Η επικαιρότητα εν συντομία

ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΙ ΑΓΩΝΕΣ 2008 Οι αφανείς ήρωες του Πεκίνου
Περισσότεροι από δέκα χιλιάδες αθλητές και αθλήτριες βρίσκονται στο Πεκίνο για τους 29ους Ολυμπιακούς Αγώνες. Κάποιοι ξεχωρίζουν, όχι τόσο για τις διακρίσεις τους, όσο για τις προσωπικές ιστορίες τους.

του Ηλία Τάταλα
Ορισμένοι από αυτούς δεινοπάθησαν μέχρι να βρεθούν στην πρωτεύουσα της Κίνας για να δώσουν το παρών στο κορυφαίο αθλητικό γεγονός του πλανήτη. Κάποιοι το κατάφεραν με τα άφθονα χρήματα που διέθεταν. Κάποιοι άλλοι με τη δύναμη της θέλησης. Σε κάθε περίπτωση πρόκειται για τους αφανείς ήρωες των Αγώνων. Αξίζει τον κόπο να ρίξουμε τα φώτα της δημοσιότητας πάνω τους.
Ναταλί Ντι Τουά
Χώρα: Νότιος Αφρική
Άθλημα: Μαραθώνια κολύμβηση
Το 2001 η Ναταλί Ντι Τουά θεωρούταν ως το ανερχόμενο αστέρι της κολύμβησης στη Νότιο Αφρική. Η μοίρα είχε άλλα σχέδια, όταν ένα πρωινό, καθώς γυρνούσε στο σπίτι της μετά την προπόνηση, ένας οδηγός τη χτύπησε στο αριστερό πόδι. Στο νοσοκομείο οι γιατροί διαπίστωσαν ότι δεν υπήρχε άλλη λύση πέρα από τον ακρωτηριασμό. Το 2004, στους Παραολυμπιακούς της Αθήνας κατέκτησε πέντε χρυσά και ένα ασημένιο μετάλλιο, όμως ήθελε να δοκιμάσει περισσότερο τα όριά της. Κατάφερε να εξασφαλίσει τη συμμετοχή της στα 10 χιλιόμετρα της μαραθώνιας κολύμβησης (20 Αυγούστου), ενώ η χώρα της αποφάσισε να τη χρίσει σημαιοφόρο στην τελετή έναρξης. Εκεί η 24χρονη κολυμβήτρια εμφανίστηκε με τεχνητό μέλος και κέρδισε το χειροκρότημα και το σεβασμό όλου του πλανήτη.
Χιρόσι Χοκέτσου
Χώρα: Ιαπωνία
Άθλημα: Ιππασία
Η πρώτη του Ολυμπιακή εμπειρία... σημειώθηκε πριν από 44 χρόνια στους Ολυμπιακούς του Τόκιο. Παρά τα 67 χρόνια και τέσσερις μήνες που βαραίνουν την πλάτη του, ο Ιάπωνας ιππέας μόνο με γεροντάκι δεν μοιάζει. Άλλωστε, είναι καλοζωισμένος, καθώς συμπεριλαμβάνεται στη λίστα του “Forbes” με τους πλουσιότερους ανθρώπους του πλανήτη, λόγω των επιχειρηματικών του δραστηριοτήτων σε κλινικές και διαγνωστικά κέντρα. Ο Χοκέτσου είχε απωθημένο να γνωρίσει ακόμη μία Ολυμπιακή εμπειρία, καθώς το 1988 δεν κατάφερε να αγωνιστεί στους Αγώνες της Σεούλ διότι το άλογό του αντιμετώπιζε αναπνευστικό πρόβλημα. Προκειμένου να προκριθεί στους Ολυμπιακούς του Πεκίνου εγκατέλειψε το 2002 κάθε επαγγελματική του δραστηριότητα και εγκαταστάθηκε στο Άαχεν της Γερμανίας για να αφοσιωθεί στην προπόνηση της ιππικής δεξιοτεχνίας. Το μόνο του πλεονέκτημα σε σχέση με τους αντιπάλους του είναι ότι με τα πλούτη του μπορεί να αγοράσει όποιο άλογο επιθυμεί.
Αντουανέτα Τζόις Γκουέντια
Χώρα: Καμερούν
Άθλημα: Κολύμβηση
Από μία χώρα με ελάχιστη παράδοση στην κολύμβηση προέρχεται η νεότερη αθλήτρια των Ολυμπιακών του Πεκίνου. Οι επιδόσεις της 12χρονης Αντουανέτας απέχουν παρασάγγας από εκείνες των αντιπάλων της. Άλλωστε δεν έπιασε κάποιο όριο για να προκριθεί, αλλά πήρε το εισιτήριο με κάρτα ελεύθερης συμμετοχής που έδωσε η ΔΟΕ στο Καμερούν. Ξεκίνησε την κολύμβηση πριν από τέσσερα χρόνια, όταν ο πατέρας της, της έκανε δώρο για τα γενέθλιά της μία επίσκεψη σε πισίνα. Πέρσι κατάφερε να πάρει τη δεύτερη θέση στους αφρικανικούς αγώνες, στα 50 μέτρα ελεύθερο και μόλις έφτασε στο Πεκίνο δήλωσε ότι δεν θα κοιμόταν μέχρις ότου ξημερώσει η 15η Αυγούστου, για να αγωνιστεί στους προκριματικούς. Επίσης ανυπομονεί να επιστρέψει στο Καμερούν για να μοιραστεί τις εμπειρίες της με τις συναθλήτριές της.
