Η γνώμη σας για την ομοφυλοφιλία

gandalf · 20 Σεπτεμβρίου 2009

το superman όπως αντιλαμβάνεσαι το είπα για καθαρά ειρωνικούς λόγους, εννοειται πως μόνο superman δεν το θεωρώ αυτό που περιγράφει ο chaos. Απεναντίας ακόμα προσπαθώ να καταλάβω τι κατάφερες chaos...μήπως τελικά εσείς θέλατε να τραβήξετε την προσοχή με το να είστε τόσο προκλητικοί και όχι εμείς που "μεμψιμοιρούμε"?

Scandal · 20 Σεπτεμβρίου 2009

Αν κατάλαβα καλά, το point του Χάους είναι ότι θεωρώντας ως δεδομένο ένα χαρακτηριστικό του εαυτού σου (άποψη, συμπεριφορά, εξωτερικό χαρακτηριστικό – επίκτητο και μη), πρέπει πρώτα να το αποδεχθείς ο ίδιος και να το στηρίξεις απέναντι σε αυτούς που δεν το δέχονται για να σου αξίζει η ελευθερία (να μην είσαι loser όπως χαρακτηριστικά αναφέρθηκε).
Όταν κάποιος κρύβεται, στην ουσία δεν προσφέρει τίποτα από αυτά που πιστεύει στην κοινωνία και κατά συνέπεια συμβάλλει μηδαμινά στο να αλλάξει αυτή.

Μη ξεχνάμε ότι για να εξασφαλιστεί η ελευθερία κάθε κοινωνικής ομάδας, χρειάστηκε κάποιοι να παλέψουν γιʼ αυτήν. Έτσι προκύπτουν τα ερωτήματα «τι προσέφεραν αυτοί που δεν πάλεψαν για την αποδοχή τους;» & το αν τους αξίζει ή όχι η κοινωνική αποδοχή, στα οποία ο καθένας μπορεί να δώσει διαφορετική απάντηση.
Καλώς ή κακώς το τι θα αποδεχτεί η κοινωνία δε το ορίζει κανένας νόμος, παρά η ίδια η κοινωνία ως σύνολο, η οποία χωρίς… βόμβες δεν αλλάζει το «σχήμα» της.
Μια ομάδα ατόμων που στηρίζει τα πιστεύω της και έρχεται σε αντίθεση με το ρεύμα, μπορεί από μόνη της να μην είναι ικανή να αλλάξει την κοινωνία ολόκληρη, συμβάλλει όμως σε αυτό.

Αν μέχρι σήμερα δεν είχαν βρεθεί κάποιοι να θεωρηθούν απόβλητοι και να προκαλούν – αντί να αποφεύγουν- την όποια κοινωνική κατακραυγή υποστηρίζοντας τους εαυτούς τους (με ό,τι συντελεί έναν «εαυτό») η κοινωνία δε θα ερχόταν ποτέ σε επαφή με τις διαφορετικές αυτές ιδέες, δε θα της συνήθιζε και εν τέλει δε θα έμπαινε στη διαδικασία της αποδοχής και ενσωμάτωσης.

-petros

pote ksana · 20-09-09

Αρχική Δημοσίευση από Scandal:
Αν κατάλαβα καλά, το point του Χάους είναι ότι θεωρώντας ως δεδομένο ένα χαρακτηριστικό του εαυτού σου (άποψη, συμπεριφορά, εξωτερικό χαρακτηριστικό – επίκτητο και μη), πρέπει πρώτα να το αποδεχθείς ο ίδιος και να το στηρίξεις απέναντι σε αυτούς που δεν το δέχονται για να σου αξίζει η ελευθερία (να μην είσαι loser όπως χαρακτηριστικά αναφέρθηκε).
Όταν κάποιος κρύβεται, στην ουσία δεν προσφέρει τίποτα από αυτά που πιστεύει στην κοινωνία και κατά συνέπεια συμβάλλει μηδαμινά στο να αλλάξει αυτή.

Μη ξεχνάμε ότι για να εξασφαλιστεί η ελευθερία κάθε κοινωνικής ομάδας, χρειάστηκε κάποιοι να παλέψουν γιʼ αυτήν. Έτσι προκύπτουν τα ερωτήματα «τι προσέφεραν αυτοί που δεν πάλεψαν για την αποδοχή τους;»
Καλώς ή κακώς το τι θα αποδεχτεί η κοινωνία δε το ορίζει κανένας νόμος, παρά η ίδια η κοινωνία ως σύνολο, η οποία χωρίς… βόμβες δεν αλλάζει το «σχήμα» της.
Μια ομάδα ατόμων που στηρίζει τα πιστεύω της και έρχεται σε αντίθεση με το ρεύμα, μπορεί από μόνη της να μην είναι ικανή να αλλάξει την κοινωνία ολόκληρη, συμβάλλει όμως σε αυτό.
Αν μέχρι σήμερα δεν είχαν βρεθεί κάποιοι να θεωρηθούν απόβλητοι και να προκαλούν – αντί να αποφεύγουν- την όποια κοινωνική κατακραυγή υποστηρίζοντας τους εαυτούς τους (με ό,τι συντελεί έναν «εαυτό») η κοινωνία δε θα ερχόταν ποτέ σε επαφή με τις διαφορετικές αυτές ιδέες, δε θα της συνήθιζε και εν τέλει δε θα έμπαινε στη διαδικασία της αποδοχής και ενσωμάτωσης.

-petros

Πολύ βασικό αυτό που λές. Κοινωνική επανάσταση λίγο-πολύ; Νομίζω οτι θα το δούμε live τα επόμενα χρόνια.. Έχουν γίνει μερικά βήματα. Αρκεί να δοθεί ένα σύνθημα.
Τί εννοώ; Σ'αυτή τη χώρα ακούς οτι οι γκέι είναι 10% αλλά δεν βλέπεις ούτε τους μισούς φανερά. Είναι η νοοτροπία που δημιουργήθηκε μεσα σε αιώνες και δεν θα αλλάξει με τη μία. Ούτε με ''βόμβες''. Η απόπειρα για γάμους ομοφυλοφίλων δεν ήταν βόμβα; Οδήγησε πουθενά; Όχι. Γιατί; Γιατί δεν έχουν ωριμάσει οι συνθήκες,απλά. Για να πετύχει μια επανάσταση δεν χρειάζεται μια 'βόμβα στα θεμέλια του συστήματος',αλλα πλάγιος αγώνας,προπαγάνδα. Με τον ίδιο τρόπο που φτιάχνεται η κοινωνία,θα αλλάξει. Αν ζητήσει ένας γκέι να παντρευτεί στην Ελλάδα τώρα θα τον κράξουν. Γιατί οι στρέιτ είναι πλειοψηφία και γιατί δεν έχουν όλοι ζήσει κοντά σε έναν γκέι για να δούν πόσο φυσιολογικός πράγματι είναι,αφού αυτοί κρύβονται..
Έλα όμως που,ενώ η ελληνική οικογένεια απορρίπτει τους γκέι,αν συμβεί το ίδιο τους το παιδί να είναι γκέι θα αναθεωρήσουν απόψεις για τους γκέι σιγά-σιγά μετα το πρώτο σοκ. Άρα υπάρχει ελπίδα. Γιατί προφανώς αυτό που ενοχλεί τον έλληνα σχετικά με τους γκέι,δεν είναι η σεξουαλικη τους έκφραση,αλλά η πιπίλα της κοινωνίας (και της Εκκλησίας) οτι είναι 'αναμφισβήτητα' αμαρτία. Πρίν πέντε χρόνια δεν ήταν το ίδιο : τώρα βλέπεις παντού ταινίες,σειρές,μπλόγκς,περιοδικά για τους γκέι. Βλέπεις σε καθημερινή σειρά ένα ζευγάρι γκέι, κι ενώ μέχρι χθές ήταν μια ιδέα,τώρα έχει μια ενσάρκωση. Και γίνεται λιγότερο τραγικό.
Επίσης η νέα γενιά είναι αλλιώς. Άλλα πιστεύουν οι γονείς μας,κι άλλα εμείς. Αν σήμερα μιλήσεις κατα των γκέι θα σε πουν κλειστόμυαλο,θα σε κάνουν στην άκρη,θα σε θεωρήσουν ρατσιστή.
Τέλος,αυτό που είπε ο Πέτρος,οτι μερικοί πολεμούν και μερικοί βολεύονται συμβαίνει πάντα, με όλες τις επαναστάσεις. Το θέμα είναι οτι πολλά έχουν βελτιωθεί έτσι ή αλλιώς. Με όσους συνέβαλλαν σ'αυτό,με τους λίγους.

