Η κατάλληλη στιγμή για την απόκτηση παιδιών

princess

Εκκολαπτόμενο μέλος

Η princess αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 306 μηνύματα.
Οι περισσότεροι άνθρωποι μεγαλώνουν από μικροί με την ιδέα ότι κάποια στιγμή θα αποκτήσουν παιδιά. Πότε όμως έρχεται η στιγμή , όπου επιθυμεί πραγματικά κανείς κάτι τέτοιο? Σε ποια δηλαδή ηλικία, αρχίζει κανείς να σκέπτεται και να επιθυμεί ένα παιδί?

Είναι ένδειξη ωριμότητας? Ή μήπως τελειώνει ένας κύκλος της ζωής, ίσως αυτός της πρώτης νιότης, και νιώθει πλέον ο άνθρωπος την ανάγκη να δημιουργήσει κάτι καινούριο?:hmm:
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Giovanna

Επιφανές μέλος

Η Giovanna αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 8,086 μηνύματα.
καλα, ποσες σημερα αναρωτιομαστε το ιδιο?
αυτο λεγαμε με τη Vkey πριν ελαχιστη ωρα..
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

princess

Εκκολαπτόμενο μέλος

Η princess αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 306 μηνύματα.
Τι λέγατε δηλαδή ακριβώς? Και πού καταλήξατε? :)
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Giovanna

Επιφανές μέλος

Η Giovanna αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 8,086 μηνύματα.
με αφορμη καποια ποστ στις ¨Σκεψεις"...
λεγαμε οτι απο τη μια και μεις θελουμε και μας αρεσει κλπ κλπ αλλα απο την αλλη ελευθερια και μονο αυτη, ειναι αυτο που θελουμε, κοινως κατι σαν.. μαζι δεν κανουμε και χωρια δε μπορουμε.. παενε δες..
αμα ερ8ει και η βικη απο δω, θα στα πει εκεινη!
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Vkey

Επιφανές μέλος

Η Κοινό Μυστικό!!! αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Εκπαιδευτικός. Έχει γράψει 8,253 μηνύματα.
Σήμερα κάτι παίζει με τους πλανήτες...ε...δεν γίνεται όλες να συζητάμε αυτό το θέμα!Από το απόγευμα αυτό κάνω :P

Βασικά λέγαμε ότι πλέον είμαστε σε μια ηλικιά που ζούμε όπως θέλουμε, μένουμε μόνες μας, συντηρούμε τον εαυτός μας και μπορούμε να κάνουμε και να πάμε όπου θέλουμε χωρίς κανένας να μπορεί να μας ελέγξει, να μας επιβληθεί, να μας κριτικάρει... Και ναι αυτό είναι θετικό γιατί ήταν ένα από τα όνειρα μας και να που το πετύχαμε :)

Τώρα όμως...έχοντας πετύχει αυτό το θέμα και βλέποντας άλλες στην ηλικία μας με ζουμπουρλίδικα μωράκια ( και εγώ και η Gio έχουμε να κάνουμε και λόγω δουλειάς με παιδάκια έτσι κι αλλιώς και τα λατρεύουμε) σκεφτόμαστε ότι οκ αυτές που έχουν μωρό δεν μπορούν να κάνουν την ζωή μας αλλά στο τέλος της ημέρας το μόνο που θέλουμε είναι μια συντροφικότητα, έναν άντρα να μας περιμένει ή να τον περιμένουμε και ένα μωράκι να τρέχουμε να του αλλάζουμε πάνες :redface:

Το θέμα είναι ότι για να γίνουν όλα αυτά πρέπει να βρούμε και το κατάλληλο σύντροφο και το σωστό timing οπότε μένουμε στην σφαίρα των θέλω και των ονείρων :)
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Giovanna

Επιφανές μέλος

Η Giovanna αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 8,086 μηνύματα.
ω ναι, νομιζω οτι δε μπορουσες να τα πεις καλυτερα τωρα που εγω χασμουριεμαι!
γεια σου ρε βικαρε!
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

