Μακροχρόνια σχέση κι επισημοποίηση

Sarah_Fest · 11-12-07

Πιστεύω πως κάθε σχέση που ΔΕΝ εξελίσσεται μοιραία καταλήγει σε χωρισμό. Βέβαια ο ρυθμός με τον οποίο εξελίσσεται κάθε σχέση είναι διαφορετικός! Έχει να κάνει με ηλικίες, σπουδές, επαγγελματική αποκατάσταση, οικονομικούς παράγοντες... Μπορεί να είναι 6 μήνες μπορεί και χρόνια!
Πάντως η συμβίωση σε μια μακροχρόνια σχέση είναι δύσκολη... ειδικά όταν καταλήξει σε 24ωρη τριβή!Πόσο μάλλον όταν ένας ή και οι δυο "θυσιάζουν" κομμάτια της προσωπικότητάς τους, του "χώρου" τους για χάρη του άλλου! Όσος έρωτας, όση αγάπη κι αν υπάρχει, η φθορά είναι αναπόφευκτη... γι' αυτό και θέλει διαρκή προσπάθεια ώστε να τηρούνται οι ισορροπίες!

gsova · 11-12-07

Πάν μέτρον άριστον λέει... Όπερ και σημαίνει ότι καλό είναι να περάσουν κάποια χρόνια σχέσης (τουλάιχιστον 2 κατ' εμέ) για να συμβιώσεις/επισημοποιήσεις με κάποιον αλλά εφόσον είσαι μαζί του/της και βλέπεις ότι όλα πάνε καλά και αυτός/αυτή σε καλύπτει μέσες/άκρες (απόλυτα δεν πρόκειται να μας καλύψει ποτέ κανείς - μην γελιώμαστε), τότε γιατί να μην το προχωρήσεις;

Προσωπικά, δεν θα άντεχα να είμαι ας πούμε 5 χρόνια με κάποια και ο καθένας να κοιμάται σπίτι του και η μόνη καθημερινή συμβίωση να είναι στις διακοπές. Θέλεις να γίνεις κομμάτι της ζωής του άλλου, θέλεις να μοιραστείς πράγματα και όλα αυτά θα τα μοιραστείς μόνο μέσα από την καθημερινότητα. Τα ΣΚ που βγαίνουμε και στις διακοπές, φοράμε (συνήθως) το καλό μας πρόσωπο. Στα δύσκολα θα φανούν πολλά. Τώρα εάν η συμβίωση συνεπάγεται και επισημοποίηση (και τι είδους) αυτό έχει να κάνει με πολλούς παράγοντες. Δεν είναι ανάγκη να αρραβωνιαστείς/παντρευτείς για να συμβιώσεις όπως δεν είναι ανάγκη να παντρευτείς για να κάνεις παιδιά. Τα ανωτέρω αποτελούν κοινωνικές/θρησκευτικές/νομικές ντιρεκτίβες που θεωρώ ότι καλό είναι ναι-μεν να υπάρχουν χωρίς όμως να πρέπει να λειτουργούν δεσμευτικά.

Γίδι · 20-12-07

Κι εδώ αυτά. Είτε επειδή η πρώτη μου σχέση κράτησε 4 χρόνια, είτε επειδή απλά αυτό είναι μέσα μου το μέτρο, πιστεύω ότι μέχρι και τα τριανταλίγα μου δε θα είμαι σε θέση να δώσω προοπτική σε μία σχέση, αν δεν έχουν περάσει μερικά χρόνια...
Άρα πάνω από 1 χρόνο για συμβίωση και λόγια για το μέλλον... Και προς τα 4 πια, για επισημοποίηση...
Βέβαια, πιστεύω ότι αν είμαι στα 35 μου και μόνη/σε μη-επίσημη σχέση, θα μπορώ να διακρίνω πολύ καλύτερα, το αν η σχέση έχει προοπτική, και αν είναι να προσωρήσει σε δεσμέυσεις.

Αλλά όταν ακούω για 22 ετών νέους, να κάνουν σχέδια ενώ ίσα που έχουν κλείσει ένα χρόνο (και αν), κάπου αναρωτιέμαι αν θα αντέξει αυτό...

Αρχική Δημοσίευση από kajira:
Την έχω την σκέψη αρκετές φορές. Θεωρείτε πως οι άνθρωποι πρέπει να επισημοποιούν τις σχέσεις τους σχετικά γρήγορα; (ως επισημοποιήση εννοώ ακόμα και την συμβίωση, όχι απλά τον γάμο) Διότι εγώ τουλάχιστον έχω την εντύπωση πως στη βράση κολλάει το σίδερο και πως μετά από τα 2 χρόνια πρέπει οπωσδήποτε να προχωράει η σχέση σε άλλο επίπεδο.. (εκτός κι αν υπάρχουν οικονομικοί λόγοι/οι σύντροφοι είναι πολύ μικροί ηλικιακά) Αλλιώς πιστεύω πως επέρχεται μεγάλη φθορά...

