Rempeskes

Επιφανές μέλος

Ο Rempeskes αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Hair stylist. Έχει γράψει 8,045 μηνύματα.
Πώς ο βιωματικός και ο εμπειρικός εαυτός μας, καθορίζουν την ευτυχία μας


Ρε τους #%^@ες,
τόσα χρόνια δεν μπορούν να συμφωνήσουν σε τπτ :P:P:P
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Isiliel

Επιφανές μέλος

Η Φεγγάρω αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 51 ετών και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 13,854 μηνύματα.
"Το πείραμα του ζαχαρωτού" (marshmallow experiment):
Στη δεκαετία του ΄60 ο Μίστσελ τοποθέτησε μπροστά από μικρά παιδιά ένα ζαχαρωτό και τους είπε ότι μπορούν να το φάνε αμέσως. Αν όμως μπορούσαν να περιμένουν μερικά λεπτά, θα τους έδινε δύο ζαχαρωτά. Ο καθηγητής έφυγε από το δωμάτιο και επέστρεψε ύστερα από 10-15 λεπτά.


Ένα σύντομο χιουμοριστικό βίντεο, που παρουσιάζει το πείραμα του ζαχαρωτού.
Δείτε αυτά τα γλυκά παιδικά μουτράκια και σας εγγυώμαι πως θα σας φτιάξουν τη μέρα. :D


 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

parafernalia

Περιβόητο μέλος

Ο Νίκος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Προγραμματιστής/τρια και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 4,763 μηνύματα.
Ένα σύντομο χιουμοριστικό βίντεο, που παρουσιάζει το πείραμα του ζαχαρωτού.
Δείτε αυτά τα γλυκά παιδικά μουτράκια και σας εγγυώμαι πως θα σας φτιάξουν τη μέρα. :D

Το link δείχνει να μην λειτουργεί. Αυτό ίσως αντέξει παραπάνω. :)

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Isiliel

Επιφανές μέλος

Η Φεγγάρω αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 51 ετών και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 13,854 μηνύματα.
Θετική Ψυχολογία

Ο Μάρτιν Σέλιγκμαν είναι ο ιδρυτής της θετικής ψυχολογίας, ένα πεδίο μελέτης που εξετάζει υγιείς καταστάσεις, όπως αυτές της ευτυχίας, της δύναμης του χαρακτήρα και της αισιοδοξίας.

Ο Μάρτιν Σέλιγκμαν, ψυχολόγος στο Πανεπιστήμιο της Πενσυλβάνια ορίζει την αισιοδοξία ως τον τρόπο με τον οποίο οι άνθρωποι επεξηγούν στον εαυτό τους τις επιτυχίες και τις αποτυχίες τους. Οι αισιόδοξοι άνθρωποι πιστεύουν ότι η αποτυχία οφείλεται σε κάτι που μπορεί ν’ αλλάξει, ώστε την επόμενη φορά να πετύχουν, ενώ οι απαισιόδοξοι θεωρούν την αποτυχία ως μομφή και την ανάγουν σε διαρκές χαρακτηριστικό τους γνώρισμα, το οποίοι είναι ανίκανοι ν’ αλλάξουν. Ο συνδυασμός ενός κάποιου ταλέντου με την ικανότητα να συνεχίζει κανείς παρά τις αποτυχίες είναι εκείνος που βγάζει στην επιτυχία. Αυτό που χρειάζεται να γνωρίζει κανείς για κάποιον είναι το κατά πόσο θα συνεχίσει την προσπάθεια όταν τα πράγματα πάνε στραβά. Με δεδομένο επίπεδο ευφυίας, η πρακτική επίδοση είναι μια συνισταμένη όχι μόνο του ταλέντου αλλά και της ικανότητας ν’ αντέχει κανείς στην ήττα.[1]

O Σέλιγκμαν έδειξε ότι η αισιοδοξία μαθαίνεται, αλλά όχι από τη μία μέρα στην άλλη. "Xρειάζεται σοβαρή εξάσκηση. Για να γίνετε αισιόδοξοι πρέπει να αλλάξετε τον τρόπο που αντιμετωπίζετε τις αντιξοότητες. H ζωή δημιουργεί ακριβώς τα ίδια προβλήματα και στον αισιόδοξο και στον απαισιόδοξο. H διαφορά είναι ότι ο απαισιόδοξος πιστεύει ότι τα αρνητικά της ζωής είναι μόνιμα, γενικά και προσωπικά, ενώ ο αισιόδοξος πιστεύει ότι τα αρνητικά είναι προσωρινά, συγκεκριμένα και εξωτερικά". Aφού λοιπόν δεχθείτε ότι η ζωή συχνά μοιάζει με κινούμενα σχέδια -γεμάτη εκπλήξεις, αναποδιές και εμπόδια-, καλό είναι να συνειδητοποιήσετε με ποιο τρόπο αντιδράτε στις αντιξοότητες.[2]

Στην ομιλία που ακολουθεί, ο Σέλιγκμαν μας εισάγει στις θεωρίες της Θετικής Ψυχολογίας και εξηγεί πού μπορεί να μας βοηθήσει να φτάσουμε, η σύγχρονη ψυχολογία.



