Track of the Day

Με αυτό το electronica rhythm κομμάτι,
οι royksopp γίνονται άξιοι συνεχιστές του Jean Michelle Jarre, του Vangelis του Schiller και των Tangerine Dream.

Για κάποια που δάκρυσε κάποτε...​

Αρχική Δημοσίευση από sourtouki:

Μπράβο ρε Δεσμώτη μου ανοίγεις δρόμους στα Βαλκανια.

Click για ανάπτυξη...

Μπάλκανς, του λιτλ φορ γιορ μπάλκονιζ! ()

Τα βαλκάνια πολύ μικρά να σε χωρέσουν.

Από τρίκαλα κι απάνω. Κορινθίας, μην ξεχνιόμαστε ^2
Ίσως κάτι σε ξενώνα, με τζάκι και πέτρα.

Εκεί μάλιστα...
Να ανοίξει ο δρόμος και να απλωθούν ροδοπέταλα σε όλο το μήκος της ΠΕΑΚ.

Αρχική Δημοσίευση από sourtouki:

Ολο το μεσημερι χόρευα πανω στο γραφείο.

Click για ανάπτυξη...

Προσοχή, μη σου φύγει το γοφίδι
Ελπίζω να γαντζώθηκες από κάπου γιατί είσαι και ανισόρροπη! (νια νια νια νιααα νια)




We could feel this way forever...

Moby night, yeah.



Βαλ, μη μου τους ρύπους τάραττε

Αρχική Δημοσίευση από Valder:

Sourtouki has balconies? Ενδιαφέρον!

Πάρε ένα Hardstyle για την ευγενική και χρήσιμη πληροφορία:

Click για ανάπτυξη...

Το μη ενδιαφέρον ειναι οτι δεν εχεις να κανεις τιποτε καλύτερο στης 4 το πρωί.

Mηπως αν έπαιζες με lego?

nice video

Τα βαλκάνια πολύ μικρά να σε χωρέσουν.

Από τρίκαλα κι απάνω. Κορινθίας, μην ξεχνιόμαστε ^2
Ίσως κάτι σε ξενώνα, με τζάκι και πέτρα.

Εκεί μάλιστα...
Να ανοίξει ο δρόμος και να απλωθούν ροδοπέταλα σε όλο το μήκος της ΠΕΑΚ.
Να απλωθούν λοιπον.Εχω κλεισει κιόλας δωμάτια για 4 μέρες.





Προσοχή, μη σου φύγει το γοφίδι
Ελπίζω να γαντζώθηκες από κάπου γιατί είσαι και ανισόρροπη! (νια νια νια νιααα νια)
Γαντζώθηκα απο τις βλακείες σου.

Αρχική Δημοσίευση από sourtouki:

Να απλωθούν λοιπον.Εχω κλεισει κιόλας δωμάτια για 4 μέρες.

Click για ανάπτυξη...

Μετά την καταιγίδα
τα λυγισμένα καλάμια
φιλοσοφούν πάνω στα πεσμένα δέντρα, που θα'λεγε κι ο ποιητάρης...

Τελικά, η ανεργία κάνει καλό στα λοφία. Καλά μου τα΄λεγαν...

Πως μερικοί εχουν την τάση να μετατρέπουν το ατόφιο, καθαρό συναίσθημα σε μια πληθωρική έκρηξη που ναι μεν έχει υπόβαθρο αλλά η ορμή της δεν φτάνει ώστε να συντελεστεή η ρήξη;

Γιʼ αυτό και λέμε ”έκανα την τρίχα τριχιά”

Η απόδραση (δώσε βάση στη λέξη, νοηματοδοτείται από αυτό που της λείπει, ε; ) είναι ο μόνος τρόπος να νοηματοδοτούμε την εφήμερη ζωή μας ,να λησμονούμε το θάνατο και να παραδινόμαστε στις ηδονές της αποκάλυψης και του ξανανιώματος.

Ορισμένες φορές, σουρτούκι, αυτά που τυπώνουμε στο χαρτί σε έγχρωμο ίντζεκτ μπορεί να μας χρησιμεύουν αντί για ξύλα σε ένα ευχάριστο τετραήμερο...
Το κάστρο των ονείρων θα παραμείνει, έστω κι έτσι, ονειρώδες.

Κι εδώ είναι το ευτύχημα. Ο λόγος της εκτύπωσης είναι ανάλογος της ανάγκης να το ζήσεις ασχέτως προσώπων...

Η ευφορία είναι το ζητούμενο. Η ανάσα της αποδράσεως, αν προτιμάς...

Να περάσεις όμορφα κι αξέχαστα.

Μάθε πως αν λάχει και βρεις κανα ροδοπέταλο στο χαλάκι της εξώπορτας, δεν θα'χει βάλει το χέρι του το Πελοποννήσιο αγέρι.

Θενκς που επιβεβαιώνεις το καλά ακονισμένο "η γνώση φέρνει απόγνωση".
Το΄χα ξεχασμένο.

Αρχική Δημοσίευση από sourtouki:

Γαντζώθηκα απο τις βλακείες σου.

Click για ανάπτυξη...

Αν η βλακεία ήταν για την βλακεία θα γαντζωνόσουν;

Η βλακεία για να είναι αυθεντική θέλει και ιατρικό πρωτόκολλο.

Έστω και σαν χιουμοράκι, τελικά δεν μπορεί παρά να παράγεις αντιφάσεις.

Αν γαντζώνεσαι από τη βλακεία, αφού την αναγνωρίζεις και οι γάντζοι είναι της απόλυτης εξουσίας σου (δικοί σου, όχι νοικιασμένοι) τότε ένα η βλακεία, δύο το γάντζωμα ή ένα το γάντζωμα και δύο η βλακεία, διαλλιέχτε!

Εκτός κι υπάρχει και το συναισθηματικό φορτίο του να γαντζώνεσαι από κάτι ακόμη κι αν είναι βλακεία που εμπεριέχει κάπου χωμένο τη λέξη "πάθος" γιατί δε γαντζωνόμαστε ποτέ από κάτι που δεν το θέλουμε...εκτός κι υπάρχει παθολογία οπότε επιστρέφουμε στα του ιατρικού πρωτοκόλλου με ειδικότητα ψυχιατρικής.

Μιλάω για ασθένειες που δεν σε κάνουν δυσλειτουργικό.
Πολλοί ποιητές π.χ. με ψυχονευρωτικά, ακόμα και ψυχιατρικά σύνδρομα αρίστευσαν στην ποίηση, φέρνοντας έναν νέο αέρα στα καθʼόλα "υγιειή και στατικά πράγματα.
Γιατί να μη συμβαίνει το ίδιο και με κάποιον που ρέπει στη δημοσίευση ωραίας μουσικής

Ασφαλώς, τέτοιου είδους γαντζώματα αφήνουν ολόκληρο τον κόσμο απʼ έξω (το ότι δεν αφήνουν τη φαντασία να πετάξει ίσως είναι το λιγότερο).
Από την άλλη, ίσως ακριβώς δείχνουν πόσο στενόχωρος και ασφυκτικός είναι ο μικρόκοσμος του Εγώ.
Ίσως…



Δικό σου: