Η γνώμη σας για την αυτοκτονία

panagiotis econ

Πολύ δραστήριο μέλος

Ο panagiotis econ αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 806 μηνύματα.
ειναι καλυτερα να μην μιλαει καποιος και να μην προσπαθει να πεισει τον αλλο να μην αυτοκτονησει, οταν δεν ξερει μηπως τα κανει χειροτερα. γιατι ειδικα σε ενα site δεν κυκλοφορουν μονο λυκειοπαιδα που δηλωνουν οτι θελουν να αυτοκτονησουν επειδη δεν τους εκατσε ο ερωτας και πεθανε ο παππους τους. δεν υποβιβαζω κανεναν. το ξερω οτι η εφηβικη καταθλιψη ειναι μαστιγα της εποχης μας. και σιγουρα υπαρχουν λυκειοπαιδα με σοβαρα προβληματα. αλλα επειδη εχω ακουσει πραγματικα ασχημες καταστασεις, καλο θα ηταν να προσεχουμε τι λεμε.

Ποσο χειροτερα μπορεις να κανεις καποιον που εχει σκοπο να αυτοκτονησει λεγοντας του να μην αυτοκτονησει?
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

methexys

Τιμώμενο Μέλος

Η methexys αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Αρχιτέκτονας και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 9,088 μηνύματα.
Γεια σε όλους! :D
Τι κάνετε;

Λοιπόν στα τέλη του Μαρτίου ξεκίνησαν να παίζονται επεισόδια μιας σειράς που πιθανόν ξέρετε. Λέγεται 13 Γιατί (13 Reasons Why).
Αφορά την ιστορία μιας 17χρονης κοπέλας, της Hanna, η οποία αποφασίζει να δώσει τέλος στη ζωή της κόβοντας τις φλέβες της. Λίγο καιρό πριν πεθάνει, αποφάσισε να ηχογραφήσει κάποιες κασέτες στις οποίες περιέγραφε τους 13 λόγους για τους οποίους αυτοκτόνησε. Η σειρά αποτελείται από μόνο έναν κύκλο με 13 επεισόδια. Σε κάθε επεισόδιο περιέχεται και ένας λόγος.

Προσωπικά πιστεύω πως η σειρά αυτή δίνει τροφή για σκέψη και ουσιαστικά σχολιάζει τη σημερινή κοινωνία. Στην Ελλάδα βέβαια δεν υπάρχουν κάποια πράγματα από αυτά που περιγράφονται στη σειρά (π.χ. ένα παιχνίδι του Αγίου Βαλεντίνου κλπ). Παρόλα αυτά, εκφράζει προβλήματα σημερινά, ειδικά αν σκεφτούμε πως καθημερινά έστω ένα παιδί αυτοκτονεί. Παρουσιάζονται οι σχέσεις που είχε με τους φίλους, συμμαθητές, γονείς, καθηγητές κλπ.

Ωστόσο θεωρώ πως κάποιοι από τους 13 λόγους της, είναι ίσως υπερβολικοί και όχι αρκετά ''δυνατοί'' για να τελειώσει έτσι τη ζωή της.

Τι πιστεύετε? Έχετε δει τη σειρά? Ποια η άποψή σας για την αυτοκτονία?

Εγώ απ'ότι έχω καταλάβει, σχεδόν σε όλους έχει περάσει από το μυαλό. Μια φίλη μου πριν περίπου 1.5 χρόνο θα το έκανε αλλά τελευταία στιγμή άλλαξε γνώμη, γιατί μάλλον φοβήθηκε. Και μια άλλη κοπέλα το σκεφτόταν. Περνούσε συναισθηματικά φορτισμένες καταστάσεις. Όπως και άλλα 5-6 κορίτσια που ξέρω. Συν 1-2 αγόρια. Ακόμα και σε εμένα είχε περάσει από το μυαλό. Πέρυσι βασικά.. σκέφτηκα για μια στιγμή πως θα έπρεπε να πέσω από το μπαλκόνι ξέρω γω :redface::bye::giveup::hehe::hehe:

