Σπισισμός - μία μορφή διάκρισης με ιστορία

Δηλαδή η φάλαινα που τρώει τα μικρότερα ψάρια είναι ρατσίστρια;

Ο άνθρωπος μπορεί να ήταν καρπιστής μια φορά και έναν καιρό αλλά πλέον έχει μετατραπεί σε παμφάγο. Από όσα λες το μόνο που με αγγίζει είναι το περιβαλλοντικό αντίκτυπο της κτηνοτροφίας που και πάλι το θεωρώ δευτερεύον από τη στιγμή που εκατομμύρια άνθρωποι πεθαίνουν από θεραπεύσιμες ασθένειες, το κρύο ή την πείνα. Όλα τα υπόλοιπα μου φαίνονται ένα απλό μπλα μπλα γιατί θεωρώ πως τα δικαιώματα των ζώων έρχονται μετά από τα δικαιώματα των ανθρώπων μιας και οι άνθρωποι ανήκουν στο είδος μου. Αυτό δεν είναι ρατσισμός αλλά το ίδιο το ένστικτο που μας βοηθάει αιώνες τώρα να επιβιώνουμε στη γη. Όλοι οι ζωντανοί οργανισμοί σκοπό έχουν την επιβίωση τους ακόμη και εις βάρος και των άλλων ειδών αν χρειαστεί.

Δεν επικροτώ βέβαια τα πειράματα ή τους βασανισμούς ζώων μιας και τα πονάω. Συμφωνώ όμως για παράδειγμα με τις ιατρικές έρευνες πάνω σε ποντίκια που μας βοήθησαν να θεραπεύσουμε ανίατες ασθένειες και κατ' επέκταση να βοηθήσουμε το είδος μας. Επίσης θεωρώ σημαντική την προστασία των απειλούμενων με εξαφάνιση ειδων γιατί και η δική μας επιβίωση θα τεθεί σε κίνδυνο αν το πρόβλημα γενικευτεί.

Το πρώτο κείμενο υποστηρίζει με λίγα λόγια ότι άνθρωποι και ζώα είναι ισότιμα πλάσματα και επομένως δεν έχει δικαίωμα ο άνθρωπος να εκμεταλλεύεται ισότιμες μ'αυτόν υπάρξεις κατά το δοκούν.
Αυτή είναι η βασική γραμμή του κειμένου, από την οποία προκύπτουν όλα τα υπόλοιπα επιχειρήματα, αν κατάλαβα καλά, και μ'αυτή διαφωνώ.

Νομίζω ότι μπορούμε να δεχτούμε ότι όλα τα είδη ξεκίνησαν από κοινή βάση, αλλά κάποια κυριάρχησαν με βάση κάποια χαρακτηριστικά τους. Άλλο ζώο τρέχει πιο γρήγορα, άλλο πετάει, άλλο είναι πολύ δυνατό, άλλο έχει υψηλότερη νοημοσύνη.

Και μόνο το ότι παραδεχόμαστε ότι είναι ο άνθρωπος που θα αποφασίσει αν θα αντιμετωπίσει τα ζώα ως ισότιμα, αν θα "δώσει" στα ζώα τα δικαιώματα που τους αναλογούν , αυτομάτως παραδεχόμαστε ότι ο άνθρωπος είναι σε ανώτερη θέση από τα ζώα και άρα είναι σε θέση να αποφασίζει γι'αυτά. Αναφέρθηκαν τα παραδείγματα των σκλάβων και των γυναικών που για αιώνες αντιμετωπίζονταν ως αντικείμενα, ήταν υπό καταπίεση και είχαν περιορισμένα δικαιώματα. Η βασική διαφορά εδώ είναι ότι τόσο οι σκλάβοι όσο και οι γυναίκες ήταν σε θέση να διεκδικήσουν τα δικαιώματά τους, κάτι που έκαναν και πέτυχαν και όχι να περιμένουν αν θα τους δοθούν από κάποιο ανώτερο "αφέντη". Ενώ στην περίπτωση των ζώων, αυτά είναι εντελώς στο έλεος του ανθρώπου, κάτι που αποδεικνύει την ανωτερότητά του ως είδος.

Έστω όμως ότι αποφασίζουμε μια μέρα ότι όλα τα ζώα έχουν τα ίδια δικαιώματα και κανένα ζώο δεν έχει δικαίωμα να βλάπτει άλλο ζώο. Πρέπει μετά να επιμορφώσουμε όλα τα σαρκοφάγα είδη ώστε να τρώνε φυτικές τροφές. Γιατί, ποιος έχει δώσει πχ το δικαίωμα στο λιοντάρι να τρώει τις αντιλόπες? Τι νομίζει το λιοντάρι, ότι είναι ανώτερο? Έχει και η αντιλόπη το ίδιο βασικό δικαίωμα στη ζωή με το λιοντάρι. Σωστά?
Κατά τη γνώμη μου, η σημερινή κατάσταση με την κρεοφαγία είναι εκτός ελέγχου και έχει φτάσει σε ακραία σημεία. Το ίδιο ακραία όμως θεωρώ και τη στάση που απορρίπτει τελείως οποιαδήποτε τροφή ζωικής προέλευσης.