Τέιλορ Φίνεϊ
Χώρα: ΗΠΑ
Άθλημα: Ποδηλασία
Όταν ένας έφηβος μεγαλώνει στη σκιά των γονιών του, αναμφίβολα δεν βιώνει την καλύτερη δυνατή κατάσταση. Παρ' όλα αυτά ο 18χρονος Αμερικανός ταξίδεψε στο Πεκίνο έχοντας βαριά οικογενειακή παράδοση, αφού τόσο ο πατέρας του Ντέιβις, όσο και η μητέρα του Κόνι Κάρπεντερ, είχαν κατακτήσει Ολυμπιακά μετάλλια στους Αγώνες του 1984, στο Λος Άντζελες. Ο Τέιλορ προσπαθεί να μην επηρεάζεται από το γεγονός ότι οι γονείς του τον ακολούθησαν στην Κίνα και αναμφίβολα δημιουργούνται συγκρίσεις. "Είμαι 18 ετών, κανονικός άντρας και μπορώ να τα καταφέρνω μόνος μου. Στο Πεκίνο μιλάμε μόνο τηλεφωνικά", διευκρίνισε πριν από λίγες ημέρες. Πάντως, πρόσθεσε ότι θα διεκδικήσει με όλες του τις δυνάμεις ένα μετάλλιο στο ατομικό πουρσουίτ, για να δώσει χαρά στον πατέρα του που υποφέρει από τη νόσο του Πάρκινσον, αλλά συνεχίζει να τον ακολουθεί.
Οξάνα Τσουσοβίτινα
Χώρα: Γερμανία
Άθλημα: Ενόργανη γυμναστική
Σε ηλικία 34 ετών οι περισσότερες αθλήτριες της γυμναστικής θεωρούνται συνταξιούχες, όμως για την Τσουσοβίτινα τα δεδομένα είναι διαφορετικά. Το 1992 κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο στο ομαδικό με την ομάδα της Κοινοπολιτείας, ενώ στους Ολυμπιακούς της Αθήνας αγωνίστηκε με τα χρώματα της πατρίδας της, του Ουζμπεκιστάν, χωρίς να διακριθεί. Εκείνη την περίοδο έμαθε ότι ο γιος της, Άλισερ πάσχει από λευχαιμία. Αποφάσισε να εγκατασταθεί μόνιμα στη Γερμανία, για τις θεραπείες του παιδιού της και το 2006 πήρε τη γερμανική υπηκοότητα. Ο μικρός Άλισερ ξεπέρασε σε μεγάλο βαθμό το πρόβλημα και έτσι η Τσουσοβίτινα ξαναμπήκε στους αγώνες και κατέκτησε την έκτη θέση στο άλμα, στο περσινό παγκόσμιο πρωτάθλημα. Στο Πεκίνο έδειξε ότι το ταλέντο χρόνια δεν κοιτά, αφού προκρίθηκε στον τελικό του αγωνίσματος.
Μπερναντέντ Μπάτζκο
Χώρα: Ουγγαρία
Άθλημα: Τζούντο
Η μικρόσωμη τζουντόκα θα φύγει από το Πεκίνο έχοντας κατακτήσει την έβδομη θέση στην κατηγορία των -57 κιλών, όμως η ίδια θεωρεί επίτευγμα ότι κατάφερε να πάρει μέρος στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Πριν από τέσσερα χρόνια στην Αθήνα υπέστη κάταγμα στο δεξί πόδι και αποχώρησε. Μόλις ξαναμπήκε στις προπονήσεις, ένα χρόνο αργότερα, έχασε τη μητέρα της από την ανίατη νόσο. Αφού ξεπέρασε το σοκ ξαναμπήκε στα τατάμι, αλλά η τύχη ήταν και πάλι εναντίον της. Εσπασε το αριστερό πόδι της, αλλά ευτυχώς για την ίδια γλίτωσε την εγχείρηση. Την άνοιξη του 2007 ξεκίνησε και πάλι προπονήσεις με στόχο το παγκόσμιο πρωτάθλημα του Ρίο ντε Τζανέιρο που έδινε την Ολυμπιακή πρόκριση. Τα πράγματα δεν εξελίχθηκαν κατ' ευχή, καθώς προσβλήθηκε από μία ασθένεια στο στομάχι. Τελικά κατάφερε να αγωνιστεί στο Ρίο και να κερδίσει το χάλκινο μετάλλιο. Στο Πεκίνο βγήκε ολοκληρωτικά από το τούνελ.
Μπούντινγκ Χεμ
Χώρα: Καμπότζη
Άθλημα: Μαραθώνιος
Οι κορυφαίοι αθλητές της χώρας, στους οποίους συμπεριλαμβάνεται ο Χεμ, μοιράζονται δύο δωμάτια κάτω από τις κερκίδες του εθνικού σταδίου. Ο ίδιος θεωρείται ως ο φτωχότερος από τους μαραθωνοδρόμους που θα τρέξουν στις 24 Αυγούστου στο τελευταίο αγώνισμα των Ολυμπιακών Αγώνων. Το μηνιαίο επίδομα των 50 δολαρίων ίσα που αρκεί για να καλύπτει τις βασικές του ανάγκες και σ' αυτές δεν περιλαμβάνεται η αγορά αθλητικών παπουτσιών. Η ενδεκαμελής οικογένειά του δεν μπορεί να τον στηρίξει οικονομικά, αλλά μόνο ηθικά, όπως λέει ο ίδιος με ένα πικρό χαμόγελο. Ουκ ολίγες φορές αναγκάστηκε να προπονηθεί χωρίς παπούτσια. "Δεν παραπονιέμαι. Όταν κοιμάμαι ονειρεύομαι ότι αγωνίζομαι για τη χώρα μου στους Ολυμπιακούς Αγώνες και νιώθω περήφανος. Αισθάνομαι ότι μπορώ να κάνω κάτι για την πατρίδα μου. Κανείς άλλος δεν μπορεί, μόνο εγώ" δήλωσε πριν τους αγώνες.
