Πολυτονικὸ σύστημα γραφής: ΥΠΕΡ ή ΚΑΤΑ;

Πολυτονικό σύστημα γραφής: Είστε υπέρ ή κατά;

Αποτελέσματα της δημοσκόπησης (Ψήφισαν 66)
  • Είμαι υπέρ

    Ψήφοι: 19 28.8%
  • Είμαι κατά

    Ψήφοι: 26 39.4%
  • Δεν έχω πρόβλημα με αυτούς που το επιλέγουν

    Ψήφοι: 21 31.8%

Άγγελος

Επιφανές μέλος

Ο Άγγελος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Ελεύθερος επαγγελματίας και μας γράφει απο Πάτρα (Αχαΐα). Έχει γράψει 10,408 μηνύματα.
αρχικα και γω ισω ςνα ημουν υπερ του πολυτονικου σε επισημα εγγραφα

αλλα απο οταν καταλαβα οτι η γνησια αρχαια ελληνικη δεν ειχε ολα αυτα τα σημαδια-που ηταν σημαδι βασικα οτι η γλωσσα εχανε τη ζωη της -
ε τοτε
η ουσια της γλωσσας ειναι η συνταξη και πώς την προφερουμε..
οι λεξεις και το νοημα
οχι τοσο τα σημαδακια στο χαρτι

κοινως τι να το κανω αν εχω δασειες και βαρειες όταν δεν τις προφερω στη γλωσσα..?

οποτε αν θελουμε ζωντανη τη γλωσσα μας αν αρχισουμε να την τραγουδαμε..:D
και να δημιουργουμε νεες λεξεις ,,με ευφανταστα νοηματα..
και ειδικα για την τεχνολογια κλπ,να δημιουργουμε και να χρησιμοποιουμε ελληνικες λεξεις,,απλες ευκολες γρηγορες αλλα ελληνικες



και για να μιλησω πρακτικα,,οταν διαβαζα στο γυμνασιο λυκειο αγνωστο κειμενο,(θεωρητικη κατευθυνση ,,αλλωστε),το καταλαβαινω απο τη συνταξη και τις λεξεις που κατι μου θυμιζανε.
φυσικα μου ερχοταν,,σαν αποκρυπτογραφηση.
η δικια μας γλωσσα ειναι αλλωστε

ποτε δεν καταλαβα-μετεφρασα το αγνωστο λογω των της δασειας βαρειας,,ή περισπωμενης
δεν μου εδιναν κατι στην κατανοηση..
ο ηχητικος τονος αρκουσε..

αν χρειαζεσαι απαραιτητα τα πνευματα για τα αντιληφθεις τη γλωσσα ε τοτε δεν ειναι τοσο ζωντανη μεσα σου..

μια γλωσσα χιλιαδων χρονων ειναι στο dna μας,,μπορουμε να την καταλαβουμε φυσικα και αβιαστα φτανει να σκεφτουμε ελευθερα..

οχι με συντακτικα κολπακια που μας εκαναν στο σχολειο,,σαν να μιλουσαμε για ξενη γλωσσα μπλοκαροντας το μυαλο παπαγαλιζοντας....
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Τελευταία επεξεργασία:

Εχέμυθη

Περιβόητο μέλος

Η Εχέμυθη αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 5,863 μηνύματα.
Όπως προαναφέρθηκε , η γλώσσα μας είναι ένας ζωντανός οργανισμός που συνεχώς εξελίσσεται και αλλάζει. Η εύρεση του πολυτονικού συστήματος τονισμού από τους προγόνους μας , σίγουρα εξυπηρετούσε κάποιους σκοπούς . Το ίδιο πιστεύω δε συμβαίνει και σήμερα. Για παράδειγμα νομίζω πως δεν ωφελεί να ξέρω ότι το "αι" είναι μακρό αλλά το "ο" βραχύ γιατί πολύ απλά τα προφέρω με την ίδια διάρκεια. Όπως γνωρίζετε , αναλογα με το ειδος των φωνηέντων , τονιζονται και οι λεξεις. Συνεπως , ποια η διαφορα να γραψω σημερα "ἀρχαῖος" απο το "αρχαίος" ; Πρακτικα ειναι το ιδιο πραγμα.
Τα μεγαλυτερα αδερφια της μητερας μου ετυχε να προλαβουν για λιγα χρονια στο δημοτικο τη διδασκαλια του πολυτονικου συστήματος και μου ειπαν οτι δυσκολεύτηκαν αρκετα. Η ελληνικη γλωσσα ειναι τοσο πολύπλοκη , εχει παρα πολλους κανονες γραμματικης και συντακτικού που ειναι αναγκαιο να γνωριζουν ολοι. Ποιος ο λογος λοιπον να βομβαρδιζουμε τα εξαχρονα παιδακια με επιπλεον πληροφοριες ; Τα ιδια δεν ειναι σε θεση να καταλαβουν την πολιτιστική αξια του και το θεωρουν "αχρηστο" .Φυσικα ομως θεωρω απαραιτητη τη διδασκαλια του στο γυμνασιο μεσα απο το μαθημα των Αρχαιων .Ομολογω οτι μετα απο 3 χρονια ακομα δεν εχω μαθει να κανω σωστη χρηση των πνευματων :redface:.
Προσωπικα δε με ενοχλει να διαβαζω κεiμενα τονισμενα καθαυτον τον τροπο , ισα ισα το εκτιμω. Αλλα θεωρω απαραδεκτη τη χρηση greeklish.Σκοτωνουν τη γλωσσα μας.
Υ.Γ. Ο παππους μου , 87 χρονων ανθρωπος ακομα θυμαται οτι "μακρο , μακρο οξεία , μακρο βραχυ περισπωμένη".
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

gregory nub

Διάσημο μέλος

Ο gregory nub αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Δημόσιος υπάλληλος και μας γράφει απο Ηνωμένο Βασίλειο (Ευρώπη). Έχει γράψει 2,619 μηνύματα.
πολυτονικό :clapup:

έτσι πρέπει να γράφουμε όλοι
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Πατρεύς

Περιβόητο μέλος

Ο Πέτρος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 37 ετών, επαγγέλεται Μεταπτυχιακός Φοιτητής/τρια και μας γράφει απο Ρέθυμνο (Ρέθυμνο). Έχει γράψει 5,268 μηνύματα.
Ἤθελα νὰ ἀναφέρω κάποια πράγματα σχετικὰ μὲ τὴ χρησιμοποίηση τῶν τόνων καὶ τὴν προφορά τους στὶς λέξεις. Ὄντως, ἡ περισπωμένη πλέον δὲν προφέρεται διαφορετικά. Ἡ βαρεία ὅμως γιὰ ποιό λόγο καταργήθηκε; Στὴ Γαλλικὴ γλῶσσα χρησιμοποιεῖται καὶ ἡ βαρεία (accent grave) καὶ ἡ περισπωμένη (accent circonflexe) καὶ δὲν εἶδα κανέναν νὰ ἀσχολῆται. Ἄν δὲν τὸ γνωρίζατε, στὴ βυζαντινὴ μουσικὴ (ἡ ὁποία ἔχει πολὺ μεγάλη σχέση μὲ τὴν ἑλληνικὴ γλῶσσα) ὑπάρχουν τρεῖς χαρακτῆρες ποιότητας οἱ ὁποῖοι ἔχουν ἀκριβῶς τὰ ἴδια ὀνόματα μὲ τοὺς τόνους τῆς ἀρχαίας· ἡ ὀξεία, ἡ βαρεία καὶ ἡ ὀξυβάρεια (δηλαδὴ ἡ περισπωμένη) ἢ ὁμαλόν! Ἄλλωστε ἡ περισπωμένη δὲν εἶναι κανένα «ἐξωγήινο σημάδι». Στὴν πραγματικότητα εἶναι ὁ συνδυασμὸς ὀξείας καὶ βαρείας (ἐξ οὗ καὶ ὀνομαζόταν ἀρχικὰ ὀξυβάρεια).

Ἂς μὴν ξεχνοῦμε πάντως ὅτι καὶ τὰ περισσότερα φωνήεντα τὰ ὁποῖα χρησιμοποιοῦνται σήμερα καθὼς καὶ οἱ δίφθογγοι, πλέον δὲν προφέρονται. Θὰ ἔπρεπε νὰ υἱοθετήσουμε φωνητικὸ τρόπο γραφῆς; Ποιά γλῶσσα μὲ ἱστορία τὸ ἔχει κάνει αὐτό; Οὔτε ἡ ἀγγλικὴ οὔτε ἡ γαλλικὴ οὔτε ἡ γερμανικὴ ἔχει κάνει κάτι τέτοιο. Μὲ ποιά λογικὴ λοιπὸν ἀπολυτοποιεῖται ἡ στενὰ χρηστικὴ διάσταση τῆς γλώσσας; Φαντασθῆτε νὰ σκέπτονταν ἔτσι οἱ Ἰάπωνες καὶ οἱ Κινέζοι· θὰ εἶχαν χαθεῖ αἰῶνες ἱστορίας μὲ τὴν ἀπώλεια τῶν ἰδεογραμμάτων. Ἡ ἱστορικὴ διάσταση τῆς γλώσσας δὲν εἶναι ἕνα σημαντικὸ κριτήριο; Γι' αὐτὸ ἐπιμένω ὅτι αὐτὲς οἱ γλωσσικὲς μεταρρυθμίσεις στὴν Ἑλλάδα ἔγιναν καθαρὰ γιὰ ἰδεολογικοὺς λόγους στὸ πλαίσιο μιᾶς ἀκραίας ἀντίδρασης πρὸς ὁποιαδήποτε πρακτικὴ ἡ ὁποία εἶχε παραμείνει μέχρι τὴ χοῦντα ἀπὸ τὴν προοδευτικὴ λαίλαπα ποὺ ἐνέσκηψε στὴ χῶρα ἀπὸ τὸ 1974 καὶ μετά. Τότε μπῆκαν στὴ γλῶσσα καὶ διάφορα γλωσσικὰ τερατουργήματα μὲ χαρακτηριστικώτερο τὴν «στοχοπροσήλωση» καὶ ἄλλα τέτοια νεοβαρβαρικά.

