mindcircus
Περιβόητο μέλος
Η mindcircus αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Μηχανικός αεροσκαφών και μας γράφει απο Σουηδία (Ευρώπη). Έχει γράψει 5,956 μηνύματα.
05-04-10
19:56
Νεραιδουλα αν θες γινε ο μεταφραστης μου, γιατι η δεν εξηγω καλα η μιλαω κινεζικα κι οχι τιποτε αλλο τακουω κιολας που τολμησα να διαφωνησω.
Οχι, αγωγη δεν εχω παρει δοξα τω θεω, σφιζω απο υγεια. Ξανα ειπα πως εχω φιλικο κυκλο και εχω δει απο πολυ κοντα. Δυο παραδειγματα εδωσα ανθρωπε, εσυ τι μας εδωσες? Μια αποψη χωρις καν παραδειγμα. χωρις καν επιχειρηματα. Εχεις προσωπικη ιστορια να καταθεσεις? Σε ακουω.
Α. παραθεσε μας και κανενα λινκ που να αιτιολογουν οσα λες.
Ο ενας ειπα πεθανε επειδη δε γουσταρε παρα τα χαπια και τις κλινικες να ζει, του την εδινε η ζωη, και η αλλη εξακολουθει να κανει τον βιο αβιωτο στα παιδια της. Αν ειδα αποτελεσματα? Οχι, κανενα. Τα χαπια την καλμαρουν αλλα για λιγο.
Α θες κι αλλο ενα? Ναι, αλλο ενα. Κοπελα 3 χρονια μικροτερη απο μενα, σουπερ κοριτσι εκανε αποπειρα αυτοκτονιας και ειχε καταθλιψη για 6 μηνες επειδη πεθανε σε τροχαιο ο φιλος της, παρατησε σχολες και τα παντα. Αργησε πολυ να το ξεπερασει και πηγαινε σε ψυχιατρο για κανα δυο χρονια.
Πριν λιγο καιρο που πηγα να τη δω σε ενα μπαρακι που δουλευει ξερεις τι μου πε? - ολα ειναι στο μυαλο μας, ο γιατρος ηταν ενα κινητρο, εγω εκανα δουλεια μεμενα, δε βοηθησαν τα χαπια αλλα ΕΓΩ και ειμαι καλα- κοριτσακι που περασε τα χιλια μυρια και τη μαζευαμε.
Αυτο που πιστευω σιγουρα ειναι πως ενα χαπι, οπως εξηγησε η νερ οπως ειπα κι εγω επισης (το ειπα, να πεις πως δε το πα η ερμη?) ειναι πως δε θα σε κανει χαρουμενο, εκτος αν ειναι εκσταση κι αυτο για λιγο. Η ευτυχια σου δεν ειναι μονιμη οπως και να χει. Η ευτυχια ειναι μεσα μας και η καταπολεμηση του καθε προβληματος ερχεται πρωτα απο μεσα μας. Η φαρμακευτικη αγωγη λειτουργει συμπληρωματικα. Ακομα και γριπη να χεις και αντιβιωση να παιρνεις, αμα θες να νιωθεις αρρωστος θα εισαι, δε μπα να παιρνεις 500 χαπια.
Οχι, αγωγη δεν εχω παρει δοξα τω θεω, σφιζω απο υγεια. Ξανα ειπα πως εχω φιλικο κυκλο και εχω δει απο πολυ κοντα. Δυο παραδειγματα εδωσα ανθρωπε, εσυ τι μας εδωσες? Μια αποψη χωρις καν παραδειγμα. χωρις καν επιχειρηματα. Εχεις προσωπικη ιστορια να καταθεσεις? Σε ακουω.
Α. παραθεσε μας και κανενα λινκ που να αιτιολογουν οσα λες.
Ο ενας ειπα πεθανε επειδη δε γουσταρε παρα τα χαπια και τις κλινικες να ζει, του την εδινε η ζωη, και η αλλη εξακολουθει να κανει τον βιο αβιωτο στα παιδια της. Αν ειδα αποτελεσματα? Οχι, κανενα. Τα χαπια την καλμαρουν αλλα για λιγο.
Α θες κι αλλο ενα? Ναι, αλλο ενα. Κοπελα 3 χρονια μικροτερη απο μενα, σουπερ κοριτσι εκανε αποπειρα αυτοκτονιας και ειχε καταθλιψη για 6 μηνες επειδη πεθανε σε τροχαιο ο φιλος της, παρατησε σχολες και τα παντα. Αργησε πολυ να το ξεπερασει και πηγαινε σε ψυχιατρο για κανα δυο χρονια.