Απλά, στο θέμα μας... Ε, δύο χρόνια δεν είναι πια η βράση! Για μένα είναι ενδεικτικό σημείο της ωρίμανσης της σχέσης, πάντα σε συνάρτηση με την ηλικία: θέλω να πιστεύω ότι δύο ενήλικες κατασταλαγμένοι σχετικά, αν έχουν σχέση για 2 χρόνια και βάλε, έχουν όντως λόγο, όντως μία ποιοτική σχέση!

Από κει και πέρα, όντας 2 χρόνια με τον ιχλίμπεντιχ και έχοντας στον περίγυρο ζευγάρια που είναι μαζί 5-7 χρόνια σε συμβίωση, δεν πιστεύω να νιώσω στα επόμενα 2 χρόνια "ξεκρέμαστη".

Oralee · 20-12-07

Eγώ πάντως όταν ακούω πως κάποιο ζευγάρι συζεί πέντε χρόνια (και δεν είναι 22 ή 25 πια), νιώθω πως κάτι δεν πάει καλά και φοβούνται να το επισημοποιήσουν!

Tall · 20-12-07

Μια σχέση επισημοποιείται όταν θέλουν και οι δυο και είναι έτοιμοι να το κάνουν, αλλά πιο πολύ όταν είναι δική τους επιλογή και όχι άλλων.

Γίδι · 20-12-07

Πάντως, Καγίρα'μ, πλέον είναι αρκετά τα ζευγάρια, που προτιμούν το μοντέλο "σύντροφοι ζωής"! Το μεταφράζω από τα γερμανικά, Lebensparter, δεν ξέρω αν υπάρχει άλλος όρος...
Απλά είναι μαζί, χωρίς θρησκευτική ή πολιτική επισημοποίηση...
Προσωπικά δε με εκφράζει αυτό, αλλά... τι να πεις.

Oralee · 20-12-07

Κοίτα να δεις Γιδάκιμ. Ούτε εγώ είμαι φανατικά υπέρ του γάμου ή θέλω σώνει και ντε να παντρευτώ. Αλλά δυστυχώς η κοινωνία μας αντιμετωπίζει αλλιώς τα παντρεμένα ζευγάρια από τα ανύπαντρα.. και υπάρχουν ακόμα πολλοί γονείς που την σχέση του παιδιού τους την αντιμετωπιζούν ως "γκομενική", ακόμα κι αν μιλάμε για ζευγάρι που συζεί, μόνο και μόνο επειδή δεν έχει γίνει γάμος. Σόρρυ, αλλά προσωπικά δεν θα κάτσω να αλλάξω μυαλά σε δύο εξηντάρηδες (πενηντάρηδες, εβδομηντάρηδες..) που νομίζουν πως εγώ είμαι απλά η γκόμενα, επειδή δεν έχω παντρευτεί τον γιο τους, ούτε θα κάτσω να ανεχτώ την αντίστοιχη συμπεριφορά (και δεν εννοώ φυσικά συμπεριφορά που φαίνεται, αλλά όλα αυτά που λέγονται από πίσω ή που πιάνεις γενικά από την συμπεριφορά τους, αν και σου φέρονται τυπικά οκ), μόνο και μόνο γιατί δεν έχω υπογράψει ένα ηλίθιο χαρτί! Ειδικά τη στιγμή που έχω συζήσει για χ διάστημα και όλα βαίνουν καλώς, δεν βρίσκω λόγο να μη προχωρήσω στο παρακάτω..

Αλλά ακόμα και γονείς να μην υπάρχουν που να έχουν τέτοια συμπεριφορά, είναι γενικά άλλη η αντιμετώπιση των παντρεμένων ζευγαριών τόσο από τον περίγυρό τους, όσο και από το ίδιο το κράτος.. κι αν δεν μιλάμε για δύο ανθρώπους που έχουν ξαναπαντρευτεί και μετά χωρίσει, οπότε το 'χουν δει το έργο, θεωρώ πως ο γάμος είναι καλή κίνηση για να δηλώσεις σε όλους πόσο σοβαρά βλέπεις την κατάσταση

Γίδι · 20-12-07

Πιστεύεις ότι η συμβίωση δεν αρκεί;
Μιλώντας πάντα για Ελλάδα, όπου πολλοί μένουν μέχρι μεγάλη ηλικία με γονείς, ή απλά όχι με το έτερον ήμισυ...

soydelsur · 20-12-07

Αρχική Δημοσίευση από Γίδι:
Πάντως, Καγίρα'μ, πλέον είναι αρκετά τα ζευγάρια, που προτιμούν το μοντέλο "σύντροφοι ζωής"! Το μεταφράζω από τα γερμανικά, Lebensparter, δεν ξέρω αν υπάρχει άλλος όρος...
Απλά είναι μαζί, χωρίς θρησκευτική ή πολιτική επισημοποίηση...
Προσωπικά δε με εκφράζει αυτό, αλλά... τι να πεις.

