Θα παντρευόσασταν μόνο για να κάνετε παιδιά;

Isiliel · 25-02-11

κάνεις έναν προγραμματισμό που μπορεί μεν να μη σου κάτσει, αλλά εσύ τον κάνεις. Για κάτι τόσο σημαντικό όπως το παιδί σου δεν θα κάνεις προγραμματισμό;

Γιατί να μην κάνεις έναν προγραμματισμό εξαρχής που να περιλαμβάνει και έναν ευχάριστο και επιθυμητό γάμο για σένα λοιπόν; Μπορεί να μη σου βγει, αλλά γιατί να μην τον κάνεις;

Όχι γιατί προσπάθησα να του δώσω αυτό που δικαιούται - δύο γονείς - αλλά η μοίρα, ο Θεός, η ζωή (όπως θες πες το) τα έφερε αλλιώς. Δεν μπορούσα να το προβλέψω, αλλά είναι άλλο να μου έρθει απρόβλεπτα κάτι που το είχα αφήσει στην τύχη του κι άλλο να μου έρθει απρόβλεπτα κάτι που είχα προγραμματίσει να πάει κάπως καλά.

Μου μιλάς για το αντίκτυπο που θα έχει σε σένα ("μου έρθει, προβλέψω"), ενώ τόση ώρα ζητάς από εμάς να σου πούμε για το αντίκτυπο που θα είχε στο παιδί. Αποποιείσαι την ευθύνη, επειδή εσύ προέβλεψες, αλλά το υπαρκτό πρόβλημα του παιδιού -αν υπάρχει- σε μια τέτοια περίπτωση, δεν αλλάζει.
Δεν έχεις απαντήσει στην ερώτησή μου. :/:

lugar · 25-02-11

Αρχική Δημοσίευση από Himela:
Ενώ ένα παιδί που του έχεις στερήσει με το έτσι θέλω έστω κι έναν προβληματικό πατέρα, μια παρουσία έστω, είναι καλύτερο;

Αρχική Δημοσίευση από Himela:
Το πόσο ήρεμο κι ευτυχισμένο θα είναι με έναν γονιό (και τον άλλον να του το έχω στερήσει εγώ εν γνώσει μου) δεν το γνωρίζω και τρέφω αμφιβολίες. Πάντως από ιστορίες που έχω ακούσει, όσο κι αν κάποιοι είχαν κάποιο γονιό προβληματικό, ποτέ δε θα προτιμούσαν να μην υπάρχει καθόλου αυτός ο γονιός. Εγώ προσωπικά έχω περάσει άσχημα με τον πατέρα μου πολύ, πολύ όμως, αλλά τώρα πια στα 30 μου δεν μπορώ να πω "ας μην υπήρχε καθόλου" παρ' όλο που μικρή το έλεγα αυτό. Είναι ένας άνθρωπος (καλός ή κακός) που σε νοιάζεται, που είναι εκεί για σένα, που ξέρεις οτι είσαι το παν γι' αυτόν, είναι το αίμα σου, και το αίμα νερό δε γίνεται...

Δεν έχεις όμως ιδέα πως θα ήταν αν μεγάλωνες χωρίς τον πατέρα σου. Αναγάγεις την περίπτωση σου στο λιγότερο κακό γιατί με κάποιο τρόπο το διαχειρίστηκες, όμως και το άλλο με κάποιο τρόπο θα το διαχειριζόσουνα και μπορεί να ήσουνα καλύτερη ή χειρότερη ή απλώς άλλη. Δεν μπορείς να προδικάσεις και αυτό ακριβώς είναι η Ζωή.

Αρχική Δημοσίευση από rosa azul:
Μιλαμε υποθετικα....κατι που δεν μου αρεσει ιδιαιτερα....Θεωρω πως ναι...Θα ειναι πιο ισοροπημενο γιατι θα ζει σε ενα ευτυχισμενο περιβαλλον και οχι σε ενα νοσηρο περιβαλλον ,οπου θα κυριαρχουν οι καβγαδες και οι εντασεις μεταξυ των γονεων....Βαδιζοντας στον 21ο αι. σιγα σιγα το κοινωνικο προτυπο '' 2 γονεις'' δειλα δειλα αλλωστε αρχιζει και αλλοιωνεται....

Αρχική Δημοσίευση από Himela:
Έχεις κάποιες έρευνες γι' αυτό που λες; Γιατί είναι πολύ σοβαρό για να το λες έτσι δημόσια χωρίς επιστημονικά στοιχεία να το συνοδεύουν.

