Θέματα συγκατοίκησης

deadhead_pirate

Περιβόητο μέλος

Ο deadhead_pirate αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 5,774 μηνύματα.
Μάνια, είναι διαφορετικό πράγμα η συγκατοίκηση και διαφορετικό το μόνος στο σπίτι. Αλλωστε ένα από τα μεγαλύτερα πλεονεκτήματα του να μένεις μόνος, είναι οτι μπορούν να έρχονται οι φίλοι σου όποτε εσύ το θέλεις και για όσο εσύ το θέλεις και να κάνετε και ότι εσύ θέλεις.
Το μεγαλείο του αποφασίζειν.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Phoebe

Διακεκριμένο μέλος

Η Κομπάρσα α αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 36 ετών, επαγγέλεται Αεροσυνοδός και μας γράφει απο Νότιος Αμερική (Αμερική). Έχει γράψει 7,312 μηνύματα.
Μάνια, είναι διαφορετικό πράγμα η συγκατοίκηση και διαφορετικό το μόνος στο σπίτι. Αλλωστε ένα από τα μεγαλύτερα πλεονεκτήματα του να μένεις μόνος, είναι οτι μπορούν να έρχονται οι φίλοι σου όποτε εσύ το θέλεις και για όσο εσύ το θέλεις και να κάνετε και ότι εσύ θέλεις.
Το μεγαλείο του αποφασίζειν.

+1000000000000000000000000000!!!

Είναι μεγάλο πράγμα να μπορείς να αποφασίζεις μόνος σου για το τι θα κανεις και πως θα κινηθεις μέσα στο ίδιο σου το σπίτι χωρίς να έχεις κανένα πάνω από το κεφάλι σου!
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

mania

Επιφανές μέλος

Η mania αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει απο Ρόδος (Δωδεκάνησα). Έχει γράψει 12,949 μηνύματα.
Μάνια, είναι διαφορετικό πράγμα η συγκατοίκηση και διαφορετικό το μόνος στο σπίτι. Αλλωστε ένα από τα μεγαλύτερα πλεονεκτήματα του να μένεις μόνος, είναι οτι μπορούν να έρχονται οι φίλοι σου όποτε εσύ το θέλεις και για όσο εσύ το θέλεις και να κάνετε και ότι εσύ θέλεις.
Το μεγαλείο του αποφασίζειν.

Το ξέρω ότι είναι διαφορετικό, απλά η αλλαγή κάποια στιγμή απο το μόνος και έχω παρεα όποιου είδους πιστέυω ότι είναι περίεργη φάση, όχι το να είσαι μόνος, εγώ π.χ. βλέπω βουνό να είμαι μόνος και να πρέπει να συγκατικίσω, είναι σαν να αλλάζεις όλη την χουζούρα που είχες όσο ήσουν μόνος;)
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Κακή Επιρροή

Επιφανές μέλος

Η Αναστασία αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 53 ετών και μας γράφει απο Περιστέρι (Αττική). Έχει γράψει 17,438 μηνύματα.
Φαντάζομαι ότι το να μένει κάποιος μόνος του, τον κάνει να αισθάνεται περισσότερο ανεξάρτητος και άρα έχει μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση. Ισχύει κάτι τέτοιο?

αν μπορεί να τα καταφέρει με τα οικονομικά του ναι
αν όμως δυσκολεύεται πάρα πολύ, μάλλον έχει το εντελώς αντίθετο αποτέλεσμα
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

princess

Εκκολαπτόμενο μέλος

Η princess αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 306 μηνύματα.
Προσωπικά το έκανα στα 15, στην αρχή συγκατοικώντας, και λίγο αργότερα μόνος μου. Βέβαια το να μένεις μόνος σου, είναι ασύγκριτα καλύτερο για αυτό και από τότε δεν το αλλάζω με τίποτα.
Τα 15 μου ακούγονται σαν λίγο νωρίς...:hmm:
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Κακή Επιρροή

