Έχετε σκεφτεί ποτέ να αυτοκτονήσετε;

nPb

Επιφανές μέλος

Ο nPb αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Μαθηματικός και μας γράφει απο Πάτρα (Αχαΐα). Έχει γράψει 19,789 μηνύματα.
Να λέτε στον εαυτό σας ότι κάθε μέρα, είναι μια νέα μέρα και θα αρχίσετε να βλέπετε τη ζωή με μια διαφορετική προσέγγιση. Όταν κάνουμε άσχημες σκέψεις, λογικό είναι να μην δίνουμε εναλλακτική. Νιώθουμε να πνιγόμαστε σε έναν λαβύρινθο χωρίς λογική. Μια βόλτα, ένα καλημέρα, ο αέρας που θα σας φυσήξει στο πρόσωπο, το αίμα θα κυκλοφορήσει στο σώμα σας θα σας βοηθήσουν να πείτε ναι στη ζωή. Δείτε και λίγο Αυτιά να σας ανέβει η πίεση με τη ληγμένη προπαγάνδα του. Ναι, η κάθε μέρα είναι μια νέα μέρα και αν κάτι χθες πήγε στραβά έμεινε στο χθες. Καλά λένε οι Γερμανοί: es ist vorbei.
 

nickd

Νεοφερμένος

Ο nickd αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 16 μηνύματα.
Η αυτοκτονια δεν ειναι λυση, ξεκιναμε απο εδω. Οι μαυρες σκεψεις που κανουμε μπορει να οφειλουμε σε καποιο προβλημα καταθλιψης που εχουμε και η αντιμετωπιση ειναι θεραπεια και φαρμακευτικη αγωγη συνδιαστικα. Σε λιγο καιρο θα βλεπουμε τα πραγματα με αλλο ματι. Εκατομμυρια στον κοσμο πασχουν και εχουν θεραπευτει με τα παραπανω. Σκεφτηκατε ποτε το προβλημα που θα δημιουργησουμε στους οικειους ; Σαν σκεψη ειναι εγωιστικη, επιπολαια και σε καμια περιπτωση αποδεκτη. Η ζωη εχει ανατροπες και εκει που νομιζουμε οτι δεν εχει νοημα , βρισκουμε και το νοημα και την ελπιδα. Υπαρχουν γραμμες βοηθειας και ειδικοι. Το εχουν περασει πολλοι . Αυτο που σημερα ειναι βουνο αυριο θα φαινεται λοφος η και πεδιαδα. Εχετε δει αναπηρους, τυφλους κλπ με ποση δυναμη και αισιοδοξια αντιμετωπιζουν την ζωη ; Βρειτε νοημα δινοντας φροντιδα και αγαπη στους γυρω, οικειους η και και πιο περα.
 

Scandal

Διαχειριστής

Ο Πέτρος αυτή τη στιγμή είναι συνδεδεμένος. Είναι 35 ετών, επαγγέλεται Web developer και μας γράφει απο Περιστέρι (Αττική). Έχει γράψει 16,817 μηνύματα.
Είμαι κατά της αυτοκτονίας, αλλά υπέρ της ευθανασίας για λόγους υγείας.
Για την αυτοκτονία έχω να πω ότι τη μία μέρα τη σκέφτεσαι, την άλλη μέρα μπορεί να μην τη σκέφτεσαι. Οπότε όταν τη σκέφτεσαι, υπομονή να έρθει η ημέρα που δεν θα τη σκεφτείς. Ειδικά αν μιλάμε για εφήβους κτλ που είναι συναισθηματικά ευαίσθητοι, η συμβουλή μου είναι η υπομονή και σχεδόν όλα τα ψυχολογικά αδιέξοδα της εφηβείας δεν διαρκούν για πάντα.
 

Guest 186240

Επισκέπτης

αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμέν. Δεν έχει γράψει κανένα μήνυμα.
Ένα μικρό σεντόνι για όσους ίσως μπορεί να διαβάζουν το θέμα και να κάνουν τέτοιες σκέψεις και δεν πρέπει να διαβάσουν πίπες τύπου ''κοίτα,τα παιδάκια στην Αφρική πεινάνε/μερικοί έχουν καρκίνο κ.α και εσύ που είσαι εντάξει,λες ότι δεν είσαι καλά?''