Ἐν τέλει, θεωρῶ ὅτι αὐτὸ τὸ ὁποῖο προέχει σήμερα εἶναι ἡ ἀναβάθμιση τοῦ πνευματικοῦ ἐπιπέδου τοῦ εὐρύτερου πληθυσμοῦ (καὶ ναί, αὐτὸ μπορεῖ νὰ παίξῃ ῥόλο καὶ ἐν καιρῷ κρίσης) καθὼς καὶ ἡ συνειδητοποίηση ὅτι χωρὶς τὴ συνέχεια ἀπὸ τὸ παρελθὸν δὲ γίνεται νὰ πάῃ κανεὶς μπροστὰ στὸ μέλλον. Αὐτὸ μπορεῖ νὰ γίνῃ μόνο ἂν ξεφύγουμε ἀπὸ τὴ θεώρηση τῆς παιδείας στὸ ἐπίπεδο τοῦ χρήσιμου καὶ περάσουμε στὸ ἐπίπεδο τοῦ παιδευτικοῦ. Πιστεύω ἀκράδαντα ὅτι τὸ πολυτονικὸ καὶ ἡ ἐν γένει ἀναβάθμιση τοῦ γλωσσικοῦ ὀργάνου μπορεῖ πράγματι νὰ εἶναι καίριος παράγοντας στὴν ἔξοδό μας ἀπὸ τὸ τέλμα στὸ ὁποῖο ἔχουμε περιπέσει ὄχι μόνο οἰκονομικά, ἀλλὰ κυρίως ἠθικὰ καὶ πολιτιστικά.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

GhastaL

Εκκολαπτόμενο μέλος

Ο GhastaL αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 158 μηνύματα.
Ἤθελα νὰ ἀναφέρω κάποια πράγματα σχετικὰ μὲ τὴ χρησιμοποίηση τῶν τόνων καὶ τὴν προφορά τους στὶς λέξεις. Ὄντως, ἡ περισπωμένη πλέον δὲν προφέρεται διαφορετικά. Ἡ βαρεία ὅμως γιὰ ποιό λόγο καταργήθηκε; Στὴ Γαλλικὴ γλῶσσα χρησιμοποιεῖται καὶ ἡ βαρεία (accent grave) καὶ ἡ περισπωμένη (accent circonflexe) καὶ δὲν εἶδα κανέναν νὰ ἀσχολῆται. Ἄν δὲν τὸ γνωρίζατε, στὴ βυζαντινὴ μουσικὴ (ἡ ὁποία ἔχει πολὺ μεγάλη σχέση μὲ τὴν ἑλληνικὴ γλῶσσα) ὑπάρχουν τρεῖς χαρακτῆρες ποιότητας οἱ ὁποῖοι ἔχουν ἀκριβῶς τὰ ἴδια ὀνόματα μὲ τοὺς τόνους τῆς ἀρχαίας· ἡ ὀξεία, ἡ βαρεία καὶ ἡ ὀξυβάρεια (δηλαδὴ ἡ περισπωμένη) ἢ ὁμαλόν! Ἄλλωστε ἡ περισπωμένη δὲν εἶναι κανένα «ἐξωγήινο σημάδι». Στὴν πραγματικότητα εἶναι ὁ συνδυασμὸς ὀξείας καὶ βαρείας (ἐξ οὗ καὶ ὀνομαζόταν ἀρχικὰ ὀξυβάρεια).

Ἂς μὴν ξεχνοῦμε πάντως ὅτι καὶ τὰ περισσότερα φωνήεντα τὰ ὁποῖα χρησιμοποιοῦνται σήμερα καθὼς καὶ οἱ δίφθογγοι, πλέον δὲν προφέρονται. Θὰ ἔπρεπε νὰ υἱοθετήσουμε φωνητικὸ τρόπο γραφῆς; Ποιά γλῶσσα μὲ ἱστορία τὸ ἔχει κάνει αὐτό; Οὔτε ἡ ἀγγλικὴ οὔτε ἡ γαλλικὴ οὔτε ἡ γερμανικὴ ἔχει κάνει κάτι τέτοιο. Μὲ ποιά λογικὴ λοιπὸν ἀπολυτοποιεῖται ἡ στενὰ χρηστικὴ διάσταση τῆς γλώσσας; Φαντασθῆτε νὰ σκέπτονταν ἔτσι οἱ Ἰάπωνες καὶ οἱ Κινέζοι· θὰ εἶχαν χαθεῖ αἰῶνες ἱστορίας μὲ τὴν ἀπώλεια τῶν ἰδεογραμμάτων. Ἡ ἱστορικὴ διάσταση τῆς γλώσσας δὲν εἶναι ἕνα σημαντικὸ κριτήριο; Γι' αὐτὸ ἐπιμένω ὅτι αὐτὲς οἱ γλωσσικὲς μεταρρυθμίσεις στὴν Ἑλλάδα ἔγιναν καθαρὰ γιὰ ἰδεολογικοὺς λόγους στὸ πλαίσιο μιᾶς ἀκραίας ἀντίδρασης πρὸς ὁποιαδήποτε πρακτικὴ ἡ ὁποία εἶχε παραμείνει μέχρι τὴ χοῦντα ἀπὸ τὴν προοδευτικὴ λαίλαπα ποὺ ἐνέσκηψε στὴ χῶρα ἀπὸ τὸ 1974 καὶ μετά. Τότε μπῆκαν στὴ γλῶσσα καὶ διάφορα γλωσσικὰ τερατουργήματα μὲ χαρακτηριστικώτερο τὴν «στοχοπροσήλωση» καὶ ἄλλα τέτοια νεοβαρβαρικά.

Ἐν τέλει, θεωρῶ ὅτι αὐτὸ τὸ ὁποῖο προέχει σήμερα εἶναι ἡ ἀναβάθμιση τοῦ πνευματικοῦ ἐπιπέδου τοῦ εὐρύτερου πληθυσμοῦ (καὶ ναί, αὐτὸ μπορεῖ νὰ παίξῃ ῥόλο καὶ ἐν καιρῷ κρίσης) καθὼς καὶ ἡ συνειδητοποίηση ὅτι χωρὶς τὴ συνέχεια ἀπὸ τὸ παρελθὸν δὲ γίνεται νὰ πάῃ κανεὶς μπροστὰ στὸ μέλλον. Αὐτὸ μπορεῖ νὰ γίνῃ μόνο ἂν ξεφύγουμε ἀπὸ τὴ θεώρηση τῆς παιδείας στὸ ἐπίπεδο τοῦ χρήσιμου καὶ περάσουμε στὸ ἐπίπεδο τοῦ παιδευτικοῦ. Πιστεύω ἀκράδαντα ὅτι τὸ πολυτονικὸ καὶ ἡ ἐν γένει ἀναβάθμιση τοῦ γλωσσικοῦ ὀργάνου μπορεῖ πράγματι νὰ εἶναι καίριος παράγοντας στὴν ἔξοδό μας ἀπὸ τὸ τέλμα στὸ ὁποῖο ἔχουμε περιπέσει ὄχι μόνο οἰκονομικά, ἀλλὰ κυρίως ἠθικὰ καὶ πολιτιστικά.
Συμφωνώ με αυτό που λες. Ποιος όμως είναι ο ρόλος του πολυτονικού στην εξέλιξη της γλώσσας; Πώς θα καταφέρουμε πάλι να χρησιμοποιούμε ουσιαστικά τα διάφορα πνεύματα και τόνους. Θυμίσου ότι το μεγαλύτερο κομμάτι του πληθυσμού δε γνωρίζει σωστά να τονίζει, πώς θα μάθει να προφέρει κιόλας; Η γλώσσα ποτέ δεν αλλάζει αμέσως - εξελίσσεται... Ανάλογα με τις επικοινωνιακές και πολιτιστικές ανάγκες, προχωρά ΣΤΑΔΙΑΚΑ. Το πολυτονικό δεν εξυπηρετεί κάποιον ιδιαίτερο σκοπό πέρα από την επιστροφή στις ρίζες μας. Στις ρίζες μας όμως συμπεριλαμβάνονται και 50 χρόνια μονοτονικού συστήματος, όπως και οι διάφορες ευρωπαϊκές γλώσσες που πήραν το αλφάβητό τους από το ελληνικό. Με το να "κολλάμε" σε κάτι παλιό, δεν τιμούμε στο τόσο τις ρίζες μας, και τους προγόνους μας που προσπάθησαν ώστε η γλώσσα τους να γίνει από γλώσσα των γραμματικών γλώσσα όλου του κόσμου. Δεν είναι απλώς χρήσιμο το να απλοποιείς τη γλώσσα, δημιουργεί και μια πνευματική γέφυρα την οποία μπορεί κανείς να διασχίσει ανεξάρτητα από το αν έχει κλείσει καράβι, για να περάσει από την άλλη πλευρά του ποταμού της γνώσης...
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

DrHouse

Διάσημο μέλος

Ο intelligentsia αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Λέκτορας και μας γράφει απο ΗΠΑ (Αμερική). Έχει γράψει 3,560 μηνύματα.
Ἤθελα νὰ ἀναφέρω κάποια πράγματα σχετικὰ μὲ τὴ χρησιμοποίηση τῶν τόνων καὶ τὴν προφορά τους στὶς λέξεις.
Ὄντως, ἡ περισπωμένη πλέον δὲν προφέρεται διαφορετικά. Ἡ βαρεία ὅμως γιὰ ποιό λόγο καταργήθηκε; Στὴ Γαλλικὴ γλῶσσα χρησιμοποιεῖται καὶ ἡ βαρεία (accent grave) καὶ ἡ περισπωμένη (accent circonflexe) καὶ δὲν εἶδα κανέναν νὰ ἀσχολῆται. Ἄν δὲν τὸ γνωρίζατε, στὴ βυζαντινὴ μουσικὴ (ἡ ὁποία ἔχει πολὺ μεγάλη σχέση μὲ τὴν ἑλληνικὴ γλῶσσα) ὑπάρχουν τρεῖς χαρακτῆρες ποιότητας οἱ ὁποῖοι ἔχουν ἀκριβῶς τὰ ἴδια ὀνόματα μὲ τοὺς τόνους τῆς ἀρχαίας· ἡ ὀξεία, ἡ βαρεία καὶ ἡ ὀξυβάρεια (δηλαδὴ ἡ περισπωμένη) ἢ ὁμαλόν! Ἄλλωστε ἡ περισπωμένη δὲν εἶναι κανένα «ἐξωγήινο σημάδι». Στὴν πραγματικότητα εἶναι ὁ συνδυασμὸς ὀξείας καὶ βαρείας (ἐξ οὗ καὶ ὀνομαζόταν ἀρχικὰ ὀξυβάρεια).

Ἂς μὴν ξεχνοῦμε πάντως ὅτι καὶ τὰ περισσότερα φωνήεντα τὰ ὁποῖα χρησιμοποιοῦνται σήμερα καθὼς καὶ οἱ δίφθογγοι, πλέον δὲν προφέρονται. Θὰ ἔπρεπε νὰ υἱοθετήσουμε φωνητικὸ τρόπο γραφῆς; Ποιά γλῶσσα μὲ ἱστορία τὸ ἔχει κάνει αὐτό; Οὔτε ἡ ἀγγλικὴ οὔτε ἡ γαλλικὴ οὔτε ἡ γερμανικὴ ἔχει κάνει κάτι τέτοιο. Μὲ ποιά λογικὴ λοιπὸν ἀπολυτοποιεῖται ἡ στενὰ χρηστικὴ διάσταση τῆς γλώσσας; Φαντασθῆτε νὰ σκέπτονταν ἔτσι οἱ Ἰάπωνες καὶ οἱ Κινέζοι· θὰ εἶχαν χαθεῖ αἰῶνες ἱστορίας μὲ τὴν ἀπώλεια τῶν ἰδεογραμμάτων. Ἡ ἱστορικὴ διάσταση τῆς γλώσσας δὲν εἶναι ἕνα σημαντικὸ κριτήριο; Γι' αὐτὸ ἐπιμένω ὅτι αὐτὲς οἱ γλωσσικὲς μεταρρυθμίσεις στὴν Ἑλλάδα ἔγιναν καθαρὰ γιὰ ἰδεολογικοὺς λόγους στὸ πλαίσιο μιᾶς ἀκραίας ἀντίδρασης πρὸς ὁποιαδήποτε πρακτικὴ ἡ ὁποία εἶχε παραμείνει μέχρι τὴ χοῦντα ἀπὸ τὴν προοδευτικὴ λαίλαπα ποὺ ἐνέσκηψε στὴ χῶρα ἀπὸ τὸ 1974 καὶ μετά. Τότε μπῆκαν στὴ γλῶσσα καὶ διάφορα γλωσσικὰ τερατουργήματα μὲ χαρακτηριστικώτερο τὴν «στοχοπροσήλωση» καὶ ἄλλα τέτοια νεοβαρβαρικά.