Αρχική Δημοσίευση από Himela:
Α ευχαριστώ πολύ! Αυτό σου λέω! Οτι εφόσον υπάρχουν πράγματα ήδη απρόβλεπτα, γιατί να προσθέτεις σε αυτά κι άλλα που θα μπορούσες να είχες προβλέψει;;;;

Το να συγκρίνουμε την καλύτερη περίπτωση μονογονεικής οικογένειας με την χειρότερη της "στάνταρ" οικογένειας δεν είναι δίκαιο. Και σίγουρα δεν έχω να παραθέσω καμμιά μελέτη. Όμως από αυτά που βλέπω γύρω μου, και δεν είναι λίγα μια και εκ των πραγμάτων, με 3 παιδιά, γνωρίζω πολλές οικογένειες είναι ότι α) δεν μπορείς να προβλέψεις τίποτα για κανένα γάμο και β) όταν στην μονογονεϊκή οικογένεια ο γονέας (άντρας ή γυναίκα - βλέπεις Χαούλη με έχεις εκπαιδεύσει) μεγαλώνει σωστά τα παιδιά του στην ηλικία που φαίνεται τι έκανε (δηλ. μετά την εφηβεία) όλα είναι καλά.

Αρχική Δημοσίευση από Himela:
Το πόσο ήρεμο κι ευτυχισμένο θα είναι με έναν γονιό (και τον άλλον να του το έχω στερήσει εγώ εν γνώσει μου) δεν το γνωρίζω και τρέφω αμφιβολίες. Πάντως από ιστορίες που έχω ακούσει, όσο κι αν κάποιοι είχαν κάποιο γονιό προβληματικό, ποτέ δε θα προτιμούσαν να μην υπάρχει καθόλου αυτός ο γονιός. Εγώ προσωπικά έχω περάσει άσχημα με τον πατέρα μου πολύ, πολύ όμως, αλλά τώρα πια στα 30 μου δεν μπορώ να πω "ας μην υπήρχε καθόλου" παρ' όλο που μικρή το έλεγα αυτό. Είναι ένας άνθρωπος (καλός ή κακός) που σε νοιάζεται, που είναι εκεί για σένα, που ξέρεις οτι είσαι το παν γι' αυτόν, είναι το αίμα σου, και το αίμα νερό δε γίνεται...
......
Μισό λεπτό, τι σημαίνει "από ανάγκη"; Υπάρχουν ανάγκες και ανάγκες, άλλες ευτελείς και ασήμαντες κι άλλες ανάγκες ζωής. Για μένα το να κάνω κάποτε παιδί και να το μεγαλώσω όσο μπορώ πιο σωστά είναι ο πρωταρχικός (αν όχι ο μοναδικός) σκοπός της ζωής μου.
......
Όχι γιατί προσπάθησα να του δώσω αυτό που δικαιούται - δύο γονείς - αλλά η μοίρα, ο Θεός, η ζωή (όπως θες πες το) τα έφερε αλλιώς. Δεν μπορούσα να το προβλέψω, αλλά είναι άλλο να μου έρθει απρόβλεπτα κάτι που το είχα αφήσει στην τύχη του κι άλλο να μου έρθει απρόβλεπτα κάτι που είχα προγραμματίσει να πάει κάπως καλά.

Όλα αυτά Χιμελίτα έχουν να κάνουν με δικές σου ενοχές, οπότε ναι, αν εσύ δεν τις λύσεις, μην κάνεις παιδιά χωρίς "πατέρα". Όμως δεν έχουν σχέση με το παιδί, το παιδί θεωρεί κανονικό περιβάλλον αυτό που μεγαλώνει, μονογονεϊκό ή "στανταρ" κι όταν φτάνει να αναρωτηθεί για άλλες μορφές οικογένειας δηλαδή μετά τα 2-3 χρόνια που κοινωνικοποιείται, αν έχει δεχτεί όση αγάπη έχει ανάγκη δεν θα νοιώσει "μισό" ή "λάθος" ή τυχερό θα νοιώθει απλώς κανονικό.

johnjohn · 26-02-11

Αρχική Δημοσίευση από kate! =]:
φυσικα και οχι!!εχω καθε δικαιωμα να κανω παιδι χωρις να πανρτευτω...που ξερεις...μπορει να μην βρεθει ποτε για τα δικα μου δεδομενα ο καταληλος...και τοτε τι??δεν θα κανω παιδι??οχι βεβαια!!

Συμφωνώ απόλυτα μαζί σου...
Εξάλλου ο γάμος δεν είναι παρά ένας συμβιβασμός μεταξύ δύο ανθρώπων.
Και εγώ πάντα ήμουν κατά των συμβιβασμών. Μπορείς να είσαι με τον άνθρωπό σου και να έχετε μαζί παιδιά χωρίς την "ταμπέλα" του γάμου.

Himela · 01-03-11

Αρχική Δημοσίευση από Isiliel:
Γιατί να μην κάνεις έναν προγραμματισμό εξαρχής που να περιλαμβάνει και έναν ευχάριστο και επιθυμητό γάμο για σένα λοιπόν; Μπορεί να μη σου βγει, αλλά γιατί να μην τον κάνεις;

Μα αυτό νομίζω οτι εννοείται! Αυτό που συζητάμε εδώ είναι η τελευταία λύση που μπορεί να μου συμβεί. Εννοείται πως το ιδανικό είναι ένας καλός σύζυγος και πατέρας και μια ωραία οικογένεια. Νόμιζα οτι ήταν αντιληπτό αυτό από το πρώτο ποστ του θέματος.