Himela · 21-09-09

Η αλήθεια είναι οτι διαβάζω την ιστορία του Great Chaos εδώ και 2 μέρες και δεν μπορώ να καταλάβω τι ακριβώς θέλει να πει. Θέλει να κατακρίνει τους γκέϋ γιατί θεωρούν την ομοφυλοφιλία πρόβλημα ενώ δε θα έπρεπε; Μα ο καθένας θεωρεί πρόβλημα αυτό που ζει και το να συγκρίνουμε προβλήματα δε βγάζει νόημα. Το πρόβλημα της ξαδέλφης μου που είναι 15 είναι με τις φίλες της, να την κατηγορήσω που δεν έχει σοβαρότερα προβλήματα; Νομίζω οτι ήταν άδικη η "επίθεση" στον Gandalf γιατί όλο αυτόν τον καιρό οι απόψεις του ήταν πολύ εμπεριστατωμένες, παρουσίασε την ιστορία του με πολλές λεπτομέρειες και από αυτό εγώ τουλάχιστον βλέπω οτι έχει αποδεχτεί πλήρως τον εαυτό του και εγώ τουλάχιστον είμαι περήφανη γι' αυτόν. Κατά την άποψή μου μάλιστα το πρόβλημα που είχε πριν αποδεχτεί τον εαυτό του δεν προερχόταν από τον ίδιο αλλά από τον κοινωνικό περίγυρο, οπότε η κατηγορία "δεν έχεις αποδεχτεί τον εαυτό σου" δεν έστεκε. Καλύτερα να ανοίξουμε τα μυαλά μας και να μη γινόμαστε κριτές των άλλων επειδή δεν έχουν τα ίδια προβλήματα με μας.

Isiliel · 21-09-09

Όταν χώρισα και πήγα να ζήσω με τη μητέρα μου, η κόρη μου ήταν πολύ μικρή. Αποφάσισα εξ' αρχής να της φερθώ σαν να ήταν ένα φυσιολογικό παιδί που ζούσε σε μια διαφορετική, αλλά όχι κατώτερη ή προβληματική, οικογένεια.
Η μητέρα μου απ' την άλλη, ένιωθε φοβερές τύψεις για το "καημένο" το παιδί που δε θα είχε το μπαμπά του προσπαθώντας να αντισταθμίσει την έλλειψη με υλικά αγαθά και υπερβολές.

Σκέφτηκα ότι δύο πράγματα θα μπορούσαν να συμβούν στο παιδί: Ή να αποδεχτεί τη διαφορά του και θα μάθει να την παρουσιάζει και να την πλασάρει στους γύρω του με τρόπο που η ίδια θα ένιωθε άνετα, ή θα υιοθετούσε την έτοιμη κοινωνική εικόνα του κακόμοιρου παιδιού χωρισμένων γονιών και όλη της τη ζωή θα δεχόταν κοροϊδίες και θα ένιωθε μειονεκτικά. Πολύ περισσότερο δε, θα έπαυε η ίδια να εκτιμά αρκετά τον εαυτό της, αφού θα πίστευε ότι είναι "καημένη" και χτυπημένη από την άδικη τη μοίρα που έκανε τους γονείς της να χωρίσουν.

Το παιδί ανέπτυξε τελικά δικούς του μηχανισμούς άμυνας και κατάφερε να ενταχθεί με επιτυχία στη σχολική κοινότητα. Το ίδιο έκανα κι εγώ στα κρίσιμα εφηβικά μου χρόνια, αφού μεγάλωνα σε μια φτωχή οικογένεια και ζούσα σε μια από τις πλουσιότερες περιοχές του λεκανοπεδίου που για να είσαι μέρος της παρέας έπρεπε να ντύνεσαι με μάρκες και να οδηγείς ακριβό αυτοκίνητο.

Είναι λίγοι άραγε αυτοί που αντιμετωπίζουν τον κοινωνικό χλευασμό εξ' αιτίας του σωματικού τους βάρους, επειδή φορούν γυαλιά ή σιδεράκια, επειδή έχουν κάποια μορφή αναπηρίας; Χίλιους δυο λόγους μπορώ να γράψω, πέραν της ομοφυλοφιλίας, που μπορούν να σε οδηγήσουν στο περιθώριο της κοινωνικής αποδοχής.

Ναι, όπως είπες, για τον καθένα το πρόβλημά του είναι το μεγαλύτερο. Κάθε κατάσταση που σε διαφοροποιεί από το κοινωνικό σύνολο έχει τα προβλήματά της που πρέπει να ακούγονται και να συζητιόνται ώστε με τον καιρό να προκύπτουν λύσεις. Προβλήματα έχουμε όλοι με το κοινωνικό μας στάτους. Το θέμα είναι να μη φτάνει κανείς να βλέπει τον ίδιο του τον εαυτό ως πρόβλημα.

Η απάντησή σου Himela, βρίσκεται στην υπογραφή σου:
- Μοιράζεις τον εαυτό σου σαν να είναι κάτι ευτελές. Σαν να τον βγάζεις από ένα πανέρι με "ευκαιρίες". Γι' αυτό και δε σε παίρνουν οι άλλοι στο σαλόνι της ψυχής τους. Σου βγάζουν μια πλαστική καρέκλα και σε καθίζουν στην αυλή."

epote · 21-09-09

Είναι λίγοι άραγε αυτοί που αντιμετωπίζουν τον κοινωνικό χλευασμό εξ' αιτίας του σωματικού τους βάρους, επειδή φορούν γυαλιά ή σιδεράκια, επειδή έχουν κάποια μορφή αναπηρίας; Χίλιους δυο λόγους μπορώ να γράψω, πέραν της ομοφυλοφιλίας, που μπορούν να σε οδηγήσουν στο περιθώριο της κοινωνικής αποδοχής.

σημαντικη διαφορα: αν φορας σιδερακια θα τα βγαλεις, αν εισαι χοντρος θα αδυνατισεις. Αλλα το βασικοτερο, αν δε σε αποδεχονται οι mainstream θα βρεις καποιον αλλο χοντρο/με σιδερακια/στραβη μυτη που θα σε αποδεχθει γιατι ΦΑΙΝΕΤΑΙ, πως το gay παιδακι θα βρει αλλα gay παιδακια?

Το να εισαι ομοφυλοφυλος θυμιζει πολυ περισοτερο τα πολυ εξυπνα παιδια που τραβανε τρελα ζορια στα σχολεια για τον πολυ απλο λογο οτι δεν εχουν ΤΙΠΟΤΑ κοινο με τους σημαθητες τους καταληγουν στο περιθοριο, δεν αναπτυσουν σωστες κοινωνικες δεξιοτητες και υποφερουν ολη τους τη ζωη. Αυτο γιατι δεν υπαρχει ταμπελα που να λεει "ειμαι gay"

pote ksana · 21-09-09

Αρχική Δημοσίευση από epote:
σημαντικη διαφορα: αν φορας σιδερακια θα τα βγαλεις, αν εισαι χοντρος θα αδυνατισεις. Αλλα το βασικοτερο, αν δε σε αποδεχονται οι mainstream θα βρεις καποιον αλλο χοντρο/με σιδερακια/στραβη μυτη που θα σε αποδεχθει γιατι ΦΑΙΝΕΤΑΙ, πως το gay παιδακι θα βρει αλλα gay παιδακια?

Το να εισαι ομοφυλοφυλος θυμιζει πολυ περισοτερο τα πολυ εξυπνα παιδια που τραβανε τρελα ζορια στα σχολεια για τον πολυ απλο λογο οτι δεν εχουν ΤΙΠΟΤΑ κοινο με τους σημαθητες τους καταληγουν στο περιθοριο, δεν αναπτυσουν σωστες κοινωνικες δεξιοτητες και υποφερουν ολη τους τη ζωη. Αυτο γιατι δεν υπαρχει ταμπελα που να λεει "ειμαι gay"

Πολλοί λίγοι γκέι,ή γενικώς 'ανένταχτοι' βρίσκουν τη δύναμη και έχουν τη θετικότητα να αλλάξουν τη στάση των άλλων γι'αυτούς με τον καιρό. Για να σε αποδεχτεί κάποιος που είναι διαφορετικός από εσένα πρέπει να δείξεις ακομπλεξάριστος,οτι τα'χεις καλά με τον εαυτό σου. Αν φανείς 'ευάλωτος' τα άλλα παιδάκια στο σχολείο,σε πατάνε κανονικά,όχι από κακία- είναι απλά ο νόμος της φύσης για το διαφορετικό.
Μπορεί να μην είμαι γκέι,αλλά πέρασα απο το λούκι της δύσκολης προσαρμογής στο σχολείο : στο γυμνάσιο ήμουν ένα παιδάκι αρκετά κλειστό,που δεν είχα πολλά να πώ με τις συνομήλικές μου. Διάβαζαν Χάρι Ποτερ και διάβαζα Χέμινγουέι. Πέθαιναν για τον Άρχοντα των δαχτυλιδιών, κι εγώ για τον Αντονιόνι. Όταν έχεις μια τέτοια διάσταση (σεξουαλικότητας, τρόπου σκέψης, κουλτούρας, ενδιαφερόντων) με τους άλλους είτε επιβάλλεσαι και ξεχωρίζεις, είτε γίνεσαι αυτοκαταστροφικός και κατηγορείς τον εαυτό σου που βγήκες διαφορετικός/'η και δεν 'ταιριάζεις'. Σε καταπίνει το σύστημα. Ειδικά αν δεν σε στηρίζουν οι γονείς ή ένας καθηγητής, κάποιος μεγαλύτερος κι ωριμότερος που θα σου πεί οτι είσαι φυσιολογικός,και θα σου δείξει πώς να φερθείς για να επιπλεύσεις.. Δεν μπορεί σαφώς το σύστημα ή το κράτος να στηρίξει ένα γκέι παιδάκι ή να το προστατεύσει,είναι θέμα ιδιωτικής πρωτοβουλίας,που στην Ελλάδα είναι πολύ πίσω. Κάτι κοινωνικοί λειτουργοί κυκλοφορούν στα σχολεία,αλλά κι αυτοί είναι πιο πολύ νταντάδες παρά σύμβουλοι για παιδιά.. Πολλές ψυχολογίες έχουν καταστραφεί,πολλά μυαλά χαραμιστεί.. Είναι όντως σοβαρό πρόβλημα,της κοινωνίας μας. Σε προηγμένα κράτη στην Ευρώπη,όποιος είναι διαφορετικός έχει ειδική προστασία ή μεταχείριση ή ευκαιρίες από την εκπαίδευση,το σύστημα...

negative · 22-09-09

Αρχική Δημοσίευση από pote ksana:
Για να σε αποδεχτεί κάποιος που είναι διαφορετικός από εσένα πρέπει να δείξεις ακομπλεξάριστος,οτι τα'χεις καλά με τον εαυτό σου.

Επιμένω στο γεγονός ότι όταν τα έχεις καλά με τον εαυτό σου δεν χρειάζεται να δείξεις τίποτε.Δεν χρειάζεται να δείξεις ή να μιλήσεις για το πόσο ακομπλεξάριστος είσαι.
Όταν τα έχεις βρει με τον εαυτό σου είσαι απλά ήσυχος και γνωρίζεις βαθιά μέσα σου ότι η μη αποδοχή του δίπλα σου δεν είναι δικό σου πρόβλημα αλλά δικιά του αναπηρία....και την αναγνωρίζεις την αναπηρία γιατί πρώτα έχεις δει την δικιά σου.
Μπορεί να ακούγετε απλό αλλά πρακτικά δεν είναι.Το δύσκολο κομμάτι σε όλους μας είναι όταν πρέπει τελικά να δούμε εμάς.Όταν καταλάβουμε ότι πρέπει να μας πούμε την αλήθεια.

Great Chaos · 22-09-09

Δυστυχώς δεν πρόλαβα ν' απαντήσω εχθές και έχω μείνει λίγο πίσω, θ' απαντήσω λοιπόν με βάση κάποια χθεσινά ποστ τα οποία αναφέρονταν στα δικά μου, βλέποντας ωστόσο με χαρά ότι η συζήτηση έχει έκτοτε εξελιχθεί.

Φοβάμαι λοιπόν, ότι επικεντρωνόμενοι στους λόγους που οδήγησαν εμένα και την παρέα μου στη συγκεκριμένη συμπεριφορά, έχουμε ξεφύγει από τη στόχευση αυτού που ήθελα να θέσω στη συζήτηση, αν και είδα ότι κάποιοι έχουν καταλάβει το τι ήθελα να πω. Πριν συνεχίσω, θα ήθελα να παρακαλέσω τη Χιμέλα, όταν παραδέχεται ότι δεν έχει καταλάβει κάτι, να μην αποφαίνεται τόσο αβασάνιστα ότι έχω επιτεθεί σε κάποιον, γιατί τότε το μόνο το οποίο έχει υποστεί επίθεση είναι η κοινή λογική. Το ίδιο ισχύει και για όσους ψήφισαν θετικά για το ότι δεν έχουν καταλάβει...

Έτσι λοιπόν, το νόημα σε αυτά που συζητάμε δεν είναι εάν η συμπεριφορά της παρέας μου στα εφηβικά μας χρόνια ήταν αποτέλεσμα πολιτικής άποψης, ανωριμότητας, ηλιθιότητας, γεναιότητας ή απερισκεψίας. Είχα πει άλλωστε από την αρχή ότι δεν θα ήταν εύκολο να καταλάβετε τα κίνητρά μας και σε τελική ανάλυση αυτά δεν αφορούν κανέναν άλλον εκτός από εμάς. Το διασκεδάσαμε πάντως όπως και νά' χει... :devil:

Το επίκεντρο του ζητήματος είναι ότι εμείς καλώς ή κακώς (έστω κάκιστα) αφήσαμε να εννοηθεί ότι είμαστε ομοφυλόφιλοι και η μικρή κοινωνία του σχολείου μας, η οποία όπως έχετε πολλάκις ομολογήσει είναι ιδιαίτερα σημαντική για κάθε έφηβο, το πίστεψε με κάθε βεβαιότητα. Ξέρετε όλοι φαντάζομαι πως δεν τό 'χουν καθόλου δύσκολο να σου βγάλουν τ' όνομα σε τέτοιες περιπτώσεις. Παρά λοιπόν το γεγονός αυτό, δεν αντιμετωπίσαμε κανένα ουσιαστικό πρόβλημα από τον περίγυρό μας, δεν μας περιθωριοποίησαν, δεν μας προπηλάκισαν, δεν μας χλεύασαν. Ακόμη κι αν κάποιοι ανεγκέφαλοι το έκαναν πίσω απ' την πλάτη μας, ήταν άτομα που ούτως ή άλλως δεν εκτιμούσαμε και δεν θα επιδιώκαμε να έχουμε σχέσεις μαζί τους και η όποια χλεύη παρέμεινε πάντα εν κρυπτώ και ουδέποτε βγήκε στην επιφάνεια.

Όχι μόνον αυτό, αλλά δηλώνοντας ομοφυλόφιλος, μου δώθηκε γρήγορα γρήγορα η ευκαιρία να βρω και "αίσθημα", πράγμα που ο Γκάνταλφ για παράδειγμα ομολογεί πως όσο κρύβεται δυσκολεύεται πολύ να κάνει. Κι όλ' αυτά στα μέσα της δεκαετίας του '80...

Οι περισσότεροι συνομιλητές αντεπιχειρηματολόγησαν ότι είναι πολύ διαφορετικό να είσαι πραγματικά ομοφυλόφιλος από το να παριστάνεις τον ομοφυλόφιλο. Ποια είναι όμως στ' αλήθεια η διαφορά;

Εάν κανείς εξετάσει το θέμα από την πλευρά των "άλλων", δηλαδή του κοινωνικού περίγυρου, δεν υπάρχει καμμία ουσιαστική διαφορά. Εφόσον κάποιοι πιστεύουν ότι είσαι ομοφυλόφιλος, θα σου φερθούν όπως θα φέρονταν σε κάποιον ομοφυλόφιλο, αφού δεν γνωρίζουν τι κάνεις εσύ στ' αλήθεια στο κρεβάτι σου. Νομίζω πως κάτι τέτοιο είναι αυτονόητο.

Εάν όμως το εξετάσει κανείς από τη δική σου πλευρά, αυτήν του εαυτού σου, οι συνομιλητές υποστηρίζουν ότι η διαφορά είναι πολύ μεγάλη. Γιατί εσύ το ξέρεις από μέσα σου και δεν θα πάψει ποτέ να σε τρώει. Γιατί εσύ έχεις τη μύγα και μυγιάζεσαι όπως απλά το έθεσε η Νεράιδα. Πράγματι λοιπόν, από αυτήν την άποψη η διαφορά είναι τεράστια.

Τελικά δηλαδή, αποδεικνύεται ότι όντως το πρόβλημα δεν πηγάζει από την υποτιθέμενη συμπεριφορά των άλλων, αλλά από μέσα μας. Από τον τρόπο που εμείς βιώνουμε αυτό που μας συμβαίνει. Μ' έναν ειρωνικό τρόπο, τ' αντιπιχειρήματα που χρησιμοποιήθηκαν για να αντικρούσουν την αρχική μου θέση, τελικά την ενισχύουν.

Η Aimee Mullins, η γυναίκα με τα δώδεκα ζευγάρια πόδια, μας λέει από σκληρά, ωστόσο ένδοξα βιώματα, ότι την ιδιαιτερότητά μας μπορούμε να τη δούμε ως αναπηρία, μπορούμε όμως να τη δούμε ως χάρισμα και αναλόγως του τρόπου που την αντιμετωπίζουμε εμείς, χτίζουμε γύρω της και τη δική μας ζωή, τη δική μας πραγματικότητα. Ο Γκάνταλφ πάλι μας λέει: "Εγώ παρόλα αυτά δεν το επέλεξα, ήρθε από μόνο του, και δεν έχω κανένα κέφι να υποστώ κανενός είδους διάκριση για κάτι που δεν επέλεξα", με λίγα λόγια ομολογεί ότι το αντιμετωπίζει ως κάτι που δεν το θέλει, ως ασθένεια, ως αναπηρία και όχι ως το πραγματικό του Θέλημα, κάτι που αξίζει τον κόπο να σταθεί και να το υπερασπιστεί.

Επειδή όμως κάθε συζήτηση είναι χρήσιμο να μας αφήνει και κάποια απλά συμπεράσματα ως διδάγματα, εγώ έχω εν κατακλείδι να πω το εξής: Μην προσπαθείτε, γι' αυτά που σας πονάνε να βρείτε τις απαντήσεις και να μεταθέσετε τις ευθύνες έξω από εσάς. Στραφείτε προς τα μέσα και κοιτάξτε κατάματα τον εαυτό σας, οι απαντήσεις κρύβονται εκεί!!
Μπορείτε να με αγνοήσετε, ή να σκεφτείτε ότι έφτασα σ' αυτήν την ηλικία κοιτώντας τη ζωή πίσω απ' τις γρίλιες. Μπορείτε όμως να το φυλάξετε σε μια γωνιά του μυαλού σας· ίσως όταν η ζωή σας δείξει όσα δεν έχετε δει ακόμη, να σας φανεί χρήσιμο...

epote · 22 Σεπτεμβρίου 2009

Επιμένω στο γεγονός ότι όταν τα έχεις καλά με τον εαυτό σου δεν χρειάζεται να δείξεις τίποτε.Δεν χρειάζεται να δείξεις ή να μιλήσεις για το πόσο ακομπλεξάριστος είσαι.

Πως μπορεις να το ζητας αυτο ενα παιδι?

Ποια είναι όμως στ' αλήθεια η διαφορά;

Οτι ο ομοφυλοφιλος ειναι ομοφυλοφιλος και οταν ειναι 5 χρονων και 10 χρονων και 15 χρονων!!!

Δεν μπορεις να ζητας απο ενα ΠΑΙΔΑΚΙ να δειξει επιπεδα ωριμοτητας, αυτοκυριαρχιας και επιγνωσης που οι περισοτεροι ΕΝΝΗΛΙΚΟΙ δεν μπορουν να δειξουν!

