Αρχική Forum
Νέα Δημοσίευση
Προσωπικές Συζητήσεις
Πολυμέσα - Gallery
Chat
Συνδεδεμένοι Χρήστες
Λίστα Αποκλεισμένων
Υπεύθυνοι του Forum
Chat and Fun
iSchool
04-08-12
18:48
Νεογέννητε μια φιλική συμβουλή: αν θες να μη σε παίρνουν στην πλάκα και να σου απαντούν με επιχειρήματα διάλεγε πιο σεμνούς τίτλους. Το να ισχυρίζεσαι ότι καταρρίπτεις μια οποιαδήποτε θεωρία με ένα ποστ δύο σελίδων σε ένα φόρουμ είναι απλά υπερφίαλο. Το "μερικές ακατέργαστες σκέψεις πάνω στον αναρχισμό" θα ανταποκρίνονταν πιο πολύ στην πραγματικότητα.
Επί της ουσίας τώρα: Ο αναρχισμός δεν είναι ιδεολογία. Η ιδεολογία είναι ένα κλειστό σύστημα ιδεών ο αναρχισμός δεν αποδέχεται αυθεντίες και ενέχει μια ανοικτότητα. Ο Γιόχαν Κάσπαρ Σμίτ ( πιο γνωστός με το ψευδώνυμο Μαξ Στίρνερ ) δεν αυτοπροσδιορίσθηκε ποτέ ως αναρχικός ,ήταν υποστηρικτής του ατομικισμού. Οι μαρξιστές είναι αυτοί που τον ενέταξαν στο ρεύμα του αναρχισμού για να συκοφαντήσουν τους αναρχικούς.
Ο εξεγερσιακός αναρχισμός είναι πρόσφατο ρεύμα του Αναρχισμού και αν θέλουμε να βρούμε χαρακτηριστικούς "θεωρητικούς" αυτού του ρεύματος μπορούμε να αναφέρουμε τον κοινωνιολόγο Αλφρέντο Μπονάνο. Ο Μπακούνιν παρότι σαφώς εξεγερσιακό πνεύμα που επηρέασε μεταξύ άλλων και τους εξεγερσιακούς μάλλον ως εκπρόσωπο του αναρχοσυνδικαλισμού και του αναρχοκομμουνισμού μπορούμε να τον θεωρήσουμε μέσα από τη σύγκρουση του με το Μαρξ στην Α'Διεθνή.
Οι αναρχικοί δε θεωρούν ότι το σύνολο καταπιέζει τα δικαιώματα του ατόμου. Αντίθετα θεωρούν ότι η κοινωνία προηγείται του ατόμου και άρα ακόμα και η ίδια η έννοια του ατόμου όπως και της ελευθερίας δεν νοούνται εκτός κοινωνίας. Σε αντίθεση με το γνωστό φιλελεύθερο ρητό ότι η ελευθερία του ενός σταματά εκεί που αρχίζει η ελευθερία του άλλου ο Μπακούνιν απαντά ότι η ελευθερία του ενός προϋποθέτει και επομένως μεγαλώνει όσο μεγαλώνει η ελευθερία του άλλου. Η κοινωνία δεν είναι ένα άθροισμα ατόμων που υπογράφουν ένα κοινωνικό συμβόλαιο για να ζήσουν όλοι μαζί όπως αφελώς πιστεύουν οι φιλελεύθεροι από το Ρουσσώ μέχρι το Στίρνερ. Ο άνθρωπος σημειώνει ο Μπακούνιν θυμίζοντας τον Αριστοτέλη είναι εκ φύσεως ζώο κοινωνικό. Το άτομο γίνεται “ελεύθερο άτομο” μόνο εντός του κοινωνικού πλαισίου. Αν πάρεις ένα μωρό και το αφήσεις στη ζούγκλα δε θα γίνει ελεύθερο άτομο, δε θα γίνει καν άνθρωπος, θα γίνει θηρίο. Σε καμιά περίπτωση η αναρχικοί δεν υπερασπίζονται μια άνομη κοινωνία χωρίς κανόνες που ο καθένας θα κάνει ότι θέλει. Αντίθετα μιλούν για κανόνες που θα θεσπίζονται από τα ίδια τα μέλη της κοινωνίας μέσα από διαδικασίες άμεσης δημοκρατίας. Το σύστημα οργάνωσης που οι τα περισσότερα ρεύματα του προτείνουν είναι το φεντεραλιστικό (ομοσπονδιακό).
Ο όρος αυτοδιαχείριση έχει να κάνει με τις σχέσεις παραγωγής. Στη σημερινή καπιταλιστική κοινωνία λοιπόν τα καφενεία ΔΕΝ είναι αυτοδιαχειριζόμενα! Υπάρχει ο ιδιοκτήτης του καφενείου που παίρνει τις αποφάσεις σε ο,τι αφορά τη λειτουργία του καθώς και τα πιθανά κέρδη που προκύπτουν από αυτό και οι εργαζόμενοι στο καφενείο που εκτελούν τις εντολές του αφεντικού και πληρώνονται με μισθό.
Στα αυτοδιαχειριζόμενα καφενεία που αναφέρουν οι αναρχικοί αντίθετα δεν υπάρχει η διάκριση ανάμεσα σε αφεντικό και εργαζόμενους, σε διευθύνοντες και εκτελεστές. Όλες οι αποφάσεις για τη λειτουργία του παίρνονται συλλογικά και τα πιθανά έσοδά του επίσης ανήκουν στη συλλογικότητα που το διαχειρίζεται. Υπάρχει επομένως ουσιαστικός λόγος που μπαίνει το επίθετο “αυτοδιαχειριζόμενο” μπροστά από το καφενείο...
Η ερμηνεία σου στον αναρχισμό είναι εντελώς απλουστευτική. Αν θες να δεις πως πραγματικά ερμηνεύει ο αναρχισμός τη δημιουργία της εξουσίας των εθνών και των πολιτισμών διάβασε το Εθνικισμός και Κουλτούρα του Ρούντολφ Ρόκερ ( έργο το οποίο μεταξύ άλλων έχουν εκθειάσει ο Αϊνστάιν και ο Τόμας Μαν )
Η δε κριτική σου στον αναρχισμό δεν αντέχει σε ... κριτική. Παίρνεις τη δική σου ερμηνεία της ιστορίας ως αντικειμενική αλήθεια και βάση αυτής απορρίπτεις ότι δεν της ταιριάζει. Πρώτο μεγάλο μειονέκτημα της ερμηνείας σου είναι ότι προσπαθείς να ερμηνεύσεις το κοινωνικό με όρους βιολογικού. Ο πολιτισμός δεν προκύπτει ενστικτωδώς από τη φύση. Μάλλον το αντίθετο ο πολιτισμός είναι αυτός που διαρρηγνύει τη σχέση των ανθρώπων από τη φύση και κάνει τον άνθρωπο να ξεχωρίσει από τα υπόλοιπα ζώα. Επειδή ο άνθρωπος έχει περάσει στη φάση της δημιουργίας πολιτισμού έχει μάθει να χαλιναγωγεί τα ένστικτά του. Για αυτό το λόγο οι άνθρωποι δεν έχουν ένστικτα αλλά ενορμήσεις. Η διαφορά ανάμεσα στο ένστικτο και στην ενόρμηση είναι η εξής: όταν ένα είδος ζώου υπακούει σε ένα ένστικτο το σύνολο των ζώων αυτού του είδους λειτουργεί με τον ίδιο ακριβώς τρόπο χωρίς δυνατότητα παρέκκλισης. πχ. αν παρατηρήσεις τα μυρμήγκια να μάχονται για να υπερασπίζουν τη φωλιά τους μένουν όλα στη μάχη μέχρι θανάτου. Ποτέ στην ιστορία των μυρμηγκιών δεν υπήρξε κάποιος “λιποτάκτης” για αυτό το λόγο όμως δεν υπήρξε ποτέ και κανένας ήρωας. Στις ανθρώπινες κοινωνίες μιλάμε για ήρωες στις μάχες ακριβώς επειδή ο άνθρωπος μπορεί μέσω της νόησης να επιλέξει αν θα ακολουθήσει τις ορμές του ή όχι στα ζώα αυτή η δυνατότητα επιλογής δεν υπάρχει για αυτό μιλάμε για ένστικτα.
