Η κβαντική προσέγγιση της ζωής

libre

Δραστήριο μέλος

Ο libre αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 694 μηνύματα.
Πάντα άκουγα ότι η κβαντική θα είναι η επανασταση του μέλλοντος και θα μας βοηθήσει να καταλάβουμε πώς λειτουργεί η πραγματικότητα. Έτυχε να παρακολουθήσω ένα σεμινάριο για τις αναγκες της δουλειάς κυρίως, επειδή πολλοι συνάδελφοι μιλάνε συχνά και συνειδητοποιησα ότι πρεπει να έχεις και κάποιες γνωσεις φυσικής, αν θες να το προσαρμόσεις στο χώρο σου. Έχει ασχοληθεί κανείς με αυτό το θέμα; Δηλαδή σε ότι αφορά τις εφαρμογές της κβαντικής στην καθημερινή ζωή;
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Dias

Επιφανές μέλος

Ο Dias αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Φυσικός. Έχει γράψει 10,000 μηνύματα.
Ένα άρθρο από το efsyn:

Μακρόκοσμος, μικρόκοσμος και η κβαντική σύμπλεξη

Λέγεται συχνά ότι η κβαντομηχανική αφορά αποκλειστικά τον μικρόκοσμο, το αόρατο και αλλόκοτο σύμπαν των «στοιχειωδών» σωματιδίων. Ωστόσο, οι πιο πρόσφατες εξελίξεις στην κβαντική φυσική μάς αποκαλύπτουν κάποιες ολότελα απρόσμενες εφαρμογές της κβαντικής σκέψης, η οποία δεν περιορίζεται πλέον στη μελέτη των υποατομικών σωματιδίων, αλλά εμπλέκεται, και μάλιστα με τρόπο άμεσο, στη δομή και τη λειτουργία της ζωής: από τα φυτά και τα πτηνά έως τον άνθρωπο.
Όλο και περισσότεροι διεθνούς κύρους επιστήμονες υποστηρίζουν ότι τα μαθηματικά και εννοιολογικά εργαλεία της κβαντικής μηχανικής ενδέχεται να αποδειχτούν το κλειδί για την κατανόηση πολλών αινιγματικών νοητικών φαινομένων, ίσως και της ανθρώπινης συνείδησης.
Η σύγχρονη και επίσημα αποδεκτή περιγραφή του φυσικού κόσμου είναι βαθύτατα σχιζοειδής: άλλες γνωσιολογικές αρχές και φυσικοί νόμοι ισχύουν για τον ορατό «μακρόκοσμο» και άλλες για τον αόρατο «μικρόκοσμο».
Η κλασική φυσική, στην οποία περιλαμβάνονται και οι θεωρίες της ειδικής και γενικής σχετικότητας του Αϊνστάιν, μας προσφέρει μια αιτιοκρατική και απολύτως προβλέψιμη περιγραφή του μακροσκοπικού σύμπαντος. Αντίθετα, η κβαντική φυσική περιγράφει, με αρκετή ομολογουμένως ακρίβεια και επιτυχία, την εγγενώς μη αιτιοκρατική, πιθανοκρατική, και άρα μη προβλέψιμη, συμπεριφορά του μικρόκοσμου (μορίων, ατόμων, υποατομικών σωματιδίων κ.ο.κ.).
Παρά τις φιλότιμες προσπάθειες των μεγαλύτερων φυσικών του εικοστού αιώνα, αυτές οι δύο εναλλακτικές προσεγγίσεις τού κατά τα άλλα ενιαίου σύμπαντος ήταν, και δυστυχώς παραμένουν, μεταξύ τους ασύμβατες. Επί έναν σχεδόν αιώνα επικρατεί στη φυσική αυτή η βολική, αλλά, στην πραγματικότητα, αυθαίρετη και γνωσιολογικά ασυνεπής διάκριση του σύμπαντος σε μικρόκοσμο και μακρόκοσμο.
Σήμερα, όμως, όλο και μεγαλύτερος αριθμός φυσικών είναι πεπεισμένοι ότι η κλασική φυσική αποτελεί μια χρήσιμη αλλά ανεπαρκή προσέγγιση του φυσικού κόσμου, ο οποίος, σε κάθε του κλίμακα (μικρο- ή μακροσκοπική) οφείλει τελικά να συμμορφωθεί με τις θεμελιώδεις και μέχρι στιγμής απαραβίαστες αρχές της κβαντικής περιγραφής.

