To ... συζείν

dooo · 08-07-08

μεγάλη ανασφάλεια διακρίνω Ρεζουλίνι, και αυτό πρέπει να το συζητήσεις με τον φίλο σου. Αυτός τι απάντηση θα έδινε στα ερωτήματά σου?
Να του τα πεις όπως εδώ, με τα ιδανικά και με τα άκυρα..

Κακή Επιρροή · 08-07-08

εγώ καταλαβαίνω πάντως τους φόβους σου και έχεις και δίκιο
φυσικά και επειδή είναι άλλο η απλή σχέση κι άλλο η συμβίωση, δεν ξέρεις και πως μπορεί να καταλήξει
και επειδή εσύ είσαι αυτή που πρέπει να μαζέψει τα μπογαλάκια της, σκέφτεσαι σίγουρα το ότι μπορεί να βρεθείς ξαφνικά σε δυο τρεις μήνες να πρέπει να ψάχνεις πάλι και για σπίτι

κατανοητό είναι αυτό, κι όποιος δεν θα φοβόταν στη θέση σου πάει να πει ότι λειτουργει σαν 16χρονο

(no offence προς τα απανταχού 16χρονα

)

Η λύση είναι πολύ πιο απλή και δεν σε καταλαβαίνω γιατί δεν το έχεις ήδη κάνει δλδ
Κρατάς το σπιτάκι σου μια χαρά, με τα πραγματάκια σου μέσα, δεν λες και στους γονείς σου απολύτως τίποτα και απλά μεταφέρεις δυο σακίδια ρούχα σπίτι του
Αν είναι να έρθουν οι γονείς σου, πετάγεσαι μια βδομαδούλα σπίτι σου σαν να μην τρέχει τπτ
Εννοείται φυσικά ότι πλέον όλοι οι λογαριασμοί είναι δια δύο
Και το "κλειστό" σπίτι με τα έξοδα του αλλά και το σπίτι που λειτουργεί και ζείτε εκεί
Αφήνεις να περάσει ένα χρονικό περιθώριο ασφαλείας όπου εσύ θα νοιώσεις ότι οκ δεν είσαι ξεκρέμαστη κι όλα βαίνουν ομαλώς (ένα 6μηνο πιθανά?) και μετά αν είναι, ανακοινώνεις στους δικούς σου το ότι δώσατε λόγο με ένα παλικάρι και θα ζήσετε μαζί μέχρι όταν μπορέσετε να κάνετε γάμο (ούτε αρραβώνες δλδ ούτε τπτ)
Τότε, αφού θα έχεις δει όσα θες να δεις (θα τα έχεις δει όλα σε ένα 3μηνο αν έχεις τα μάτια σου ανοιχτά) τότε παίρνεις και τις οριστικές σου αποφάσεις για το αν θα κλείσεις το δικό σου σπίτι ή αν θα .... χωρίσεις

(γιατί μετά ή το ένα θα γίνει ή το άλλο)

Vkey · 8 Ιουλίου 2008

Μιας και είμαι στην ίδια φάση με εσένα ΡΕ να πω ότι σε καταλαβαίνω απίστευτα!

Προσωπικά έχω απλά φρικάρει!
Δεν θα σου πω τιπς γιατί δεν ξέρω αλλά θα σου πω τι νιώθω...
Άλλωστε εμάς η συμφωνία είναι νέο σπίτι από κοινού (με ενοίκιο βεβαίως βεβαίως

)

Έχουμε και λέμε....
1. Είναι όντως αυτός με τον οποίο θέλω πραγματικά να το κάνω; Διότι όσο κι αν λέμε...έλα μωρέ μια συγκατοίκηση είναι εγώ το βλέπω ως μία επισημοποίηση και τα σόγια και των δυων μας ως ένα βήμα πριν το γάμο