Η ανθρωπολογία έχει αποδείξει ότι έχουν υπάρξει κοινότητες ανθρώπων χωρίς θρησκεία και χωρίς αρχηγό. Ακόμα και αν δεν είχαν υπάρξει όμως αυτό και πάλι δε θα σήμαινε τίποτα. Μέχρι την ανακάλυψη του αυτοκινήτου πουθενά σε ολόκληρο τον κόσμο και ποτέ σε ολόκληρη την ιστορία της ανθρωπότητας δεν είχε υπάρξει το αυτοκίνητο. Να όμως που κάποια στιγμή υπήρξε και με την πάροδο των χρόνων μάλιστα διαδόθηκε τόσο πολύ που σήμερα θεωρείται αυτονόητο στοιχείο της καθημερινότητας εκατομμυρίων ανθρώπων. Αν για να επιβεβαιώσουμε τι είναι ρεαλιστικό και τι ουτοπία κοιτάγαμε τι έχει κάθε φορά ήδη υπάρξει θα είχαμε μείνει ακόμα στα δέντρα να μαζεύουμε μπανάνες. Αν κάτι αποδεικνύει η ιστορία είναι ότι η “ουτοπία” του σήμερα είναι η πραγματικότητα του αύριο.
Σε κάθε μια από τις κοινωνίες που περιγράφεις υπήρχε σύγκρουση μεταξύ εξουσιαστών και εξουσιαζόμενων που μακροπρόθεσμα οδήγησε στην ανατροπή τους. Ελεύθερος και δούλος, πατρίκιος και πληβείος, γαιοκτήμονας και δουλοπάροικος, μάστορας και κάλφας, αφεντικό και εργάτης. Και πάντα οι κυρίαρχες απόψεις σε κάθε κοινωνία έτειναν να θεωρούν ως φυσική τη δομή της δικής τους κοινωνίας. Έτσι μπορούμε να δούμε πχ. τον Αριστοτέλη να ισχυρίζεται ότι η δουλεία είναι έμφυτο χαρακτηριστικό κάποιων ανθρώπων. Σήμερα φυσικά ξέρουμε ότι αυτό δεν ισχύει εξαιτίας της ιστορικής εξέλιξης τότε όμως θεωρούνταν ως αυτονόητη αλήθεια.
Δεν υπάρχουν λοιπόν κάποια έμφυτα χαρακτηριστικά σε όλους τους ανθρώπους και όλες τις εποχές που νομοτελειακά οδηγούν σε μια συγκεκριμένη οργάνωση της κοινωνίας. Αντίθετα κάθε κοινωνία έχει τη δυνατότητα να επιλέξει τον αν θα οργανωθεί έτσι ή αλλιώς. Με αυτή την έννοια καμιά θεωρία δεν μπορεί να καταρριφθεί και κανένα κοινωνικό κίνημα δεν μπορεί να απορριφθεί με βάση την επίκληση σε κάποια αναλλοίωτη φύση του ανθρώπου.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
iJohnnyCash
e-steki.gr Founder
Ο Panayotis Yannakas αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 34 ετών, επαγγέλεται Επιχειρηματίας και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 24,043 μηνύματα.
04-08-12
20:57
Μιλώντας για αναρχία δεν μπορούμε να χρησιμοποιούμε τους ίδιους όρους και ορισμούς. Είναι κάτι πραγματικά καινούριο για τους ανθρώπους, χωρίς να σημαίνει ότι καλό ή κακό. Όπως σε όλα τα σύστημα, αργά ή γρήγορα βρίσκουν έδαφος βασικές αξίες του ανθρώπου αλλιώς ψοφούν (Σταλίν κτλ). Ακόμη και στις πιο σκληροπυρηνικές μαφιόζικες "παρέες" υπάρχει αλληλεγγύη, δικαιοσύνη και ο απαιτούμενος ατομικός σεβασμός μεταξύ των μελών. Το πιθανότερο δε είναι τα μέλη να νιώθουν πιο οικεία στο περιβάλλον τους, παρά στο γενικευμένο κοινωνικό περιβάλλον με τα δικαστήρια μας, τα σχολειά μας και την μπατσαρία. Βλέπουμε λοιπόν ότι η ασφάλεια του κράτους μπορεί υπό πολλές μορφές να αντικατασταθεί και μάλιστα προς το συμφέρον του συγκεκριμένου ατόμου ή ακόμη και ομάδας ανθρώπων.
Δεν χρειάζεται σε καμία περίπτωση όλοι οι άνθρωποι ή έστω οι κάτοικοι μιας γεωγραφικής περιοχής να πιστεύουν ακριβώς στον ίδιο κώδικα ηθικής και νόμων. Σημασία έχει η κάθε ομάδα να νιώθει την απαραίτητη απόσταση από τις άλλες και παράλληλα να δέχεται τον σεβασμό. Με απλά λόγια, να βράσω τον ογκόλιθο κοινωνικής και διαχειριστικής πολυπλοκότητας που ακούει στο όνομα Ευρωπαϊκή Ένωση, όταν κάθε αξία είναι τυπική και καταρρέει μαζί με τους δείκτες των ομολόγων. Δηλαδή είσαι σε μια ομάδα που υποτίθεται ένας από τους στόχους είναι πολιτική και οικονομική αλληλεγγύη, και όταν ένα-δυο-πέντε μέλη χρεοκοπούν και η στάση της ηγεσίας είναι αυτή, τότε από τους βρικόλακες τοκογλύφους τι θα έπρεπε να περιμένουμε; Βλέπουμε λοιπόν ότι εν γένει τα καπιταλιστικά, κομμουνιστικά και αναρχικά είναι απλά η γλώσσα για την καθημερινότητα. Το θέμα είναι πως θα την ζεις την καθημερινότητα
Πάμε παρακάτω, φαντάσου το οικονομικό σήμερα. Φαντάσου έναν τεράστιο χαρτί, βάλε ένα μικρό τετραγωνάκι σε κάθε εταιρία. Ένωσε με μπλε γραμμές τα τετραγωνάκια με τα κέντρα των πόλεων, το πάχος της κάθε γραμμής θα είναι ανάλογο με το ύψος όλων των συναλλαγών των πολιτών της συγκεκριμένης πόλης με την συγκεκριμένη επιχείρηση. Ένωσε με κόκκινες γραμμές τα τετράγωνα μεταξύ τους, όπου και το πάχος και πάλι θα είναι ανάλογο με το ύψος των αντίστοιχων συναλλαγών. Καταρχάς είναι πιο πιθανό να δρούμε εταιρίες που δεν έχουν μπλε γραμμές, δηλαδή συναλλαγές με απλά και φυσικά πρόσωπα. Δεύτερον, ίσως όχι τόσο στην Ελλάδα αλλά σίγουρα σε μια οικονομία σαν αυτή της Αμερικής παρατηρούμε ότι όλο το παιχνίδι είναι μια B2B μάχη, όπου οι καταναλωτές απλά έχουν έναν "απλό" ρόλο στο ευρύτερο οικοσύστημα της συγκεκριμένης επιχείρησης. Αυτό το παιχνίδι λοιπόν στις μέρες μας για πολλές κοινωνίες έχει μεγαλύτερη σημασία από την αρένα του κράτους, πολιτικής κτλ.