Ξεχωριστές και οι περιπτώσεις των Γιουσούφ Ομάρ, Ζιάντ Ρίτσα και Έρικ Σαντό, όπου φανερώνεται πόσο ισχυρή μπορεί να είναι η δύναμη της θέλησης.
Σαμίγια Γιουσούφ Ομάρ
Χώρα: Σομαλία
Άθλημα: Στίβος
Σε μία από τις πιο ταλαιπωρημένες χώρες του πλανήτη, από τη βία και την πείνα, είναι επίτευγμα για μία γυναίκα να κάνει αθλητισμό, ειδικά όταν η μουσουλμανική εθνοφυλακή θεωρεί ότι τα θηλυκά δεν πρέπει να αθλούνται. Η 16χρονη Σαμίγια, κόρη αθλήτριας και αγνώστου πατρός, αψήφησε τις προειδοποιήσεις φίλων και γνωστών και αφιερώθηκε στα 200 μέτρα του στίβου φροντίζοντας να καλύπτει πλήρως το σώμα της στους αγώνες. "Στη χώρα μου αν μια γυναίκα φαίνεται πως διασκεδάζει είτε ακούγοντας μουσική, είτε κάνοντας αθλητισμό, θεωρείται διεφθαρμένη. Πολλοί μου είπαν ότι δεν θα καταφέρω να παντρευτώ. Εγώ όμως ξετρελάθηκα από τη χαρά μου, όταν έμαθα ότι μπορώ να εκπροσωπήσω τη χώρα μου τρέχοντας στα 200 μέτρα στους Ολυμπιακούς Αγώνες" είπε η ίδια πριν πάρει το αεροπλάνο για το Πεκίνο. Όσο για τους στόχους της; "Μάλλον δεν θα κατακτήσω μετάλλιο. Ίσως να τα καταφέρω στο Λονδίνο, μετά από τέσσερα χρόνια".
Ζιάντ Ρίτσα
Χώρα: Λίβανος
Άθλημα: Σκοποβολή
Γεννήθηκε πριν από σαράντα χρόνια και μεγάλωσε στη Βηρυτό μέσα στο θόρυβο από τις σφαίρες του εμφυλίου πολέμου που διήρκεσε από το 1975 έως το 1990. Για να ζήσει εργάζεται σε αντιπροσωπεία αυτοκινήτων και επρόκειτο να αγωνιστεί την Παρασκευή στο σκιτ, αλλά ο ίδιος έλεγε ότι με βάση τις συνθήκες προετοιμασίας του και μόνο το γεγονός ότι συμμετέχει στους Ολυμπιακούς αποτελεί επιτυχία. "Τα προηγούμενα χρόνια, στη χώρα μου όλοι είχαν όπλο, όχι όμως επειδή τους άρεσε η σκοποβολή", δήλωσε χαρακτηριστικά και πρόσθεσε ότι "εγώ το μόνο που ζητώ είναι η ειρήνη. Η σκοποβολή είναι απλώς ένα χόμπι". Λόγω της έντασης στις σχέσεις της χώρας του με το Ισραήλ, από το 2006 δεν μπορούσε να προμηθευτεί σφαίρες από την αγορά των ΗΠΑ ή της Ρωσίας και αναγκαστικά στράφηκε στη λύση της Κύπρου. Το μεγάλο του πρόβλημα όμως, την τελευταία διετία, ήταν ότι δεν είχε δυνατότητα προπόνησης, καθώς ο στρατός δεν επέτρεπε σε κανέναν να οπλοφορεί.
Έρικ Σαντό
Χώρα: ΗΠΑ
Άθλημα: Κολύμβηση
Όταν ένας Αμερικανός κολυμβητής μένει εκτός μεταλλίων σε Ολυμπιακούς Αγώνες συνήθως δεν μπορεί να θριαμβολογεί. Στην περίπτωση του 24χρονου Σαντό, η 10η θέση που κατέκτησε στα 200 μέτρα πρόσθιο πριν λίγες μέρες, αποτελεί επιβράβευση ανυπολόγιστου μεγέθους. Πριν δύο μήνες έμαθε ότι πάσχει από καρκίνο στους όρχεις, αλλά προτίμησε να αναβάλει την αναγκαία επέμβαση προκειμένου να αγωνιστεί στους Ολυμπιακούς. Στο Πεκίνο, όλα τα μέλη της αμερικάνικης αποστολής είχαν να πουν μόνο καλά λόγια, ενώ με την περήφανη στάση του κέρδισε το σεβασμό των αντιπάλων, κάτι που φαινόταν μόλις τελείωνε τις κούρσες του. Εντός των ημερών θα υποβληθεί στις ΗΠΑ σε αφαίρεση όγκου και δηλώνει ευτυχισμένος επειδή κατάφερε να εμπνεύσει ανθρώπους που αντιμετωπίζουν ανάλογα προβλήματα.