Να γιατί μας θεωρούν τόσο τριτοκοσμικούς στην Ευρώπη. Θα περάσουν πολλά χρόνια μέχρι να εξελιχθεί αυτό το μοντέλο στην Ελλάδα.
Η επισημοποίηση γίνεται για όλους. Και για τους γονείς και για το ζευγάρι και για την κοινωνία.
Τώρα αν αυτό εξυπηρετεί στην ποιότητα της σχέσης..τι να πω. Επιφυλάσσομαι.
Αυτοεκτίμηση, επιβεβαίωση, αποδοχή..ποιος τα έχει ανάγκη όταν είναι ευτυχισμένος;;
Όλα μία επιχείρηση είναι.Απο την πρόταση με το μονόπετρο..μέχρι το τέλος.Εκεί η έταιροι δε, πρέπει να διεκδικήσουν ο,τι τους στέρησε η άλλοτε μοναδική τους αγάπη.

Γίδι · 20-12-07

Καλά, για το τριτοκοσμικούς δεν ξέρω.
Επίσης εγώ δεν είμαι υπέρ αυτού του μοντέλου σχέσης... Αλλά είναι ένα είδος επισημοποίησης!

Oralee · 20-12-07

Αρχική Δημοσίευση από Γίδι:
Πιστεύεις ότι η συμβίωση δεν αρκεί;
Μιλώντας πάντα για Ελλάδα, όπου πολλοί μένουν μέχρι μεγάλη ηλικία με γονείς, ή απλά όχι με το έτερον ήμισυ...

Φυσικά και ΔΕΝ αρκεί για τους περισσότερους. Εγώ όσο συζούσα είχα αισθανθεί πολλές φορές κάποιους να με κοιτάζουν με ύφος "ποια-νομίζεις-πως-είσαι-εσύ;" ακριβώς επειδή δεν ήμουν παντρεμένη και άρα δεν είχα δικαιώματα, ήμουν απλά η επίσημη γκόμενα! Και με δεδομένο ότι μισώ τους αρραβώνες και τους θεωρώ εντελώς άκυρο θεσμό, ε, καλύτερα να παντρευτώ να μη πρέπει να αντιμετωπίζω τέτοια. (Και ναι αδιαφορούσα και γελούσα, αλλά η ουσία δεν άλλαζε.. αυτοί οι άνθρωποι στη πρώτη ευκαιρία θα έλεγαν στον φίλο μου πως δεν του είμαι τίποτα.. κι αυτό μόνο ως σκέψη αρκεί για να με εξοργίσει!)

Niyia · 20-12-07

Αρχική Δημοσίευση από kajira:
Φυσικά και ΔΕΝ αρκεί για τους περισσότερους. Εγώ όσο συζούσα είχα αισθανθεί πολλές φορές κάποιους να με κοιτάζουν με ύφος "ποια-νομίζεις-πως-είσαι-εσύ;" ακριβώς επειδή δεν ήμουν παντρεμένη και άρα δεν είχα δικαιώματα, ήμουν απλά η επίσημη γκόμενα! Και με δεδομένο ότι μισώ τους αρραβώνες και τους θεωρώ εντελώς άκυρο θεσμό, ε, καλύτερα να παντρευτώ να μη πρέπει να αντιμετωπίζω τέτοια. (Και ναι αδιαφορούσα και γελούσα, αλλά η ουσία δεν άλλαζε.. αυτοί οι άνθρωποι στη πρώτη ευκαιρία θα έλεγαν στον φίλο μου πως δεν του είμαι τίποτα.. κι αυτό μόνο ως σκέψη αρκεί για να με εξοργίσει!)

αλλά κ από την άλλη βρε κορίτσια, τι παραπάνω μας δίνει ένα παλιόχαρτο γάμου? Μας δεσμέυει περισσότερο? :worry:

Palladin · 20-12-07

Αρχική Δημοσίευση από kajira:
Φυσικά και ΔΕΝ αρκεί για τους περισσότερους. Εγώ όσο συζούσα είχα αισθανθεί πολλές φορές κάποιους να με κοιτάζουν με ύφος "ποια-νομίζεις-πως-είσαι-εσύ;" ακριβώς επειδή δεν ήμουν παντρεμένη και άρα δεν είχα δικαιώματα, ήμουν απλά η επίσημη γκόμενα! Και με δεδομένο ότι μισώ τους αρραβώνες και τους θεωρώ εντελώς άκυρο θεσμό, ε, καλύτερα να παντρευτώ να μη πρέπει να αντιμετωπίζω τέτοια. (Και ναι αδιαφορούσα και γελούσα, αλλά η ουσία δεν άλλαζε.. αυτοί οι άνθρωποι στη πρώτη ευκαιρία θα έλεγαν στον φίλο μου πως δεν του είμαι τίποτα.. κι αυτό μόνο ως σκέψη αρκεί για να με εξοργίσει!)