Στις μέρες μας το κράτος παίζει όλο και μικρότερο ρόλο. Πολλές αρμοδιότητες μεταβιβάζονται σε μηχανισμούς που πολλές φορές είναι ξεκάθαρα αόρατη η κινητήριος δύναμη. Οι εταιρίες και επιχειρηματίες κρίνονται από το αόρατο χέρι του Adam Smith. Το πόσο ευνοϊκή θα είναι μια η κοινωνία και λοιποί άνθρωποι απέναντι σε μια εταιρία ή ακόμη και σε μια χώρα, κρίνεται από τα πολύπλοκα χρηματιστήρια. Διάβαζα ότι στο Iraq μετά από την διάλυση της κυβέρνησης, σύστησαν οι ΗΠΑ 3 εταιρίες ιδιωτικού δικαίου. Την μία δεν την θυμάμαι αλλά οι άλλες δυο ήταν υπεύθυνες για το σχεδιασμό του πολιτικού και οικονομικού συστήματος.
Εκεί που θέλω να καταλήξω είναι ότι ναι μεν μεταξύ πολιτών και κράτους υπάρχει συνήθως ένα θεσμοθετημένο σύστημα (δημοκρατία, κομμουνισμός, δικτατορία κτλ) αλλά μεταξύ των χωρών και γενικότερα στο πλανήτη γη κυριαρχεί το χάος που οφείλεις να παραδεχτείς ότι μοιάζει με αναρχία. Διάβαζα και αυτό το άρθρο, όπου πολύ περιληπτικά ο ιστορικός Peter Turchin του πανεπιστήμιου της Connecticut, εφαρμόζοντας ιστορικά δεδομένα πάνω σε μια μαθηματική φόρμουλα προβλέπει ότι το 2020 θα κυριαρχήσει η αναρχία.
Σαφώς δεν ξέρω αν η αναρχία είναι ένα ποθητό και εφικτό σύστημα. Αυτό που ξέρω με σιγουριά είναι ότι δεν είναι ένα γελοίο σύστημα όπως θέλεις να παρουσιάζεις, χλευάζοντας τα «αυτοδιαχειριζόμενα καφενεία» που παρεμπιπτόντως το point τους δεν είναι η "ελεύθερη" διαχείριση αλλά η απουσία της έννοιας ιδιοκτησίας.
Δεν χρειάζεται σε καμία περίπτωση όλοι οι άνθρωποι ή έστω οι κάτοικοι μιας γεωγραφικής περιοχής να πιστεύουν ακριβώς στον ίδιο κώδικα ηθικής και νόμων. Σημασία έχει η κάθε ομάδα να νιώθει την απαραίτητη απόσταση από τις άλλες και παράλληλα να δέχεται τον σεβασμό. Με απλά λόγια, να βράσω τον ογκόλιθο κοινωνικής και διαχειριστικής πολυπλοκότητας που ακούει στο όνομα Ευρωπαϊκή Ένωση, όταν κάθε αξία είναι τυπική και καταρρέει μαζί με τους δείκτες των ομολόγων. Δηλαδή είσαι σε μια ομάδα που υποτίθεται ένας από τους στόχους είναι πολιτική και οικονομική αλληλεγγύη, και όταν ένα-δυο-πέντε μέλη χρεοκοπούν και η στάση της ηγεσίας είναι αυτή, τότε από τους βρικόλακες τοκογλύφους τι θα έπρεπε να περιμένουμε; Βλέπουμε λοιπόν ότι εν γένει τα καπιταλιστικά, κομμουνιστικά και αναρχικά είναι απλά η γλώσσα για την καθημερινότητα. Το θέμα είναι πως θα την ζεις την καθημερινότητα
Πάμε παρακάτω, φαντάσου το οικονομικό σήμερα. Φαντάσου έναν τεράστιο χαρτί, βάλε ένα μικρό τετραγωνάκι σε κάθε εταιρία. Ένωσε με μπλε γραμμές τα τετραγωνάκια με τα κέντρα των πόλεων, το πάχος της κάθε γραμμής θα είναι ανάλογο με το ύψος όλων των συναλλαγών των πολιτών της συγκεκριμένης πόλης με την συγκεκριμένη επιχείρηση. Ένωσε με κόκκινες γραμμές τα τετράγωνα μεταξύ τους, όπου και το πάχος και πάλι θα είναι ανάλογο με το ύψος των αντίστοιχων συναλλαγών. Καταρχάς είναι πιο πιθανό να δρούμε εταιρίες που δεν έχουν μπλε γραμμές, δηλαδή συναλλαγές με απλά και φυσικά πρόσωπα. Δεύτερον, ίσως όχι τόσο στην Ελλάδα αλλά σίγουρα σε μια οικονομία σαν αυτή της Αμερικής παρατηρούμε ότι όλο το παιχνίδι είναι μια B2B μάχη, όπου οι καταναλωτές απλά έχουν έναν "απλό" ρόλο στο ευρύτερο οικοσύστημα της συγκεκριμένης επιχείρησης. Αυτό το παιχνίδι λοιπόν στις μέρες μας για πολλές κοινωνίες έχει μεγαλύτερη σημασία από την αρένα του κράτους, πολιτικής κτλ.
Στις μέρες μας το κράτος παίζει όλο και μικρότερο ρόλο. Πολλές αρμοδιότητες μεταβιβάζονται σε μηχανισμούς που πολλές φορές είναι ξεκάθαρα αόρατη η κινητήριος δύναμη. Οι εταιρίες και επιχειρηματίες κρίνονται από το αόρατο χέρι του Adam Smith. Το πόσο ευνοϊκή θα είναι μια η κοινωνία και λοιποί άνθρωποι απέναντι σε μια εταιρία ή ακόμη και σε μια χώρα, κρίνεται από τα πολύπλοκα χρηματιστήρια. Διάβαζα ότι στο Iraq μετά από την διάλυση της κυβέρνησης, σύστησαν οι ΗΠΑ 3 εταιρίες ιδιωτικού δικαίου. Την μία δεν την θυμάμαι αλλά οι άλλες δυο ήταν υπεύθυνες για το σχεδιασμό του πολιτικού και οικονομικού συστήματος.
Εκεί που θέλω να καταλήξω είναι ότι ναι μεν μεταξύ πολιτών και κράτους υπάρχει συνήθως ένα θεσμοθετημένο σύστημα (δημοκρατία, κομμουνισμός, δικτατορία κτλ) αλλά μεταξύ των χωρών και γενικότερα στο πλανήτη γη κυριαρχεί το χάος που οφείλεις να παραδεχτείς ότι μοιάζει με αναρχία. Διάβαζα και αυτό το άρθρο, όπου πολύ περιληπτικά ο ιστορικός Peter Turchin του πανεπιστήμιου της Connecticut, εφαρμόζοντας ιστορικά δεδομένα πάνω σε μια μαθηματική φόρμουλα προβλέπει ότι το 2020 θα κυριαρχήσει η αναρχία.