"Αιρετικά" συστατικά των κβαντικών συστημάτων

Μολονότι οι συνέπειες των κβαντικών διεργασιών είναι λιγότερο εμφανείς και άμεσες στον ορατό μας κόσμο (μακρόκοσμο), τις δύο τελευταίες δεκαετίες οι έρευνες της εργαστηριακής και θεωρητικής φυσικής έχουν αποκαλύψει ότι αυτό το αναμφισβήτητο γεγονός δεν οφείλεται τόσο στις πολύ μικρές διαστάσεις των υποατομικών φαινομένων όσο στον αδιαφανή τρόπο που αλληλεπιδρούν και συγχρονίζονται μεταξύ τους τα συστατικά των κβαντικών συστημάτων. Τα τελευταία δέκα χρόνια, μάλιστα, έχουν πληθύνει οι αποδείξεις για τη συχνή και επίμονη διείσδυση των κβαντικών συμπεριφορών στη μακροσκοπική κλίμακα.
Σύμφωνα με την επικρατούσα μέχρι σήμερα αντίληψη, τα μεμονωμένα ατομικά σωματίδια συμπεριφέρονται με τον μη αιτιοκρατικό, τυχαίο ή πιθανοκρατικό τρόπο που επιβάλλει η κβαντική περιγραφή τους, ενώ όταν συγκροτούνται σε διακριτές ομάδες (π.χ. μακροσκοπικές δομές, μεγαλομοριακές ενώσεις, κύτταρα, ιστούς ή οργανισμούς), τότε η φυσική συμπεριφορά τους περιγράφεται επαρκώς από την κλασική φυσική, δηλαδή με τρόπο αιτιοκρατικό και προβλέψιμο.
Δύο μεγάλοι πρωταγωνιστές της σύγχρονης θεωρητικής φυσικής, όπως ο Αϊνστάιν και ο Ερβιν Σρέντιγκερ, ενώ στις αρχές του 20ού αιώνα είχαν συμβάλει αποφασιστικά με τις έρευνές τους στη γένεση της κβαντικής φυσικής, κατόπιν ένιωσαν έντονη αποστροφή για τα λογικά και επιστημολογικά παράδοξα που προέκυπταν από την υιοθέτηση της κυρίαρχης κβαντικής «ερμηνείας» του μικρόκοσμου.
Θέλοντας λοιπόν να αποκαλύψουν τις αντιαιτιοκρατικές υπερβολές και τα παράδοξα της νέας κβαντομηχανικής πραγματικότητας, οι Αϊνστάιν και Σρέντιγκερ παρουσίασαν, ανεξάρτητα ο ένας από τον άλλο, την ίδια χρονιά, το 1935, δύο ευφάνταστα νοητικά πειράματα που, κατά τη γνώμη τους, αναδεικνύουν επαρκώς τα λογικά αδιέξοδα της επίσημης ερμηνείας. Δεν αρκέστηκαν όμως σε αυτά τα εξ ορισμού απραγματοποίητα νοητικά πειράματα, εισηγήθηκαν επιπλέον και κάποιες εναλλακτικές εξηγήσεις περί «κρυφών» μεταβλητών, που ήλπιζαν διακαώς ότι θα ανακαλυφθούν στο μέλλον. Μια ελπίδα που δυστυχώς διαψεύστηκε τις επόμενες δεκαετίες από τις θεωρητικές εξελίξεις και τα νέα πειραματικά δεδομένα της μικροφυσικής.

Η γάτα του Σρέντικερ

Για να αναδείξει τις παράλογες συνέπειες της συνάντησης της κβαντικής με την καθημερινή μας πραγματικότητα, ο Σρέντιγκερ (E. Schrödinger) πρότεινε ένα από τα πιο διάσημα νοητικά πειράματα της φυσικής, την περίφημη «γάτα του Σρέντιγκερ».
Φανταστείτε μια γάτα κλεισμένη σε ένα αδιαφανές και απομονωμένο από το εξωτερικό περιβάλλον κουτί, μέσα στο οποίο υπάρχουν, εκτός από τη γάτα, ένα φιαλίδιο με δηλητήριο υδροκυάνιο και ένας ραδιενεργός ατομικός πυρήνας. Το ραδιενεργό υλικό, όταν διασπάται, εκπέμπει ένα σωματίδιο που πυροδοτεί έναν μηχανισμό θραύσης του φιαλιδίου και άρα απελευθέρωσης του δηλητηρίου που μοιραία θα σκοτώσει τη γάτα.
Ωστόσο, κάθε ραδιενεργός διάσπαση του ατομικού πυρήνα διέπεται από τις αρχές της κβαντομηχανικής, σύμφωνα με τις οποίες ο ραδιενεργός πυρήνας μέσα στο κουτί βρίσκεται σε μια κατάσταση «υπέρθεσης» δύο δυνατών καταστάσεων: να έχει ή να μην έχει διασπαστεί. Αλλά και η μακροσκοπική γάτα βρίσκεται σε μια ανάλογη κατάσταση υπέρθεσης: μπορεί ταυτόχρονα να είναι ζωντανή ή νεκρή. Αν δεν ανοίξουμε το κουτί, δεν μπορούμε να ξέρουμε αν η γάτα είναι όντως ζωντανή ή νεκρή, βρίσκεται και στις δύο καταστάσεις ταυτόχρονα, σύμφωνα λοιπόν με την κβαντική περιγραφή, είναι νεκροζώντανη!
Επιπλέον, αν ανοίξουμε το καπάκι του κουτιού για να δούμε τι πραγματικά συμβαίνει, είναι πολύ πιθανό να προκαλέσουμε εμείς με την παρατήρησή μας τον θάνατο του άμοιρου ζώου, διότι η «νεκροζώντανη» κατάσταση είναι ιδιαίτερα ευαίσθητη στην αλληλεπίδραση με το εξωτερικό περιβάλλον: κάθε πράξη παρατήρησης οδηγεί στην κατάρρευση της κυματοσυνάρτησης που περιγράφει την κατάσταση της γάτας και νομοτελειακά οδηγεί στο ένα μόνο από τα δύο εξίσου πιθανά ενδεχόμενα: είτε γάτα νεκρή είτε γάτα ζωντανή.
Εξάλλου, αρκετοί επιφανείς κβαντικοί φυσικοί, μεταξύ των οποίων και ο Eugene Wigner, έχουν υποστηρίξει, με αρκετά πειστικά επιχειρήματα, ότι η παρέμβαση της ανθρώπινης συνείδησης είναι αυτό που προκαλεί την κατάρρευση της κβαντικής κυματοσυνάρτησης. Από αυτή την απολύτως νόμιμη επιστημονική υπόθεση προήλθαν, ωστόσο, πολλές από τις απλοϊκές και αντιεπιστημονικές εικασίες που εντελώς αυθαίρετα επιχειρούν να συσχετίσουν ή, ακόμη χειρότερα, να εξηγήσουν μέσω της κβαντομηχανικής τις ιδιαιτερότητες της προσωπικής πνευματικής μας κατάστασης.

