Περί της φύσεως και της σοβαρότητας της απιστίας

Great Chaos

Περιβόητο μέλος

Ο Όττο αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 56 ετών, επαγγέλεται Συγγραφέας και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 4,911 μηνύματα.
Αρχική Δημοσίευση από Idril:
Γιατί λοιπόν αφού είναι μια ψυχοσωματική εμπειρία να το υποβιβάζουμε στο επίπεδο με το οποίο το κάνουν τα ζώα? Γιατί όταν κάποιος αναγνωρίζει ότι μπορεί να γίνει πράξη κενή από συναίσθημα απλά και μόνο γιατί έτσι μας ήρθε ακριβώς αυτό δεν είναι? E, αυτό είναι που δε δέχομαι...

Όσον αφορά την κατανόηση των αναγκών τους συντρόφου είμαι απόλυτα σύμφωνη, το θέμα όμως που συζητάμε τώρα άλλος το βλέπει σαν βιολογική και άλλος σαν συναισθηματική ανάγκη. Σαν συναισθηματική το σέβομαι φυσικά, σαν αποκλειστικά και μόνο βιολογική δεν το δέχομαι γιατί δεν νομίζω ότι είναι.

Θα ήθελα να πω, ότι οι απόψεις που διατυπώνει η Idril μου φαίνονται ψύχραιμες και εποικοδομητικές, συνεπώς θα προτιμούσα προσωπικά να μην "σκάσει" σ' αυτό το θέμα που συζητάμε. :)

Τα δύο κομμάτια που έχω παραθέσει, χρήζουν ιδιαίτερου προβληματισμού, γι' αυτό δεν τα σχολίασα το μεσημέρι, λόγω έλλειψης χρόνου.

Η συνομιλήτρια μας λέει, ότι όταν κάποιος κάνει σεξ χωρίς να υπάρχει συναίσθημα, υποβιβάζει την πράξη στο επίπεδο του ζώου. Δεν θα διαφωνήσω κατ' αρχήν. Προσωπικά, όταν δοκίμασα να το κάνω, ανακάλυψα πως απλά δεν μ' έπαιρνε, που λέμε. Από την άλλη η Μισέλ μας εκμυστηρεύτηκε, ότι αν και με το σύντροφό της έχουν εδώ και καιρό κάνει τη συμφωνία για την οποία συζητάμε, δεν έτυχε να χρειαστεί να χρησιμοποιήσουν την ελευθερία που απορρέει απ' αυτήν. Συνεπώς, θα πρέπει να γίνει ξεκάθαρο, ότι σίγουρα κανείς από εμάς δεν υπονοεί κάτι τέτοιο, αφού είναι προφανές, ότι αν ήταν απλά το ζωώδες ένστικτο που καθοδηγούσε τις πράξεις και τις ιδέες μας, αυτό θα είχε απελευθερωθεί λόγω των παραπάνω παραδοχών και θα εκφραζόταν συχνότερα.

Ταυτόχρονα, είναι γενικά παραδεκτό ότι η σεξουαλική έλξη, απεικονίζει και υλοποιεί, πολλές και διάφορες πτυχές του ανθρώπινου ψυχισμού. Συνεπώς κάποιος που βρίσκεται μέσα σε μια σχέση την οποία σε γενικές γραμμές τιμά, αλλά ξαφνικά του προκύπτει κάποια έλξη για ένα άλλο άτομο, η οποία είναι τόσο ισχυρή ώστε να τον βάλει σε πειρασμό, να τον κάνει να αμφιταλαντευτεί ή ακόμη και να ενδώσει, πιθανότατα άγεται από κάποια συναισθηματική κι όχι καθαρά σωματική ανάγκη, αφού σε τελική ανάλυση, αυτή καλύπτεται μέσα στη σχέση του. Εάν η σωματική ανάγκη δεν καλύπτεται από τη σχέση του, τότε μιλάμε για μια σχέση που πνέει τα λοίσθια και τότε η έλξη που νιώθει είναι απλά η ένδειξη της αρχής του τέλους. Το ίδιο ισχύει, αν οι συναισθηματικές ανάγκες που ωθούν κάποιον προς ένα άλλο άτομο, αμφισβητούν τον ίδιο τον πυρήνα της σχέσης, δηλαδή σηματοδοτούν το στέρεμα των συναισθημάτων προς το σύντροφό του.

Σε τέτοια περίπτωση, κατά τη γνώμη μου η σχέση έχει ήδη τελειώσει και η έγκαιρη συνειδητοποίηση αυτού του δεδομένου, έχει ως θετικό αποτέλεσμα την απελευθέρωση δύο ανθρώπων από μια σχέση που έτσι κι αλλιώς θα διαλυθεί, αργά ή γρήγορα. Καλύτερα λοιπόν γρήγορα. Έτσι και οι δύο θα μπορούν να ξαναφτιάξουν τη ζωή τους.

Ας δούμε όμως σε ποιες άλλες περιπτώσεις θα μπορούσε να δημιουργηθεί μια ερωτική έλξη, που να καλύπτει συναισθηματικές και ψυχικές, αλλά όχι σωματικές ανάγκες, η οποία να δικαιολογεί ταυτόχρονα τη μη διάλυση της υφιστάμενης σχέσης. Θα χρησιμοποιήσω το πρώτο ενικό πρόσωπο, με σκοπό να μην θίξω κανένα συνομιλητή, οπότε ας μην παρεξηγηθώ ότι προσωπικά έχω κάνει ή θα μπορούσα να κάνω όλα όσα θα αναφερθούν (Disclaimer).

Θαυμασμός της ομορφιάς ή αλλιώς φιλοκαλία. Μπορώ να γνωρίσω ένα άτομο, το οποίο είναι τόσο όμορφο, που να ξυπνήσει μέσα μου το συναίσθημα του θαυμασμού και τη λατρεία της εξωτερικής τελειότητας. Μπορεί αυτό το άτομο να μην είναι κατάλληλο για σύντροφός μου, μπορεί οι χαρακτήρες μας να μην ταιριάζουν, μπορεί να μην είμαστε κατάλληλοι για συμβίωση στο ίδιο σπίτι, μπορεί οι οικονομικές παράμετροι του "γάμου" (που κατά τη Μισέλ και κατά τη δική μου γνώμη δεν έχει σημασία αν έχει ευλογηθεί από την εκκλησία και το κράτος) να μην καλύπτονται από το άτομο αυτό, κλπ. Ωστόσο, ο πόθος για ν' αγγίξει κανείς την ομορφιά, έστω και για μια στιγμή, μπορεί να είναι πανίσχυρος. Όταν θα περάσουν τα χρόνια, στην ηλικία που αρχίζει ο άνθρωπος να καταλαβαίνει τη ματαιότητα των ηθικών επιταγών (πιστέψτε με για τους περισσότερους έρχεται αυτή η στιγμή, αλλά συνήθως είναι πια αργά. Ρωτήστε τι γίνεται στα ΚΑΠΗ), απλά θα μετανιώσει που δεν το έκανε, όταν μπορούσε.