Σαφώς δεν ξέρω αν η αναρχία είναι ένα ποθητό και εφικτό σύστημα. Αυτό που ξέρω με σιγουριά είναι ότι δεν είναι ένα γελοίο σύστημα όπως θέλεις να παρουσιάζεις, χλευάζοντας τα «αυτοδιαχειριζόμενα καφενεία» που παρεμπιπτόντως το point τους δεν είναι η "ελεύθερη" διαχείριση αλλά η απουσία της έννοιας ιδιοκτησίας.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Νεογέννητος
Πολύ δραστήριο μέλος
Ο Νεογέννητος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 35 ετών. Έχει γράψει 848 μηνύματα.
04-08-12
21:15
Όποιος θέλει να γίνεται αρεστός στους άλλους, σίγουρα θα καθίσει και θα τους πει ό,τι θέλουν να ακούσουν. Όμως, αυτό δεν τιμά την αλήθεια ή μάλλον, την αναζήτηση της αλήθειας. Σκοπός δεν είναι να προσέχουμε την ακρίβεια των τίτλων, όσο το να εκθέτουμε τις απόψεις μας, άφοβα και ειλικρινά. Επίσης, όταν ανοίγω εγώ ή οποιοσδήποτε ένα νήμα, δεν σημαίνει ότι δεν μπορεί να γίνει διάλογος που θα αντικρούει το αρχικό θέμα του νήματος. Είμαι ανοιχτός σε κάθε διάλογο, όπως αυτός που ξεκίνησες εσύ με επιχειρήματα. Τα τρολάκια θα είναι πάντα τρολάκια, ό,τι τίτλος κι αν βάλεις, ό,τι θέμα κι αν ανοίξεις. Δεν πρόκειται να συζητήσουν σοβαρά, ειδικά σε ένα θέμα με το οποίο δεν συμφωνούν. Θα το γελοιοποιήσουν, θα εκτρέψουν την συζήτηση κ.λπ.
Αυτό είναι πολύ υποκειμενικό.
Η ιδεολογία είναι ένα αξιακό σύστημα με σαφείς κανόνες. Ακόμη κι ο αναρχισμός έχει κάποιους κανόνες που αν καταργούνταν, θα μπορούσε να αλλάξει και ολόκληρο το νόημα του αναρχισμού. Ειδάλλως δεν μιλάμε για ένα αναρχισμό, αλλά για πολλούς. Το γεγονός ότι επιδέχεται κάποιων αλλαγών, δεν σημαίνει ότι δεν έχει συγκεκριμένες βάσεις.
Αυτό που λες δεν είναι ευρέως αποδεκτό και μάλλον αποτελεί προσωπική σου γνώμη. Ναι μεν, είχαν διαφορετικές απόψεις σε πολλά σημεία όπως π.χ. ο Marx προέβλεπε ένα μεταβατικό στάδιο μεταξύ της κεφαλαιοκρατίας και μια πλήρως ώριμη κομμουνιστική κοινωνία, που περιλάμβανε ένα κράτος υπό την μορφή της δικτατορίας του προλεταριάτου (δηλ., ένα κράτος των εργαζομένων), ο Bakunin απέρριψε σθεναρά την καθιέρωση οποιουδήποτε είδους κράτους, συμπεριλαμβανομένου ενός κράτους των εργαζομένων. Ωστόσο, το γεγονός ότι ο Μπακούνιν αποβλήθηκε από τη Διεθνή Ένωση Εργαζομένων, μάλλον οφείλεται σε προσωπικές βλέψεις κι όχι τόσο ιδεολογικές διαφορές μεταξύ Μαρξ - Μπακούνιν.
Ωραία αυτά που λες, αλλά αυτές δεν είναι θέσεις των αναρχικών. Σαφώς ο Μπακούνιν υποστήριζε ότι οι άνθρωποι οφείλουν να υπακούν στους φυσικούς νόμους και σύμφωνα με αυτούς να δομήσουν την κοινωνία τους, αλλά δεν προσδιόρισε με σαφήνεια τον τρόπο, ούτε επίσης αποσαφήνισε ποιοι είναι οι φυσικοί νόμοι και ποιοι οι επίκτητοι! Ο Μπακούνιν ήταν ενάντια σε κάθε μορφή κράτους, όπως και οι ίδιοι αναρχικοί είναι ενάντια σε κάθε μορφή εξουσίας, ακόμη κι αν αυτή έχει στελεχωθεί υπό ιδανικές συνθήκες, άμεσα και δημοκρατικά από τα μέλη της κοινωνίας και υπερασπίζονται τα συνολικά συμφέροντα και μόνον. Αυτό πηγάζει από την λανθασμένη αντίληψή τους, ότι η εξουσία αποτελεί μέσο ελέγχου των μαζών και καταργεί ελευθερίες και δικαιώματα. Ωστόσο, ο πραγματικός σκοπός της εξουσίας δεν είναι αυτός. Δεν ξέρουμε καν την πραγματική ετυμολογική έννοια του "εξουσιάζω".
Έχω εξηγήσει τους λόγους που δεν εφαρμόζεται ο πραγματικός ρόλος της εξουσίας.
Από αρχαιοτάτων χρόνων, είτε έμπαινες σε πανδοχείο, είτε σε οινοποιείο κ.λπ. υπήρχε ο ιδιοκτήτης. Δεν είναι καπιταλιστικό φαινόμενο. Κι εφόσον ο ιδιοκτήτης είναι αυτός που βάζει το κεφάλαιο, συνήθως με δάνειο από τράπεζα, είναι κι αυτός που το διαχειρίζεται. Γι' αυτό στο κείμενό μου τονίζω ότι το καφενείο αυτο-διαχειρίζεται από τον ιδιοκτήτη. Ο υπάλληλος δεν άνοιξε το καφενείο, δεν πρόσφερε μερίδιο για το κεφάλαιο, έχει συγκεκριμένο ρόλο και γι' αυτόν αμοίβεται. Εάν, όπως λες, πρέπει να μοιράζονται ισότιμα τα έσοδα, τότε θα πρέπει να μοιράζονται και ισότιμα τα έξοδα. Τότε μιλάμε για συνεργάτες.
Μπήκε στη λίστα.
Τραγικό λάθος. Οι ανθρώπινες κοινωνίες φέρουν πολλά κοινά, με αυτές των ζώων, με τη διαφορά ότι ο άνθρωπος λόγω ανώτερης νοημοσύνης δημιουργεί πιο πολύπλοκες και οργανωμένες κοινωνίες. Ο κάστορας φτιάχνει μία κατασκευή - φράγμα, διότι μέχρι εκεί δύναται. Ο δε άνθρωπος, λόγω της ανώτερης νοημοσύνης του δημιουργεί πολύ πιο πολύπλοκες κατασκευές, όμως αυτό δεν σημαίνει ότι τον διαχωρίζει από την φύση.
Όταν ο άνθρωπος λιποτακτεί, το κάνει λόγω ενστίκτου επιβιώσεως. Είναι κατακριτέο, βεβαίως, γιατί εγκαταλείπει την προσπάθεια της συνολικής επιβίωσης της κοινότητας για την προσωπική του επιβίωση.
