφής δίσκος και ο πιο ταιριαστός για μένα στο στυλ της Florence click click2

  • High as Hope:Αργό,''γυμνό'',μινιμαλιστικό.Πρόκειται περισσότερο για ποίηση,για λέξεις στις οποίους προστέθηκαν instrumentals. click,click2


 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Guest 186240

Επισκέπτης

αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμέν. Δεν έχει γράψει κανένα μήνυμα.
The Sword

Αφορμή ήταν ο φετινός δίσκος τους που έπεσε στα αυτιά μου και ευκαιρία να (ξανα)ακούσω και τα προηγούμενα τους.A ναι χιεβυ μετσαλ το είδος.

Την δισκογραφία τους την χωρίζω σε δύο περιόδους.Η πρώτη περιλαμβάνει τους τέσσερις πρώτους δίσκους και οι δεύτερη τους δύο τελευταίους.Το Age of Winters και το Gods of the Earth είναι ο ορισμός των βρόμικων καυλωτικών riff albums.Δηλαδή φαντάζομαι τους τύπους σε band practice να συζητάνε φάση ''Nα παίξουμε γρήγορα thrashy riffs,doomιλα ή kinda stoner(?) Sabbath riffs?'' και η απάντηση να είναι ''ΝΑΙ''. Αυτή η εικόνα πρακτικά είναι τα δύο πρώτα αλμπουμ με το φωνητικά να έχουν συμπληρωματικό ρόλο.Μια διαφορά ίσως είναι πως στο Gods of The Earth να είναι περισσότερο εμφανείς οι πιο ''παραδοσιακές'' δομές τραγουδιών(verse-chorus).Αν κατέβει εξωγήινος και πει δείξτε μου άλμπουμς του 21ου αιωνα που περιγράφουν τι είναι metal του πετάς στη μάπα ένα από τα δύο albums και τον βλέπεις να αποκτά αυχενικό.Στα άλλα δύο της πρώτης περιόδου,το Warp Riders και το Apocryphon παίζουν περισσότερο σε αυτό που λέμε hard rock/stoner με περισσότερα mid tempo κομμάτια,λιγότερη ταχύτητα και περισσότερη δουλειά σε vocal lines ειδικά στο Apocryphon.

Από εκεί και μετά πάμε στη δεύτερη περίοδο τους με τα High Country και Used Future.Ουσιαστικά είναι rock albums,τα riffs είναι εκεί διαφορετικά αλλά και με κάποιο τρόπο ίδια προσαρμοσμένα σε πιο mellow στυλ,πολύ μεγάλη βελτίωση στις φωνητικές γραμμές(αν και ποτέ δε θα γίνουν μια μπάντα που θα στηριχτούν σε αυτές).Η διαφορά μεταξύ τους είναι πως το High Country προσεγγίζει πιο southern μονοπάτια όπως δείχνει και η κυκλοφορία ονόματι Low Country όπου περιέχονται ακουστικές εκδοχές των κομματιών ενώ το Used Future είναι πιο ψυχεδελικό καθώς έχει synths,''φουτουριστικά'' effects στις κιθάρες και γενικά βασίζεται σε αυτού του είδους την ατμόσφαιρα.
Ένα κομμάτι ανά δίσκο
click click4
click2 click5
click3 click6
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Guest 186240

Επισκέπτης

αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμέν. Δεν έχει γράψει κανένα μήνυμα.
PVRIS
It's PVRIS! Μεταξύ α και ο η προφορά του V παρακαλώ. Ένα τρίο λοιπόν ξεκινά αρχικά ως μια core μπάντα αλλά απευθείας από τον πρώτο κιόλας δίσκο η μουσική έκφραση έρχεται μέσω ποπ-ηλεκτρονικών διαδρομών.Ωστόσο, κάτι το παρελθόν κάτι η δισκογραφική κάτι η σκηνή στην οποία βρέθηκε το συγκρότημα το 2012 δημιουργεί ένα pop-electronica-rock κράμα που ξεχωρίζει. Η ισορροπία ανάμεσα στις subtle κιθάρες,στα dance-y keys,στην φωνή της Lynn(που ακούγεται πολύ πιο δυναμική από την average pop μπάντα αλλά και εσωστρεφής και ονειρική)και στην άριστη παραγωγή που κολακεύει ακόμα περισσότερο τις συνθέσεις είναι αξιοθαύμαστη. Άκουσα παρόμοια συγκροτήματα που όμως είτε πηγαίνουν προς πιο παραδοσιακή pop-punk κατεύθυνση είτε προς πιο electropop πράγματα χάνοντας έτσι ένα μέρος του εύρους των συναισθημάτων και του vibe που βγάζουν οι Pvris.
Έχουν κυκλοφορήσει μέχρι τώρα δύο albums που αξίζει να τσεκαριστούν και ένα EP ακουστικών κομματιών.
White Noise:click,click2
All We Know of Heaven, All We Need of Hell: click,click2
Acoustic: click
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Eileen

Τιμώμενο Μέλος

Η Athena (1/3 ΜΕΤΣ) αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 7,414 μηνύματα.
Elli Ingram

