Τον φασισμό βαθιά κατάλαβέ τον...

exc

Διάσημο μέλος

Ο exc αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 2,812 μηνύματα.
... δε θα πεθάνει μόνος, τσακισέ τον!

Λέω να μαζέψουμε μερικά άρθρα για τον φασισμό/ναζισμό/εθνικισμό και τα σχετικά με αυτό το φάσμα. Άρθρα κυρίως μη ενημερωτικά, αλλά πολιτικής-ιστορικής ανάλυσης, δοκίμια κλπ.
Ας ξεκινήσω...

Η Χρυσή Αυγή και το πολιτικό έγκλημα
ΠΗΓΗ: thepressproject.gr

Στην Ελλάδα οργανώνονται πολιτικές δολοφονίες και εγκλήματα. Πολιτικά υπό την έννοια ότι δεν έχουν προσωπικά, οικονομικά ή ψυχοπαθολογικά κίνητρα- τουλάχιστον κατά βάση- αλλά πολιτικά και δεύτερον επειδή υπακούουν σε ένα πολιτικό σχέδιο εμπέδωσης της στρατηγικής της έντασης και προώθησης σχεδίου εκτροπής.
Οι δολοφονικές επιθέσεις σε αριστερούς, δημοκράτες, καλλιτέχνες, Έλληνες μειονοτικούς και μετανάστες νομιμοποιούνται και προωθούνται καθαρά από το Χρυσή Αυγή, στο πλαίσιο της κεντρικής, διακηρυγμένης γραμμής της. Μιλώντας για “βρωμιάρηδες της αριστεράς”, για “ανθρώπινα σκουπίδια” που πρέπει να εκκαθαριστούν, επιβραβεύοντας επιθέσεις σε πολιτικά στελέχη και πάντα σε άμεση συσχέτιση με χουντικά στεγανά εντός των σωμάτων ασφαλείας, η Χρυσή Αυγή είναι ο πολιτικός αυτουργός πολιτικών εγκλημάτων που κλιμακώνονται έως τις δολοφονίες.
Συχνότατα δε, οι πράξεις αυτές ενεργούνται από μέλη της και οπαδούς της, χωρίς μέχρι σήμερα ο όποιος εισαγγελέας να ενδιαφερθεί για τη διερεύνηση του αν υφίσταται άμεση κεντρική καθοδήγηση για την τέλεση των εν λόγω πολιτικών εγκλημάτων ή αν λειτουργεί μια δομή τύπου Αλ Κάιντα, όπου γύρω από το κομματικό κέντρο λειτουργούν αποκεντρωμένες δομές βίας.
Έχει σημασία να σταθούμε στον πολιτικό χαρακτήρα αυτών των εγκλημάτων, ώστε να κατανοήσουμε το βάθος της εν λόγω στρατηγικής: πρώτον, έχουμε να κάνουμε με εγκλήματα εναντίον όσων η Χρυσή Αυγή θεωρεί πολιτικούς αντιπάλους της ή υπανθρώπους βάσει του ρατσιστικού της ιδεολογήματος. Ο στόχος είναι να τρομοκρατήσει, να συντρίψει και να φιμώσει τις φωνές της αριστεράς και της πραγματικής υπεράσπισης της δημοκρατίας. Εφαρμόζει ένα πολιτικό σχέδιο εξόντωσης των αντιπάλων της στο δρόμο, με όπλο την υλική βία.
Δεύτερον, η Χρυσή Αυγή βρίσκεται στην προμετωπίδα ενός ευρυτέρου σχεδίου των συστημικών δυνάμεων για δημιουργία κλίματος έντασης, αρχικά μέσα από τη θεωρεία των “άκρων” και πλέον μέσα από τη θεωρεία του “εσωτερικού εχθρού” και την ξεκάθαρη στοχοποίηση της αριστεράς. Ο ένας πυλώνας αυτού του σχεδίου είναι οι παρακρατικού τύπου, εμφανιζόμενες ως τρομοκρατικές ενέργειες με στόχο την ενοχοποίηση της αριστεράς και ο άλλος πυλώνας είναι η κλιμάκωση των συγκρούσεων κυρίως στο κέντρο της Αθήνας αλλά ενδεχομένως και αλλού, μέσα από δολοφονικές επιθέσεις ακροδεξιών σε μετανάστες και Έλληνες. Το σχέδιο αυτό κλιμακώνεται έως την περαιτέρω αυταρχικοποίηση από πλευράς της κοινοβουλευτικής δεξιάς ή αν το σχέδιο μακρόχρονης κοινονουλευτικής κυριαρχίας της δεξιάς καταρρεύσει λόγω της κρίσης, μέχρι του σημείου πιο ανοιχτής εκτροπής και δημιουργίας ενός κυρίαρχου ακροδεξιού συνασπισμού.
Δεν είναι λοιπόν καθόλου παράλογο που τα καθεστωτικά ΜΜΕ δεν απαιτούν από τη Χρυσή Αυγή να καταδικάσει εγκληματικές ενέργειες που η ίδια προωθεί, οργανώνει και μέλη ή οπαδοί της εκτελούν. Ούτε που αντίστοιχη σιωπή τηρεί και ο λαλίστατος κυβερνητικός εκπρόσωπος. Τα πολιτικά εγκλήματα της Χρυσής Αυγής είτε στρέφονται κατά μεταναστών, όπως είδαμε πρόσφατα, είτε κατά Ελλήνων προωθούν ένα απολύτως συστημικό σχέδιο. Εξ ου και οι εγκληματίες της Χρυσής Αυγής θα απολαμβάνουν ασυλίας.
Από την άλλη, η αριστερά και οι δημοκρατικές δυνάμεις πρέπει να κατανοήσουν ότι ένα τέτοιο σχέδιο πρέπει να αντιμετωπιστεί με συνειδητοποίηση του κινδύνου, οργάνωση στους μαζικούς χώρους, με κίνημα υπεράσπισης της δημοκρατίας από λαό και με εκπόνηση μιας εναλλακτικής στρατηγικής εξόδου από την κρίση. Δεν πρόκειται για μια συμμορία από φασίστες απλά. Αλλά για μια οργάνωση πολιτικών εγκληματιών που δρουν στο πλαίσιο ενός ευρύτερου σχεδίου. Και γι' αυτό είναι οι χρυσαυγίτες τόσο επικίνδυνοι για όσους είμαστε πολίτες αυτής της χώρας.

Θέμης Τζήμας​

***

Αρχέγονος φασισμός
ΠΗΓΗ: avgi.gr
Τoυ ΔΗΜΗΤΡΗ ΧΑΣΑΠΗ*​

Ο Ουμπέρτο Έκο σε ένα άρθρο του, δημοσιευμένο πριν αρκετά χρόνια, σκιαγράφησε τα τυπικά χαρακτηριστικά ενός συγκεκριμένου τρόπου σκέψης, τον οποίο ο ίδιος αποκάλεσε αρχέγονο φασισμό ή πρωτο-φασισμό. Χωρίς να αναζητήσει μια ενοποιητική αρχή ή ένα συνεκτικό σύστημα ιδεών, ο Έκο διατύπωσε μια σειρά αξιωμάτων τα οποία αποτελούν κοινό τόπο των ιστορικών ιδεολογιών του φασισμού και τα οποία, δυστυχώς με ολοένα και μεγαλύτερη συχνότητα, συναντώνται στον δημόσιο λόγο, στις κυβερνητικές αποφάσεις, στις θέσεις στελεχών της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ, αλλά και του ΚΚΕ και κατεξοχήν στο πολιτικό πρόγραμμα του ΛΑΟΣ.

Κατά τον Έκο, λοιπόν, τα χαρακτηριστικά του αρχέγονου φασισμού είναι η λατρεία της παράδοσης και η αναζήτηση των αιώνιων αληθειών στο παρελθόν. Ο σύγχρονος πολιτισμός απορρίπτεται και μαζί του απορρίπτεται ο ορθολογισμός ως θεμελιώδης αξία του, ενώ καταγγέλλεται ως «παρακμιακός» ο σύγχρονος τρόπος ζωής. Ο πρωτόγονος φασισμός είναι, επομένως, απολύτως ανορθολογικός. Ο φασιστικός ανορθολογισμός προβάλλει την αντίληψη «η δράση για τη δράση» και χωρίς προβληματισμό, ενώ η οποιαδήποτε διαφωνία, ακόμα και σε επίπεδο διαλόγου, ισοδυναμεί με προδοσία. Ο φασισμός, αρνούμενος την κοινωνική πολυμορφία, καλλιεργεί και μετά εκμεταλλεύεται τον φόβο των ανθρώπων για το διαφορετικό, οπότε ο φασισμός ενέχει τον ρατσισμό.

Ο φασισμός εκμεταλλεύεται την ατομική και κοινωνική απογοήτευση. Όλα τα φασιστικά κινήματα του παρελθόντος αξιοποίησαν την εξαθλίωση και την πολιτική απογοήτευση που προκάλεσαν, ιδίως στα μεσαία κοινωνικά στρώματα, οι οικονομικές κρίσεις. Σε ανθρώπους που νιώθουν πως δεν έχουν ξεκάθαρη κοινωνική ταυτότητα, προβάλλεται ως μοναδικό τους προνόμιο η κοινή πατρίδα. Αυτή είναι και η απαρχή του εθνικισμού. Για να επιβιώνει όμως, ο εθνικισμός έχει ανάγκη από εχθρούς, γι' αυτό και στον πυρήνα κάθε φασιστικής ιδεολογίας βρίσκεται μια εμμονή στις συνωμοσίες, εγχώριες και διεθνείς. Η αίσθηση της ταπείνωσης από τον πλούτο και τη δύναμη των εχθρών είναι αναγκαίο στοιχείο της φασιστικής σκέψης και παράλληλα η πίστη της νίκης σε μια τελική μάχη, στην οποία θα αντιπαρατεθεί η έκφυλη παρακμή των εχθρών με την εμπνευσμένη από τα ιδανικά των προγόνων λεβεντιά «μας».

Για τη φασιστική σκέψη, η ζωή είναι ένας συνεχής αγώνας, οπότε βρισκόμαστε συνεχώς σε κάποιο είδος πολέμου. Οπότε, οι διαλλακτικοί και οι ειρηνιστές είναι εξ ορισμού προδότες. Βασικό χαρακτηριστικό κάθε αντιδραστικής ιδεολογίας είναι ένας λαϊκίστικος ελιτισμός. Οι πολίτες του έθνους πρέπει να νιώθουν άνθρωποι ανώτεροι των άλλων, μέλη μιας ιδιαίτερης φυλής. Ταυτόχρονα, όμως, μέλη ενός λαού που έχει ανάγκη ενός ισχυρού ηγέτη. Έτσι, δημιουργείται και η ιδεολογία του ηρωισμού. Τα παιδιά πρέπει να μεγαλώνουν με πρότυπα τους ήρωες πολεμιστές του «ένδοξου παρελθόντος». Αλλά επειδή ο πόλεμος και ο ηρωισμός είναι δύσκολα πράγματα, ο φασίστας μεταφέρει τον πόθο του για δράση στη σεξουαλική του συμπεριφορά.

Υποβαθμίζει τις γυναίκες και καταδικάζει κάθε διαφορετικότητα στη σεξουαλική συμπεριφορά. Ο λαϊκισμός του φασισμού είναι ιδιότυπος και αντιμετωπίζει τον λαό ως μονολιθική οντότητα με κοινή βούληση. Αλλά επειδή κανένα μεγάλο σύνολο ανθρώπων δεν μπορεί να έχει κοινή βούληση, ο ηγέτης εκφράζει αυτή τη φανταστική κοινή βούληση, η οποία οδηγεί και στη διαρκή καταγγελία των «διεφθαρμένων» πολιτικών. Τέλος, ο φασισμός μιλάει μια οργουελική «νέα ομιλία», μια γλώσσα με στοιχειώδες λεξιλόγιο και απλοϊκή σύνταξη, η οποία δεν επιτρέπει σύνθετα νοήματα και κριτική σκέψη.

Ο Έκο, υποστηρίζει ότι είναι λάθος να υποτιμούμε αυτή την αρχέγονη φασιστική σκέψη, ανακαλώντας από την ιστορική μας μνήμη μόνο τις στερεοτυπικές εικόνες της φασιστικής βαρβαρότητας, γιατί έτσι χάνουμε από το οπτικό μας πεδίο τις βασισμένες στη σκέψη αυτή πολιτικές δράσεις, οι οποίες οικοδόμησαν όλα τα αυταρχικά καθεστώτα. Ίσως είμαστε μάρτυρες μιας τέτοιας ιστορικής διαδικασίας, οπότε η κατάσταση είναι μάλλον δύσκολη.