Αυτό που λες, αναιρεί αυτό που υποστηρίζεις παραπάνω, ότι ο πολιτισμός είναι η φάση που ο άνθρωπος διαρρηγνύει τη σχέση του με τη φύση. Μα, ο πολιτισμός αναπτύχθηκε μέσα στα πλαίσια της κοινωνίας. Ο κάθε λαός μέσα στην κοινωνία που δόμησε, δημιούργησε τις παραδόσεις του και τον πολιτισμό του. Το ιστορικό παράδοξο σε αυτή την περίπτωση, είναι το γεγονός ότι σε όλους τους λαούς υπάρχουν θεμελιώδη κοινά, ακριβώς γιατί υπάρχουν έμφυτα στο ανθρώπινο είδος.
Μπορείς να δώσεις ένα παράδειγμα;
Κατά τη γνώμη σου. Για πολλούς άλλους, σημαίνει πολλά...
Αυτό είναι ένα πολύ ειδικό παράδειγμα κι έχει να κάνει με την τεχνολογική εξέλιξη, απόρροια των επιστημονικών ανακαλύψεων. Ο σύγχρονος άνθρωπος θεωρεί δεδομένο το αυτοκίνητο, όμως μπορεί να ζήσει και χωρίς αυτό. Υπάρχουν και σήμερα φυλές που ζουν χωρίς αυτοκίνητα και κινητά τηλέφωνα, αλλά έχουν ακριβώς τα ίδια βασικά ένστικτα με τους ανθρώπους των αναπτυγμένων κρατών. Η τεχνολογία τιθάσευσε κάποια ένστικτά μας, όμως αυτά σε περίπτωση που η τεχνολογία χαθεί, θα επανέλθουν άμεσα, γιατί δεν χάνονται, είναι έμφυτα. Έχει αποδειχθεί σε πολλές περιπτώσεις, όπως σε ανθρώπους που εγκλωβίστηκαν για μεγάλο χρονικό διάστημα σε περιοχές με ακραίες συνθήκες.
Και πάλι αναφέρεσαι στην ουτοπία σχετικά με την εξέλιξη του σήμερα. Σίγουρα, η ύπαρξη υποβρυχίων και τα πλανητικά ταξίδια να φάνταζαν αδιανόητα πριν 100 χρόνια, όμως δεν μιλάμε για την τεχνολογική εξέλιξη, αλλά για ιδεολογίες. Σε προκαλώ να μου πεις ποια ιδεολογία έως τώρα κατάφερε να εφαρμόσει όλα όσα ευαγγελίζεται. Ποια; Σε απαλλάσσω από τον κόπο: Καμία.
Όσο ανοικτές και ευπροσάρμοστες κι αν είναι κάποιες ιδεολογίες, δεν παύουν να έχουν ένα σκληρό πυρήνα, αλλιώς αν δεν υπήρχε αυτός ο πυρήνας δεν θα μιλούσαμε για μία συγκεκριμένη ιδεολογία. Όσες παραλλαγές κι αν έχει ο αναρχισμός, γίνονται πάνω σε κάποιες βασικές θέσεις.
Κι αν ο αναρχισμός έχει κανόνες, τότε φίλε καλό θα είναι να αλλάξει όνομα (αυτό σχετικά για την εμμονή σου στον τίτλο μου).
Δεν είχε άδικο, φίλε μου. Πόσα παραδείγματα ανθρώπων έχουμε, όπου οι ΙΔΙΟΙ προτιμούν να είναι υποταγμένοι σε έναν αφέντη παρά να πολεμήσουν για την ελευθερία τους. Λίγοι ήταν οι προδότες, οι λιποτάκτες, οι παρατρεχάμενοι της εκάστοτε νέας εξουσίας;
Κι όταν ο Κάλβος έλεγε ότι "η ελευθερία θέλει αρετή και τόλμη" σε κάποιους ηχεί ρηχό και ρατσιστικό, όμως είναι η πραγματικότητα. Το υπέρτατο αγαθό του ανθρώπου, η ελευθερία, κερδίζεται με αγώνα.
Αυτό μας διαχωρίζει από τους ανθρώπους αυτούς: Εμείς ρομαντιστές, αυτοί πραγματιστές.
Σαφώς και υπάρχουν έμφυτα χαρακτηριστικά, τα οποία είναι κοινά σε όλους τους λαούς και πολιτισμούς της ανθρώπινης ιστορίας. Ο κάθε άνθρωπος οφείλει να αγωνίζεται για δικαιοσύνη, ελευθερία, αξιοπρέπεια, πολιτισμό.
Και πάντοτε πίστευα ότι ο κομμουνισμός, όπως και ο αναρχισμός ως ιδεολογίες πολλές φορές λυτρώνονται και τροφοδοτούνται από τον καπιταλισμό. Την ορθότητά τους την στηρίζουν στα εγκλήματα του καπιταλισμού. Άπαξ και καταρρεύσει διεθνώς ο καπιταλισμός, στην ουσία θα χαθούν και οι εν λόγω ιδεολογίες. Στην ουσία ο κομμουνισμός αποτελούσε μία μορφή αντίδρασης στο καπιταλιστικό σύστημα. Όσες φορές συζήτησα με κομμουνιστή, τα επιχειρήματά του περιορίζονταν στο σημερινό άθλιο καπιταλιστικό σύστημα για να δικαιώσει τις απόψεις του.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
12-08-12
19:41
Φίλε η αναζήτηση της αλήθειας είναι σοβαρή υπόθεση. Ο Αναρχισμός διδάσκεται αυτή τη στιγμή στα μεγαλύτερα πανεπιστήμια του κόσμου, δεν καταρρίπτεται με δύο σελίδες σε ένα φόρουμ.
Σαφώς και ο Αναρχισμός έχει κανόνες, αφού άλλωστε ποτέ δεν ήταν εναντίον των κανόνων όπως σου εξήγησα σε προηγούμενο ποστ. “Η αναρχία είναι τάξη” έλεγε ο Προυντόν.Δεν είναι ιδεολογία όμως γιατί δεν είναι κλειστό σύστημα ιδεών αλλά βρίσκεται σε αλληεπίδραση με την εκάστοτε κοινωνική πραγματικότητα. Από την άλλη σαφώς και υπάρχουν πολλοί αναρχισμοί. Όπως όταν χρησιμοποιεί κανείς τον όρο αριστερά μπορεί να εννοεί από σοσιαλδημοκράτες μέχρι ακροαριστερούς έτσι και ο αναρχισμός ενέχει μέσα του πολύ διαφορετικά ρεύματα και τάσεις. αναρχοσυνδικαλιστές, αναρχοκομμουνιστές, κομμουναλιστές, εξεγερσιακούς,κα.
Φίλε δεν αναφέρθηκα στους λόγους που εκδιώχθηκε ο Μπακούνιν από τη Διεθνή. Είπα ότι αν δεις τα κείμενα του Μπακούνιν κατά την αντιπαράθεση του με το Μαρξ στη διεθνή ( για το ζήτημα του κράτους, για το ρόλο που πρέπει να διαδραματίσουν τα συνδικάτα στην επανάσταση και στη μετεπαναστατική κοινωνία, για το πρόγραμμα της διεθνούς ,κα. ) συνάγεται ότι ανήκει στο αναρχοκομμουνιστικό και όχι στο εξεγερσιακό ρεύμα του αναρχισμού.