Ἐν τέλει, θεωρῶ ὅτι αὐτὸ τὸ ὁποῖο προέχει σήμερα εἶναι ἡ ἀναβάθμιση τοῦ πνευματικοῦ ἐπιπέδου τοῦ εὐρύτερου πληθυσμοῦ (καὶ ναί, αὐτὸ μπορεῖ νὰ παίξῃ ῥόλο καὶ ἐν καιρῷ κρίσης) καθὼς καὶ ἡ συνειδητοποίηση ὅτι χωρὶς τὴ συνέχεια ἀπὸ τὸ παρελθὸν δὲ γίνεται νὰ πάῃ κανεὶς μπροστὰ στὸ μέλλον. Αὐτὸ μπορεῖ νὰ γίνῃ μόνο ἂν ξεφύγουμε ἀπὸ τὴ θεώρηση τῆς παιδείας στὸ ἐπίπεδο τοῦ χρήσιμου καὶ περάσουμε στὸ ἐπίπεδο τοῦ παιδευτικοῦ. Πιστεύω ἀκράδαντα ὅτι τὸ πολυτονικὸ καὶ ἡ ἐν γένει ἀναβάθμιση τοῦ γλωσσικοῦ ὀργάνου μπορεῖ πράγματι νὰ εἶναι καίριος παράγοντας στὴν ἔξοδό μας ἀπὸ τὸ τέλμα στὸ ὁποῖο ἔχουμε περιπέσει ὄχι μόνο οἰκονομικά, ἀλλὰ κυρίως ἠθικὰ καὶ πολιτιστικά.

[...]
Η γλωσσική ανάλυση που κάνεις, είναι άσχετη με το θέμα που συζητείται, αλλά κάνεις μόνο μια επιστημονική επιστροφή στο παρελθόν. Σε περίπτωση που δεν μπορείς να καταλάβεις την εξελισσόμενη φύση της γλώσσας, και απλά εμπλέκεσαι σε πολιτικο παραφιλολογίες [...] είναι πρόβλημα σου.
Καλή σου μέρα Βυζοντινοτετοιε.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Επεξεργάστηκε από συντονιστή:

Πατρεύς

Περιβόητο μέλος

Ο Πέτρος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 37 ετών, επαγγέλεται Μεταπτυχιακός Φοιτητής/τρια και μας γράφει απο Ρέθυμνο (Ρέθυμνο). Έχει γράψει 5,268 μηνύματα.
Συμφωνώ με αυτό που λες. Ποιος όμως είναι ο ρόλος του πολυτονικού στην εξέλιξη της γλώσσας; Πώς θα καταφέρουμε πάλι να χρησιμοποιούμε ουσιαστικά τα διάφορα πνεύματα και τόνους. Θυμίσου ότι το μεγαλύτερο κομμάτι του πληθυσμού δε γνωρίζει σωστά να τονίζει, πώς θα μάθει να προφέρει κιόλας; Η γλώσσα ποτέ δεν αλλάζει αμέσως - εξελίσσεται... Ανάλογα με τις επικοινωνιακές και πολιτιστικές ανάγκες, προχωρά ΣΤΑΔΙΑΚΑ. Το πολυτονικό δεν εξυπηρετεί κάποιον ιδιαίτερο σκοπό πέρα από την επιστροφή στις ρίζες μας. Στις ρίζες μας όμως συμπεριλαμβάνονται και 50 χρόνια μονοτονικού συστήματος, όπως και οι διάφορες ευρωπαϊκές γλώσσες που πήραν το αλφάβητό τους από το ελληνικό. Με το να "κολλάμε" σε κάτι παλιό, δεν τιμούμε στο τόσο τις ρίζες μας, και τους προγόνους μας που προσπάθησαν ώστε η γλώσσα τους να γίνει από γλώσσα των γραμματικών γλώσσα όλου του κόσμου. Δεν είναι απλώς χρήσιμο το να απλοποιείς τη γλώσσα, δημιουργεί και μια πνευματική γέφυρα την οποία μπορεί κανείς να διασχίσει ανεξάρτητα από το αν έχει κλείσει καράβι, για να περάσει από την άλλη πλευρά του ποταμού της γνώσης...

Τὸ θέμα δὲν εἶναι τόσο ἁπλὸ ὅσο φαίνεται. Μὲ τὴν παράδοση τῆς καθαρεύουσας καὶ τοῦ πολυτονικοῦ εἶχε δημιουργηθεῖ μιὰ μεγάλη παράδοση κειμένων στὰ ὁποῖα εἶχε πρόσβαση ὁ κόσμος. Κάποιοι λοιπὸν φωστῆρες τῆς εὐρύτερης προοδευτικῆς παράταξης πίστευσαν ὅτι ἂν ἀφαιρέσουν ἀπὸ τὸν κόσμο τὴ δυνατότητα νὰ ἔχῃ πρόσβαση σὲ αὐτὰ τὰ κείμενα μέσῳ τῆς ἐπιβολῆς τῆς δημοτικῆς καὶ τοῦ μονοτονικοῦ, τότε ὁ κόσμος θὰ στρεφόταν στὰ κείμενά τους καὶ θὰ ὠνόμαζε αὐτοὺς «δάσκαλους». Ἔτσι λειτούργησαν πολλοὶ πνευματικοὶ ἄνθρωποι ὅπως ὁ Κριαρᾶς, ὁ Μαρωνίτης κλπ. Ἀπεχθάνονταν καὶ τὴ διδασκαλία τῶν ἀρχαίων ἀπὸ τὸ πρωτότυπο στὸ Γυμνάσιο ὥστε ἀφ' ἑνὸς νὰ «μὴν κουράζωνται τὰ παιδιά» καὶ ἀφ' ἑτέρου προκειμένου νὰ ἀναδεικνύωνται οἱ δικές τους ἀναλύσεις.

Ἂς μὴν ξεχνοῦμε τέλος ὅτι ἀρχικὰ τὸ αἴτημα μετάφρασης κειμένων χρησιμοποιήθηκε ἀπὸ τοὺς προτεστάντες μισιονάριους κατὰ τὴ διάρκεια τῆς τουρκοκρατίας ὥστε νὰ προσηλυτίσουν τοὺς Ὀρθόδοξους Ἕλληνες στὸν Προτεσταντισμό καὶ γι' αὐτὸ κυκλοφοροῦσαν τὸ κείμενο τῆς Ἁγίας Γραφῆς σὲ μετάφραση. Ἐπειδὴ οἱ Ἕλληνες εἶχαν ζυμωθεῖ μὲ τὸ ἀρχαῖο κείμενο, ἂν τοὺς ἀπομάκρυναν ἀπὸ αὐτὴν τὴν παράδοση, θὰ ἦταν πιὸ εὔκολο νὰ περάσουν τὶς δικές τους διδασκαλίες.

Γι' αὐτὸ ἐπιμένω ὅτι στὸ γλωσσικὸ ζήτημα τὸν πρῶτο λόγο ἔπαιξε ὁ πολιτικὸς παράγοντας καὶ ὄχι ἡ ἐπιστήμη. Ἂν δοῦμε τὰ πράγματα σὲ ὑπὸ αὐτὴν τὴν ὀπτικὴ γωνία, νομίζω ὅτι κατανοεῖται καλύτερα καὶ τὸ νομοθετικὸ πλαίσιο τὸ ὁποῖο ἰσχύει σήμερα.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Άγγελος

Επιφανές μέλος

Ο Άγγελος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Ελεύθερος επαγγελματίας και μας γράφει απο Πάτρα (Αχαΐα). Έχει γράψει 10,408 μηνύματα.
Ἐπειδὴ οἱ Ἕλληνες εἶχαν ζυμωθεῖ μὲ τὸ ἀρχαῖο κείμενο, ἂν τοὺς ἀπομάκρυναν ἀπὸ αὐτὴν τὴν παράδοση, θὰ ἦταν πιὸ εὔκολο νὰ περάσουν τὶς δικές τους διδασκαλίες.
κοιτα πετρο..

δες περισσοτερο την ουσια και λιγοτερο τους τυπους..

πχ οντως τωρα η ελληνικη γλωσσα δεχεται εισβολη απο τους νεους ορους των αγγλικων
η απαντησ ποια θα ειναι?
το πολυτονικο θα μας σωσει?
δεν νομιζω



αλλα να βρουμε το πραγματικονοημα των λεξεων και της γλωσσας..να χρησιμοποιουμε ελληνικα..αντι για ξενα..και χρηστικα ελληνικα -οχι οχι σαν κατι ηλιθιες μεταφρασεις πχ υπολογιστων που κανουν οι φιλολογοι

γλωσσολογος δεν ειμαι,,φιλολογος δεν ειμαι

αλλα ξερω τη γλωσσα που ακουω και διαβαζω..
και αυτο που εφαγε την παλια γλωσσα μας ειναι ακριβως η τυπολατριεα πανω στα παιδια στα σχολεια..

ετσι τα παιδια μισησαν ή αλλιως ποτε δεν αγαπησαν την αρχαια μας γλωσσα
γιατι ποτε δεν την ενιωσαν
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Θεμιστοπόλος

Πολύ δραστήριο μέλος

Ο Θεμιστοπόλος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 1,083 μηνύματα.
Είναι γραφικό πια να αναφερόμαστε στον εξελικτικό χαρακτήρα της γλώσσας. Η ανανέωση επιχειρημάτων δεν κάνει κακό. Εξ άλλου, όπως δε θα ξέρετε, το πολυτονικό καταργήθηκε νόμω και όχι εξελικτικά.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Dark_kronos

Επιφανές μέλος

Ο Rognan αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Άεργος/η και μας γράφει απο Ισπανία (Ευρώπη). Έχει γράψει 20,660 μηνύματα.
Πατρεα, δεν εχω καταλαβει κατι. Αν επαναφερουμε το πολυτονικο συστιμα, θα αλλαξει και η προφορα των λεξεων; Αν ναι, τοτε παμε πισω, αλλαζουμε την γλωσσα μας για αλλη μια φορα, και αναπολουμε ενα παρελθον το οποιο περασε, χωρις να δινουμε σημασια στα τοσα χρονια που εχουμε ηδη καταργισει αυτο το συστιμα.
Αν οχι, τοτε τι παραπανω θα προσφερει το πολυτονικο σε σχεση με το μονοτονικο; Το μονο που βλεπω να προσφερει ειναι ενα σορο γραμματικους κανονες απο αυτους που λατρευουν οι φιλολογοι και μισει ολος ο υπολοιπος πληθυσμος... Πιο το νοημα λοιπον;
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Άγγελος

Επιφανές μέλος

Ο Άγγελος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Ελεύθερος επαγγελματίας και μας γράφει απο Πάτρα (Αχαΐα). Έχει γράψει 10,408 μηνύματα.
Το μονο που βλεπω να προσφερει ειναι ενα σορο γραμματικους κανονες απο αυτους που λατρευουν οι φιλολογοι και μισει ολος ο υπολοιπος πληθυσμος..