2. Και ξαφνικά κοινό ταμείο; Κοινά έξοδα... κοινή λογαριασμοί; Τόσο καιρό τα είχα μόνη μου...τώρα θα έχουμε το ενοίκιό μας; την ΔΕΗ μας; Το νερό μας;
3. Εμένα παίζει και η πόλη... Δεν την αντέχω...δεν είναι η πόλη στην οποία θέλω να μείνω...να κάνω οικογένεια...να εργαστώ εκεί....
4. Και πως ξέρω ότι αυτός είναι ο άντρας της ζωής μου; Ότι με αυτόν θα κάνω οικογένεια...Γιατί οκ...άλλο συγκατοίκηση μία στο ένα μία στο άλλο σπίτι...κι άλλο έτσι...το είπα και πιο πάνω, οι γονείς δεν το βλέπουν απλά... Και θα θεωρήσω πολύ δύσκολο ακόμα και αν όλα στραβώσουν να σηκωθώ να φύγω έτσι απλά όπως ήρθα....
5. Με θεωρώ ακόμα μικρή..... αλλά φοβάμαι μην μία ζωή με θεωρώ απλά μικρή για τέτοιο βήμα

Οκ...δεν βοήθησα...απλά είπα κι εγώ τον πόνο μου

Έντιτ: Και μόλις είδα ότι η Κουέ έχει λύση για όλα

Αλλά ακόμα φρικαρισμένη είμαι

dooo · 08-07-08

αφού το'πε το κορίτσι, ότι έχει κίνηση στην Αλεξάνδρας και θα πήζει (μπούφλες θέλει το κορίτσι, αλλά μην το κάνουμε θέμα...όποιος αγαπάει ρε, δε σκέφτεται τη βενζίνη, καλοπερασάκια, ε καλοπερασάκια

)

μ'αγαπας ακόμη? :redface:

dooo · 08-07-08

Συζείτε καλέ, να μοιράζεστε τη ΔΕΗ. Αν δεν είναι κίνητρο αυτό, δε ξέρω τι άλλο μπορεί να είναι

Κακή Επιρροή · 08-07-08

Αρχική Δημοσίευση από dooo:
αφού το'πε το κορίτσι, ότι έχει κίνηση στην Αλεξάνδρας και θα πήζει (μπούφλες θέλει το κορίτσι, αλλά μην το κάνουμε θέμα...όποιος αγαπάει ρε, δε σκέφτεται τη βενζίνη, καλοπερασάκια, ε καλοπερασάκια)

μ'αγαπας ακόμη?

δεν είναι καλοπερασάκιας ρε
τρομοκρατημένη είναι και βρίσκει δικαιολογίες για να το καθυστερεί

απλά φοβάται, και το βρίσκω και πολύ λογικό
όσο να το κάνεις, είναι μεγάλο το βήμα

Resident Evil · 08-07-08

Αρχική Δημοσίευση από dooo:
μ'αγαπας ακόμη?

άμα μου δώσεις τη μαρίνα για παρανυφάκι [άλλο που θαχει φτάσει...λύκειο ως τότε

] θα το σκεφτώ... :pfff:

Vkey · 08-07-08

Αρχική Δημοσίευση από dooo:
Συζείτε καλέ, να μοιράζεστε τη ΔΕΗ. Αν δεν είναι κίνητρο αυτό, δε ξέρω τι άλλο μπορεί να είναι

Και φέτος την μοιραζόμουν με τον γείτονα και ήθελα να του σπάσω τα μούτρα

Δεν με βοηθάς με την ΔΕΗ

dooo · 08-07-08

Αρχική Δημοσίευση από Κακή Επιρροή:
δεν είναι καλοπερασάκιας ρε
τρομοκρατημένη είναι και βρίσκει δικαιολογίες για να το καθυστερεί
απλά φοβάται, και το βρίσκω και πολύ λογικό
όσο να το κάνεις, είναι μεγάλο το βήμα

το ξέρω..απλά την πειράζω.
Η λύση που είπες είναι η καλύτερη...
σε συνδυασμό με το πρωινό στο κρεβάτι που ενδεχομένως να της προσφερθεί, νομίζω ότι θα ενδώσει.

dooo · 08-07-08

Αρχική Δημοσίευση από Vkey:
Και φέτος την μοιραζόμουν με τον γείτονα και ήθελα να του σπάσω τα μούτρα
Δεν με βοηθάς με την ΔΕΗ

βοήθησες τη τσέπη σου όμως...

