Διαζύγιο γονέων

Oralee · 13-09-12

Αρχική Δημοσίευση από Αλκίμαχος:
3) Πολύ σημαντικό να ξεκαθαρίσεις ένα πράγμα από την αρχή. Αναφέρομαι στο ενδεχόμενο δημιουργίας νέας "οικογένειας" από τον γονέα με τον οποίο θα μείνεις. Αν πάρεις μυρωδιά ότι κάτι παίζει και θέλει ξανακάνει την ζωή του (εννοώ με έναν νέο σύντροφο) συζήτα το μαζί του/της με δική σου πρωτοβουλία και απαίτησε να μη το κάνει μέσα στο σπίτι που θα μένετε μαζί. Γιατί αυτό θα σε καταπιέσει πάρα μα πάρα πολύ. Στο σπίτι οικογένεια είστε μόνο εσύ τα αδέρφια και οι γονείς. Όλοι οι άλλοι είναι ξένοι και δεν έχουν καμία δουλειά εκεί.

Όλα τα υπόλοιπα οκ, αλλά με αυτό διαφωνώ κάθετα. Είμαι παιδί χωρισμένων γονιών, η μαμά μου έκανε άμεσα άλλη σχέση με την οποία μείναμε όλοι μαζί και αυτό θεωρώ πως είναι ό,τι καλύτερο μου συνέβη, αφού μπορούσα να έχω την αίσθηση της οικογένειας ακόμα και με ένα τρίτο άτομο. Είκοσι χρόνια αργότερα, η μαμά μου είναι παντρεμένη με τον πατριό μου και η σχέση μας, ιδίως μετά τον ξαφνικό θάνατο του πατέρα μου, είναι πολύ καλή και χαίρομαι αφάνταστα που μπορώ να τον έχω στην ζωή μου, παρότι ούτε μιλάμε κάθε μέρα ούτε φυσικά έχει αντικαταστήσει τον πατέρα μου.

Δεν ξερω για ποια καταπίεση μιλας, όταν συζείς με κάποιον, ακόμα και η μάνα σου να είναι αυτή, δεν μπορείς να κάνεις ό,τι γουστάρεις, όποτε γουστάρεις χωρίς να υπολογίζεις καθόλου τι θέλει ο άλλος. Αλλά αυτό δεν σημαίνει πως ο χωρισμένος σου γονιός πρέπει να καταδικαστεί να κάνει σχεσούλες χωρίς μέλλον και να μείνει τελικά μόνος του, επειδή έχει ένα ή δύο ή τρία παιδιά. Το να γίνεσαι γονιός δεν καταργεί το να είσαι γυναίκα ή άντρας και να έχεις ανάγκη να μοιραστείς την ζωή σου με κάποιον και θεωρώ πολύ εγωιστικό ένα παιδί να "απαγορεύει" στον γονιό του να κάνει άλλη σοβαρή σχέση ή να του υποδεικνύει τι θα κάνει στην προσωπική του ζωή!

Δεν ξέρω τι αρνητική εμπειρία ίσως είχες, αλλά πραγματικά το να έχεις ένα γονιό ευτυχισμένο, είναι νομίζω πολύ σημαντικό. Ακόμα κι αν αυτό σημαίνει πως θα περάσεις λίγο δύσκολα μέχρι να προσαρμοστείς στην όποια νέα κατάσταση

Dark_kronos · 13-09-12

Θα συμφωνισω με την Ντινα! Οι γονεις ειναι αυτονοητο πως θα συνεχισουν της ζωες τους, αν αυτη η ζωη οδηγισει σε μια νεα οικογενια αυτο δεν ειναι κατι κακο! Πρεπει φυσικα να σηζητιθει και να μην γινουν ολα ξαφνικα, να μην ερθει το παιδι προ τετελεσμενου, αλλα απο εκει και περα ειναι απλα θεμα χαρακτιρων και θελισης!
Ναι υπαρχουν γονεις που το χειριζονται λαθος, υπαρχουν πατριοι/μητριες που δεν εχουν την σωστη συμπεριφορα και οταν υπαρχουν και παιδια απο την αλλη μερια τα πραγματα περιπλεκονται πιο πολυ! Ωστοσο, αν γονιος βαζει πανω απο ολα το παιδι του, το παιδι αφησει στην ακρη τους εγωισμους και θελει την ευτιχια του γονιου και ο τριτος δεν ειναι κανα ψυχοπαθες-εγωπαθες ατομο ολα μπορουν να λειτουργισουν πολυ ομορφα!
Υπαρχουν πολλα παραδειγματα παιδιων που εχουν αναπτυξει πιο καλες σχεσεις με μητριες και πατριους παρα με τον βιολογικο τους γονιο αλλωστε!