*Ο Δ. Χασάπης διδάσκει στο Πανεπιστήμιο Αθηνών


***​

Ο φασισμός, γέννημα - θρέμμα του ιμπεριαλισμού
ΠΗΓΗ: rizospastis.gr

Τα αίτια του Β Παγκοσμίου Πολέμου βρίσκονται στην ίδια τη φύση του ιμπεριαλισμού, στις ασίγαστες αντιθέσεις του, αλλά και στην κύρια επιδίωξή του, να βγάλει από τη μέση τη Σοβιετική Ενωση, να συντρίψει το εργατικό και κομμουνιστικό κίνημα και να στεριώσει το σύστημά του.
Υποκινητές και πρωταίτιοι του πολέμου ήταν τα φασιστικά κράτη της Γερμανίας, της Ιταλίας και της Ιαπωνίας, αυτά που ενθαρρύνθηκαν με κάθε τρόπο, υποστηρίχτηκαν, κρυφά ή φανερά από Αγγλία, Γαλλία και ΗΠΑ και αναδείχτηκαν σε δύναμη κρούσης της παγκόσμιας ιμπεριαλιστικής αντίδρασης. Σκοπός τους ήταν να επιβάλουν, με κάθε τρόπο, την παγκόσμια κυριαρχία τους, να εγκαθιδρύσουν, όπως έλεγαν και τότε, τη "νέα τάξη πραγμάτων".
Χαρακτηριστικό είναι πως, ενώ τα φασιστικά κράτη έκαναν πυρετώδεις πολεμικές προετοιμασίες και κατάστρωναν τα σχέδια άμεσης έναρξης του πολέμου, οι κυβερνήσεις των μεγάλων δυνάμεων της Δύσης, της Γαλλίας, της Αγγλίας και των ΗΠΑ, αντί να συνεργαστούν με την ΕΣΣΔ στην πάλη για την αποτροπή του πολέμου, ακολούθησαν την πολιτική κατευνασμού του Χίτλερ και του Μουσολίνι.Υπολόγιζαν έτσι να κατευθύνουν τη φασιστική επίθεση ενάντια στη Σοβιετική Ενωση και έτσι όχι μόνο να ξεμπλέξουν με το πρώτο στον κόσμο σοσιαλιστικό κράτος, αλλά και να αδυνατίσουν τα φασιστικά κράτη, για να μπορέσουν αυτές να επιβάλουν την παγκόσμια κυριαρχία τους.
Τα διδάγματα από το νικηφόρο τέλος του Β Παγκοσμίου Πολέμου παραμένουν πάντα επίκαιρα και απαραίτητα. Κι ένα από αυτά είναι ότι ο φασισμός, γέννημα - θρέμμα του ιμπεριαλιστικού συστήματος, αποτελεί κίνδυνο για την ανθρωπότητα.Αξίζει να σημειωθεί ότι ο φασισμός, σύμφωνα με τον ορισμό που δόθηκε από την Κομμουνιστική Διεθνή στο 7ο Συνέδριό της (25/7 - 20/8 1935), και που ανταποκρίνεται στην αλήθεια και την πραγματικότητα, είναι πολιτικό ρεύμα που εκφράζει τα συμφέροντα των πιο αντιδραστικών και επιθετικών δυνάμεων της ιμπεριαλιστικής αστικής τάξης.
Οι αιτίες που προκάλεσαν την εμφάνιση του φασισμού ήταν η όξυνση της κρίσης στους κόλπους του κεφαλαιοκρατικού συστήματος μετά την Οχτωβριανή Σοσιαλιστική Επανάσταση στη Ρωσία και η απότομη άνοδος του επαναστατικού κινήματος σε Γερμανία, Ιταλία, Γαλλία, Ουγγαρία και πολλές άλλες χώρες.Οι πιο αντιδραστικές δυνάμεις του μονοπωλιακού κεφαλαίου θέλησαν μ' αυτόν τον τρόπο να καταπνίξουν το επαναστατικό κίνημα, ν' αντιμετωπίσουν την κρίση και να κατοχυρώσουν και διευρύνουν τα συμφέροντά τους, τα υπέρογκα άνομα κέρδη τους και την εξουσία.
Οι μέθοδοι που χρησιμοποίησαν και που χαρακτηρίζουν το φασισμό είναι η απεριόριστη βία και τρομοκρατία, ο λυσσαλέος αντικομμουνισμός, ο σοβινισμός, ο αντισημιτισμός και ο ρατσισμός. Για να εξαπατήσουν τις λαϊκές μάζες, οι κήρυκες του φασισμού καταφεύγουν στην εθνικιστική και κοινωνική δημαγωγία. Πρόκειται για ένα ουσιαστικό γνώρισμα της φασιστικής ιδεολογίας και για ένα ισχυρό μέσο, που συμβάλλει στη δημιουργία κοινωνικής βάσης του φασισμού. Η δύναμη της δημαγωγίας αυτής, όπως τονίστηκε στο 7ο Συνέδριο της Κομμουνιστικής Διεθνούς, βρίσκεται όχι μόνο στο ότι απευθύνεται στα πιο σκοτεινά ένστικτα του ανθρώπου - εξάπτει το αίσθημα της αγριότητας, την τάση για βία, για δολοφονίες, καλλιεργεί τις φυλετικές διακρίσεις, το σοβινισμό κλπ. - αλλά και στο ότι απευθύνεται και σε καλά αισθήματα των μαζών: σπεκουλάρει το μίσος τους για το κεφαλαιοκρατικό σύστημα, στην αγανάκτηση για την εθνική καταπίεση, στον πόθο για εκσυγχρονισμό του πολιτικού μηχανισμού, στη δυσαρέσκεια για τη μη ικανοποίηση των αναγκών και τη λύση των προβλημάτων τους. Δεν είναι τυχαίο ότι στα δίχτυα του χιτλερισμού τυλίχτηκαν οι άνεργοι και εξαθλιωμένοι εργάτες της Γερμανίας. Ωστόσο, τη μαζική βάση του φασισμού αποτελούσαν τα μεσαία στρώματα, που από τη φύση τους είναι πιο ευάλωτα στην ξέφρενη κοινωνική και εθνική δημαγωγία.
Κύρια χαρακτηριστικά της εξωτερικής πολιτικής των φασιστικών κυβερνήσεων ήταν η επιθετικότητα και οι ιμπεριαλιστικές κατακτήσεις και αρπαγές, οι φυλετικές διακρίσεις, το μίσος και η περιφρόνηση στους άλλους λαούς και πρώτα απ' όλα στο σοβιετικό λαό.
Η συντριβή της χιτλερικής Γερμανίας και των συμμάχων της από την αντιχιτλερική συμμαχία, με την αποφασιστική συμμετοχή της ΕΣΣΔ, αποτέλεσε βαρύτατο πλήγμα για το φασισμό. Ωστόσο, χάρη στην αντισοβιετική πολιτική που υιοθέτησαν αμέσως μετά τη λήξη του πολέμου οι κύριες κεφαλαιοκρατικές χώρες και στον Ψυχρό Πόλεμο που κήρυξαν, διατηρήθηκαν για πολλά ακόμα χρόνια φασιστικά καθεστώτα σε μερικές χώρες (π.χ. Πορτογαλία, Ισπανία) και επιβλήθηκαν και σε άλλες, όπως στη Χιλή και την Ελλάδα.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Επεξεργάστηκε από συντονιστή:

exc

Διάσημο μέλος

Ο exc αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 2,812 μηνύματα.
Ποιος Χρηματοδοτούσε τον Χίτλερ-Ξένες μεγάλες τράπεζες χρηματοδότες των ναζί
ΠΗΓΗ: https://oikonomiallomati.blogspot.gr/2012/04/blog-post.html


Τόνοι χαρτιού έχουν γραφτεί για το πώς και γιατί της ανόδου του Χίτλερ στην Γερμανία του Μεσοπολέμου, που έφερε τους ναζί στην εξουσία προκαλώντας την μεγαλύτερη ανθρώπινη φρίκη του 20ο αιώνα.
Πέρα όμως από τα πολιτικά, κοινωνικά και άλλα αίτια, ο Χίτλερ και οι ναζί δεν θα αποκτούσαν ίσως τόσο μεγάλη στρατιωτική δύναμη αν κάποιος δεν τους χρηματοδοτούσε. Και δεν ήταν μόνο οι Γερμανοί τραπεζίτες και βιομήχανοι.
Μέρες που είναι με την άνοδο της Χρυσής Αυγής και το αυγό του φιδιού να εκκολάπτεται επικίνδυνα σε μία Ευρώπη που ζει καταστάσεις ανάλογες με αυτές της Μεγάλης Κρίσης του ’30, βρήκαμε ενδιαφέροντα στοιχεία για το ρόλο ξένων τραπεζών στη χρηματοδότηση του Χίτλερ.
Στην κορυφή μάλιστα φιγουράρει η και σήμερα «τράπεζα των τραπεζών», η ελβετική Τράπεζα Διεθνών Διακανονισμών, η οποία δημιουργήθηκε το 1930 από τον τότε διοικητή της τράπεζας της Αγγλίας Montagu Norman και τον Γερμανό ομολόγο του Hjalmar Schacht που έγινε αργότερα υπουργός Οικονομικών του Χίτλερ. Αρχικός στόχος της τράπεζας ήταν να διευκολύνει την καταβολή των πολεμικών αποζημιώσεων που είχαν επιβληθεί στην Γερμανία με τη Συνθήκη των Βερσαλλιών μετά το τέλος του A’ Παγκοσμίου Πολέμου.


O Γερμανός υπουργός Οικονομικών επί Χίτλερ Σαχτ(αριστερά) και ο Βρετανός αρχιτραπεζίτης Νόρμαν