Η σύμπλεξη

Το άρθρο του του 1935, που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό «Naturwissenschaften» και στο οποίο περιέγραφε το νοητικό πείραμα με τη γάτα, ο Σρέντιγκερ εισηγείται επίσης, για πρώτη φορά, την ιδιαίτερα σκοτεινή ιδέα της «κβαντικής σύμπλεξης».
Σύμφωνα με τον Σρέντιγκερ, η «κβαντική σύμπλεξη» εμφανίζεται ανάμεσα σε δύο ή περισσότερα σωματίδια (π.χ. ανάμεσα σε ηλεκτρόνια ή ανάμεσα σε φωτόνια) τα οποία, αν και απέχουν μεταξύ τους τεράστιες αποστάσεις, μπορούν με έναν εντελώς άγνωστο και σχεδόν μαγικό τρόπο να «επικοινωνούν» και να «αντιλαμβάνονται» το καθένα τις ιδιότητες ή τις μεταβολές που υφίσταται το άλλο. Αν, για παράδειγμα, αλλάξει το σπιν ή η ιδιοπεριστροφή τού ενός σωματιδίου, αυτό γίνεται ταυτοχρόνως «αντιληπτό» και έχει αμέσως επιπτώσεις στο σπιν και του άλλου, ανεξάρτητα από την τεράστια απόσταση που υπάρχει μεταξύ τους!
Πρόκειται αναμφίβολα για το πιο απίστευτο και εξωφρενικό από όλα τα γνωστά παράδοξα κβαντικά φαινόμενα. Καθόλου περίεργο, λοιπόν, που ο Αϊνστάιν το είχε υποτιμητικά χαρακτηρίσει ως «στοιχειωμένο», επειδή η κατάσταση σύμπλεξης των δύο ή περισσότερων μικροσωματιδίων τούς επιτρέπει μυστηριωδώς να ανταλλάσσουν πληροφορίες και να αλληλοεπηρεάζονται παρά τις τεράστιες αποστάσεις που τα χωρίζουν. Και μολονότι ακόμα και σήμερα οι φυσικοί αγνοούν με ποιο τρόπο «επικοινωνούν» αυτά τα σωματίδια, έχουν πολλές φορές επιβεβαιώσει πειραματικά την ύπαρξη αυτού του μυστηριώδους αλλά πραγματικού φαινομένου.
Διαπιστώνουμε λοιπόν ότι ο κβαντικός κόσμος αποτελεί μια πρόκληση για τους λογικούς και «καθωσπρέπει» κανόνες της «κλασικής» φυσικής διαγωγής: σωματίδια επικοινωνούν από μυστικές διόδους, τηλεμεταφέρονται από το ένα σημείο του χώρου στο άλλο. Επίσης, λόγω της υπέρθεσης, ένα κβαντικό σωματίδιο μπορεί να βρίσκεται σε περισσότερες από μία θέσεις ταυτόχρονα.
Ομως η δυνατότητα κβαντικής σύμπλεξης προϋποθέτει δύο επιπλέον και ακόμη πιο αλλόκοτα γεγονότα: 1) η πληροφορία που μεταφέρεται και «συμπλέκει» τα σωματίδια ταξιδεύει με ταχύτητα μεγαλύτερη του φωτός και 2) τα σωματίδια βρίσκονται κάπου, πιθανά εκτός χώρου, ενώ εμείς τα παρατηρούμε σε δύο διαφορετικές θέσεις στον χώρο. Κοντολογίς, όλα αυτά τα φαινόμενα παραβιάζουν, ή μπορούν να παρακάμπτουν, τις «κλασικές» έννοιες του χώρου και του χρόνου ή την πιο σύγχρονη εκδοχή τους, τη σχετικιστική έννοια του χωρόχρονου.
Ωστόσο, τα αξιοπερίεργα φαινόμενα «κβαντικής σύμπλεξης» δεν εκδηλώνονται μόνο στα μικροφυσικά φαινόμενα, αλλά επηρεάζουν πιθανότατα όλες τις κλίμακες της φυσικής πραγματικότητας. Για παράδειγμα, έχει ήδη διαπιστωθεί ότι κβαντικά φαινόμενα σύμπλεξης εμπλέκονται στη συμπεριφορά αποδημητικών πτηνών και σε θεμελιώδεις βιοχημικές διεργασίες των κυττάρων, όπως π.χ. στη φωτοσυνθετική λειτουργία των φυτών, ακόμα και στη λειτουργία του ανθρώπινου νου.


 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

libre

Δραστήριο μέλος

Ο libre αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 694 μηνύματα.
Ενδιαφερον άρθρο. Τωρα στο χωρο μου, την προσωπική αναπτυξη, αυτο το ζητημα έχει φερει τα πανω κατω. Η πραγματικότητα δεν ειναι πια σταθερη οπως την ξεραμε, αλλά εξαρταται απο την προθεση του παρατηρητή.

Ενα παραδειγμα της αλλαγης προσεγγισης ειναι πχ η στοχοθεσια που αντιμετωπιζεται τελειως διαφορετικά. Με τον κλασικο τροπο, όριζες τον στοχο που ηθελες να πετυχεις, καθοριζες σταδια εξελιξης κι αγωνιζοσουν προοδευτικά (γραμμικά) μεχρι να τον πετυχεις. Με τον κβαντικο τροπο, επιλεγεις options, δηλαδη ψαχνεις να βρεις τα πιθανοτερα συστατικά ωστε να τα συνδιασεις για να εχεις το αποτελεσμα. Η επιτευξη στοχων δεν σχετιζεται πλεον με μια προσπαθεια προς συγκεκριμμενο στοχο, αλλά με μια γενικοτερη προσπαθεια που εχεις κανει και σε εφτασε σε ενα επιπεδο οπου εχεις τη δυνατοτητα να επιλεγεις options. Θα ελεγα οτι το να εισαι σε φορμα παιζει περισσοτερο ρολο απο την προσπαθεια.