δεν ήταν ωραίος ο γείτονας????? :confused:

αν όχι, απορώ γιατί μοιραζόσασταν τη ΔΕΗ :pfff:

Η ΔΕΗ είναι ύψιστο αγαθό, την μοιράζεσαι με κάποιον που αγαπάς, όχι με τον πρώτο τυχόντα!!

Vkey · 08-07-08

Αρχική Δημοσίευση από dooo:
βοήθησες τη τσέπη σου όμως...
δεν ήταν ωραίος ο γείτονας?????
αν όχι, απορώ γιατί μοιραζόσασταν τη ΔΕΗ
Η ΔΕΗ είναι ύψιστο αγαθό, την μοιράζεσαι με κάποιον που αγαπάς, όχι με τον πρώτο τυχόντα!!

E...ναι...ειδικά όταν ο 1ος λογαριασμός ήταν 360 ευρώ

Χάλια ήταν...ας μην τα θυμάμαι

Άλλη φορά θα διαλέγω εγώ τον γείτονα με τον οποίο την μοιράζομαι....θα το βάλω όρο στο συμβόλαιο

Isiliel · 08-07-08

Στο χωριό μου λένε: "Άμα δε βρέξεις κ*λο, ψάρι δεν τρως". Όλα στη ζωή έχουν το ρίσκο τους και δεν υπάρχουν εγγυήσεις σε τέτοιες καταστάσεις.
Είσαι μια γυναίκα οικονομικά ανεξάρτητη, χειραφετημένη, με τη δουλειά σου, ακόμα κι αν κάτι δεν πάει καλά θα έχεις να ψάχνεις για ένα σπίτι. Big Deal...

Το ερώτημα είναι αν θέλεις. ...Πολύ! Γιατί αν δεν θέλεις και τόσο πολύ, καλύτερα μη το κάνεις...

Palladin · 08-07-08

Αρχική Δημοσίευση από Resident Evil:
Συζήσατε πριν επισημοποιήσετε τη σχέση σας (οι παντρεμένοι). Όχι να συζείτε "πρακτικά", αλλά κυριολεκτικά να το έχετε πει, "παίρνω τα μπογαλάκια μου, ξενοικιάζω το σπιτάκι μου/φεύγω από το πατρικό μου". Πως ήταν; Ποιές διαφορές παρατηρήσατε ανάμεσα στο να συζείτε "πρακτικά" και στο να είναι το σπίτι σας όντως κοινό;

Μετά από πόσο διάστημα σχέσης το κάνατε?

Ποιός/πως το πρότινε;

Είχε προηγηθεί κάποιου είδους αρραβώνας/επισημοποίηση με γονείς;

Τι ήταν αυτό που σας ώθησε να πείτε "Ναι, με αυτόν τον άνθρωπο θέλω να μένουμε μαζί"

Το είδατε ως ένα βήμα πριν το γάμο ή το κάνατε και... όπου βγει?

1. Συζώ εδώ και 4 χρόνια και το θεωρώ τέλεια εμπειρία.
2. ύστερα από ένα χρόνο σχέσης ξεκίνησε η συγκατοίκηση
3. Το πρότεινα εγώ, δοκιμαστικά για ένα μήνα, για να διαβάζουμε μαζί για την εξεταστική, και αν όλα πήγαιναν καλά θα το συνεχίζαμε. Λοιπόν η εξεταστική πήγε εξαιρετικά καλά (ο καλός μου πήρε πτυχίο περνώντας 7 από τα δυσκολότερα μαθήματα της σχολής του - και μιλάμε για πολυτεχνείο) και παράλληλα περάσαμε φανταστικά

. Εγώ όταν αναφέρομαι σε εκείνη την περίοδο την χαρακτηρίζω "ο μήνας του μέλιτος"
4. όχι, συνήθως τέτοιες επισημοποιήσεις γίνονται για τους γονείς της κοπέλας, και οι δικοί μου είναι χαλαροί
5. Μάλλον το ότι περνούσαμε πολύ ωραία μαζί, πάντως δεν είχα την παραμικρή αμφιβολία
6. όχι, τότε ήμουν πολύ μικρή για να σκεφτώ για γάμο