Το 10χρονο παιδακι που βλεπει την ελξη στο ατομο του ιδιου φυλου δεν ξερει πως να το χειρηστει οταν ακουει ολους τους φιλους του να λενε οτι γουσταρουν ατομα του αντιθετου φιλου, πως αλλιος να το πουμε? Εσυ και η παρεα σου ησασταν ηδη μια κοινωνια με τους δικους της κανονες, ειχατε αποδεχθει ο ενας τον αλλον και κανατε τη πλακα σας, το ομοφυλοφυλο παιδι ψαχνει να βρει κατι τετοιο. Δεν θελει αποδοχη απο ΟΛΗ τη κοινωνια θελει αποδοχη απο τους ΦΙΛΟΥΣ ΤΟΥ.

Για το ονομα δηλαδη, δεν θελει και διδακτορικο στη ψυχολογια για να το καταλαβεις jesus.

negative · 22-09-09

Αρχική Δημοσίευση από epote:
Πως μπορεις να το ζητας αυτο ενα παιδι?

Δε το ζητώ από κανένα παιδί αλλά από ενήλικα.Δεν αναφέρομαι σε παιδιά ούτε σε εφήβους..

Isiliel · 22 Σεπτεμβρίου 2009

Δεν θελει αποδοχη απο ΟΛΗ τη κοινωνια θελει αποδοχη απο τους ΦΙΛΟΥΣ ΤΟΥ.

Στις ηλικίες που αναφέρεσαι, η αποδοχή από το κοινωνικό περιβάλλον και η δημιουργία φιλικών δεσμών, αμφιβάλλω αν ταυτίζεται με τις σεξουαλικές προτιμήσεις. Έχει να κάνει περισσότερο με τα ενδιαφέροντα, τις κλίσεις και το χαρακτήρα.

Το πιθανότερο είναι στις ηλικίες των 5 και των 10 ετών, οι φίλοι να σε προτιμήσουν επειδή έχεις ωραίο κουβαδάκι...

(ελπίζω να γίνεται αντιληπτό τι εννοώ).

Αλλά και σε μεγαλύτερες ηλικίες, η ένταξη σε μια κοινωνική ομάδα και η δημιουργία φίλων, δε μπορεί να βασίζεται αποκλειστικά στις σεξουαλικές προτιμήσεις, γιατί τότε μιλάμε για γκετοποίηση!

Εάν εγώ η ίδια ήμουν ομοφυλόφιλη, θα προτιμούσα όταν με περιέγραφαν σε κάποιον τρίτο να λένε: "Η Isiliel έχει αρρωστημένο πάθος με το σινεμά", π.χ. παρά "Η Isiliel είναι ομοφυλόφιλη".
(Κάτι αντίστοιχο μου συμβαίνει στους κύκλους των σχολικών γνωριμιών της κόρης μου, όπου δεν είμαι η Isiliel με τα καλά και τα στραβά του χαρακτήρα μου, αλλά με συστήνουν ως "Η μαμά της Αμφιτρίτης" κάτι που με περιγράφει ελάχιστα σαν άτομο και παρουσιάζει μονάχα μια ιδιότητά μου, αυτή της μητέρας).
Άλλωστε και το γεγονός ότι στην Isiliel αρέσουν οι άνδρες, ελάχιστα περιγράφει, ΠΟΙΑ είναι η Isiliel...

Η σεξουαλική ταυτότητα παίζει ρόλο φυσικά στην αναζήτηση ερωτικού συντρόφου, όμως δε νομίζω ότι η πλειοψηφία τουλάχιστον, επιλέγει τους φίλους της με κριτήριο τις σεξουαλικές τους τάσεις.

Εάν μέσα σε μια παρέα κάποιος δηλώσει ομοφυλόφιλος, το πιθανότερο είναι να βρεθούν άτομα που θα συνεχίσουν να τον θεωρούν φίλο, κάποιοι που θα τον χλευάσουν, κάποιοι που θα τον αποδεχτούν, κάποιοι που θα τον απορρίψουν, κάποιοι που θα τον λυπηθούν και κάποιοι που θα τον εκθειάσουν.

Το ίδιο θα συμβεί όμως και στο άκουσμα οποιασδήποτε θέσης που δε συνάδει με τη μέση άποψη. Για παράδειγμα κάποτε που δήλωσα σε φίλους που είχα από την παιδική μου ηλικία ότι σκεφτόμουν να μην βαφτίσω την κόρη μου, δέχτηκα ακριβώς τις ίδιες αντιδράσεις που περιέγραψα παραπάνω.

Το ταίριασμα στις φιλικές σχέσεις, δεν προϋποθέτει σύμπνοια ερωτικών, πολιτικών, θρησκευτικών και άλλων πεποιθήσεων, τουλάχιστον όχι σε όλες τις περιπτώσεις. Ευτυχώς.

Τέλος, μήπως θα σας ενδιέφερε να ανοίξουμε ένα θέμα για την ομοφυλοφιλία στην παιδική ηλικία;

Neraida · 22-09-09

Ναι, υπάρχει, εκείνος που δεν γουστάρει το περιβάλλον του να είναι αποδεκτό από τον ίδιο. Υπερβατικά πράγματα λέω τώρα ε; Στο περιθώριο βάζουν όποιον αποδέχεται το ρόλο του περιθωριακού και πίστεψέ με αυτό μπορεί να γίνει για διάφορους λόγους, όχι μόνο από την ομοφυλοφιλία. Πολλή σημασία της έχετε δώσει κι αυτής τελικά...

Ναι, αναφερεσαι σε πραγματα τα οποια μπορει και να χαρακτηριζουν μια πολυ μικρη μειοψηφια και τα οποια επισης ειναι περαν του δεοντος υπερβατικα. Στο περιθωριο μπορει να σε θεσουν για διαφορους λογους ναι, αλλα ειναι τελειως διαφορετικο επειδη π.χ εισαι υπερβαρος και αλλο λογω ομοφυλοφιλιας.

Tώρα έρχεσαι στα λόγια μου! Αυτοί που έχουν συμφιλιωθεί με τον εαυτό τους, πράγματι βρίσκονται όχι μόνο ένα, αλλά πολλά βήματα μπροστά. Εάν εσύ πρώτος απορρίπτεις τα στραβά του περιβάλλοντός σου, σ' ενδιαφέρει να το δηλώσεις ευθαρσώς και να το παλέψεις μέχρι θανάτου, αλλιώς είσαι ένας μεμψίμοιρος, γεννημένος loser... Όλοι αισθανόμασταν απόβλητοι για διάφορους λόγους, βρήκαμε όμως τον τρόπο να κάνουμε το περιβάλλον μας να μας σεβαστεί, ...με το έτσι θέλω στην τελική.

Eσυ θελεις να με φερεις στα λογια σου...

Οταν αναφερομαι σε ενα βημα μπροστα, εννοω ενα και οχι πολλα περισσοτερα. Ποιος ακριβως θα το παλεψει μεχρι θανατου?! Το 12ονο παιδακι της Κας Σουλας, που δεν ξερει καλα καλα γιατι διαφερει απο τα υπολοιπα?! ¨Η εκεινος ο νεος που θα εχει αναγκη απο εκεινη τη δουλεια, οπου επ' ουδενι μπορει να παραδεχτει δημοσιως τη διαφορετικοτητα του, διοτι η στενομυαλοσυνη στο συγκεκριμενο θεμα ζει και βασιλευει και θα σημιουργηθουν κατα πασα πιθανοτητα προβληματα? Το εχω δει να γινεται...
Ειναι ωραια η επανασταση, αλλα ας ειμαστε και λιγο ρεαλιστες.