Η επιτευξη ενος στοχου ειναι σαν να φτιαχνεις ενα γλυκο. Αγοραζεις τα υλικά και τα συνδιαζεις εφαρμοζοντας μια συνταγη. Αυτη η συνταγη ειναι το συνολο των πιθανοτερων options που εχουν επιλεχθει για να πετυχει το γλυκο. Εδω βεβαια καποιοι άλλοι βρηκαν τις options, ενω οταν ο στοχος ειναι original πρεπει να τις βρεις εσυ. Ο Vadim Zeland, ρωσος φυσικος, που πρωτος ανακατεψε φυσική με προσωπική αναπτυξη λεει οτι σε αναπτυγμενο επιπεδο, αρχιζεις να μαθαινεις τα συστατικά (μεταβλητες) και η επιτευξη στοχων ειναι σαν να πας σε σουπερμαρκετ οπου απλωνεις το χερι στα ραφια και παιρνεις τα προιοντα που χρειαζεσαι για να κανεις αυτο που θες.

Αυτα εμαθα στο σεμιναριο και ειμαι σε περισκεψη για το κατα ποσον εχουν πρακτικη εφαρμογη σε ευρεια κλιμακα.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Dias

Επιφανές μέλος

Ο Dias αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Φυσικός. Έχει γράψει 10,000 μηνύματα.
Η Κβαντομηχανική αναπτύχθηκε για να εξηγήσει τη συμπεριφορά των σωματιδίων στο μικρόκοσμο. Η εφαρμογή των εξισώσεων της Κβαντικής Φυσικής στο μακρόκοσμο, οδηγεί πολλές φορές σε παράλογα συμπεράσματα. Ένα κλασικό παράδειγμα, είναι αυτό με τον σκιέρ και το ψηλό δέντρο. Λογικά, τα ίχνη του σκιέρ θα βρίσκονται είτε από τη μια είτε από την άλλη μεριά του δέντρου. Όμως, σύμφωνα με την Κβαντική Φυσική, είναι πιθανόν οι γραμμές του σκιέρ να βρίσκονται η μία από τη μια και η άλλη από την άλλη μεριά του δέντρου. Πράγματι, γίνονται προσπάθειες να μεταφερθεί η Κβαντομηχανική στο μακρόκοσμο, άρα και στην καθημερινή ζωή. Κάποιοι μιλάνε δειλά και για Κβαντική Οικονομία. Όμως, νομίζω ότι όλα αυτά είναι σε πολύ πρώιμο στάδιο και δεν πλησιάζουν καν ακόμα στο να προσεγγίσουν τη ζωή.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

libre

Δραστήριο μέλος

Ο libre αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 694 μηνύματα.
Στην παρουσα φαση το μονο που μπορεις να κανεις είναι να δεις αν υπαρχει κι αλλη οπτικη γωνια στα όσα ήξερες ή το πολυ πολύ να εμπνευστείς για να δημιουργησεις ενα concept που εξηγει καποια πραγματα στο χωρο σου. Το να ψαχνεις κβαντικούς νομους, αν δεν εισαι φυσικός είναι απλά αστείο.

Σ ότι αφορα το αντικειμενο μου, εχω κατασταλάξει οτι τις μεταβλητες που χρειαζονται για την επιτευξη ενος στοχου τις βρισκεις στην προσωπικη διαδρομη. Εξεταζοντας ολες τις περιπτωσεις οπου πετυχα στοχους, βλεπω οτι καποια πραγματα επαναλαμβανονται και για μενα οι μεταβλητες που δουλευουν ειναι: αμεση προσβαση (δηλ.το να χτυπαω απευθειας τον στοχο διοτι δεν τα καταφερνω με στοχους που απαιτουν προεργασιες), ο στοχος να σχετιζεται με δημιουργική εργασια (κι οχι διαδικαστική), πρεπει το πεδιο δρασης να σχετιζεται με καποιο χωρο στον οποιο εχω ανεση, το γρηγορο ξεκινημα (εαν ενας στοχος αργει πανω απο τρεις μηνες να παρει μπροστα συνηθως αποτυγχανω), η αναθεση (ολες οι δευτερευουσες δουλειες πανε σε τριτους, συνηθως freelancers απο το ιντερνετ), η επαναχρησιμοποιηση υπαρχοντων στοιχειων (πχ των ιδιων δομων και για το νεο στοχο).