Εξίσου σημαντικός, ως φιλοκαλία, είναι και ο θαυμασμός της εσωτερικής ομορφιάς. Θα μπορούσα να θαυμάζω κάποιον για το αστείρευτο ταλέντο του, για το μυαλό του, για τις πρωτοποριακές ιδέες του και να του δοθώ, έστω και για μια φορά, επειδή η ψυχή μου γέμισε απ' το πνεύμα του. Μπορεί δε κατά τ' άλλα, να μην μου δίνει τη ζεστασιά, τη γλυκύτητα και την τρυφερότητα, την οικειότητα ή την αγάπη που νιώθω για το σύντροφό μου κι όμως όλη μου η ψυχή να λέει: "Θα πάω κι ας μου βγει και σε κακό". Είναι φανερό, πως στις δύο παραπάνω περιπτώσεις, πρόκειται για ανώτερη εκδήλωση του ανθρώπινου νου και όχι για ζωώδες ένστικτο.

Η επικοινωνία. Μερικές φορές, άτομα διαφορετικών φύλων, φτάνουν σε τέτοιο επίπεδο πνευματικής και ψυχικής επαφής, που η σεξουαλική πράξη, η οποία στον άνθρωπο αποτελεί ανώτατη έκφραση της επικοινωνίας, έρχεται φυσιολογικά και ανενδοίαστα. Αυτό δεν σημαίνει ταυτόχρονα πως έπαψα να επικοινωνώ με τον σύντροφό μου, ή ότι θα προτιμούσα να ζήσω τη ζωή μου μαζί με το φίλο μου. Όμως μια στιγμή ομορφιάς, εκεί όπου συνομιλούν τα κορμιά μαζί με τα πνεύματα, είναι δυνατόν να δημιουργήσει ψυχική ανάταση και ευφορία. Συνεπώς και πάλι, πρόκειται για πνευματική και ψυχική και όχι για καθαρά σωματική ανάγκη αυτή που ικανοποιείται.

Η ακολασία. Ξέρω ότι δεν είναι αποδεκτή από τους περισσότερους από εσάς, αγαπητοί μου συνομιλητές, όμως σίγουρα αποτελεί εκδήλωση του ανθρώπινου πνεύματος, εκεί όπου η αισθητική ξεπερνά τις φυσικές αναγκαιότητες, παρά εκδήλωση κτηνωδών ενστίκτων. Ας μην αναφερθώ και πάλι στους συγγραφείς και τους φιλοσόφους που την έχουν εκθειάσει, άλλωστε δεν είμαι ειδικός επί του θέματος.

Η ανάγκη επιβεβαίωσης. Δεν θα το σχολιάσω ιδιαίτερα, αλλά όλοι ξέρουμε ότι συμβαίνει σχεδόν σε όλους, σε κάποια φάση της ζωής μας και πρόκειται για καθαρά ψυχολογική και όχι για σωματική ανάγκη, άσχετα αν δεν φτάνει στα ύψη των περιπτώσεων που προαναφέραμε.

Υφέρπουσες ομοφυλοφιλικές τάσεις. Πολλοί άνθρωποι έχουν υποβόσκουσες ομοφυλοφιλικές τάσεις, τις οποίες συνήθως καταπνίγουν, με αποτέλεσμα να καταπιέζονται ψυχικά. Μιλάω για περιπτώσεις στις οποίες μου αρέσουν μεν τα άτομα του διαφορετικού φύλου, όμως μια μειοψηφική πλευρά μου νιώθει έλξη για το όμοιο φύλο. Μπορεί να μην έχει βρεθεί ίσως το κατάλληλο άτομο του ίδιου φύλου που να ξεπερνά τις αναστολές μου. Μπορεί όμως ταυτόχρονα η ανάγκη έκφρασης αυτής της πλευράς του χαρακτήρα μου να είναι τόσο έντονη που να με πνίγει. Το να εκφράσω αυτές τις τάσεις μου, είναι λοιπόν ψυχική και όχι σωματική ανάγκη. Αν μιλούσα σ' έναν ψυχολόγο και του εξέθετα το πώς νιώθω, σίγουρα θα μου έλεγε να το κάνω για να ησυχάσω (έχω διαβάσει σχετικά, κάποια βιβλία ψυχολόγων που αναφέρονται στις δύο παραπάνω περιπτώσεις, όπου πράγματι η συμβουλή τους ήταν ακριβώς αυτή).

Ο ανθρώπινος ψυχισμός είναι τόσο περίπλοκος, που δυστυχώς ή ευτυχώς δεν είναι δυνατόν να περικλείεται σε τόσο απλές συνταγές και ορισμούς, όσο προκύπτει από την καθεστηκυία διαπαιδαγώγηση ή απ' όσο θα ήθελε η ταξική κοινωνία να επιβάλει, για λόγους ελέγχου της ανθρώπινης συνειδητότητας. Ελπίζω να μην εισάγω και πάλι καινά δαιμόνια και να μην ταράζω τα λιμνάζοντα νερά, με άκομψο τρόπο. Οι παραπάνω θέσεις, επαναλαμβάνω πως δεν αφορούν εμένα προσωπικά, τουλάχιστον όχι στο βαθμό που ίσως να προκύπτει από τη συνολική ανάγνωση του κειμένου.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Τελευταία επεξεργασία:

kinezoula

Νεοφερμένος

Η kinezoula αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 44 ετών. Έχει γράψει 109 μηνύματα.
Το θεμα ειναι το ποσο ειναι σωστο να ακουμε ζωοδη ενστικτα..Εχω παρακουληθησει τωρα τελευταια αρκετα επεισοδια ντοκιμαντερ για τον τροπο που λειτουργουν τα ζωα απο ντοκιμαντερ του σκαι και κανουν πραματα που αν τα καναμε οι ανθρωποι θα θεωρουνταν απαραδεκτο.Πχ σε μια φυλη με σουρικατες ,ενα ειδος απο ζωακια που ζουν στην ερημο θεωρειθηκε φυσιολογικο απο τον εκφωνητη του ντοκυμαντερ οταν μπηκαν σε μια φωλια αντιπαλης ομαδας με ανυπερασπιστα νειγεννητα και τα σκοτωσαν ολα..Για την ανθρωπινη φυλη αυτο θα ισοδυναμουσε με γενοκτονια..Το να σκοτωσεις ολα τα μωρα μιας αντιπαλης φυλης..Με αυτο θελω να πω οτι σαν ανθρωποι δεν κανουμε οτι κανουν τα ζωα..Ουτε υποκυπτουε στα ζωοδη μας ενστικτα χωρις συνεπιες.Για τα ζωοδη ενστικτα συνηθως οδηγουν η σε καποια περισκεπτη ενεργεια η σε σκληρες ενεργειες.Αυτο δικαιολογειται στα ζω γιατι λειτουργουν με το ενστικτο της επιβιωσης ενω εμεις εχουμε κανει καποια βηματα.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Neraida

Επιφανές μέλος

Η Bitch... αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 13,073 μηνύματα.
Οσον αφορα το οτι η απιστια ειναι αποτελεσμα σοβαρου προβληματος στη σχεση : δεν εχουμε ακουσει για σχεσεις χωρις προβληματα, που ομως και παλι υπαρχει απιστια ; Δεν εχουμε ακουσει το "το ξενο ειναι πιο γλυκο" ; Οταν μιλαμε για ποθο και ζωωδη ενστικτα, χρειαζεται να υπαρχει προβλημα στη σχεση για να κοιταει αλλού το ματακι μας ; Δυστυχως εδω ειναι το προβλημα ακριβως. Οτι παλευουμε με ενα ζωωδες ενστικτο που πλεον ειναι περιττο. Καποτε πριν πολλες χιλιαδες χρόνια, επρεπε να ζευγαρωνουμε πολλες φορες για προφανείς λογους. Πλεον δεν ειναι απαραιτητο. Αν το κανουμε σημερα, μονο και μονο για να πουμε οτι "ειμαστε ελευθεροι", (ειρωνία ομως , γιατι ειμαστε δεσμιοι των ορμονων μας αν αφεθουμε), τότε μάλλον βημα πισω κανουμε. Θες να το κανεις ; Καντο χωρις παραλληλη σχεση. Ειναι ενα μικρο κοστος για την ικανοποιηση του ποθου πιστευω...