Αρχική Δημοσίευση από Isiliel:
Μου μιλάς για το αντίκτυπο που θα έχει σε σένα ("μου έρθει, προβλέψω"), ενώ τόση ώρα ζητάς από εμάς να σου πούμε για το αντίκτυπο που θα είχε στο παιδί. Αποποιείσαι την ευθύνη, επειδή εσύ προέβλεψες, αλλά το υπαρκτό πρόβλημα του παιδιού -αν υπάρχει- σε μια τέτοια περίπτωση, δεν αλλάζει.

Το να προβλέψω όμως είναι μια αρκετή προσπάθεια κι αυτό θεωρώ πως είναι αυτό που οφείλω σαν μάνα του να κάνω: να προβλέψω και να μεριμνήσω ώστε να του προσφέρω όσο το δυνατόν καλύτερη ζωή. Από κει και πέρα πώς μου ζητάς να γνωρίζω τα παιχνίδια της ζωής ώστε να πάρω ευθύνη και για αυτά; Δεν αποποιούμαι την ευθύνη απλά την περιορίζω σε αυτά που μπορώ εγώ να προγραμματίσω.

Αρχική Δημοσίευση από Isiliel:
Δεν έχεις απαντήσει στην ερώτησή μου.

Σου απάντησα οτι δε θα το θεωρούσα κατεστραμμένο απλά άτυχο.

Αρχική Δημοσίευση από lugar:
Δεν έχεις όμως ιδέα πως θα ήταν αν μεγάλωνες χωρίς τον πατέρα σου. Αναγάγεις την περίπτωση σου στο λιγότερο κακό γιατί με κάποιο τρόπο το διαχειρίστηκες, όμως και το άλλο με κάποιο τρόπο θα το διαχειριζόσουνα και μπορεί να ήσουνα καλύτερη ή χειρότερη ή απλώς άλλη. Δεν μπορείς να προδικάσεις και αυτό ακριβώς είναι η Ζωή.

Τώρα που μεγάλωσα με τον πατέρα μου που ήταν παρών σωματικά αλλά απών ψυχολογικά με έχει επηρεάσει πάρα πολύ στη ζωή μου, στις σχέσεις με τους γύρω μου, στην προσωπικότητά μου. Πιστεύεις δε θα ήταν χειρότερο αν αυτός ο άνθρωπος δεν υπήρχε καν; :hmm:

Αρχική Δημοσίευση από lugar:
α) δεν μπορείς να προβλέψεις τίποτα για κανένα γάμο και β) όταν στην μονογονεϊκή οικογένεια ο γονέας (άντρας ή γυναίκα - βλέπεις Χαούλη με έχεις εκπαιδεύσει) μεγαλώνει σωστά τα παιδιά του στην ηλικία που φαίνεται τι έκανε (δηλ. μετά την εφηβεία) όλα είναι καλά.

α) Εννοείται, για τίποτα και για κανέναν δεν μπορείς να προβλέψεις σωστά, αυτό δε σε εμποδίζει όμως να προβλέψεις έστω και κατά προσέγγιση αλλιώς μιλάμε για απλή μοιρολατρεία. β) Μέχρι την εφηβεία μπορείς να είσαι σίγουρη για το τι πέρασε αυτό το παιδί που στο σχολείο ενδεχομένως το κορόιδευαν ή το πείραζαν που δεν είχε πατέρα και διάφορα άλλα περιστατικά που δεν μπορώ να φανταστώ; Όπως είπες και παραπάνω, στο τέλος ο άνθρωπος πάντα αναγάγει την κάθε περίπτωση στο χειρότερο κακό (μη χείρον βέλτιστο) για να καταφέρει να επιβιώσει. Πώς μπορούμε να είμαστε σίγουροι οτι όντως για αυτό το παιδί "ολα είναι καλά"; Μήπως το λέμε αυτό λίγο ελαφρά τη καρδία; Μήπως θα έπρεπε να είμαστε πιο προσεκτικοί όταν έχουμε να κάνουμε με την ψυχοσύνθεση και τη ζωή ενός παιδιού και δη του δικού μας;

Αρχική Δημοσίευση από lugar:
Όλα αυτά Χιμελίτα έχουν να κάνουν με δικές σου ενοχές, οπότε ναι, αν εσύ δεν τις λύσεις, μην κάνεις παιδιά χωρίς "πατέρα". Όμως δεν έχουν σχέση με το παιδί, το παιδί θεωρεί κανονικό περιβάλλον αυτό που μεγαλώνει, μονογονεϊκό ή "στανταρ" κι όταν φτάνει να αναρωτηθεί για άλλες μορφές οικογένειας δηλαδή μετά τα 2-3 χρόνια που κοινωνικοποιείται, αν έχει δεχτεί όση αγάπη έχει ανάγκη δεν θα νοιώσει "μισό" ή "λάθος" ή τυχερό θα νοιώθει απλώς κανονικό.