BReaTHeR

Πολύ δραστήριο μέλος

Ο BReaTHeR αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 45 ετών. Έχει γράψει 1,162 μηνύματα.
Πάντα ήθελα να γίνω μπαμπάς από μικρή ηλικία. Μπορώ να πω ότι θεωρούσα σαν ιδανική ηλικία τα 24-25. Όχι ότι ήμουν και στην πιο ώριμη ηλικία τότε, όμως ήθελα πολύ να αποκτήσω ένα παιδί. Τελικά τα πράγματα δεν ήρθαν όπως τα περίμενα, όμως η επιθυμία μου να αποκτήσω παιδιά δεν έχει μειωθεί καθόλου. Ελπίζω στο εγγύς μέλλον να τα καταφέρω.:)
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

princess

Εκκολαπτόμενο μέλος

Η princess αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 306 μηνύματα.
Τώρα όμως...έχοντας πετύχει αυτό το θέμα και βλέποντας άλλες στην ηλικία μας με ζουμπουρλίδικα μωράκια ( και εγώ και η Gio έχουμε να κάνουμε και λόγω δουλειάς με παιδάκια έτσι κι αλλιώς και τα λατρεύουμε) σκεφτόμαστε ότι οκ αυτές που έχουν μωρό δεν μπορούν να κάνουν την ζωή μας αλλά στο τέλος της ημέρας το μόνο που θέλουμε είναι μια συντροφικότητα, έναν άντρα να μας περιμένει ή να τον περιμένουμε και ένα μωράκι να τρέχουμε να του αλλάζουμε πάνες :redface:

Κι εμένα μου αρέσουν τα μωράκια...να τα χαζεύω δηλαδή...
Αλλά η προοπτική να αποκτήσω παιδί και οικογένεια, δεν ξέρω, αλλά να..
προς το παρόν λίγο με φρικάρει...μου δημιουργεί λίγο παράξενα συναισθήματα...σαν να πρόκειται για κάτι τελείως άβολο, δύσκολο,ξένο, με πολλές ευθύνες. Είναι φυσιολογικό να νιώθω έτσι? Ή όχι?
Γιατί κάποιες φορές νιώθω τα ακριβώς αντίθετα απ' ότι η Gio και η Vkey?:worry:
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Τελευταία επεξεργασία:

Vkey

Επιφανές μέλος

Η Κοινό Μυστικό!!! αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Εκπαιδευτικός. Έχει γράψει 8,253 μηνύματα.
ω ναι, νομιζω οτι δε μπορουσες να τα πεις καλυτερα τωρα που εγω χασμουριεμαι!
γεια σου ρε βικαρε!

Αναλαμβάνω να απαντάω σε αυτά τα θέματα όταν λείπεις ή νυστάζεις :P (αφού εγκρίνονται απ' όσο βλέπω :P)

@ princess και λογικό είναι και μια χαρά φυσιολογικό είναι :)...δεν ξυπνάς μια ωραία μέρα και λες τώρα θέλω μωρό... Πρέπει η ίδια η σκέψη να έχει ωριμάσει μέσα σου, να γνωρίζεις τι ευθύνες έχει ένα μωρό και να νιώθεις όσο πιο σίγουρη μπορείς ότι θα τα καταφέρεις...Επιπλέον να υπάρχουν οι κατάλληλες προυποθέσεις... Όταν θα έρθει η ώρα να θες να κάνεις παιδί απλά θα το καταλάβεις :) Κι εγώ θέλω μωρά και πολλά αλλά η ώρα μου δεν έχει έρθει έτσι κι αλλιώς :)

Αλλά επειδή μιλάω σε θεωρητικό πάντα επίπεδο υπάρχουν και ήδη μανούλες εδώ μέσα που μπορούν να απαντήσουν καλύτερα :)
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Τελευταία επεξεργασία:

Giovanna

Επιφανές μέλος

Η Giovanna αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 8,086 μηνύματα.
Πάντα ήθελα να γίνω μπαμπάς από μικρή ηλικία. Μπορώ να πω ότι θεωρούσα σαν ιδανική ηλικία τα 24-25. Όχι ότι ήμουν και στην πιο ώριμη ηλικία τότε, όμως ήθελα πολύ να αποκτήσω ένα παιδί. Τελικά τα πράγματα δεν ήρθαν όπως τα περίμενα, όμως η επιθυμία μου να αποκτήσω παιδιά δεν έχει μειωθεί καθόλου. Ελπίζω στο εγγύς μέλλον να τα καταφέρω.:)

ΤΟ ΠΟΥΛΑΚΙΙΙΙΙΙΙ!:clapup:
μακαρι ο,τι ζητας, να σου ερθει... και όπως ακριβως το ζητησες!