Σαφως και δεν ειπε κανεις να μην το παλεψεις... αυτο που λεμε ειναι το ποσο δυσκολο ειναι να βγεις μπροστα και να το δηλωσεις, οταν μια τετοια συμπεριφορα αντιμετωπιζεται ως μιασμα, αρρωστια κ.ο.κ.
Δυστυχως η κοινωνια μας δεν εχει φτασει στα σημεια εκεινα αναπτυξης και προοδου, ωστε να μη δημιουργουνται προβληματα.

Εάν έχεις επιλέξει τη διαφορετικότητά σου, τότε καλύτερα η κοινωνία να προσέχει το πώς σε αντιμετωπίζει, γιατί μπορεί να την αντιμετωπίσεις κι εσύ. Τα πρόβατα πάντοτε φοβούνται τους λύκους κι ας είναι αριθμητικά περισσότερα. Τη δική μας τη φωνή να τη φοβάστε...

Μιλαμε για σεξουαλικο προσανατολισμο και αποκλεισμου του ατομου απο την κοινωνια λογω αυτου. Πως θα αναγκασεις τον διπλα σου να σε αποδεχτει, οταν η οποια συνειδηση εχει του λεει το αντιθετο?!
Τα προβατα μπορει παντα να φοβουνται τους λυκους, αλλα ενα χελιδονι δε φερνει την ανοιξη. Ειδικα οταν ενα θεμα εχει σχεση με την παιδεια. Διοτι περι παιδειας ο λογος.

Όχι μόνον αυτό, αλλά δηλώνοντας ομοφυλόφιλος, μου δώθηκε γρήγορα γρήγορα η ευκαιρία να βρω και "αίσθημα", πράγμα που ο Γκάνταλφ για παράδειγμα ομολογεί πως όσο κρύβεται δυσκολεύεται πολύ να κάνει. Κι όλ' αυτά στα μέσα της δεκαετίας του '80...

Μπορουμε να συνειδητοποιησουμε οτι στην εποχη μας δεν εχει ωριμασει ακομα η ιδεα της ομοφυλοφιλιας και οτι η μεγαλυτερη μεριδα της κοινωνιας σε δειχνει με το δαχτυλο?!
Ειναι αδικο κανεις να τη συγκρινει με παιδια χωρισμενων γονεων, με παχυσαρκους κ.ο.κ., διοτι με αυτα η πλειοψηφια εχει συμφιλιωθει και πλεον δε χαιρουν της ιδιας αντιμετωπισης.

Ο Γκάνταλφ πάλι μας λέει: "Εγώ παρόλα αυτά δεν το επέλεξα, ήρθε από μόνο του, και δεν έχω κανένα κέφι να υποστώ κανενός είδους διάκριση για κάτι που δεν επέλεξα", με λίγα λόγια ομολογεί ότι το αντιμετωπίζει ως κάτι που δεν το θέλει, ως ασθένεια, ως αναπηρία και όχι ως το πραγματικό του Θέλημα, κάτι που αξίζει τον κόπο να σταθεί και να το υπερασπιστεί.

Η ερμηνεια σου δεν εχει καμμια σχεση με αυτο που ανεφερε ο Γκανταλφ...
Σε ποιες λεξεις ακριβως εντοπιζεις την ομολογια του περι ασθενειας, αναπηριας?
Οταν παραδεχομαστε οτι κατι δεν το επιλεξαμε δε σημαινει απαραιτητως οτι το καταριομαστε κιολας... :confused:

Οι περισσότεροι συνομιλητές αντεπιχειρηματολόγησαν ότι είναι πολύ διαφορετικό να είσαι πραγματικά ομοφυλόφιλος από το να παριστάνεις τον ομοφυλόφιλο. Ποια είναι όμως στ' αλήθεια η διαφορά;

Εάν όμως το εξετάσει κανείς από τη δική σου πλευρά, αυτήν του εαυτού σου, οι συνομιλητές υποστηρίζουν ότι η διαφορά είναι πολύ μεγάλη. Γιατί εσύ το ξέρεις από μέσα σου και δεν θα πάψει ποτέ να σε τρώει. Γιατί εσύ έχεις τη μύγα και μυγιάζεσαι όπως απλά το έθεσε η Νεράιδα. Πράγματι λοιπόν, από αυτήν την άποψη η διαφορά είναι τεράστια.

Τελικά δηλαδή, αποδεικνύεται ότι όντως το πρόβλημα δεν πηγάζει από την υποτιθέμενη συμπεριφορά των άλλων, αλλά από μέσα μας. Από τον τρόπο που εμείς βιώνουμε αυτό που μας συμβαίνει. Μ' έναν ειρωνικό τρόπο, τ' αντιπιχειρήματα που χρησιμοποιήθηκαν για να αντικρούσουν την αρχική μου θέση, τελικά την ενισχύουν.

Μα εχεις τη μυγα, διοτι η κοινωνια σε θεωρει μιασμα, αποβλητο, αρρωστο. Οσο και συνειδητοποιημενος κανεις να ειναι, και αναφερομαι βεβαιως σε ενηλικες, διοτι ειναι αστειο να αναφερομαστε σε μικροτερες ηλικιες, ακομα και οταν εχει το γνωθι σεαυτον, θα πρεπει να εισναι τρομερα αναισθητος για να μην επηρεαζεται απο τον αρνητισμο της υπολοιπης κοινωνιας απεναντι του. Εκτος εαν ζεις σε μια αποστειρωμενη γυαλα. Δεν ειναι ομως ετσι.
Τον αρνητισμο αυτον βεβαιως τον συναντας καθημερινως και σε ποικιλλους τομεις. Στην εργασια σου, στο μαγαζι που θα επιλεξεις να διασκεδασεις, πολλες φορες μεσα στην ιδια σου την οικογενεια κ.ο.κ.
Φαντασου δηλαδη, να εργαζοταν ενας ομοφυλοφιλος δασκαλος, ο οποιος δεν το κρυβει στο σχολειο της γειτονιας μου/σου/του. Τουλαχιστον οι μισοι γονεις θα ειχαν ξεσηκωθει και οι σκληροπυρηνικοι δε, θα απαιτουσαν να διωχθει απο το σχολειο, κοινως να χασει τη θεση του.
Μα τι στο καλο, σε διαφορετικη κοινωνια ζουμε?! Ετσι εχει η κατασταση...
Το ευτυχημα ειναι οτι με την παροδο του χρονου γινονται βηματα προς τα εμπρος. Αργα μεν, σταθερα δε...Θελω να πιστευω, πως τα παιδια μας ως ενηλικες πια θα αντιμετωπιζουν την ομοφυλοφιλια ετσι ακριβως οπως πραγματικα πρεπει. Ως εναν διαφορετικο μεν, αλλα φυσιολογικο δε σεξουαλικο προσανατολισμο και τιποτα παραπανω.