Θέλω πάρα πολύ να σε πιστέψω και να πω "δε μαμιέται, το παιδί δε χρειάζεται πατέρα, θα κάνω ένα μόνη μου" αλλά δεν είμαι σίγουρη και δε θα σιγουρευτώ αν δεν μου παρουσιαστούν ικανού αριθμού έρευνες από ψυχολόγους που να υποστηρίζουν αυτό που λες.

Επίσης θέλω να μου πεις τι θα πω στο παιδί μου όταν με ρωτήσει "γιατί δεν έχω πατέρα;". Η ερώτηση απευθύνεται σε όλους όσοι με κατακρίνουν επειδή θέλω να προγραμματίσω (στα πλαίσια του εφικτού) τη ζωή του παιδιού μου και δε θέλω απλά να την αφήσω στην τύχη.

(Το ύφος μου είναι από μόνο του αυστηρό, αλλά σε αυτό το θέμα παραδέχομαι οτι είναι πιο επιθετικό από όσο συνήθως γιατί είμαι πολύ ευαίσθητη με το θέμα. Ζητώ την κατανόησή σας.)

Phoebe · 01-03-11

Αρχική Δημοσίευση από Himela:
Μισό λεπτό, τι σημαίνει "από ανάγκη"; Υπάρχουν ανάγκες και ανάγκες, άλλες ευτελείς και ασήμαντες κι άλλες ανάγκες ζωής. Για μένα το να κάνω κάποτε παιδί και να το μεγαλώσω όσο μπορώ πιο σωστά είναι ο πρωταρχικός (αν όχι ο μοναδικός) σκοπός της ζωής μου.

Όταν λέω από ανάγκη, εννοώ από συμβιβασμό. Ίσως είμαι πολύ ρομαντική που πιστεύω οτι δυο άνθρωποι, αν θέλουν οπωσδήποτε να παντρευτούν, το κάνουν από τρελή αγάπη ο ένας για τον άλλο.

Αρχική Δημοσίευση από Himela:
Επίσης θέλω να μου πεις τι θα πω στο παιδί μου όταν με ρωτήσει "γιατί δεν έχω πατέρα;". Η ερώτηση απευθύνεται σε όλους όσοι με κατακρίνουν επειδή θέλω να προγραμματίσω (στα πλαίσια του εφικτού) τη ζωή του παιδιού μου και δε θέλω απλά να την αφήσω στην τύχη.

Εγώ θα του έλεγα οτι δεν ήθελα να ζήσει μέσα σε μια οικογένεια χωρίς αμέτρητη αγάπη, οτι για να είναι κάποιος ευτυχισμένος και να μπορεί να εκπληρώσει τα ονειρά του δεν χρειάζεται πάντοτε να υπακούει στα κοινωνικά πρότυπα και οτι η Αγάπη είναι κάπου εκεί έξω και αξίζει να την ψάξεις.

Εγώ, προσωπικά, θα στεναχωριόμουν αν μάθαινα οτι οι γονείς μου δεν παντρεύτηκαν επειδή αγαπιόντουσαν πάρα πολύ, αλλά επειδή συμβιβάστηκαν με κάτι λιγότερο.

Himela · 01-03-11

Αρχική Δημοσίευση από Phoebe:
Εγώ θα του έλεγα οτι δεν ήθελα να ζήσει μέσα σε μια οικογένεια χωρίς αμέτρητη αγάπη, οτι για να είναι κάποιος ευτυχισμένος και να μπορεί να εκπληρώσει τα ονειρά του δεν χρειάζεται πάντοτε να υπακούει στα κοινωνικά πρότυπα και οτι η Αγάπη είναι κάπου εκεί έξω και αξίζει να την ψάξεις.

Άρες μάρες κουταμάρες (σόρρυ που το λέω) και υπεκφυγές.

Απλές ερωτήσεις: Πού είναι ο πατέρας μου μαμά; Γιατί εγώ δεν έχω πατέρα; Δε με ήθελε ο πατέρας μου; Είμαι μπάσταρδο; Αυτές είναι οι ερωτήσεις που καλείσαι να απαντήσεις.

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ Λ · 01-03-11

Τα παιδιά είναι το ομορφότερο και συνάμα το γοητευτικότερο πράγμα που κάποιος άνθρωπος μπορεί να χαρεί στην ζωή του.....Μόνο που πρέπει να το νιώσεις για να καταλάβεις το νόημα της ζωής!!!!!

lugar · 01-03-11

Αρχική Δημοσίευση από Himela:
Επίσης θέλω να μου πεις τι θα πω στο παιδί μου όταν με ρωτήσει "γιατί δεν έχω πατέρα;". Η ερώτηση απευθύνεται σε όλους όσοι με κατακρίνουν επειδή θέλω να προγραμματίσω (στα πλαίσια του εφικτού) τη ζωή του παιδιού μου και δε θέλω απλά να την αφήσω στην τύχη.

Αρχική Δημοσίευση από Himela:
Άρες μάρες κουταμάρες (σόρρυ που το λέω) και υπεκφυγές.