Πλακα - πλακα....δεν καταλαβα Χριστο......
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Great Chaos

Περιβόητο μέλος

Ο Όττο αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 56 ετών, επαγγέλεται Συγγραφέας και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 4,911 μηνύματα.
Δηλαδη τα ζωωδη ενστικτα κανείς δε τα περιοριζει σε κανενα βαθμο ; Τι λες βρε Κωστα τωρα. Επειδη δλδ δε θα γινεται καθε μερα, ...παει να πει οτι δεν ειναι σεξ χωρις συναισθημα ; Δεν προκυπτει...

Κοίταξε Δήμο. Παρατηρώ την τάση, τόσο από σένα, ιδιαίτερα σε παλιότερα θέματα που συζητούσαμε, τόσο κι από άλλους/ες συνομιλητές/τριες, να ταυτίζουμε οποιαδήποτε σεξουαλική επαφή έξω από μια σταθερή συναισθηματική σχέση με τα "ζωώδη ένστικτα". Δεν διαφωνώ ότι αυτό σε πολλές περιπτώσεις ισχύει. Δεν δέχομαι όμως ότι ισχύει σε κάθε περίπτωση. Κάθε κανόνας έχει τις εξαιρέσεις, του κι αυτές διερεύνησα εκ πρώτης όψεως στο πολύ μεγάλο ομολογουμένως τελευταίο μου ποστ.

Για να κάνω τη συνεπαγωγή στην οποία αναφέρεσαι, θεώρησα ως δεδομένο ότι αυτοί που είναι επιρρεπείς στα ζωώδη όπως τα λέτε ένστικτα, ή όπως λέμε κοινώς "τό 'χει η κούτρα τους να κατεβάζει ψείρες", έχουν συστηματικά αυτήν την τάση. Αν από κάτι περιορίζονται είναι οι ενοχές απέναντι στο σύντροφό τους, ή ο φόβος ότι θα τον χάσουν, ενώ στην πραγματικότητα τον θέλουν (άσχετα αν οι "ορμόνες" τους στρέφουν προς το "κεχρί"). Άρα, αν τυχόν έκαναν τέτοιοι τύποι μια παρόμοια συμφωνία με το σύντροφό τους, δεν θα είχαν κανένα φραγμό και θα το έπρατταν συχνά. Η κοινή εμπειρία των περισσότερων υποστηρίζει αυτήν την παραδοχή. Αν δεν τη δέχεσαι, προφανώς και η επακόλουθη συνεπαγωγή δεν μπορεί να προκύπτει. Έχω ξαναπεί ότι η λογική είναι ζήτημα δεδομένων, για το ποιο αποτέλεσμα θα βγάλει...

Οσον αφορα το οτι η απιστια ειναι αποτελεσμα σοβαρου προβληματος στη σχεση : δεν εχουμε ακουσει για σχεσεις χωρις προβληματα, που ομως και παλι υπαρχει απιστια ; Δεν εχουμε ακουσει το "το ξενο ειναι πιο γλυκο" ; Οταν μιλαμε για ποθο και ζωωδη ενστικτα, χρειαζεται να υπαρχει προβλημα στη σχεση για να κοιταει αλλού το ματακι μας ; Δυστυχως εδω ειναι το προβλημα ακριβως. Οτι παλευουμε με ενα ζωωδες ενστικτο που πλεον ειναι περιττο. Καποτε πριν πολλες χιλιαδες χρόνια, επρεπε να ζευγαρωνουμε πολλες φορες για προφανείς λογους. Πλεον δεν ειναι απαραιτητο. Αν το κανουμε σημερα, μονο και μονο για να πουμε οτι "ειμαστε ελευθεροι", (ειρωνία ομως , γιατι ειμαστε δεσμιοι των ορμονων μας αν αφεθουμε), τότε μάλλον βημα πισω κανουμε. Θες να το κανεις ; Καντο χωρις παραλληλη σχεση. Ειναι ενα μικρο κοστος για την ικανοποιηση του ποθου πιστευω...
Αυτοί στους οποίους αναφέρεσαι, είναι εκείνοι που αναφέρω παραπάνω ότι "τό 'χει η κούτρα τους...". Αν μιλάμε γι' αυτούς, φυσικά έτσι όπως τα λες είναι τα πράγματα και όντως "το ξένο είναι πιο γλυκό". Εγώ όμως ψάχνω να βρω τις περιπτώσεις όπου άνθρωποι οι οποίοι δεν ανήκουν σ' αυτήν την κατηγορία, θα μπορούσαν να κάνουν μια "κουτσουκέλα" για διαφορετικούς λόγους. Συνεπώς, αν δεν δέχεσαι την αρχική μου παραδοχή, δεν ισχύει και αυτό που λέω εδώ και στο οποίο απαντάς.

Θα διαφωνήσω μόνο σ' ένα σημείο. Το ζωώδες ένστικτο δεν είναι περιττό, ούτε μπορεί ν' αντικατασταθεί από τις πολιτιστικές μας επιλογές. Αυτό οφείλεται στο ότι το ένστικτο είναι καλά εξελικτικά εδραιωμένο, αφού έχει δώσει τη δυνατότητα επιβίωσης στο είδος μας για εκατομμύρια χρόνια, προ της πολιτισμικής μας περιόδου, αλλά και γιατί δίνει τη δυνατότητα επιβίωσης του είδους και σε περίπτωση που αλλάξει το περιβάλλον, φυσικό ή πολιτισμικό. Δηλαδή, η φυλογενετική αυτή προσαρμογή, η οποία έχει δοκιμαστεί για πολλά εκατομμύρια χρόνια και πριν την εμφάνιση του ανθρώπου στη Γη (εγκατεστημένο στους προγενέστερους εξελικτικά οργανισμούς), προσδίδει στον άνθρωπο εξελικτικό πλεονέκτημα. Αντίθετα, η σημερινή κατάσταση στην οποία αναφέρεσαι, ισχύει για πολύ λίγα χρόνια, για τα δεδομένα της φυσικής επιλογής και δεν ισχύει σε όλον τον πλανήτη, δηλαδή δεν είναι κάτι το πανανθρώπινο. Συνεπώς μόνο ως "μόρφωμα" χωρίς ιδιαίτερο εξελικτικό ενδιαφέρον μπορεί να λογίζεται, μέχρις ότου η φυσική επιλογή το εγκαταστήσει στους πληθυσμούς μας προσαρμοστικά.