Σχετικοί σύνδεσμοι στα Ελληνικά:
Διημερίδα: “Θετική Ψυχολογία: Δύναμη στην κρίση”

Εισαγωγή στη Θετική Ψυχολογία
Η Θετική Ψυχολογία στην εκπαίδευση
https://www.positiveemotions.gr/
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Isiliel

Επιφανές μέλος

Η Φεγγάρω αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 51 ετών και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 13,854 μηνύματα.
Αποσπάσματα της ομιλίας του Σέλιγκμαν:

Θέλω να σας πω γιατί η ψυχολογία ήταν καλή, γιατί δεν ήταν καλή, και πώς μπορεί μέσα στα επόμενα 10 χρόνια να γίνει όσο καλή χρειάζεται. Και παραλληλίζοντάς το, θέλω να πω το ίδιο πράγμα και για την τεχνολογία, την ψυχαγωγία και το σχεδιασμό, επειδή νομίζω ότι πρόκειται για παρόμοια ζητήματα.

Γιατί λοιπόν η ψυχολογία ήταν καλή; Λοιπόν, για περισσότερα από 60 χρόνια, η ψυχολογία δρούσε στα πλαίσια του ιατρικού μοντέλου. 10 χρόνια πριν, όταν ήμουν σε ένα αεροπλάνο,συστηνόμουν στους συνεπιβάτες μου και τους έλεγα τη δουλειά μου, εκείνοι απομακρύνονταν από μένα. Επειδή, πολύ σωστά, έλεγαν πως η ψυχολογία προσπαθεί να βρει τι δεν πάει καλά με σένα. "Εντόπισε τον ψυχάκια." Τώρα πια, όταν λέω στους ανθρώπους τι δουλειά κάνω, με πλησιάζουν.

[...]Πριν 60 χρόνια καμία από τις ψυχικές παθήσεις δεν αντιμετωπιζόταν-- ήταν παντελώς αερολογίες. Τώρα όμως, 14 ψυχικές παθήσεις αντιμετωπίζονται, ενώ δύο από αυτές θεραπεύονται.

Το συμπέρασμα είναι ότι η ψυχολογία και η ψυχιατρική, μέσα στα τελευταία 60 χρόνια,μπορούν βασικά να ισχυριστούν ότι μπορούν να κάνουν τους δυστυχισμένους ανθρώπους λιγότερο δυστυχισμένους. Και νομίζω ότι αυτό είναι θαυμάσιο. Είμαι περήφανος γι' αυτό.Αλλά εκείνο που δεν ήταν καλό, οι επιπτώσεις αυτού, ήταν τρία πράγματα.
Το πρώτο ήταν ηθικό-- ότι οι ψυχολόγοι και οι ψυχίατροι έγιναν θυματοποιοί και εστίασαν στην παθολογία. Η οπτική μας πάνω στην ανθρώπινη φύση ήταν ότι αν ταλαιπωρούσουν, αυτό σήμαινε ότι έπεσε πάνω σου κεραμίδα. Ξεχάσαμε ότι οι άνθρωποι κάνουν επιλογές και παίρνουν αποφάσεις. Ξεχάσαμε την ευθύνη. Αυτό ήταν το πρώτο τίμημα.
Το δεύτερο τίμημα ήταν ότι ξεχάσαμε τον άνθρωπο, εσάς. Ξεχάσαμε τη σημασία της βελτίωσης της φυσιολογικής ζωής. Ξεχάσαμε την αποστολή να κάνουμε ανθρώπους χωρίς ιδιαίτερα προβλήματα περισσότερο ευτυχισμένους, πιο ολοκληρωμένους και παραγωγικούς και λέξεις όπως "ευφυής" και "ταλαντούχος" έγιναν βρώμικες. Κανείς δεν ασχολείται με αυτά.
Το τρίτο πρόβλημα πάνω στο ιατρικό μοντέλο είναι ότι, μέσα στη βιασύνη μας να κάνουμε κάτι για τους προβληματισμένους ανθρώπους, μέσα στη βιασύνη μας να κάνουμε κάτι για τη διόρθωση των ζημιών, δεν μας πέρασε από το μυαλό να αναπτύξουμε παρεμβάσεις ώστε να κάνουμε τους ανθρώπους πιο ευτυχισμένους, θετικές παρεμβάσεις.