Γενικά θεωρώ ότι η συγκατοίκηση είναι απαραίτητη πριν το γάμο. Επίσης σε εμάς ίσως ήρθαν εύκολα γιατί είμαστε "εύκολοι άνθρωποι". Εμένα πχ μου αρέσει να μαγειρεύω, δεν το θεώρησα καταπίεση ότι με τη συγκατοίκηση έπρεπε να μαγειρεύω καθημερινά για 2. Επίσης με το καπάκι ποτέ δεν είχα πρόβλημα γιατί ακόμα και τώρα δεν ξέρω ποιο είναι το σωστό :hmm:

. Ούτε είμαι και πολύ σχολαστική με την καθαριότητα και το συμμάζεμα. Γενικά η καθημερινότητα δεν προκάλεσε τριβές.

Αυτά για αρχή, αν θέλεις να ρωτήσεις κάτι άλλο, I'm all ears

Great Chaos · 9 Ιουλίου 2008

Την πρώτη φορά που το έκανα δεν το φοβήθηκα καθόλου κι ας μην ήμουν δεκάξι, όμως η αλήθεια είναι πως δεν ήμουν και πολύ μεγαλύτερος. Τώρα και πάλι δεν το φοβάμαι. Αντιθέτως το καρτερώ με χαρά, μα τώρα πια έχει κυλίσει πολύ νερό στο αυλάκι του χρόνου.

Συνεπώς θα ήθελα να ευχαριστήσω την αγαπητή μου Κουέ, για την ανανέωση που μου προσάπτει. Είναι στ' αλήθεια υπέροχο να είσαι δεκάξι χρονών κι εκείνη μου φαίνεται πως το έχει ξεχάσει.

Θα συμφωνήσω ωστόσο μαζί της στο ότι για κάθε σχέση φτάνει αναπόφευκτα η στιγμή να προχωρήσει παρακάτω ή να διαλυθεί. Οι στάσιμες σχέσεις βαλτώνουν όπως τα στάσιμα νερά.

Καλή μου Resy, διάβασα προσεκτικά τα πόστ σου και θα είμαι λακωνικός:

Τελικά θέλεις, ή δε θέλεις να συγκατοικήσεις βρε φιλενάδα; :hmm:

Προσωπική μου γνώμη: Όποιος δε θέλει να ζυμώσει, δέκα μέρες κοσκινίζει.

(Και πως του το λένε τώρα...)

Αυτό πάντως που ένας άντρας δε θα μπορέσει να καταλάβει ποτέ στις γυναίκες όσα "πτυχία" και να πάρει είναι το εξής: Στα 27 τους είναι πολύ νέες για να παντρευτούν, ενώ στα 28 τους, άντε βαριά 28 και μισό, τις πιάνει η κρίση των τριάντα κι αρχίζουν να φωνάζουν ότι θα μείνουν στο ράφι και πού στο διάολο χάθηκαν οι άντρες. :hehe:

Λυπάμαι κυρίες μου αλλά σ' αυτό το σημείο ο Δρ. Χάουλας, νίπτει τας χείρας απορρημένος, όπως και σύμπασα η επιστήμη.

Άμα δεν πω την κακία μου θα σκάσω ο λούστης. :devil:

Isiliel · 09-07-08

Αρχική Δημοσίευση από Κακή Επιρροή:
Η λύση είναι πολύ πιο απλή και δεν σε καταλαβαίνω γιατί δεν το έχεις ήδη κάνει δλδ
Κρατάς το σπιτάκι σου μια χαρά, με τα πραγματάκια σου μέσα, δεν λες και στους γονείς σου απολύτως τίποτα και απλά μεταφέρεις δυο σακίδια ρούχα σπίτι του
Αν είναι να έρθουν οι γονείς σου, πετάγεσαι μια βδομαδούλα σπίτι σου σαν να μην τρέχει τπτ
Εννοείται φυσικά ότι πλέον όλοι οι λογαριασμοί είναι δια δύο
Και το "κλειστό" σπίτι με τα έξοδα του αλλά και το σπίτι που λειτουργεί και ζείτε εκεί
Αφήνεις να περάσει ένα χρονικό περιθώριο ασφαλείας όπου εσύ θα νοιώσεις ότι οκ δεν είσαι ξεκρέμαστη κι όλα βαίνουν ομαλώς (ένα 6μηνο πιθανά?) και μετά αν είναι, ανακοινώνεις στους δικούς σου το ότι δώσατε λόγο με ένα παλικάρι και θα ζήσετε μαζί μέχρι όταν μπορέσετε να κάνετε γάμο (ούτε αρραβώνες δλδ ούτε τπτ)
Τότε, αφού θα έχεις δει όσα θες να δεις (θα τα έχεις δει όλα σε ένα 3μηνο αν έχεις τα μάτια σου ανοιχτά) τότε παίρνεις και τις οριστικές σου αποφάσεις για το αν θα κλείσεις το δικό σου σπίτι ή αν θα .... χωρίσεις (γιατί μετά ή το ένα θα γίνει ή το άλλο)

Η λύση αυτή αν και δείχνει πολύ καλή έχει ένα μειονέκτημα: Ποτέ δεν πρόκειται να κατασταλάξεις όσο το έχεις δίπορτο. Με το παραμικρό καβγαδάκι θα τρέχεις στη θαλπωρή του παλαιού σπιτιού σου που θα συνεχίσει να ονομάζεται "σπίτι μου" σε αντιδιαστολή με το άλλο που θα συνεχίσει να είναι "σπίτι του". :hmm:

Έπειτα αν δεν "σπείρεις" τα πραγματάκια σου στο νέο σας χώρο, πως θα τον νιώσεις δικό σου; Τότε είναι που θα νιώθεις φιλοξενούμενη και στην ουσία θα είσαι κιόλας... :hmm:

(Και φυσικά ό,τι χρειάζεσαι θα συνεχίσει να βρίσκεται στο άλλο σπίτι...

)

Κακή Επιρροή · 09-07-08

Αρχική Δημοσίευση από Isiliel:
Η λύση αυτή αν και δείχνει πολύ καλή έχει ένα μειονέκτημα: Ποτέ δεν πρόκειται να κατασταλάξεις όσο το έχεις δίπορτο. Με το παραμικρό καβγαδάκι θα τρέχεις στη θαλπωρή του παλαιού σπιτιού σου που θα συνεχίσει να ονομάζεται "σπίτι μου" σε αντιδιαστολή με το άλλο που θα συνεχίσει να είναι "σπίτι του". Έπειτα αν δεν "σπείρεις" τα πραγματάκια σου στο νέο σας χώρο, πως θα τον νιώσεις δικό σου; Τότε είναι που θα νιώθεις φιλοξενούμενη και στην ουσία θα είσαι κιόλας...
(Και φυσικά ό,τι χρειάζεσαι θα συνεχίσει να βρίσκεται στο άλλο σπίτι... )

έχεις δίκιο αλλά εδώ χρειάζεται και μία ωριμότητα
αν τρέχει με κάθε καυγαδάκι σπίτι "της" αυτό θα σημαίνει ταυτόχρονα ότι αν δεν κρατήσει το σπίτι της, σε κάθε καυγαδάκι θα "σκέφτεται το σπίτι της και τι χαζή που πιάστηκε που δεν το κράτησε και τώρα είναι ξεκρέμαστη" κλπ κλπ κλπ
όσο για την σπορά αντικειμένων... νομίζω ότι οι γυναίκες έχουμε έμφυτο το ταλέντο να απλωνόμαστε σαν τα χταπόδια με τα μικρά ροζ συμπαθητικά πραγματάκια μας σε ένα χώρο

Βασικά και μόνο στο μπάνιο αν απλωθεί και βάλει και μια μεγάλη φρουφρουδένια καρδούλα στη μέση του κρεβατιού, είναι κομπλέ :hehe:

Αρχική Δημοσίευση από Great Chaos:
Την πρώτη φορά που το έκανα δεν το φοβήθηκα καθόλου κι ας μην ήμουν δεκάξι, όμως η αλήθεια είναι πως δεν ήμουν και πολύ μεγαλύτερος. Τώρα και πάλι δεν το φοβάμαι αντιθέτως το καρτερώ με χαρά μα τώρα πια έχει κυλίσει πολύ νερό στο αυλάκι του χρόνου.
Συνεπώς θα ήθελα να ευχαριστήσω την αγαπητή μου Κουέ, για την ανανέωση που μου προσάπτει. Είναι στ' αλήθεια υπέροχο να είσαι δεκάξι χρονών κι εκείνη μου φαίνεται πως το έχει ξεχάσει.