[FONT=Times New Roman, serif]Όλα όσα σου λέω είναι θέσεις του Μπακούνιν και ορισμένες μπορείς να τη βρεις και στα ελληνικά. Σαφώς και ήταν ενάντια σε κάθε μορφή κράτους ως διαχωρισμένης εξουσίας αλλά όχι σε κάθε μορφή οργάνωσης. Υποστήριζε την αμεσοδημοκρατική φεντεραλιστική οργάνωση από κάτω προς τα πάνω. Αντιτασσόμενος στην αναγκαιότητα ενός επαναστατικού κόμματος που θα οργάνωνε τη δικτατορία του προλεταριάτου πρότεινε το φεντεραλισμό ως σύστημα κοινωνικής οργάνωσης τόσο για τα σωματεία σήμερα, όσο και για το σύνολο της κοινωνικής ζωής αύριο. Πρότεινε δηλαδή την ομοσπονδοποίηση των τοπικών συνδικαλιστικών ενώσεων μέσω άμεσα ανακλητών από τη βάση εκπροσώπων. Απαντούσε έτσι και στο πρόβλημα της οργάνωσης της μεταβατικής περιόδου από το ξέσπασμα της επανάστασης μέχρι το σοσιαλισμό χωρίς την ανάγκη προσφυγής σε ένα συγκεντρωτικό κρατικό μηχανισμό. Για αυτόν τα σωματεία είναι τα κύτταρα της μελλοντικής κοινωνίας. Οι ιδέες του είχαν μεγάλη επίδραση σε αρκετά τμήματα της Διεθνούς με πιο σημαντικό το ισπανικό ( από το οποίο προέκυψε και η CNT, το ελευθεριακό συνδικάτο που πρωταγωνίστησε στην ισπανική επανάσταση του 1936 ) και αποτελούν μέχρι σήμερα το θεωρητικό υπόβαθρο στο οποίο βασίζονται τα συνδικάτα του επαναστατικού συνδικαλισμού ανά τον κόσμο.[/FONT]
Σου εξήγησα γιατί χρησιμοποιούν τον όρο “αυτοδιαχειριζόμενο καφενείο”. Όχι για να τονίσουν ότι είναι αυτόνομοι όπως έλεγες στο πρώτο ποστ σου αλλά επειδή προσδιορίζει τον τρόπο λειτουργίας του χωρίς αφεντικό που βάζει το κεφάλαιο και εργαζόμενους που πληρώνονται με μισθό. Η αυτοδιαχείριση είναι συγκεκριμένο μοντέλο οργάνωσης τόσο της παραγωγής όσο και της κοινωνίας και είχε εφαρμοστεί εκτεταμένα στην Ισπανίκή επανάσταση από το 1936 έως το 39. Από κει και ο όρος.
Το παράδειγμα που δίνω δεν αναιρεί αλλά αποδεικνύει τη διαφορά ενστίκτου που έχουν τα ζώα και ενορμήσεων που έχουν οι άνθρωποι. Η διαφορά έγκειται στο ότι δεν μπορείς να δράσεις ενάντια στο ένστικτό. Για αυτό και πάντα όλα τα μυρμήγκια πολεμούν μέχρι τέλος, όλες οι μέλισσες σε συγκεκριμένη εποχή και με τον ίδιο συγκεκριμένο τρόπο παράγουν μέλι,κλπ. Αντίθετα ο άνθρωπος έχει τη δυνατότητα να αναστοχάζεται πάνω στις δράσεις του και να επιλέγει να δράσει έτσι ή αλλιώς. Να ακολουθήσει τις ορμές του ή όχι. Αντιθέτως τα ζώα δεν έχουν τέτοια δυνατότητα. Αν όποιος λιποτακτεί το κάνει από ένστικτο αυτοσυντήρησης θα έπρεπε όλοι να λιποτακτούν. Εφόσον άλλοι λιποτακτούν και άλλοι όχι ( σε αντίθεση με τα μυρμήγκια που κανένα δε λιποτακτεί ποτέ γιατί έτσι είναι το ένστικτό τους ) πλέον δε μιλάμε για ένστικτό αλλά για συνειδητή επιλογή.
Κοίτα ένας καθηγητής μας το είχε πει στο πανεπιστήμιο ( και δεν ήταν αναρχικός, δεξιός ήταν ) δε θυμάμαι τώρα ονόματα φυλών mputi ή κάπως έτσι νομίζω. Υπάρχει το βιβλίο του ανθρωπολόγου Πιερ Κλάστρ πάντως: “κοινωνίες ενάντια στο κράτος”, εκδόσεις Αλεξάνδρεια και το "κοινωνίες μοιράσματος" που είναι συλλογικός τόμος διαφόρων ανθρωπολόγων από τις πολιτειακές εκδόσεις που αναφέρουν αρκετά παραδείγματα κοινωνιών χωρίς διαχωρισμένη εξουσία όπως των Βουσμάνων της νοτιότερης Αφρικής, των Πυγμαίων της τροπικής Αφρικής, των Εσκιμώων (Inuit) της Βόρειας Αμερικής, των Γκουαρανί της Βραζιλίας ή των Αβοριγίνων της Αυστραλίας
Φίλε το παράδειγμα με το αυτοκίνητο δε στο έδωσα για το θέμα των ενστίκτων αλλά για να σου εξηγήσω γιατί κατά τη γνώμη μου δεν έχει ιδιαίτερη σημασία αν τέτοιες φυλές υπήρξαν ή όχι. Στη θέση του αυτοκίνητου μπορείς να βάλεις ό,τιδήποτε νέο στην ιστορία της ανθρωπότητας. Ας πάρουμε για παράδειγμα τα κοινοβούλια. Πουθενά στον κόσμο η οργάνωση της κοινωνίας τον καιρό πριν τη γαλλική επανάσταση δε γινόταν με κοινοβουλευτικές διαδικασίες, εκλογές, κλπ. Να όμως που έγινε. Επομένως το ότι κάτι δεν έχει υπάρξει ποτέ μέχρι σήμερα δε σημαίνει ότι δε θα υπάρξει και αύριο. Αντίθετα όλη η ιστορία της ανθρωπότητας είναι γεμάτη από νέα συμβάντα, νέα κοινωνικά συστήματα, νέες σχέσεις, νέες αντιλήψεις,κλπ. που περιέχουν στοιχεία που δεν αποτελούν απλή ανασύνθεση αυτών που υπάρχουν ήδη αλλά προσθέτουν κάτι νέο που δεν είχε υπάρξει ποτέ μέχρι τη στιγμή που πρωτουπήρξε. Ο Αναρχισμός όπως και ο κομμουνισμός ή ο εθνικισμός δεν είναι μόνο ιδέες είναι κυρίως κοινωνικά κινήματα. Σαφώς και βασίζονται σε κάποιες ιδέες αλλά έχουν και υλική μορφή. Ναι καμιά ιδέα δεν μπορεί να εφαρμοστεί ακριβώς όπως γράφτηκε κάποτε σε κάποιο βιβλίο. Αυτό όμως δε σημαίνει ότι δεν υπάρχει εξέλιξη. Ο καπιταλισμός υπάρχει αυτή τη στιγμή ως σύστημα; Προφανώς ναι. Αν διαβάσεις όμως τους θεωρητικούς του θα δεις τεράστια απόσταση σε αυτό που περιγράφουν και σε αυτό που συμβαίνει στην πράξη. Τα πάντα λοιπόν είναι ανεφάρμοστα στο 100% Το τέλειο δεν υπάρχει. Παρόλα αυτά να που κάποτε είχαμε δούλους και τώρα δεν έχουμε. Οι σοφιστές και οι κυνικοί που μιλούσαν τότε κατά της δουλείας θα θεωρούνταν ουτοπιστές αφού πουθενά στον για αυτούς γνωστό κόσμο δεν είχε υπάρξει κοινωνία χωρίς δούλους. Για αυτό είπα ότι οι ουτοπίες του σήμερα είναι η πραγματικότητα του αύριο.