Αυτο δεν εχει απευθειας σχεση με την κβαντική, αλλά ομολογω ότι πριν αρχισω να ασχολουμαι με κβαντικες προσεγγισεις δεν ειχα δει αυτην την οπτική γωνια, η οποια διευκολυνει τα πραγματα αφανταστα. Στο εξης λοιπον δεν προκειται να βαζω στοχους απλα συνδιαζοντας επιθυμιες με δυνατοτητες και να μου βγαινει η πιστη στην πορεια ακολουθωντας αγνωστους δρομους. Αφου τις μεταβλητες που εξασφαλιζουν τις μεγαλυτερες πιθανοτητες για μενα πια τις ξερω.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Τελευταία επεξεργασία:

Guest 209912

Επισκέπτης

αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμέν. Δεν έχει γράψει κανένα μήνυμα.
Είναι όντως μια επαναστατική προσέγγιση για παράδειγμα όταν σε ρωτάει ο άλλος τι θα κάνεις σήμερα το βραδύ αντί να απαντήσεις θα πάω σινεμά θα απαντήσεις, υπάρχουν 70% πιθανότητες να πάω σινεμά και 30% να κάτσω σπίτι.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

PeterTheGreat

Πολύ δραστήριο μέλος

Ο Staphylococcus aureus αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 923 μηνύματα.
Είναι όντως μια επαναστατική προσέγγιση για παράδειγμα όταν σε ρωτάει ο άλλος τι θα κάνεις σήμερα το βραδύ αντί να απαντήσεις θα πάω σινεμά θα απαντήσεις, υπάρχουν 70% πιθανότητες να πάω σινεμά και 30% να κάτσω σπίτι.

Επίσης μπορούμε να έχουμε υπέρθεση των δύο καταστάσεων, δηλαδή να πάμε ταυτόχρονα στο σινεμά και να κάτσουμε σπίτι, αν δεχτούμε ότι η προβολή ταινίας στην τηλεόραση με ποπκορν και αναψυκτικό είναι ισοδύναμη αυτής στον κινηματογράφο.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

libre

Δραστήριο μέλος

Ο libre αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 694 μηνύματα.
Είναι όντως μια επαναστατική προσέγγιση για παράδειγμα όταν σε ρωτάει ο άλλος τι θα κάνεις σήμερα το βραδύ αντί να απαντήσεις θα πάω σινεμά θα απαντήσεις, υπάρχουν 70% πιθανότητες να πάω σινεμά και 30% να κάτσω σπίτι.
Κατι πιο δυσκολο. Δυο χιλιαδες υποψηφιοι για 100 θεσεις με διαγωνισμο (γραπτα και συνεντευξη). Αν πιασεις μια θεση βελτιωνεται σημαντικα η ζωη σου. Η στατιστική λεει οτι οι περισσοτεροι προετοιμαστηκαν τουλαχιστον ενα χρονο και παρα πολλοι επαναλαμβανουν την προσπαθεια επι χρονια. Ζητουμενο: να αποφασισεις αν αξιζει τον κοπο να ασχοληθεις, ήτοι ποιες ειναι οι πιθανοτητες να περασεις με βαση τις δυνατοτητες σου και λαμβανοντας υποψειν οτι καποιοι δεν θα τηρησουν τους ορους του παιχνιδιου (πχ θα χρησιμοποιησουν καποιο μεσο κλπ). Κι αν αποφασισεις οτι αξιζει τον κοπο, τι ειδους στρατηγικη θα ακολουθησεις για να αυξησεις τις πιθανοτητες.

Δεν χρειαζεται να απαντησεις. Ειναι ρητορικο. Απλα για να δεις οτι μπορει να γινει ενδιαφερον. Στην παραπανω ασκηση χρειαζεται να λαβεις υποψιν ενα σωρο παραμετρους: δυνατοτητες, στατιστικες, ορους παιχνιδιου, γνωση του χωρου (εμπειρια), ακομα κι αν με την παρουσια σου μπορεις να κερδισεις τους εξεταστες...
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Guest 209912

Επισκέπτης

αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμέν. Δεν έχει γράψει κανένα μήνυμα.
Δεν χρειαζεται να απαντησεις. Ειναι ρητορικο. Απλα για να δεις οτι μπορει να γινει ενδιαφερον. Στην παραπανω ασκηση χρειαζεται να λαβεις υποψιν ενα σωρο παραμετρους: δυνατοτητες, στατιστικες, ορους παιχνιδιου, γνωση του χωρου (εμπειρια), ακομα κι αν με την παρουσια σου μπορεις να κερδισεις τους εξεταστες...

Τι σχέση έχει η παραπάνω περίπτωση ενός προβλήματος πολλών μεταβλητών με τη κβαντική φυσική?
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

libre

Δραστήριο μέλος

Ο libre αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 694 μηνύματα.
Τι σχέση έχει η παραπάνω περίπτωση ενός προβλήματος πολλών μεταβλητών με τη κβαντική φυσική?
Η κβαντική απλα δινει μια οπτική γωνια. Μην περιμενεις αυτη τη στιγμη να εφαρμοσεις κβαντικους νομους στην καθημερινοτητα. Δεν γνωριζω κατα ποσον εχει δικιο ο Zeland που ανακατεψε φυσικη με θεματα προσωπικης αναπτυξης,αν δηλαδη υπαρχουν πραγματι κβαντικοι νομοι που μπορουν καποια στιγμη να εχουν πρακτικη εφαρμογη σε θεματα ζωης, αλλά ανοιγει ενα μεγαλο θεμα, τουλαχιστον στο χωρο μου, εισαγοντας εναν νεο τροπο σκεψης.

