Τέλος ή αρχή, μέχρι πότε;

-adorable- · 01-02-09

Αν και υπάρχουν παρόμοια θέματα θα ήθελα τη γνώμη σας στο πότε είναι η κατάλληλη στιγμή να τελειώσει η σχέση.....

όταν ο άλλος ζηλεύει,σε κάνει να νιώθεις ότι έχεις χάσει το χώρο που χρειάζεσαι για προσωπική έκφραση,τους παλιούς φίλους,των οποίων μόνο τις σκιές αναγνωρίζεις πια..... Και όμως η ζωή σου μοιάζει άρρηκτα συνδεδεμένη μαζί του.. Προσπαθείς να χωρίσεις αλλά η παρουσία του είναι κάτι τόσο σύνηθες σαν τον καφέ που πίνεις το πρωί για να καταφέρεις να ανοίξεις τα μάτια σου... Και αναρρωτιέσαι τι είναι αυτό που σε συνδέει μαζί του....... ?

kalypso · 01-02-09

Είναι μάλλον η στιγμή εκείνη που κάθεσαι μόνος σου και σκέφτεσαι, και αναρωτιέσαι γιατί πλέον χαμογελάς σπάνια, νιώθεις μονίμως ένα κενό inside, δεν αναγνωρίζεις πια τον ίδιο σου τον εαυτό και δεν βρίσκεις ευχαρίστηση σε πράγματα μικρά, που πριν σου έδιναν μεγάλη χαρά.
Έχεις αποξενωθεί από όλους και πιστεύεις πως μόνο εκείνος υπάρχει για να σε καταλάβει, πως θα σε πάρει αγκαλιά και θα ξεχάσεις τα πάντα, θα κρυφτείς από όλα αυτά- που στην πραγματικότητα είναι ενδείξεις πως κάτι δεν πάει καθόλου καλά. :worry:

Αυτό που σε συνδέει μαζί του είναι η συνήθεια, τα συναισθήματα που είχες γι αυτόν στις καλές μέρες και στις καλές στιγμές- και αυτά μέσα σε μία κακή σχέση παίρνουν μεγάλη αξία, τεράστια. Και δεν κόβεις γιατί σκέφτεσαι "Θα υπάρχει κι άλλος τρόπος, πρέπει να υπάρχει άλλος τρόπος!". Το κακό όμως είναι ότι δεν υπάρχει- ότι τα πράγματα, αν δεν παραμείνουν έτσι, θα γίνουν μάλλον χειρότερα, όταν αποφασίσεις κι εσύ πως τέρμα οι υποχωρήσεις.

Οπότε υποθέτω πως η κατάλληλη στιγμή είναι όταν δεις ότι τα πράγματα δεν μπορούν να γίνουν όπως πριν, και καλύτερα να μην περιμένεις να γίνουν χειρότερα και σου βγουν κι οι αναμνήσεις ξινές στο τέλος...

-adorable- · 01-02-09

Το βλέπω ότι τα πράγματα δε μπορούν να γίνουν όπως πριν αλλά είναι πραγματικά πολύ δύσκολο να διακόψω.... Θα κάνω την προσπάθειά μου και όπου με βγάλει..

kalypso · 01-02-09

Αρχική Δημοσίευση από -adorable-:
Το βλέπω ότι τα πράγματα δε μπορούν να γίνουν όπως πριν αλλά είναι πραγματικά πολύ δύσκολο να διακόψω.... Θα κάνω την προσπάθειά μου και όπου με βγάλει..

Το ξέρω. Κάνε το- τουλάχιστον θα είσαι σίγουρη μετά πως έκανες ό,τι περνούσε από το χέρι σου, από μεριάς σου.

Φωτηs · 01-02-09

Υπαρχουν πολλοι λογοι που μπορουν να οδηγησουν καποιον σε σκεψειs για ενα τετοιο τετελεσμενο. Απλα πιστευω οτι ο καθεναs απο εμαs εχει παντα τουs προσωπικουs του λογουs οι οποιοι ειτε ειναι σωστοι ειτε ειναι λαθοs, δεν τουs βαζω σε ζυγαρια, εχουν να κανουν με τα πραγματικα δικα μαs θελω και την δικη μαs ευτυχια και οταν προκειται για αυτεs νομιζω οτι ολα τα αλλα πρεπει οσο δυσκολο και αν ειναι αυτο να τα παραμεριζουμε.Να θυσιαζομαστε απο μια συνηθεια η επειδη βολευομαστε η γιατι δεν εχουμε εμπιστοσυνη στον εαυτο μαs η γιατι φοβομαστε μην πληγωσουμε τον αλλον σε μια σχεση που τραβαει μονοπλευρα στην τελικη δεν αξιζει ο κοποs, απλα κοροιδευουμε τον εαυτο μαs και χανουμε χρονο και ο χρονοs ειναι πολυτιμοs και αμειλικτοs για ολουs μαs.