μου έχει συμβεί κι εμένα :mad:

και συμφωνώ μαζί σου απολύτως για το θέμα των αρραβώνων κλπ

Αρχική Δημοσίευση από Niyia:
αλλά κ από την άλλη βρε κορίτσια, τι παραπάνω μας δίνει ένα παλιόχαρτο γάμου? Μας δεσμέυει περισσότερο?

όχι, δεν αλλάζει τίποτα το ουσιαστικό στη σχέση μεταξύ του ζευγαριού. αλλάζει όμως τον τρόπο που αντιμετωπίζει η κοινωνία το ζευγάρι (κυρίως τη γυναίκα) καθώς και τα παιδιά τους. Επίσης νομίζω ότι δίνει μια αίσθηση "ασφάλειας"

Oralee · 20-12-07

Για μένα το χαρτί ειλικρινά δεν αλλάζει τίποτα. Αλλά εφόσον αλλάζει για τους γύρω και ήδη συζώ, δεν βρίσκω λόγο να μη το έχω..

Niyia · 20-12-07

Έχετε δίκιο...απλά ορισμένες φορές αισθάνομαι πως αναγκαζόμαστε να κάνουμε κάποια πράγματα γιατί η κοινωνία μας υποχρεώνει να τα κάνουμε κ όχι γιατί τα θέλουμε :/:

...κ ίσως έτσι πιεζόμαστε κ πιέζουμε :/:

...

Υ.γ.: Μου την δίνει να "πρέπει" :mad:

Oralee · 20-12-07

Δεν "πρέπει", για μένα έστω, θέλω κιόλας. Κι αυτό είναι το βασικό μου κίνητρο (ήταν έστω, όταν ήθελα

). Αλλά εκτός από το να θέλω να παντρευτώ τον άνθρωπο που αγαπάω (προφανώς θα θέλω εννοώ), θέλω επίσης να κλείσω και το στόμα κάθε κυράτσας - θείιτσας που νομίζει πως επειδή δεν έχω βέρα στο δάχτυλό μου, είμαι η κάθε τυχαία για εκείνον! :mad:

ΥΓ: Εννοώ πως αν δεσμευόμουν πιο πολύ από το "πρέπει", τότε δεν θα έμπαινα στη διαδικασία να συζήσω χωρίς να έχω αρραβωνιαστεί, θα έβαζα εκεί ένα δαχτυλίδι να τελειώνουμε. Αλλά επειδή, όπως προείπα, οι αρραβώνες δεν μου λένε τίποτα, δεν το κάνω (έκανα/θα το κάνω κλπ

)
ΥΓ2: Νομίζω πως αυτό το θέμα μου προκαλεί μια συγχύση ..προσωπικότητας! :bleh:

Lorien · 20-12-07

Η μετακομιζεις σε λιγοτερο κομπλεξαρισμενο κρατος.

Αυτα τα πρεπει, και το τι θα πει ο κοσμος, και κυριως το οτι ο κοσμος θα τα σκεφτει και θα τα πει "αυτα", γιατι ειναι κομπλεξικος και "δυσκαμπτος" σε πιο χαλαρες και ελευθερες συνηθιες και αντιληψεις, ...ειναι απογοητευτικά.

Oralee · 20-12-07

Ε είναι, αλλά είναι και απάλευτα..

Lorien · 20-12-07

Ελπιζω να ειναι απλα δυσκολα.

Γίδι · 20-12-07

Αχ, δεν ξέρω... και έστω ότι εδώ αρκούσε η συμβίωση, για να θεωρείται το ζευγάρι "πιο επίσημο"...
Πώς το διαχωρίζεις από κάτι πιο "Απλό";

Μακροχρόνια σχέση κι επισημοποίηση

Νεοφερμένος

Δραστήριο μέλος

Τιμώμενο Μέλος

Τιμώμενο Μέλος

Νεοφερμένος

Τιμώμενο Μέλος

Τιμώμενο Μέλος

Τιμώμενο Μέλος

Δραστήριο μέλος

Τιμώμενο Μέλος

Τιμώμενο Μέλος

Διάσημο μέλος

Διάσημο μέλος

Τιμώμενο Μέλος

Διάσημο μέλος

Τιμώμενο Μέλος

Περιβόητο μέλος

Τιμώμενο Μέλος

Περιβόητο μέλος

Τιμώμενο Μέλος