Απλές ερωτήσεις: Πού είναι ο πατέρας μου μαμά; Γιατί εγώ δεν έχω πατέρα; Δε με ήθελε ο πατέρας μου; Είμαι μπάσταρδο; Αυτές είναι οι ερωτήσεις που καλείσαι να απαντήσεις.

Όχι δεν είναι άρες μάρες κουταμάρες είναι αληθινά πράγματα από μια ειλικρινή γυναίκα που το πιστεύει. Αν εσύ δεν το πιστεύεις, δεν μπορείς να το υποστηρίξεις, γιατί δεν θα είσαι ειλικρινής.
Εγώ ας πούμε που δεν είμαι της απεριόριστης αποδοχής και αγάπης όταν δεν είμαι καλά δεν θα έκανα παιδί μόνη μου. Για τον ίδιο ακριβώς λόγο δεν θα έκανα και παιδί με κάποιον που δεν αγαπούσα, γιατί δεν θα ήμουν καλυμένη και θα γινόμουν γκρινιάρα. Όμως ο καθένας με τα ελαττωματα και τα προτερήματα του αποφασίζει ποιές θα είναι οι πράξεις που μπορεί να κάνει κιμπάρικα και ποιές όχι και αναλόγως πράττει.

underwater · 01-03-11

Αρχική Δημοσίευση από Himela:
Θέλω πάρα πολύ να σε πιστέψω και να πω "δε μαμιέται, το παιδί δε χρειάζεται πατέρα, θα κάνω ένα μόνη μου" αλλά δεν είμαι σίγουρη και δε θα σιγουρευτώ αν δεν μου παρουσιαστούν ικανού αριθμού έρευνες από ψυχολόγους που να υποστηρίζουν αυτό που λες.

Πάντως Himela νομίζω ότι το συγκεκριμένο είναι σχετικό κι ότι όταν κάποιος "θέλει" να πιστεύει κάτι, όσες έρευνες και να του φέρουν, αν διαφοροποιούνται από το αξιακό του σύστημα δεν πρόκειται να πειστεί. Αν εσύ βαθιά μέσα σου έχεις "καταγράψει" ότι το να μεγαλώσει το παιδί χωρίς πατέρα είναι από τις μεγαλύτερες συμφορές που μπορούν να του συμβούν, ακόμα και ο Freud να έρθει να σε διαβεβαιώσει πως δεν ισχύει δε νομίζω να πειστείς.

Θα σου παραθέσω την συγκεκριμένη έρευνα, η οποία, αν και λίγο παλιά, είναι νομίζω χρήσιμη καθώς αποτελεί βιβλιογραφική ανασκόπηση πολλών διαφορετικών ερευνών που ασχολούνται με το ζήτημα και βέβαια, όπως οι περισσότερες ανασκοπήσεις, δεν παρουσιάζει τίποτα μαύρο και τίποτα άσπρο. Δίνει όμως άποψη σφαιρική. Φαντάζομαι, επειδή βρίσκεται σε ακαδημαϊκό journal δεν θα έχεις πρόσβαση ή θα σου ζητήσει να πληρώσεις. Μπορείς πάντως να διαβάσεις το abstract. Δυστυχώς, αφού βρίσκεται σε προστατευμένη περιοχή δεν δικαιούμαι να το κάνω copy-paste εδώ. Μπορείς όμως να ρωτήσεις άτομα που έχουν πρόσβαση σε ακαδημαϊκά databases (ή pm

). Εν γένει έχω διαβάσει αρκετές έρευνες, άλλες υπέρ κι άλλες κατά, αλλά νομίζω ότι η συγκεκριμένη είναι αρκετά ευκολοδιάβαστη για κάποιον που δεν είναι του χώρου και απλά θέλει να ενημερωθεί.

Subject to change · 01-03-11

Ο άνθρωπος έχει ανάγκη τον έρωτα, οπότε ένας τέτοιος γάμος μου φαίνεται ετοιμόρροπος. Αργά ή γρήγορα, κάποιος από τους 2 θα ερωτευτεί και θα επέλθει η διάλυση. Και αυτό είναι πολύ χειρότερο για το παιδί από το να έχει μάθει εξαρχής να ζει μόνο με έναν γονέα.

Και φυσικά όσους ρωτήσεις με προβληματικούς γονείς θα σου πουν ότι το προτιμούν από το να μην υπήρχαν καν οι εν λόγω γονείς: Μαζί τους μεγάλωσαν, έτσι έμαθαν, τους αγάπησαν κιόλας στην πορεία. Δεν είναι σε θέση να απαντήσουν αντικειμενικά.

katalinos · 01-03-11

Αρχική Δημοσίευση από Himela:
Και χρησιμοποιώ ξανά κάποιο παράδειγμα που είχα δώσει παλιότερα σε παρόμοιο θέμα: αν θες να πας το δεκαπενταύγουστο στην Πάρο και α) κλείσεις δωμάτιο 2 μήνες πριν ή β) δεν κλείσεις δωμάτιο και πας στα τυφλά, στην πρώτη περίπτωση μπορεί κάτι να γίνει και να το δώσουν αλλού ξέρω γω το δωμάτιο και να μείνεις στο δρόμο, και στη δεύτερη υπάρχει η περίπτωση να βρεις τελικά και να μείνεις στην τύχη. Ποια περίπτωση όμως έχει τις μεγαλύτερες ΠΙΘΑΝΟΤΗΤΕΣ να συμβεί;;;;