πώς τα λεεεςς..:shifty:8);)
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Αρίσταρχος

Εκκολαπτόμενο μέλος

Ο Αρίσταρχος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Φοιτητής/τρια. Έχει γράψει 271 μηνύματα.
Ἂς πῶ κι ἐγὼ τὴ γνώμη μου γιὰ τὸ πολυτονικὸ σύστημα γραφῆς. Ὅπως ἀντιλαμβάνεται ὁ καθένας εἶμαι ὑπέρ αὐτοῦ, ὅμως θέλω ἀκόμα καὶ ὁ πιὸ μεγάλος πολέμιος τοῦ πολυτονικοῦ νὰ κατανοήση τοὺς λόγους γιὰ τοὺς ὁποίους ἐπιλέγουμε ὁρισμένοι νὰ χρησιμοποιοῦμε τὴν λεγομένη ἱστορικὴ ὀρθογραφία τῶν λέξεων παρανομῶντας κατ'ουσίαν καὶ γράφοντας σὲ πολυτονικό.
Τὸ γλωσσικὸ ζήτημα (ὅπως ὀνομάζεται) εἶναι πάρα πολὺ παλιό. Ἐντούτοις, πάντοτε προσφέρεται γιὰ συζητήσεις διότι εἶναι ἕνα θέμα ποὺ κινεῖ τὸ ἐνδιαφέρον ἀρκετῶν. Ἂραγε ὅλες αὐτὲς οἱ ἀλλαγὲς στὴ γλῶσσα μας γίνονται γιὰ καλὸ ἢ γιὰ κακό; Μᾶς ὠφέλησαν ἢ μᾶς ἒβλαψαν; Αὐτὸ θὰ πρέπει νὰ μᾶς ἀπασχολεῖ. Καὶ ὂχι ἂν προφέρουμε σήμερα τὴ δασεία ἢ τὴν περισπωμένη. Δὲ λέω, θὰ μιλήσουμε καὶ γι' αυτὸ ἀλλὰ σὲ δεύτερο ἐπίπεδο.
Τὸ πολυτονικὸ ἦταν ἕνα σύστημα γραφῆς ποὺ τὸ ἐφηύραν οἱ Ἀλεξανδρινοὶ φιλόλογοι σὲ μία περίοδο ὅπου ἡ προφορὰ τῆς ἑλληνικῆς χάνονταν καὶ προσπαθοῦσαν οἱ ἂνθρωποι νὰ δοῦν πὼς μποροῦσαν νὰ τὴν διασώσουν τουλάχιστον γραπτά, γιὰ να μὴν χαθῆ στὸ πέρας τῶν αἰώνων καὶ νὰ ἐπιβιώνει ἐν τέλει μέσω τοῦ γραπτοῦ λόγου ἀφήνοντας στὸν ἀναγνώστη τὴν ἀνάμνηση μιὰς ἂλλης ἐποχῆς... Ἡ κόντρα γιὰ τὴ γλῶσσα ξεκινᾶ ἀπὸ τότε ἀκριβῶς! Οἱ πολέμιοι τοῦ πολυτονικοῦ χαρακτηρίσθηκαν ἀστραπιαίως ὡς ὀπισθοδρομικοί. Ἂποψη ποὺ δὲ διαφέρει καὶ πολὺ ἀπὸ τὴ σημερινή. Τελικὰ ἐπικράτησε τὸ πολυτονικὸ καὶ δημιούργησε μία σειρὰ πολὺ μεγάλων λογοτεχνικῶν ἒργων ποὺ λάτρεψε ἡ ἀνθρωπότητα.

Πάμε στὸ σήμερα.
Ὅπως εἲπαμε τὸ πολυτονικὸ ἀπὸ ἕνα σημεῖο καὶ μετὰ ἀποτέλεσε τὴν ἐπίσημη γραφὴ τῆς ἑλληνικῆς γλώσσης (ἢ ἂν θέλετε καὶ τοῦ ἑλληνισμοῦ). Σήμερα ἕνας ἀπὸ τοὺς λόγους ποὺ καλεῖται νὰ τὸ ἐπιλέξει κανείς εἶναι καὶ ὁ ὀρισμὸς του ὡς ἡ σωστὴ ὀρθογραφία τῆς ἑλληνικῆς μας γλῶσσας ὃπως αὐτὴ διαμορφώθηκε στὶς μέρες μας ἒως τὴν άλλοίωση της τὴ δεκαετία τοῦ '80 μὲ ὅλες αὐτὲς τὶς δῆθεν προοδευτικὲς μεταρρυθμίσεις. Τὶς καταστροφικὲς (κατὰ τὴ γνώμη μου) μεταρρυθμίσεις ποὺ εἶχαν ὡς ἀποτέλεσμα τὴ δημιουργία πολλῶν (γλωσσικῶν καὶ μή) προβλημάτων.
Ἂν τὸ δοῦμε ἒτσι ἒχει νὰ μᾶς προσφέρει στὶς μέρες μας κάτι ἂλλο πέρα ἀπὸ τὴ μελέτη του ὡς εἶδος μιὰς ἱστορικῆς γραφῆς;
Ἡ ἀπαντηση εἶναι ἕνα τεράστιο ΝΑΙ.

Στὸ σημεῖον αὐτὸ ξεφεύγουμε ἀπὸ τὴν ἱστορικὴ της ὠφέλεια καὶ περνᾶμε στὸ κομμάτι τῆς αἰσθητικῆς.
Τὸ πολυτονικὸ σύστημα γραφῆς μὲ ὅλα τὰ στολίδια του, ἀποτελεῖ ἕνα σπουδαῖο ἒργο ὑψηλῆς αἰσθητικῆς.
Αὐτὸ νομίζω μπορεῖ νὰ τὸ παραδεχτεῖ ὁ καθένας μας. Ἀκόμα καὶ κάποιοι ποὺ τὸ ἀντιπαθοῦν.
Ὀπτικὰ εἶναι πιὸ καλαίσθητο.
Εἶναι σὰν νὰ ἒχεις ἀπὸ τὴ μία ἕνα βάζο μὲ πολλὰ πολύχρωμα λουλούδια καὶ ἀπὸ τὴν ἂλλη ἕνα βάζο μὲ γκρί!

Καὶ τέλος ἂς περάσουμε σὲ ἕνα τελευταῖο κομμάτι ποὺ καταστρέφει τὸ μονοτονικό. Τὸ κομμάτι τοῦ νοῦ.
Ἡ γλῶσσα ἀνέκαθεν ἀποτελοῦσε μέσον διανοητικῆς ὑπεροχῆς καὶ σπουδαῖο ἐργαλεῖο διέγερσης τοῦ ἐγκεφάλου. Γράφοντας πολυτονικὸ ἒχεις δύο βασικὰ πλεονεκτήματα (ἒναντι κάποιου ποὺ χρησιμοποιεῖ μονοτονικὸ).
Πρῶτον, ἐτυμολογεῖς εὐκολότερα τὶς λέξεις. Αὐτὸ σημαίνει πὼς κατανοεῖς σὲ βάθος τὴ γλῶσσα τὴν ὁποία ὀμιλεῖς.
Ὑπάρχει πλῆθος παραδειγμάτων ὡστόσο θὰ χρησιμοπιήσω μόνον ἕνα.
Ἒχουμε τὴ λέξη ἡλικία. Τί σημαίνει ἂραγε;

ἡλικία παίρνει δασεία.

Ἂρα κάποιος ποὺ γνωρίζει πολυτονικὸ θὰ τοῦ ἒλθει συνειρμικὰ ἡ λέξη ἥλιος, ἡ ὁποία ἐπίσης παίρνει δασεία!
Ἐπομένως ἡ ἡλικία ἒχει νὰ κανει μὲ τὸν ἥλιο! Ἀπὸ τί ἂλλο συνθετικὸ ἀποτελεῖται; Ἀπὸ τὸ ρῆμα κίω. Τί σημαίνει τὸ κίω; Πορεύομαι, βαδίζω. Πορεύομαι σὲ συνάρτηση μὲ τὸν ἥλιο. Περιστρέφομαι δηλαδή! Ἂρα λοιπὸν τί θέλουμε νὰ ποῦμε ὅταν ρωτάμε "τί ἡλικία ἒχεις;" Ρωτάμε πόσες φορὲς ἒχεις περιστραφεῖ γύρω ἀπὸ τὸν ἥλιο;
Ἀπὸ μία λέξη ἀναλύσαμε ἕνα ὁλόκληρο ἐπιστημονικὸ πρόβλημα (φιλοσοφικὸ παλαιότερα) μόνο καὶ μόνο ἐπειδὴ βάλαμε τὴ δασεία ἐκεῖ ποὺ πρέπει.
Τὸ δεύτερο εἶναι τὸ διανοητικὸ ἐπίπεδο.
Δὲν μπορεῖτε νὰ φαντασθείτε τὴν ὠφέλεια ποὺ μπορεῖ νὰ άποκτήση κάποιος ὁ ὁποῖος χρησιμοποιεῖ τὸ πολυτονικό. Εἶναι ἕνα ἐργαλεῖο γιὰ νὰ κάνη κανείς τὸ μεγάλο πρὸς τὰ ἐμπρὸς πνευματικὸ ἅλμα. Γιὰ νὰ μάθη καλλίτερα τὴ γλῶσσα του. Γιὰ νὰ μάθη νὰ σκέφτεται ἐν τέλει. Καὶ αὐτὴ εἶναι ἲσως ἡ μεγαλύτερη ἀρετὴ τοῦ πολυτονικοῦ. Τὸ γεγονὸς δηλαδὴ ὅτι σὲ κάνει νὰ σκέφτεσαι. Ἐδῶ πάει βαρεία, ἐκεῖ ψιλή κ.ο.κ. Γράφεις καὶ τὸ μυαλὸ σου μπαίνει στὴ διαδικασία νὰ σκεφτεῖ. Εἶναι κοπιαστικὸ. Εἶναι δύσκολο. Ποιὸς εἶπε ὅμως πὼς ἀποκτοῦμε τὰ πάντα ἂνευ κόπου;
Κάποιος θὰ πεῖ:
"Ὅλα αὐτὰ περί σκέψεως εἶναι ἀνοησίες ἀφοῦ ἐὰν τὸ συνηθίσεις τονίζεις μηχανικά."
Κι ὅμως αὐτὸ δὲν ἰσχύει. Διότι ἀκριβῶς πρέπει νὰ εἶσαι συγκεντρωμένος καὶ νὰ σκέπτεσαι τί γράφεις καθῶς καὶ τὴ λέξη ποὺ θὰ ἀκολουθήσει γιὰ νὰ τονίσεις ἀνάλογα. Πολλὲς φορὲς πιάνω τὸν ἑαυτό μου, νὰ κάνη μουτζούρες ἐπειδὴ δὲν τόνισα σωστά καὶ νὰ βάζω πάνω στὸν τόνο ἂλλο τόνο. Αὐτὸ δὲ σημαίνει πὼς δὲν ξέρω νὰ τονίζω ἢ ἐπειδὴ δὲν τὸ ἒχω συνηθίσει. Ἁπλῶς ἦταν ἀπροσεξία.
Γράφω πολυτονικὸ σημαίνει σκέφτομαι.
Καὶ ἀκριβῶς ἐκεῖ χτυποῦν οἱ "προοδευτικοὶ" ἐπικριτές του, στὴ σκέψη...
Δὲν εἶναι τυχαῖο πὼς μετὰ τὴν ἐπιβολὴ τοῦ μονοτονικοῦ αὐξήθηκαν τὰ ποσοστὰ δυσλεξικῶν.
Αὐτὰ ἀναφέρονται ἀναλυτικὰ σὲ ἐπιστημονικὴ ἒρευνα τὰ συμπεράσματα τῆς ὁποίας ἐκδόθηκαν ὑπὸ τὸν τίτλο "Ἡ ἐκδίκηση τῶν τόνων" (Ἐναλλακτικὲς ἐκδόσεις) ὅπου καθίσταται σαφὲς τὸ πόσο πολὺ μᾶς ἒβλαψε ἡ νομοθετικὴ ἐπιβολὴ τοῦ μονοτονικοῦ.