Rempeskes · 23-03-09

Αν και υπάρχουν παρόμοια θέματα θα ήθελα τη γνώμη σας στο πότε είναι η κατάλληλη στιγμή να τελειώσει η σχέση....

Αμέσως μετά που η γνωριμία θα γίνει "σχέση".

Προσπαθείς να χωρίσεις αλλά η παρουσία του είναι κάτι τόσο σύνηθες σαν τον καφέ που πίνεις το πρωί για να καταφέρεις να ανοίξεις τα μάτια σου...
Και αναρρωτιέσαι τι είναι αυτό που σε συνδέει μαζί του....... ?

Ο πρωινός καφές που πίνετε μαζί.

πσ. Αυτό δεν είναι "δεσμός", είναι συνήθεια.
Αν έτσι θες να είσαι πάντοτε, παντρέψου τον πρώτο τυχοντα και περίμενε τρία χρονια.

Μελιώ · 03-04-09

Να σε πω ....
Όταν τα τρια Μ ( μι ) γίνουν ένα Μ ( μι , πως λέμε ντο , ρε , μι )

Και εξηγούμαι , όταν η προσφώνηση Μωρό μου , Μανάρι μου (λίγο χάλια φράση τούτη δω , αλλά.. περί ορέξεως ) , Μ_______ μου ( εδώ βάλε όποια φράση χρησιμοποιείς εσύ συχνότερα π.χ παιδί μου , ωρε μάνα μου , αρκουδίνι μου , φραντζολίνι μου , η οποια άλλη τες πα , η οποία στις αρχές της σχέσης έχει μόνιμα ένα μουγκρητό μμμμμμμ, από το πολύ πάθος γιου νοου λαικ χλιμίντρισμα αλα Κωνσταντάρας …)

Όταν λοιπόν αυτά τα τρια Μ , αντικατασταθούν από τη γνωστή και μη εξαιρετέα φράση σε όλο τον πλανήτη πλέον , ως την πιο χαρακτηριστική ελληνική έκφραση , που δεν φανερώνει μόνο την βιολογική ανάγκη όλων των ζώων διποδων και τετράποδων για αυτοικανοποίηση , αλλά έχει κυρίως πολιτισμικά ταυτιστεί με την έννοια που ο καθένας μας έχει προσδώσει σε αυτήν . ( ούτε εγώ δεν κατάλαβα τι έγραψα

)

Κοινώς την γνωστή λέξη που περικλείει χίλιες εικόνες και χίλιες έννοιες .
Όταν λοιπόν αντί της προσφώνησης : Καλώς το Μωράκι μου αρχίσεις να λες : Καλώς τον/ην Μ_______α/ω νομίζω είναι ώρα να φτιάχνεις βαλίτσες .

Όχι ότι δεν έχουν κρατηθεί σχέσεις και μετά την προσφώνηση αυτής της λέξης , και με πολύ χειρότερες προσφωνήσεις μη σου πω , απλά κατά τη δική μου ταπεινή γνώμη και για το προσωπικό μου μέτρο αξιών ακόμα κι όταν φύγει ο έρωτας , θέλω να θαυμάζω τον άλλον .
Αν πάψω να τον θαυμάζω … βράσε όρυζα , λάχανα και κουνουπίδια ρίξε και λίγο λεμονάκι βάλε κι ένα τσιπουράκι να θρηνήσεις τον μακαρίτη / σα !!!

Ερωφίλη · 03-04-09

Πια έχει γίνει ένα κομμάτι του εαυτού σου που όντως δε πρέπει να σου ανήκει.. το τέλος

Τέλος ή αρχή, μέχρι πότε;

-adorable-

Νεοφερμένος

kalypso

Περιβόητο μέλος

-adorable-

Νεοφερμένος

kalypso

Περιβόητο μέλος

Φωτηs

Εκκολαπτόμενο μέλος

Rempeskes

Επιφανές μέλος

Μελιώ

Δραστήριο μέλος

Ερωφίλη

Πολύ δραστήριο μέλος

Χρήστες Βρείτε παρόμοια

Λοιπές Σελίδες