Η τράπεζα όπως όμως θα δούμε παρακάτω έπαιξε σημαντικό ρόλο στη χρηματοδότησης του Χίτλερ, μεσολαβώντας για την διαρπαγή του χρυσού που υπήρχε στα θησαυροφυλάκια των χωρών που προσαρτούσε η ναζιστική Γερμανία στο Ράιχ. Μεταξύ άλλωστε 1933 και 1945 στο διοικητικό συμβούλιο της ελβετικής τράπεζας υπηρέτησαν αρκετοί ναζί, όπως ο Walter Funk και ο Emil Puhl. Και οι δύο καταδικάστηκαν στη δίκη της Νυρεμβέργης μετά τον Πόλεμο. Στο συμβούλιο της BIS υπηρέτησαν ακόμη ο Herman Schmitz διευθυντής της βιομηχανίας IG Farben, της εταιρίας που παρασκεύαζε το αέριο για την εξόντωση των εκατομμυρίων Εβραίων στα στρατόπεδα συγκέντρωσης και ο βαρόνος φον Schroeder, ιδιοκτήτης της τράπεζας J.H.Stein Bank, που διατηρούσε λογαριασμούς με τις καταθέσεις της Γκεστάπο.
Σύμφωνα με πρόσφατο δημοσίευμα της ισραηλινής οικονομικής εφημερίδας «Καλκαλίστ» το οποίο συνοψίζει γνωστά ευρήματα για το ρόλο του διεθνούς τραπεζικού κεφαλαίου στην χρηματοδότηση και ενίσχυση του Χίτλερ, η Τράπεζα Διεθνών Διακανονισμών διοχέτευσε από το 1933 που ανέβηκε ο Χίτλερ στην εξουσία μέχρι την έναρξη του Παγκοσμίου Πολέμου, 294 εκατ. ελβετικά φράγκα από την Βρετανία και τις ΗΠΑ στη γερμανική οικονομία, της οποίας βασικός στόχος ήταν ως γνωστόν ο εξοπλισμός της Γερμανίας και η προετοιμασία της για τη συμμετοχή της στον πόλεμο.
Αμέσως μετά την προσάρτηση της Αυστρίας το 1936 ο Χίτλερ ζήτησε από την BIS να μεταφέρει τον χρυσό της τράπεζας της Αυστρίας στα θησαυροφυλάκια της Ράιχσμπανκ, της κεντρικής τράπεζας του Ράιχ. Η BIS με την ανοχή των υπολοίπων Ευρωπαίων ηγετών μετέφερε όντως 22 τόνους σε ράβδους χρυσού. Όπως άλλωστε επισημάναμε και παραπάνω στο διοικητικό συμβούλιο της BIS κυριαρχούσαν ήδη άνθρωποι των ναζί.
Ακολούθησε η εισβολή στην Τσεχοσλοβακία, με τον Χίτλερ να απαιτεί και εκεί τη συνδρομή της BIS για να μεταφέρει τον χρυσό της χώρας. Μόνο που αυτή τη φορά υπήρξε πρόβλημα. Ο χρυσός της Τσεχοσλοβακίας είχε μεταφερθεί με μυστικότητα σε ασφαλέστερο μέρος στα θησαυροφυλάκια της τράπεζας της Αγγλίας. Ο Χίτλερ απαίτησε από την BIS να μεσολαβήσει για τη μεταφορά του τσεχοσλοβακικού χρυσού από την Τράπεζα της Αγγλίας, κάτι που τελικά όντως έκανε ο διοικητής της Montagu Norman, μεταφέροντας αμέσως χρυσό αξίας 6 εκατ. λιρών στη Ράιχσμπανκ. Ακολούθησαν η Ολλανδία και το Βέλγιο, τον χρυσό τον οποίο κατ’έντολή του Χίτλερ μετέφερε η BIS στα θησαυροφυλάκια της Ράϊχσμπανκ.
Η Τράπεζα Διεθνών Διακανονισμών συνέχισε να συνεργάζεται με τους ναζί καθ'όλη τη διάρκεια του πολέμου, μεταφέροντας όχι μόνο τα μερίδια από τις επενδύσεις που είχε κάνει η Γερμανία μέσω της τράπεζας, αλλά και τα μερίδια που είχαν αποκτήσει μέσω επενδύσεων με τη μεσολάβηση της BIS και οι χώρες που είχαν καταληφθεί από τους ναζί.
Ακόμη πιο σοκαριστική ήταν η αποκάλυψη που έγινε μέσω αμερικανικών εγγράφων προς το τέλος του πολέμου, σύμφωνα με τα οποία η BIS μετέτρεπε σε ελβετικά φράγκα παίρνοντας και προμήθεια για αυτό, το χρυσό που είχαν αφαιρέσει οι ναζί ακόμη και από τα θύματα τους(δόντια, γυαλιά, ρολόγια). Τα ελβετικά αυτά φράγκα κατατίθονταν κατευθείαν στους τραπεζικούς λογαριασμούς των ΕΣ-ΕΣ.
Το 1944 άρχισε η διερεύνηση των δραστηριοτήτων της BIS, στα πλαίσια των συμμαχικών ερευνών για τη χρηματοδότηση του Χίτλερ. Η Νορβηγία ζήτησε μάλιστα από τους νεοσυσταθέντες διεθνείς οικονομικούς οργανισμούς να προχωρήσουν στη διάλυση της ελβετικής τράπεζας, αίτημα το οποίο είχε τη στήριξη του Αμερικανού υπουργού Χένρι Μόργκενταου, αλλά το οποίο συνάντησε την αντίρρηση του διάσημου Βρετανού οικονομολόγου Τζον Μέυναρτ Κέυνς. Ο Κέυνς υποστήριζε ότι η τράπεζα δεν πρέπει να κλείσει διότι οι σύμμαχοι θα χρειαστούν τις υπηρεσίες της μετά τον πόλεμο.
Ο Αμερικανός υπουργός αποφάσισε να μεταθέσει τη συζήτηση για την τύχη της τράπεζας για μετά το τέλος του πολέμου. Εν τω μεταξύ ο πρόεδρος Φράνκλιν Ρούσβελτ απεβίωσε το 1945. Ο νέος πρόεδρος Χάρι Τρούμαν «πάγωσε» τις συνομιλίες που διεξάγονταν με τη Βρετανία και το ενδεχόμενο διάλυσης της ανεστάλη οριστικά το 1948.
Η BIS δεν ήταν η μόνη ξένη τράπεζα που βοήθησε οικονομικά τους ναζί. Μία από τις τράπεζες χρηματοδότες του ναζιστικού καθεστώτος ήταν και η αμερικανική UBC της οποίας μάλιστα πρόεδρος ήταν ο Πρέσκοτ Μπους, παππούς του τέως Αμερικανού προέδρου Τζορτζ Μπους. Η τράπεζα η οποία είχε άριστες σχέσεις με το χιτλερικό καθεστώς την δεκαετία του ’30, συνεισέφερε στην πολεμική προσπάθεια της Γερμανίας στέλνοντας τόνους χρυσού, βενζίνης και χάλυβα. O Πρέσκοτ Μπους είχε επίσης σχέσεις με την εταιρία σιδήρου CSSC η οποία στη διάρκεια του πολέμου απασχολούσε εργάτες από τα στρατόπεδα συγκέντρωσης.
Το 1944 αποκαλύφθηκε η στενή σχέση που είχε η αμερικανική τράπεζα Chase, μία από τις μεγαλύτερες τράπεζες της εποχής, με τον Χίτλερ. Η Chase λειτουργεί μέχρι σήμερα ως JP Morgan Chase. Το κατάστημα της Chase στο Παρίσι υπηρέτησε με πάθος του ναζί. Το 1941 που άρχισαν να εφαρμόζονται τα μέτρα κατά των Εβραίων και στην κατεχόμενη Γαλλία, η Chase ήταν από τις πρώτες επιχειρήσεις που προχώρησαν στην απόλυση των Εβραίων υπαλλήλων της. Έκλεισαν επίσης αμέσως τους λογαριασμούς που είχαν Εβραίοι πελάτες, στερώντας με τον τρόπο αυτό από τους Εβραίους του Παρισιού τη δυνατότητα να αποσύρουν τα λεφτά τους.
Το κατάστημα της βρετανικής Barclays στο Παρίσι απευθύνθηκε επίσης στις αρχές κατοχής με το ερώτημα αν θα πρέπει να προχωρήσει στην απόλυση των Εβραίων υπαλλήλων της και να κλείσει τους λογαριασμούς Εβραίων πελατών. Στόχος της τράπεζας ήταν να δείξει διάθεση συνεργασίας με τις δυνάμεις κατοχής. Οι αρχές κατοχής απάντησαν: «Δεν μας ενδιαφέρει εφαρμόστε τον κανονισμό».


***

Χρηματοδότες του Χίτλερ
ΠΗΓΗ: https://www.knossopolis.com/2010-09-08-21-43-18/148-2010-09-14-00-34-46.html
(πηγαίνετε καλύτερα στο link, γιατί πολλοί υπερσύνδεσμοι «καταστράφηκαν» κατά το copy-paste)​

Ας δούμε τα παρακάτω στοιχεία για τον 2ο Παγκόσμιο πόλεμο:


Η κύρια πηγή χρηματοδότησης του Χίτλερ ήταν η εταιρεία I.G. Farben (Interessen - Gemeinschaft Farbenindustrie Aktiengesellschaft) η οποία ήταν βιομηχανία χημικών (φαρμάκων και εκρηκτικών υλών). Η εταιρεία αυτή ήταν κοινοπραξία.

Την Κοινοπραξία συνέστησαν οι εξής εταιρείες:
  • AGFA (Aktien-Gesellschaft für Anilin-Fabrikation), με έδρα το Βερολίνο.
  • Cassella (Leopold Cassella & Co.) με έδρα τη Φρανκφούρτη.
  • BASF (Badische Anilin und Soda Fabrik), με έδρα το Λούντβιχσχάφεν.
  • Bayer, με έδρα το Λεβερκούζεν (η γνωστή φαρμακοβιομηχανία).
  • Farbwerke Hoechst (σήμερα γνωστή ως Sanofi-Aventis, μετά την κατάργηση του εμπορικού ονόματος Hoechst ), με έδρα τη Φρανκφούρτη-Χέξτ (Frankfurt-Höchst)
  • Chemische Werke Hüls, με έδρα το Μαρλ (Marl) (Προσχώρησε το 1938, μετά την ίδρυσή της).
  • Chemische Fabrik Kalle, με έδρα το Βισμπάντεν-Μπίμπριχ (Wiesbaden-Biebrich).

Ως έδρα της Κοινοπραξίας επελέγη η Φρανκφούρτη. Το κεντρικό κτίριο παραδόθηκε προς χρήση το 1931.

Η οικονομική δύναμη, αλλά και η τεχνογνωσία της Κοινοπραξίας ήταν τέτοια, που συνέπηξε ένα πραγματικό λαβύρινθο από καρτέλ με επίσης πολύ ισχυρές εταιρείες, όπως η Kuhlmann (Γαλλία), Imperial Chemical Industries(γνωστότερης σαν ICI) της Βρετανίας, των Standard Oil (NJ), DuPont και Dow Chemical των ΗΠΑ κ.ά

προσέξτε τα παρακάτω στοιχεία:
  • Οι σύμμαχοι Γάλλοι, Βρετανοί και Αμερικάνοι και εχθροί της Γερμανίας χρηματοδοτούν τον Χίτλερ...(!)
  • Αξιοσημείωτο φυσικά το γεγονός ότι η Standard Oil (NJ) ανήκει στον γνωστό Εβραίο τραπεζίτη Rockefeler, και έχει έδρα ΗΠΑ...(!)
  • Ο Χίτλερ φτιάχνει την I.G. Farben και ταυτόχρονα απασχολούσε στην εταιρεία αυτή αρκετούς Εβραίους στο προσωπικό της και μάλιστα στα υψηλά κλιμάκια...(!)
  • Τα Γερμανικά αεροπλάνα δεν μπορούσαν να πετάξουν αν δεν τους προμήθευε ο Rockefeler μέσω της Standard Oil ένα ειδικό πρόσθετο στο καύσιμο...(!)
  • Ο μεγάλος βομβαρδισμός του Λονδίνου δεν θα είχε επιτευχθεί αν η Standard Oil δεν πουλούσε αυτό το πρόσθετο έναντι 20 εκατ. δολλαρίων (με δολλάρια του τότε)...(!)

η καλή ερώτηση είναι η εξής: είναι δυνατόν οι σύμμαχοι να χρηματοδοτούν τον εχθρό;
απάντηση: είναι! αρκεί να ξεκαθαρίσουμε στο μυαλό μας, ότι οι χρηματοδότες μπορεί να έχουν έδρα ΗΠΑ, Αγγλία ή Γαλλία αλλά δεν είναι ούτε Αμερικάνοι, ούτε Άγγλοι, ούτε Γάλλοι...τι μπορεί να είναι; ψάξτε να βρείτε τους ιδιοκτήτες των εταιρειών αυτών, οι οποίοι τυχαία είναι και τραπεζίτες.

Το επόμενο βήμα είναι να κάνουμε αυτό που έκανε και ο Σωκράτης, να ψάξουμε να βρούμε το κοινό στοιχείο που ενώνει όλα αυτά...δηλαδή τι κοινό έχουν οι τραπεζίτες, και όλοι αυτοί με τον Χίτλερ...

γιατί το κάνουν; διότι μέσω των δανείων ελέγχουν πλήρως τα πάντα και όλους...

ΑΞΙΟΣΗΜΕΙΩΤΟ είναι και το γεγονός ότι η union banking corp. - N(J)ew York City, ξέπλυναν χρήματα των Ναζί. Καταδικάστηκαν αργότερα.