Click για ανάπτυξη...

Αρχική Δημοσίευση από Γίδι:

Όσοι έχετε Facebook μπορείτε να δηλώσετε τη συμπαράστασή σας... ελπίζω να το δει η οικογένειά του.
Δείτε εδώ.

Click για ανάπτυξη...

Αρχική Δημοσίευση από Rempeskes:

Σώθηκες ρε Τσιπ, όλοι τα ίδια κάνουν.
Και οι δικοί μας.
Τέσπα.

Click για ανάπτυξη...

Η Φώφη Γεννηματά παλεύει με τον καρκίνο.

Ήταν Ιούνιος του 1984 όταν η Φώφη Γεννηματά, προτού καλά καλά πατήσει τα είκοσί της χρόνια, πληροφορήθηκε πως η πολυαγαπημένη της μητέρα Κάκια, σε ηλικία 43 χρόνων τότε, έπασχε από καρκίνο του μαστού. Η μητέρα της χειρουργήθηκε και πάλεψε με την ασθένεια δέκα χρόνια...

Τον περασμένο Ιούνιο έμελλε η ίδια η Φώφη Γεννηματά, βαδίζοντας στα 43 της, να έλθει αντιμέτωπη ακριβώς με την ίδια ασθένεια. Ειρωνεία της τύχης ή παιχνίδια της ζωής; Όπως και να έχει, ήταν πια η ώρα της Φώφης να δώσει τη δική της μεγάλη μάχη. Αυτό και έπραξε. Μόλις οι τακτικές εξετάσεις που έκανε λόγω κληρονομικού ιστορικού έδειξαν καρκίνο στον δεξιό μαστό, υποβλήθηκε σε επιτυχή χειρουργική επέμβαση στο Νοσοκομείο Ερρίκος Ντυνάν. Αμέσως μετά ταξίδεψε στη Νέα Υόρκη και εισήχθη στο Νοσοκομείο Μεμόριαλ για να ακολουθήσει την κατάλληλη θεραπευτική αγωγή. Δεν ήταν άλλωστε η πρώτη φορά που έμπαινε στο Μεμόριαλ. Το είχε κάνει και στο παρελθόν, με την περιπέτεια της υγείας του πατέρα της. Στη διάρκεια του αγώνα της κατά του καρκίνου, η Φώφη κατάφερε να συγκινήσει το πανελλήνιο δημοσιοποιώντας το πρόβλημα της υγείας της. Άλλωστε, θεωρεί ότι «πρέπει να μιλάμε μεταξύ μας γι΄ αυτά τα πράγματα. Η σιωπή δεν ωφελεί σε τίποτα». Οι γιατροί λένε τώρα ότι είναι απολύτως καλά, σημασία όμως έχει πώς αισθάνεται η ίδια. «Νιώθω πολύ καλά», επισημαίνει με φωνή που δείχνει πως πιστεύει αυτό που λέει. Την καλή ψυχολογική της κατάσταση αποδίδει κυρίως στη στήριξη που είχε από το στενό οικογενειακό περιβάλλον της. «Βεβαίως, έχω απίστευτη υποστήριξη από τον άνδρα μου και χωρίς την δική του παρουσία, αγάπη και πίστη δεν ξέρω αν θα μπορούσα να αντεπεξέλθω σε αυτή την περιπέτεια», εξηγεί.Στη Σκύρο. Τον τελευταίο μήνα η Φώφη Γεννηματά προσπαθεί να δραπετεύσει απ΄ όλα αυτά και ξεκουράζεται μαζί με την οικογένειά της στο νησί από το οποίο κατάγεται ο σύζυγός της Ανδρέας Τσούνης, στη Σκύρο. Ζωή απλή, μαζί με τα παιδιά, από το πρωί στη θάλασσα. Ό,τι ζητάει δηλαδή ένας απλός άνθρωπος. Μια ήρεμη οικογενειακή ζωή...

Πώς είναι όμως να ζεις με τον καρκίνο; «Είμαι ένας άνθρωπος που βρέθηκα και από τις δύο πλευρές, και από την πλευρά εκείνου που συμπαραστέκεται στους γονείς του (μάνα και πατέρας χτυπήθηκαν από τον καρκίνο) και από την πλευρά εκείνου που παλεύει με τη νόσο. Με τη μητέρα μου ήμασταν πολύ δεμένες και μαζί με την αδελφή μου, της σταθήκαμε. Πηγαίναμε για θεραπείες και κάναμε σχέδια για το καλοκαίρι και το μέλλον. Η μητέρα μου ποτέ δεν διαμαρτυρήθηκε για την ασθένειά της. Πάλεψε 10 χρόνια με αυτήν και δεν την ακούσαμε ούτε μία ημέρα να λέει πως δεν είναι καλά». Το ίδιο και η αδελφή της μητέρας της. Χτυπήθηκε από την ίδια ασθένεια και σήμερα, ύστερα από 17 ολόκληρα χρόνια είναι καλά. «Είναι παράδειγμα ελπίδας», λέει συγκινημένη η Φώφη Γεννηματά, ενώ απαντώντας στο ερώτημα που της υποβάλλουν πολλοί φίλοι της για το πώς αντέχει, λέει: «Μα, πώς να το βάλω κάτω;».

«Κάνω σχέδια». Τι κάνει λοιπόν η Φώφη Γεννηματά για να υπερβεί την ασθένειά της; «Προσπαθώ να κάνω σχέδια. Σημασία έχει να μην το βάλεις κάτω, να μην ηττηθείς στην καθημερινότητα, να μη ζεις συνέχεια κάτω από τη σκέψη τού τι χειρότερο μπορεί να συμβεί. Αυτή είναι η ιδιαιτερότητα με τον καρκίνο. Και αυτό δεν είναι εύκολο. Θέλει πολλή προσπάθεια, αυτοέλεγχο, υποστήριξη από το περιβάλλον σου και αυτό είναι το πιο σημαντικό για μένα».