Μη γελάτε γιατί το ξεπέρασα φυσικά μετά από λίγη ώρα. Κάτι είχε συμβεί και έλεγα ''Μα καλά γιατί δεν πας έξω να πέσεις? Αφού το μόνο που κάνεις είναι να τους απογοητεύεις!''.
Όμως αυτό δεν είναι η λύση. Κάθε μέρα είναι τόσο όμορφη. Ακόμα και αν δεν το βλέπεις όλα θα πάνε καλά. ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ όλα να είναι στραβά και χάλια και απαίσια. Δεν χρειάζεται να μεγαλοποιείς το πρόβλημά σου. Ούτε να τα δημιουργείς στο μυαλό σου. Σήμερα έπεσες όμως αύριο δεν ξέρεις τι σου ξημερώνει. Κάποιον θα δεις, κάποιον θα γνωρίσεις, θα χαμογελάσεις, θα σκάσεις στα γέλια, θα είσαι με τους φίλους σου! ''Δεν έχω φίλους...'' Ε λοιπόν κάνε. Τουλάχιστον προσπάθησε. Αν δε βρεις, έχεις τους γονείς σου. Αν δεν έχεις τους γονείς σου έχεις κάποιον άλλο. Αλλά αποκλείεται να είσαι ολομόναχος και να μη σε νοιάζεται κανείς. Αποκλείεται όλα στη ζωή σου να χειροτερεύουν. Και εκτός όλων αυτών, σκέψου τους γονείς σου που ίσως έχουν κάνει τόση προσπάθεια και θυσίες για να σε μεγαλώσουν και να είσαι εσύ καλά. Εσύ μπορεί να εγκαταλείψεις, όμως μη νομίζεις πως οι φίλοι σου θα σε κλαίνε για πάντα. Ίσως κάποιοι.. από εκεί και πέρα θα προχωρήσουν στη ζωή τους. Μόνο οι γονείς, οι στενοί συγγενείς και τα αδέρφια θα σε θυμούνται κάθε μέρα. Τίποτα δεν είναι αρκετά ισχυρό για να σε ρίξει ;) .

Για αυτό, σε όλους όσους έχουν σκεφτεί να δώσουν τέλος και συνεχίζουν να το σκέφτονται, θέλω να σας πω πως δεν αξίζει για ΤΙΠΟΤΑ να τελειώνετε τον εαυτό σας. Όλα θα πάνε καλά στο μέλλον. Μόνο λίγη υπομονή ρε συ και προσπάθεια. Και ο,τι πρόβλημα αντιμετωπίζεις, να μιλάς. Για αυτό έχεις γλώσσα. Πες αυτά που νιώθεις, don't be shy :bigarmhug:strong::vroum:

Υ.Γ. Συγγνώμη αν βρίσκομαι σε λάθος κατηγορία... δεν ήξερα πού να το τοποθετήσω... :P:oops:

Εχω δει μερικά επεισόδια απο τη σειρά, δεν άντεξα να τη δω μέχρι το τελος ομως γιατι μου φάνηκε εντελώς επιφανειακή, οτι ειναι γεμάτη με στερεότυπα και η πρωταγωνίστρια ειναι το κλασικό manic pixie dream girl που προβάλεται σε καθε σειρα. Συμφωνώ και εγω οτι μερικοί απο τους λόγους της δεν ηταν τοσο σημαντικοί ώστε να θεωρηθούν οτι μπορούν να την έχουν επηρεάσει τοσο πολυ. Επισης ειναι εντελώς χαζό σαν θεμα, ποιος θα καθόταν να μαγνητοφωνήσει 13 κασέτες και να κανει τετοια διαδικασία ενώ υποτίθεται οτι νιωθει χαλια και θέλει να αυτοκτονήσει; Και το χειρότερο ειναι, όπως διάβασα, οτι οι παραγωγοί της σειράς μίλησαν με ειδικούς, με σχολεία κτλ και ενώ τους ειπαν τι θα επρεπε να κανει κάποιος και πως να συμπεριφερθεί σε περίπτωση που καποιος εχει προβλήματα και θέλει να αυτοκτονήσει, οι παραγωγοί πήγαν και έκαναν ακριβώς το αντίθετο, και έδειξαν ολα όσα μπορούν να προκαλέσουν κάποιον να κανει μια τετοια πράξη. Ας πούμε, δείχνει οτι ούτε οι γονείς της ούτε το σχολείο την στήριξε και δεν μπορούσε να μιλήσει σε κανεναν. Οταν καποιος έφηβος που μπορει να εχει τα ίδια προβλήματα και εχει ταυτιστεί με την πρωταγωνίστρια το δει αυτο, θα νομίζει οτι δεν θα πρεπει να μπει στον κόπο να μιλήσει στους γονείς ή σε κάποιον καθηγητη επειδη θα εχει την ίδια αντιμετώπιση. Γενικα δεν μου αρεσε σαν σειρά και αυτο που λένε όλοι, οτι μια τετοια σειρά "μας ανοιγει τα ματια" για να μην συμπεριφερόμαστε άσχημα στους αλλους, ειναι χαζό. Δηλαδή πριν δεν ξέραμε οτι δεν πρεπει να κανουμε μπουλινγκ ή οτι πρεπει να νοιαζόμαστε για τον αλλον; Τελος παντων, το καλυτερο που εχει να κανει καποιος αν αντιμετωπίζει κατι παρόμοιο ειναι να μιλήσει σε κάποιον. Γιατι άνθρωποι είμαστε και ναι, κάποιοι μπορει να νομίζουν οτι ολα χειροτερεύουν ή οτι δεν υπάρχει ελπίδα και με το να τους κατηγορούμε που νιώθουν ετσι ή να λεμε "μα τα παιδάκια στην Αφρική πεθαίνουν", το κανουμε χειρότερο.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

akikos

Επιφανές μέλος

Ο Ανδρέας αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Η.Μ.Μ.Υ. και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 11,774 μηνύματα.
Διαφέρει πολύ το να λέει κάποιος ότι θέλει να αυτοκτονήσει από το όντως να θέλει. Όταν κάποιος θέλει να αυτοκτονήσει δεν το λέει δεξιά ή αριστερά.

Όταν κάποιος συνειδητοποιημένα θέλει να αυτοκτονήσει θα το προσπαθήσει και δεν μπορούν να κάνουν τπτ γι αυτό ούτε κάποιος φίλος, ούτε κάποιος ειδικό.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Vold

Πολύ δραστήριο μέλος

Ο Vold αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 28 ετών, επαγγέλεται Φοιτητής/τρια και μας γράφει απο Ηράκλειο (Κρήτη). Έχει γράψει 1,629 μηνύματα.
Ποιός αυτοκτονεί συνειδητοποιημένα;
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Stitchpunk

Δραστήριο μέλος

Η Eternal Sunshine αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 596 μηνύματα.
Ποσο χειροτερα μπορεις να κανεις καποιον που εχει σκοπο να αυτοκτονησει λεγοντας του να μην αυτοκτονησει?

Αναφέρομαι στον φίλο από πάνω που λέει σε ένα site, το οποίο μπορεί να διαβάσει ο καθένας, "αποκλείεται η ζωή σου να χειροτερευει" "σκεψου τους γονείς σου που έκαναν κόπο". "Αποκλείεται να μην έχεις κάποιον". Αν αυτά τα διαβάσει κάποιος που είναι πραγματικά μόνος, ή κάποιος που κακοποιηθηκε από τους γονείς του ή κάποιος που η ζωή του πάει από το κακό στο χειρότερο, πιο άσχημα θα νιωσει. Θα νιωσει ότι όσα λέει ο φίλος, δεν ισχύουν γι`αυτόν και ότι η ζωή, του φερθηκε χειρότερα από τον μέσο ορο. Σε τέτοιες περιπτώσεις θέλει ειδική διαχείριση. Γιατί φυσικά η ζωή του καθενός είναι πολύτιμη, οσα χαστουκια κι αν έχει φάει, αλλά είναι πιο δύσκολο να το συνειδητοποιησει. Κι εδώ έρχεται η θέση του ειδικού.
Δεν είπα να μην βοηθησεις τον φίλο σου. Αυτό εννοείται. Του φίλου σου την περίπτωση όμως την ξέρεις και ξέρεις πως να το χειριστεις.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

akikos

Επιφανές μέλος

Ο Ανδρέας αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Η.Μ.Μ.Υ. και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 11,774 μηνύματα.