Μαντέψτε ποιος ήταν ο πρωτεργάτης της ένωσης τραπεζών; ο παππούς Μπους ( αυτήν την ομορφάδα την κληρονόμησε και ο εγγονός)


***

Χρηματοδότης του Χίτλερ
ΠΗΓΗ: https://www.rizospastis.gr/wwwengine/story.do?id=2510984

Το γεγονός, πως αμερικανικές και βρετανικές μεγάλες επιχειρήσεις είχαν οικονομικές και εμπορικές σχέσεις, στη δεκαετία του 1930, ακόμη και στη διάρκεια του Β' Παγκόσμιου Πολέμου, με γερμανικές εταιρίες, είναι μια αδιαμφισβήτητη ιστορική αλήθεια. Οπως και το γεγονός, πως, αρκετές από τις προαναφερόμενες επιχειρήσεις, συνέβαλαν -περισσότερο ή λιγότερο άμεσα- στη χρηματοδότηση του γερμανικού εθνικοσοσιαλιστικού κόμματος και στην άνοδο του Χίτλερ στην εξουσία.
Ολ' αυτά ήταν γνωστά μέχρι σήμερα. Τώρα, έγινε γνωστό, πως ορισμένες απ' αυτές τις επιχειρήσεις ανήκαν στον Πρέσκοτ Μπους, παππού του σημερινού προέδρου των ΗΠΑ, άλλοτε γερουσιαστή της πολιτείας του Κονέκτικατ και ιδρυτή της πολιτικής δυναστείας. Η αποκάλυψη έγινε από τη βρετανική εφημερίδα «Γκάρντιαν» και στηρίζεται σε απόρρητα αρχεία της Εθνικής Υπηρεσίας Αρχειοθέτησης των ΗΠΑ. Ο Πρέσκοτ Μπους είχε στενούς δεσμούς με τον μεγαλύτερο χρηματοδότη του Εθνικοσοσιαλιστικού Κόμματος, Φριτς Τίσεν, και συνέβαλε στην άνοδο του Χίτλερ στην εξουσία και την ενίσχυση του καθεστώτος των ναζί κατά τη διάρκεια του Β' Παγκόσμιου Πολέμου, τουλάχιστον μέχρι το 1942, οπότε και κατασχέθηκαν οι μετοχές του, με βάση νομοθεσία που καταδίκαζε τη συνεργασία με τον εχθρό.
Και δεν είναι μόνον αυτά. Ο Πρ. Μπους είχε επιχειρηματικές σχέσεις με την εταιρία «Consolidated Sielesian Steel», η οποία είχε έδρα την Πολωνία και χρησιμοποιούσε ως εργάτες τους αιχμαλώτους στα στρατόπεδα συγκέντρωσης των ναζί.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Mittenwald

Πολύ δραστήριο μέλος

Ο Mittenwald αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 58 ετών, επαγγέλεται Καθηγητής/τρια και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 812 μηνύματα.
Κι ας μην ξεχνάμε κι ότι το τελευταιο φορτίο του Στάλιν με πετρέλαιο, σιτάρι,χρώμιο και νικέλιο,
έφτασε στο Βερολίνο 21 Ιούνη του '41.
Όταν ο συνάδελφος του Στάλιν είχε ήδη μπει στη Γαλλία κι είχαν καταλάβει (και οι 2) την Πολωνία.
Οι εμπορικές (και λοιπές) σχέσεις ΕΣΣΔ-Γερμανίας χρονολογούνται ήδη από το 1924,
μετά το καταλάγιασμα των εντάσεων από την ιστορία του Spartakusbund el.wikipedia.org/wiki/Ένωση_Σπάρτακος
και οφείλονται στο ότι τότε και οι δύο χώρες ήταν παρίες του διεθνούς συστήματος.
Οι Γερμανοί βρήκαν στην ΕΣΣΔ μια χώρα όπου θα μπορούν να συνεργαστούν σε στρατιωτικά ζητήματα
και οι Σοβιετικοί στη Γερμανία έναν καλό εμπορικό εταίρο.
H συνεργασία τους συνεχίστηκε απρόσκοπτα έως την άνοδο των ναζί, όταν και άρχισε να αραιώνει,
αλλά αναθερμάνθηκε μετά το σύμφωνο Ρίμπεντροπ-Μόλοτοφ. https://el.wikipedia.org/wiki/Γερμανοσοβιετικό_Σύμφωνο_μη_Επίθεσης
Και ναι, Σοβιετικοί και Χιτλερικοί είχαν συνάψει συμφωνίες (εμπορικές και στρατιωτικές) ενώ ο πόλεμος μαινόταν στην Ευρώπη.

Να τον χτυπάτε το φασισμό, καλόπαιδα. Αλλά να μην δικαιολογείτε διαρκώς τον κόκκινο.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

exc

Διάσημο μέλος

Ο exc αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 2,812 μηνύματα.
ΤΟ ΦΑΣΙΣΜΟ ΤΟΝ ΝΙΚΗΣΕ Ο ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΣΤΡΑΤΟΣ! ΑΝΙΚΗΤΟΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ Ο ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΜΟΣ!
ΠΗΓΗ: https://safeaak.blogspot.gr/2013/02/blog-post_21.html

Την 70η επέτειο από τη μάχη του Στάλινγκραντ, την πιο αιματηρή μάχη του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου η Ρωσία στο πλαίσιο των εορτασμών την μεγάλη Σοβιετική Αντεπίθεση που ανάγκασε σε υποχώρηση τα ναζιστικά στρατεύματα και κατέληξε με την εισβολή των Σοβιετικών στο Βερολίνο και την τελική πτώση του ναζισμού.

Η επέτειος της νίκης της Σοβιετικής Ένωσης στη μεγαλύτερη μάχη του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου γιορτάζεται το Σάββατο, 2 Φεβρουαρίου, σε όλη τη Ρωσία, ενώ στο Βολγκογκράντ, πρώην Στάλινγκραντ, θα πραγματοποιηθεί και μια στρατιωτική παρέλαση. Η πόλη για μία ημέρα, προς τιμήν της μεγάλης νίκης, αλλάζει το όνομά της.

Σημειώνεται πως η πόλη μετονομάστηκε σε Βολγκογκράντ το 1961 στο πλαίσιο της πολιτικής της αποσταλινοποίησης. «Από αυτό το σημείο, την ανίκητη πόλη, οι δυνάμεις μας ξεκίνησαν την πορεία τους προς το Βερολίνο».

Το RT σε αφιέρωμά του έχει συγκεντρώσει ιστορικά γεγονότα και δεδομένα σχετικά με τη μάχη του Στάλινγκραντ. Το tvxs.gr σας παρουσιάζει ορισμένα από αυτά:


• Ο συνολικός αριθμός των νεκρών στη μάχη του Στάλινγκραντ, μόλις μέσα σε έξι μήνες, ανήλθε στα δύο εκατομμύρια.

• Στο σύνολό των μαχών η αναλογία των νεκρών ήταν 13 Σοβιετικοί για κάθε 10 Γερμανούς. Η αναλογία αυτή ισχύει και στο Στάλινγκραντ καθώς από την πλευρά των Σοβιετικών σκοτώθηκαν περίπου 1,1 εκατομμύρια, ενώ οι απώλειες των Γερμανών ανήλθαν σε 900.000.

• Το Στάλινγκραντ αποτελούσε στρατηγικό σημείο και σημαντικό μέρος του σχεδίου του Χίτλερ για την επίθεση στη Σοβιετική Ένωση, και όχι μόνο, καθώς με την κατάληψή του θα αποκτούσε πρόσβαση στις πετρελαιοπηγές του Καυκάσου. Ωστόσο οι ιστορικοί αποδίδουν την εμμονή του Χίτλερ για την πόλη και στο όνομά της καθώς η κατάληψη θα ήταν μια συμβολική νίκη του ηγέτη των Ναζί έναντι των Σοβιετικών και του Στάλιν και θα μπορούσε να αποτελέσει σημαντικό μέρος της ναζιστικής προπαγάνδας. Πολλοί επίσης υποστηρίζουν πως και οι δύο πλευρές θυσίασαν μεγάλο αριθμό δυνάμεων λόγω της πεποίθησής τους πως θα μπορούσαν να κερδίσουν τη μάχη.

• Η μάχη του Στάλινγκραντ μπορεί να αναλυθεί σε τρία διακριτά στάδια. Το πρώτο στάδιο προσδιορίζεται στα τέλη του καλοκαιριού του 1942 με τα ναζιστικά στρατεύματα να προσεγγίζουν σχετικά εύκολα την πόλη με την υποστήριξη της Luftwaffe που μετέτρεψε σε ερείπια το Στάλινγκραντ. Το δεύτερο στάδιο είναι η έναρξη των μαχών στο εσωτερικό της πόλης με τις συγκρούσεις να σημειώνονται από σπίτι σε σπίτι. Το τρίτο και τελευταίο στάδιο, αρχής γενομένης από τα τέλη Νοεμβρίου, είναι η σοβιετική αντεπίθεση που θα οδηγήσει στον εγκλωβισμό και τη διάλυση των ναζιστικών στρατευμάτων.

• Στο Στάλινγκραντ δημιουργήθηκε ο θρύλος του Vasiliy Zaytsev, του ελεύθερου σκοπευτή που σκοτώσει στα πεδία των μαχών 225 ναζί μεταξύ της 10ης Νοεμβρίου και της 17ης Δεκεμβρίου.

• Μια συγκλονιστική περιγραφή ενός αξιωματικού των Ναζί για την κατάσταση που επικρατούσε στο Στάλινγκραντ: «Πολεμάμε δεκαπέντε μέρες για την κατάληψη ενός σπιτιού. Τα δωμάτια φλέγονται. Χειροβομβίδες εκτοξεύονται εκατέρωθεν. Σύννεφα καπνού και σκόνης, παντού αίμα, κατεστραμμένα έπιπλα και νεκροί. Ο δρόμος δεν μετράται πλέον με μέτρα αλλά με πτώματα. Το Στάλινγκραντ δεν είναι πλέον μια πόλη. Πυκνά σύννεφα καπνού κρύβουν τον ήλιο την ημέρα και το μόνο φως είναι από τις φλόγες. Όταν πέφτει η νύχτα ακούγονται ουρλιαχτά. Ακόμα και τα σκυλιά πέφτουν στον Βόλγα προσπαθώντας να περάσουν στην άλλη όχθη. Οι νύχτες του Στάλινγκραντ τους προκαλούν τρόμο, ακόμα και τα ζώα θέλουν να εγκαταλείψουν αυτήν την κόλαση. Οι σκληρότερες πέτρες δεν αντέχουν. Μόνο οι άνδρες υπομένουν».

• Οι οδομαχίες δημιούργησαν και τους δικούς τους λαϊκούς ήρωες. Ένας από αυτούς ήταν ο Yakov Pavlov ένας λοχίας που του ανατέθηκε να κρατήσει ένα κτίριο, το οποίο στη συνέχεια θα μείνει γνωστό στην ιστορία ως «το σπίτι του Παβλόφ». Ο λοχίας φέρεται να υπερασπίστηκε το σπίτι χωρίς ενίσχυση για δύο μήνες. Οι ιστορικοί ωστόσο αμφισβητούν το γεγονός παρουσιάζοντας το περισσότερο ως σύμβολο στο πλαίσιο της προπαγάνδας.

• Ωστόσο αναμφισβήτητο είναι το γεγονός πως οι σφοδρότερες συγκρούσεις στο Στάλινγκραντ σημειώθηκαν στο λόφο Mamaev Kurgan, ο οποίος «άλλαξε χέρια» τουλάχιστον οκτώ φορές κατά τη διάρκεια των μαχών με δεκάδες χιλιάδες στρατιώτες να χάνουν τη ζωή τους.

• Η πόλη μετά τον πόλεμο ξανακτίστηκε ωστόσο πολλά πρόδιδαν το παρελθόν της. Ένας αυτόπτης μάρτυρας αναφέρει: «Μπορούσες να μυρίσεις την αποσύνθεση των πτωμάτων. Πολλοί είχαν θαφτεί κάτω από συντρίμμια. Τα υπόγεια των μεγάλων σπιτιών ήταν γεμάτα με νεκρούς. Μπορώ ακόμα να μυρίσω αυτή τη μυρωδιά σε αυτές τις γειτονιές».

***

Προπαγάνδα φασιστικής προέλευσης
ΠΗΓΗ: https://redwildwind.blogspot.gr/2011/02/blog-post_27.html

Η αντικομμουνιστική εκστρατεία της «δημοκρατικής» ΕΕ, που χαρακτηρίζει το σοσιαλισμό ως «ολοκληρωτικό καθεστώς» και τον ταυτίζει με το φασισμό - ναζισμό, είναι εκείνη που στοιχειοθετείται πάνω στην προπαγάνδα των ναζί και των συνεργατών τους σε διάφορες χώρες - τους οποίους άλλωστε έχουν ηρωοποιήσει μια σειρά κράτη μέλη της ΕΕ - και αξιοποιεί την πιο μαύρη και φασιστικής έμπνευσης προπαγάνδα για να χτυπήσει τους κομμουνιστές και το λαϊκό κίνημα.
Είναι χαρακτηριστικό ότι στο ιστολόγιο της ομάδας για τη «Συμφιλίωση των ευρωπαϊκών ιστοριών», παρατίθεται ένας κατάλογος από ιστοσελίδες με θέμα «Ιδρύματα που προάγουν τη γνώση και τη μνήμη των κομμουνιστικών εγκλημάτων». Μεταξύ των «ιδρυμάτων» που παραπέμπει βρίσκεται και το ελληνικό «Μαύρο Ιστολόγιο του Κομμουνισμού» (https://blackblogofcommunism.com).
Πρόκειται για ένα ιστολόγιο που αναπαράγει την πιο αντιδραστική και φασιστική αντικομμουνιστική προπαγάνδα, με συχνές αναδημοσιεύσεις από την «Ελεύθερη Ωρα» και αναπαραγωγή των πιο αισχρών συκοφαντιών σε βάρος του ΚΚΕ, του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ, του ΔΣΕ και του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος.