Πιστεύει πως έχουν γραφεί κατά καιρούς υπερβολές για τον καρκίνο του μαστού. «Μία στις οκτώ γυναίκες αντιμετωπίζει αυτό το πρόβλημα. Δεν μιλάνε όμως. Υπάρχουν ταμπού. Βρήκα γυναίκες που θέλησαν να μου δώσουν κουράγιο και μοιράστηκαν μαζί μου το πώς ένιωθαν. Είναι σημαντικό να μοιραστείς με ανθρώπους που έχουν περάσει αυτή την ιστορία. Το μήνυμα είναι ότι δεν πρέπει να το βάζουμε κάτω. Το παν, πέρα από την επιστήμη, είναι η ψυχολογική κατάσταση της ίδιας της γυναίκας».

Η πολιτική και τα αξιώματα. Οι περιπέτειες της ζωής ασφαλώς δεν αναστέλλουν την ενασχόληση με τα κοινά: «Δεν θα αλλάξει κάτι σε σχέση με την πολιτική. Θα συνεχίσω. Θα είμαι παρούσα τον Σεπτέμβριο παντού», εξηγεί η κ. Γεννηματά. Βεβαίως, τον τελευταίο χρόνο δεν της έτυχαν και λίγα. Παραιτήθηκε από τη θέση της υπερνομάρχου για να τεθεί επικεφαλής του ψηφοδελτίου επικρατείας του ΠΑΣΟΚ και βρέθηκε εκτός ψηφοδελτίου, αφού πριν από τις εκλογές ο Άρειος Πάγος έκρινε αντισυνταγματική την κάθοδό της. Κάποιοι συνταγματολόγοι πιστεύουν ότι θα έχει πρόβλημα και ως πιθανή υποψήφια στις επόμενες βουλευτικές εκλογές. Μετά την απογοήτευση, ήρθε όμως η επιβεβαίωση. Στο Συνέδριο του ΠΑΣΟΚ εξελέγη πρώτη σε σταυρούς στο Εθνικό Συμβούλιο του Κινήματος. Κάποιοι σύντροφοί της δεν είδαν όμως με καλό μάτι την εκτίναξή της στην κομματική επετηρίδα και την «τιμώρησαν» δυσκολεύοντας λίγες ημέρες μετά την εκλογή της στο Πολιτικό Συμβούλιο του ΠΑΣΟΚ. «Ματαιοδοξία». Σήμερα δείχνει πως αδιαφορεί για όλα αυτά και με απόλυτη ηρεμία διευκρινίζει: «Αυτή τη στιγμή δεν είμαι σε θέση να πω ότι κάνω όνειρα σε σχέση με υποψηφιότητες. Είναι μια ματαιοδοξία που δεν μου χρειάζεται. Θα συνεχίσω να ασχολούμαι, θα επανέλθω σε άλλη ισορροπία χρόνου και αφοσίωσης. Δεν με ενδιαφέρουν καθόλου τα αξιώματα και οι θέσεις. Το μόνο όνειρο που θέλω να κάνω τώρα, είναι να δω τα παιδιά μου να μεγαλώνουν. Ξέρετε, όταν περνάς τέτοιες περιπέτειες στη ζωή, δίνεις αξίες, θέλεις να αγωνιστείς πραγματικά για τα προβλήματα του κόσμου. Και η ποιότητα της πολιτικής ζωής και αυτού που βγάζει η Ελλάδα τώρα μας πληγώνει όλους. Κάνοντας σύγκριση με τους Ολυμπιακούς του 2004 και την υπερηφάνεια μας και βλέποντας πού είμαστε σήμερα, σε κλίμα απαξίωσης πολιτικής, διαφθοράς, σκανδάλων, αυτό σε πνίγει όταν είσαι νέος άνθρωπος. Αρνούμαι να δεχθώ αυτή την πραγματικότητα ως πραγματικότητα για την Ελλάδα. Θέλω να το ανατρέψω αυτό και μέσα από το ΠΑΣΟΚ μπορώ να το πετύχω». Ο Γιώργος Γεννηματάς. Για την Φώφη Γεννηματά, η πολιτική είναι βιώματα της ζωής της που δεν μπορεί να απαρνηθεί. Θυμάται πως μετά τον θάνατο του πατέρα της Γιώργου Γεννηματά, όταν κάποιος της είπε: «Τώρα να συνεχίσεις εσύ», εκείνη αντέδρασε έντονα. «Σχεδόν δεν ήθελα να τον ξαναδώ», λέει. Πίστευε ότι ήταν κεφάλαιο που έκλεισε. «Το θεώρησα ιεροσυλία», αναφέρει. Αργότερα διετέλεσε πρόεδρος για πολλά χρόνια του Ομίλου «Γ. Γεννηματάς», όπου «ο κόσμος ζητούσε από εμάς να συνεχίσουμε. Άνθρωποι που μεγάλωσαν δίπλα του και διαπαιδαγωγήθηκαν από αυτόν. Δεν είχα το δικαίωμα να βάλω τέλος σε αυτό. Ο πατέρας μου συνεχίζει να ζει μέσα από ανθρώπους που πίστεψαν σε αυτόν». Έτσι, έξι χρόνια μετά τον θάνατό του, η Φώφη Γεννηματά άλλαξε γνώμη και το 2000 έθεσε υποψηφιότητα και εξελέγη βουλευτής Α΄ Αθηνών με το ΠΑΣΟΚ. «Δεν είχα το δικαίωμα να μη συγκινηθώ η ίδια αφού είχαν συγκινηθεί άλλοι», τονίζει.