Αυτό ήταν που οδήγησε ανθρώπους όπως τη Νάνσυ Έτκοφ, τον Νταν Γκίλμπερτ, το Μάικ Τσικτσεμάιλ και εμένα να δουλέψουμε πάνω σε κάτι που ονομάζω θετική ψυχολογία, το οποίο έχει τρεις σκοπούς. Ο πρώτος είναι η ψυχολογία να ενδιαφέρεται εξίσου, τόσο με την ανθρώπινη δύναμη, όσο και με την αδυναμία. Θα πρέπει να ενδιαφέρεται τόσο με το χτίσιμο δυνάμεων όσο και με την αποκατάσταση των ζημιών. Θα πρέπει να ενδιαφέρεται για τα καλύτερα πράγματα στη ζωή, θα πρέπει να ασχολείται εξίσου με το να κάνει περισσότερο ολοκληρωμένη τη ζωή των φυσιολογικών ανθρώπων, να ενδιαφέρεται για τους ευφυείς, και να φροντίζει τους ταλαντούχους.
'Έτσι τα τελευταία 10 χρόνια και με ελπίδα για το μέλλον, είδαμε το ξεκίνημα της επιστήμης της θετικής ψυχολογίας: μιας επιστήμης που ενισχύει το ευ ζην. Αποδεικνύεται ότι μπορούμε να μετρήσουμε τις διαφορετικές μορφές της ευτυχίας. Καθένας από εσάς, μπορεί να μπει δωρεάν σε αυτή την ιστοσελίδα (https://www.authentichappiness.sas.upenn.edu/Default.aspx) και να λάβει όλη τη σειρά των αξιολογήσεων που σχετίζονται με την ευτυχία. Μπορεί να αναρωτηθείτε, πώς γεμίζεις με θετικό συναίσθημα, με νόημα, με ροή, έναντι κυριολεκτικά δεκάδων χιλιάδων άλλων ανθρώπων; Δημιουργήσαμε το αντίθετο του διαγνωστικού εγχειριδίου για τις ψυχοπάθειες: μια ταξινόμηση των πλεονεκτημάτων και αρετών που αναλογούν ανά φύλο, πώς ορίζονται και πώς μπορούν να διαγνωστούν, τι τις ενδυναμώνει και τι τις εμποδίζει. Διαπιστώσαμε ότι μπορούσαμε να ανακαλύψουμε τι προκαλεί θετικές καταστάσεις, τη σχέση μεταξύ της λειτουργίας του αριστερού και του δεξιού ημισφαιρίου ως παράγοντες δημιουργίας του συναισθήματος της ευτυχίας.

Έχω περάσει τη ζωή μου δουλεύοντας με εξαιρετικά δυστυχισμένους ανθρώπους, και έχω διερωτηθεί τι είναι αυτό που διαφοροποιεί τους εξαιρετικά δυστυχείς ανθρώπους, από τους υπόλοιπους; Ξεκινώντας πριν έξι χρόνια περίπου, διερωτηθήκαμε σε τι διαφέρουν οι εξαιρετικά ευτυχισμένοι άνθρωποι από τους υπόλοιπους; Αποδεικνύεται πως υπάρχει μία διαφορά. Δεν είναι περισσότερο θρησκευόμενοι, δεν είναι σε καλύτερη φόρμα, δεν έχουν περισσότερα χρήματα, δεν είναι πιο εμφανίσιμοι, δεν τους συμβαίνουν περισσότερα καλά και λιγότερα κακά γεγονότα. Το σημείο στο οποίο διαφέρουν είναι ότι πρόκειται για εξαιρετικά κοινωνικούς ανθρώπους. Δεν περνούν τα πρωινά του Σαββάτου πηγαίνοντας σε σεμινάρια.(Γέλια) Δεν ξοδεύουν χρόνο μόνοι τους. Καθένας από αυτούς έχει μια ερωτική σχέση, αλλά και μεγάλο αριθμό φίλων.