Καταλαβαίνει κανείς γιατὶ νὰ θέλησε κάποιος νὰ χτυπήσει τὴ σκέψη τοῦ λαού. Οἱ λόγοι δύο.
α') Γιὰ ψηφοθηρικοῦς λόγους.
Ἂσχετοι πολιτικάντιδες παρουσίασαν μιὰ λογικὴ τῆς εὐκολίας κερδίζοντας ψήφους... Τί γελοιότητα θεέ μου...
β') Γιὰ νὰ χειραγωγήσουν εὐκολότερα τὸ πλῆθος. Χτυπῶντας τὴ μόρφωση κατάφεραν νὰ χειραγωγήσουν τὸν ἑλληνικὸ λαὸ καὶ νὰ τὸν φτάσουν σήμερα σὲ αὐτὰ τὰ ἐπίπεδα τῆς ἐξαθλίωσης...

Ὅπως ἀκριβῶς περάσανε τὸ μονοτονικὸ μὲ τῆ λογικὴ τῆς εὐκολίας μὲ τὸν ἲδιο ἀκριβῶς τρόπο παίρνανε τὰ δἀνεια μὲ τὰ τεράστια ἐπιτόκια στηριζόμενοι καὶ πάλι στὴ λογικὴ τῆς εὐκολίας... Ἀπὸ τὴ μία ἒλεγαν "Ἕλληνα σὲ ἀπάλλαξαμε ἀπὸ τὸ τρισάθλιο καὶ δύσκολο πολυτονικό! Κάναμε τὴ ζωὴ σου εὐκολότερη!" Καὶ ἀπὸ τὴν ἂλλη μὲ τὰ ἐξωτερικὰ δάνεια κατέστρεψαν τὴν παραγωγὴ. Τὴν πάσης φύσεως παραγωγή. Διόρισαν ὅλη τὴν Ἕλλὰδα στὸ δημόσιο καὶ φώναζαν "Γιὰ ἀκόμα ὑψηλότερους μισθούς, ψήφισε μας!" Τοὺς ψἠφιζε ὁ λαὸς καὶ κάποια στιγμὴ ἦλθε ἡ ὥρα νὰ ἒλθουμε ἀντιμέτωποι μὲ τὸ κόστος αὐτῶν τῶν ἐπιλογῶν. Ἒτσι ἒγινε καὶ κομματικὲς άφίσες τῆς ἐποχῆς τὸ άποδεικνύουν μὲ τὸν πιὸ άνήθικο τρόπο...
Σήμερα ἀπὸ τὴ μία βρισκόμαστε πρὸ τῆς οἰκονομικῆς πτωχεύσεως, καὶ ἀπὸ τὴν ἂλλη βιώνουμε τῆν ὑλικὴ ἀνέχεια καὶ ἀπὸ τὴν ἂλλη τὴν πνευματικὴ παρακμή, μὲ τὸ φρικῶδες φαινόμενο τῶν γκρικλις, τὰ συχνὰ ὀρθογραφικὰ λάθη, τὸν λοιδορισμὸ τῆς ἲδιας τῆς γλώσσης...

Αὐτὰ λοιπὸν πιστεύω γιὰ τὸ πολυτονικὸ καὶ κλείνοντας παραθέτω λόγια μεγάλων Ἑλλήνων Λογοτεχνῶν (καὶ μὴ), γιὰ τὴ σπουδαιότητα τοῦ πολυτονικοῦ συστήματος γραφῆς...


Κάθε ἔξωθεν ἐπέμβαση δὲν εἶναι μόνο ἐγκληματικὴ εἰς βάρος τῆς γλώσσας, δηλαδὴ εἰς βάρος ἑνὸς πολύτιμου ἐθνικοῦ κυττάρου, ἀλλὰ εἶναι καὶ βλακώδης. Μία ἀπὸ τὶς πρόσφατες δυναμιτιστικὲς ἀπόπειρες ἐναντίον τῆς γλώσσας μας εἶναι καὶ τὸ περιβόητο μονοτονικό.
Ἀντώνης Σαμαράκης


Ὅταν μεγάλοι λαοί, σὰν τοὺς Κινέζους, τοὺς Ἰάπωνες ἢ τοὺς Ἄραβες,
κρατᾶνε ὅλα τὰ ἱερογλυφικά τους ἐπὶ αἰῶνες,
γιατί πρέπει ἄραγε ὁ μέσος Ἕλληνας
νὰ βαριέται ποὺ ζεῖ καὶ νὰ μὴν κοπιάζει νὰ βάζει τὴν περισπωμένη;
Γιάννης Τσαρούχης

Ὁ θαυμασμός μου πρὸς τὸν
ἑλληνικὸ πολιτισμὸ εἶναι ἀπέραντος, μόνο ποὺ μᾶς μπερδεύει ἡ ἀλλαγὴ ποὺ κάνετε στὴν γλώσσα σας. Τὸ μονοτονικὸ ἀφοῦ ἀναστάτωσε τοὺς Ἕλληνες, μπερδεύει συγχρόνως καὶ τοὺς ξένους. Πηγὴ κακῶν Ἑλλήνων καὶ τῆς Ἑλλάδος θαυμαστῶν!
Ζακλὶν ντὲ Ρομιγὶ

Ἂν δὲν θέλετε, κύριοι τοῦ ὑπουργείου, νὰ κάνετε φωνητικὴ ὀρθογραφία, τότε πρέπει ν’ ἀφήσετε τοὺς τόνους καὶ τὰ πνεύματα, γιατὶ αὐτοὶ ποὺ τοὺς βάλανε ξέρανε τὶ κάνανε. Δὲν ὑπῆρχαν στὰ ἀρχαῖα ἑλληνικά, γιατὶ ἁπλούστατα ὑπῆρχαν μέσα στὶς ἴδιες τὶς λέξεις. Αὐτοί, οἱ Κριαρᾶς καὶ οἱ ἄλλοι, τὰ κτήνη τὰ τετράποδα ποὺ ἔκαναν αὐτὲς τὶς μεταρρυθμίσεις —αὐτὸ παρακαλῶ νὰ γραφεῖ στὶς ἐφημερίδες— δὲν ξέρουν τὶ εἶναι γλώσσα. Δὲν ξέρουν αὐτὸ ποὺ γνώριζε ἡ κόρη μου στὰ τρία της χρόνια. Μάθαινε μία λέξη καὶ μετὰ ἔψαχνε γιὰ τὶς συγγενεῖς της. Αὐτὸ εἶναι μιὰ γλώσσα. Ἕνα μάγμα, ἕνα πλέγμα, ὅπου οἱ λέξεις παράγονται οἱ μὲν ἀπὸ τὶς δέ, ὅπου οἱ σημασίες γλιστρᾶνε ἀπὸ τὴ μία στὴν ἄλλη, εἶναι μιὰ ὀργανικὴ ἑνότητα ἀπὸ τὴν ὁποία δὲν μπορεῖς νὰ βγάλεις καὶ νὰ κολλήσεις πράγματα, δυνάμει μιᾶς ψευτοκυβέρνησης, καθισμένος σ’ ἕνα γραφεῖο στὸ ὑπουργεῖο Παιδείας. Ἡ κατάργηση τῶν τόνων καὶ τῶν πνευμάτων εἶναι ἡ κατάργηση τῆς ὀρθογραφίας, ποὺ εἶναι τελικὰ ἡ κατάργηση τῆς συνέχειας. Ἤδη, τὰ παιδιὰ δὲν μποροῦν νὰ καταλάβουν Καβάφη, Σεφέρη, Ἐλύτη, γιατὶ αὐτοὶ εἶναι γεμάτοι ἀπὸ τὸν πλοῦτο τῶν ἀρχαίων ἑλληνικῶν. Δηλαδή, πᾶμε νὰ καταστρέψουμε ὅ,τι κτίσαμε. Αὐτὴ εἶναι ἡ δραματικὴ μοίρα τοῦ σύγχρονου ἑλληνισμοῦ.

Κορνήλιος Καστοριάδης

Ὑπερτιμήθηκε ἡ ἄποψη ὅτι διευκολύνει τοὺς μαθητές, κάτι πού, ἴσως, εἶναι ἀντιπαιδαγωγικό. Ὑπάρχει ἄλλωστε καὶ μιὰ παράδοση ποὺ ἐκφράζει τὴν ἄποψη μεγάλων παιδαγωγῶν, οἱ ὁποῖοι ἐπιμένουν ὅτι τὸ παιδὶ πρέπει νὰ κοπιάζει γιὰ νὰ γίνει ἄνθρωπος ἱκανός, ὥστε στὴν ζωή του ν’ ἀντιμετωπίσει ὅλες τὶς ἀντιξοότητες. Ὑποστηρίχτηκε, ἐπίσης, ὑπὲρ τοῦ μονοτονικοῦ καὶ ἡ ἄποψη ὅτι διευκολύνονται οἱ τυπογράφοι καὶ οἱ στοιχειοθέτες, γενικὰ καὶ ὅτι οἱ ἐκδόσεις, πάλι γενικά, γίνονται οἰκονομικότερες. Παραγνωρίστηκαν, ὅμως, οἱ λόγοι ποὺ ἐπέβαλαν στοὺς Ἀλεξανδρινοὺς χρόνους, τὴν καθιέρωση τῶν τόνων, οἱ ὁποῖοι ἰσχύουν καὶ σήμερα. Πολλὲς φορές, τὰ γραπτά μου δὲν διαβάζονται σωστὰ ὅταν τυπώνονται στὸ μονοτονικό. Ἂς ἐλπίσουμε ὅτι θὰ ἐπανεξεταστεῖ μελλοντικὰ τὸ θέμα καὶ ὅτι θὰ ἐπικρατήσουν σωφρονέστερες ἀπόψεις.
Νικηφόρος Βρεττάκος

Εἶναι μία γλώσσα μὲ πολὺ αὐστηρὴ γραμματική, ποὺ τὴν ἔφκιασε μόνος του ὁ λαός, ἀπὸ τὴν ἐποχὴ ποὺ δὲν ἐπήγαινε ἀκόμη σχολεῖο. Καὶ τὴν τήρησε μὲ θρησκευτικὴ προσήλωση κι ἀντοχὴ ἀξιοθαύμαστη, μέσα στὶς πιὸ δυσμενεῖς ἐκατονταετίες. Ὥσπου ἤρθαμ᾿ ἐμεῖς, μὲ τὰ διπλώματα καὶ τοὺς νόμους, νὰ τὸν βοηθήσουμε. Καὶ σχεδὸν τὴν ἀφανίσαμε. Ἀπὸ τὸ ἕνα μέρος τῆς φάγαμε τὰ κατάλοιπα τῆς γραφῆς της καὶ ἀπὸ τὸ ἄλλο τῆς ροκανίσαμε τὴν ἴδια της τὴν ὑπόσταση, τὴν κοινωνικοποιήσαμε, τὴν μεταβάλαμε σὲ ἕναν ἀκόμα μικροαστό, ποὺ μᾶς κοιτάζει ἀπορημένος ἀπὸ κάποιο παραθυράκι κάποιας πολυκατοικίας τοῦ Αἰγάλεω.
Δὲν ἀναφέρομαι σὲ καμμιὰ χαμένη γραφικότητα. Οὔτε θυμᾶμαι νά ᾿χω ζήσει σὲ καμμιὰ καλὴ ἐποχὴ γιὰ νὰ τὴ νοσταλγῶ. Ἁπλῶς, δὲν ἀνέχομαι τὶς ἀνορθογραφίες. Μὲ ταράζουν. Νιώθω σὰν ν᾿ ἀνακατώνονται τὰ γράμματα στὸ ἴδιο μου τὸ ἐπώνυμο, νὰ μὴν ξέρω ποιὸς εἶμαι, νὰ μὴν ἀνήκω πουθενά. Τόσο πολὺ αἰσθάνομαι νὰ εἶναι ἡ ζωή μου συνυφασμένη μ᾿ αὐτὴν τὴν «ὑδρόγεια λαλιά», ποὺ δὲν εἶναι παρὰ ἡ ὀπτικὴ φάση τῆς ἑλληνικῆς λαλιᾶς, τῆς ἱκανῆς μὲ τὴ διπλή της ὑπόσταση νὰ ὁμιλεῖ καὶ νὰ ζωγραφίζει συνάμα. Καὶ ποὺ ἐξακολουθεῖ ἀθόρυβα ὅσο καὶ δραστικά, παρὰ τὶς ἄνωθεν ἐπεμβάσεις, νὰ εἰσχωρεῖ ὁλοένα μέσα στὴν ἱστορία καὶ μέσα στὴ φύση ποὺ τὴ γέννησαν, ἔτσι ὥστε νὰ μετατρέπει τεράστιες ποσότητες παρελθόντος χρόνου σὲ παρόν, καὶ νὰ μετατρέπεται ἀπὸ τὸ παρὸν αὐτὸ σὲ ὄργανο προικισμένο μὲ τὴ δύναμη νὰ ὁδηγεῖ τὰ στοιχεῖα τῆς ζωῆς μας στὴν πρωτογενὴ φυσική τους ἀλήθεια.
Ὀδυσσέας Ἐλύτης
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Τελευταία επεξεργασία:

Άγγελος

Επιφανές μέλος

Ο Άγγελος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Ελεύθερος επαγγελματίας και μας γράφει απο Πάτρα (Αχαΐα). Έχει γράψει 10,408 μηνύματα.
Ἂρα κάποιος ποὺ γνωρίζει πολυτονικὸ θὰ τοῦ ἒλθει συνειρμικὰ ἡ λέξη ἥλιος, ἡ ὁποία ἐπίσης παίρνει δασεία!
πολλες λεξεις εχω σκεφτει και βρει απο που πορερχονται και ποτε δεν το εχω βρει απο τη δασεια ..ή αλλο σημαδι

θυμμαι στο σχολειο που ειχα μαθει και εγραφα πολυτονικα
συνηθισα..αλλα παλι μηχανικα εβαζα παντου ψιλές ,,

δεν ενιωσα κατι σπουδαιο

δεν ειμαι κατα του πολυτονικου

αλλα πιστευω οτι δεν ειναι η ουσια..
ειδικα του σημερινου προβληματος..


(ισως οσοι κολλανε εκει κοιτανε το δαχτυλο αντι το φεγγαρι.σημερα..)

ισως να φταιει που δεν ειμαι φιλολογος και με ενδιαφερει πρωτα η πρακτικη ενος πραγματος και εχω ψιλοχ3σμενη την ομορφια..

παντως το επιχειρημα να γραφουμε πολυτονικα επειδη εχει πολλα στολιδια,και ειναι ομορφο..
ειναι ακυρο,,τελειως..πρωτιμω τη λιτοτητα,,


(αρισταρχε εισαι οντως 18 χρονων?)
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

DrHouse

Διάσημο μέλος

Ο intelligentsia αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Λέκτορας και μας γράφει απο ΗΠΑ (Αμερική). Έχει γράψει 3,560 μηνύματα.
β') Γιὰ νὰ χειραγωγήσουν εὐκολότερα τὸ πλῆθος. Χτυπῶντας τὴ μόρφωση κατάφεραν νὰ χειραγωγήσουν τὸν ἑλληνικὸ λαὸ καὶ νὰ τὸν φτάσουν σήμερα σὲ αὐτὰ τὰ ἐπίπεδα τῆς ἐξαθλίωσης...

Μπα.Και ο Πατρευς που γραφει σε πολυτονικο,ΝΔ ψηφισε φετος.:(
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Άγγελος

Επιφανές μέλος

Ο Άγγελος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Ελεύθερος επαγγελματίας και μας γράφει απο Πάτρα (Αχαΐα). Έχει γράψει 10,408 μηνύματα.
Μπα.Και ο Πατρευς που γραφει σε πολυτονικο,ΝΔ ψηφισε φετος.:(
:hehe::hehe::hehe::hehe::hehe:
καλοο
τουλαχιστον εγω δεν εχω τη δικαιολογια του πολυτονικου..:P:/:
είμαι του ατονικού -στο νετ τουλαχιστον:worry:)
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

D_G

Πολύ δραστήριο μέλος

Ο Δημήτρης αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 1,938 μηνύματα.
Ομολογώ ότι δεν το διάβασα όλο γιατί είναι μεγάλο κείμενο (έκανα ένα μικρό ψάξιμο στην google), και το λίγο που διάβασα ήταν στα γρήγορα, αλλά ας δούμε τι ειπώθηκε στην Βουλή όταν ψηφιζόταν το μονοτονικό:
https://www.sarantakos.com/language/bouli76.html
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Πατρεύς

Περιβόητο μέλος

Ο Πέτρος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 37 ετών, επαγγέλεται Μεταπτυχιακός Φοιτητής/τρια και μας γράφει απο Ρέθυμνο (Ρέθυμνο). Έχει γράψει 5,268 μηνύματα.
κοιτα πετρο..

δες περισσοτερο την ουσια και λιγοτερο τους τυπους..

πχ οντως τωρα η ελληνικη γλωσσα δεχεται εισβολη απο τους νεους ορους των αγγλικων
η απαντησ ποια θα ειναι?
το πολυτονικο θα μας σωσει?
δεν νομιζω



αλλα να βρουμε το πραγματικονοημα των λεξεων και της γλωσσας..να χρησιμοποιουμε ελληνικα..αντι για ξενα..και χρηστικα ελληνικα -οχι οχι σαν κατι ηλιθιες μεταφρασεις πχ υπολογιστων που κανουν οι φιλολογοι

γλωσσολογος δεν ειμαι,,φιλολογος δεν ειμαι

αλλα ξερω τη γλωσσα που ακουω και διαβαζω..
και αυτο που εφαγε την παλια γλωσσα μας ειναι ακριβως η τυπολατριεα πανω στα παιδια στα σχολεια..

ετσι τα παιδια μισησαν ή αλλιως ποτε δεν αγαπησαν την αρχαια μας γλωσσα
γιατι ποτε δεν την ενιωσαν

Ἐδῶ Ἄγγελε θέτεις διαφορετικὰ ζητήματα τὰ ὁποῖα δὲν ἅπτονται τοῦ ζητήματος τοῦ πολυτονικοῦ ἀκριβῶς. Ἀναφέρεσαι στὴν εἰσβολὴ τὼν ἀγγλικῶν λέξεων καὶ ἰδίων τῶν τεχνολογικῶν ὅρων. Αὐτὸ εἶναι θέμα τὸ ὁποῖο ἀφορᾷ τὴ σχέση τὴν ὁποία ἔχουμε μὲ τὴ γλῶσσα καὶ τὸ κατὰ πόσον εἴμαστε σὲ θέση νὰ ἑλληνοποιήσουμε ξένους ὅρους. Ἔχε ὑπ' ὄψιν σου ὅτι πολλοὶ ἀγγλικοὶ ὅροι εἶναι λατινογενεῖς καὶ μεταφράζοντα εὐκολώτατα στὰ ἑλληνικὰ χωρὶς νὰ δημιουργηθοῦν τερατουργήματα. Σχετικὰ μὲ τοὺς ὅρους οἱ ὁποῖοι ἔχουν προέλευση σαξωνικὴ ἢ βρετονική, ἐκεὶ ὑπάρχει μεγαλύτερη δυσκολία, ἀλλὰ ἂν ὑπάρχῃ γνώση καὶ γλωσσικὴ εὐαισθησία, μποροῦμε νὰ ἀνοίξουμε ἕναν γόνιμο διάλογο γιὰ τὸ πῶς θὰ ἑλληνοποιήσουμε τὶς λέξεις.

Τὸ ζητούμενο, ἐπαναλαμβάνω, εἶναι ἡ ὕπαρξη γλωσσικῆς εὐαισθησίας. Νὰ μὴν δεχώμαστε ἀδιαμαρτύρητα τὴν κατάπτωση τῆς γλώσσας ὅπως ἐπιβάλλεται γιὰ διάφορους λόγους ἀπὸ τὰ μέσα τοῦ συρμοῦ. Σὲ αὐτὸ μπορεῖ νὰ συνεισφέρῃ καὶ τὸ πολυτονικό ἐκτὸς τῶν ἄλλων. Δὲν εἶναι θέμα τυπολατρείας. Εἶναι θέμα κυρίως οὐσίας. Ὅσοι σήμερα τὸ ὑποστηρίζουν, δὲ γεννήθηκαν διδασκόμενοι τὸ πολυτονικό, ἀλλὰ μόνοι τους ἀνακάλυψαν τὴν ὀμορφιὰ καὶ τὴν παίδευση ποὺ αὐτὸ προσφέρει.

Πατρεα, δεν εχω καταλαβει κατι. Αν επαναφερουμε το πολυτονικο συστιμα, θα αλλαξει και η προφορα των λεξεων; Αν ναι, τοτε παμε πισω, αλλαζουμε την γλωσσα μας για αλλη μια φορα, και αναπολουμε ενα παρελθον το οποιο περασε, χωρις να δινουμε σημασια στα τοσα χρονια που εχουμε ηδη καταργισει αυτο το συστιμα.
Αν οχι, τοτε τι παραπανω θα προσφερει το πολυτονικο σε σχεση με το μονοτονικο; Το μονο που βλεπω να προσφερει ειναι ενα σορο γραμματικους κανονες απο αυτους που λατρευουν οι φιλολογοι και μισει ολος ο υπολοιπος πληθυσμος... Πιο το νοημα λοιπον;

Δὲν εἶπε κανεὶς νὰ ἀλλάξουμε τὴν προφορὰ τῆς γλώσσας. Προσωπικά, εἶμαι τελείως αντίθετος μὲ τὴ ἐρασμιακὴ προφορὰ μὲ τὴν ὁποία διαβάζουν οἱ περισσότεροι ξένοι τὰ ἀρχαῖα ἑλληνικὰ καὶ ἡ ὁποία δὲν εἶναι κἂν ἐπιστημονικὰ ἀποδεδειγμένη.

Σχετικὰ τώρα μὲ τοὺς κανόνες ποὺ «λατρεύουν οἱ φιλόλογοι» καὶ «μισεῖ ὅλος ὁ ὑπόλοιπος πληθυσμός», αὐτὸ εἶναι τελείως παραπειστικὸ ἐπιχείρημα. Ὑπάρχει πολὺς κόσμος (καὶ γνωρίζω φίλους μου) ποὺ ἂν καὶ ἔχουν σπουδάσει τελείως διαφορετικὸ ἀντικείμενο, ἔχουν καὶ αὐτοὶ μεγάλη γλωσσικὴ εὐαισθησία καὶ ἐκτιμοῦν τὸ πολυτονικὸ πολὺ περισσότερο ἀπὸ πολλοὺς φιλολόγους (καὶ ὑψηλόβαθμους καθηγητὲς ἀκόμα) οἱ ὁποῖοι θέλουν νὰ φανοῦν «προοδευτικοί». Ἐγὼ πάντως, καὶ μαθηματικὸς νὰ εἶχα σπουδάσει, τὴν ἴδια ἀγάπη γιὰ τὴν ἀρχαία γλῶσσα θὰ εἶχα.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

DrHouse

Διάσημο μέλος

Ο intelligentsia αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Λέκτορας και μας γράφει απο ΗΠΑ (Αμερική). Έχει γράψει 3,560 μηνύματα.
Λογικά σφάλματα μιας «επιστημονικής έρευνας» και η «θεραπεία» διά των αρχαίων

Ένα κείμενο για την προκλητική παραφιλολογία των κοινωνικών απολιθωμάτων(ακα αρχαιολάγνοι) που θέλουν να ασχοληθούν και με νευρολογικά θέματα όπως η σχέση νου και γλώσσας

Τέλη Μαΐου - αρχές Ιουνίου του 2004 παρουσιάστηκαν στον Τύπο, με τις γνωστές υπερβολές και κινδυνολογίες, τα πορίσματα μιας «έρευνας» που αποδείκνυε, υποτίθεται, ότι μαθητές των τριών πρώτων τάξεων του δημοτικού σχολείου που μαθαίνουν το πολυτονικό σύστημα ορθογραφίας έχουν καλύτερες σχολικές επιδόσεις από τους μαθητές που μαθαίνουν ανάγνωση και γραφή με το καθιερωμένο από το 1982 μονοτονικό σύστημα. Οι τελευταίοι αυτοί (όλοι δηλαδή οι μαθητές των δημόσιων δημοτικών σχολείων) παρουσιάζουν, σύμφωνα με την «έρευνα», δυσλεξίες κ.ά. αντιληπτικές και μαθησιακές δυσκολίες. Στους φόβους των μονίμως «ανησυχούντων» για τη γλώσσα μπορούσαν τώρα να προστεθούν οι φοβίες όλων των γονέων της χώρας.