Isiliel · 22-09-09

Μπορουμε να συνειδητοποιησουμε οτι στην εποχη μας δεν εχει ωριμασει ακομα η ιδεα της ομοφυλοφιλιας και οτι η μεγαλυτερη μεριδα της κοινωνιας σε δειχνει με το δαχτυλο?!

Από πού προκύπτει αυτό; :hmm:

Ειναι αδικο κανεις να τη συγκρινει με παιδια χωρισμενων γονεων, με παχυσαρκους κ.ο.κ., διοτι με αυτα η πλειοψηφια εχει συμφιλιωθει και πλεον δε χαιρουν της ιδιας αντιμετωπισης.

Κι αυτό από πού προκύπτει; :hmm:

epote · 22-09-09

Δε το ζητώ από κανένα παιδί αλλά από ενήλικα.Δεν αναφέρομαι σε παιδιά ούτε σε εφήβους..

Ναι το προβλημα ειναι οτι το παιδι εχει περασει ολη την ταλαιπωρια, αυτα τα πραγματα αφηνουν πληγες δεν ειναι τοσο ευκολο να ξεπεραστουν. Τι λεμε τωρα το 90% των ανθρωπων εχει προβληματα με τους γονεις του που χριζουν ψυχοθεραπειας επειδη ηταν αυστηροι ξερω γω, και περιμενεις κατι τοσο βαθυ οσο οι σεξουαλικες προτιμισεις να μην επιρεαζουν?

Στις ηλικίες που αναφέρεσαι, η αποδοχή από το κοινωνικό περιβάλλον και η δημιουργία φιλικών δεσμών, αμφιβάλλω αν ταυτίζεται με τις σεξουαλικές προτιμήσεις. Έχει να κάνει περισσότερο με τα ενδιαφέροντα, τις κλίσεις και το χαρακτήρα.

Κανεις τεραστιο λαθος, η αισθηση του φυλου προσδιοριζει σε τεραστιο βαθμο τις παρεες των παιδιων, ειναι ο λογος που τα αγορια κανουν παρεα με αγορια και τα κοριτσια με κοριτσια και που υπαρχει αυτος ο "φθονος" μεταξυ των φυλων (ο λαος απαιτει τα κοριτσια φυλακη κτλ).

(https://www.secasa.com.au/index.php/workers/50/131)

Και βεβαια μεχρι τα 12 οι φιλιες επιθυμιες κτλ εχουν στα περισοτερα παιδια παγιωθει και προσδιοριζουν τις κοινωνικες σχεσεις μονοσημαντα.

Και για να δεις οτι δεν το σκεφτεσαι σε επαρκες βαθος:

Ποσες φορες εχεις παιξει στην 5η-6η δημοτικου θαρος η αληθεια και μπουκαλα? Σκεψου τωρα να ησουν ομοφυλοφιλη και εκει που ολες οι φιλες σου να επιδιωκουν να φιλησουν τον ωραιο του σχολειου εσυ να θελεις να φιλησεις την ωραια του σχολειου. Τι πιστευεις οτι κανει αυτο στο παιδικο μυαλο? Τι συγκρισεις δημιουργει? Τα παιδια δεν ειναι αθωα πλασματα, τα παιδια ειναι σκληρα και τραχια.

Αλλά και σε μεγαλύτερες ηλικίες, η ένταξη σε μια κοινωνική ομάδα και η δημιουργία φίλων, δε μπορεί να βασίζεται αποκλειστικά στις σεξουαλικές προτιμήσεις, γιατί τότε μιλάμε για γκετοποίηση!

Μην μπερδευεις την φιλια με τις κοινωνικες δομες, και προφανως η σεξουαλικη προτιμηση καθοριζει τις φιλιες...

Νωεύς · 22-09-09

Αρχική Δημοσίευση από Neraida:
...Η ερμηνεια σου δεν εχει καμμια σχεση με αυτο που ανεφερε ο Γκανταλφ...
Σε ποιες λεξεις ακριβως εντοπιζεις την ομολογια του περι ασθενειας, αναπηριας?
Οταν παραδεχομαστε οτι κατι δεν το επιλεξαμε δε σημαινει απαραιτητως οτι το καταριομαστε κιολας...

...

Νεράιδα μου, η αρρώστια δεν είναι κατάρα, νόμιζω, αλλά απλά μία ...καμπάνα, μη χαρμόσυνη μεν, αλλά αγγελικά προειδοποιητική σίγουρα!

epote · 22-09-09

Από πού προκύπτει αυτό;

lol?

https://filipspagnoli.wordpress.com/.../statistics-on-discrimination-of-homosexuals/

μεταξυ των θρησκευωμενων ανθρωπων (οπως στην ελλαδα) το 89% θεωρει οτι η ομοφυλοφιλια ιεναι αμαρτια

https://americansfortruth.com/news/c...ans-still-believe-homosexuality-is-wrong.html

Neraida · 23 Σεπτεμβρίου 2009

Αρχική Δημοσίευση από Isiliel:
Σ
Το ταίριασμα στις φιλικές σχέσεις, δεν προϋποθέτει σύμπνοια ερωτικών, πολιτικών, θρησκευτικών και άλλων πεποιθήσεων, τουλάχιστον όχι σε όλες τις περιπτώσεις. Ευτυχώς.

Δε "θα" επρεπε να προυποθετει θελεις να πεις...Διοτι, πολυ κακως βεβαια, συμβαινει. Εκεινοι που θεωρουν αρρωστο και ανωμαλο τον ομοφυλοφιλο, δε θα τον συναναστραφουν. Κι εαν το κανουν θα ειναι απο καθαρα προσωπικο συμφερον και τιποτα παραπανω.

Εάν μέσα σε μια παρέα κάποιος δηλώσει ομοφυλόφιλος, το πιθανότερο είναι να βρεθούν άτομα που θα συνεχίσουν να τον θεωρούν φίλο, κάποιοι που θα τον χλευάσουν, κάποιοι που θα τον αποδεχτούν, κάποιοι που θα τον απορρίψουν, κάποιοι που θα τον λυπηθούν και κάποιοι που θα τον εκθειάσουν.

Ναι, αλλα ποσοι θα συνεχισουν να τον θεωρουν πραγματικα φιλο και ποσοι θα τον χλευασουν και θα τον απορριψουν?
Και η ουσια του θεματος στην τελικη βρισκεται στο οτι δεν πρεπει κανεις να απορριπτεται λογω σεξουαλικου προσανατολισμου ή οπως ορθα ανεφερες λογω αλλων πεποιθησεων, οπως πολιτικων, θρησκευτικων κ.ο.κ.
Οπως προανεφερα, τα βηματα προς αυτην την κατευθυνση γινονται αργα, αλλα ειναι ευτυχες το γεγονος οτι τουλαχιστον γινονται...
Η αλλαγη συνειδησης και νοοτροπιας εχει τη βαση της στην παιδεια... Αυτη για μενα ειναι η ριζα του κακου και η υπαρξη αυτης προυποθεση για προοδο.

Αρχική Δημοσίευση από Νωεύς:
Νεράιδα μου, η αρρώστια δεν είναι κατάρα, νόμιζω, αλλά απλά μία ...καμπάνα, μη χαρμόσυνη μεν, αλλά αγγελικά προειδοποιητική σίγουρα!

Το θεμα ειναι οτι εν προκειμενω δεν μπορουμε να μιλαμε καν για αρρωστια, διοτι απλα δεν ειναι...

