Σπισισμός - μία μορφή διάκρισης με ιστορία

και πάνω που σκεφτόμουν να ανοίξω ένα ανάλογο θέμα

ας το ξεθάψω λοιπόν

Ο στόχος μου είναι απλός:αυτό που θέλω να κάνω είναι να επανασυνδέσω τους ανθρώπους με τα ζώα.Να ξυπνήσουν κάποιες αισθήσεις,κάποια συναισθήματα,και η λογική που έχουν θαφτεί και κατασταλεί σκοπίμως από την κοινωνία μας.Και ο λόγος που λεώ να "επανασυνδέσω" είναι επειδή ο καθένας εδώ κάποτε υπήρξε αληθινός υποστηρικτής των δικαιωμάτων των ζώων.Και αυτό ήταν όταν ήμασταν παιδιά.Τότε βλέπαμε τα ζώα με δέος.Μας έκαναν,να γελάμε,να χαμογελάμε,να χαχανίζουμε.Μας έκαναν χαρούμενους.Και υπήρξε η στιγμή στη ζωή μας που θα κάναμε τα πάντα για να τα κάνουμε ευτυχισμένα,για να τα προστατεύσουμε από τη βαναυσότητα.'Η τουλάχιστον να αναγνωρίσουμε τη βαναυσότητα που υπόκεινται.Αν κάποιος ήτανε κακός απέναντι σ ένα ζώο όταν ήμασταν μικροί θα ουρλιάζαμε και θα κλαίγαμε.
Κι αυτό επειδή όλοι κάποτε καταλαβαίναμε το σωστό και το λάθος σε σχέση με τη μεταχείρηση των ζώων.Μέχρι που κάποιος μας είπε και μας δίδαξε διαφορετικά.Κάποιος μας είπε να αγνοούμε τον πόνο τους,να περιπαίζουμε και να δικαιολογούμε τη δυστυχία τους,να γελοιοποιούμε την ίδια τους την ύπαρξη.Σ΄αυτό,λοιπόν,θέλω να επικεντρωθείτε σήμερα,αύριο,πλέον: "τι στο διάολο συνέβη στην πορεία ? Ποιος μας δίδαξε να είμαστε γεμάτοι αδιαφορία και μίσος ? "Είμαι σίγουρος ότι όλοι μπορούμε να συμφωνήσουμε σ΄ένα πράγμα τουλάχιστον αυτή τη στιγμή ,ότι το μίσος στην πιο αγνή μορφή του είναι μαθημένη συμπεριφορά:ο σεξισμός.ο ρατσισμός.(όταν τα παιδιά παίζουν στις κούνιες δεν τα ενδιαφέρει στο ελάχιστο το χρώμα του δέρματος των φίλων τους ή η θρησκευτική τους προέλευση).ο σπισισμός.

Click για ανάπτυξη...