Παραλήρημα
Αυτής της «έρευνας» τα πορίσματα ανακοινώνονται στον τόμο με τον εύγλωττο τίτλο «Η εκδίκηση των τόνων». Για το είδος και το ύφος της «έρευνας» προϊδεάζει η εκτενής «Εισαγωγή (υπό μορφήν συνεντεύξεως)» του ψυχιάτρου Ιωάννη Κ. Τσέγκου, διευθυντή του Εκπαιδευτικού-Ερευνητικού Τομέως του Ανοικτού Ψυχοθεραπευτικού Κέντρου, το οποίο πραγματοποίησε την «έρευνα». Πρόκειται για ανιστόρητη παρουσίαση όχι μόνο της ορθογραφικής μεταρρύθμισης, αλλά γενικότερα του γλωσσικού ζητήματος, ένα παραλήρημα που προέρχεται όχι από επιστήμονα, αλλά από έναν φανατικό που δεν κρύβει τις ιδεοληψίες του.
Η ξενοφοβία και η περιφρόνηση των υποστηρικτών του μονοτονικού είναι τα σημάδια της επιστημοσύνης του I. K. Τσέγκου. Για το «κουτσούρεμα» της γλώσσας φταίνε όλοι: φταίνε οι προτεστάντες, ο Κίσιγκερ και οι Αμερικανοί, ήδη από τον 1821: «Μην ξεχνάμε ότι οι Αμερικανοί (ναι, Αμερικανοί!) προτεστάντες οργώνουν τη Μεσόγειο από τα τέλη του 18ου αιώνα», οι «δυτικοσπουδαγμένοι και οι δυτικόφρονες», οι «Παριζιάνοι» (Κοραής, Ψυχάρης, Κωνσταντίνος Καραμανλής - και αυτός από το Παρίσι μάς ήρθε!), οι Γερμανοί που εκπαίδευσαν τον μαρξιστή Γληνό, οι νεωτερικοί και οι εκσυγχρονιστές όλων των εποχών, οι «ξερόλες» πανεπιστημιακοί· φταίνε «οι περί τον Καραμανλή φωστήρες (Ράλλης κ.ά.)», ο Γιάννης Κουτσοχέρας και ο Βερυβάκης, ο «ψυχαριστής πρεσβύτης της Θεσσαλονίκης κ. Κριαράς» (αλήθεια, σε ποια ιατρική σχολή διδάχτηκε ο Τσέγκος το ήθος του ηλικιακού ρατσισμού;)· φταίνε οι πολιτικοί (πλην ορισμένων· ο Μεταξάς, για να μην ξεχνιόμαστε, ήταν «νουνεχής και ήπιος»)· φταίνε τα κόμματα και η μεταπολίτευση «που ξεκατίνιασε τη δημοτική», ένα «ιδίωμα, το οποίο ουδαμού και ουδέποτε υπήρξε»: «Η κατεδάφιση της γλώσσας άρχισε το '76 μετά την πτώση της δικτατορίας ή, μάλλον, μετά την απόλυση των συνταγματαρχαίων (…) από τους υπερατλαντικούς «συμμάχους» μας». Ο δημοτικισμός, η ελληνική συμβολή στην πανευρωπαϊκή προσπάθεια ανάδειξης των δημωδών γλωσσών, εκφυλίζεται έτσι σε μια φτηνή, νεο-ορθόδοξης εμπνεύσεως θεωρία συνωμοσίας· μαζί και ολόκληρη η νεότερη πολιτική ιστορία του τόπου.

To πειραμα-->
Δύο ομάδες
Πενήντα παιδιά, ηλικίας 6-9 ετών, που φοιτούν σε δημόσια σχολεία της Αττικής, χωρίζονται σε δύο ομάδες των είκοσι πέντε παιδιών. Η μία, η ομάδα ελέγχου, μαθαίνει ανάγνωση και γραφή σύμφωνα με το κανονικό πρόγραμμα των δημόσιων σχολείων. Η άλλη, η πειραματική ομάδα, παρακολουθεί επιπλέον, για ένα δίωρο την εβδομάδα, μαθήματα αρχαίων ελληνικών σε κάποιο ειδικό Κέντρο. Οι δύο ομάδες αξιολογούνται (με ειδικά τεστ δεξιοτήτων) πριν από την έναρξη των μαθημάτων και βρίσκονται ισοδύναμες (τα παιδιά και των δύο ομάδων έχουν τις ίδιες πάνω-κάτω δεξιότητες και νοημοσύνη). Αξιολογούνται και μετά τη λήξη του σχολικού έτους και διαπιστώνεται ότι τα παιδιά της πειραματικής ομάδας παρουσιάζουν στατιστικώς σημαντική βελτίωση των «οπτικοαντιληπτικών ικανοτήτων» τους (στα ειδικά τεστ έχουν, π.χ., καλύτερες επιδόσεις στη συναρμολόγηση αντικειμένων και στην αντιγραφή σχημάτων). Αφού η μόνη διαφορά μεταξύ των δύο ομάδων ήταν ότι η μία διδάχτηκε το πολυτονικό (μέσω των αρχαίων) και η άλλη το μονοτονικό, συμπεραίνεται ότι το πολυτονικό συμβάλλει στην ανάπτυξη των οπτικοαντιληπτικών ικανοτήτων των παιδιών. Επιπλέον, εικάζεται -αλλά εικάζεται μόνο- ότι το πολυτονικό συμβάλλει στη σχολική επίδοση και στην πρόληψη ή και στη θεραπεία μαθησιακών δυσκολιών, όπως της δυσλεξίας.

Ακόμη και αν θεωρήσουμε άμεμπτη τη διεκπεραίωση της «έρευνας», στον σχεδιασμό και στην αξιολόγηση των πορισμάτων της υπάρχει ένα απλούστατο λογικό σφάλμα. Οι δύο ομάδες δεν επιδίδονται σε εναλλακτικές και αποκλειστικές δραστηριότητες (πολυτονικό έναντι μονοτονικού). Η μία κάνει κάτι παραπάνω από την άλλη. Η πειραματική ομάδα επιδίδεται σε μία επιπλέον εκπαιδευτική δραστηριότητα: μαθαίνει αρχαία. Θα μπορούσαν τα παιδιά της πειραματικής ομάδας να κάνουν δύο ώρες επιπλέον ζωγραφική· και πάλι, μπορούμε βάσιμα να υποθέσουμε, θα υπήρχε σημαντική βελτίωση της οπτικοαντιληπτικής ικανότητάς τους. Ή, ακόμη πιο χαρακτηριστικά, θα μπορούσαν τα παιδιά να διδάσκονται από την πρώτη δημοτικού μία ξένη γλώσσα, όπως συνιστούν πολλοί γλωσσολόγοι. Και πάλι, υποθέτουμε, θα έδειχναν βελτίωση όχι μόνο των οπτικοαντιληπτικών αλλά και των γλωσσικών δεξιοτήτων τους, αφού η εκμάθηση μιας ξένης γλώσσας αποδεδειγμένα ενισχύει τη φωνολογική και εν γένει τη γλωσσική συνειδητοποίηση και της μητρικής γλώσσας. Ας επαναλάβει λοιπόν ο Τσέγκος και οι συνεργάτες του το ίδιο πείραμα με μία ξένη γλώσσα αντί των αρχαίων. Θα έπρεπε τότε, με τον ίδιο συλλογισμό, να αποδεχτούν το ανακόλουθο συμπέρασμα ότι η εκμάθηση της ελληνικής πρέπει να αντικατασταθεί από την εκμάθηση μιας ξένης γλώσσας.

Οπως έγραψε ο Εμμ. Κριαράς, «ο κοινός νους μάς λέει ότι δε χρειάζεται καμιά «ψυχιατρική» έρευνα για να αποδειχτεί το προφανέστατο: ότι απλοποίηση και ευκολία για τον μαθητή είναι να περιορίζονται τα τονικά και παρεμφερή στοιχεία (οξεία, περισπωμένη, ψιλή, δασεία) σε ένα» («Μακεδονία», 23/10/2005). Είναι παράδοξος πράγματι ο ισχυρισμός ότι μαθησιακές δυσκολίες όπως η δυσλεξία θεραπεύονται «ομοιοπαθητικά», δυσκολεύοντας μάλλον παρά απλουστεύοντας την ορθογραφία.
Χρειάζεται ιδιαίτερη ευαισθησία όταν δημόσια καταπιάνεται κανείς με ζητήματα ψυχικής υγείας, που μπορούν να προκαλέσουν ανησυχίες αλλά και φρούδες ελπίδες σε πολλούς γονείς. Και την ευαισθησία αυτή δεν την είχαν ο I. K. Τσέγκος και οι συνεργάτες του, που έσπευσαν να ανακηρύξουν κίνδυνο για τη δημόσια υγεία το μονοτονικό και κολυμβήθρα του Σιλωάμ τα αρχαία ελληνικά.

* O Σπύρος A. Mοσχονάς είναι επίκουρος καθηγητής Γλωσσολογίας στο Tμήμα Eπικοινωνίας και MME του Πανεπιστημίου Aθηνών.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Αρίσταρχος

Εκκολαπτόμενο μέλος

Ο Αρίσταρχος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Φοιτητής/τρια. Έχει γράψει 271 μηνύματα.
(αρισταρχε εισαι οντως 18 χρονων?)

Ναί! :confused:
Πάντως σὲ αὐτὰ ποὺ λὲς μὴν ξεχνᾶς πὼς ἡ καλαισθησία εἶναι προσὸν σὲ μία γλῶσσα ὅπως ἀκριβῶς καὶ τὸ περιβάλλον μέσα στὸ ὁποῖο ζεῖ κανείς!