juste un instant

Επιφανές μέλος

Ο Βασίλης αυτή τη στιγμή είναι συνδεδεμένος. Μας γράφει απο Αφρική. Έχει γράψει 29,548 μηνύματα.
Πως είσαι σίγουρος;
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

akikos

Επιφανές μέλος

Ο Ανδρέας αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Η.Μ.Μ.Υ. και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 11,774 μηνύματα.

Stitchpunk

Δραστήριο μέλος

Η Eternal Sunshine αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 596 μηνύματα.

Weird-bunny

Νεοφερμένος

Η Weird-bunny αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Ηθοποιός και μας γράφει απο Πάτρα (Αχαΐα). Έχει γράψει 10 μηνύματα.
o,τι και να συμβαινει στη ζωη σου η αυτοκτονια δεν ειναι λυση. Πηγαινε σε ψυχολογο, μετακομισε και ξεκινα απο το μηδεν, παραιτησου απο τη δουλεια και αλλαξε ο,τι μπορεις. Σιγουρα ομως το να κοψεις τις φλεβες σου στο μπανο η να παρεις χαπια και να σε βρουν το αλλο πρωι νεκρο δεν ειναι λυση. Το μονο που μπορω να καταλαβω και εν μερει να δικαιολογησω ειναι να εισαι αρρωστος και να ξερεις οτι θα πεθανεις ο,τι και να κανεις οποτε δε θες να περασεις ολη τη διαδικασια και εν τελει να χασεις παλι τη ζωη σου. Σε ολες τις περιπτωσεις νομιζω η αυτοκτονια ειναι για τους δειλους που προτιμουν να χασουν τη ζωη τους λες και εχουν και δευτερη οπως στο πακμαν απο το να αντιμετωπισουν τα προβληματα τους και να παλεψουν. Η ζωη δεν ειναι τελεια και παντα θα παιχτουν μαλακιες που θα σε ριξουν κατω. Η μαγκια δεν ειναι ομως να παρεις ενα μπουκαλι χαπια μαζι με ποτο. Η μαγκια ειναι να σηκωθεις και να βγεις δυνατος απο τις δυσκολιες
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Scandal

Διαχειριστής

Ο Πέτρος αυτή τη στιγμή είναι συνδεδεμένος. Είναι 34 ετών, επαγγέλεται Web developer και μας γράφει απο Περιστέρι (Αττική). Έχει γράψει 16,689 μηνύματα.

Dreamer_SW

Διάσημο μέλος

Η Dreamer_SW αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 28 ετών, επαγγέλεται Φοιτητής/τρια και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 3,832 μηνύματα.
Ελπίζω κάποτε να μην φτάνουν σε σημείο άνθρωποι να βάζουν τέλος στην ζωή τους, για κανέναν λόγο ...... :/:
Η αυτοκτονία είναι μία μόνιμη λύση, σε ένα ΠΡΟΣΩΡΙΝΟ πρόβλημα !!

You only live once <3
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

CiNeFiL

Διακεκριμένο μέλος

Η CiNeFiL αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει απο Νορβηγία (Ευρώπη). Έχει γράψει 7,229 μηνύματα.
Ελπίζω κάποτε να μην φτάνουν σε σημείο άνθρωποι να βάζουν τέλος στην ζωή τους, για κανέναν λόγο ...... :/:
Η αυτοκτονία είναι μία μόνιμη λύση, σε ένα ΠΡΟΣΩΡΙΝΟ πρόβλημα !!