να τα παρατήσεις όλα και να πας για κάμπινγκ :redface:

Αρχική Δημοσίευση από lugar:
Το να συγκρίνουμε την καλύτερη περίπτωση μονογονεικής οικογένειας με την χειρότερη της "στάνταρ" οικογένειας δεν είναι δίκαιο. Και σίγουρα δεν έχω να παραθέσω καμμιά μελέτη. Όμως από αυτά που βλέπω γύρω μου, και δεν είναι λίγα μια και εκ των πραγμάτων, με 3 παιδιά, γνωρίζω πολλές οικογένειες είναι ότι α) δεν μπορείς να προβλέψεις τίποτα για κανένα γάμο και β) όταν στην μονογονεϊκή οικογένεια ο γονέας (άντρας ή γυναίκα - βλέπεις Χαούλη με έχεις εκπαιδεύσει) μεγαλώνει σωστά τα παιδιά του στην ηλικία που φαίνεται τι έκανε (δηλ. μετά την εφηβεία) όλα είναι καλά.

Όλα αυτά Χιμελίτα έχουν να κάνουν με δικές σου ενοχές, οπότε ναι, αν εσύ δεν τις λύσεις, μην κάνεις παιδιά χωρίς "πατέρα". Όμως δεν έχουν σχέση με το παιδί, το παιδί θεωρεί κανονικό περιβάλλον αυτό που μεγαλώνει, μονογονεϊκό ή "στανταρ" κι όταν φτάνει να αναρωτηθεί για άλλες μορφές οικογένειας δηλαδή μετά τα 2-3 χρόνια που κοινωνικοποιείται, αν έχει δεχτεί όση αγάπη έχει ανάγκη δεν θα νοιώσει "μισό" ή "λάθος" ή τυχερό θα νοιώθει απλώς κανονικό.

αυτή η γυναίκα είναι σοφή
(ή απλά δεν ακολουθεί κανένα άλλο ζωώδες-κοινωνικό ανθρώπινο ένστικτο παραμόνο το μητρικό)

Rempeskes · 01-03-11

Αρχική Δημοσίευση από kajira:
Όπως είπε και η αποπάνω, μπορεί να έκανα παιδί χωρίς να παντρευτώ, αλλά να παντρευτώ μόνο για να κάνω παιδι ..αποκλείεται!

...Καλά, πότε μην λες ποτέ

Μπορεί ο γαμπρός να λέγεται "Θελωπαιδίς Βαθυπλουτίδης"

katalinos · 01-03-11

Αρχική Δημοσίευση από Rempeskes:
...Καλά, πότε μην λες ποτέ Μπορεί ο γαμπρός να λέγεται "Θελωπαιδίς Βαθυπλουτίδης"

ακόμα και έτσι , αγνοείς το τόπικ <<θέλετε το παιδί σας να έχει το επίθετο του πατέρα , της μητέρας , και τα 2 ή κάποιο άλλο>>
εκτός και αν υπονοείς ότι το βαθυπλουτίδης ήταν του πατέρα του πατέρα και το θελωπαιδις της μητέρας του πατέρα
αλλά ποιός θα κράταγε το όνομα των πεθερών του ;

Ηρώ · 01-03-11

Αρχική Δημοσίευση από Himela:
Για μένα το να κάνω κάποτε παιδί και να το μεγαλώσω όσο μπορώ πιο σωστά είναι ο πρωταρχικός (αν όχι ο μοναδικός) σκοπός της ζωής μου.

Δυσκολεύομαι να σε καταλάβω.. και ειδικά αυτό το "μοναδικός" με παραπέμπει σε εμμονές και ψυχωτικές καταστάσεις.
Σου το είπε και η Δήμητρα παραπάνω, δύσκολα βάζεις τη ζωή σε καλούπια και καμιά φορά σε οδηγεί σε μονοπάτια που εσύ δε θέλεις/δεν ονειρευόσουν/δεν προγραμμάτιζες -για να μιλήσω και στη δική σου γλώσσα- να πας.

Τρεις παράγοντες μου έρχονται στο μυαλό όσον αφορά τον προγραμματισμό.
Μια σχέση δυνατή, ισορροπία και ηρεμία, μια σχετικά καλή οικονομική κατάσταση.
Με αυτή τη σειρά και μόνο.

Αν δεν έχω το πρώτο και απλά συμβιβαστώ με κάποιον μόνο και μόνο για να γίνω μάνα, θα είναι δύσκολο να έχω ισορροπία και ηρεμία και αργά ή γρήγορα θα θεωρήσω ότι είναι παιδί ΜΟΥ, ενώ το παιδί ΜΑΣ είναι αυτό που έχω κατά νου.