Υποψιάζεσαι ότι θα ταιριάξετε οι δυο σας, όταν βλέπεις στις επιρροές της ονόματα όπως Amy Winehouse, Erykah Badu. Ακούς το πρώτο EP, Sober (2013) και εκπλήσσεσαι ευχάριστα ακούγοντας αυτή την τόσο μελωδική, σχεδόν βελούδινη φωνή της. Τα 5 κομμάτια του είναι γραμμένα από την ίδια και από τους δυο παραγωγούς, και ενώ δεν υπάρχει κάποιο αριστούργημα μέσα σε αυτά, είναι ένα ιδανικό πρελούδιο για ό,τι έπεται.
Δεύτερο EP, The Doghouse (2014) και η έλξη είναι έντονη :redface: Δουλεύοντας με την ίδια ομάδα παραγωγής, υπογράφουν οι τρεις τους τα 5 νέα κομμάτια. Soulful και R&B ήχοι κυρίως, χωρίς όμως να λείπει και το jazz στοιχείο (The River, ιδιαίτερα). Ξεχωρίζεις απ’ ευθείας το When It Was Dark. και το ακούς συνέχεια.
Το πρώτο studio album ήρθε το 2017 με τίτλο Love You Really. To Wild West είναι ένα ενδιαφέρον ξεκίνημα σε lo-fi ύφος, και εξυπηρετεί τον σκοπό του αφού ακολουθούν τα Getaway και Sweet & Sour, που είναι από τα πιο χαρακτηριστικά κομμάτια του δίσκου. Η δική σου προτίμηση όμως, είναι το Better Alone και το καθ’ όλα υ π έ ρ ο χ ο Table for Two. Ένα μικρής διάρκειας ομολογουμένως ταξίδι αυτό το album, καταφέρνει ωστόσο στα 38 λεπτά του να σε κάνει να ξεχαστείς τελείως, να λικνιστείς νωχελικά στους ρυθμούς του.
Περιμένεις με ενδιαφέρον το επόμενο album και ελπίζεις οι δρόμοι σας να διασταυρωθούν σε κανένα φεστιβάλ το καλοκαίρι!

//σε β' ενικό για να πατήσεις και εσύ φίλε που διαβάζεις, το play :P
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Guest 186240

Επισκέπτης

αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμέν. Δεν έχει γράψει κανένα μήνυμα.
Cellar Darling

Λίγο background.Οι Cellar Darling δημιουργήθηκαν μετά το split και την απομάκρυνση της τραγουδίστριας,του κιθαρίστα και του drummer της γνωστής folk metal μπάντας Eluveitie. Το συγκρότημα κυκλοφόρησε το 2017 το album This Is the Sound και προσφάτως το The Spell.
Η μουσική στο σύνολο της κινείται κάπου ανάμεσα στο folk μέσα από τα όργανα της Murphy(hurdy gurdy,φλάουτο) και τις κλασικές ροκ φόρμες.Το ντεμπούτο τους ακούγεται πολύ ευχάριστα και ορισμένες μελωδίες σου μένουν εύκολα στο μυαλό.Εκεί που πραγματικά ξεχωρίζουν είναι στο δεύτερο album που είναι ''πιο'' σε όλα.Πιο doom-y,πιο πειραματικό,πιο σκοτεινό,πιο έντονο,πιο απρόβλεπτο,πιο εμπνευσμένο και πιο ''μεγάλο''.Το concept στιχουργικά είναι πολύ ενδιαφέρον και οι εναλλαγές στα μουσικά θέματα από heavy στιγμές,σε παραδοσιακά όργανα και από conventional δομές σε πιο περίπλοκες διαδρομές δίνουν πολύ καλές συνθέσεις.Αξίζει να τσεκαριστούν!

This Is the Sound:Fire,Wind and Earth,Challenge ,Making of Avalanche
The Spell: Death, Insomnia,Love
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Guest 186240

Επισκέπτης

αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμέν. Δεν έχει γράψει κανένα μήνυμα.
Alter Bridge

Κάπου πήρε το μάτι μου πληροφορία για νέο δίσκο ενός από τα αγαπημένα μου συγκροτήματα,οπότε λέω γιατί όχι? Οι Alter Bridge λοιπόν δημιουργήθηκαν μετά την διάλυση των Creed και με την έλευση του Myles Kennedy στο μικρόφωνο. Είναι μια παραδοσιακή rock μπάντα έχει ένα από τα καλύτερα σύγχρονα δίδυμα σε φωνητικά και κιθάρες.Ο πρώτος δίσκος,το One Day Remains γράφτηκε εξ'ολοκλήρου από τον κιθαρίστα Mark Tremonti, ακολουθεί εν μέρει την post-grunge κατεύθυνση που είχε η προηγούμενη μπάντα του,απογειώνεται από τον Kennedy που δίνει υπεργαμάτες ερμηνείες και είναι πολύ διαφορετικό στον ήχο και την αισθητική από το οτιδήποτε επρόκειτο να κάνει το συγκρότημα στο μέλλον.