Μιλώντας με θαυμασμό για τον Γ. Γεννηματά αναφέρει ότι δημιούργησε σχολή για πολιτική. «Ο Γεννηματάς άφησε κληρονομιά στο ΠΑΣΟΚ και στην Ελλάδα, μια ζωή προσφοράς, ήθους και εντιμότητας είναι πρότυπο για μένα. Είναι πρότυπο ζωής για την καθημερινότητά μου, τον τρόπο που ζω και πολιτεύομαι. Ιδιαίτερα αυτήν την εποχή, είναι και ζητούμενο».

Παρ΄ όλα αυτά όταν τελείωνε το Λύκειο Φιλοθέης και έδινε εξετάσεις, ενώ είχε τρομερή έφεση στα Μαθηματικά, «αρνήθηκα να πάω στο Πολυτεχνείο για να μη γίνω πολιτικός μηχανικός, να μην κάνω τη δουλειά του πατέρα μου. Δεν το άντεχα αυτό ως λογική». Τελικώς, πέρασε στο Πολιτικό Τμήμα της Νομικής «κατά τύχη». «Ήθελα να μπω στη Φιλοσοφική και δεν έγραψα πολύ καλά αν και ήμουν άριστη μαθήτρια Μερικές φορές, ο παράγων τύχη τα φέρνει έτσι».

Πάντως η ίδια δεν πρόκειται να παροτρύνει τα παιδιά της να ασχοληθούν με την πολιτική, λέει. Εκτός εάν το θελήσουν από μόνα τους. «Η μεγάλη με ρώτησε πριν από καιρό, “μαμά, θα στενοχωρηθείς αν δεν κάνω τη δουλειά που κάνεις εσύ;”, και γέλασα πολύ», αναφέρει.

Τι λέει ο σύζυγος για τη σχέση της Φώφης με την πολιτική; «Α, ο Ανδρέας είναι οδοντίατρος, δεν έχει σχέση με την πολιτική. Αυτό είναι αρκετά εξισορροπητικό. Είναι βαθύτατα πολιτικοποιημένος, αλλά ασχολείται μόνο με τον συνδικαλισμό στους οδοντιάτρους».

«Δούλεψα για το κόμμα πολύ σκληρά εις βάρος της προσωπικής μου ζωής»

Μητέρα τριών παιδιών η Φώφη Γεννηματά παίρνει μεγάλη δύναμη από την παρουσία τους. Η μεγαλύτερη, η Αμαλία, 11 χρόνων, «είναι η μόνη που ξέρει τι έχει συμβεί. Και έχουμε κουβεντιάσει τα πάντα». Τα μικρότερα, ο Γιώργος, 4 χρόνων, και η Κατερίνα 2,5, δεν βρίσκονται ακόμη σε ηλικία για να καταλάβουν. «Έτσι είναι καλύτερα» πιστεύει. Το σίγουρο είναι ότι η πρόσφατη περιπέτειά της την έκανε να αναθεωρήσει πολλά πράγματα για την προσωπική της ζωή. «Αυτό που έχει σημασία είναι ότι τα παιδιά έχουν ανάγκη τη δική μου παρουσία» αναφέρει η κ. Γεννηματά. «Προσπαθώ να επανορθώσω για τις υπερβολές του παρελθόντος», λέει κάνοντας την αυτοκριτική της μάνας. «Δούλεψα για το κόμμα πολύ σκληρά, υπερβάλλοντας, εις βάρος της προσωπικής μου ζωής και των δυνάμεών μου. Ήμουν 15 ώρες περιοδεία στη Χαλκιδική, αμέσως μετά στη Θράκη και την Κρήτη.

Μπορούσε να περάσει μία εβδομάδα χωρίς να δω τα παιδιά.

Αυτές οι υπερβολές δεν χρειάζονται. Όταν περνάς τέτοιες περιπέτειες ιεραρχείς τα πράγματα και βλέπεις ότι αυτό που αξίζει είναι οι άνθρωποι που μας αγαπούν». Τώρα πια στη ζυγαριά της Φώφης τα πράγματα μπαίνουν πολύ διαφορετικά. Θυμάται πως «το μωρό, η μικρή Κατερίνα, ήταν 20 ημερών όταν ο Γ. Παπανδρέου ανακοίνωσε την υποψηφιότητά μου για την υπερνομαρχία. Ουσιαστικά την ξανασυνάντησα τα Χριστούγεννα όταν είχε φτάσει δέκα μηνών!» τονίζει, ενώ ως ένα ακόμη δείγμα των υπερβολών που έκανε αναφέρει και το εξής:

«Πέρυσι ήμασταν για διακοπές στη Σκύρο. Άρχισαν όμως οι πυρκαγιές, τους άφησα μόνους και γύρισα πίσω».


«Ευχαριστώ όλους όσους με στήριξαν»

Σ΄ αυτές τις δύσκολες ώρες η Φώφη Γεννηματά αισθάνεται την ανάγκη να ευχαριστήσει μέσω των «ΝΕΩΝ» όλους όσους τη στήριξαν. Με ένα τηλεφώνημα, ένα γράμμα, ένα δώρο, ένα απλό κλείσιμο του ματιού.