You only live once <3


το προσωρινο προβλημα δεν ειναι παντα προσωρινο σε πολλες περιπτωσεις, οπως και δεν ειναι ολες οι καταστασεις ιδιες ακομα και το προσωρινο προβλημα συνηθως ειναι το κερασακι στην τουρτα σε τετοιες περιπτωσεις.
Οπως μην ξεχναμε οτι ρολο παιζουν και οι ψυχικες διαταραχες οπως π.χ. η διπολικη καταθλιψη εξαιτιας της οποιας ενα πολυ μεγαλο ποσοστο πασχοντων (μπορει και η πλειοψηφια αν θυμαμαι καλα απ οσο το εχω ψαξει) καταληγει σε αυτοκτονια ακομα και με βοηθεια ειδικων.
Υπαρχουν επισης ανθρωποι αυτοκτονικοι που σκεφτονται την αυτοκτονια καθημερινα (ακομα και παιδια μεσα σε αυτους) και λεπτομερως ειναι αναποσπαστο κομματι της ζωης τους αλλα δεν το επιχειρουν -θελω να πω υπαρχουν και scales και διαφορες μορφες στις αυτοκτονικες διαθεσεις και ειναι εξισου σοβαρες οσο και η εμπρακτη μορφη της δλδ η αποπειρα. Συχνα ειναι επηρεασμενο τοσο πολυ ενα κομματι του εγκεφαλου που ο ανθρωπος δεν μπορει να σκεφτει ξεκαθαρα ή -πες το αλλιως- με την " κοινη λογικη" και αυτο σαν ταση πολλες φορες εχει να κανει και με κληρονομικοτητα. Έχουν γινει επισης ερευνες και εχουν δει τις αλλοιωσεις στον εγκεφαλο ανθρωπων με βαρια καταθλιψη και ειναι εμφανεις οι διαφορες τους με αυτον ενος " ψυχικα υγιους " ατομου.
Οποτε ωραια ολα αυτα τα ινσπιρεισιοναλ γιου ονλι λιβ ουανς κτλ αλλα πολυ απλουστευμενα για κατι τοσο σοβαρο και περιοριζονται σε ελαχιστες περιπτωσεις δεν ειναι τοσο ευκολο να αφαιρεσει καποιος τη ζωη του ειδικα για ενα "προσωρινο" προβλημα...
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Guest 092312

Επισκέπτης

αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμέν. Δεν έχει γράψει κανένα μήνυμα.
Γενικά, έξω απ' τον χορό πολλά τραγούδια λέγονται. Είναι πολύ εύκολο να χαρακτηρίσει καποιος τους αυτόχειρες "δειλούς" και τα προβλήματα τους "προσωρινά" όταν δεν έχει βρεθεί σε μια τέτοια περίσταση. Καλύτερα θα ήταν να ευχαριστεί την τύχη του που δεν χρειάστηκε.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Dreamer_SW

Διάσημο μέλος

Η Dreamer_SW αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 28 ετών, επαγγέλεται Φοιτητής/τρια και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 3,832 μηνύματα.
Καλημέρα :redface:

Cinefil ωραία η προσέγγισή σου στο θέμα και δεν μπορώ να φέρω αντίρρηση, καθώς καταλαβαίνω τι θέλεις να πεις και όντως έχεις δίκιο. :flowers:
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Τάσος97

Τιμώμενο Μέλος

Ο Allostasis αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Βιολόγος και μας γράφει απο Ηνωμένο Βασίλειο (Ευρώπη). Έχει γράψει 11,113 μηνύματα.
Γενικά, έξω απ' τον χορό πολλά τραγούδια λέγονται. Είναι πολύ εύκολο να χαρακτηρίσει καποιος τους αυτόχειρες "δειλούς" και τα προβλήματα τους "προσωρινά" όταν δεν έχει βρεθεί σε μια τέτοια περίσταση. Καλύτερα θα ήταν να ευχαριστεί την τύχη του που δεν χρειάστηκε.