Επιφανές μέλος

Η Αναστασία αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 53 ετών και μας γράφει απο Περιστέρι (Αττική). Έχει γράψει 17,438 μηνύματα.
Πάντως παιδάκια ζόρικο πράγμα μου φένετε, περίεργο, το να είσαι μόνος τελικά μήπως μπορεί αργότερα να είναι πρόβλημα στην συγκατοίκηση;

Αυτό που βίωσα εγώ ήταν μια όντως δύσκολη συγκατοίκιση στην αρχή
Ζούσα 5 χρόνια μόνη μου και ανεξάρτητη και ξαφνικά μπήκε ο άλλος στη ζωή μου και στο σπίτι μου.
Δυσκολεύτηκα τόσο πολύ στην αρχή, που ήταν και ο λόγος ουσιαστικά που χωρίσαμε για ένα μικρό διάστημα
ένοιωθα να με πνίγει και να μην έχω καθόλου ελεύθερο χώρο για τον εαυτό μου ενώ είχα μάθει εντελώς αλλιώς
όταν όμως χωρίσαμε και έφυγε απ το σπίτι, συνειδητοποίησα ότι η ανάγκη του να είμαι μαζί του ήταν πολύ μεγαλύτερη απ την ανάγκη του να είμαι μόνη μου κάποιες φορές
Με τον καιρό και ενώ μάθαμε και τα χούγια ο ένας του άλλου, έγινε φυσικά πανεύκολο και πλέον είχα και τη δυνατότητα να βρω τον χώρο για τον εαυτό μου που ήθελα ακόμα κι όταν αυτός ήταν σπίτι
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Neraida

Επιφανές μέλος

Η Bitch... αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 13,073 μηνύματα.
Με τον καιρό και ενώ μάθαμε και τα χούγια ο ένας του άλλου, έγινε φυσικά πανεύκολο και πλέον είχα και τη δυνατότητα να βρω τον χώρο για τον εαυτό μου που ήθελα ακόμα κι όταν αυτός ήταν σπίτι

:thumbup:
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

princess

Εκκολαπτόμενο μέλος

Η princess αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 306 μηνύματα.
Να ρωτήσω κάτι αυτούς που τους αρέσει η μοναξιά; όταν μάθετε σε έναν τρόπο ζωής με την ηρεμία της μοναξιάς στον χώρο, όταν είναι να κάνετε μιά σχέση που μπορεί(άνθρωποι είμαστε)να καταλίξει σε συγκατικηση, πώς μπορείτε να ανεχτήτε τον άλλο στον χώρο απο την στιγμή που μάθατε αλλιώς;:hmm:

Νομίζω φάνηκε και από τις απαντήσεις παραπάνω, ότι μια σχετική δυσκολία υπάρχει και αυτό είναι λογικό...όπως μια δυσκολία θα πρέπει να υπάρχει και όταν ξεκινάς να μένεις μόνος. Κάθε αλλαγή τα έχει αυτά.

Αυτό που βίωσα εγώ ήταν μια όντως δύσκολη συγκατοίκιση στην αρχή
Ζούσα 5 χρόνια μόνη μου και ανεξάρτητη και ξαφνικά μπήκε ο άλλος στη ζωή μου και στο σπίτι μου.
Δυσκολεύτηκα τόσο πολύ στην αρχή, που ήταν και ο λόγος ουσιαστικά που χωρίσαμε για ένα μικρό διάστημα
ένοιωθα να με πνίγει και να μην έχω καθόλου ελεύθερο χώρο για τον εαυτό μου ενώ είχα μάθει εντελώς αλλιώς
όταν όμως χωρίσαμε και έφυγε απ το σπίτι, συνειδητοποίησα ότι η ανάγκη του να είμαι μαζί του ήταν πολύ μεγαλύτερη απ την ανάγκη του να είμαι μόνη μου κάποιες φορές
Με τον καιρό και ενώ μάθαμε και τα χούγια ο ένας του άλλου, έγινε φυσικά πανεύκολο και πλέον είχα και τη δυνατότητα να βρω τον χώρο για τον εαυτό μου που ήθελα ακόμα κι όταν αυτός ήταν σπίτι