Γνωστούς και αγνώστους. «Βλέπεις ποιοι είναι πραγματικά δίπλα σου από αγάπη, με πραγματική διάθεση να σε στηρίξουν. Ποιοι παίρνουν αποστάσεις και ποιοι είναι κατά συνθήκη κοντά. Αυτά φαίνονται. Αυτό για μένα είναι πολύ μεγάλη στήριξη. Οι φίλοι ήταν πολύ περισσότεροι από αυτούς που περίμενα. Άγνωστοι απλοί άνθρωποι που δεν ξέρω τα ονόματά τους. Και πολλοί νέοι. Με έχει εντυπωσιάσει. Δεν το φανταζόμουν. Μάλλον έχουμε αδικήσει τη νεολαία μας, δεν υπάρχει ατομικισμός στην εποχή μας. Έχω δεχτεί ανθρώπινα μηνύματα και κάρτες και τηλεφωνήματα και από ανθρώπους όλων των κομμάτων, από τον πρωθυπουργό, υπουργούς, τον πρόεδρο, που «μού στάθηκε πάρα πολύ. Η στήριξη του προέδρου στην περιπέτειά μου ήταν όχι μόνο συναισθηματική αλλά πολύ αποτελεσματική». Και εντυπωσιακή η στήριξη της ομογένειας. Από το ΠΑΣΟΚ της Νέας Υόρκης και από την Κύπρο».

ΤΑ ΝΕΑ

Click για ανάπτυξη...

Προβληματισμό προκαλεί στην αστυνομία η καταγγελία ενός 19χρονου τουρίστα ότι έπεσε θύμα ξυλοδαρμού σε νυχτερινό κέντρο της Πάρου.

Σύμφωνα με την αστυνομία, ο 19χρονος μέθυσε και ξάπλωσε σε ένα τραπέζι ενός κλαμπ της Παροικιάς. Υπάλληλοι του καταστήματος του ζήτησαν να φύγει αμέσως, εκείνος υπάκουσε και αποχώρησε από το μαγαζί παρέα με δύο φίλους του.

Όπως όμως καταγγέλλει ο ίδιος ο 19χρονος, επειδή όταν έφυγε έβριζε, εύσωμος σερβιτόρος του μαγαζιού του επιτέθηκε, με αποτέλεσμα ο νεαρός να μεταφερθεί στο νοσοκομείο με εξάρθρωση στο αριστερό γόνατο.

Ντόπιοι καταγγέλλουν ότι ο ίδιος άνδρας έχει επιτεθεί και στο παρελθόν σε θαμώνες του μαγαζιού.

Ο υπάλληλος του νυχτερινού κέντρου συνελήφθη και οδηγήθηκε με την αυτόφωρη διαδικασία στην εισαγγελία της Σύρου.

ΣΚΑΪ

Click για ανάπτυξη...

Αιματηρή συμπλοκή αλλοδαπών με 12 τραυματίες σημειώθηκε το απόγευμα της Παρασκευής στο κέντρο της Αθήνας.

Τα επεισόδια ξεκίνησαν λίγο μετά τις 5 το απόγευμα όταν αλλοδαποί διαφόρων εθνικοτήτων συγκεντρώθηκαν στις οδούς Μενάνδρου και Σοφοκλέους προκειμένου, όπως αναφέρουν πληροφορίες, να λύσουν θρησκευτικές διαφορές. Οι ίδιες πληροφορίες σημειώνουν ότι η πλειονότητα των συγκεντρωμένων ήταν μετανάστες από τη Σομαλία, οι οποίοι έφεραν αιχμηρά αντικείμενα, όπως σπαθιά και χατζάρες.
Από τη συμπλοκή τραυματίστηκαν 12 άνθρωποι, ενώ αστυνομικός καταδιώχθηκε από αλλοδαπό- που κρατούσε σπαθί και τσεκούρι- με αποτέλεσμα να χρησιμοποιήσει το υπηρεσιακό του περίστροφο και να τον τραυματίσει στο πόδι. Από τα θραύσματα τραυματίστηκε ένας περαστικός.
Ακολούθησε πανδαιμόνιο, μέχρι να κάνουν την εμφάνιση τους άνδρες των ειδικών δυνάμεων της Αστυνομίας, που επέβαλαν την τάξη και προσήγαγαν 56 άτομα.

Click για ανάπτυξη...

Αρχική Δημοσίευση από borat:

Θρησκευτικές διαφορές;

Αν είναι δυνατόν!

Click για ανάπτυξη...

27.8.2008
Σκάνδαλο με Ολυμπιακό ακίνητο και την Ιερά Μονή Βατοπεδίου



Νέα συγκλονιστικά στοιχεία έρχονται στο φως της δημοσιότητας μετά την αποκάλυψη του ALPHA την Τρίτη για τη μεταβίβαση στη Μονή Βατοπεδίου του Αγίου Όρους της κυριότητας κτιρίων του Ολυμπιακού Χωριού, τα οποία τελικά κατέληξαν σε χέρια ιδιωτών. Τα κτίρια που προοριζόταν να στεγάσουν το υπουργείο Απασχόλησης και κόστισαν εκατομμύρια ευρώ στους Έλληνες φορολογούμενους, πουλήθηκαν σε ιδιώτη επιχειρηματία από τη Μονή Βατοπεδίου, στην ιδιοκτησία της οποίας περιήλθαν μετά από ανταλλαγή με την ΚΕΔ, χωρις να προκηρυχθεί δημόσιος ανοικτός διαγωνισμός και κάτω απο άκρα μυστικότητα, όπως καταγγέλλουν βουλευτές της αντιπολίτευσης.