Πριν λιγο καιρο που πηγα να τη δω σε ενα μπαρακι που δουλευει ξερεις τι μου πε? - ολα ειναι στο μυαλο μας, ο γιατρος ηταν ενα κινητρο, εγω εκανα δουλεια μεμενα, δε βοηθησαν τα χαπια αλλα ΕΓΩ και ειμαι καλα- κοριτσακι που περασε τα χιλια μυρια και τη μαζευαμε.
Αυτο που πιστευω σιγουρα ειναι πως ενα χαπι, οπως εξηγησε η νερ οπως ειπα κι εγω επισης (το ειπα, να πεις πως δε το πα η ερμη?) ειναι πως δε θα σε κανει χαρουμενο, εκτος αν ειναι εκσταση κι αυτο για λιγο. Η ευτυχια σου δεν ειναι μονιμη οπως και να χει. Η ευτυχια ειναι μεσα μας και η καταπολεμηση του καθε προβληματος ερχεται πρωτα απο μεσα μας. Η φαρμακευτικη αγωγη λειτουργει συμπληρωματικα. Ακομα και γριπη να χεις και αντιβιωση να παιρνεις, αμα θες να νιωθεις αρρωστος θα εισαι, δε μπα να παιρνεις 500 χαπια.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
mindcircus
Περιβόητο μέλος
Η mindcircus αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Μηχανικός αεροσκαφών και μας γράφει απο Σουηδία (Ευρώπη). Έχει γράψει 5,956 μηνύματα.
05-04-10
16:36
Ε δεν εκρινα. Απλως διαφωνησα με αυτο που προτεινες.
Ε κουβεντα κανουμε για.
Γιατι να μην μπουμε στη φαση του διαλογου?
Διαλογος δεν ειναι το φορουμ? Τι ειναι μπλογκ?
σορυ αλλα διαφωνω και σε αυτο.
(μη βγουμε οφ πλιζ...)
edit στη διορθωση σου - σε ενθαρρυνω να επεκταθεις, γιατι θα μενδιεφερε να δω αυτο που λες(κι αλλους επισης) κι απο που προερχεται και μην ανησυχεις για το οφ, θα γινει νεο θεμα.
Ε κουβεντα κανουμε για.
Γιατι να μην μπουμε στη φαση του διαλογου?
Διαλογος δεν ειναι το φορουμ? Τι ειναι μπλογκ?
σορυ αλλα διαφωνω και σε αυτο.
(μη βγουμε οφ πλιζ...)
edit στη διορθωση σου - σε ενθαρρυνω να επεκταθεις, γιατι θα μενδιεφερε να δω αυτο που λες(κι αλλους επισης) κι απο που προερχεται και μην ανησυχεις για το οφ, θα γινει νεο θεμα.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
mindcircus
Περιβόητο μέλος
Η mindcircus αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Μηχανικός αεροσκαφών και μας γράφει απο Σουηδία (Ευρώπη). Έχει γράψει 5,956 μηνύματα.
05-04-10
03:30
Δε διαφωνω πως δε διαισθανεται ενα παιδι. Διαισθανεται πολυ περισσοτερα απο εναν ενηλικα.
Εννοω πως δε ''βλεπει'' κι αναρωτιεται οπως η Μαρω, υπεθεσα λοιπον πως προκειται για ατομο στην ηλικια μου ας πουμε.
Παρολαυτα, οσο ζορι κι αν βαλεις, το μονο που πετυχαινει κανεις πιστευω ειναι μια κατασταση εκτος ελεγχου.
Ο ενας να πεισμωνει να μην παει κι ο αλλος να δυστυχει επιμενοντας. Αποτελεσμα?
Δε νομιζω να εχει. Κι αν εχει θαναι παροδικο.
Θελω να πω πως η πιεση σε τετοια θεματα δε φερει αποτελεσματα. Αντιθετως η διπλωματια φερει επιτυχιες. Διαισθανομαι πως τα παιδια που αναφερεις που δε βρισκουν λυση, δεν εχουν κανει σωστη δουλεια και δεν το χουν χειριστει καλα. Φυσικα και εισαι κοντα στους γονεις σε τετοιες περιπτωσεις αλλα γυρνας τη γη αναποδα για να βρεις τη φορμουλα. Υπαρχει.
Ολοι οι ανθρωποι εχουν τη φορμουλα τους. Προφανως και τα παιδια δεν μπορουν να αντιμετωπισουν μια μεγαλη γυναικα η οποια κυριολεκτικα τους κανει ο,τι θελει.