Tina Winchester · 13-09-12

Είμαι κι έγω παιδί χωρισμένων γονιών μόνο που οι δικοί μου χώρισαν όταν ήμουν 8 (τώρα είμαι 16).Νομίζω ότι το να βρίσκεσαι σε μια τέτοια κατάστασει είναι απολύτως φυσικό!Εμένα ο δικός μου για πόσα χρόνια εκανε δικαστήρια στην μάνα μου με την πρόφαση ότι δεν μας άφηνε να πηγαίνουμε να μείνουμε σπίτι του(ενώ στην πραγματικότητα εγώ και ο αδερφ΄ς μου δεν θέλαμε να πάμε γιατί έμενε με την αιτία της διάλησης του σπιτιού μας).Τώρα έχει 3 χρόνια που μένει στην κύπρο και ώς συνήθως δεν βάζει λεφτά γιατί δεν πηγαίνουμε να τον δούμε.Μετά από 9 χρόνια ψυχολογικού πόλεμου και δικαστηρίων αποφάσισα να παρέτηθώ από αυτόν τον χρόνιο καβγά και να τον ξεγράψω!Νομίζω πως η περίπτωση μου δεν έχει πολλά κοινά με την δική σου(σίγουρα η δική σου είναι χειρότερη0αλλά θέλω να ξέρεις ότι όταν περάσει καιρός και τα συναισθήματα κοπάσουν θα έρθει η στιγμή που δεν θα αισθάνεσαι τίποτα γι αυτό το θέμα!Χωρίς να θέλω να προσβάλω τον πατέρα σου,πιστεύω πώς δεν του αξίζει να πας να μείνεις μαζί του γιατί άμα πραγματικά νοιαζόταν για σένα 9και όχι για τον εγωισμό του) δεν θα σε έβαζε να διαλέξεις!Σου έυχομαι να βγείς από αυτή την ιστορία με τα λιγότερα δυνατά τράυματα!

Αλκίμαχος · 18-09-12

Όλα τα υπόλοιπα οκ, αλλά με αυτό διαφωνώ κάθετα. Είμαι παιδί χωρισμένων γονιών, η μαμά μου έκανε άμεσα άλλη σχέση με την οποία μείναμε όλοι μαζί και αυτό θεωρώ πως είναι ό,τι καλύτερο μου συνέβη, αφού μπορούσα να έχω την αίσθηση της οικογένειας ακόμα και με ένα τρίτο άτομο. Είκοσι χρόνια αργότερα, η μαμά μου είναι παντρεμένη με τον πατριό μου και η σχέση μας, ιδίως μετά τον ξαφνικό θάνατο του πατέρα μου, είναι πολύ καλή και χαίρομαι αφάνταστα που μπορώ να τον έχω στην ζωή μου, παρότι ούτε μιλάμε κάθε μέρα ούτε φυσικά έχει αντικαταστήσει τον πατέρα μου.

Δεν ξερω για ποια καταπίεση μιλας, όταν συζείς με κάποιον, ακόμα και η μάνα σου να είναι αυτή, δεν μπορείς να κάνεις ό,τι γουστάρεις, όποτε γουστάρεις χωρίς να υπολογίζεις καθόλου τι θέλει ο άλλος. Αλλά αυτό δεν σημαίνει πως ο χωρισμένος σου γονιός πρέπει να καταδικαστεί να κάνει σχεσούλες χωρίς μέλλον και να μείνει τελικά μόνος του, επειδή έχει ένα ή δύο ή τρία παιδιά. Το να γίνεσαι γονιός δεν καταργεί το να είσαι γυναίκα ή άντρας και να έχεις ανάγκη να μοιραστείς την ζωή σου με κάποιον και θεωρώ πολύ εγωιστικό ένα παιδί να "απαγορεύει" στον γονιό του να κάνει άλλη σοβαρή σχέση ή να του υποδεικνύει τι θα κάνει στην προσωπική του ζωή!

