Γιατί πιστεύουν οι άνθρωποι;

Eπειδη δεν εχουμε τωρα, συνεπαγεται οτι δε θα χουμε ποτε ; Δε νομιζω. Κι αυτο ενα "πιστευω" ειναι χωρις αποδειξεις

Αρχική Δημοσίευση από Γιώργος

Εγώ προσωπικά - εκτός από το μικρό θεό που κρύβουμε μέσα μας - πιστεύω στην.... έννοια της δικαιοσύνης. Πείτε το Θεό, Βούδα, Αλλάχ, κάρμα (όχι το δικό μας καλέ!), δεν έχει σημασία. Αυτό που εγώ προσωπικά πιστεύω είναι πως πάντα θα αποδίδεται η δικαιοσύνη στο τέλος.... με οποιονδήποτε μορφή (ευτυχία, έρωτας, επαγγελματική επιτυχία... ό,τι ονειρεύεται ο καθένας μας).

Δικαιοσύνη; Για ποιον ακριβώς έχει αποδοθεί δικαιοσύνη βρε Γιώργο; Για τον φτωχό εργάτη που φτωχός μένει σε όλη του τη ζωή; Για τους 300.000 που έμειναν άστεγοι σε πλημμύρες στην Κορέα σύμφωνα με το δελτίο ειδήσεων που παρακολούθησα το μεσημέρι; Για τους Ιρακινούς; Για τις καταπιεσμένες γυναίκες του Ισλάμ σε όλο τον κόσμο; Μήπως αποδόθηκε δικαιοσύνη και στους αδίστακτους που καίνε τα δάση και πλουτίζουν;

Δυστυχώς ζούμε σε έναν πέρα για πέρα άδικο κόσμο και νομίζω ότι ο χαρακτηρισμός ζούγκλα δεν είναι υπερβολικός. Ευτυχώς για μας που γεννηθήκαμε στην Ευρώπη.


Τώρα σχετικά με την πίστη το να παρουσιάσει το οποιοδήποτε ανώτερο ον -πείτε το Θεό αν θέλετε- αποδείξεις για την ύπαρξη του αυτόματα θα καταργήσει την έννοια της πίστης. Πιστεύω θα πει εμπιστεύομαι. Πίστη κατά τη γνώμη μου είναι να εμπιστεύεσαι κάτι χωρίς αποδείξεις. Αν υπάρχουν αποδείξεις τότε δεν είναι 'πίστη' απλώς όταν δεις κάτι με τα ίδια σου τα μάτια σίγουρα σε πείθει.

Πάντως ανεξάρτητα από την ύπαρξη του θεού πολλοί άνθρωποι στ' αλήθεια έχουν σωθεί εξαιτίας της πίστης τους. Μιλάω για περιπτώσεις αρρώστων κυρίως που καταφέρνουν να γίνουν καλά πιστεύοντας ότι μπορούν.



Η πίστη στο ανθρώπινο είδος υπάρχει από την εποχή των Νεάντερταλ οι οποίοι την μετέδωσαν στους Κρο-Μανιόν από τους οποίους προερχόμαστε. Φαίνεται ότι αυτοί οι μακρινοί μας συγγενείς παρότι ήταν σε άγρια κατάσταση ένιωσαν την ανάγκη να πιστέψουν σε κάτι. Κάποιος μπορεί να πει ότι αυτό είναι μια απόρροια της ανάγκης του ανθρώπου να εξηγήσει τα πάντα, κάτι που ξεκίνησε από εκείνη την μακρινή εποχή που τα ανθρωποειδή άρχισαν να χρησιμοποιούν περισσότερο το μυαλό τους. Μελετώντας την ανθρώπινη Ιστορία μπορούμε να δούμε ότι δεν υπάρχει λαός που να μην πίστευε έστω και σε μία πέτρα, στον ήλιο ή σε κάποιο άλλο σύμβολο/Θεό. Επίσης δεν είναι τυχαίο ότι η εκάστοτε θρησκεία χρησιμοποιήθηκε για να εξηγήσει το οτιδήποτε ήταν άγνωστο και ανεξήγητο για τον άνθρωπο με κορυφαίο παράδειγμα τον θάνατο.

Οι άνθρωποι τείνουν να ασχολούνται περισσότερο με τις θρησκευτικές αναζητήσεις καθώς μεγαλώνουν και πλησιάζουν όλο και περισσότερο στο αναπόφευκτο τέλος. Μιας και είναι αδύνατον να εξηγηθεί τι ακριβώς συμβαίνει όταν πεθαίνουμε κάποιος μπορεί να πει ότι αυτός ο φόβος του αγνώστου τον στρέφει προς τα Θεία. Όπως είπα και προηγουμένως ο άνθρωπος νιώθει την ανάγκη να μπορεί να εξηγήσει τα φαινόμενα που παρατηρεί ήδη από την προϊστορία. Έτσι ο θάνατος που είναι κάτι το άγνωστο σ' αυτόν, τον τρομάζει.