Benny's Video - Το Βίντεο του Μπένι

Για πρώτη φορά βλέπω μια ταινία όπου η βία δεν είναι απλά μια εικονική σχέση της πράξης και της αιτίας. Παρόλο που είμαι οπαδός, στον κινηματογράφο δεν επιθυμώ να βλέπω αιτιοκρατικές ιδεολογίες. Αντίθετα ο ταλαντούχος σκηνοθέτης Haneke εκμεταλευόμενος την κοινώς αποδεκτή παραδοχή ότι ο άνθρωπος όχι μόνο είναι εκφραστής της βίας εξηγεί ότι λόγο της ανικανότητας του ανθρώπου δεν μπορεί να αποτελέσει σημείο ελάττωσης της.

Με ένα μαγευτικό τρόπο ο Haneke παρουσιάζει την μεταφορά βίας, μάλιστα σε κληρονομικό επίπεδο, μέσα από επαναλαμβανόμενες πράξεις που δεν προκαλούν καμία ελάττωση ούτε αποτελούν σημείο τριβής. Ο στοχασμός του Hanake θέλει αυτή η μορφής βίας να παρουσιάζετε σε άτομα των αυτόνομων πολιτισμών που νομίζουν ότι έχουν βρει την εσωτερική ολοκλήρωση.

Επίσης στην ταινία συναντάμε και την ακουστική βια, υπάρχουν ελάχιστες σκηνές αίματος και νομίζω ότι όλη η δράση λαμβάνει χώρα στους διαλόγους. Πως θα μπορούσαμε να παραμείνουμε αναίσθητοι στο άκουσμα αποκρουστικές πράξεις ή σχεδίων, για την τέλεση αυτών, όταν μάλιστα προέρχονται από το στόμα δύο ανθρώπων που κάλλιστα θα μπορούσαν να είναι γείτονες μας; Πάντως οι χαρακτήρες της ταινίας μπορούν, ίσως επειδή έχουν επιλέξει να αντικαταστήσουν την φυσική όραση με την όραση που προσφέρει ένα τεχνολογικό επίτευγμα, η βιντεοκάμερα του Benny.

Όλη η ταινία έχει γυριστεί με υπερβολικά μινιμαλιστικό τρόπο, ίσως επειδή ο σκηνοθέτης θέλει να μην τυφλωθούμε από τις εικόνες και να επικεντρωθούμε στον στοχασμό. Πράγματι, ακόμη και το τέλος αποτελεί εκπληκτική τροφή για σκέψη. Ο Haneke δεν θα προβεί ούτε στην αθώωση των χαρακτήρων ούτε στην ενοχοποίηση τους αφού έτσι θα ακύρωνε την προσπάθεια του να αποφύγει το κλισέ ότι το αίτιο καθορίζει το αποτέλεσμα.

10/10