φίλτατε και αγαπητέ μου Χάουλα
γνωρίζεις σίγουρα καλά ότι όταν φτάσεις (ή έστω πλησιάζεις) τα δεύτερα άντα, πέραν του ότι ξαναμωραίνεσαι

κάποια πράγματα λειτουργούν με άλλες ταχύτητες καθότι "δεν είμαστε πλέον μωρά να παίζουμε με αυτά.... ή ταν ή επί τας"

αλλιώς και κάτω από άλλο καθεστώς παίρνεις αποφάσεις τέτοιου τύπου στα 27 κι αλλιώς στα 37
στα 37 (απ ότι είδα από μένα τουλάχιστον) δεν έχεις χρόνο για χάσιμο και για παιχνίδια και προχωράς στο ψητό χωρίς πολλά πολλά
στα 27 πάλι πιστεύω ότι "πρέπει" να ανησυχείς για αυτά που στα 37 σου είναι δεδομένες κινήσεις

mania · 09-07-08

Αρχική Δημοσίευση από Resident Evil:
mania ... δεν ξέρω που κολλάω... δλδ από τη μια τα σκέφτομαι όλα ιδανικά και λέω... μαζεύω τα μπογαλάκια μου και φεύγω αύριο και από την άλλη με πιάνουν φοβίες τύπου "μα εγώ είμαι μικρή! [που δεν είμαι και τόσο πλέον 27 χρονών γαιδάρα!]. και αυτό είναι τεράστιο βήμα!" και γίνεται στο μυαλό μου λες και ξαφνικά από την .. .ανεξάρτητη,αυτοσυντηρούμενη "μοντέρνα γυναίκα" θα γίνω η..μαίρη παναγιωταρά των '00.

και σκέφτομαι και άκυρα όπως "θα χωράμε? και τα δικά μου έπιπλα? τι θα γίνουν?"
"και όταν έρχονται οι γονείς από επαρχία να με δουν που θα μένουν? και τι θα πρέπει να τους πω? και αφού δεν μιλάμε για γάμο (που δεν θέλω στην παρούσα φάση) πως θα το πάρουν? και τι... δεν θα μπορούν να έρχονται? και αφού εγώ δεν μπορώ να λείπω για πολλες μέρες από Αθήνα πώς θα τους βλέπω?"

και επίσης νομίζω ότι με χαλάει πολύ να μπω ... μουσαφίρης σε έτοιμο σπίτι αλλά δεν ξέρω αν γίνεται να το αποφύγω σε τέτοια φάση...

Evil μου, δεν ξέρω αν είναι συμβουλή αυτό που θα πώ, αλλα δεν θα το έκανα στην θέση σου, όχι γιατί δεν αγαπάς τον άνθρωπο αυτό αλλα γιατί είσαι ανασφαλής και ανώρημη, θεωρώ πώς ο ώρημος άνθρωπος καταλαβένει αν πραγματικά θέλει να ρισκάρει και εσύ δεν θές πολλύ, αν ήθελες πραγματικά δεν θα είχες τόσο άγχως ούτε αμφιβολίες, σκέψου αυτό και θα με καταλάβεις...

Οταν δεν είχες σχέση ερωτική κολούσες σε κάθε λογής δικαιολογίες μέχρι που βρήκες αυτό που πραγματικά σε γεμίζει και ενέδωσες χωρίς να ξέρεις 100% αν πληγωθείς, όταν αποφάσησες για σπουδές δεν ήξερες αν θα αποφασήσεις το σωστό κλάδο αλλα το έκανες γιατί είχες ίσως αγάπη ή τάση πρώς αυτό, τώρα όμως έρχετε η ώρα να προχωρήσεις, σε κανένα απο τα προηγούμενα δεν ήσουν σίγουρη αλλα τα κατάφερες...