Σου είπα ότι η αναρχία είναι τάξη. Μπερδεύεις την αναρχία με την αταξία και την έλλειψη οργάνωσης. Αναρχία σημαίνει χωρίς Αρχή με την έννοια της διαχωρισμένης εξουσίας ( Authority ). Δε σημαίνει χωρίς οργάνωση, δε σημαίνει χάος. Καμιά εμμονή: μια φιλική συμβουλή σου έδωσα απλώς.
Εγώ μιλάω για τη δουλεία με την κυριολεκτική της έννοια. Ο Αριστοτέλης πίστευε ότι ο θεσμός της δουλείας υπήρχε επειδή οι δούλοι γεννιόνταν δούλοι και οι αφέντες γεννιόνταν αφέντες. Σήμερα ξέρουμε ότι αυτό δεν ισχύει.
Αν ήταν έμφυτα δε θα έβαζες το ρήμα “ οφείλει”γιατί απλά όλοι οι άνθρωποι θα δρούσαν έτσι. Από τη στιγμή που δεν δρουν σημαίνει ότι δεν είναι έμφυτα. Άλλωστε ακόμα και το τι σημαίνει δικαιοσύνη, ελευθερία, αξιοπρέπεια, κλπ. εξαρτάται από το κοινωνικό και ιστορικό πλαίσιο μέσα στο οποίο έχεις κοινωνικοποιηθεί.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
DrHouse
Διάσημο μέλος
Ο intelligentsia αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Λέκτορας και μας γράφει απο ΗΠΑ (Αμερική). Έχει γράψει 3,560 μηνύματα.
12-08-12
20:57
Η Γενικευση της Γενικευσης...
Δεν ανησυχω για τους ενηλικες,αυτοι εχουν αναπτυξει πλεον την αφαιρετικη ικανοτητα,και την ικανοτητα κρισης σε μεγιστο βαθμο απο την εφηβικη κιολας ηλικια,και μπορουν να κρινουν και να βγαλουν το συμπερασμα οτι μεγαλυτερη μαλακια δεν εχει γραφτει ποτε...με περισσοτερες ανακριβειες και βρωμερη δεξια προπαγανδα που μυριζει απο χιλιομετρα.
Αλλα τα μικρα παιδακια?Στα μικρα παιδια που η κριση δεν εχει αναπτυχθει,τι γινεται οταν διαβαζουν παρομοια κειμενα?Ανησυχω γιαυτα
Προσοχη στην αναγνωση παρομοιων κειμενων.
Αυτα απο εμενα.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
DrStrangelove
Περιβόητο μέλος
Ο DrStrangelove αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Μοντέλο. Έχει γράψει 5,311 μηνύματα.
12-08-12
21:20
Nεογέννητε γράφε σε παρακαλώ μικρότερα κείμενα. Την ουσία σου θέλουμε, όχι εκθέσεις. 'Η σπάζε τα σε τρία μέρη ή υπογράμμισε - κάνε bold κάποια τμήματα. Κουράζει.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Νεογέννητος
Πολύ δραστήριο μέλος
Ο Νεογέννητος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 35 ετών. Έχει γράψει 848 μηνύματα.
12-08-12
21:46
Σου απάντησα σ' αυτό. Αλίμονό μας, αν αποφεύγαμε την κριτική των ιδεών με την αιτιολογία ότι διδάσκονται σε πανεπιστήμια. Και ο φιλελευθερισμός διδάσκεται σε πανεπιστήμια, ωστόσο δεν είναι λίγοι εκείνοι που τον καταρρίπτουν, μεταξύ αυτών είναι και μερικά μέλη του φόρουμ τα οποία διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους όταν κάποιος απορρίπτει τον αναρχισμό...
Αν και τα διαφορετικά ρεύματα προέρχονται από την ίδια ιδεολογία, θα συμφωνήσω μαζί σου. Όντως, υπάρχουν ιδεολογικά ρεύματα που διαφέρουν ριζικώς από την αρχική ιδεολογία.
Επειδή καθόμαστε και υπεραναλύουμε το "αυτοδιαχειριζόμενο καφενείο", επισημαίνω ότι το έθεσα ως παράδειγμα για να καταδείξω την εμμονή των σύγχρονων να τονίσουν ότι είναι αυτο-οργανωμένοι. Αν το εξετάσεις από την πρακτική πλευρά, στην εποχή μας δεν είναι αυτο-οργανωμένοι και αυτόνομοι, διότι η παραγωγή δεν είναι αυτόνομη.
Ο σύγχρονος άνθρωπος έχει τιθασεύσει πολλά από τα ένστικτά του, λόγω της τεχνολογικής εξέλιξης και της υποβολής συγκεκριμένων αντιλήψεων από το υπάρχον καθεστώς. Ωστόσο, υπό συνθήκες απόλυτης ελευθερίας, ο άνθρωπος παρά την δυνατότητα στοχασμού και έρευνας, όπως σωστά αναφέρεις, θα εξακολουθεί να βασίζεται στα ένστικτά του. Στην ουσία ο άνθρωπος δέχεται αλληλεπιδράσεις από τα ένστικτα και την νόηση. Κανένα δεν αναιρεί το άλλο, το συμπληρώνει.
Όσον αφορά αυτό:
Παρέλειψες κάτι σημαντικό: Ο άνθρωπος ως κοινωνικό πλάσμα, έχει συνδέσει και πολλά πράγματα από την ύπαρξή του με την κοινωνία στην οποία είναι μέλος. Ένα από αυτά είναι το γεγονός ότι θέτει την επιβίωση της κοινότητας υπεράνω της προσωπικής του επιβίωσης. Πρόκειται περί έμφυτου αισθήματος και όχι κάποιας ιδεολογικής επιρροής. Στη σύγχρονη εποχή, θα παρατηρήσεις ότι παρουσιάζονται τα ατομικά συμφέροντα και δίκαια. Ένας άνθρωπος γαλουχημένος με αυτό το πρότυπο ζωής, οπωσδήποτε θα θέσει την προσωπική του επιβίωση υπεράνω της συνολικής επιβίωσης. Στην ουσία καταργεί το κοινωνικό υπόβαθρο του ανθρώπου.