Στο πλαίσιο αυτό, βρίθει αναφορών για «εγκλήματα κομμουνιστών» την περίοδο της Εθνικής Αντίστασης, αναδημοσιεύει άρθρα που χρεώνουν στον αγώνα του ΕΛΑΣ ακόμα και τη σφαγή του λαού των Καλαβρύτων από τους ναζί, κάνει μια σούπα από συκοφαντικά δημοσιεύματα για τα οικονομικά του ΚΚΕ που φτάνουν μέχρι και τον ισχυρισμό ότι δήθεν υπάρχουν καταθέσεις του ΚΚΕ σε ελβετικές τράπεζες(!), ενώ δε διστάζουν να αξιοποιήσουν και δημοσιεύματα από ιστολόγια που αυτοαποκαλούνται «αναρχικά» για να «τεκμηριώσουν» την αντιΚΚΕ προπαγάνδα τους.
Φυσικά, δεν προκαλεί καμία εντύπωση το γεγονός ότι στο διαδίκτυο λειτουργούν φασιστικών αντιλήψεων ιστοσελίδες και ιστολόγια, με μόνο σκοπό ύπαρξης τη συμβολή τους στην αντικομμουνιστική εκστρατεία και στην επιχείρηση παραχάραξης της ιστορίας. Αλλωστε, στο διαδίκτυο κάθε καρυδιάς καρύδι μπορεί ελεύθερα να στήσει μια σελίδα και να προβάλλει τις απόψεις του.
Εκείνο, όμως, που έχει ιδιαίτερη σημασία, είναι το γεγονός ότι σε αυτό το ιστολόγιο παραπέμπει με σύνδεσμο το ιστολόγιο της ομάδας για τη «Συμφιλίωση των ευρωπαϊκών ιστοριών», δηλαδή η ίδια η ΕΕ, μέσω της άτυπης αυτής ομάδας ευρωβουλευτών που έχει στήσει για να υποστηρίξει την εκστρατεία συκοφάντησης του κομμουνισμού.
Αποκαλύπτεται, με αυτόν τον τρόπο, ότι η ΕΕ τροφοδοτεί με τον πλέον επίσημο τρόπο την προπαγάνδα των κάθε λογής φασιστοειδών, προκειμένου να προωθήσει την αντικομμουνιστική εκστρατεία με απώτερο στόχο να χτυπήσει τους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα. Γιατί ο φασισμός αποτελεί «παιδί» του καπιταλισμού, την πιο μαύρη φάλαγγα του κεφαλαίου στον πόλεμο με την εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα.

***

Δεν υπάρχει εξίσωση φασισμού και κομμουνισμού
ΠΗΓΗ: https://www.avgi.gr/ArticleActionshow.action?articleID=717999

Τα κόμματα του νεοφιλελευθερισμού που ανοικοδόμησαν ένα πελατειακό κράτος οδηγώντας την πατρίδα μας σε χρεωκοπία στα χρόνια της παντοδυναμίας τους ανέθρεψαν τη νεοναζιστική Χρυσή Αυγή για να την χρησιμοποιήσουν στην κατάλληλη στιγμή κατά της Αριστεράς. Δήλωση κ. Σαχινίδη.

Οι κοινές εμφανίσεις - παρελάσεις της Χρυσής Αυγής με τα Σώματα Ασφαλείας είναι ένα δείγμα ότι η εξουσία έβλεπε τη νεοναζιστική οργάνωση με καλό μάτι.

Το άρθρο της "Καθημερινής" (16.9.2012) μας φέρνει στη μνήμη μας το σλόγκαν των ναζί Deutschland erwache (Γερμανία, ξύπνα) δηλαδή Ελλάδα, ξύπνα - Χρυσή Αυγή προχώρα. Αυτοί που υποστηρίζουν ότι ο κομμουνισμός γέννησε τον ναζισμό - φασισμό και ταυτίζουν τον κομμουνισμό με τον ναζισμό είναι ανιστόρητοι και ανόητοι.

Ο Χίτλερ έγραφε στο βιβλίο του "Ο αγών μου": "Όταν εμείς μιλάμε σήμερα για εδαφικά οφέλη στην Ευρώπη, η σκέψη μας πηγαίνει πρώτα απ' όλα στη Ρωσία και στους υποταγμένους δορυφόρους της".

Ήδη από τον 13ο αιώνα Γερμανοί μαχαιροφόροι είχαν εισβάλει στο Νοβογκορόντ για να υποδουλώσουν τη Ρωσία. Ο ρωσικός λαός υπό τον ηγεμόνα Αλεξάντερ Νέφσκι είχε διώξει τους Γερμανούς από τη Ρωσία.

Με το πέρασμα των αιώνων Γερμανία και Ρωσία γίνανε κυρίαρχες δυνάμεις της ηπειρωτικής Ευρώπης. Ο καγκελάριος του Α' γερμανικού Ράιχ Ότο φον Βίσμαρκ (1815-1898) στόχευε σε μία καλή συνεργασία με τη Ρωσία. Ο νεαρός αυτοκράτορας Γουλιέλμος Β' (1859-1941) ήθελε την κυριαρχία της Γερμανίας σε όλη την Ευρώπη. Ο Βίσμαρκ διαφώνησε και είχε παραιτηθεί το 1888. Κατ' εντολή του αυτοκράτορα το Γενικό Επιτελείο Στρατού του Ράιχ επεξεργάστηκε το 1903 ένα σχέδιο διμέτωπου πολέμου για την κατάκτηση της Δύσης (Γαλλίας) και Ανατολής (Ρωσίας), γνωστό ως Σχέδιο Σλίφφεν.

Βάσει αυτού του σχεδίου άρχισε η Γερμανία τους δύο παγκοσμίους πολέμους, 1914-1918 και 1939-1945. Μέσα στη φωτιά του Α' Παγκοσμίου Πολέμου οι εργάτες και οι στρατιώτες της Ρωσίας επαναστάτησαν υπό τον Λένιν τον Οκτώβρη 1917 ξυπνώντας την ανθρωπότητα από τον βαρύ ύπνο.

Οι εμπνευστές της θεωρίας της εξίσωσης φασισμού και κομμουνισμού ήταν καθηγητές - υπάλληλοι του υπουργείου προπαγάνδας του Γκέμπελς και οι οποίοι βάσει της Συνθήκης του Πότσναμ, Ιούλη 1945, απαγορευόταν να εργαζόταν στα πανεπιστήμια της Γερμανίας.

Η εξίσωση φασισμού - κομμουνισμού είχε γίνει στα χρόνια του Ψυχρού Πολέμου. Έτσι μπόρεσαν οι ναζί καθηγητές να ενταχθούν στον αντικομμουνιστικό αγώνα.

Συμπέρασμα: Όποιος εξισώνει τον φασισμό με τον κομμουνισμό είναι εν κρυπτώ φιλοναζιστής και αντικομμουνιστής.

Ο κομμουνισμός δεν είναι γενοκτονικός. Τα γκούλαγκ, ήδη γνωστά από την εποχή του Μεγάλου Πέτρου, είχαν αποφασιστικό ρόλο στην εκβιομηχάνιση της χώρας με καταναγκαστική εργασία.

Οι ναζί θεωρούσαν τον ρώσικο λαό υπανθρώπους, ενώ οι Εβραίοι έπρεπε να εξοντωθούν όλοι. Το ίδιο και οι Ρομά. Το τμήμα προπαγάνδας της Ν.Δ. ξεπέρασε κάθε όριο λογικής. Σήμερα στη Ν.Δ. δεν κυριαρχεί το πνεύμα του Κωνσταντίνου Καραμανλή.

Όσον αφορά τη στάση του επικεφαλής της ΔΗΜ.ΑΡ. να μην τοποθετηθεί σχετικά με τη δράση της Χρυσής Αυγής, εγώ δεν απορώ. Όποιος εγκαταλείπει τα ιδεώδη του έχει προβλήματα με τον ίδιο εαυτό του και δεν έχει τη δύναμη να τοποθετηθεί με ιδεολογικοπολιτικά κριτήρια.



* Η "Αυγή" της Κυριακής δημοσίευσε άρθρο του Σταύρου Καπάκου με τίτλο: "Ευτυχώς ο Τσώρτσιλ δεν άκουσε τον (κάθε) Κασιμάτη", και θέλω να επισημάνω ότι το 1919 Τσώρτσιλ και Στάλιν βρέθηκαν αντιμέτωποι, όταν 14 καπιταλιστικά κράτη είχαν επιτεθεί στη Σοβιετική Ρωσία. Ο Στάλιν διοικούσε τον Κόκκινο Στρατό και τον Κόκκινο Στόλο, υπερασπίζοντας το Πετρογκράντ (Λένινγκραντ, σήμερα Αγ. Πετρούπολη) από τον βρετανικό πολεμικό στόλο υπό τον Τσώρτσιλ.

Παρ' όλο που ο βρετανικός πολεμικός στόλος είχε ηττηθεί από τους Ρώσους, Τσώρτσιλ και Στάλιν είχαν συνεργαστεί στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο ενάντια στη ναζιστική Γερμανία, που έσυρε τους λαούς της Ευρώπης σ' έναν φρικτό πόλεμο που κόστισε 55 εκατομμύρια ανθρώπινες ζωές.

Αναστάσιος Τσακουρίδης, διπλ. μηχανικός

***

Για την εξίσωση κομμουνισμού και φασισμού

ΠΗΓΗ: https://www1.rizospastis.gr/story.do?id=5037762&publDate=

Στιγμιότυπο από το αντιφασιστικό - αντιιμπεριαλιστικό καραβάνι, που διοργάνωσε στις 20 - 27 Μάρτη η ΠΕΑΕΑ - ΔΣΕ, με πρώτο σταθμό το Αουσβιτς, το μεγαλύτερο στρατόπεδο εξόντωσης του Γ' Ράιχ