Αυτό που δεν έχω καταλάβει τόσα χρόνια είναι γιατί θεωρούνται δειλοί... Έχει αντιληφθεί κανείς τη δύναμη που χρειάζεται για να βάλει κάποιος τέλος στη ζωή του; Τι δύναμη χρειάζεται κάποιος με obsessive σκέψεις σχετικά με την αυτοκτονία και το self harm για να μπορέσει να ζήσει στην καθημερινότητα; Μακάρι να μπορούσαν να ήταν όλοι τόσο δειλοί... Όπως και τα προβλήματα δεν είναι προσωρινά σε αρκετές των περιπτώσεων. Όπως είπε και η olivi@ να ευχαριστείτε που δε βρεθήκατε σε μια τέτοια κατάσταση...

Δεν έχω και δεν είχα βασικά ποτέ θέση υπέρ ή κατά της αυτοκτονίας, είναι ένα θέμα το οποίο το εξετάζει το άτομο που τον απασχολεί.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Guest 092312

Επισκέπτης

αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμέν. Δεν έχει γράψει κανένα μήνυμα.
^
Απ' ότι έχω καταλάβει θεωρούνται δειλοί επειδή και καλά επιλέγουν "the easy way out" αντί να κάτσουν να το παλέψουν και να βγουν πιο δυνατοί, και λοιπές ινσπιρέισοναλ μλκιες που μπορεί να είναι καλές συμβουλες για έναν τύπο που περνάει ερωτική απογοήτευση αλλά όχι για κάποιον που παλεύει με αυτοκτονικές σκέψεις.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

CiNeFiL

Διακεκριμένο μέλος

Η CiNeFiL αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει απο Νορβηγία (Ευρώπη). Έχει γράψει 7,229 μηνύματα.
^
Απ' ότι έχω καταλάβει θεωρούνται δειλοί επειδή και καλά επιλέγουν "the easy way out" αντί να κάτσουν να το παλέψουν και να βγουν πιο δυνατοί, και λοιπές ινσπιρέισοναλ μλκιες που μπορεί να είναι καλές συμβουλες για έναν τύπο που περνάει ερωτική απογοήτευση αλλά όχι για κάποιον που παλεύει με αυτοκτονικές σκέψεις.


εν τω μεταξυ η ειρωνια ειναι οτι τo easy way out μονο easy δεν ειναι
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

paskmak

Διάσημο μέλος

Ο paskmak αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 29 ετών, επαγγέλεται Γιατρός και μας γράφει απο Γερμανία (Ευρώπη). Έχει γράψει 2,491 μηνύματα.
Αυτό που δεν έχω καταλάβει τόσα χρόνια είναι γιατί θεωρούνται δειλοί... Έχει αντιληφθεί κανείς τη δύναμη που χρειάζεται για να βάλει κάποιος τέλος στη ζωή του; Τι δύναμη χρειάζεται κάποιος με obsessive σκέψεις σχετικά με την αυτοκτονία και το self harm για να μπορέσει να ζήσει στην καθημερινότητα; Μακάρι να μπορούσαν να ήταν όλοι τόσο δειλοί... Όπως και τα προβλήματα δεν είναι προσωρινά σε αρκετές των περιπτώσεων. Όπως είπε και η olivi@ να ευχαριστείτε που δε βρεθήκατε σε μια τέτοια κατάσταση...

Για έναν φυσιολογικό άνθρωπο, η σκέψη για αυτοκτονία ειναι μια μεγαλη και δυσκολη υπόθεση.

Για έναν αρρωστο(κατάθλιψη κλπ.) ομως, ο δρόμος για την αυτοκαταστροφή ειναι πιο εύκολος και άμεσος, εξαρταται βεβαια και από τον βαθμό της υποκείμενης παθολογίας. Κατά την διάπραξη της παρατηρείται συνήθως έξαρση του αυτοκτονικού ιδεασμού λόγω χειροτέρευσης της παρούσας κλινικής εικόνας.