Oralee · 02-03-11

Αρχική Δημοσίευση από Rempeskes:
...Καλά, πότε μην λες ποτέ Μπορεί ο γαμπρός να λέγεται "Θελωπαιδίς Βαθυπλουτίδης"

Oι πιθανότητες να συμβεί κάτι τέτοιο είναι απίστευτα μικρές. Πέραν τούτου, κι αν ακόμα προέκυπτε τέτοιο θέμα, δεν θα τον παντρευόμουν για να κάνω παιδί, αλλά για τα λεφτά του, οπότε και πάλι η απάντησή μου παραμένει

Phoebe · 02-03-11

Αρχική Δημοσίευση από Himela:
Απλές ερωτήσεις: Πού είναι ο πατέρας μου μαμά; Γιατί εγώ δεν έχω πατέρα; Δε με ήθελε ο πατέρας μου; Είμαι μπάσταρδο; Αυτές είναι οι ερωτήσεις που καλείσαι να απαντήσεις.

Μπάσταρδο; Χρησιμοποιείται ακόμα αυτή η λέξη ή γυρίσαμε πίσω στην δεκαετία του '50 και δεν το κατάλαβα; :worry:

Μα το παιδί θα έχει πατέρα, εκτός και αν εσύ μιλάς για το ενδεχόμενο να πας σε μια τράπεζα σπέρματος, αν υπάρχει κάτι τέτοιο στην Ελλάδα, με αποτέλεσμα το παιδί σου να έχει για ''πατέρα'' το σπερματοζωάριο Νο 15154763, οπότε είναι πιο λογικό να σε ρωτήσει κάτι τέτοιο.

Επειδή δεν θα παντρευτεί ένα ζευγάρι που έχουν κάνει ένα παιδί μαζί, δεν σημαίνει οτι ο πατέρας, στην συγκεκριμένη περίπτωση, θα εξαφανιστεί από την ζωή του παιδιού του. Αν εξαφανιστεί μάλλον έχει γίνει λάθος επιλογή ατόμου.
Ο πατέρας μπορεί να έχει ενεργό ρόλο και το παιδί να περνάει πολύ χρόνο μαζί του σα να μένει στο ίδιο σπίτι.
Τώρα άμα εσύ αποκλείσεις τον πατέρα από το παιδί του, μόνο και μόνο επειδή δεν είσαστε παντρεμένοι, είναι άλλο θέμα και ειλικρινά δεν θα μου κάνει εντύπωση, αφού μερικοί άνθρωποι δεν σταματούν να είναι εγωιστές ακόμα και όταν γίνουν γονείς.

Νωεύς · 02-03-11

Αρχική Δημοσίευση από Phoebe:
Μπάσταρδο; Χρησιμοποιείται ακόμα αυτή η λέξη ή γυρίσαμε πίσω στην δεκαετία του '50 και δεν το κατάλαβα;

Μα το παιδί θα έχει πατέρα, εκτός και αν εσύ μιλάς για το ενδεχόμενο να πας σε μια τράπεζα σπέρματος, αν υπάρχει κάτι τέτοιο στην Ελλάδα, με αποτέλεσμα το παιδί σου να έχει για ''πατέρα'' το σπερματοζωάριο Νο 15154763, οπότε είναι πιο λογικό να σε ρωτήσει κάτι τέτοιο.

Επειδή δεν θα παντρευτεί ένα ζευγάρι που έχουν κάνει ένα παιδί μαζί, δεν σημαίνει οτι ο πατέρας, στην συγκεκριμένη περίπτωση, θα εξαφανιστεί από την ζωή του παιδιού του. Αν εξαφανιστεί μάλλον έχει γίνει λάθος επιλογή ατόμου.
Ο πατέρας μπορεί να έχει ενεργό ρόλο και το παιδί να περνάει πολύ χρόνο μαζί του σα να μένει στο ίδιο σπίτι.
Τώρα άμα εσύ αποκλείσεις τον πατέρα από το παιδί του, μόνο και μόνο επειδή δεν είσαστε παντρεμένοι, είναι άλλο θέμα και ειλικρινά δεν θα μου κάνει εντύπωση, αφού μερικοί άνθρωποι δεν σταματούν να είναι εγωιστές ακόμα και όταν γίνουν γονείς.