Όσοι δεν υποφέρουν από κατάθλιψη ή αλλες ψυχικές ασθένειες που έχουν στο μενού τους σκέψεις αυτοκτονίας δε μπορούν να καταλάβουν.
Η αυτοκτονία πρακτικά είναι λύση.Όταν κάθε μέρα είναι μια μάχη,τότε είναι λογικό κάποιος να σκεφτεί να τερματίσει αυτήν την ύπαρξη που του προκαλεί τόσες αρνητικές σκέψεις και τον κάνει να νοιώθει σαν σκατά. Αν σε αυτόν τον self inflicted πόνο που είναι από μόνος του βαρύς προστεθούν life stuff(δουλειά,οικογένεια-διαπροσωπικές σχέσεις) τότε δημιουργείται μια χιονοστιβάδα που πολλοί άνθρωποι δεν μπορούν να διαχειριστούν και φτάνουν στο σημείο να σταματούν να παλεύουν.
Το ότι είναι λύση δεν σημαίνει ότι είναι η καλύτερη λύση γιατί δεν μπορείς να γυρίσεις πίσω.Δεν εγγυάται κανείς ότι τα πράγματα θα γίνουν καλύτερα.Μπορεί να γίνουν χειρότερα,μπορεί άλλες φορές να είναι καλύτερα και άλλες πάλι χειρότερα αλλά αυτή η ευκαιρία να δεις τι μπορεί να γίνει χάνεται
Είναι πολύ σημαντικό το να αναζητηθεί βοήθεια από κάποιον ειδικό είτε με φαρμακευτική αγωγή είτε με άλλες θεραπείες.Δεν είναι ντροπή και δεν είναι αδυναμία.Όταν είναι σπασμένο το πόδι,κάποιος πάει στον γιατρό σωστά? Όταν είναι όλα σπασμένα? και είναι σημαντικό να γνωρίζουν οι άνθρωποι που τυχόν διαβάζουν πως ακόμα και αν φαίνεται πως δεν νοιάζεται κανείς και κανείς δεν καταλαβαίνει,υπάρχουν άνθρωποι που είναι εκεί,που νοιάζονται,ακούν και το σημαντικότερο καταλαβαίνουν.Που δεν είναι η δουλειά τους να ''καταλαβαίνουν'' γιατί είναι ψυχίατροι αλλά που καταλαβαίνουν γιατί περνούν ή έχουν περάσει παρόμοια πράγματα,έχουν κάνει παρόμοιες σκέψεις και για κάποιο ευλογημένο γαμημένο λόγο συνέχισαν και συνεχίζουν με τον ένα ή τον άλλον τρόπο.
Maybe at the end of the day it's everyone's job to save each other.
 

nPb

Επιφανές μέλος

Ο nPb αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Μαθηματικός και μας γράφει απο Πάτρα (Αχαΐα). Έχει γράψει 19,789 μηνύματα.
Δυστυχώς ότι τα παιδάκια πεινάνε ή ότι κάποιος έχει την επάρατο νόσο δεν είναι πίπες. Είναι μια πραγματικότητα και θα πρέπει ο καθένας μας, όταν δεν μπορεί να σηκώσει το βάρος αυτό της καθημερινότητας, να κάνει μια σύγκριση ότι πάντα σε κάτι εμπόδιο υπάρχει μια αρκετά δυσκολότερη κατάσταση προς το χειρότερο. Νομίζω ότι ζούμε σε μια εικονική πραγματικότητα οι περισσότεροι ότι η ζωή είναι ένας αγώνας. Προσωπικά βλέπω ότι η ζωή είναι από το πρώτο λεπτό μια δύσκολη ανηφόρα απλά η ανθρώπινη προσωπικότητα εστιάζει μόνο στις μερικές καλές στιγμές.
 

Guest 986132

Επισκέπτης

αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμέν. Δεν έχει γράψει κανένα μήνυμα.
Δυστυχώς ότι τα παιδάκια πεινάνε ή ότι κάποιος έχει την επάρατο νόσο δεν είναι πίπες. Είναι μια πραγματικότητα και θα πρέπει ο καθένας μας, όταν δεν μπορεί να σηκώσει το βάρος αυτό της καθημερινότητας, να κάνει μια σύγκριση ότι πάντα σε κάτι εμπόδιο υπάρχει μια αρκετά δυσκολότερη κατάσταση προς το χειρότερο. Νομίζω ότι ζούμε σε μια εικονική πραγματικότητα οι περισσότεροι ότι η ζωή είναι ένας αγώνας. Προσωπικά βλέπω ότι η ζωή είναι από το πρώτο λεπτό μια δύσκολη ανηφόρα απλά η ανθρώπινη προσωπικότητα εστιάζει μόνο στις μερικές καλές στιγμές.

Συμφωνώ αλλά αυτό πιάνει τόπο σε δικά μας χαζά μικροπροβλήματα και έως ενός βαθμού μελαγχολίας. Η αυτοκτονία είναι κάτι πολύ περισσότερο απ' αυτά. Σημαίνει μαύρο, σημαίνει απόγνωση. Δεν υπάρχει θέληση να προσπαθήσεις άλλο, επειδή πολύ απλά δεν υπάρχουν τ' αποθέματα δύναμης μέσα σου. Ακόμα και το πιο απλό φαντάζει δύσκολο και βουνό. Και τα πράγματα είναι πιο δύσκολα ν' ανακάμψει κανείς, όταν δεν υπάρχει υποστηρικτικό περιβάλλον. Δεν είναι τόσο απλό όσο φαίνεται. Μόνο εάν το 'χει περάσει κάποιος ή είχε πρόσωπο στον κύκλο του μπορεί να το καταλάβει.
 