Μήπως το γεγονός ότι το ένα άτομο μετακομίζει στο σπίτι του άλλου παίζει κάποιο ρόλο? Λένε ότι βοηθάει περισσότερο σε αυτές τις περιπτώσεις , όταν ξεκινάνε τα άτομα να μένουνε σε ένα καινούριο σπίτι και όχι σε ένα το οποίο ανήκει σε κάποιον από τους δυο ή το χρησιμοποιούσε κάποιος στο παρελθόν. Ισχύει κάτι τέτοιο?
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Τελευταία επεξεργασία:

Γίδι

Τιμώμενο Μέλος

Η Γίδι αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 22,554 μηνύματα.
Εντάξει μωρέ, αρκεί να εντοπίσεις τι φταίει, αν φταίει η συμβίωση, και να μην το αφήσεις να μπει στη σχέση!
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

deadhead_pirate

Περιβόητο μέλος

Ο deadhead_pirate αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 5,774 μηνύματα.
Τα 15 μου ακούγονται σαν λίγο νωρίς...:hmm:
Ισως, αλλά δεν είδα να μου βγει σε κακό.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Κακή Επιρροή

Επιφανές μέλος

Η Αναστασία αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 53 ετών και μας γράφει απο Περιστέρι (Αττική). Έχει γράψει 17,438 μηνύματα.
Μήπως το γεγονός ότι το ένα άτομο μετακομίζει στο σπίτι του άλλου παίζει κάποιο ρόλο? Λένε ότι βοηθάει περισσότερο σε αυτές τις περιπτώσεις , όταν ξεκινάνε τα άτομα να μένουνε σε ένα καινούριο σπίτι και όχι σε ένα το οποίο ανήκει σε κάποιον από τους δυο ή το χρησιμοποιούσε κάποιος στο παρελθόν. Ισχύει κάτι τέτοιο?

δεν γνωρίζω να σου πω
είναι πολύ πιθανό να ισχύει... απλά εμείς δεν είχαμε αυτή την δυνατότητα δεδομένου ότι το σπίτι είναι ιδιόκτητο δικό μου και σιγά μην πηγαίναμε στο νοίκι
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

mania

Επιφανές μέλος

Η mania αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει απο Ρόδος (Δωδεκάνησα). Έχει γράψει 12,949 μηνύματα.
Αυτό που βίωσα εγώ ήταν μια όντως δύσκολη συγκατοίκιση στην αρχή
Ζούσα 5 χρόνια μόνη μου και ανεξάρτητη και ξαφνικά μπήκε ο άλλος στη ζωή μου και στο σπίτι μου.
Δυσκολεύτηκα τόσο πολύ στην αρχή, που ήταν και ο λόγος ουσιαστικά που χωρίσαμε για ένα μικρό διάστημα
ένοιωθα να με πνίγει και να μην έχω καθόλου ελεύθερο χώρο για τον εαυτό μου ενώ είχα μάθει εντελώς αλλιώς
όταν όμως χωρίσαμε και έφυγε απ το σπίτι, συνειδητοποίησα ότι η ανάγκη του να είμαι μαζί του ήταν πολύ μεγαλύτερη απ την ανάγκη του να είμαι μόνη μου κάποιες φορές
Με τον καιρό και ενώ μάθαμε και τα χούγια ο ένας του άλλου, έγινε φυσικά πανεύκολο και πλέον είχα και τη δυνατότητα να βρω τον χώρο για τον εαυτό μου που ήθελα ακόμα κι όταν αυτός ήταν σπίτι

Μπράβο, κατάλαβες ακριβώς τι ενοούσα, ;)
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Γίδι

