Υπερφαγία

πως μπορεί κάποιος να βοηθήσει ένα άτομο με τάσεις υπερφαγίας?
προσωπικά, έχω περάσει τα μύρια όσα με το φαγητό (από το να τρώω ελάχιστα σε σημείο να λιποθυμήσω στο να τρώω ακατάσχετα και να θέλω να κάνω εμετό). τώρα πια έχω μάθει να προσέχω τη διατροφή μου, να τρώω σωστά αλλά παράλληλα να επιβραβεύω τον εαυτό μου και να γυμνάζομαι τακτικά. παρ' όλη την "εμπειρία" μου όμως δεν ξέρω πως να βοηθήσω την μητέρα μου. η μητέρα μου είναι και θα είναι θύμα του εαυτού της: πρέπει να χάσει αρκετά κιλά καθαρά λόγω υγείας κι ενώ το ξέρει συνεχίζει τις κακές συνήθειες. ρίχνει πάντα το φταίξιμο στο άγχος, στην αδερφή μου, στον πατέρα μου, στη στενοχώρια της αλλά ποτέ στη λαιμαργία της. τώρα που έχω έρθει για διακοπές έχω βαρεθεί να την ακούω να λέει "πρέπει να χάσω 20 κιλά, θα τα χάσω σίγουρα. αλλά πως θα τα χάσω?" και μετά κατασπαράζει ό,τι βρει στο ψυγείο. την έχω παροτρύνει πολλές φορές να πάει στο γυμναστήριο ή σ' έναν διαιτολόγο αλλά δε θέλει για οικονομικούς λόγους. προσπαθώ να την πείσω να βρει μέσα της τη δύναμη να το κάνει αλλά με αγνοεί. τι θα με συμβουλεύατε να κάνω? τι θα κάνατε εσείς αν ήσασταν στη θέση μου?

φίλε μου, εδώ δεν μπορώ να την πείσω να πάει σε διατροφολόγο, νομίζεις πως θα δεχτεί να πάει σε ψυχίατρο? σ' ευχαριστώ πάντως για την απάντησή σου.

Μίλησέ της σοβαρά για το πρόβλημα της, δείξε πηγές από το ίντερνετ ή από βιβλία,περιοδικά κτλ που μιλάνε για το πρόβλημά της ωστε να καταλάβει ότι είναι όντως κάτι σοβαρό και όχι απλα λαιμαργία,για αυτή τη λαιμαργία υπάρχουν άλλα αίτια από κάτω.
Από εκεί και πέρα, μόνο ενας ψυχίατρος μπορεί να λύσει αυτά τα προβλήματα. Αν δεν μπορείς να την πείσεις με τίποτα να πάει σε ψυχιάτρο, τότε όταν βλέπεις πως πρόκειται να καταναλώσει πολύ φαγητό πάλι, κάνε κάτι ώστε να ξεχαστεί, δοκίμασε να της αποσπάσεις την προσοχή, πιάσε κουβεντα για ένα διαφορετικό θέμα, πες ότι χρειάζεσαι την βοήθειά της σε κάτι όπως πχ να σε βοηθήσει να συμμαζέψεις το δωματιο σου,ή κάτι τετοιο. Βέβαια οι περισσότεροι καταφεύγουν σε τέτοια επεισόδια υπερφαγίας όταν δεν υπάρχουν άλλα άτομα μπροστά. Προσπάθησε να μην βρίσκονται πολλά ανθυγιεινά φαγητά στο σπίτι,ωστε ακόμα και αν συμβεί κ άλλο τέτοιο επεισόδιο, να μην φάει τουλάχιστον γλυκά ή πατατάκια. Και το σημαντικότερο είναι να έχει υποστήριξη, δηλαδή να μην της λέτε ότι ζυγίζει πολλά κιλά και πρέπει να σταματήσει να τρώει, γιατί έτσι μπορεί να πάει από το ένα άκρο στο άλλο (no offense,δεν εννοώ ότι θα μιλήσεις απαραίτητα εσύ έτσι στη μητέρα σου,απλά το αναφέρω ) Να της πείτε ότι κατανοείτε το πρόβλημά της, ότι πρέπει να χάσει κιλά για λόγους υγείας και όχι επειδή είναι χοντρή ή δεν είναι όμορφη έτσι ή οτιδήποτε άλλο. Γιατί ναι,μερικές φορές το μυαλό παίζει άσχημα παιχνίδια και συνήθως αυτά τα άτομα μπορούν να ερμηνέυσουν το οτιδήποτε θα πεις διαφορετικά, γι'αυτό πρέπει να προσέχετε πώς θα λέτε αυτό που θέλετε να πείτε. Πες της ότι θες να την στηρίξεις σε αυτή την προσπάθεια και για να νιώσει καλύτερα,πες της ότι μπορείτε να γυμνάζεστε μαζί, να μαγειρεύετε υγιεινά γεύματα μαζί, κτλ.
Ο ψυχιατρος θα ηταν η ιδανική επιλογή βεβαια.