Η συμβίωση καρδιά μου και ο γάμος στο είπα και σε προηγούμενο πόστ είναι αντανακλαστικά, όταν πραγματικά το θές πολλύ και πραγματικά δεν σε νοιάζουν τα επιπλα, σκέυτεσε απλά πώς έχεις ανάγκη να είσαι με αυτό τον άνθρωπο, δεν σε νοιάζει τίποτε άλλο πίστεψε με, ξέρω ότι είμαι η σκύλα τώρα αλλα δεν με νοιάζει, θέλω απλά να καταλάβεις τι σημαίνει γάμος...

Οσο για τους λογαριασμούς κλπκλπ, ποιός χέθτικέ, όταν παντρέυτηκα δεν με ένοιαζαν οι λογαριασμοι αυτό που είπα ήταν πώς θα είμαι μαζί του, ότι θα πάμε ταξίδια, ότι θα περάσουμε καλά και κακά, ποτέ όμως δεν σκέυτηκα ενοίκια ρέυμα νερά, αυτά προσαρμόζοντε με τον καιρό, όπως βολέυει, ο ένας είναι καλός π.χ. στην οικονομία και ο άλλος π.χ. στην οργάνωση, αυτά θα έρθουν, η καρδιά σου πρέπει ξεκαθαρήσει πώς γάμος είναι συναίσθημα πρώτα και μετά υλικά αγαθά, να το θυμάσε

Αντε πάλι το σεντονάκι μου

Και κάτι άλλο, ποτέ δεν πάς κάπου με σκοπό να χάσεις πάς πάντα να κερδίσεις

Isiliel · 09-07-08

Αρχική Δημοσίευση από mania:
Και κάτι άλλο, ποτέ δεν πάς κάπου με σκοπό να χάσεις πάς πάντα να κερδίσεις

Αυτό που λέει εδώ η Μάνια το θεωρώ πολύ σημαντικό! Προχώρα στη συγκατοίκηση, με τη βεβαιότητα ότι θα την κάνεις να λειτουργήσει. Αυξάνεις τις πιθανότητες να το επιτύχεις έτσι.

Αυτό δε σημαίνει ότι δε θα υπολογίσεις τις λοιπές παραμέτρους. Σημαίνει όμως ότι θα τις βάλεις να δουλέψουν υπέρ σου, εφ' όσον το θέλεις όλο αυτό ΠΟΛΥ!

Vkey · 09-07-08

Αν και δεν είμαι η ΡΕ...σώπα

- θα απαντήσω

Αρχική Δημοσίευση από mania:
Η συμβίωση καρδιά μου και ο γάμος στο είπα και σε προηγούμενο πόστ είναι αντανακλαστικά, όταν πραγματικά το θές πολλύ και πραγματικά δεν σε νοιάζουν τα επιπλα, σκέυτεσε απλά πώς έχεις ανάγκη να είσαι με αυτό τον άνθρωπο, δεν σε νοιάζει τίποτε άλλο πίστεψε με, ξέρω ότι είμαι η σκύλα τώρα αλλα δεν με νοιάζει, θέλω απλά να καταλάβεις τι σημαίνει γάμος...

Πιστεύω ότι εγώ κι εσύ έχουμε κάποιες διαφορές....
Δεν χρειάστηκε να παντρευτούμε για να μείνουμε με τον άλλον ή να κοιμηθούμε αγκαλιά...
Αυτά ήρθαν προσωπικά σε εμένα αμέσως... Από την 1η στιγμή που γίναμε ζευγάρι κοιμόμασταν μαζί... και εννοείται κάθε πσκ προσωπικά μετακόμιζε ο ένας στο σπίτι του άλλου...νι...με βαλίτσα για να μην ξεχάσει κανένας τίποτα

Το θέμα είναι ο περίγυρος που θα το δει πιο "επίσημα" ενώ τώρα που δεν το ξέρει -γιατί οκ μπορεί οι γονείς να το φαντάζονται- αλλά δεν το ξέρουν, το θεωρούν μία απλή σχέση....
Το να συγκατοικήσεις αυτόματα οδεύει προς ...γάμο...
Και μπορεί για εμένα...για εσένα...για τους φίλους μου να μην σημαίνει κάτι αλλά για τους δικούς μου γονείς είναι μια μεγάλη φωτεινή ταμπέλα που αναβοσβήνει... Το κοριτσάκι μας βρήκε γαμπρό!!!