Με λίγα λόγια, η συγκεκριμένη άποψη πρέπει ν' αποδείξει την αξία της, ως εξελικτικώς πλεονεκτούσα, πριν της επιτραπεί ν' αντικαταστήσει ένα προηγούμενο προσαρμοστικό μηχανισμό.

Ισως δε καταλαβα καλά...αλλά πως γινεται το να ποθεις μια γυναικα για την εμφανιση και μονο (αφου ειπες οτι ο εσω κοσμος δεν ελκει)....και αυτο να αφορα "ανώτερη εκδήλωση του ανθρώπινου νου και όχι ζωώδες ένστικτο". Υποτιθεται θα μιλουσες για περιπτωσεις ερωτικης ελξης που δεν ειναι για καλυψη σωματικων αναγκων..
Κοίταξε. Είχα στο μυαλό μου μια ιστορία από την Αρχαία Αθήνα, που λέει ότι οι άντρες του Χρυσού Αιώνα θαύμαζαν τόσο πολύ την ομορφιά του Αλκιβιάδη, που ήταν περήφανοι όταν αυτός επέλεγε να πηδήξει τη γυναίκα τους. Αυτό είναι ανώτερη εκδήλωση του ανθρώπινου νου, αδιανόητη για την τόσο υποτίθεται "προχωρημένη" εποχή μας. Πιθανολογώ δηλαδή, ότι αν μου καθόταν η Μόνικα Μπελούτσι, θα το έκανα από θαυμασμό για την θεϊκή ομορφιά της (και βέβαια για το "ονόρε" του να πας με κάποιον/αν διάσημο/η:P) και όχι γιατί θα με διέταζαν οι "ορμόνες" μου. Είναι λεπτός ο διαχωρισμός, πιστεύω όμως ότι μπορείς να τον παρακολουθήσεις.

Αυτο που περιγραφεις, το σεξ σαν επικοινωνια, για να γινει, σημαινει οτι υπαρχει μεγαλη ελξη ψυχικη, επομενως και ερωτας. Αρα ή το ατομο (αν ειναι δυνατον) ερωτευθηκε και 2ο ανθρωπο, ή δεν καλυπτοταν ερωτικά-ψυχικα απο το υπαρχων. Εδω μιλαμε συνηθως για ατομα που δε γνωριζουμε πολυ ή καιρο, ή και καθολου (one night stands).
Ναι, δεν έχεις άδικο, αυτό που περιγράφω είναι μια μορφή Έρωτα. Βέβαια, δεν είναι όλες οι μορφές του Έρωτα ικανές να οδηγήσουν σε μια σταθερή σχέση. Ωστόσο, αναγνωρίζω ότι αυτή η περίπτωση θα ήταν μία απ' αυτές που η Μισέλ ομολογεί ότι θα τις φοβόταν, αν έχω βέβαια καταλάβει καλά τα κείμενά της. Συνεπώς πρόκειται για οριακή περίπτωση και κάνεις καλά που το επισημαίνεις. :)

Αυτο δε το γνωριζω αν ισχυει. Οτι δλδ μια ζωη χωρις σεξουαλικους φραγμους γενικοτερα,...ειναι εκφραση ανθρωπινου πνευματος. Τι εκφραζει το πνευμα δλδ ακριβως, με το να αναζητα σεξ συνεχεια ; Γιατι περισσοτερο ακουγεται σαν αρχεγκεφαλο που θελει να νιωθει ευφορια...
Είναι δύσκολο το θέμα της ακολασίας και δεν το γνωρίζω επαρκώς, λόγω προφανώς ελλείψεως εμπειρίας, συνεπώς το συζητάμε μόνο θεωρητικά. Από τη μια πλευρά, Αυτό που έχω υπογραμμίσει στέκει, αφού και ο Μαρκήσιος διακηρύττει την πλήρη απελευθέρωση των ενστίκτων. Ο τρόπος όμως που το αιτιολογεί, με καθαρά φιλοσοφική βάση όπου παρουσιάζεται ως ελευθερία του ανθρώπου ν' ακολουθήσει την αληθινή του φύση και άρνηση του ελευθέριου να υποκύψει ή να υπακούσει σε τεχνητές ηθικές-κοινωνικές-εξουσιαστικές επιταγές, όπως και οι περιγραφές του ίδιου και άλλων σχετικών συγγραφέων, οι οποίες είναι ιδιαίτερα καλλιτεχνικές, με κάνουν να πιστεύω το αντίθετο. Θυμίζει λίγο την κουβέντα περί του τι είναι πορνογραφία και τι τέχνη κλπ. Άλλωστε, ποιος μπορεί να πει πως η επιδίωξη της υπέρτατης ηδονής είναι ζωώδης και όχι ανθρώπινη ιδιότητα;

Τα βιβλια ψυχολογων, οπως και οι ιδιοι, ειναι αναποτελεσματικά, μη τα διαβαζεις καλυτερα :whistle:
:hehe:

Αυτό ήταν καλό, γέλασα πολύ όταν το διάβασα. Έτσι μάλιστα!!!:thumbup:

Πάντως, η απορία μου ήταν ειλικρινής. Υπάρχουν στοιχεία για το πόσο αποτελεσματικές είναι οι θεραπείες των ψυχολόγων και των ψυχιάτρων; Θα μ' ενδιέφερε να μάθω. Μην ξεχνάς, ότι εκεί στο θέμα περί κατάθλιψης δημοσιεύτηκε άρθρο του Ματθαίου Γιοσαφάτ, το οποίο έλεγε ότι στην Ελλάδα οι εκπαιδευμένοι ψυχοθεραπευτές είναι μετρημένοι στα δάκτυλα. Περιμένω στοιχεία αν υπάρχουν. Ξέρεις, το ότι αμφισβητώ κάτι δεν σημαίνει αυτόματα και ότι το απορρίπτω...
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Lorien

Περιβόητο μέλος

Ο Lorien αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 5,880 μηνύματα.
Μερικοί θέλουν και την πίτα ολόκληρη και το σκύλο χορτάτο.
Αμα θέλεις πολυγαμία φίλε μου, μην κουβαλάς γυναίκα και κουτσούβελα μαζί.
Ζήσε όπως θέλεις, αλλά ενημέρωσε και τον άλλον να ξέρει τι του γίνεται.....
Ε πεστα ντε!

Κοίταξε Δήμο. Παρατηρώ την τάση, τόσο από σένα, ιδιαίτερα σε παλιότερα θέματα που συζητούσαμε, τόσο κι από άλλους/ες συνομιλητές/τριες, να ταυτίζουμε οποιαδήποτε σεξουαλική επαφή έξω από μια σταθερή συναισθηματική σχέση με τα "ζωώδη ένστικτα". Δεν διαφωνώ ότι αυτό σε πολλές περιπτώσεις ισχύει. Δεν δέχομαι όμως ότι ισχύει σε κάθε περίπτωση. Κάθε κανόνας έχει τις εξαιρέσεις, του κι αυτές διερεύνησα εκ πρώτης όψεως στο πολύ μεγάλο ομολογουμένως τελευταίο μου ποστ.
Oχι "εξω απο μια σταθερη συναισθηματικη σχεση"....εξω απο συναισθηματικη σχεση. Ειτε ειναι σταθερη ειτε οχι.Και ευνοητο ειναι φυσικα. Οταν δεν υπαρχει συναισθημα, φυσικα και το σεξ προκυπτει απο το ζωωδες/ορμονικο κομματι μας. Ποια εξαιρεση σε αυτο εχεις συναντησει στη ζωη σου εσυ ; Εγω δεν εχω συναντησει 2 ατομα που να βρεθουν 1-2 φορες και να κανουν σεξ αμεσως, επειδη προλαβαν να δουν την ψυχη ο ενας του αλλου και χτιστηκαν κιολας συναισθηματα και ερωτες...

