Το δίλλημα των Δανειστών μας ( ? )

Είναι πράγματι ένα δίλλημα για τους δανειστές μας, κατά πόσο τους αφήνει αδιάφορους η χρεοκοπία της Ελλάδας.
Και να γιατί
Στην περίπτωση που δεν μπορούμε να τηρήσουμε τους όρους της δανειακής σύμβασης και οδηγηθούμε σε κατάσταση χρεοκοπίας.
1. Το δανείζομαι από της 300 περίπου σελίδες των συμβάσεων των δανείων με τις χώρες της Ε.Ε.

“Η κάθε δανείστρια χώρα μπορεί να καταγγέλλει την επιμέρους σύμβασή της με την Ελλάδα εάν η χώρα μας παραβεί έστω και έναν όρο και η χρηματοδότηση θα σταματάει άμεσα, ενώ οι δανειστές μας μπορούν να διεκδικήσουν ακόμα και περιουσία του ελληνικού δημοσίου εάν δεν μπορέσουμε να καλύψουμε τα χρέη μας. Οι δανειακές συμβάσεις προβλέπουν την κατάσχεση περιουσιακών στοιχείων της Ελλάδας –κυρίως στο εξωτερικό– και συγκεκριμένα αναφέρουν ότι: "Ούτε ο Δανειολήπτης ούτε τα περιουσιακά του στοιχεία έχουν ασυλία λόγω εθνικής κυριαρχίας ή διαφορετικά λόγω της δικαιοδοσίας, κατάσχεσης –συντηρητικής ή αναγκαστικής– ή αναγκαστικής εκτέλεσης σε σχέση με οποιαδήποτε ενέργεια ή διαδικασία σχετικά με τη Σύμβαση" και επί πλέον οι δανειστές έχουν δικαίωμα "πρώτης προτίμησης" κατά την ικανοποίηση των απαιτήσεών τους. Η σύμβαση περιορίζει το δανεισμό από τρίτους και απαγορεύει την «περικοπή» χρέους αν και επιτρέπει την επιμήκυνσή του.”( αυτό το τελευταίο θα είναι και το πιο πιθανό). Πάμε παρακάτω
2. Μια ανάλυση των χρεών που υπάρχουν μεταξύ των κρατών της ΕΕ

