theio_vrefos
Πολύ δραστήριο μέλος
Ο theio_vrefos αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 37 ετών. Έχει γράψει 823 μηνύματα.
09-01-07
14:01
δηλαδή ρε μισέλ εάν είχες εσύ αυτό το παιδί θα το πετσόκοβες για να κάνεις τη ζωή σου πιο εύκολη?
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
theio_vrefos
Πολύ δραστήριο μέλος
Ο theio_vrefos αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 37 ετών. Έχει γράψει 823 μηνύματα.
09-01-07
04:53
theio vrefos, απορώ, έχεις διαβάσει άραγε όλο το άρθρο; Διακρίνω εικασίες και παραπληροφόρηση... Δόθηκε link...
όχι δε το έχω διαβάσει.
Φαντάζομαι όμως το άρθρο ως έναυσμα για γενικότερη συζήτηση και όχι ειδικά για το περιστατικό, όπως λέει και ο τίτλος.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
theio_vrefos
Πολύ δραστήριο μέλος
Ο theio_vrefos αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 37 ετών. Έχει γράψει 823 μηνύματα.
09-01-07
04:17
και τι πάει να πει αυτό ? Ότι πρέπει να κάτσουμε με τα χέρια σταυρωμένα επειδή ο τάδε κάνει κάτι χειρότερο ?
Με αυτή τη λογική ας κλειστούμε στη κοσμάρα μας και ας νοιαζόμαστε μόνο για τον εαυτό μας.
Δεν είναι θέμα ιατρικής, είναι θέμα ανθρωπιάς.
Και ισότητας και προτεραιοτήτων.
Προσωπικά έχω μάθει να φέρομαι στα άτομα με ειδικές ανάγκες σα να μην είχαν αναπηρίες. Απο τους γονείς μου, το περίγυρο μου, χωρίς ωστόσο να έχουμε κάποιο τέτοιο στην οικογένεια.
Το παιδάκι θα μείνει πάντα έτσι. Ποιός θα το υπερασπιστεί εάν όχι οι γονείς του? Ποιός θα νοιαστεί?
Μπορεί να φαίνεται ρομαντικό ή αστείο, αλλά η φυσική εξέλιξη των πραγμάτων είναι τις περισσότερες φορές και η χρηστή οδός.
Η άποψη μου είναι ότι το παιδάκι δε θα γίνει πιο ευτυχισμένο εάν παραμορφωθεί και αποκτήσει περισσότερες αναπηρίες από ότι έχει ήδη. Μου θυμίζει κάτι στο στυλ "δε περπατάς που δε περπατάς, δε σου κόβουμε και τα χέρια μωρε να πάρουμε και φουλ αναπηρική?"
Με αυτή τη λογική ας κλειστούμε στη κοσμάρα μας και ας νοιαζόμαστε μόνο για τον εαυτό μας.
Δεν είναι θέμα ιατρικής, είναι θέμα ανθρωπιάς.
Και ισότητας και προτεραιοτήτων.
Προσωπικά έχω μάθει να φέρομαι στα άτομα με ειδικές ανάγκες σα να μην είχαν αναπηρίες. Απο τους γονείς μου, το περίγυρο μου, χωρίς ωστόσο να έχουμε κάποιο τέτοιο στην οικογένεια.
Το παιδάκι θα μείνει πάντα έτσι. Ποιός θα το υπερασπιστεί εάν όχι οι γονείς του? Ποιός θα νοιαστεί?
Μπορεί να φαίνεται ρομαντικό ή αστείο, αλλά η φυσική εξέλιξη των πραγμάτων είναι τις περισσότερες φορές και η χρηστή οδός.
Η άποψη μου είναι ότι το παιδάκι δε θα γίνει πιο ευτυχισμένο εάν παραμορφωθεί και αποκτήσει περισσότερες αναπηρίες από ότι έχει ήδη. Μου θυμίζει κάτι στο στυλ "δε περπατάς που δε περπατάς, δε σου κόβουμε και τα χέρια μωρε να πάρουμε και φουλ αναπηρική?"
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
theio_vrefos
Πολύ δραστήριο μέλος
Ο theio_vrefos αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 37 ετών. Έχει γράψει 823 μηνύματα.
06-01-07
20:14
είναι πιστεύω τραγικό το παράδειγμα. Δεν έχεις δικαίωμα στη ζωή ενός ανθρώπου ακόμα και εάν είναι κομμάτι σου. Θα προτιμούσα να κάνω έκτρωση από το να παραμορφώσω το παιδί μου και να το μετατρέψω σε κούκλα...
Αυτά τα παιδάκια μπορεί να μη περπατάνε, μιλάνε ή οτιδήποτε, αλλά κρίνουμε με τα ΔΙΚΑ μας σταθμά.
που ξέρετε? μπορεί αυτά να είναι ευτυχισμένα έτσι όπως είναι.
Μπορεί να μη θέλουν να αλλάξουν.
Στη γειτονιά μου ζει ένας άντρας με νοητική καθυστέριση... μπορεί μόνο να ντύνεται και να τρώει μόνος του. Ούτε τουαλέτα κατά τα άλλα...
Παρόλα αυτά ούτε μια φορά δε τον έχω δει να μη χαμογελάει, γνώριζει περισσότερα άτομα από εμένα στη γειτονιά και χαιρετάει τους πάντες με ενθουσιασμό.
Εγώ πάντως αυτά κάνω όταν είμαι ευτυχισμένος.
Αυτά τα παιδάκια μπορεί να μη περπατάνε, μιλάνε ή οτιδήποτε, αλλά κρίνουμε με τα ΔΙΚΑ μας σταθμά.
που ξέρετε? μπορεί αυτά να είναι ευτυχισμένα έτσι όπως είναι.
Μπορεί να μη θέλουν να αλλάξουν.
Στη γειτονιά μου ζει ένας άντρας με νοητική καθυστέριση... μπορεί μόνο να ντύνεται και να τρώει μόνος του. Ούτε τουαλέτα κατά τα άλλα...
Παρόλα αυτά ούτε μια φορά δε τον έχω δει να μη χαμογελάει, γνώριζει περισσότερα άτομα από εμένα στη γειτονιά και χαιρετάει τους πάντες με ενθουσιασμό.
Εγώ πάντως αυτά κάνω όταν είμαι ευτυχισμένος.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.