Αλλά προσέξτε εδώ. Αυτά είναι μόνο δεδομένα συσχέτισης, όχι αιτιότητας, κι εγώ θα σας μιλήσω για την ευτυχία με τη Χολιγουντιανή της έννοια: Την ευτυχία της ευφορίας, του χαχανητού και του κεφιού. Και πρόκειται να ισχυριστώ σε λίγο, πως δεν είναι καν αρκετή.Ανακαλύψαμε ότι θα μπορούσαμε να ξεκινήσουμε την παρατήρηση παρεμβάσεων ανά τους αιώνες, από τον Βούδα ως τον Τόνι Ρόμπινς. Γύρω στις 120 παρεμβάσεις έχουν προταθεί ότι τάχα κάνουν τους ανθρώπους ευτυχισμένους. Ανακαλύψαμε ότι είμαστε ικανοί να χειριστούμε πολλές απ' αυτές, και βασικά διενεργούμε μελέτες τυχαίας ανάθεσης για την αποτελεσματικότητά τους. Δηλαδή ποιες κάνουν τους ανθρώπους ευτυχισμένους σε βάθος χρόνου. Σε λίγα λεπτά θα σας μιλήσω για κάποια από αυτά τα αποτελέσματα.

Πιστεύω ότι υπάρχουν τρεις διαφορετικές-- τις ονομάζω διαφορετικές επειδή δημιουργούνται από διαφορετικές παρεμβάσεις, είναι πιθανό να έχεις την μια αντί την άλλη -- τρεις διαφορετικές ευτυχισμένες ζωές. Το πρώτο είδος ευτυχισμένης ζωής είναι η ευχάριστη ζωή. Αυτό είναι το είδος της ζωής στο οποίο έχεις όσο περισσότερο θετικό συναίσθημα μπορείς, και τις ικανότητες που σε βοηθούν να το ενισχύεις. Το δεύτερο είδος ζωής είναι εκείνο που σχετίζεται με τη δέσμευση σε κάτι: με τη δουλειά σου, το γονεϊκό σου ρόλο, την αγάπη, τη διασκέδασή σου, ο χρόνος σταματά για σένα. Είναι εκείνο για το οποίο μιλούσε ο Αριστοτέλης. Και το τρίτο είδος, είναι η ζωή που έχει νόημα. Θέλω λοιπόν να πω λίγα πράγματα για καθένα από αυτά τα είδη ζωής και τι γνωρίζουμε γι' αυτά.

Το πρώτο είδος ζωής είναι η ευχάριστη ζωή και είναι απλά όσο καλύτερη μπορούμε να τη φανταστούμε. Είναι να έχεις όσο περισσότερες πηγές ευχαρίστησης μπορείς, όσο περισσότερο θετικό συναίσθημα μπορείς, και να μαθαίνεις τις ικανότητες, τη δυνατότητα αποτίμησης και την επίγνωση που τα ενισχύουν, που τα επεκτείνουν πέρα από χωροχρονικά όρια. Αλλά η ευχάριστη ζωή έχει τρία μειονεκτήματα κι αυτός είναι ο λόγος που η θετική ψυχολογία δεν είναι ευτυχολογία και δεν σταματά εδώ.
Το πρώτο μειονέκτημα της ευχάριστης ζωής είναι ότι η εμπειρία του θετικού συναισθήματος είναι κληρονομική, είναι κληρονομική σε ποσοστό 50%, και βασικά δεν είναι πολύ τροποποιήσιμη. Έτσι τα διαφορετικά κόλπα που ο Ματιέ (Ρικάρντ), εγώ και άλλοι ξέρουμεγια την αύξηση το ποσοστού θετικού συναισθήματος στη ζωή σου είναι κατά 15-20% κόλπα, αντλώντας περισσότερα από αυτό. Το δεύτερο είναι ότι το θετικό συναίσθημα συνηθίζεται. Συνηθίζεται όντως ταχύτατα. Είναι όπως το Γαλλικό παγωτό βανίλια, την πρώτη φορά που το γεύεσαι έχει το 100% της γεύσης του. Ως την έκτη φορά που θα το γευτείς, έχει εξαφανιστεί. Όπως προείπα, δεν είναι ιδιαίτερα εύπλαστο.