Ο εκπρόσωπος της Μονής Βατοπεδίου πατέρας Αρσένιος μιλώντας στον ALPHA επιβεβαίωσε την πώληση, ωστόσο αρνήθηκε να μπει σε λεπτομέρειες, λέγοντας ότι «δεν έχω ασχοληθεί ιδιαίτερα με το θέμα». Όμως υπάρχουν ντοκουμέντα, όπως το έγγραφο που αποκαλύπτει, ότι η Κτηματική Υπηρεσία του Δημοσίου παραχώρησε στη Μονή Βατοπεδίου τα δύο κτίρια συνολικού εμβαδού 22.000 τ.μ. στο Ολυμπιακό Χωριό, με αντάλλαγμα έκταση στη Λίμνη Βιστωνίδα στην Ξάνθη, που είχε περιέλθει στη κατοχή της Μονής με συνοπτικές διαδικασίες. Εκτός από τα εκατομμύρια ευρώ που στοίχισε στους Έλληνες φορολογούμενους η κατασκευή των δύο κτιρίων, η ΚΕΔ πήρε μετά τη λήξη των Ολυμπιακών Αγώνων δάνεια εκατομμυρίων ευρώ για να μετασκευάσει τους χώρους, που θα φιλοξενούσαν τις υπηρεσίες του υπουργείου Απασχόλησης. Η μεταφορά τελικά ακυρώθηκε, καθώς αντέδρασαν τότε οι συνδικαλιστές.

Ο τότε υπουργός Απασχόλησης Βασίλης Μαγγίνας παραδέχεται εμμέσως πλην σαφώς, ότι είχε δεχθεί άνωθεν εντολές, για να προχωρήσει στην αποδέσμευση των κτιρίων, ώστε στη συνέχεια να παραχωρηθούν στη Μονή Βατοπεδίου. Ο κ. Μαγγίνας μιλώντας στον ρ/σ Alpha 98,9 και ερωτηθείς αν πριν αποδεσμεύσει τα κτίρια, είχε δεχθεί κάποιο τηλεφώνημα από «ψηλά», απάντησε ότι «το τι τηλεφωνήματα ελάμβανα ή λαμβάνω, δεν είναι κάτι που θα δημοσιοποιήσω», προσθέτοντας ωστόσο ότι «αυτό που έκτοτε είχε ακουστεί, είναι ότι το κτίριο θα πάει σε κάποια μονή του Αγίου Όρους» και συμπληρώνοντας με νόημα ότι «αυτό όμως είναι θέμα να σας το ξεκαθαρίσει η ΚΕΔ, η οποία ως γνωστό εποπτεύεται από το υπουργείο Οικονομικώνʼ.

Την ίδια ώρα που ο τότε υπουργός Απασχόλησης έδινε την δική του εξήγηση, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος αν και πνευματικό τέκνο του ηγούμενου Ευφραίμ της Μονής Βατοπεδίου «νίπτει τας χείρας του», δηλώνει άγνοια και πετάει πίσω το «μπαλάκι» στο Βασίλη Μαγγίνα, καθώς ερωτηθείς σχετικά απάντησε ότι «είναι ένα εξειδικευμένο θέμα, για το οποίο θα σας παρακαλέσω να απευθυνθείτε στο αρμόδιο υπουργείο». Παρά την υπεκφυγή του κυβερνητικού εκπροσώπου πάντως, πληθαίνουν οι καταγγελίες βουλευτών, αλλά και πολιτών, για αδιαφανείς διαδικασίες και την εμπλοκή υψηλών πολιτικών προσώπων στη συγκεκριμένη υπόθεση. Μάλιστα, ο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ Μάρκος Μπόλαρης σε δηλώσεις του κατονόμασε τον Θοδωρή Ρουσόπουλο.

Εξίσου αποκαλυπτικές και οι καταγγελίες των τοπικών παραγόντων. Σύμφωνα με τον Δήμαρχο Αχαρνών όπου υπάγεται το Ολυμπιακό Χωριό Παναγιώτη Φωτιάδη, η Μονή έχει πουλήσει το υπερσύγχρονο κτίριο σε μεγάλο κατασκευαστικό όμιλο. Η χιονοστιβάδα των αποκαλύψεων συνεχίζεται με δεκάδες άλλα ακίνητα του Δημοσίου, που μέσω της Ιεράς Μονής Βατοπεδίου πέρασαν με πανομοιότυπο αδιαφανή τρόπο σε χέρια ιδιωτών.

Πηγή: ALPHA
Επιμέλεια: Π. Γραμμέλης

Click για ανάπτυξη...

Αρχική Δημοσίευση από Rempeskes:

Και σκέφτομαι με το φτωχο μυαλό μου, πως ο άνθρωπος αυτός δεν είναι ένας ακόμα μετανάστης της κακοπληρωμένης δεκάωρης εργασίας. Αυτός ο λιμοκοντόρος έχει αποσταλλεί εδώ με φουσκωμένες τσέπες, πιθανότατα από το κράτος τους, για να φροντίσει να μην 'αλλοιωθούν' η πίστη και οι παραδόσεις των ανθρώπων αυτών - φούμαρα και γιρλάντες, με άλλα λόγια δηλαδή να φροντίσει ο "ποιμένας" να μην "ξεστρατίσει το κοπάδι". Που να 'ξερε όμως ότι εμείς εδώ τους αποκλείουμε με κάθε τρόπο από το να αφομοιωθούν.

Click για ανάπτυξη...