Τιμώμενο Μέλος

Η Γίδι αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 22,554 μηνύματα.
Λοιπόν, επαναφέρω το θέμα, γιατί τελικά η συγκατοίκηση εξαπλώνεται πολύ και στην Ελλάδα, και χαίρομαι!!!
Υπάρχουν ήδη δύο σελίδες εύρεσης συγκατοίκων, το flatmates και το place4u, που κάνουν την όλη διαδικασία πολύ πιο εύκολη...!
Χαίρομαι που αναθεωρούμε, γιατί έχω ζήσει και τα καλά και τα κακά μίας συγκατοίκησης και εξακολουθώ να είμαι υπέρ... ;)
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

deadhead_pirate

Περιβόητο μέλος

Ο deadhead_pirate αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 5,774 μηνύματα.
Εγώ πάλι δεν είμαι υπέρ.
Προτιμώ μόνος μου.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Γίδι

Τιμώμενο Μέλος

Η Γίδι αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 22,554 μηνύματα.
Κάποα στιγμή κι εγώ θα πω "οκ, κορεσμός" και θα ψάξω κάτι μόνη μου. Αλλά κάτι μικρό.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Κακή Επιρροή

Επιφανές μέλος

Η Αναστασία αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 53 ετών και μας γράφει απο Περιστέρι (Αττική). Έχει γράψει 17,438 μηνύματα.
Εγώ πάλι δεν είμαι υπέρ.
Προτιμώ μόνος μου.


κι εγώ...
όταν όμως ήμουν 18 και ήθελα να φύγω απ το "βρακί της μαμάς μου" πολύ θα ήθελα να υπήρχε και στην Ελλάδα αυτός ο θεσμός ώστε μέσω αυτού να είναι πιο εύκολο να το πραγματοποιήσω λόγω οικονομικών δυσκολιών
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Γίδι

Τιμώμενο Μέλος

Η Γίδι αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 22,554 μηνύματα.
Γενικά εγώ θα 'θελα να "συνηθίζεται" σε μικρές ηλικίες, δηλαδή από 18 μέχρι... και 30 και 35. Καταλαβαίνω ότι κάποιος προς τα τριανταβάλε είναι όλο και λιγότερο πρόθυμος να συγκατοικεί, να συμβιβάζεται, κλπ... αλλά ένας φοιτητής και νέος εργαζόμενος έχει πολλά να κερδίσει από αυτό, κι όχι μόνο οικονομικά.

Επίσης με απωθεί το να βλέπω 21χρονους φοιτητές να καταλαμβάνουν 3άρια μόνοι τους.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Τελευταία επεξεργασία:

Corpse Bride

Διακεκριμένο μέλος

Η Corpse Bride αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 6,595 μηνύματα.
Επίσης με απωθεί το να βλέπω 21χρονους φοιτητές να καταλαμβάνουν 2άρια και 3άρια μόνοι τους.

Οταν η τιμη για ενα δωματιο κι ενα μπανιο παει στα 300αρια, λογικο ειναι να προτιμαει κανεις να χει και λιγη ανεση τουλαχιστον με τα ιδια η λιγα παραπανω λεφτα.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Γίδι

Τιμώμενο Μέλος

Η Γίδι αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 22,554 μηνύματα.
Καταλαβαίνω. Έσβησα το "2άρια"... αλλά νομίζω ακόμα ότι στις ηλικίες που ανέφερα, κάνει πολύ καλό η συγκατοίκηση και αξίζει να θυσιάσεις το να έχεις δικό σου το μπάνιο και το σαλόνι.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

lala

Εκκολαπτόμενο μέλος

Η Άσπα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 227 μηνύματα.
Πάντως η συγκατοίκηση όπως αυτή συμβαίνει στο εξωτερικό δε μου λέει τίποτα..Δηλαδή το να συγκατοικείς με αγνώστους και έχεις δικό σου ράφι στο ψυγείο και γενικά να μην έχεις ουσιαστική σχέση με τους συγκατοίκους σχεδόν με απωθεί και μου βγάζει μια μιζέρια..

Εγώ συγκατοίκησα όσο ήμουνα φοιτήτρια αλλά με ανθρώπους που ήταν φίλοι μου..και έχω πραγματικά τις ΚΑΛΥΤΕΡΕΣ αναμνήσεις...Αχ!! Τι τέλεια η φοιτητική ζωή!!!
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Χρήστες Βρείτε παρόμοια

Top