Ισως το αντιφασιστικό - αντιιμπεριαλιστικό καραβάνι, που διοργάνωσε στις 20 - 27 Μάρτη η ΠΕΑΕΑ - ΔΣΕ, δε θα μπορούσε να είχε πραγματοποιηθεί σε πιο κατάλληλη στιγμή. Λίγες μόλις μέρες πριν την εκ νέου προσπάθεια θεσμοθέτησης του αντικομμουνισμού από την ΕΕ, τρεις γενεές κομμουνιστών, αγωνιστών της ΕΑΜικής Εθνικής Αντίστασης, του ΔΣΕ, του αντιδικτατορικού αγώνα, πολιτικοί πρόσφυγες, αλλά και νεότεροι κομμουνιστές, φίλοι και απόγονοι, πραγματοποίησαν επισκέψεις σε 4 ναζιστικά στρατόπεδα συγκέντρωσης, αποδίδοντας φόρο τιμής στους νεκρούς συναγωνιστές και διαπιστώνοντας ταυτόχρονα ιδίοις όμμασι τον τρόπο και το μέγεθος της αναθεώρησης της ιστορικής μνήμης.
Πρώτος μας σταθμός το Αουσβιτς (Auschwitz I & II) της Πολωνίας: Το μεγαλύτερο στρατόπεδο εξόντωσης του Γ' Ράιχ. Αυτό που μας προξένησε εντύπωση εδώ, πέραν της φρίκης των ναζιστικών θηριωδιών (μιας φρίκης ωστόσο πλήρως απογυμνωμένης από τα αίτια που την προκάλεσαν), ήταν η έλλειψη οποιασδήποτε αναφοράς, μνημείου κ.λπ. στον Κόκκινο Στρατό. Εκτός του ότι 10άδες χιλιάδες Σοβιετικοί στρατιώτες εξοντώθηκαν στο Αουσβιτς, περίπου 600.000 έδωσαν τη ζωή τους μαχόμενοι για την απελευθέρωση της Πολωνίας (δίχως να συνυπολογίζουμε τους χιλιάδες νεκρούς κομμουνιστές της πολωνικής αντίστασης). Το Γενάρη του 1945 η 60ή Στρατιά του Κόκκινου Στρατού απελευθέρωσε και το Αουσβιτς. Ολα αυτά όμως αντιμετωπίζονται πλέον ως γεγονότα «μη-γενόμενα», έχοντας κυριολεκτικά διαγραφεί ολοκληρωτικά από την «επίσημη» Ιστορία.
Στη συνέχεια, επισκεφτήκαμε το στρατόπεδο συγκέντρωσης του Μπούχενβαλντ (Buchenwald) της Γερμανίας. Και εδώ η πρώτη «ψυχρολουσία» δεν άργησε να έρθει. Στο «ενημερωτικό» φυλλάδιο που μοιράστηκε σε όλους, ο Κόκκινος Στρατός αναφερόταν ως «σοβιετική δύναμη κατοχής»! Ο δε χώρος χαρακτηριζόταν ως «τόπος μνήμης», τόσο για τη λειτουργία του ως ναζιστικού στρατοπέδου συγκέντρωσης, όσο και για τη μετέπειτα 5χρονη λειτουργία του ως «χώρος κράτησης» των «στελεχών του εθνικοσοσιαλιστικού καθεστώτος» από τους Σοβιετικούς!
Στο σύντομο φιλμ που ακολούθησε, ειπώθηκε (σωστά) ότι το συγκεκριμένο στρατόπεδο, αν και αρχικά προοριζόταν για τους πολιτικούς κρατουμένους της Γερμανίας, στη συνέχεια επεκτάθηκε για να συμπεριλάβει όλες τις κατηγορίες των «ανεπιθύμητων» του ναζιστικού καθεστώτος από μια σειρά εθνικότητες. Οι αναφορές στους κομμουνιστές ήταν από ελάχιστες έως ανύπαρκτες. Μόνο στο τέλος, όταν ένας αυτόπτης μάρτυρας περιέγραψε σε συνέντευξή του πώς το στρατόπεδο απελευθερώθηκε με εξέγερση των κρατουμένων και πώς αισθάνθηκε όταν άκουσε από τα μεγάφωνα τη λέξη «Σύντροφοι!», μόνο τότε θα μπορούσε ενδεχομένως κάποιος πιο «υποψιασμένος» ή πληροφορημένος να καταλάβει τι είχε συμβεί. Από τον πρώτο κιόλας καιρό θεμελίωσης του στρατοπέδου (1937) συγκροτήθηκε παράνομη αντιφασιστική οργάνωση με επικεφαλής τους κομμουνιστές. Το 1943 ιδρύθηκε και η διεθνής επιτροπή με επικεφαλής τον κομμουνιστή Μπ. Μπάρτελ, η οποία έως τις αρχές του Απρίλη 1945 αριθμούσε 178 ομάδες (56 εξ αυτών αποτελούνταν από Σοβιετικούς στρατιώτες). Στις 11 Απρίλη 1945, οι παράνομες οργανώσεις, έχοντας ενημερωθεί για την εξέλιξη του πολέμου (οι αμερικανικές δυνάμεις βρίσκονταν προ των πυλών), ξεσήκωσαν τους δεσμώτες του Μπούχενβαλντ, καταλαμβάνοντας το στρατόπεδο και αποτρέποντας δολοφονίες ή άλλα εγκλήματα «της τελευταίας στιγμής».
Ανάμεσα σε αυτούς που εκτελέστηκαν στο Μπούχενβαλντ (με σφαίρα στο κεφάλι) ήταν και ο ΓΓ του ΚΚ Γερμανίας Ερνστ Τέλμαν. Προς τιμήν του, η Γερμανική Λαοκρατική Δημοκρατία (ΓΛΔ) έστησε στο χώρο όπου δολοφονήθηκε μια λιτή, σεμνή τιμητική πλακέτα. Μετά το 1991, προστέθηκε από κάτω μια «επεξηγηματική» επιγραφή, στην οποία τονιζόταν με σαρκαστικό ύφος ότι η ανάρτηση της πλακέτας αυτής από τη ΓΛΔ έγινε για προπαγανδιστικούς λόγους...
Επόμενη στάση μας το Μαουτχάουζεν (Mauthauzen) της Αυστρίας. Κύρια λειτουργία του στρατοπέδου αυτού δεν ήταν η εξόντωση αυτή καθαυτή, αλλά η εργασία (κατά την οποία βέβαια ξεψύχησαν χιλιάδες άνθρωποι). Το Μαουτχάουζεν ξεπέρασε σε παραγωγή και τα 5 στρατόπεδα καταναγκαστικής εργασίας των SS. Πολλοί δούλεψαν στο γειτονικό λατομείο. Αυτό μας το είπαν και μας το έδειξαν. Αυτό που δεν αναφέρθηκε ποτέ και πουθενά, ήταν για τις 45 άλλες ιδιωτικές επιχειρήσεις, που «νοίκιαζαν» από τους Ναζί τους σύγχρονους αυτούς σκλάβους, αποκομίζοντας τεράστια κέρδη. Πρόκειται για βιομηχανικούς κολοσσούς, που στήριξαν την άνοδο των Ναζί στη Γερμανία, έκαναν χρυσές δουλειές την περίοδο του πολέμου, για να «αμνηστευθούν» στη συνέχεια χάριν της πάλης κατά του κομμουνισμού (είναι οι ίδιες πολυεθνικές που την περίοδο του «Ψυχρού Πολέμου» πρωτοστάτησαν στη παραγωγή της λεγόμενης «μαύρης Ιστορίας» της ΕΣΣΔ, χορηγώντας με τεράστια ποσά γνωστά Ιδρύματα, Κινήσεις, κ.λπ.).
Και μια πραγματικά συγκινητική στιγμή: Οταν οι αγωνιστές της ΠΕΑΕΑ - ΔΣΕ κατέθεσαν στεφάνι στο μνημείο των θυμάτων και με υψωμένες τις κόκκινες σημαίες και τις γροθιές τους άρχισαν να τραγουδούν τη Διεθνή, οι εργάτες που λίγο δίπλα δούλευαν σε έργα συντήρησης, σταμάτησαν τη δουλειά. Ενας εξ αυτών, στη καρότσα του φορτηγού, σήκωσε σφιγμένη τη γροθιά του για λίγα δευτερόλεπτα. Μήπως γι' αυτό λοιπόν χρειάζονται σήμερα τα «αντικομμουνιστικά μνημόνια»;
Τέλος, επισκεφτήκαμε το στρατόπεδο του Νταχάου (Dachau) της Γερμανίας, στο οποίο στάλθηκαν πολλοί Ελληνες αντιφασίστες - κομμουνιστές, μεταξύ των οποίων και ο ΓΓ του ΚΚΕ Νίκος Ζαχαριάδης. Από την πλούσια έκθεση φωτογραφικού υλικού και ντοκουμέντων που παρατίθεντο στο χώρο του στρατοπέδου, αξίζει να σταθούμε σε μια λεπτομέρεια, μια υποσημείωση ουσιαστικά, που βρισκόταν κάτω από ένα βιβλίο εκτελέσεων. Εγραφε λοιπόν: «Σοβιετικοί κρατούμενοι: Οπως σε όλα τα στρατόπεδα συγκέντρωσης, έτσι και στο στρατόπεδο συγκέντρωσης του Νταχάου οι Σοβιετικοί κρατούμενοι υπήρξαν οι πιο αποφασισμένοι στην αντίστασή τους. Πραγματοποίησαν τις περισσότερες απόπειρες απόδρασης. Από εκείνους που εκτελέστηκαν για σαμποτάζ, οι περισσότεροι προήλθαν από τις γραμμές τους. Οι αξιωματικοί έπαιξαν σημαντικό ρόλο σ' αυτές τις δραστηριότητες». Τι λιγότερο από σεβασμό και θαυμασμό ανήκει σε αυτόν το λαό - επαναστάτη, που ορισμένοι σήμερα επιχειρούν να τον παρουσιάσουν ως αποχαυνωμένο και απαθή αποδέκτη της δήθεν «σταλινικής τρομοκρατίας» (παρότι ύψωσε το ανάστημά του ακόμα και στην κόλαση των ναζιστικών στρατοπέδων); Τι λιγότερο από ύβρη είναι η εξίσωση των ανθρώπων αυτών, που έδωσαν τα περισσότερα θύματα, προκειμένου να ηττηθεί ο φασισμός, με τους θύτες τους;
Ο αποφασιστικός ρόλος των κομμουνιστών και της Σοβιετικής Ενωσης στη συντριβή του φασισμού δεν υποτιμάται πλέον απλά, εκμηδενίζεται. Και όπου η μνήμη τους δε διαγράφεται σπιλώνεται, διαστρεβλώνεται, κατασυκοφαντείται.
Τα γενεσιουργά αίτια του φασισμού αποσιωπούνται. Ο φασισμός ως φαινόμενο αποδίδεται σε ψυχολογικούς παράγοντες: Στην «παράνοια» των ναζί, στα πληγωμένα εθνικά αισθήματα των Γερμανών, κ.λπ. Πουθενά δε φαίνεται η σχέση του μονοπωλιακού κεφαλαίου (γερμανικού αλλά και διεθνούς) με τους Ναζί, τόσο στην πορεία ανόδου τους στην εξουσία, όσο και μετέπειτα. Πουθενά δεν αναφέρεται το γεγονός ότι ο φασισμός δεν αποτελούσε αποκλειστικά «γερμανικό» ή «ιταλικό» φαινόμενο, αλλά πρόβαλλε ως «λύση» στα αδιέξοδα της αστικής τάξης παγκοσμίως (ιδιαίτερα μετά την διεθνή οικονομική κρίση του 1929).
Η δεκαετία του 1930 υπήρξε μια εποχή όπου ο καπιταλισμός, πληγωμένος από την κρίση του και αδυνατώντας να επιβληθεί με τα διαθέσιμα ιδεολογικοπολιτικά μέσα ενσωμάτωσης, άρχισε να καταφεύγει όλο και περισσότερο στη βία και τον απολυταρχισμό. Πολλά από τα κατασταλτικά μέτρα που εφαρμόστηκαν στη Γερμανία και την Ιταλία υιοθετήθηκαν και σε άλλες χώρες υπό καθεστώς αστικής «δημοκρατίας».
Και τότε και σήμερα, πρώτοι στο στόχαστρο της αστικής επιθετικότητας βρέθηκαν οι κομμουνιστές και το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα. Οχι τυχαία, μιας και αυτοί αποτέλεσαν το βασικό εμπόδιο στην επίτευξη της πολυπόθητης «εργασιακής ειρήνης», που τελικά και επιβλήθηκε με τα όπλα. Σίγουρα μια ταύτιση των δύο εποχών είναι παρακινδυνευμένη και δεν είναι αυτή η πρόθεσή μας. Σκοπός μας είναι η υπεράσπιση της ιστορικής μνήμης από την αντικομμουνιστική αναθεώρηση που επιχειρεί σήμερα ο ιμπεριαλισμός, αυτός δηλαδή που γέννησε το φασισμό, που γέννησε και συνεχίζει να γεννά τους πολέμους, τις αλληλοσφαγές λαών, την εκμετάλλευση.
Ο ιμπεριαλισμός σήμερα προσπαθεί να προλάβει καταστάσεις, να χρεοκοπήσει στη συνείδηση των εκμεταλλευομένων μαζών την επικαιρότητα του σοσιαλισμού. Η απάντηση βρίσκεται στην αντεπίθεση, στη συγκρότηση του αντιιμπεριαλιστικού - αντιμονοπωλιακού μετώπου, με στόχο τη λαϊκή εξουσία - οικονομία.
Η αντικομμουνιστική επίθεση δεν είναι υπόθεση μόνο των κομμουνιστών. Είναι υπόθεση όλων των εργαζομένων, των αγροτών, της νεολαίας, όλων των προοδευτικών και δημοκρατικών ανθρώπων, ανεξάρτητα από τις όποιες διαφωνίες τους με το ΚΚΕ ή το σοσιαλισμό που γνωρίσαμε. Το γιατί μάς το υπενθυμίζουν τα λόγια του πάστορα Martin Niemoller, βγαλμένα από την ίδια του την εμπειρία στη ναζιστική Γερμανία (επέζησε από τα στρατόπεδα συγκέντρωσης του Νταχάου και του Σάτσενχαουζεν):
«Πρώτα ήρθαν για τους κομμουνιστές, αλλά δε διαμαρτυρήθηκα γιατί δεν ήμουν κομμουνιστής.
Μετά ήρθαν για τους Εβραίους, αλλά δεν διαμαρτυρήθηκα γιατί δεν ήμουν Εβραίος.
Μετά ήρθαν για τους συνδικαλιστές, αλλά δε διαμαρτυρήθηκα γιατί δεν ήμουν συνδικαλιστής.
Μετά ήρθαν για τους Καθολικούς, αλλά δεν διαμαρτυρήθηκα γιατί ήμουν Προτεστάντης.
Μετά ήρθαν για μένα, αλλά δεν υπήρχε πια κανείς να διαμαρτυρηθεί».