βάσια μου της το πρότεινα για τον ψυχολόγο (δεν της είπα ψυχίατρο γιατί μπορεί να το έπαιρνε πιο άσχημα). θα ήθελε και η ίδια να πάει αλλά δεν θέλει να ξοδέψει λεφτά. η αδερφή μου δίνει πανελλαδικές φέτος και τα έξοδα τρέχουν. αν δεν υπήρχε αυτό το πρόβλημα, πιστεύω πως θα πήγαινε.
και κάτι ακόμα. στο σπίτι ποτέ δεν υπήρχαν ανθυγιεινά φαγητά όπως πατατάκια, γλυκίσματα κλπ. μπορεί να υπάρξει που και που καμιά σοκολάτα ή ξηροί καρποί (που ναι μεν είναι υγιεινοί αλλά όταν ξεπερνάς το μέτρο κάνουν περισσότερο κακό παρά καλό). μπορεί να φάει ένα ολόκληρο καρβέλι ψωμί ή όλες τις φέτες τυρί του τοστ. είναι πράγματα που δεν γίνεται να λείψουν από το σπίτι. έχουμε αρκετά φρούτα αλλά φυσικά δεν τα προτιμά.
αυτό που έχω καταλάβει είναι πως δεν θέλει να βοηθήσει πραγματικά τον εαυτό της. ίσως να μην το θεωρεί και τόσο σημαντικό. λεφτά έχει, απλά το θεωρεί άσκοπο να τα ξοδέψει για κάτι τέτοιο. όπως και να 'χει, σας ευχαριστώ πολύ και τους δύο

Aυτο ακριβως πρεπει να της εξηγήσεις τότε. Πρώτον, ότι μπορεί να μην θέλει να ξοδέψει λεφτά για τον εαυτό της επειδή δεν το θεωρεί σημαντικο πρόβλημα ,αλλά στην πραγματικότητα είναι σοβαρό. Και δεύτερον ότι όπως αυτή νοιάζεται για εσάς,έτσι και εσείς νοιάζεστε γι'αυτη και θέλετε να κάνει κάτι για τον εαυτό της. Αν είναι αυτή καλά, θα είστε και εσείς. Δεν είναι εγωιστικό να πάει σε ψυχολόγο, θα κάνει καλό και στην ίδια κυρίως, και εσείς θα χαίρεστε να βλέπετε ότι η μητέρα σας ξεπερνάει το πρόβλημά της. Αυτό πρέπει να της εξηγήσετε αν όντως το θεωρεί άσκοπο και πέταμα χρημάτων.Ίσως να κάνετε κάποιες οικονομίες εσύ και η αδερφή σου? Δεν ξέρω αν βοήθησα καθόλου αλλά ελπίζω να πάνε όλα καλα

όχι, δεν μένουμε μαζί. παλιά όμως το είχαμε προσπαθήσει αυτό. είχαμε πάει όλοι μαζί σε διατροφολόγο, είχαμε αγοράσει και ποδήλατο γυμναστικής. αλλά η μάνα μου πάντα κάτι έκανε και κατέστρεφε κάθε προσπάθεια. έκανε δικές της αλλαγές στο διαιτολόγιο, έτρωγε περισσότερα γεύματα και δεν έκανε αρκετή γυμναστική (λόγω έλλειψης χρόνου υποτίθεται). εκνευρίζομαι απίστευτα με τέτοια άτομα και δυστυχώς η μητέρα μου έτσι είναι: κλαίγεται αλλά δεν προσπαθεί. μπορεί ν' ακούγομαι σκληρή αλλά πραγματικά η γυναίκα είναι μόνο λόγια. δεν κάνει την παραμικρή προσπάθεια. ερινύς, αν θέλεις, στείλε μου τα tips. αν μη τι άλλο, θα τ' ακολουθήσω εγώ