Αναλαμβάνω να απαντάω σε αυτά τα θέματα όταν λείπεις ή νυστάζεις :P (αφού εγκρίνονται απ' όσο βλέπω :P)
αααααατσα, η βι-κευ μανατζερρρρ! :D
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Τελευταία επεξεργασία:

princess

Εκκολαπτόμενο μέλος

Η princess αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 306 μηνύματα.
Για την ακρίβεια..νιώθω ότι θέλω να παντρευτώ όσον το δυνατόν, ΜΑ ΟΣΟ ΤΟ ΔΥΝΑΤΟΝ αργότερα, τουλάχιστον σε 10-12 χρόνια από τώρα. Παλιότερα επίσης , κατά διαστήματα ήμουνα κατά του γάμου και δεν ήθελα να παντρευτώ.:hmm: Οπότε τα παιδιά έρχονται ακόμα πιο μετά..:worry:
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

BReaTHeR

Πολύ δραστήριο μέλος

Ο BReaTHeR αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 45 ετών. Έχει γράψει 1,162 μηνύματα.
ΤΟ ΠΟΥΛΑΚΙΙΙΙΙΙΙ!:clapup:
μακαρι ο,τι ζητας, να σου ερθει... και όπως ακριβως το ζητησες!

Λες αυτό να σήμαινε;:)

Τί να πώ; Αν πω μακάρι θα θεωρηθώ υπερβολικός; Ελπίζω να έρθουν όλα όσο το δυνατόν καλύτερα. Όπως είπε και η Vkey αυτό που χρειάζεται πάνω απ΄όλα στο συγκεκριμένο ζήτημα είναι ο όσο το δυνατόν ταιριαστός σύντροφος και το timing.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Giovanna

Επιφανές μέλος

Η Giovanna αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 8,086 μηνύματα.
ξερω γω μωρε? μακάρι λέω, μακάρι όλα να είναι όπως τα θες.. παιδιά, αδυνατώ να γραψω καλα, τα λεμε αυριο... πα να κανω νανι με ενα αρκουδι εγω.. αν και πολυ θα θελα ενα τσιου τσιου!
πρινσες, ολα στη ζωη ειναι πολυ ρευστα.. μπορει ακομα να μην γνωρισες τον καταλληλο, το χεις σκεφτει?
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

BReaTHeR

Πολύ δραστήριο μέλος

Ο BReaTHeR αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 45 ετών. Έχει γράψει 1,162 μηνύματα.
Για την ακρίβεια..νιώθω ότι θέλω να παντρευτώ όσον το δυνατόν, ΜΑ ΟΣΟ ΤΟ ΔΥΝΑΤΟΝ αργότερα, τουλάχιστον σε 10-12 χρόνια από τώρα. Παλιότερα επίσης , κατά διαστήματα ήμουνα κατά του γάμου και δεν ήθελα να παντρευτώ.:hmm: Οπότε τα παιδιά έρχονται ακόμα πιο μετά..:worry:

Πιστεύω ότι αν βρεις αυτόν που θα σε κάνει ευτυχισμένη τότε δεν θα το λες αυτό. Όταν έχεις ένα σύντροφο που ταιριάζεις μαζί του και νιώθεις ευτυχισμένη, τότε θα θες και να δημιουργήσεις μαζί του και δημιουργία σημαίνει και οικογένεια και παιδιά.:)
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Vkey

Επιφανές μέλος

Η Κοινό Μυστικό!!! αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Εκπαιδευτικός. Έχει γράψει 8,253 μηνύματα.
Πιστεύω ότι αν βρεις αυτόν που θα σε κάνει ευτυχισμένη τότε δεν θα το λες αυτό. Όταν έχεις ένα σύντροφο που ταιριάζεις μαζί του και νιώθεις ευτυχισμένη, τότε θα θες και να δημιουργήσεις μαζί του και δημιουργία σημαίνει και οικογένεια και παιδιά.:)

+1000 :D
Δεν έχω τίποτε άλλο να προσθέσω :)
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

underwater

Περιβόητο μέλος

Η underwater αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 4,343 μηνύματα.
Εγώ ακόμα δεν έχω κατασταλάξει στο τι θεωρώ ιδανικό. Αγαπάω πολύ τα παιδιά και με πιάνω εδώ και 1 χρόνο πολλές φορές να σκέφτομαι πόσο θα ήθελα ένα και τι καλή μαμά θα γινόμουν (ψώνιο!:P ).