Και προσωπικά όσο και να τους εξηγήσω να κουλάρουν θα με επηρρεάσουν- όχι το να θέλω γάμο- αλλά το κάτι να στραβώσει και να θέλω να το βάλω στα πόδια...θα το σκεφτώ και δις και τρεις...από το αν τώρα αποφασίσω να χωρίσω...

Δεν θέλω να εκτεθώ στα μάτια τους...
Πουριτανό; Εγωιστικό, ανώριμο...δεν ξέρω...

Αρχική Δημοσίευση από mania:
Οσο για τους λογαριασμούς κλπκλπ, ποιός χέθτικέ, όταν παντρέυτηκα δεν με ένοιαζαν οι λογαριασμοι αυτό που είπα ήταν πώς θα είμαι μαζί του, ότι θα πάμε ταξίδια, ότι θα περάσουμε καλά και κακά, ποτέ όμως δεν σκέυτηκα ενοίκια ρέυμα νερά, αυτά προσαρμόζοντε με τον καιρό, όπως βολέυει, ο ένας είναι καλός π.χ. στην οικονομία και ο άλλος π.χ. στην οργάνωση, αυτά θα έρθουν, η καρδιά σου πρέπει ξεκαθαρήσει πώς γάμος είναι συναίσθημα πρώτα και μετά υλικά αγαθά, να το θυμάσε

Μάνια μου έχουμε όμως κι εδώ διαφορές...
Τόσα χρόνια εγώ και ΡΕ είχαμε τους δικούς μας λογαριασμούς...
Τώρα πάμε σε ένα κοινό ταμείο...
Κι αυτό το ΜΑΣ με αγχώνει....
Γιατί στα οικονομικά μου θα λογαριάζω και τον άλλον...
Γιατί η δόση του αυτοκινήτου ΜΟΥ θα επηρεάσει την δόση του σπιτιού ΜΑΣ...
Γιατί η ακράτεια ΜΟΥ στα ψώνια θα επηρεάσει τον λογαριασμό της ΔΕΗΣ ΜΑΣ...
Και μπορεί να σας φαίνονται αστεία όλα αυτά...και μπορεί να είναι...δεν το έχω δοκιμάσει...αλλά προσωπικά με αγχώνουν επίσης...

Ειδικά όταν οι μόνοι συγκάτοικοι που είχα ποτέ ήταν οι γονείς μου

Και εσύ μιλάς για γάμο και με φρικάρεις....
Και είναι αυτό που λέω...ότι μια απλά συγκατοίκηση γίνεται ΓΑΜΟΣ...

Αρχική Δημοσίευση από mania:
Και κάτι άλλο, ποτέ δεν πάς κάπου με σκοπό να χάσεις πάς πάντα να κερδίσεις

Εδώ έχεις απόλυτο δίκαιο...αλλά...

dooo · 09-07-08

βρε βικάκι, φυσιολογικότατο είναι να αγχώνεσαι για το κοινό ταμείο.
Αλίμονο αν τα άγχη μας μας κρατούσαν πίσω, σε παγιωμένες καταστάσεις.

To ... συζείν

Διακεκριμένο μέλος

Επιφανές μέλος

Επιφανές μέλος

Διακεκριμένο μέλος

Διακεκριμένο μέλος

Επιφανές μέλος

Διακεκριμένο μέλος

Επιφανές μέλος

Διακεκριμένο μέλος

Διακεκριμένο μέλος

Επιφανές μέλος

Επιφανές μέλος

Διάσημο μέλος

Περιβόητο μέλος

Επιφανές μέλος

Επιφανές μέλος

Επιφανές μέλος

Επιφανές μέλος

Επιφανές μέλος

Διακεκριμένο μέλος