Για να κάνω τη συνεπαγωγή στην οποία αναφέρεσαι, θεώρησα ως δεδομένο ότι αυτοί που είναι επιρρεπείς στα ζωώδη όπως τα λέτε ένστικτα, ή όπως λέμε κοινώς "τό 'χει η κούτρα τους να κατεβάζει ψείρες", έχουν συστηματικά αυτήν την τάση. Αν από κάτι περιορίζονται είναι οι ενοχές απέναντι στο σύντροφό τους, ή ο φόβος ότι θα τον χάσουν, ενώ στην πραγματικότητα τον θέλουν (άσχετα αν οι "ορμόνες" τους στρέφουν προς το "κεχρί"). Άρα, αν τυχόν έκαναν τέτοιοι τύποι μια παρόμοια συμφωνία με το σύντροφό τους, δεν θα είχαν κανένα φραγμό και θα το έπρατταν συχνά. Η κοινή εμπειρία των περισσότερων υποστηρίζει αυτήν την παραδοχή. Αν δεν τη δέχεσαι, προφανώς και η επακόλουθη συνεπαγωγή δεν μπορεί να προκύπτει. Έχω ξαναπεί ότι η λογική είναι ζήτημα δεδομένων, για το ποιο αποτέλεσμα θα βγάλει...
Ναι ξερω καλα τι ειναι η λογικη. Και συχνα μπορει να θεσουμε τετοια δεδομενα (συχνα αβασιμα) που καταληγουν σε αυτο που θελουμε να υποστηριξουμε.Θελει προσοχη λοιπον.Το υπογραμισμενο δε το καταλαβα...

Αυτοί στους οποίους αναφέρεσαι, είναι εκείνοι που αναφέρω παραπάνω ότι "τό 'χει η κούτρα τους...". Αν μιλάμε γι' αυτούς, φυσικά έτσι όπως τα λες είναι τα πράγματα και όντως "το ξένο είναι πιο γλυκό". Εγώ όμως ψάχνω να βρω τις περιπτώσεις όπου άνθρωποι οι οποίοι δεν ανήκουν σ' αυτήν την κατηγορία, θα μπορούσαν να κάνουν μια "κουτσουκέλα" για διαφορετικούς λόγους. Συνεπώς, αν δεν δέχεσαι την αρχική μου παραδοχή, δεν ισχύει και αυτό που λέω εδώ και στο οποίο απαντάς.
Μια κουτσουκελα, με συναισθηματικο δεσιμο....δε μιλαμε πλεον για κερατο κλπ, αλλα για ενα νεο ερωτα. Αλλιως, και μια μονο να ειναι, δεν ξεφευγει με καποιο μαγικο τροπο απο το οτι εγινε ορμωμενο απο ζωωδη ενστικτα.

Θα διαφωνήσω μόνο σ' ένα σημείο. Το ζωώδες ένστικτο δεν είναι περιττό, ούτε μπορεί ν' αντικατασταθεί από τις πολιτιστικές μας επιλογές. Αυτό οφείλεται στο ότι το ένστικτο είναι καλά εξελικτικά εδραιωμένο, αφού έχει δώσει τη δυνατότητα επιβίωσης στο είδος μας για εκατομμύρια χρόνια, προ της πολιτισμικής μας περιόδου, αλλά και γιατί δίνει τη δυνατότητα επιβίωσης του είδους και σε περίπτωση που αλλάξει το περιβάλλον, φυσικό ή πολιτισμικό. Δηλαδή, η φυλογενετική αυτή προσαρμογή, η οποία έχει δοκιμαστεί για πολλά εκατομμύρια χρόνια και πριν την εμφάνιση του ανθρώπου στη Γη (εγκατεστημένο στους προγενέστερους εξελικτικά οργανισμούς), προσδίδει στον άνθρωπο εξελικτικό πλεονέκτημα. Αντίθετα, η σημερινή κατάσταση στην οποία αναφέρεσαι, ισχύει για πολύ λίγα χρόνια, για τα δεδομένα της φυσικής επιλογής και δεν ισχύει σε όλον τον πλανήτη, δηλαδή δεν είναι κάτι το πανανθρώπινο. Συνεπώς μόνο ως "μόρφωμα" χωρίς ιδιαίτερο εξελικτικό ενδιαφέρον μπορεί να λογίζεται, μέχρις ότου η φυσική επιλογή το εγκαταστήσει στους πληθυσμούς μας προσαρμοστικά.
Ναι, δεν ειναι περιττο εντελως, αλλα στις περισσοτερες χωρες (αν οχι ολες), δεν εχει τον ρολο που ειχε.Πως δεν ειναι παναθρωπινο ; Σε ποιο μερος κανουν οι αντρες σεξ με πολλες γυναικες και υπαρχει αναγκη γιαυτο ; Αν αλλαξει το περιβαλλον, και χρειαστει, θα ερθει στην επιφανεια απο μονο του, δε χανεται. Ομως μεχρι να γινει κατι τετοιο, (και ΑΝ γινει ποτε), πηγαινουμε σταθερα προς μια κατευθυνση πιο ψυχικη και λιγοτερο σωματικη, ας το πω ετσι...

Με λίγα λόγια, η συγκεκριμένη άποψη πρέπει ν' αποδείξει την αξία της, ως εξελικτικώς πλεονεκτούσα, πριν της επιτραπεί ν' αντικαταστήσει ένα προηγούμενο προσαρμοστικό μηχανισμό.
Αγαπητε, δε μιλαμε τωρα για το ποια θα θεωρουμε πλεονεκτουσα εξελικτικη αποψη στη βιβλιογραφια. Μιλαμε οτι δεν ειμαστε τα ζωακια που ειμασταν καποτε, να τριγυρναμε ανεξελεγκτα και να "παρκαρουμε" οπου βρουμε γιατι το πανω κεφαλι ειναι πιο πρωτογονο απο το κατω...