[FONT=&quot]Η Ελλάδα οφείλει συνολικά πάνω από 236 δισ. δολάρια[/FONT], εκ των οποίων 76 δισ. στη Γαλλία, 45 δισ. στη Γερμανία, 15 δισ. στο Ηνωμένο Βασίλειο, αλλά και 9,7 δισ. στην Πορτογαλία, καθώς και 6,9 δισ. στην Ιταλία.
Όπως πολλοί υποστηρίζουν, το ενδεχόμενο πτώχευσης της Ελλάδας θα εντείνει [FONT=&quot]το ήδη υπάρχον πρόβλημα της Πορτογαλίας.[/FONT]
Σε περίπτωση όμως, [FONT=&quot]ενός default στην Πορτογαλία, τότε το πρόβλημα θα μεταφερθεί ταχύτατα στην Ισπανία,[/FONT] καθώς γύρω στο 1/3 του πορτογαλικού δημόσιου χρέους (86 από τα 286 δισ. δολάρια) κατέχονται από ισπανικά χέρια… Επιπλέον, η Πορτογαλία οφείλει 47 δισ. δολάρια στη Γερμανία, 45 δισ. στη Γαλλία και 24 δισ. στο Ηνωμένο Βασίλειο.
Συνοψίζοντας λοιπόν, έχουμε και λέμε: Αν πτωχεύσουν Ελλάδα και Πορτογαλία, θα επηρεαστούν αθροιστικά κρατικά χρέη: [FONT=&quot]87,3 δισ. $ προς Ισπανία[/FONT], 120 δισ. προς Γαλλία, 92 δισ. προς Γερμανία και 39 δισ. προς Ηνωμένο Βασίλειο!
Στην περίπτωση δηλαδή, που Ελλάδα και Πορτογαλία πτωχεύσουν και παρασύρουν στη συνέχεια και την Ισπανία, τότε θα τεθούν αθροιστικά εν αμφιβόλω: [FONT=&quot]χρέη 340 δισ. δολάρια προς τη Γαλλία, 330 δισ. προς τη Γερμανία και 153 δισ. προς το Ηνωμένο Βασίλειο[/FONT], που ήδη διαθέτει «βεβαρημένα» μακροοικονομικά μεγέθη…
[FONT=&quot]Πέρα όμως από τα παραπάνω, θα επηρεαστούν και τα όποια δάνεια των επιχειρήσεων [/FONT]και οι όποιες απαιτήσεις που θα υπάρχουν από τις εταιρείες των χωρών, οι οποίες θα πτωχεύσουν. Για παράδειγμα, μια ενδεχόμενη πτώχευση του πορτογαλικού κράτους [FONT=&quot]θα συμπαρέσυρε πολλές τοπικές επιχειρήσεις, [/FONT]οι οποίες με τη σειρά τους δεν θα πλήρωναν τους προμηθευτές τους από την Ισπανία, τη Γαλλία, τη Γερμανία, το Ηνωμένο Βασίλειο κλπ
Το συμπέρασμα λοιπόν είναι ότι σε περίπτωση που πτωχεύσει η Ελλάδα, τα πράγματα δεν χειροτερεύουν απλά για το λεγόμενο ευρωπαϊκό νότο, αλλά ακόμη [FONT=&quot]και για τις ισχυρότερες οικονομίες της «γηραιάς ηπείρου»…[/FONT]
Δεν ξέρω αν εδώ ταιριάζει η έκφραση " Το τυρί το είδαν, την φάκα δεν την είδαν?"
Τα συμπεράσματα δικά σας.

Αρχική Δημοσίευση από H-M:

...Τα συμπεράσματα δικά σας.

Click για ανάπτυξη...

Το εναγώνιο δίλημμα της Ευρώπης, τελικά, με την Ελλάδα, καταλήγει στο πραγματιστικό συμπέρασμα, ότι "πάσει θυσία..." δεν πρέπει να αφεθεί στους Έλληνες, η επιλογή της "αδυναμίας πληρωμών". Θα ήταν σα να ανάβαν το φυτίλι μίας γενικευμένης επανάστασης, τουλάχιστον στην Γηραιά, μίας επανάστασης, ενόψει της διολίσθησης προς μία παγκόσμια νεοδουλεία: τύπου Κίνας, Ταϊβάν, Ταϊλάνδης, Ρωσίας, Ισλάμ, Γάζα κ.π.. Γιατί το δίλημμα της Ευρώπης, τελικά, με την Ελλάδα, στις λογικές, όσο και αγοραίες προεκτάσεις του, είναι υπόκρουση ενός σχετικά μόνιμου, εδώ και πάνω από έναν αιώνα, διλήμματος των "Αγορών": " Τώρα ή εν καιρώ;". Πίσω από τέτοιου είδους χρονοδιαγράμματα, εμφιλοχωρεί ο ιστορικός θάνατος της Γηραιάς και των δημοκρατικών-ουμανιστικών της παραδόσεων. Ο αναμενόμενος "Βασιλεύς των Βασιλέων" θα πάρει πίσω το βασιλικό αίμα, που χύθηκε στη Γαλλία και Ρωσία, εν τοιαύτη περιπτώσει. Και με μία τέτοια προοπτική εν όψει του κοντινού μας μέλλοντος, μετατρέπει το δίλημμα των Ευρωπαίων, στο δίλημμα της ίδιας της ιστορίας: "Ελλάδα ή Ευρώπη;".
Προσωπικά...επιμένω ευρωπαϊκά! Γιατί η Ελλάδα εκτός Ευρώπης, μόνον από κάτι σαν τους Ε(ψιλλων) ή, εν πάσει περιπτώσει, από τίποτε εξωγήινους μπορεί να σωθεί, ως ελληνική ιδιοκτησία. Εκτός βέβαια, αν εδώ και τώρα, η ελλαδική κοινωνία, γινόταν να αφυπνηστεί και να επαναστατήσει απέναντι στις "Αγορές"" Δεν πληρώνουμε, δεν πληρώνουμε, δεν πληρώνουμε και...ά(ι) γ@μ@θείτε!"! Η σχεδόν σίγουρη στρατιωτική επέμβαση της "διεθνούς κοινότητας"(βλ. ΝΑΤΟ) τούτη τη φορά, με μαθηματική ακρίβεια θα είχε αντίθετα αποτελέσματα, από εκείνα στην Αλβανία. Γιατί την αλβανοποίησή τους οι ευρωπαϊκοί λαοί, εκτιμώ, πως δεν είναι ακόμη διαθετημένοι να την υποστούν. Ευσεβείς μου πόθοι;