Στις περισσότερες περιπτώσεις, οι άνθρωποι που επιζούνε από μια απόπειρα αυτοκτονίας, ειναι μετανιωμένοι ,τουλάχιστον το πρωτο διάστημα κατά την αποκατάσταση.

Οπότε, η αυτοκτονία μοιάζει όντως μια εύκολη λύση, αν και χαρακτηρισμοί όπως «δειλία» κλπ. ανήκουν στο φάσμα της υποκειμενικής εκτίμησης.Γιατί, η αυτοκτονία ειναι το πιο επικίνδυνο σύμπτωμα μιας υποκείμενης κατάστασης, και μπορεί σε πολλές περιπτώσεις να προληφθεί.

Η μόνη αιτιολογημένη περίπτωση αυτοκτονιας,ειναι μια μορφή της, η ευθανασία, σε περιπτωσεις βαριας ασθενειας ,αν και κει(και όχι μονο) τίθενται πολλα ηθικά διλήμματα.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Metalhead_4_life

Νεοφερμένος

Ο Metalhead_4_life αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Αθλητής. Έχει γράψει 111 μηνύματα.
Περί αυτοκτονίας, πρέπει πάνω από όλα να κατανοήσουμε πως το να φτάσει κάποιος να σκέφτεται την αυτοκτονία έχει στάδια. Πολλά γεγονότα και πολλοί παράγοντες δημιουργούν σε ένα άτομο την αίσθηση ότι είναι αδύναμος. Αυτές οι σκέψεις του δημιουργούν άγχος στεναχώρια αλλά και του αποσπούν την προσοχή του. Εξ' ού και η κατάθλιψη. Κάπως έτσι ξεκινάει. Τώρα η κατάθλιψη έχει χρονικά όρια τα οποία από άτομο σε άτομο και από κατάσταση σε κατάσταση, διαφέρουν. Όλοι ξέρουμε την κατάθλιψη και τα συμπτώματά της όμως όλα συνοψίζονται στην φράση ''βαριέμαι την ζωή μου - μισώ την ζωή μου''. Ας το παραδεχτούμε όλοι μας λίγο πολύ κυρίως μετά την παιδική ηλικία, και μέσα στα έντονα χρόνια της εφηβείας έχουμε αισθανθεί αυτό το δυσάρεστο συναίσθημα. Είναι αθώο τουλάχιστον στην αρχή, όμως αν δεν αντιμετωπιστεί εγκαίρως και ο καιρός περνάει το άτομο αισθάνεται περισσότερο αδύναμο, χάνει κουράγιο και ελπίδα και σιγά σιγά έρχονται οι σκέψεις περί αυτοκτονίας.

Βέβαια παίρνει καιρό αλλά και πάλι είναι το έσχατο στάδιο πριν την καταστροφή. Χρειάζονται άμεσα και δραστικά μέτρα. Η παρακολούθηση από έναν ειδικό ψυχολόγο είναι η καλύτερη λύση για αρχή, όμως πρέπει να ετοιμαστεί το έδαφος γιατί το άτομο αρνήται το πρόβλημά του στην αρχή. Αφού το αποδεχτεί είναι ο καιρός να πάρουμε τα ανάλογα μέτρα.

Ακριβής λύση δεν υπάρχει, απλά πρέπει να νιώσει ο άνθρωπος αυτός, πως η ζωή έχει νόημα. Εμπειρίες, ταξίδια αλλά και πολλές άλλες δραστηριότητες που θα τον κάνουν να ξεχαστεί, είναι πολύ σημαντικές και μπορούν να ελαττώσουν αν όχι και να νικήσουν την κατάθλιψη.

Τέλος, γενικά αυτό που είπα και παραπάνω, το να κάνεις ευχάριστα πράγματα και να γεμίζεις τον εαυτό σου με ευχάριστες εμπειρίες και ευχάριστα διαλείματα είναι το καλύτερο φάρμακο αλλά και η καλύτερη πρόληψη για την κατάθλιψη, που είναι η αρχή της αυτοκτονίας.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Χρήστες Βρείτε παρόμοια

Top