Ο άνθρωπος προφανώς και δεν είναι ίσως με τα υπόλοιπα ζώα. Είναι το κυρίαρχο είδος. Όλα τα προβλήματα ξεκινάνε από την ώρα που χάνει το ΜΕΤΡΟ. Στις παλιότερες κοινωνίες ή ακόμα και τώρα στα χωριά, δε νομίζω ότι διαταράσσεται καμία φυσική ισορροπία όταν οι άνθρωποι τρώνε τα κοτόπουλα ή τα αρνιά που εκτρέφουν οι ίδιοι. Ούτε νομίζω ότι ένα ποτήρι γάλα από την αγελάδα ή την κατσίκα που έχουν στον κήπο έχει περισσότερο αίμα από μια μπριζόλα. Δε νομίζω καν να έχει αίμα.
Επομένως, αντί να πάμε στο άλλο άκρο, καλύτερο θα ήταν να εκλογικεύσουμε τη σημερινή στάση ζωής και να επαναφέρουμε το μέτρο σε ό,τι κάνουμε.

Συμφωνώ και εγώ με τα υπόλοιπα παιδιά !

Όλα, όπως πολύ σωστά είπε ο faithplus1, πρέπει να διέπονται από το μέτρο! Το άκρο ποτέ δεν πρέπει να είναι στάση ζωής!

Θα συμφωνήσω κι εγώ με την Αντζι-Ανν.
Επιπλέον, δεν είδα ποτέ κανένα ζώο να ενδιαφέρεται για τους ανθρώπους που πεινούν στις χώρες της Αφρικής.

Ναι, έχω δει αρκετούς.

Καλως κακως, υπαρχουν προτεραιοτητες.

Αρχική Δημοσίευση από tofugirl:

Χρησιμοποιούμε τα ζώα γιατί έχουν "κατώτερη" νοημοσύνη από εμάς;
Γιατί δεν μας μοιάζουν; Από πότε η νοημοσύνη παίζει ρόλο στο πως φερόμαστε σε κάποιον;

Click για ανάπτυξη...

Τοτε γιατι λες οτι το να σκοτωσεις ενα φυτο ειναι πιο αποδεκτο, ενω ενα ζωο , οχι, οταν και τα 2 ειναι για να φας ;

Καλως η κακως, ναι η νοημοσυνη αναμεσα στα ειδη, παιζει ρολο, πως να το κανουμε δλδ. Ειπαμε, cirle of life. Δε μιλαω για την μεταχειρηση, οπου συμφωνω, αλλα για το αν θα τα φαμε η οχι.

Αρχική Δημοσίευση από tofugirl:

Μισέλ νομίζω πως ισχύει αυτό. Όπως επίσης, σε πειράματα για την ανεύρεση θεραπείας του καρκίνου, γνωρίζω πως γιατροί που δεν πειραματίζονται σε ζώα, έχουν εθελοντές (ασθενείς που βρίσκονται στο τελικό στάδιο) που δέχονται να δοκιμάσουν το φάρμακο είτε ως τελευταία ελπίδα βελτίωσης ή βοήθειας στους ανθρώπους που πάσχουν από το ίδιο πρόβλημα.

Ούτως ή άλλως όλα τα φάρμακα καταλήγουν να τεστάρονται στον άνθρωπο γιατί τα ζώα έχουν διαφορετικούς οργανισμούς. Είναι φοβερό πως όταν μας συμφέρει βλέπουμε ομοιότητες (και τι ομοιότητες έχουμε με ένα σκύλο ή γάτα ή πίθηκο στο ερευνητικό εργαστήριο) και όταν μας συμφέρει διαφορές (είναι απλά ζώα δεν μας νοιάζει το πόσο θα υποφέρουν για τα πειράματα).

Click για ανάπτυξη...

Ο μοναδικός τρόπος να δοκιμάσεις με ασφαλή συμπεράσματα την ικανότητα ενός φαρμάκου, είναι η δοκιμασία στον ανθρώπινο οργανισμό. Και επειδή αυτό μπορεί να ακούγεται προκλητικό, ακόμα και εμείς οι ίδιοι γινόμαστε δέκτες αυτού του πειράματος. Ολο και κάποιο φάρμακο θα έχετε πάρει. Η κάθε φαρμακευτική εταιρία αξιολογεί και καταγράφει τα αποτελέσματα.
Ακόμα κι αν πρόκειται για ένα απλό παυσίπονο.