Του
Αναστάση ΓΚΙΚΑ*
*Ο Αναστάσης Γκίκας είναι Δρ. Πολιτικών Επιστημών, συνεργάτης του Τμήματος Ιστορίας της ΚΕ του ΚΚΕ
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

akritas

Εκκολαπτόμενο μέλος

Ο akritas αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 231 μηνύματα.
Από παλιά αναρτησή μου...https://akritas-history-of-makedonia.blogspot.gr/2012/09/blog-post_22.html

Κλείνω πάλι με τον Ευαγγελίδη, όπου είχε πει προφητικά πάλι πριν 30 χρόνια ότι «η διαστρέβλωση των εννοιών και η χρησιμοποίηση των όρων είτε με άλλο, παραπλήσιο περιεχόμενο είτε ακόμη και με εντελώς αντίθετο του πραγματικού, είναι ένα ανυπολόγιστης άξιας όπλο στα χέρια εκείνων πού ξέρουν να το χειρισθούν». Για αυτό λοιπόν, λαμβάνοντας υπόψη τα παραπάνω, διαβάζοντας την βιβλιογραφία που σας υπέδειξα και χρησιμοποίησα για την συγγραφή του παρόντος άρθρου(και όχι μόνο), θα μπορείτε να καταλάβετε τελικά τι είναι ο εθνικισμός, τι είναι ο φασισμός και κυρίως που ανήκει πολιτικά η Χρυσή Αυγή. Το Μνημόνιο τρέφει την Φασιστική ιδεολογία, η Πολιτική ανομία και η κρατική αυταρχικότητα την Φασιστική συμπεριφορά.

Και να το πω πιο ξεκάθαρα: η ΧΑ τρέφεται και δυναμώνει από το παρόν Πολιτικό Σύστημα. Η ΧΑ είναι ο συνδυασμός του ορθόδοξου σοσιαλιστικού τύπου αντίληψης της οικονομίας με τον ολοκληρωτικό εθνικισμό. Το παρόν Πολιτικό Σύστημα ή το Κόμμα του Μνημονίου, είναι ο συνδυασμός του χρηματοπιστωτικού καπιταλισμού αντίληψης της οικονομίας με την πολιτικό ολιγαρχισμό. Η ανισότητα και η αυταρχικότητα θρέφουν φασιστικές πολιτικές και συμπεριφορές. Τι είναι για εμένα η ΧΑ; ένα νεοναζιστικό κόμμα,[11] το οποίο το παρόν αυταρχικό μνημονιακό Πολιτικό σύστημα προσπαθεί να εκμεταλλευτεί επικοινωνιακά, με σκοπό τα περάσει με φασιστικό τρόπο τα απεχθή νεοφιλελεύθερα υφεσιακά μέτρα.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

olga_serb

Εκκολαπτόμενο μέλος

Η olga_serb αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει απο Καλαμάτα (Μεσσηνία). Έχει γράψει 228 μηνύματα.
"Ο νεοναζισμός, ο φασισμός, ο ρατσισμός και κάθε αντικοινωνικό και αντιανθρώπινο φαινόμενο συμπεριφοράς δεν προέρχεται από ιδεολογία, δεν περιέχει ιδεολογία, δεν συνθέτει ιδεολογία. Είναι η μεγεθυμένη έκφραση-εκδήλωση του κτήνους που περιέχουμε μέσα μας χωρίς εμπόδιο στην ανάπτυξή του, όταν κοινωνικές ή πολιτικές συγκυρίες συντελούν, βοηθούν, ενυσχύουν τη βάρβαρη και αντιανθρώπινη παρουσία του.

Η μόνη αντιβίωση για την καταπολέμηση του κτήνους που περιέχουμε είναι η Παιδεία. Η αληθινή παιδεία και όχι η ανεύθυνη εκπαίδευση και η πληροφορία χωρίς κρίση και χωρίς ανήσυχη αμφισβητούμενη συμπερασματολογία. Αυτή η παιδεία που δεν εφησυχάζει ούτε δημιουργεί αυταρέσκεια στον σπουδάζοντα, αλλά πολλαπλασιάζει τα ερωτήματα και την ανασφάλεια. Όμως μια τέτοια παιδεία δεν ευνοείται από τις πολιτικές παρατάξεις και από όλες τις κυβερνήσεις, διότι κατασκευάζει ελεύθερους και ανυπότακτους πολίτες μη χρήσιμους για το ευτελές παιχνίδι των κομμάτων και της πολιτικής. Κι αποτελεί πολιτική «παράδοση» η πεποίθηση πως τα κτήνη, με κατάλληλη τακτική και αντιμετώπιση, καθοδηγούνται, τιθασεύονται."

Κι είναι φορές που το κτήνος πολλαπλασιαζόμενο κάτω από συγκυρίες και με τη μορφή «λαϊκών αιτημάτων και διεκδικήσεων» σχηματίζει φαινόμενα λοιμώδους νόσου που προσβάλλει μεγάλες ανθρώπινες μάζες και επιβάλλει θανατηφόρες επιδημίες.

Ο φασισμός στις μέρες μας φανερώνεται με δυο μορφές. Ή προκλητικός, με το πρόσχημα αντιδράσεως σε πολιτικά ή κοινωνικά γεγονότα που δεν ευνοούν την περίπτωσή τους ή παθητικός μες στον οποίο κυριαρχεί ο φόβος για ό,τι συμβαίνει γύρω μας. Ανοχή και παθητικότητα λοιπόν. Κι έτσι εδραιώνεται η πρόκληση. Με την ανοχή των πολλών. Προτιμότερο αργός και σιωπηλός θάνατος από την αντίδραση του ζωντανού και ευαίσθητου οργανισμού που περιέχουμε.

Βιώνουμε μέρα με τη μέρα περισσότερο το τμήμα του εαυτού μας – που ή φοβάται ή δεν σκέφτεται, επιδιώκοντας όσο γίνεται περισσότερα οφέλη. Ώσπου να βρεθεί ο κατάλληλος «αρχηγός» που θα ηγηθεί αυτό το κατάπτυστο περιεχόμενό μας. Και τότε θα ‘ναι αργά για ν’ αντιδράσουμε. Ο νεοναζισμός είμαστε εσείς κι εμείς – όπως στη γνωστή παράσταση του Πιραντέλο. Είμαστε εσείς, εμείς και τα παιδιά μας. Δεχόμαστε να ‘μαστε απάνθρωποι μπρος στους φορείς του AIDS, από άγνοια αλλά και τόσο «ανθρώπινοι» και συγκαταβατικοί μπροστά στα ανθρωποειδή ερπετά του φασισμού, πάλι από άγνοια, αλλά κι από φόβο κι από συνήθεια.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Poetofmadness

Νεοφερμένος

Ο Γιάννης αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Φοιτητής/τρια και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 60 μηνύματα.
Αυτή είναι η “αντισυστημική” Χρυσή Αυγή

Mar 24, 2013

1) Στήριξη της εταιρίας Ελληνικός Χρυσός, του Μπόμπολα και της Eldorado Gold (αυτοί είναι καλοί ξένοι), στις Σκουριές Χαλκιδικής
2) Στήριξη μαζί με ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ της υποψηφιότητας Σταυρίδη για τον ΤΑΙΠΕΔ (τον οργανισμό που ξεπουλάει τη δημόσια περιουσία στους επίσης καλούς ξένους)
3) Καταψήφισε την συνέχιση της έρευνας για τη Λίστα Λαγκάρντ, πάλι σε ταύτιση με ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ
4) Τάχθηκε ενάντια στη φορολόγηση του μεγάλου κεφαλαίου και των εφοπλιστών
4) Εναντιώθηκε στην απεργία των εργαζόμενων στο ΜΕΤΡΟ
5) Εναντιώθηκε στην μεγάλη απεργία των Χαλυβουργών
Χέρι (κ μαχαίρι) έχουν σηκώσει μόνο απέναντι σε μια γυναίκα αριστερού κόμματος και σε ανυπεράσπιστους μετανάστες.
Κατά τα άλλα, “θα μπούνε στη Βουλή και θα κάνουν στους προδότες πολιτικούς τη μούρη κρέας”.


https://www.alexiptoto.com/Αυτή-είναι-η-αντισυστημική-Χρυσή-Α/
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

venividivici

Τιμώμενο Μέλος

Η venividivici αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 23,236 μηνύματα.
Ο νεοναζισμός, ο φασισμός, ο ρατσισμός και κάθε αντικοινωνικό και αντιανθρώπινο φαινόμενο συμπεριφοράς δεν προέρχεται από ιδεολογία, δεν περιέχει ιδεολογία, δεν συνθέτει ιδεολογία. Είναι η μεγεθυμένη έκφραση-εκδήλωση του κτήνους που περιέχουμε μέσα μας χωρίς εμπόδιο στην ανάπτυξή του, όταν κοινωνικές ή πολιτικές συγκυρίες συντελούν, βοηθούν, ενυσχύουν τη βάρβαρη και αντιανθρώπινη παρουσία του.


Η μόνη αντιβίωση για την καταπολέμηση του κτήνους που περιέχουμε είναι η Παιδεία. Η αληθινή παιδεία και όχι η ανεύθυνη εκπαίδευση και η πληροφορία χωρίς κρίση και χωρίς ανήσυχη αμφισβητούμενη συμπερασματολογία. Αυτή η παιδεία που δεν εφησυχάζει ούτε δημιουργεί αυταρέσκεια στον σπουδάζοντα, αλλά πολλαπλασιάζει τα ερωτήματα και την ανασφάλεια. Όμως μια τέτοια παιδεία δεν ευνοείται από τις πολιτικές παρατάξεις και από όλες τις κυβερνήσεις, διότι κατασκευάζει ελεύθερους και ανυπότακτους πολίτες μη χρήσιμους για το ευτελές παιχνίδι των κομμάτων και της πολιτικής. Κι αποτελεί πολιτική «παράδοση» η πεποίθηση πως τα κτήνη, με κατάλληλη τακτική και αντιμετώπιση, καθοδηγούνται, τιθασεύονται.

Ενώ τα πουλιά… Για τα πουλιά, μόνον οι δολοφόνοι, οι άθλιοι κυνηγοί αρμόζουν, με τις «ευγενικές παντός έθνους παραδόσεις». Κι είναι φορές που το κτήνος πολλαπλασιαζόμενο κάτω από συγκυρίες και με τη μορφή «λαϊκών αιτημάτων και διεκδικήσεων» σχηματίζει φαινόμενα λοιμώδους νόσου που προσβάλλει μεγάλες ανθρώπινες μάζες και επιβάλλει θανατηφόρες επιδημίες.

Πρόσφατη περίπτωση ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος. Μόνο που ο πόλεμος αυτός μας δημιούργησε για ένα διάστημα μιαν αρκετά μεγάλη πλάνη, μιαν ψευδαίσθηση. Πιστέψαμε όλοι μας πως σ’ αυτό τον πόλεμο η Δημοκρατία πολέμησε το φασισμό και τον νίκησε. Σκεφθείτε: η «Δημοκρατία», εμείς με τον Μεταξά κυβερνήτη και σύμμαχο τον Στάλιν, πολεμήσαμε το ναζισμό, σαν ιδεολογία άσχετη από μας τους ίδιους. Και τον… νικήσαμε. Τι ουτοπία και τι θράσος. Αγνοώντας πως απαλλασσόμενοι από την ευθύνη του κτηνώδους μέρους του εαυτού μας και τοποθετώντας το σε μια άλλη εθνότητα υποταγμένη ολοκληρωτικά σ’ αυτό, δεν νικούσαμε κανένα φασισμό αλλά απλώς μιαν άλλη εθνότητα επικίνδυνη που επιθυμούσε να μας υποτάξει.

Ένας πόλεμος σαν τόσους άλλους από επικίνδυνους ανόητους σε άλλους ανόητους, περιστασιακά ακίνδυνους. Και φυσικά όλα τα περί «Ελευθερίας», «Δημοκρατίας», και «λίκνων πνευματικών και μη», για τις απαίδευτες στήλες των εφημερίδων και τους αφελείς αναγνώστες. Ποτέ δεν θα νικήσει η Ελευθερία, αφού τη στηρίζουν και τη μεταφέρουν άνθρωποι, που εννοούν να μεταβιβάζουν τις δικές τους ευθύνες στους άλλους.

(Κάτι σαν την ηθική των γερόντων χριστιανών. Το καλό και το κακό έξω από μας. Στον Χριστό και τον διάβολο. Κι ένας Θεός που συγχωρεί τις αδυναμίες μας εφόσον κι όταν τον θυμηθούμε μες στην ανευθυνότητα του βίου μας. Επιδιώκοντας πάντα να εξασφαλίσουμε τη μετά θάνατον εξακολουθητική παρουσία μας. Αδυνατώντας να συλλάβουμε την έννοια της απουσίας μας. Το ότι μπορεί να υπάρχει ο κόσμος δίχως εμάς και δίχως τον Καντιώτη τον Φλωρίνης).