Αυτό οδηγεί στο δεύτερο είδος ζωής. [...]
Είναι όντως αυτό για το οποίο ο Μάικ Τσικστεμάιλ έχει μιλήσει σχετικά, για τη ροή που είναι διαφορετική από την ευχαρίστηση με έναν πολύ σημαντικό τρόπο. Η ευχαρίστηση είναι ακατέργαστη αίσθηση: ξέρεις ότι συμβαίνει. Είναι σκέψη και συναίσθημα. Αλλά ο Μάικ σας είπε χθες ότι κατά τη διάρκεια της ροής δεν μπορείς να αισθανθείς τίποτα. Γίνεσαι ένα με τη μουσική. Ο χρόνος σταματά. Έχεις βαθιά συγκέντρωση. Κι αυτό είναι όντως το χαρακτηριστικό αυτού που θεωρούμε καλή ζωή. Νομίζουμε πως υπάρχει συνταγή γι' αυτό, και είναι να γνωρίζεις τα βασικότερα πλεονεκτήματά σου. Και πάλι, υπάρχει ένα έγκυρο τεστ για να βρεις ποια είναι τα πέντε βασικά σου πλεονεκτήματα. Και μετά αναδιοργάνωσε τη ζωή σου έτσι ώστε να τα χρησιμοποιείς όσο περισσότερο μπορείς. Αναδιοργάνωσε τη δουλειά σου, την αγάπη σου, το παιχνίδι σου, τη φιλία, τη γονεϊκότητά σου.
[...]Αυτό που παίρνεις από όλο αυτό δεν είναι ευφορία. Δε μοιάζεις με τη Ντέμπι Ρέινολντς. Δε χαχανίζεις πολύ. Αυτό που παίρνεις είναι περισσότερη απορρόφηση. Οπότε αυτό είναι το δεύτερο μονοπάτι. Το πρώτο μονοπάτι είναι το θετικό συναίσθημα. Το δεύτερο μονοπάτι είναι η ευδαιμονική ροή.

Και το τρίτο μονοπάτι είναι το νόημα. Αυτό είναι παραδοσιακά, το πιο σεβαστό μέρος της ευτυχίας. Το νόημα από αυτή την οπτική συνίσταται από--παράλληλo με την ευδαιμονία,συνίσταται από το να ξέρεις ποια είναι τα μεγαλύτερα πλεονεκτήματά σου, και από το να τα χρησιμοποιείς για να ανήκεις και να υπηρετείς κάτι μεγαλύτερο από σένα.

[...]Φαίνεται πως η αναζήτηση της ευχαρίστησης δεν έχει σχεδόν καμία συνεισφορά στην ικανοποίηση που αντλούμε από τη ζωή μας. Η αναζήτηση νοήματος είναι η δυνατότερη. Η αναζήτηση της εμπλοκής είναι επίσης πολύ δυνατή. Η ευχαρίστηση είναι σημαντική αν πετύχεις τόσο την εμπλοκή όσο και το νόημα, τότε η ευχαρίστηση είναι το κερασάκι στην τούρτα. Μπορούμε να πούμε πως στη γεμάτη ζωή, το άθροισμα είναι σημαντικότερο από τα μέρη αν τα βάλεις όλα μαζί. Αντιστρόφως, αν δεν έχεις κανένα από τα τρία, στην άδεια ζωή, το άθροισμα είναι λιγότερο σημαντικό από τα μέρη.

[...]Παρεμπιπτόντως, η διάκριση μεταξύ της ανακούφισης της δυστυχίας και του χτισίματος της ευτυχίας είναι εξαιρετικά σημαντική. Νόμιζα, όταν έγινα θεραπευτής πριν 30 χρόνια, πως αν ήμουν αρκετά καλός ώστε να κάνω κάποιον να μην είναι καταθλιπτικός, αγχωμένος, θυμωμένος, θα μπορούσα να τον κάνω ευτυχισμένο. Αλλά δεν το κατάφερα ποτέ. Είδα ότι το καλύτερο που θα μπορούσε κανείς ποτέ να κάνει ήταν να φτάσει στο μηδέν. Αλλά ήταν άδειος.

Αποδεικνύεται πως η ικανότητα της ευτυχίας, η ικανότητα της ευχάριστης ζωής, η ικανότητα εμπλοκής, η ικανότητα του νοήματος, είναι διαφορετικές από την ικανότητα ανακούφισης της δυστυχίας.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

your_idol

Εκκολαπτόμενο μέλος

Ο your_idol αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 221 μηνύματα.
Έχει δίκιο ο καθηγητής, αφού η ευτυχία είναι τόσο...πολύπλοκη, λογικό είναι να μη την βρίσκει ποτέ κανείς! :hypno:
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Χρήστες Βρείτε παρόμοια

  • Τα παρακάτω 0 μέλη και 1 επισκέπτες διαβάζουν μαζί με εσάς αυτό το θέμα:
    Tα παρακάτω 1 μέλη διάβασαν αυτό το θέμα:
  • Φορτώνει...
Top