Αλλά είμαι τόσο δραστήρια που σκέφτομαι ότι ένα παιδί θα μου στερήσει την ελευθερία μου. Ώρες-ώρες φέρομαι σαν έφηβη και λέω "με τι μυαλό θα κάνω παιδί"; Ενώ πριν λίγο καιρό ήμουν στην φάση να κάνω μόνιμη σχέση, τώρα συζητάμε με την κολλητή μου τι γκομενάκια θα βρούμε τον άλλο μήνα Λονδίνο.:P Πώς να με πάρω στα σοβαρά η ίδια;:whistle: Αλλά πιθανώς αν βρω τον ιδανικό το μόνο που να θέλω να είναι να είμαι μαζί του και να κάνουμε παιδάκια. I have no bloody idea!:D
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Γίδι

Τιμώμενο Μέλος

Η Γίδι αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 22,554 μηνύματα.
Δεν ξέρω τι θα έκανα αν έμενα τώρα έγγυος, θα ήταν από ατύχημα σίγουρα...
Αλλά δε μπορώ να διανοηθώ τον εαυτό μου στα 32 μου ανύπαντρη και χωρίς ένα τουλάχιστον μούλικο...
Τώρα δεν ξέρω πού πατάω και πού βαδίζω, δεν είμαι ανεξάρτητη, δεν ξέρω αν έχω βρει τον άνθρωπό μου...
αλλά αφού τα κάνω όλα αυτά, βρω και τον άντρα, πιστεύω ότι το να κάνουμε οικογένεια θα ολοκληρώσει την αγάπη μας.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Corpse Bride

Διακεκριμένο μέλος

Η Corpse Bride αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 6,595 μηνύματα.
Τώρα όμως...έχοντας πετύχει αυτό το θέμα και βλέποντας άλλες στην ηλικία μας με ζουμπουρλίδικα μωράκια ( και εγώ και η Gio έχουμε να κάνουμε και λόγω δουλειάς με παιδάκια έτσι κι αλλιώς και τα λατρεύουμε) σκεφτόμαστε ότι οκ αυτές που έχουν μωρό δεν μπορούν να κάνουν την ζωή μας αλλά στο τέλος της ημέρας το μόνο που θέλουμε είναι μια συντροφικότητα, έναν άντρα να μας περιμένει ή να τον περιμένουμε και ένα μωράκι να τρέχουμε να του αλλάζουμε πάνες :redface:

Σοζ, αλλα αμα το σκεφτεστε μονο στο τελος της μερας πριν πεσετε ξερες κι αφου εχετε κανει ολα τ'αλλα που δεν μπορουν να κανουν οι μαμαδες επειδη τρεχουν πισω απο ενα σκατακι..ε δεν ειστε στη φαση για παιδι ομολογουμενως:p

Δεν ξερω τι μου επιφυλασσει το μελλον, λεω μεγαλες κουβεντες και μετα τις αναιρω, αλλα προς το παρον δε με σκεφτομαι με παιδι πριν τα 30 μου, αν κανω κιολας.. Δε με θεωρω ουτε αρκετα ωριμη, ουτε αρκετα ανεξαρτητη για να βρεθω υπευθυνη για εναν μικρο ανθρωπακο στο συντομο μελλον. Με τα πιτσιρικια που βλεπω περα δωθε ζαχαρωνω, αλλα να ναι δικο μου, δεν ξερω.. Μου φαινεται και υπερτεραστια η ευθυνη του μεγαλωματος, φροντιδας κτλ, οποτε δεν..
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Vkey

Επιφανές μέλος

Η Κοινό Μυστικό!!! αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Εκπαιδευτικός. Έχει γράψει 8,253 μηνύματα.
Σοζ, αλλα αμα το σκεφτεστε μονο στο τελος της μερας πριν πεσετε ξερες κι αφου εχετε κανει ολα τ'αλλα που δεν μπορουν να κανουν οι μαμαδες επειδη τρεχουν πισω απο ενα σκατακι..ε δεν ειστε στη φαση για παιδι ομολογουμενως:p

E...ομολογουμένος δεν είμαι έτοιμη γι'αυτό ακόμα... Το παραδέχομαι :P
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Κακή Επιρροή

Επιφανές μέλος

Η Αναστασία αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 53 ετών και μας γράφει απο Περιστέρι (Αττική). Έχει γράψει 17,438 μηνύματα.
εγω πάντως απεκτησα την επιθυμία για παιδι μετά τα 30 μου και ΜΕΤΑ που βρηκα τον πατερα των παιδιων που θελω να αποκτησω :P
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Χρήστες Βρείτε παρόμοια

Top