Είναι γεγονός ότι οι περισσότεροι πατέρες παντρεύονται, για να (ή επειδή θα) γεννήσουν κάποιες γυναίκες παιδιά. Είναι ήδη επίσης μία πραγματικότητα, ότι οι γυναίκες πλέον έχουν τη δυνατότητα να γεννήσουν παιδιά, χωρίς απαραίτητα την γνώση του σπερματοδότη. Επειδή όμως ζούμε σε συνθήκες ενός κοινωνικού συστήματος, του οποίου ο ακρογωνιαίος λίθος είναι ο εγωισμός, η εν πολλοίς εγωιστική/κτητική διαχείριση των παιδιών από τον αστικό νόμο και τη βιοτεχνολογία υπέρ της μητρότητας, δεν θα μπορούσε να μεταρυθμιστεί και προς την ανάλογη ικανοποίηση της πατρότητας; Θα μπορούσε δλδ να υπάρξει και μονογονεϊκή οικογένεια ενός πατέρα με παιδιά, που δεν θα ήταν απαραίτητο να γνωρίζουν τις ωαριοδότισσες; Προσωπικά νομίζω, ότι από τη μεριά της Βιοτεχνολογίας θα αρκούσε η κατασκευή ενός εργαστηριακού πλακούντα, για κάτι τέτοιο...Συζητώντας όμως τέτοιου βιοηθικού περιεχομένου ζητήματα, αξίζει να επισημανθεί, ότι συνήθως παραβλέπεται το αν, για τον "ερχομό στον κόσμο τούτο" θα πρέπει να συμβάλλει βασικά η αγάπη μεταξύ των γεννητώρων. Προσωπικά θεωρώ, πως, ναι. Διαφορετικά μιλάμε για "βιασμό της ανθρώπινης φύσης", ανάλογης σε συνέπειες τουλάχιστον, με τη γέννηση παιδιού/ων, μετά από σεξουαλικό βιασμό, του ενός ή του άλλου εκ των δύο :redface:

!

johnjohn · 02-03-11

Αρχική Δημοσίευση από Himela:
Επειδή ο σκοπός μου είναι να κάνω παιδιά δε θα έλεγα όχι σε κάποιο προξενιό αν περάσουν τα χρόνια απειλητικά και δεν έχω βρει κάποιον να κάνω οικογένεια. Αν και ψάχνω την αγάπη, όμως ο σκοπός μου αυτός είναι ανώτερος από την αγάπη, οπότε πιστεύω οτι θα συμβιβαζόμουν σε λιγότερη αγάπη για να πετύχω το σκοπό μου.

Σκέψου όμως να βρεις ένα άτομο με το οποίο να μην τα πας καθόλου καλά, να μην περνάς ωραία, να μην είσαι ευτυχισμένη, να ζεις με συμβιβασμούς . Θα θυσίαζες την προσωπική σου ευτυχία μόνο και μόνο για να κάνεις παιδιά;;;
Νομίζω πως το Α και το Ω είναι να τα πας καλά με το σύντροφό σου, να είσαι ευτυχισμένη και να νοιώθεις όσο το δυνταόν μεγαλύτερη πληρότητα.
Μετά αν έρθουν και τα παιδιά, δένει το γλυκό και ολοκληρώνεσαι.

Ηρώ · 02-03-11

Αρχική Δημοσίευση από johnjohn:
Σκέψου όμως να βρεις ένα άτομο με το οποίο να μην τα πας καθόλου καλά, να μην περνάς ωραία, να μην είσαι ευτυχισμένη, να ζεις με συμβιβασμούς . Θα θυσίαζες την προσωπική σου ευτυχία μόνο και μόνο για να κάνεις παιδιά;;;
Νομίζω πως το Α και το Ω είναι να τα πας καλά με το σύντροφό σου, να είσαι ευτυχισμένη και να νοιώθεις όσο το δυνταόν μεγαλύτερη πληρότητα.
Μετά αν έρθουν και τα παιδιά, δένει το γλυκό και ολοκληρώνεσαι.

Mου θύμησες μια ιστορία που είχα ακούσει κάποτε.

Στο μαιευτήριο λοιπόν μόλις μια γυναίκα έφερε στον κόσμο το παιδί της. Ο άντρας ανήσυχος από έξω βλέπει τον γιατρό και τον ρωτάει:
-"Γιατρέ πως πήγε;"
-"Το παιδί είναι αγόρι υγιέσταστο"
-"Άσ΄το το παιδί, για τη γυναίκα μου σε ρωτάω είναι καλά;"

Με απορία ο γιατρός τον ρωτάει την επόμενη μέρα:
-"Μα γιατί με ρώτησες τόσο έντονα για τη γυναίκα σου και έδειξες να μην ενδιαφέρθηκες για το παιδί σου;"
-"Δεν είναι ότι δεν ενδιαφέρθηκα γιατρέ, αλλά να το παιδί θα μεγαλώσει, θα κάνει τη ζωή του, θα φύγει από εμάς. Η γυναίκα μου θα μείνει κοντά μου για πάντα, σύντροφος ζωής."

κωστας λας · 02-03-11

οχι ποτε!! παντρευεσε επειδη αγαπας καποιον!!
αν τυχει και καννουμε και κανενα παιδι οκ

Θα παντρευόσασταν μόνο για να κάνετε παιδιά;

Επιφανές μέλος

Πολύ δραστήριο μέλος

Νεοφερμένος

Συντονίστρια

Διακεκριμένο μέλος

Συντονίστρια

Νεοφερμένος

Πολύ δραστήριο μέλος

Περιβόητο μέλος

e-steki.gr Founder

Δραστήριο μέλος

Επιφανές μέλος

Δραστήριο μέλος

Διακεκριμένο μέλος

Τιμώμενο Μέλος

Διακεκριμένο μέλος

Τιμώμενο Μέλος

Νεοφερμένος

Διακεκριμένο μέλος

Νεοφερμένος