Διομήδης Κουκουβάγιας

Εκκολαπτόμενο μέλος

Ο Διομήδης Κουκουβάγιας αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 37 ετών. Έχει γράψει 257 μηνύματα.
Νομίζω έχω ξαναγράψει σε κάποιο σχετικό θέμα (ευθανασία μάλλον) θα προσθέσω κάτι κι εδώ, χωρίς υπεραναλύσεις των λόγων και καταστάσεων, θα έλεγα πως σκεφτείτε το όσο θέλετε, μη το κάνετε όμως ποτέ, διότι είναι μη αναστρέψιο και αν αλλάξετε γνώμη την έχετε πατήσει για τα καλά :(
 

Eclipse

Πολύ δραστήριο μέλος

Η Έκλειψις αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 1,665 μηνύματα.
Το είχα σκεφτεί πολλές φορες στο παρελθόν, κυρίως στα πλαίσια οικογενειακων προβλημάτων. Ειχα τέτοιες σκεψεις απο τα 10-14. Το ειχα προσπαθήσει κιόλας καποιες φορές αλλα ήμουν αρκετά δειλή στο τελος για να το κανω.
Όπως ειπαν και ορισμένοι πιο πάνω, η λυση στα προβλήματά μας, οποιαδηποτε κι αν είναι αυτα, δεν είναι η αυτοκτονια. Γιατί να τα αποφυγουμε με τετοιον τροπο; Πρεπει να τα αντιμετωπίσουμε. Αυτα τα προβλήματα είναι που μας κανουν δυνατούς σαν ανθρωποι. Δεν είμαστε ουτε οι πρώτοι ουτε οι τελευταίοι σε αυτον τον κόσμο με δυσκολίες. Και στην τελικη, υπαρχουν αλλοι που παντα θα βρισκονται σε χειρότερη κατάσταση απ οτι βρισκόμαστε εμεις. Κάντε λοιπον μια χάρη στον εαυτό σας και πειτε " εχω να ζησω πολλα ομορφα πραγματα". Γιατί θα τα ζησετε. Μπορει οχι σήμερα, ουτε αύριο, ουτε σε ενα χρονο. Αλλα θα τα ζησετε καποια στιγμη. Γιατί, λοιπόν, να τα χασετε;
 

Volkswagen Fan

Επιφανές μέλος

Ο Fotis. αυτή τη στιγμή είναι συνδεδεμένος. Είναι 24 ετών, επαγγέλεται Οικονομολόγος και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 27,253 μηνύματα.
Το είχα σκεφτεί πολλές φορες στο παρελθόν, κυρίως στα πλαίσια οικογενειακων προβλημάτων. Ειχα τέτοιες σκεψεις απο τα 10-14. Το ειχα προσπαθήσει κιόλας καποιες φορές αλλα ήμουν αρκετά δειλή στο τελος για να το κανω.
Όπως ειπαν και ορισμένοι πιο πάνω, η λυση στα προβλήματά μας, οποιαδηποτε κι αν είναι αυτα, δεν είναι η αυτοκτονια. Γιατί να τα αποφυγουμε με τετοιον τροπο; Πρεπει να τα αντιμετωπίσουμε. Αυτα τα προβλήματα είναι που μας κανουν δυνατούς σαν ανθρωποι. Δεν είμαστε ουτε οι πρώτοι ουτε οι τελευταίοι σε αυτον τον κόσμο με δυσκολίες. Και στην τελικη, υπαρχουν αλλοι που παντα θα βρισκονται σε χειρότερη κατάσταση απ οτι βρισκόμαστε εμεις. Κάντε λοιπον μια χάρη στον εαυτό σας και πειτε " εχω να ζησω πολλα ομορφα πραγματα". Γιατί θα τα ζησετε. Μπορει οχι σήμερα, ουτε αύριο, ουτε σε ενα χρονο. Αλλα θα τα ζησετε καποια στιγμη. Γιατί, λοιπόν, να τα χασετε;
Εύχομαι να είσαι πάντα καλά!!!
Και εγώ το είχα σκεφτεί πολλές φορές (δεν το είχα προσπαθήσει Βέβαια ποτέ).
 

Eclipse

Πολύ δραστήριο μέλος

Η Έκλειψις αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 1,665 μηνύματα.

Volkswagen Fan

Επιφανές μέλος

Ο Fotis. αυτή τη στιγμή είναι συνδεδεμένος. Είναι 24 ετών, επαγγέλεται Οικονομολόγος και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 27,253 μηνύματα.

Χρήστες Βρείτε παρόμοια

Top