Isiliel · 22-09-09

Αρχική Δημοσίευση από epote:
Κανεις τεραστιο λαθος, η αισθηση του φυλου προσδιοριζει σε τεραστιο βαθμο τις παρεες των παιδιων, ειναι ο λογος που τα αγορια κανουν παρεα με αγορια και τα κοριτσια με κοριτσια και που υπαρχει αυτος ο "φθονος" μεταξυ των φυλων (ο λαος απαιτει τα κοριτσια φυλακη κτλ).

Αναφέρεσαι στο ρόλο του φύλου και στη συνειδητοποίησή του, όχι στον σεξουαλικό προσανατολισμό. Πρόκειται για μια περίοδο εξερεύνησης όπου η σεξουαλική ταυτότητα σαφώς δεν είναι αποκρυσταλλωμένη, παρόλο που έχει προηγηθεί η συνειδητοποίηση του διαφορετικού ρόλου. Μιλάμε για την κοινωνική διάσταση του φύλου εν προκειμένω.

ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΕΣ ΦΥΛΟΥ

Τα ψυχολογικά χαρακτηριστικά και οι συμπεριφορές που σχετίζονται με το φύλο, περιγράφονται σαν τρείς ξεχωριστές κατηγορίες , αν και στην πραγματικότητα δεν είναι ανεξάρτητες, αλλά άμεσα αλληλεπιδρούν και επηρεάζει η μία την άλλη. Οι όροι που χρησιμοποιούνται για τις κατηγορίες αυτές είναι: ταυτότητα φύλου, ρόλος του φύλου και σεξουαλικός προσανατολισμός.

Ταυτότητα φύλου: Ο όρος ταυτότητα φύλου αναφέρεται στην αναγνώριση του εαυτού σαν άντρα ή γυναίκα. Εγκαθίσταται νωρίς κατά την παιδική ηλικία (2Ο -3Ο χρόνο της ζωής), οπότε το παιδί αποκτά την ικανότητα να διακρίνει σαφώς τους άντρες από τις γυναίκες, να αντιλαμβάνεται σωστά το δικό του φύλο και να αναγνωρίζει ότι όταν μεγαλώσει το αγόρι θα γίνει άντρας και το κορίτσι γυναίκα.

Η ταυτότητα φύλου δεν επηρεάζεται από την παρουσία ορμονών πριν ή μετά την γέννηση. Επί πλέον φαίνεται ότι δεν καθορίζεται από το βιολογικό φύλο του ατόμου, αλλά εξαρτάται σημαντικά από διαδικασίες μάθησης και εκπαίδευσης.

Η σημασία της ανατροφής σαν αγόρι ή σαν κορίτσι στην διαμόρφωση της ταυτότητας φύλου είναι φανερή σε ορισμένες παθολογικές καταστάσεις ερμαφροδιτισμού (παράλληλη παρουσία και θηλυκών και αρσενικών γεννητικών αδένων και οργάνων) ή ψευδοερμαφροδιτισμού (παράλληλη παρουσία θυληκών και αρσενικών γεννητικών οργάνων με φυσιολογικούς όμως γεννητικούς αδένες), όπου το παιδί αναπτύσσει θηλυκότητα ή αρρενωπότητα, ανάλογα με τον τρόπο που οι γονείς το μεγαλώνουν.

Ρόλος φύλου: Αναφέρεται στις διαφορετικές συμπεριφορές και χαρακτηριστικά της προσωπικότητας, που έχουν οι άνδρες και οι γυναίκες και που είναι κοινωνικά αποδεκτές ως θηλυκότητα ή ανδρισμός.

Σεξουαλικός προσανατολισμός: Καθορίζεται από την σεξουαλική απάντηση του ατόμου σε διάφορα ερεθίσματα, και κυρίως από το φύλλο που προκαλεί σωματική ερωτική έλξη.

Μπορεί στις μαζικές συγκεντρώσεις (πάρτυ, σχολείο) να ακολουθούσαμε μεν τη συμπεριφορά που περιγράφεις, θυμάμαι όμως πολύ καλά, ότι ο αγαπημένος μου γείτονας ήταν ένα αγοράκι που μαζί του έπαιζα παιχνίδια που με τις φίλες μου δεν είχα τη δυνατότητα να παίξω, παρόλο που δεν υπήρξε ποτέ ερωτική ή σεξουαλική έλξη προς το πρόσωπό του από πλευράς μου.
Μάλιστα θυμάμαι τους γονείς μου να ανησυχούν μήπως τον έχω ερωτευτεί, ενώ εγώ το μόνο που απολάμβανα ήταν τα πλαστικά ζωάκια που αραδιάζαμε ανάμεσά μας και παίζαμε με τις ώρες.
Το ίδιο παρατήρησα και με την κόρη μου. Δηλαδή ζητούσε να καλέσουμε τον Μ. να παίξουν "Απίθανους" στον υπολογιστή κι άλλες φορές, ζητούσε τη φιλενάδα της, για να παίξουν με τις κούκλες και τα κουζινικά.

Φυσικά δεν υποστηρίζω ότι τα δικά μου βιώματα είναι οπωσδήποτε αντιπροσωπευτικά.

Αρχική Δημοσίευση από epote:
Μην μπερδευεις την φιλια με τις κοινωνικες δομες, και προφανως η σεξουαλικη προτιμηση καθοριζει τις φιλιες...

Αυτό που ορίζεις ως προφανές θα ήθελα να ακούσω πώς υποστηρίζεται.

Isiliel · 22-09-09

Αρχική Δημοσίευση από epote:
https://filipspagnoli.wordpress.com/.../statistics-on-discrimination-of-homosexuals/

epote, αυτό που βλέπω από το πολύ ενδιαφέρον παραπάνω link, είναι ότι τα τελευταία χρόνια, τουλάχιστον στις ανεπτυγμένες χώρες υπάρχει μια ανοδική τάση αποδοχής της σεξουαλικής διαφορετικότητας. Παραθέτω τις σχετικές εικόνες, προς διευκόλυνση των αναγνωστών:

Τα παραπάνω στοιχεία προέρχονται από την Αμερική βέβαια έτσι παραθέτει και τον παρακάτω χάρτη:

καθώς και την κοινή γνώμη ανά χώρα:

Η γνώμη σας για την ομοφυλοφιλία

Είστε θετικός ή αρνητικός απέναντι σε ομοφυλόφιλα άτομα;

Είμαι άντρας και δεν έχω πρόβλημα μαζί τους

Είμαι γυναίκα και δεν έχω πρόβλημα μαζί τους

Είμαι άντρας και έχω πρόβλημα μαζί τους

Είμαι γυναίκα και έχω πρόβλημα μαζί τους

Εκκολαπτόμενο μέλος

Διαχειριστής

Εκκολαπτόμενο μέλος

Συντονίστρια

Επιφανές μέλος

Διάσημο μέλος

Εκκολαπτόμενο μέλος

Εκκολαπτόμενο μέλος

Περιβόητο μέλος

Διάσημο μέλος

Εκκολαπτόμενο μέλος

Επιφανές μέλος

Επιφανές μέλος

Επιφανές μέλος

Διάσημο μέλος

Τιμώμενο Μέλος

Διάσημο μέλος

Επιφανές μέλος

Επιφανές μέλος

Επιφανές μέλος