Στὰ ἀγγλικὰ λόγου χάρη, γιατὶ δὲν πείραξε ποτὲ κανέναν τὸ γράμμα -e στὸ τέλος ὁρισμένων λέξεων;
apple, google, eagle κ.λ.
Ἀφοῦ δὲν προφέρεται! Τί τὸ θέλουν τὸ ρημάδι;
Κάθετι ὅμως ἒχει τὴ λειτουργικότητα του μέσα στὸ λόγο ;)
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Αρίσταρχος

Εκκολαπτόμενο μέλος

Ο Αρίσταρχος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Φοιτητής/τρια. Έχει γράψει 271 μηνύματα.
Λογικά σφάλματα μιας «επιστημονικής έρευνας» και η «θεραπεία» διά των αρχαίων

Ένα κείμενο για την προκλητική παραφιλολογία των κοινωνικών απολιθωμάτων(ακα αρχαιολάγνοι) που θέλουν να ασχοληθούν και με νευρολογικά θέματα όπως η σχέση νου και γλώσσας

Τέλη Μαΐου - αρχές Ιουνίου του 2004 παρουσιάστηκαν στον Τύπο, με τις γνωστές υπερβολές και κινδυνολογίες, τα πορίσματα μιας «έρευνας» που αποδείκνυε, υποτίθεται, ότι μαθητές των τριών πρώτων τάξεων του δημοτικού σχολείου που μαθαίνουν το πολυτονικό σύστημα ορθογραφίας έχουν καλύτερες σχολικές επιδόσεις από τους μαθητές που μαθαίνουν ανάγνωση και γραφή με το καθιερωμένο από το 1982 μονοτονικό σύστημα. Οι τελευταίοι αυτοί (όλοι δηλαδή οι μαθητές των δημόσιων δημοτικών σχολείων) παρουσιάζουν, σύμφωνα με την «έρευνα», δυσλεξίες κ.ά. αντιληπτικές και μαθησιακές δυσκολίες. Στους φόβους των μονίμως «ανησυχούντων» για τη γλώσσα μπορούσαν τώρα να προστεθούν οι φοβίες όλων των γονέων της χώρας.

Παραλήρημα
Αυτής της «έρευνας» τα πορίσματα ανακοινώνονται στον τόμο με τον εύγλωττο τίτλο «Η εκδίκηση των τόνων». Για το είδος και το ύφος της «έρευνας» προϊδεάζει η εκτενής «Εισαγωγή (υπό μορφήν συνεντεύξεως)» του ψυχιάτρου Ιωάννη Κ. Τσέγκου, διευθυντή του Εκπαιδευτικού-Ερευνητικού Τομέως του Ανοικτού Ψυχοθεραπευτικού Κέντρου, το οποίο πραγματοποίησε την «έρευνα». Πρόκειται για ανιστόρητη παρουσίαση όχι μόνο της ορθογραφικής μεταρρύθμισης, αλλά γενικότερα του γλωσσικού ζητήματος, ένα παραλήρημα που προέρχεται όχι από επιστήμονα, αλλά από έναν φανατικό που δεν κρύβει τις ιδεοληψίες του.
Η ξενοφοβία και η περιφρόνηση των υποστηρικτών του μονοτονικού είναι τα σημάδια της επιστημοσύνης του I. K. Τσέγκου. Για το «κουτσούρεμα» της γλώσσας φταίνε όλοι: φταίνε οι προτεστάντες, ο Κίσιγκερ και οι Αμερικανοί, ήδη από τον 1821: «Μην ξεχνάμε ότι οι Αμερικανοί (ναι, Αμερικανοί!) προτεστάντες οργώνουν τη Μεσόγειο από τα τέλη του 18ου αιώνα», οι «δυτικοσπουδαγμένοι και οι δυτικόφρονες», οι «Παριζιάνοι» (Κοραής, Ψυχάρης, Κωνσταντίνος Καραμανλής - και αυτός από το Παρίσι μάς ήρθε!), οι Γερμανοί που εκπαίδευσαν τον μαρξιστή Γληνό, οι νεωτερικοί και οι εκσυγχρονιστές όλων των εποχών, οι «ξερόλες» πανεπιστημιακοί· φταίνε «οι περί τον Καραμανλή φωστήρες (Ράλλης κ.ά.)», ο Γιάννης Κουτσοχέρας και ο Βερυβάκης, ο «ψυχαριστής πρεσβύτης της Θεσσαλονίκης κ. Κριαράς» (αλήθεια, σε ποια ιατρική σχολή διδάχτηκε ο Τσέγκος το ήθος του ηλικιακού ρατσισμού;)· φταίνε οι πολιτικοί (πλην ορισμένων· ο Μεταξάς, για να μην ξεχνιόμαστε, ήταν «νουνεχής και ήπιος»)· φταίνε τα κόμματα και η μεταπολίτευση «που ξεκατίνιασε τη δημοτική», ένα «ιδίωμα, το οποίο ουδαμού και ουδέποτε υπήρξε»: «Η κατεδάφιση της γλώσσας άρχισε το '76 μετά την πτώση της δικτατορίας ή, μάλλον, μετά την απόλυση των συνταγματαρχαίων (…) από τους υπερατλαντικούς «συμμάχους» μας». Ο δημοτικισμός, η ελληνική συμβολή στην πανευρωπαϊκή προσπάθεια ανάδειξης των δημωδών γλωσσών, εκφυλίζεται έτσι σε μια φτηνή, νεο-ορθόδοξης εμπνεύσεως θεωρία συνωμοσίας· μαζί και ολόκληρη η νεότερη πολιτική ιστορία του τόπου.

To πειραμα-->
Δύο ομάδες
Πενήντα παιδιά, ηλικίας 6-9 ετών, που φοιτούν σε δημόσια σχολεία της Αττικής, χωρίζονται σε δύο ομάδες των είκοσι πέντε παιδιών. Η μία, η ομάδα ελέγχου, μαθαίνει ανάγνωση και γραφή σύμφωνα με το κανονικό πρόγραμμα των δημόσιων σχολείων. Η άλλη, η πειραματική ομάδα, παρακολουθεί επιπλέον, για ένα δίωρο την εβδομάδα, μαθήματα αρχαίων ελληνικών σε κάποιο ειδικό Κέντρο. Οι δύο ομάδες αξιολογούνται (με ειδικά τεστ δεξιοτήτων) πριν από την έναρξη των μαθημάτων και βρίσκονται ισοδύναμες (τα παιδιά και των δύο ομάδων έχουν τις ίδιες πάνω-κάτω δεξιότητες και νοημοσύνη). Αξιολογούνται και μετά τη λήξη του σχολικού έτους και διαπιστώνεται ότι τα παιδιά της πειραματικής ομάδας παρουσιάζουν στατιστικώς σημαντική βελτίωση των «οπτικοαντιληπτικών ικανοτήτων» τους (στα ειδικά τεστ έχουν, π.χ., καλύτερες επιδόσεις στη συναρμολόγηση αντικειμένων και στην αντιγραφή σχημάτων). Αφού η μόνη διαφορά μεταξύ των δύο ομάδων ήταν ότι η μία διδάχτηκε το πολυτονικό (μέσω των αρχαίων) και η άλλη το μονοτονικό, συμπεραίνεται ότι το πολυτονικό συμβάλλει στην ανάπτυξη των οπτικοαντιληπτικών ικανοτήτων των παιδιών. Επιπλέον, εικάζεται -αλλά εικάζεται μόνο- ότι το πολυτονικό συμβάλλει στη σχολική επίδοση και στην πρόληψη ή και στη θεραπεία μαθησιακών δυσκολιών, όπως της δυσλεξίας.

Ακόμη και αν θεωρήσουμε άμεμπτη τη διεκπεραίωση της «έρευνας», στον σχεδιασμό και στην αξιολόγηση των πορισμάτων της υπάρχει ένα απλούστατο λογικό σφάλμα. Οι δύο ομάδες δεν επιδίδονται σε εναλλακτικές και αποκλειστικές δραστηριότητες (πολυτονικό έναντι μονοτονικού). Η μία κάνει κάτι παραπάνω από την άλλη. Η πειραματική ομάδα επιδίδεται σε μία επιπλέον εκπαιδευτική δραστηριότητα: μαθαίνει αρχαία. Θα μπορούσαν τα παιδιά της πειραματικής ομάδας να κάνουν δύο ώρες επιπλέον ζωγραφική· και πάλι, μπορούμε βάσιμα να υποθέσουμε, θα υπήρχε σημαντική βελτίωση της οπτικοαντιληπτικής ικανότητάς τους. Ή, ακόμη πιο χαρακτηριστικά, θα μπορούσαν τα παιδιά να διδάσκονται από την πρώτη δημοτικού μία ξένη γλώσσα, όπως συνιστούν πολλοί γλωσσολόγοι. Και πάλι, υποθέτουμε, θα έδειχναν βελτίωση όχι μόνο των οπτικοαντιληπτικών αλλά και των γλωσσικών δεξιοτήτων τους, αφού η εκμάθηση μιας ξένης γλώσσας αποδεδειγμένα ενισχύει τη φωνολογική και εν γένει τη γλωσσική συνειδητοποίηση και της μητρικής γλώσσας. Ας επαναλάβει λοιπόν ο Τσέγκος και οι συνεργάτες του το ίδιο πείραμα με μία ξένη γλώσσα αντί των αρχαίων. Θα έπρεπε τότε, με τον ίδιο συλλογισμό, να αποδεχτούν το ανακόλουθο συμπέρασμα ότι η εκμάθηση της ελληνικής πρέπει να αντικατασταθεί από την εκμάθηση μιας ξένης γλώσσας.

Οπως έγραψε ο Εμμ. Κριαράς, «ο κοινός νους μάς λέει ότι δε χρειάζεται καμιά «ψυχιατρική» έρευνα για να αποδειχτεί το προφανέστατο: ότι απλοποίηση και ευκολία για τον μαθητή είναι να περιορίζονται τα τονικά και παρεμφερή στοιχεία (οξεία, περισπωμένη, ψιλή, δασεία) σε ένα» («Μακεδονία», 23/10/2005). Είναι παράδοξος πράγματι ο ισχυρισμός ότι μαθησιακές δυσκολίες όπως η δυσλεξία θεραπεύονται «ομοιοπαθητικά», δυσκολεύοντας μάλλον παρά απλουστεύοντας την ορθογραφία.
Χρειάζεται ιδιαίτερη ευαισθησία όταν δημόσια καταπιάνεται κανείς με ζητήματα ψυχικής υγείας, που μπορούν να προκαλέσουν ανησυχίες αλλά και φρούδες ελπίδες σε πολλούς γονείς. Και την ευαισθησία αυτή δεν την είχαν ο I. K. Τσέγκος και οι συνεργάτες του, που έσπευσαν να ανακηρύξουν κίνδυνο για τη δημόσια υγεία το μονοτονικό και κολυμβήθρα του Σιλωάμ τα αρχαία ελληνικά.

* O Σπύρος A. Mοσχονάς είναι επίκουρος καθηγητής Γλωσσολογίας στο Tμήμα Eπικοινωνίας και MME του Πανεπιστημίου Aθηνών.

Δηλαδὴ τί σοῦ κάνει ἐντύπωση; Ὑπῆρχε περίπτωση στὴν Ἑλλάδα νὰ πεῖ κάτι Ἕλληνας ἐπιστήμονας, καὶ νὰ μὴν τρέξουν νὰ τὸν λασπώσουν ἂλλοι Ἑλληνες; Ρε παιδιὰ ἂς σοβαρευτοῦμε ἐπιτέλους... Ἂν ἡ ἲδια ἒρευνα εἶχε γίνει ἀπὸ ἐπιστήμονες τοῦ ἐξωτερικοῦ κανένας Ἕλληνας δὲν θὰ τολμοῦσε νὰ πεῖ τὸ ὁτιδήποτε. Εἶναι αὐτὸ ποὺ ἒχει πεῖ ὁ Δανέζης γιὰ τὴν προκατάληψη ποὺ ὑφίσταται στὶς μέρες μας στοὺς Ἕλληνες ἐπιστήμονες ἀπὸ τὴν ἑλληνικὴ κοινωνία...
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Χρήστες Βρείτε παρόμοια

  • Τα παρακάτω 0 μέλη και 1 επισκέπτες διαβάζουν μαζί με εσάς αυτό το θέμα:
    Tα παρακάτω 6 μέλη διάβασαν αυτό το θέμα:
  • Φορτώνει...
Top