To δεύτερο album τους Blackbird θα έπρεπε να είναι τεράστιο ραδιοφωνικοεμπορικά. Αποτελεί την επιτομή του σύγχρονου ροκ ήχου,φωνητικές γραμμές από άλλο πλανήτη από μια από τις καλύτερες ροκ φωνές(που συνεισφέρει για πρώτη φορά και συνθετικά και κιθαριστικά),δυνατό songwriting και έχει και το ομώνυμο που είναι ένα από τα καλύτερα τραγούδια που έχουν γραφτεί ποτέ,από τα τραγούδια που φτιάχνουν legacy και κάνουν ένα συγκρότημα μετά από κάποια χρόνια να θεωρείται κλασικό όπως σήμερα θεωρούμε τους Zeppelin ή τους Stones ας πούμε.

Tρίτος δίσκος(ABIII) και ήδη από το πρώτο κομμάτι φαίνεται η εξέλιξη της μπάντας και η διαφορετικότητα του δίσκου.Αρκετά σκοτεινό και από άποψη μουσικής και από άποψη στίχων,ακουμπάει metal χωράφια λόγω riffολογίας και ατμοσφαιρικό.Είναι ένα πολύ στιβαρό σαν άλμπουμ που ακούγεται πολύ καλύτερα στο σύνολο του.
Και τρία χρόνια μετά ήρθε το Fortress..Η συγκεκριμένη δουλειά είναι ίσως η καλύτερη τους αν και δεν μπορείς εύκολα να συγκρίνεις τις δισκογραφικές τους προσπάθειες.Prog-y με πολλά μεγάλα κομμάτια(και σε διάρκεια αυτή τη φορά),μετσαλ -έστω αλτερνατιβ μετσαλ για τους πιουριστες-εύκολα το γαμηστερότερο κιθαριστικά,ντραμικά και μπασικά και πολύ plus η συμμετοχή του κιθαρίστα στις αρμονίες στα φωνητικά με τον Kennedy σχεδόν σε όλα τα κομμάτια.

Τελευταίο για τον ήρωα που συνεχίζει και διαβάζει το ποστ,το The Last Hero(ε,ε καλό έτσι?).Σχετικό θέμα σε όλα τα τραγούδια του δίσκου στιχουργικά είναι το concept του ήρωα.Χωρίς να χάνεται η σκληρή πλευρά υπάρχουν πολλά catchy κομμάτια αλλά και κάποια fillers.Μουσικά μάλλον είναι κάπου στο hard rock,κάπου κοντά στο Blackbird.
Ιδιαίτερη μνεία στο κιθαριστικό(και vocal) δίδυμο(Kennedy και Tremonti) που ανάμεσα στο τουρινγκ και στους δίσκους των Alter Bridge δίνουν εξαιρετικά ποιοτικούς δίσκους με τον Slash και σόλο ο πρώτος και με την προσωπική του μπάντα ο δεύτερος.Μεγάλο ρισπεκτ. click and click
One Day Remains:Open your eyes,Broken Wings
Blackbird:Blackbird,Watch over you
ABIII: Slip to the Void,Isolation
Fortress:Cry of Achilles ,Calm the Fire
The Last Hero: My Champion ,The Writing on the wall
 

Εχέμυθη

Περιβόητο μέλος

Η Εχέμυθη αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 5,863 μηνύματα.
Sailing Tomatoes
Ειναι η πρωτη φορα που γραφω εδω και θα σας παρουσιασω ενα πολυ αγαπημενο μου συγκροτημα το οποιο ανακαλυψα πριν απο 1,5 χρονο τυχαια. Ιδρυθηκαν το 2010 και απο τοτε παιζουν στους δρομους της Θεσσαλονικης αλλα τα τελευταια χρονια και σε οριμενα μαγαζια οπως το We . O ηχος τους εχει στοιχεια μεσογειακης,παραδωσιακης μουσικης, τζαζ και ροκ . Εχουν τρεις υπεροχους κατα τη γνωμη μου δισκους τους οποιους λατρευω , ωστοσο δε θεωρω τον εαυτο μου ειδικο για να τους κρινει γιατι σιγουρα δε θα ειμαι αντικειμενικη. Με συνοδευουν κυριως στο διαβασμα αλλα και οταν εχω διαθεση να ονειροπολήσω και να μελαγχολήσω . Μετανιωνω ακομα τις 2 φορες που υποσχεθηκα να τους δω στο WE και κατι προεκυψε και δε μπορεσα μιας και στους δρομους της Θεσσαλονικης δε τους εχω πετυχει μεχρι στιγμης.

Οι δισκοι τους:
Δρόμος (2011)
Ψιχαλίζει Στα Παλιά(2012)
Dive(2017)
Και το κομματι που βρηκα τυχαια και ετσι τους ανακαλυψα:
 

Χρήστες Βρείτε παρόμοια

  • Τα παρακάτω 0 μέλη και 1 επισκέπτες διαβάζουν μαζί με εσάς αυτό το θέμα:
    Tα παρακάτω 6 μέλη διάβασαν αυτό το θέμα:
  • Φορτώνει...
Top