Δεν ξέρω τι αρνητική εμπειρία ίσως είχες, αλλά πραγματικά το να έχεις ένα γονιό ευτυχισμένο, είναι νομίζω πολύ σημαντικό. Ακόμα κι αν αυτό σημαίνει πως θα περάσεις λίγο δύσκολα μέχρι να προσαρμοστείς στην όποια νέα κατάσταση

Συγνώμη αλλά αναφέρθηκα σε κάτι πολύ συγκεκριμένο που σχετίζεται με την ηλικία. Ασφαλώς εδώ παραθέτω απλά την άποψη μου δεν υποχρέωσα κανέναν να ακολουθήσει τον ίδιο δρόμο. Απλά πιστεύω πως όταν το παιδί είναι 24 θα πρέπει να τηρούνται ορισμένες "κόκκινες γραμμές¨ διότι η άμεση προτεραιότητα είναι το παιδί σου που καλείται να αναδιοργανώσει την ψυχική του ηρεμία και να φτιάξει την ζωή του σε λιγότερο από 1 με 2 χρόνια... Δεν υπάρχει λόγος να το φορτώσεις και με αυτό. Και μπορεί να μην φαίνεται πάντα αλλά το παιδί επηρεάζεται πολύ. Ασφαλώς ο γονιός θα ξαναφτιάξει την ζωή του δεν αντιλέγω. Αλλά αυτό θα πρέπει να γίνει με προσοχή και όχι μπαμ και κάτω. Και σεβόμενοι τον ζωτικό χώρο του παιδιού.

Dark_kronos · 18-09-12

Συγνωμη κιολας Αλκιμαχε, αλλα αμα το παιδι ειναι 24ετων, εχει την δικη του ζωη πια! Ακομα και δεν ειναι αυτονομος και ανεξαρτιτος οικονομικα, ειναι 24 ετων, οχι 4...
Ενα μικρο παιδι δεν μπορει να διαχειριστει τετοιες καταστασεις, αλλα καποιος που εχει φτασει στα 20 χρονια δεν δικαιολογιτε να μην παει μπροστα την ζωη του επειδη χωρισαν οι γονεις του ή επειδη καποιος εκ των δυο ξαναφτιαχνει την ζωη του...!

Αλκίμαχος · 28-09-12

Συγνωμη κιολας Αλκιμαχε, αλλα αμα το παιδι ειναι 24ετων, εχει την δικη του ζωη πια! Ακομα και δεν ειναι αυτονομος και ανεξαρτιτος οικονομικα, ειναι 24 ετων, οχι 4...
Ενα μικρο παιδι δεν μπορει να διαχειριστει τετοιες καταστασεις, αλλα καποιος που εχει φτασει στα 20 χρονια δεν δικαιολογιτε να μην παει μπροστα την ζωη του επειδη χωρισαν οι γονεις του ή επειδη καποιος εκ των δυο ξαναφτιαχνει την ζωη του...!

Δεν κατάλαβες τι είπα... Δεν εννοώ ότι δεν θα μπορέσει να διαχειριστεί συναισθηματικά το θέμα. Ούτε πως θα τα βάψει μαύρα με την διαλυμένη οικογένεια.Μιλάω καθαρά πρακτικά. Ξέρεις πόσα λεφτά τρώνε πέταμα για να φτιάξει ο γονιός ένα νέο σπίτι; Την ώρα που το παιδί μπορεί να μην έχει καν που να μείνει; Ειδικά στα 24 το παιδί θέλει να τελειώνει με ότι κάνει να βρει δουλειά και να αρχίσει την ζωή του. Και ξέρω πολύ καλά πως τέτοια πράγματα πάνε πίσω επειδή καταναλώνεται χρόνος και χρήμα από αυτούς που δεν θα έπρεπε. Μίλησα ξεκάθαρα για κατανομή προσωπικού χώρου και χρόνου για όποιον εξακολουθεί να μην καταλαβαίνει.

Διαζύγιο γονέων

Oralee

Τιμώμενο Μέλος

Dark_kronos

Επιφανές μέλος

Tina Winchester

Νεοφερμένος

Αλκίμαχος

Εκκολαπτόμενο μέλος

Dark_kronos

Επιφανές μέλος

Αλκίμαχος

Εκκολαπτόμενο μέλος

Χρήστες Βρείτε παρόμοια

Λοιπές Σελίδες