Δεν εχω την απαιτηση να γνωριζεις τον χωρο μου, αλλά σε διαβεβαιωνω οτι δεν μπορω πλεον να δουλεψω με τις παλιες μεθοδους.
Πχ οι πιο αποτελεσματικοι στο μελλον δεν θα ειναι οι ανθρωποι που ξεσκιζονται στην προσπαθεια μετρωντας μερα με τη μερα την προοδο μεχρι το στοχο, αλλά αυτοι που ειναι σε θεση να συνδιασουν πιθανοτητες επιτυχιας. Βασικά παντα ετσι ηταν, αλλά λιγοι το καταλαβαιναν. Η κβαντικη προσεγγιση σε βοηθαει να το εμπεδωσεις καλυτερα.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Τελευταία επεξεργασία:

Dias

Επιφανές μέλος

Ο Dias αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Φυσικός. Έχει γράψει 10,000 μηνύματα.
Είναι όντως μια επαναστατική προσέγγιση για παράδειγμα όταν σε ρωτάει ο άλλος τι θα κάνεις σήμερα το βραδύ αντί να απαντήσεις θα πάω σινεμά θα απαντήσεις, υπάρχουν 70% πιθανότητες να πάω σινεμά και 30% να κάτσω σπίτι.
Επίσης μπορούμε να έχουμε υπέρθεση των δύο καταστάσεων, δηλαδή να πάμε ταυτόχρονα στο σινεμά και να κάτσουμε σπίτι, αν δεχτούμε ότι η προβολή ταινίας στην τηλεόραση με ποπκορν και αναψυκτικό είναι ισοδύναμη αυτής στον κινηματογράφο.
Με κάτι τέτοιες σούπερ - υπεραπλουστεύσεις, θα τρίζουν τα κόκκαλα όσων ασχολήθηκαν με την κβαντομηχανική.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Dias

Επιφανές μέλος

Ο Dias αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Φυσικός. Έχει γράψει 10,000 μηνύματα.
...έχω ακούσει ότι με βάση την κβαντομηχανική ένα σωμάτιο μπορεί να περάσει μέσα από ένα φράγμα δυναμικού. Δε δοκιμάζεις να πάρεις φόρα και να πέσεις πάνω στον τοίχο να δούμε αν θα περάσεις; Δες το σαν μια πρακτική εφαρμογή στην καθημερινή ζωή....
Κι άλλο κλασικό παράδειγμα που αποδεικνύει ότι αν δοκιμάσουμε να εφαρμόσουμε τους νόμους της Κβαντικής Φυσικής στο μακρόκοσμο, θα οδηγηθούμε σε παράδοξα - παράλογα.
.... λέγονται οι άνθρωποι που χρησιμοποιούν με στρεβλό τρόπο φυσικές έννοιες για να πείσουν ανθρώπους, που δεν είναι σχετικοί επιστήμονες, ότι οι αμπελοφιλοσοφίες τους έχουν επιστημονική βάση ή βάση στη φύση;
Προφανώς τσαρλατάνοι. Στο διαδίκτυο κυκλοφορούν πολλοί. Καραμπινάτη περίπτωση, κάποιοι που ξεκινώντας ότι κβαντομηχανικά είναι δυνατή η ακαριαία αλληλεπίδραση 2 φωτονίων που βρίσκονται σε πολύ μεγάλη απόσταση, κάνουν το παρά-λογικό άλμα να συμπεράνουν ότι αυτό αποτελεί απόδειξη περί της ύπαρξης θεού. Μάλιστα εμπλουτίζουν τη θεωρία τους με "νόμους" της Κβαντικής Φυσικής, που απλά δεν υπάρχουν. Κι όμως, τέτοιες "θεωρίες" τις παίρνουν κάποιοι δημοσιογραφίσκοι και τις δημοσιεύουν σε (σοβαρές υποτίθεται) εφημερίδες με τίτλο "αποδείχτηκε επιστημονικά ότι ο θεός υπάρχει".

Η κβαντική απλα δινει μια οπτική γωνια. Μην περιμενεις αυτη τη στιγμη να εφαρμοσεις κβαντικους νομους στην καθημερινοτητα. Δεν γνωριζω κατα ποσον εχει δικιο ο Zeland που ανακατεψε φυσικη με θεματα προσωπικης αναπτυξης,αν δηλαδη υπαρχουν πραγματι κβαντικοι νομοι που μπορουν καποια στιγμη να εχουν πρακτικη εφαρμογη σε θεματα ζωης......... Η κβαντικη προσεγγιση σε βοηθαει να το εμπεδωσεις καλυτερα.
Ναι υπάρχουν προσπάθειες να συνδεθεί η Κβαντική Φυσική με την καθημερινή ζωή, όμως προς το παρόν δεν υπάρχουν ενδείξεις ότι κάτι τέτοιο βρίσκεται έστω και στην αρχή. Μπορεί στο μέλλον κάτι να γίνει, αλλά σήμερα όσοι ισχυρίζονται ότι πέτυχαν κβαντική προσέγγιση στο μακρόκοσμο, μάλλον είναι τσαρλατάνοι που απευθύνονται σε ανίδεους για να τους εντυπωσιάσουν.

Ο Χ. Τσόλκας χρόνια τώρα έχει καταδείξει τα λάθη της σχετικότητας και της κβαντομηχανικής με πειράματα ακριβείας πάνω στο κινούμενο αυτοκίνητό του, αλλά το Princeton, το MIT και το Harvard κάνουν τις πάπιες!!
Στους κύκλους των φυσικών, ο Τσόλκας αποτελεί ανέκδοτο.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Επεξεργάστηκε από συντονιστή:

Sommerfeld

Δραστήριο μέλος

Ο Sommerfeld αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 25 ετών, επαγγέλεται Μαθητής/τρια και μας γράφει απο Γερμανία (Ευρώπη). Έχει γράψει 582 μηνύματα.
Μου φαίνεται λίγο γελοιο το γεγονος οτι μιλαμε σημερα για "κβαντικη πραγματικοτητα" και οτι ο μακροκοσμος μπορει να ερμηνευτει με βαση την κβαντικη φυσικη που είναι στην ουσια σχεδον το αντιθετο της κλασσικης νευτωνειας φυσικης όταν κάποτε...ο ίδιος ο Αλμπερτ Αινσταιν αδυνατούσε να κατανοήσει τους νόμους της κβαντικης φυσικης τους οποιους τους θεωρουσε απλα μαθηματικα παιχνιδια(τότε ειπε το γνωστο "ο θεος δεν παιζει ζαρια")...Όπως είπε και ο Dias η κβαντικη φυσικη έχει ακομα παρα πολυ δρομο για να αρχισει να προσεγγιζει την πραγματικοτητα, πως να κατανοησει αλλωστε ενας απλος καθημερινος ανθρωπος οτι ένα φωτόνιο αν το παρατηρησεις συμπεριφερεται σαν σωματιο και οταν δεν τον παρατηρεις συμπεριφερεται σαν κυμα εμφανιζοντας συμβολη όταν τα παντα γυρω μας παραμενουν αμεταβλητα ή πως να κατανοησει το γεγονος οτι ενα σωματιδιο μπορει να διελθει μεσα απο ενα δυναμικο πεδιο ασχετως της ενεργειακης του καταστασης όταν εμεις κουτουλαμε στους τοιχους;; Κάποτε διαβασα ακομα και ενα αρθρο που προσπαθουσε να ερμηνευσει τον Γιουρι Γκελερ και γενικοτερα την τηλεπαθεια και την ικανοτητα να επηρεαζει καποιος τα αντικειμενα με "ορους" κβαντικης φυσικης....Ωραια η κβαντικη φυσικη σαν επιστημονικη φαντασια και εχω δει ταινιες που στηριζονται σε αυτην ή στην θεωρια των χορδων κλπ αλλα δεν πιστευω οτι η κβαντικη φυσικη ετσι οπως ειναι σημερα μπορει να προσεγγισει εστω και στο ελαχιστο τον μακροκοσμο και ποσο μαλλον τον ανθρωπο....Περιμενω ομως και την αποψη καποιου ειδικου επι του θεματος!! Dias???
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Dias

Επιφανές μέλος

Ο Dias αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Φυσικός. Έχει γράψει 10,000 μηνύματα.
Περιμενω ομως και την αποψη καποιου ειδικου επι του θεματος!! Dias???
Νομίζω ότι η άποψή μου φάνηκε καθαρά στα προηγούμενα μηνύματά μου. Δεν διαφωνούμε. Έχει πολύ δρόμο ακόμα η Κβαντική Φυσική για να εφαρμοστεί στο μακρόκοσμο.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

epote

Διάσημο μέλος

Ο epote αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 3,321 μηνύματα.
Έχει πολύ δρόμο ακόμα η Κβαντική Φυσική για να εφαρμοστεί στο μακρόκοσμο.

Τι σημαινει "η κβαντικη φυσικη να εφαρμοστει στο μακροκοσμο"? Μου φαινεται λιγακι ανοητο δεδομενου οτι αποτελουμαστε απο σωματηδια που υπακουν στους σχετικους κανονες.

Μηπως εννοουμε να παρατηρησουμε με τροπους πιο αισθητηριακα οικιους στην φυση μας κβαντικα φαινομενα? Ευκολο προσπαθησε να ισοροπισεις ενα μολυβι στη μυτη του, δεν γινεται.

Μου φαίνεται λίγο γελοιο το γεγονος οτι μιλαμε σημερα για "κβαντικη πραγματικοτητα" και οτι ο μακροκοσμος μπορει να ερμηνευτει με βαση την κβαντικη φυσικη που είναι στην ουσια σχεδον το αντιθετο της κλασσικης νευτωνειας φυσικης όταν κάποτε...

Ο ηλιος λαμπει λογο κβαντικων φαινομενων. Και η κλασικη μηχανικη δεν ειναι καθολου αντιθετη με την κβαντικη μηχανικη, πως προκυπτει αυτο?

αν δηλαδη υπαρχουν πραγματι κβαντικοι νομοι που μπορουν καποια στιγμη να εχουν πρακτικη εφαρμογη σε θεματα ζωης

Κοιτα, ειναι λιγακι τραβηγμενο απο τα μαλλια να θεωρουμε οτι η απλουστευτικη εξηγηση της κβαντομηχανικης *ειναι* η κβαντομηχανικη.

Σκεψου το ως εξις, ποια ειναι η πρακτικη εφαρμογη σε θεματα ζωης της εξισωσης της παγκοσμιας ελξης?

F = GmM/r^2

η εκλαικευμενη μορφη της κβαντομηχανικης που διαβαζεις σε περιοδικα ειναι σαν να λες:

Ο νομος της παγκοσμιας ελξης λεει οτι η πραγματικοτητα προσδιοριζεται απο την αποσταση μεταξυ μας. Και μετα να ερθει καποιος κρετινος ψυχοκοινονιολογομαρκετιστας να πει "οσο πιο πολυ απομακρυνομαστε απο τους στοχους μας τοσο πιο γρηγορα τους χανουμε, το λεει και ο νευτονας"

Η κβαντομηχανικη υπολογιζει, το τι ερμηνιες δινουμε εμεις σε αυτους τους υπολογισμους δεν εχει σχεση με την επιστιμη καθεαυτη.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Τελευταία επεξεργασία:

libre

Δραστήριο μέλος

Ο libre αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 694 μηνύματα.
η εκλαικευμενη μορφη της κβαντομηχανικης που διαβαζεις σε περιοδικα ειναι σαν να λες:

Ο νομος της παγκοσμιας ελξης λεει οτι η πραγματικοτητα προσδιοριζεται απο την αποσταση μεταξυ μας. Και μετα να ερθει καποιος κρετινος ψυχοκοινονιολογομαρκετιστας να πει "οσο πιο πολυ απομακρυνομαστε απο τους στοχους μας τοσο πιο γρηγορα τους χανουμε, το λεει και ο νευτονας"
Το παραδειγμα ειναι καλο. Το οτι αν απομακρυνομαστε απο τους στοχους μας τους χανουμε, ειναι μια μεγαλη αληθεια. Το προβλημα προκυπτει οταν αυτος ο ψυχοκοινονιολογομαρκετιστας ανακατεψει τον Νευτονα για να στηριξει την αποψη του κι οχι αν απλα εμπνευστει απο αυτον.

Ενα σωρο concepts που εφαρμοζονται σε καποιον τομεα ειναι συχνα εμπνευσμενα απο αλλους χωρους και δεν υπαρχει τιποτα κακο σε αυτο.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

epote

Διάσημο μέλος

Ο epote αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 3,321 μηνύματα.
Το παράδειγμα ουδεμία σχέση έχει με τον νόμο της παγκόσμιας έλξης το έγραψα επίτηδες για να δείξω τη γελοιότητα αυτού του πράγματος.

Ακόμα δε περισσότερο όταν οι έννοιες της κβαντομηχανικής δεν εχουν καμία λεκτική επεξήγηση ποσό μάλλον κατανόηση πέρα των μαθηματικών.

Δεν μπορώ να καταλάβω πως το παράδειγμα που έφερες σχετίζεται με την κβαντομηχανική.

"Επιλέγεις options" (επιλέγεις επιλογές?). Βλακείες μου φαίνεται που απλα βάζουν ένα όνομα περίεργο για να πουλήσει το σεμινάριο.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Τελευταία επεξεργασία:

libre

Δραστήριο μέλος

Ο libre αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 694 μηνύματα.
Το παράδειγμα ουδεμία σχέση έχει με τον νόμο της παγκόσμιας έλξης το έγραψα επίτηδες για να δείξω τη γελοιότητα αυτού του πράγματος.
Ναι, αυτο εννοω, καλο για να δειξει τον παραλογισμο.

Δεν μπορώ να καταλάβω πως το παράδειγμα που έφερες σχετίζεται με την κβαντομηχανική.

"Επιλέγεις options" (επιλέγεις επιλογές?). Βλακείες μου φαίνεται που απλα βάζουν ένα όνομα περίεργο για να πουλήσει το σεμινάριο.
Για καθε πραγμα που κανεις δεν εχεις μονο μια επιλογη (δυνατοτητα, σεναριο) αλλά πολλες, οποτε επιλεγεις. Αυτο που αλλαζει σε σχεση με τον παραδοσιακο τροπο αντιμετωπισης ενος θεματος πχ στοχοθεσια ειναι οτι παλια δινοταν μεγαλυτερη προσοχη στην προσωπικη προσπαθεια, ενω τωρα στην πιθανοτητα, δηλαδη επιλεγεις το σεναριο με τις περισσοτερες πιθανοτητες επιτυχιας. Ειναι τοσες οι μεταβλητες που επηρεαζουν το αποτελεσμα, που η προσπαθεια καθισταται μια απο αυτες κι οχι η κυριωτερη.

Ποια η σχεση με την κβαντικη; Ουσιαστικα καμμια. Απλως η κβαντικη εδωσε την εμπνευση να εξεταζεις καποια θεματα απο την οπτικη γωνια των πιθανοτητων. Οσοι λενε οτι προσαρμοσαν νομους της κβαντομηχανικης στην καθημερινη ζωη ειναι για μενα τσαρλατανοι, οσοι λενε ομως οτι εμπνευστηκαν και δημιουργησαν ενα νεο concept ειναι οκ.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

epote

Διάσημο μέλος

Ο epote αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 3,321 μηνύματα.
Ποια η σχεση με την κβαντικη; Ουσιαστικα καμμια. Απλως η κβαντικη εδωσε την εμπνευση να εξεταζεις καποια θεματα απο την οπτικη γωνια των πιθανοτητων. Οσοι λενε οτι προσαρμοσαν νομους της κβαντομηχανικης στην καθημερινη ζωη ειναι για μενα τσαρλατανοι, οσοι λενε ομως οτι εμπνευστηκαν και δημιουργησαν ενα νεο concept ειναι οκ.

εγω περισοτερο σαν μαρκετιστικο τρικ το βλεπω για να πουλησει καλυτερα το σεμιναριο (και κομπλε δεν εχει τιποτα κακο αυτο) απλα δεν εχει σχεση με την κβαντομηχανικη.

Για καθε πραγμα που κανεις δεν εχεις μονο μια επιλογη (δυνατοτητα, σεναριο) αλλά πολλες, οποτε επιλεγεις.

Kαποιος χρειαστικε την κβαντομηχανικη σαν αφετηρια για να καταλαβει οτι υπαρχουν επιλογες?

Τεσπα, η κβαντομηχανικη δεν σημαινει "ολα ειναι πιθανα" ουτε "υπαρχουν πολλες πιθανοτητες". Δινει συγκερκιμενα εργαλεια για να κανεις συγκεκριμενους υπολογισμους. Ενα απο αυτα τα εργαλεια ειναι η πιθανοτητες αλλο η στατιστικη και αλλο η γραμμικη αλγεβρα. Δεν βλεπω κανενα να βγαινει και να λεει οτι επειδη ο πολλαπλασιασμος πινακων ειναι μη αντιμεταθετικος ετσι και ο πολλαπλασιασμος ανθρωπων δινει διαφορερτικα αδελφια:P
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Χρήστες Βρείτε παρόμοια

  • Τα παρακάτω 0 μέλη και 1 επισκέπτες διαβάζουν μαζί με εσάς αυτό το θέμα:
    Tα παρακάτω 2 μέλη διάβασαν αυτό το θέμα:
  • Φορτώνει...
Top