Δεν θέλω να επεκταθώ. Φοβάμαι πως δεν έχω τα εφόδια για μια θεωρητική ανάπτυξη, ούτε την κατάλληλη γλώσσα για τις απαιτήσεις του όλου θέματος. Όμως το θέμα με καίει. Και πριν πολλά χρόνια επιχείρησα να το αποσαφηνίσω μέσα μου. Σήμερα ξέρω πως διέβλεπα με την ευαισθησία μου τις εξελίξεις και την επανεμφάνιση του τέρατος. Και δεν εννοούσα να συνηθίσω την ολοένα αυξανόμενη παρουσία του. Πάντα εννοώ να τρομάζω.

Ο νεοναζισμός δεν είναι οι άλλοι. Οι μισητοί δολοφόνοι, που βρίσκουν όμως κατανόηση από τις διωκτικές αρχές λόγω μιας περίεργης αλλά όχι και ανεξήγητης συγγενικής ομοιότητος. Που τους έχουν συνηθίσει οι αρχές και οι κυβερνήσεις σαν μια πολιτική προέκτασή τους ή σαν μια επιτρεπτή αντίθεση, δίχως ιδιαίτερη σημασία που να προκαλεί ανησυχία. (Τελευταία διάβασα πως στην Πάτρα, απέναντι στο αστυνομικό τμήμα άνοιξε τα γραφεία του ένα νεοναζιστικό κόμμα. Καμιά ανησυχία ούτε για τους φασίστες, ούτε για τους αστυνομικούς. Ούτε φυσικά για τους περιοίκους).

Ο εθνικισμός είναι κι αυτός νεοναζισμός. Τα κουρεμένα κεφάλια των στρατιωτών, έστω και παρά τη θέλησή τους, ευνοούν την έξοδο της σκέψης και της κρίσης, ώστε να υποτάσσονται και να γίνονται κατάλληλοι για την αποδοχή διαταγών και κατευθύνσεων προς κάποιο θάνατο. Δικόν τους ή των άλλων. Η εμπειρία μου διδάσκει πως η αληθινή σκέψη, ο προβληματισμός οφείλει κάπου να σταματά. Δεν συμφέρει. Γι’ αυτό και σταματώ. Ο ερασιτεχνισμός μου στην επικέντρωση κι ανάπτυξη του θέματος κινδυνεύει να γίνει ευάλωτος από τους εχθρούς. Όμως οφείλω να διακηρύξω το πάθος μου για μια πραγματική κι απρόσκοπτη ανθρώπινη ελευθερία.

Ο φασισμός στις μέρες μας φανερώνεται με δυο μορφές. Ή προκλητικός, με το πρόσχημα αντιδράσεως σε πολιτικά ή κοινωνικά γεγονότα που δεν ευνοούν την περίπτωσή τους ή παθητικός μες στον οποίο κυριαρχεί ο φόβος για ό,τι συμβαίνει γύρω μας. Ανοχή και παθητικότητα λοιπόν. Κι έτσι εδραιώνεται η πρόκληση. Με την ανοχή των πολλών. Προτιμότερο αργός και σιωπηλός θάνατος από την αντίδραση του ζωντανού και ευαίσθητου οργανισμού που περιέχουμε.

Το φάντασμα του κτήνους παρουσιάζεται ιδιαιτέρως έντονα στους νέους. Εκεί επιδρά και το marketing. Η επιρροή από τα Μ.Μ.Ε. ενός τρόπου ζωής που ευνοεί το εμπόριο. Κι όπως η εμπορία ναρκωτικών ευνοεί τη διάδοσή τους στους νέους, έτσι και η μουσική, οι ιδέες, ο χορός και όσα σχετίζονται με τον τρόπο ζωής τους έχουν δημιουργήσει βιομηχανία και τεράστια κι αφάνταστα οικονομικά ενδιαφέρονται.

Και μη βρίσκοντας αντίσταση από μια στέρεη παιδεία όλα αυτά δημιουργούν ένα κατάλληλο έδαφος για να ανθίσει ο εγωκεντρισμός η εγωπάθεια, η κενότητα και φυσικά κάθε κτηνώδες ένστιχτο στο εσωτερικό τους. Προσέξτε το χορό τους με τις ομοιόμορφες στρατιωτικές κινήσεις, μακρά από κάθε διάθεση επαφής και επικοινωνίας. Το τραγούδι τους με τις συνθηματικές επαναλαμβανόμενες λέξεις, η απουσία του βιβλίου και της σκέψης από τη συμπεριφορά τους και ο στόχος για μια άνετη σταδιοδρομία κέρδους και εύκολης επιτυχίας.

Βιώνουμε μέρα με τη μέρα περισσότερο το τμήμα του εαυτού μας – που ή φοβάται ή δεν σκέφτεται, επιδιώκοντας όσο γίνεται περισσότερα οφέλη.Ώσπου να βρεθεί ο κατάλληλος «αρχηγός» που θα ηγηθεί αυτό το κατάπτυστο περιεχόμενό μας. Και τότε θα ‘ναι αργά για ν’ αντιδράσουμε. Ο νεοναζισμός είμαστε εσείς κι εμείς – όπως στη γνωστή παράσταση του Πιραντέλο. Είμαστε εσείς, εμείς και τα παιδιά μας. Δεχόμαστε να ‘μαστε απάνθρωποι μπρος στους φορείς του AIDS, από άγνοια αλλά και τόσο «ανθρώπινοι» και συγκαταβατικοί μπροστά στα ανθρωποειδή ερπετά του φασισμού, πάλι από άγνοια, αλλά κι από φόβο κι από συνήθεια.

Και το Κακό ελλοχεύει χωρίς προφύλαξη, χωρίς ντροπή. Ο νεοναζισμός δεν είναι θεωρία, σκέψη και αναρχία. Είναι μια παράσταση. Εσείς κι εμείς. Και πρωταγωνιστεί ο Θάνατος.

Προφητικός Μάνος Χατζιδάκις:
"Ο νεοναζισμός δεν είναι οι άλλοι"
Ένα συγκλονιστικό κείμενο που έγραψε τον Φεβρουάριο του 1993, λίγους μήνες πριν τον θάνατό του

Πηγή
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Δημοσιοκαφρος-γραφος

Διακεκριμένο μέλος

Ο Σωτήρης αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 26 ετών, επαγγέλεται Δημοσιογράφος και μας γράφει απο Πειραιάς (Αττική). Έχει γράψει 6,852 μηνύματα.
Οντως τον Φασισμο πρεπει ολοι να τον καταλαβουμε.
Η χειροτερη ιδεολογια παγκοσμιως
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Dias

Επιφανές μέλος

Ο Dias αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Φυσικός. Έχει γράψει 10,000 μηνύματα.
Οντως τον Φασισμο πρεπει ολοι να τον καταλαβουμε.
Το να καταλάβουμε το φασισμό είναι μόνον το πρώτο βήμα. Το επόμενο βήμα είναι να τον πατήσουμε και να του λιώσουμε το κεφάλι.



 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Δημοσιοκαφρος-γραφος

Διακεκριμένο μέλος

Ο Σωτήρης αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 26 ετών, επαγγέλεται Δημοσιογράφος και μας γράφει απο Πειραιάς (Αττική). Έχει γράψει 6,852 μηνύματα.
Το να καταλάβουμε το φασισμό είναι μόνον το πρώτο βήμα. Το επόμενο βήμα είναι να τον πατήσουμε και να του λιώσουμε το κεφάλι.



Ευχόμαι αυτό σε όλο τον κόσμο να γίνει σύντομα
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Νωεύς

Τιμώμενο Μέλος

Ο Ιάσων αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Μαθητής/τρια και μας γράφει απο Άγιο Πνεύμα (Σέρρες). Έχει γράψει 5,713 μηνύματα.
Ευχόμαι αυτό σε όλο τον κόσμο να γίνει σύντομα

... αρκεί βέβαια να ξέρετε, ότι...τα φίδια αλλάζουν το δέρμα τους, μεταξύ Άνοιξης και Καλοκαιριού!
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

totentanz

Νεοφερμένος

Ο totentanz αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 105 μηνύματα.
μακράν το πιο άστοχο θρεντ. απ'όλες τις απόψεις.
ο συσχετισμός δε του φασισμού με τον ρατσισμό, με κάνει να γελάω. μιλάμε για δυο πράγματα ΕΝΤΕΛΩΣ άσχετα μεταξύ τους. ούτε ο εθνικισμός βέβαια έχει κάποια σχέση μ'αυτά. αλλα οκ, όσο ζεις μαθαίνεις...
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

borat

Επιφανές μέλος

Ο Γιάννης.- αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 40 ετών, επαγγέλεται Μαθηματικός και μας γράφει απο Ηνωμένο Βασίλειο (Ευρώπη). Έχει γράψει 15,323 μηνύματα.
Δεν έχει σχέση ο φασισμός με το ρατσισμό και με τον εθνικισμό;

Δηλαδή ο φασίστας δεν είναι ρατσιστής και ο ρατσιστής δεν είναι εθνικιστής;
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

totentanz

Νεοφερμένος

Ο totentanz αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 105 μηνύματα.
καμμία απολύτως. βασικές έννοιες είναι αυτές. ψάξε τις. το ότι στη συλλογική συνείδηση ο φασίστας είναι ρατσιστής, κάτι που εν μέρη όντως συμβαίνει, δε σημαίνει πως είναι ταυτόσημες έννοιες. ούτε φυσικά ο εθνικισμός έχει σχέση με τον φασισμό. βασικά πράγματα λέμε. αυτά.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

borat

Επιφανές μέλος

Ο Γιάννης.- αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 40 ετών, επαγγέλεται Μαθηματικός και μας γράφει απο Ηνωμένο Βασίλειο (Ευρώπη). Έχει γράψει 15,323 μηνύματα.
Nαι οκ, ωραία η κρέμα, καλό το φύλλο, ωραίο και το σιρόπι, αλλά όλα μαζί σε γαλακτομπούρεκο είναι καλλίτερα.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Crooked

Νεοφερμένος

Ο Crooked αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 115 μηνύματα.
καμμία απολύτως. βασικές έννοιες είναι αυτές. ψάξε τις. το ότι στη συλλογική συνείδηση ο φασίστας είναι ρατσιστής, κάτι που εν μέρη όντως συμβαίνει, δε σημαίνει πως είναι ταυτόσημες έννοιες. ούτε φυσικά ο εθνικισμός έχει σχέση με τον φασισμό. βασικά πράγματα λέμε. αυτά.

https://en.wikipedia.org/wiki/Fascism
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

totentanz

Νεοφερμένος

Ο totentanz αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 105 μηνύματα.
Ο φασισμός στο πυρήνα της θεωρίας του έχει το οικονομικό του σύστημα και τη θεωρία κρατικής λειτουργίας του. Αφορά, δηλαδή, περισσότερο την οικονομία και το κράτος. Ο ναζισμός, από την άλλη, στηρίζεται στη φυλετική του θεωρία -η οποία δεν υπάρχει στον φασισμό- και στις αντιλήψεις του περί ζωής και ηθικής. Στον ναζισμό η οικονομία και το κράτος είναι απλώς μέσα και όχι ο απώτερος
σκοπός. Με λίγα λόγια, ο φασισμός είναι περισσότερο οικονομικό και κρατικό σύστημα, ενώ ο ναζισμός στηρίζεται πιο πολύ σε φυλετικές και ηθικές αντιλήψεις.


copy/paste απ'το ίντερνετ γιατί βαριόμουν να γράφω. ο φασισμός στη βάση του, στερείται φυλετικής ιδεολογίας. κάτι το οποιο δεν συμβαίνει φυσικά στον εθνικισμό ή τον σοβινισμό. απλά πολλοί λένε φασισμός = εθνικοσοσιαλισμός.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

koukimanster

Εκκολαπτόμενο μέλος

Η koukimanster αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει απο Ηνωμένο Βασίλειο (Ευρώπη). Έχει γράψει 298 μηνύματα.
Ενδιαφέρουσα η συζήτηση για τις διαφορές μεταξύ ρατσιστών, φασιστών και ναζιστών.

Για σιγουριά όμως τσακίστε τους όλους σε κάθε γειτονιά.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Χρήστες Βρείτε παρόμοια

  • Τα παρακάτω 0 μέλη και 1 επισκέπτες διαβάζουν μαζί με εσάς αυτό το θέμα:
    Tα παρακάτω 5 μέλη διάβασαν αυτό το θέμα:
  • Φορτώνει...
Top