Κοίταξε. Είχα στο μυαλό μου μια ιστορία από την Αρχαία Αθήνα, που λέει ότι οι άντρες του Χρυσού Αιώνα θαύμαζαν τόσο πολύ την ομορφιά του Αλκιβιάδη, που ήταν περήφανοι όταν αυτός επέλεγε να πηδήξει τη γυναίκα τους. Αυτό είναι ανώτερη εκδήλωση του ανθρώπινου νου, αδιανόητη για την τόσο υποτίθεται "προχωρημένη" εποχή μας. Πιθανολογώ δηλαδή, ότι αν μου καθόταν η Μόνικα Μπελούτσι, θα το έκανα από θαυμασμό για την θεϊκή ομορφιά της (και βέβαια για το "ονόρε" του να πας με κάποιον/αν διάσημο/η:P) και όχι γιατί θα με διέταζαν οι "ορμόνες" μου. Είναι λεπτός ο διαχωρισμός, πιστεύω όμως ότι μπορείς να τον παρακολουθήσεις.
Το οτι αυτο ειναι ανωτερη εκδηλωση του ανθρωπινου νου, ειναι αμφιλεγομενο θα ελεγα...Δε βλεπω πως το να πηδηξει ενας ομορφος τη γυναικα μου, με ανεβαζει πνευματικα, οποτε το ολο επιχειρημα καπου γινεται υποκειμενικο και υποθετικο.Και αλλο αυτο που λεγοταν (αν οντως λεγοταν) για τον Αλκιβιαδη,...και αλλο να εχεις σχεση και επειδη στην επεσε μια θεα, να ριξεις κερατο και να το θεωρησεις και οτι εκδηλωνεις ανωτερο πνευμα ! Πολυ βολικο ! Να ζητησουμε και παρασημο ! :D

Ο τρόπος όμως που το αιτιολογεί, με καθαρά φιλοσοφική βάση όπου παρουσιάζεται ως ελευθερία του ανθρώπου ν' ακολουθήσει την αληθινή του φύση και άρνηση του ελευθέριου να υποκύψει ή να υπακούσει σε τεχνητές ηθικές-κοινωνικές-εξουσιαστικές επιταγές, όπως και οι περιγραφές του ίδιου και άλλων σχετικών συγγραφέων, οι οποίες είναι ιδιαίτερα καλλιτεχνικές, με κάνουν να πιστεύω το αντίθετο. Θυμίζει λίγο την κουβέντα περί του τι είναι πορνογραφία και τι τέχνη κλπ. Άλλωστε, ποιος μπορεί να πει πως η επιδίωξη της υπέρτατης ηδονής είναι ζωώδης και όχι ανθρώπινη ιδιότητα;
Δεν ειπε κανεις οτι το ζωωδες κομματι , δεν ειναι και αυτο ανθρωπινο. Ειναι ομως το "παλιο" κομματι μας. Το κομματι που μας συνδεει με τα κατωτερα ζωα. Το ποια ειναι η φυση του ανθρωπου, να με συγχωρει ο φιλος σου ο Μαρκησιος, αλλά δε θα λαβουμε τις θεωριες του (ή άλλων) ως ορισμο και νομο. Ουτε λεμε να δεσμευεται ο ανθρωπος απο μονος του, απο κοινωνικες-εξουσιαστικες επιταγες.

Πάντως, η απορία μου ήταν ειλικρινής. Υπάρχουν στοιχεία για το πόσο αποτελεσματικές είναι οι θεραπείες των ψυχολόγων και των ψυχιάτρων; Θα μ' ενδιέφερε να μάθω. Μην ξεχνάς, ότι εκεί στο θέμα περί κατάθλιψης δημοσιεύτηκε άρθρο του Ματθαίου Γιοσαφάτ, το οποίο έλεγε ότι στην Ελλάδα οι εκπαιδευμένοι ψυχοθεραπευτές είναι μετρημένοι στα δάκτυλα. Περιμένω στοιχεία αν υπάρχουν. Ξέρεις, το ότι αμφισβητώ κάτι δεν σημαίνει αυτόματα και ότι το απορρίπτω...
Η γνωμη του κυριου Γιοσαφατ, δεν ειναι κανονας/η αληθεια. Ειναι γνωμη. Σαφως και υπαρχουν ατομα που δεν εχουν εκπαιδευτει σωστα ή δεν προσπαθουν αρκετα, οπως σε ολα τα επαγγελματα. Δε νομιζω βασει αυτου, να αμφιβαλλουμε τοσο για ολες τις επιστημες/επαγγελματα...

Δεν καταλαβαίνω αυτά περί συντηρητισμού και λοιπά. Εμένα με πειράζει να επιβάλλεται ένας συγκεκριμένος τρόπος σκέψης ως σωστός και όποιος σκέφτεται και φέρεται διαφορετικά, να θεωρείται πόρνος, άτιμος, κατάπτυστος κλπ και να σχολιάζεται με κακεντρέχεια. Όπως έχουν δικαίωμα οι ομοφυλόφιλοι στη σεξουαλική επιλογή, έτσι θα πρέπει να έχουν δικαίωμα και οι πολυγαμικοί. Κανείς δεν τολμά να καυτηριάσει τους ομοφυλόφιλους, χωρίς να του φορτώσουν την ταμπέλα του "ομοφοβικού" και σωστά μάλλον. Γιατί πρέπει να καυτηριάζεται η άλλη ερωτική επιλογή; Είστε μήπως κάποιοι "Πολυφοβικοί";
Ακυρη η συχετιση ομοφυλοφιλων με πολυγαμικους. Το ενα αφορα το φυλλο, το άλλο αφορα τον αριθμο των εραστων.

Μήπως δεν είναι φυσιολογική η πολυγαμία; Τουλάχιστον από μια πολυγαμική σχέση μπορεί να προκύψει τεκνοποίηση, ενώ από μια αποκλειστική ομοφυλοφιλική, όχι. Άρα η πρώτη είναι συγκριτικά πιο φυσιολογική από τη δεύτερη (μην το πάρετε στραβά και αρχίσετε περί του τι είναι φυσιολογικό και τι όχι, δέχομαι ότι είναι θέμα σύμβασης).
Ολα φυσιολογικα ειναι δε λεει κατι αυτο.Να μην γινονται παραλληλα οι πολυγαμιες λεμε...Ουτε εχει σημασια αν βοηθαει στην τεκνοποιηση ως αποδειξη του τι ειναι φυσιολογικο και αρα πρεπει να το πραττουμε.Αλλωστε το μονο που δε θελουν οι πολυγαμικοι ειναι ακριβως να τεκνοποιουν δεξια αριστερα :P
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

olibos2008

Εκκολαπτόμενο μέλος

Η Δέσποινα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 285 μηνύματα.
Η απιστία είτε δεν το ξέρουμε είτε γίνεται εις γνώση μας (γιατί και τα δύο μπορεί να συμβούν) πληγώνει τον άλλον εξίσου. Είναι οδυνηρό, άσε που χάνεις την εμπιστοσύνη προς τον σύντροφό σου.Γιατί η εμπιστοσύνη και ο σεβασμός είναι πολύ σημαντικά σε μιά σχέση.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Subject to change

e-steki.gr Founder

Η Λία αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 37 ετών και επαγγέλεται Web developer. Έχει γράψει 15,891 μηνύματα.
Η απιστία είτε δεν το ξέρουμε είτε γίνεται εις γνώση μας (γιατί και τα δύο μπορεί να συμβούν) πληγώνει τον άλλον εξίσου. Είναι οδυνηρό, άσε που χάνεις την εμπιστοσύνη προς τον σύντροφό σου.Γιατί η εμπιστοσύνη και ο σεβασμός είναι πολύ σημαντικά σε μιά σχέση.
Από που προκύπτει ότι αν γίνεται εν γνώσει μας πληγώνει εξίσου; :wacko:
Και γιατί χάνεις την εμπιστοσύνη σου σε αυτή την περίπτωση; :wacko:
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

olibos2008

Εκκολαπτόμενο μέλος

Η Δέσποινα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 285 μηνύματα.
Από που προκύπτει ότι αν γίνεται εν γνώσει μας πληγώνει εξίσου; :wacko:
Και γιατί χάνεις την εμπιστοσύνη σου σε αυτή την περίπτωση; :wacko:

Όταν ο άλλος μας απατά και το ξέρουμε (και για λόγους άλλους μένουμε μαζί ), μας πληγώνει εξίσου γιατί θα μπορούσαμε να είχαμε φύγει και δεν το κάναμε. Και μένουμε εκεί. Αυτό μας δημιουργεί ανασφάλεια και έλλειψη εμπιστοσύνης στον άλλον. Πράγμα που μας κάνει να νιώθουμε μόνοι.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Subject to change

e-steki.gr Founder

Η Λία αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 37 ετών και επαγγέλεται Web developer. Έχει γράψει 15,891 μηνύματα.
Όταν ο άλλος μας απατά και το ξέρουμε (και για λόγους άλλους μένουμε μαζί ), μας πληγώνει εξίσου γιατί θα μπορούσαμε να είχαμε φύγει και δεν το κάναμε. Και μένουμε εκεί. Αυτό μας δημιουργεί ανασφάλεια και έλλειψη εμπιστοσύνης στον άλλον. Πράγμα που μας κάνει να νιώθουμε μόνοι.
Λογικά άλματα:
1) Γιατί θα θέλαμε να φύγουμε;
2) Γιατί το θεωρούμε ντε και καλά κακό (δεδομένου ότι το ξέρουμε);
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

olibos2008

Εκκολαπτόμενο μέλος

Η Δέσποινα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 285 μηνύματα.
Λογικά άλματα:
1) Γιατί θα θέλαμε να φύγουμε;
2) Γιατί το θεωρούμε ντε και καλά κακό (δεδομένου ότι το ξέρουμε);

1. Θα θέλαμε να φύγουμε αν είχαμε αξιοπρέπεια και αυτοσεβασμό.
2. Επειδή όμως το ξέρουμε και παρ όλα αυτά μένουμε, αυτό μας υποβιβάζει μας και μας
υπονομεύει.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Τελευταία επεξεργασία:

Subject to change

e-steki.gr Founder

Η Λία αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 37 ετών και επαγγέλεται Web developer. Έχει γράψει 15,891 μηνύματα.
1. Θα θέλαμε να φύγουμε αν είχαμε αξιοπρέπεια και αυτοσεβασμό.
2. Επειδή όμως το ξέρουμε και παρ όλα αυτά μένουμε, αυτό μας υποβιβάζει μας και μας
υπονομεύει.
Αν και δεν νομίζω να βγάλουμε άκρη, ας κάνω μια ακόμα προσπάθεια:
Από που προκύπτει αυτό; Υπάρχει κάποιος νόμος του κράτους που μας υποχρεώνει να το θεωρούμε κακό αν δεν μας βγαίνει;
Δεν μιλάω για την περίπτωση να γίνει κάτι κρυφά (που είναι όντως απαράδεκτο) αλλά εσύ συμπεριέλαβες παραπάνω και την περίπτωση να το ξέρουμε :wacko:
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

olibos2008

Εκκολαπτόμενο μέλος

Η Δέσποινα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 285 μηνύματα.
Αν και δεν νομίζω να βγάλουμε άκρη, ας κάνω μια ακόμα προσπάθεια:
Από που προκύπτει αυτό; Υπάρχει κάποιος νόμος του κράτους που μας υποχρεώνει να το θεωρούμε κακό αν δεν μας βγαίνει;
Δεν μιλάω για την περίπτωση να γίνει κάτι κρυφά (που είναι όντως απαράδεκτο) αλλά εσύ συμπεριέλαβες παραπάνω και την περίπτωση να το ξέρουμε :wacko:

Πόσοι άνθρωποι μένουν σε μια σχέση (εξ αιτίας του οικονομικού ή άλλων συμφερόντων) ενώ ξέρουν ότι ο άλλος τους απατά? Αρκετοί θα έλεγα. Δεν είναι απαράδεκτο αυτό? Πόσο ακόμα χαμηλά θα πρέπει να πέσουν? Ο αυτοσεβασμός και η αξιοπρέπεια που είναι σ αυτούς? Πουθενά γιατί απλούστατα δεν υπάρχει.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Ηρώ

Διακεκριμένο μέλος

Η Μαρούλι αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 39 ετών και επαγγέλεται Αρχιτέκτονας. Έχει γράψει 6,569 μηνύματα.
Πόσοι άνθρωποι μένουν σε μια σχέση (εξ αιτίας του οικονομικού ή άλλων συμφερόντων) ενώ ξέρουν ότι ο άλλος τους απατά? Αρκετοί θα έλεγα. Δεν είναι απαράδεκτο αυτό? Πόσο ακόμα χαμηλά θα πρέπει να πέσουν? Ο αυτοσεβασμός και η αξιοπρέπεια που είναι σ αυτούς? Πουθενά γιατί απλούστατα δεν υπάρχει.

Δεν περιμένεις απάντηση από μένα.. αλλά μου δίνεις αφορμή να πω κι εγώ τη γνώμη μου.

Προσωπικά για αυτούς τους ανθρώπους δε με ενδιαφέρει.. γιατί είναι άνθρωποι που δε σέβονται τον ίδιο τους τον εαυτό.
Αδιαφορώ.. για ποιο λόγο μένουν στη σχέση απ΄ τη στιγμή που δεν είναι ευτυχισμένοι, ανεξάρτητα από την "απιστία" (το βάζω σε εισαγωγικά, γιατί δε μου αρέσει καθόλου, μα καθόλου αυτή η λέξη)
Έχει βασική διαφορά αν κάποιος το κάνει κατ΄εξακολούθηση και αν το ΄χει κάνει μία, μου φαίνεται πως τα ισοπεδώνεις όλα!

Μιλώντας για μένα, θα με πονούσε πολύ περισσότερο αν κάποιος μου έλεγε πως αγάπησε άλλη, παρά το ότι κοιμήθηκε ένα βράδυ μαζί της.
Το δεύτερο θα το συγχωρούσα και ναι μπορεί να έμενα στη σχέση.. σημαίνει πως έχω οικονομικά ή οποιαδήποτε άλλα συμφέροντα;:worry:
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Bill

Επιφανές μέλος

Ο Bill αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 10,408 μηνύματα.
Το παρόν κλειδώνεται μέχρι να αφαιρεθούν τα off-topic.


edit: Το θέμα ξεκλειδώθηκε.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Τελευταία επεξεργασία:

Buggs

Διάσημο μέλος

Ο Buggs αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 3,045 μηνύματα.
Οι παράλληλες σχέσει μόνο σε απώλειες μπορούν να οδηγήσουν... κάποιος θα πληγωθεί, αν όχι όλοι!