Αρχική Δημοσίευση από Buggs:

... Στην Κίνα όμως η συντριπτική πλειοψηφία του πληθυσμού ζούνε με πενήντα ευρώ το μήνα; Ή μήπως δεν το έχω πληροφορηθεί καλά;

Click για ανάπτυξη...

Προσωπικά το πήρα είδηση πριν από μερικά χρόνια, όταν Κυριακή πρωί- πρωί στο χωριό μου συνάντησα μία Κινεζούλα 15 χρονών να πουλάει κουβαρίστρες και διάφορα άλλα πλαστικά αντικείμενα. Στο χωριό μου, που σε λιγότερα από 20 χρόνια δεν θα κατοικείται καν!

Εγκρίνω και επαυξάνω σ`αυτό που γράφεις περί τραπεζών.
Δεν με προβληματίζει καθόλου.Απλά το αναφέρω. μήπως και κάποιοι δεν το έχουν καταλάβει.
Μην ξεχάσω, σήμερα διάβασα ότι πολύς λόγος γίνεται για τα κέρδη της Γερμανίας από την κρίση, ενώ η Ευρώπη ζεσταίνεται όσο η Ελλάδα καίγεται. Ωστόσο, από την κρίση κερδίζει και η Γαλλία, που αν και δεν έχει το μέγεθος των εξαγωγών της Γερμανίας, έχει ενισχυθεί ιδιαίτερα από το φθηνό ευρώ αλλά και από τη μείωση του κόστους δανεισμού της. Όσο η αστάθεια και η νευρικότητα αυξάνονται τόσο οι επενδυτές αναζητούν ασφαλή καταφύγια και ένα από αυτά έχει βρεθεί στην αγορά ομολόγων της Γαλλίας, με αποτέλεσμα η αυξημένη ζήτηση για γαλλικά ομόλογα να έχει ανεβάσει την τιμή τους και έτσι να έχει μειώσει τα επιτόκια τους. Και είναι ιδιαίτερα ενδιαφέρον πως ενώ στο ζενίθ της κρίσης το επιτόκιο του 10ετούς ομολόγου της Γαλλίας είχε πλησιάσει το 5%, σήμερα αγγίζει το 3%.

Τώρα μου ΄ρχεται στο νου μία αναφορά του Ζμπ. Μπρεζίνσκι στο " Η Μεγ. Σκακίερα", που εν πολλοίς έθετε το ζήτημα της Ενωμένη Ευρώπης ενόψει τριών στρατηγικής σημασίας επιλογών
- ή μία Γερμανική Ευρώπη,
- ή μία Γαλλική Ευρώπη,
- ή ένας Γαλλογερμανικός άξονας.
Η ιστορία (κι όχι μόνον!) φαίνεται, το 'θελε η "Ελλάδα" να γίνει στην παρούσα φάση, το λιπαντικό για τα γρανάζια του...