Αρκεί να δεις την προπαγάνδα που ασκούν π.χ. οι ΗΠΑ για να στηρίξουν τα συμφέροντά τους. Όταν θέλουν να διεξάγουν ένα πόλεμο μεγάλης κλίμακας, τότε χρησιμοποιούν το αίσθημα της συνολικής επιβίωσης, του εθνικού κινδύνου. Την 11η Σεπτεμβρίου, καταγράφηκαν οι περισσότερες κατατάξεις Αμερικανών πολιτών στον στρατό... από την άλλη, ακριβώς επειδή ο καπιταλισμός είναι θέσει διεθνιστικός και δεν αναγνωρίζει σύνορα, έθνη κ.λπ. όταν θέλει να επεκταθεί, παρουσιάζει τα ατομικά δικαιώματα ως την μόνη πραγματική αξία του ανθρώπου και περιορίζει τον ρόλο της κοινωνίας σε απλό ρυθμιστή της ζωής των αστών. Πέραν αυτού, δεν έχει καμία χρησιμότητα γι' αυτούς και φυσικά γι' αυτή την κοινωνία κανείς δεν πρόκειται να θυσιαστεί.
Θα το ψάξω.
Έχεις μπερδέψει κάποια πράγματα. Η τεχνολογική εξέλιξη και τα πολιτεύματα δεν αποτελούν κοσμοθεωρίες. Δεν είναι ουτοπικό να ισχυριστούμε ότι η τεχνολογία θα εξελιχθεί σε βαθμό αδιανόητο για τα σύγχρονα δεδομένα ή ότι κάποτε θα επικρατήσει ένας τύπος πολιτεύματος παγκοσμίως. Άλλωστε, το τελευταίο δεν έχει ξανασυμβεί;
Όμως, η καθιέρωση ενός νέου κοσμοειδώλου που έρχεται σε ολική ρήξη με τον παλαιό κόσμο, φαντάζει ουτοπική.
Σου εξήγησα παραπάνω τους λόγους, όπου ο άνθρωπος δεν εκδηλώνει πολλά έμφυτα χαρακτηριστικά του.
Αυτές είναι δικαιολογίες όσων ΑΠΛΑ δεν μπορούν να επιχειρηματολογήσουν. Ο Τσόγλανος μια χαρά κουβέντα κάνει.
Άντε πήγαινε τώρα σε κάνα θέμα του ενδιαφέροντός σου, όπως "καθυστερεί να στείλει μήνυμα, γιατί;"...
Εντάξει φίλε.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
12-08-12
23:13
Η αναρχια ειναι ιδεα και οι ιδεες δεν μπορουν να καταρριφθουν ετσι απλα απο κανενα.Ανθρωποι θρεφονται απο αυτην,ανθρωποι ζουν με το ονειρο να εφαρμοστει καποτε,ανθρωποι δρουν εχοντας ως σκοπο αυτην και εσυ,εγω,ο ρεμπ δεν μπορουμε ετσι απλα με μια κουβεντα να την καταρριψουμε.
Διοτι οι ριζες της ειναι πιο βαθειες απ'οσο φανταζεσαι.
Διοτι οι ριζες της ειναι πιο βαθειες απ'οσο φανταζεσαι.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Νεογέννητος
Πολύ δραστήριο μέλος
Ο Νεογέννητος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 35 ετών. Έχει γράψει 848 μηνύματα.
12-08-12
23:21
Κι επειδή άνθρωποι ζουν με το όνειρο να εφαρμοστεί, τι σημαίνει; Κι εσύ που απορρίπτεις τη θρησκεία και τον Θεό, υπάρχουν αναρίθμητοι άνθρωποι που πιστεύουν σ' αυτά και περιμένουν την φανέρωσή Του. Το γεγονός ότι πολλοί πιστεύουν σ' αυτή την ιδέα, δεν αποδεικνύει την ορθότητά της.
Στην τελική κάθε συζήτηση είναι αποδεκτή, άσχετα πού θα οδηγήσει (σε τι αποτέλεσμα).
Αυτό σηκώνει μεγάλη συζήτηση (αν και δεν πιστεύω ότι θα γίνει ποτέ).
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
31-08-12
18:24
Άλλο απορρίπτω και άλλο καταρρίπτω
Η παραγωγή όχι το καφενείο τους ναι εφόσον λειτουργεί με τον τρόπο που εξήγησα στο προηγούμενο ποστ.
Ορίζουμε διαφορετικά το ένστικτο. Για μένα αν κάτι τιθασεύεται δεν είναι ένστικτο αλλά ενόρμηση. Εφόσον ο άνθρωπος μπορεί όμως σε αντίθεση με τα ζώα να τιθασεύσει όπως λες τα ένστικτά του τότε σε τελική ανάλυση το κοινωνικό περιβάλλον είναι αυτό που θα παίξει το σημαντικότερο ρόλο για τη δράση του και όχι κάποια δήθεν έμφυτα και αναλλοίωτα χαρακτηριστικά. Η κοινωνία προηγείται πάντοτε και ήδη των ατόμων και τα διαμορφώνει ως τον εσώτερο πυρήνα τους. Σε προηγούμενο σου μήνυμα μου είπες ότι κάποιος λιποτακτεί λόγω του ενστίκτου της επιβίωσης, τώρα μου λες ότι δε λιποτακτεί λόγω του έμφυτου αισθήματος να θέτει την επιβίωση της κοινότητας πάνω από την προσωπική του επιβίωση. Ακόμα και αν δεχόμασταν και τις δύο εκδοχές ως εν δυνάμει υπάρχουσες στον άνθρωπο ( πράγμα που δεν μπορούμε να αποδείξουμε επιστημονικά και άρα εναπόκειται στην πίστη του καθενός) είναι οι κυρίαρχες κάθε φορά κοινωνικές αξίες που βαραίνουν στην επιλογή του κάθε ατόμου. Για αυτό ένας άνθρωπος στη σύγχρονη κοινωνία που κυριαρχούν στο συλλογικό φαντασιακό οι αξίες του ατομικισμού, του ανταγωνισμού,κλπ. είναι πιο πιθανό να βάλει αυτό που αντιλαμβάνεται ως ατομικό του συμφέρον πάνω από το συλλογικό. Όχι επειδή καταργεί το κοινωνικό υπόβαθρο του ανθρώπου αλλά εξαιτίας αυτού. Εξ' αιτίας του συγκεκριμένου κοινωνικό-ιστορικού περιβάλλοντος στο οποίο κοινωνικοποιήθηκε.
Δεν είπα ότι αποτελούν κοσμοθεωρίες. Είπα ότι δεν μπορείς να προβλέψεις το τι θα συμβεί αύριο κοιτώντας απλά τι υπάρχει σήμερα και χρησιμοποίησα τα πολιτεύματα ως μορφές κοινωνικών θεσμίσεων που περιέχουν το νέο που μέχρι χτες φάνταζε ουτοπικό. Άλλο παράδειγμα θα μπορούσε να είναι η επικράτηση του χριστιανισμού , ή ακόμα και η δημιουργία νέων έργων τέχνης. Ο αναρχισμός όπως και ο κομμουνισμός και ο εθνικισμός πέρα από κοσμοθεωρίες είναι και κοινωνικά κινήματα που επηρεάζουν υλικά και όχι μόνο στο επίπεδο των ιδεών την εξέλιξη της ιστορίας. Έτσι πχ μπορεί να μην έχει εφαρμοστεί 100% το δημοκρατικό ιδεώδες αλλά σίγουρα ο διαφωτισμός έπαιξε ρόλο στη γέννηση της γαλλικής επανάστασης και την εγκαθίδρυση της αστικής δημοκρατίας.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Χρήστες Βρείτε παρόμοια
-
Τα παρακάτω 0 μέλη και 1 επισκέπτες διαβάζουν μαζί με εσάς αυτό το θέμα:Tα παρακάτω 13 μέλη διάβασαν αυτό το θέμα:
-
Φορτώνει...