Πως ορίζεις την παραλληλη σχέση; Χρονικα ας πούμε ποσο κρατάει; Τα συναισθήματα ποιά ειναι; Πόσο σέξ υπάρχει; Ολοι ξέρουν ή κανένας δεν είναι ενήμερος;

Πιστεύω ότι όλα αυτά είναι κάποιες σημαντικές λεπτομέρειες

(και Υ.Γ. ευτυχώς που υπάρχει το θεμα ήδη και δεν χρειάζεται να ανοίξω δικο μου. Είναι και της αγαπημένης μου Νεράιδας :) )
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

cibyllian

Περιβόητο μέλος

Η Μπούι αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 4,205 μηνύματα.
Πως ορίζεις την παραλληλη σχέση; Χρονικα ας πούμε ποσο κρατάει; Τα συναισθήματα ποιά ειναι; Πόσο σέξ υπάρχει; Ολοι ξέρουν ή κανένας δεν είναι ενήμερος;

Πιστεύω ότι όλα αυτά είναι κάποιες σημαντικές λεπτομέρειες

(και Υ.Γ. ευτυχώς που υπάρχει το θεμα ήδη και δεν χρειάζεται να ανοίξω δικο μου. Είναι και της αγαπημένης μου Νεράιδας :) )

Τι πως την ορίζω;;; Σχέση στην οποία αναπτύσσονται συναισθήματα! έχει σημασία αν διαρκεί έναν μήνα ή δύο χρόνια; Σεξ εννοείται ότι υπάρχει, πόσο όμως;; δεν κατλαβαίνω τι ρόλο παίζει; Δηλαδή αν είναι 2 φορές την εβδομάδα και όχι 10 είναι λιγότερη η απιστία. Τι εννοείς όλοι ξέρουν; Θα πω εγώ δηλαδή στον δικό μου "ξέρεις αγάπη μου έχω παράλληλη σχέση και θα με κρατήσει"; Νομίζω ότι η παράλληλη σχέση είναι και μυστική συνήθως! Αλλιώς είναι ελέυθερη σχέση.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Buggs

Διάσημο μέλος

Ο Buggs αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 3,045 μηνύματα.
Νομίζω ότι η παράλληλη σχέση είναι και μυστική συνήθως! Αλλιώς είναι ελέυθερη σχέση.

Παραλληλη=υπάρχει ταυτόχρονα με μια άλλη
Μυστική συνήθως. Ναι αλλα όχι απαραίτητα
Ελεύθερη σχέση. Κι αυτή μπορεί να είναι παράλληλη, αφού υπάρχει ταυτόχρονα με μια αλλη.

Αλλο μια βδομάδα , με δυο τρείς φορές σεξ, και άλλο δυο χρόνια παράλληλη σχέση. Αν μια βδομάδα μετά ο/συντροφος κόψει την άλλη σχέση, δεν είναι το ίδιο με δυο χρόνια να κρατάει και την άλλη σχέση κι εσένα. Αν το κάνει δυο φορές τη μέρα με τον άλλο/η (οπότε δεν το κάνει ποτέ μαζί σου) είναι διαφορετικο απο το να βρεί κάποιον άλλο/η και μια φορά τη βδομάδα να βγαζουν τα μάτια τους και κατα τα άλλα οκ μαζί σου.

Εν κατακλείδι άλλο η σχέση που σε υποκαθιστά, απο μια εντελώς περιστασιακή σχέση με άτομα που στην ουσία είναι αδιάφορα στον/στη συντροφό μας. Δεν τα βρίσκω το ίδιο αυτά τα δυο.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

prime

Πολύ δραστήριο μέλος

Η prime αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 1,680 μηνύματα.
Αυτό που δεν καταλαβαίνω είναι γιατί να μπει κανείς στη διαδικασία της παράλληλης σχέσης είτε είναι για 2 χρόνια είτε μια φορά την εβδ για σεξ. λόγους.

Μπορώ να κατανοήσω, όχι να δικαιολογήσω, κάποιον που είναι συμβατικά παντρεμένος να αρέσκεται σε κάτι τέτοιο.

Δεν κατανοώ και δεν δικαιολογώ κάποιον που είναι σε μια σχέση χωρίς νομικές δεσμεύσεις και αντί να χωρίσει να κάνει τη ζωή του επιδίδεται σε τέτοια συμπεριφορά.

Ακόμα περισσότερο δεν κατανοώ το τρίτο πρόσωπο στην προηγούμενη περίπτωση όταν γνωρίζει ότι μπλέκει σε μια τέτοια κατάσταση, ήτοι ότι ο/η "σύντροφος'' είναι ήδη σε σχέση.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

cibyllian

Περιβόητο μέλος

Η Μπούι αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 4,205 μηνύματα.
Παραλληλη=υπάρχει ταυτόχρονα με μια άλλη
Μυστική συνήθως. Ναι αλλα όχι απαραίτητα
Ελεύθερη σχέση. Κι αυτή μπορεί να είναι παράλληλη, αφού υπάρχει ταυτόχρονα με μια αλλη.

Αλλο μια βδομάδα , με δυο τρείς φορές σεξ, και άλλο δυο χρόνια παράλληλη σχέση. Αν μια βδομάδα μετά ο/συντροφος κόψει την άλλη σχέση, δεν είναι το ίδιο με δυο χρόνια να κρατάει και την άλλη σχέση κι εσένα. Αν το κάνει δυο φορές τη μέρα με τον άλλο/η (οπότε δεν το κάνει ποτέ μαζί σου) είναι διαφορετικο απο το να βρεί κάποιον άλλο/η και μια φορά τη βδομάδα να βγαζουν τα μάτια τους και κατα τα άλλα οκ μαζί σου.

Εν κατακλείδι άλλο η σχέση που σε υποκαθιστά, απο μια εντελώς περιστασιακή σχέση με άτομα που στην ουσία είναι αδιάφορα στον/στη συντροφό μας. Δεν τα βρίσκω το ίδιο αυτά τα δυο.
Εγώ πάλι και το ένα και το άλλο απιστία το θεωρώ. Νομίζω ότι η βαρύτητα είναι διαφορετική περισσότερο γι' αυτόν που έχει συνάψει την παράλληλη σχέση και όχι για τον σύντροφό του.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Buggs

Διάσημο μέλος

Ο Buggs αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 3,045 μηνύματα.
Το τρίτο πρόσωπο συνήθως είναι το πλέον ρηγμένο. Γι'αυτο προσωπικά εγώ ποτέ δεν θα γινόμουν το τρίτο πρόσωπο. Οι πιθανότητες να αντικαταστήσει τον παλιό ή την παλιά είαι απο ελάχιστες έως ανύπαρκτες.

Τώρα γιατί συμβαίνει το φαινόμενο; Για την βαρεμάρα; Για εκδίκηση πάνω σε ένα καυγά; Απο κρίση αυτοπεποιθησης; Επειδή όταν είμαστε με κάποιον/α πολύ καιρό όσα κάνει τα έχουμε σαν δεδομένα πλέον και δεν μας συναρπάζουν τόσο; Μερικοί λογοι...
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Χρήστες Βρείτε παρόμοια

  • Τα παρακάτω 0 μέλη και 1 επισκέπτες διαβάζουν μαζί με εσάς αυτό το θέμα:
    Tα παρακάτω 2 μέλη διάβασαν αυτό το θέμα:
  • Φορτώνει...
Top