Γνωριζω περιπτωση κι εγω. Γυναικα στα 58 της με μανιοκαταθλιψη και κορες στην ηλικια μου. Τους εχει κανει ολους μπαλα. Κυριολεκτικα. Μενουν σπιτι να την προσεχουν μεχρι να παρει εκεινη την αποφαση να παει στον γιατρο. Ωραια και πες οτι την πανε. Μια δυο τρεις. Το χουν κανει. Τιποτα δε βγηκε. Καιρο τωρα. Τα χαπια της τα πεταει. Αν δεν το βιωσει κι αν δε θελει, δεν προκειται να αλλαξει. Αυτο που θα χει τωρα σημασια να πω ειναι πως αυτη η γυναικα εχει υπαρξει πολυ εγωιστρια και τελειομανης στη ζωη της. Σχετικα με την καταθλιψη που αναφερεις σα παραδειγμα, συνηθως πεφτουν θυματα της ανθρωποι τελειομανεις που αποζητουν τα πραματα να πηγαινουν οπως τα θελουν. Μολις τα χασουν πεφτουν σε καταθλιψη μη μπορωντας να το αντιμετωπισουν. Τα κληρονομικα dna ερχονται σε δευτερη μοιρα. Εχω γενικα ουου πολλες τετοιες ιστοριες να σας πω αλλα το συμπερασμα που βγαζω παντα ειναι αυτο. Πως οι γυρω λειτουργουν υποστηρικτικα κι αν θελουν πραγματι να βοηθησουν να φερθουν διπλωματικα. Τα υπολοιπα και τελικα το 90% ειναι αποφαση του ανθρωπου που χει το προβλημα...
Εννοω πως δε ''βλεπει'' κι αναρωτιεται οπως η Μαρω, υπεθεσα λοιπον πως προκειται για ατομο στην ηλικια μου ας πουμε.
Παρολαυτα, οσο ζορι κι αν βαλεις, το μονο που πετυχαινει κανεις πιστευω ειναι μια κατασταση εκτος ελεγχου.
Ο ενας να πεισμωνει να μην παει κι ο αλλος να δυστυχει επιμενοντας. Αποτελεσμα?
Δε νομιζω να εχει. Κι αν εχει θαναι παροδικο.
Θελω να πω πως η πιεση σε τετοια θεματα δε φερει αποτελεσματα. Αντιθετως η διπλωματια φερει επιτυχιες. Διαισθανομαι πως τα παιδια που αναφερεις που δε βρισκουν λυση, δεν εχουν κανει σωστη δουλεια και δεν το χουν χειριστει καλα. Φυσικα και εισαι κοντα στους γονεις σε τετοιες περιπτωσεις αλλα γυρνας τη γη αναποδα για να βρεις τη φορμουλα. Υπαρχει.
Ολοι οι ανθρωποι εχουν τη φορμουλα τους. Προφανως και τα παιδια δεν μπορουν να αντιμετωπισουν μια μεγαλη γυναικα η οποια κυριολεκτικα τους κανει ο,τι θελει.
Γνωριζω περιπτωση κι εγω. Γυναικα στα 58 της με μανιοκαταθλιψη και κορες στην ηλικια μου. Τους εχει κανει ολους μπαλα. Κυριολεκτικα. Μενουν σπιτι να την προσεχουν μεχρι να παρει εκεινη την αποφαση να παει στον γιατρο. Ωραια και πες οτι την πανε. Μια δυο τρεις. Το χουν κανει. Τιποτα δε βγηκε. Καιρο τωρα. Τα χαπια της τα πεταει. Αν δεν το βιωσει κι αν δε θελει, δεν προκειται να αλλαξει. Αυτο που θα χει τωρα σημασια να πω ειναι πως αυτη η γυναικα εχει υπαρξει πολυ εγωιστρια και τελειομανης στη ζωη της. Σχετικα με την καταθλιψη που αναφερεις σα παραδειγμα, συνηθως πεφτουν θυματα της ανθρωποι τελειομανεις που αποζητουν τα πραματα να πηγαινουν οπως τα θελουν. Μολις τα χασουν πεφτουν σε καταθλιψη μη μπορωντας να το αντιμετωπισουν. Τα κληρονομικα dna ερχονται σε δευτερη μοιρα. Εχω γενικα ουου πολλες τετοιες ιστοριες να σας πω αλλα το συμπερασμα που βγαζω παντα ειναι αυτο. Πως οι γυρω λειτουργουν υποστηρικτικα κι αν θελουν πραγματι να βοηθησουν να φερθουν διπλωματικα. Τα υπολοιπα και τελικα το 90% ειναι αποφαση του ανθρωπου που χει το προβλημα...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
mindcircus
Περιβόητο μέλος
Η mindcircus αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Μηχανικός αεροσκαφών και μας γράφει απο Σουηδία (Ευρώπη). Έχει γράψει 5,956 μηνύματα.
05-04-10
03:02
1. Tους αρπάζεις απο τον γιακά με το ζόρι και τους πας...
2. ή κανονίζεις ιατρικό ραντεβού χωρίς να τους το πεις,
3. ή το κάνεις θέμα καθημερινά μέχρι να το καταλάβουν.
1. Με ποιο δικαιωμα να πας καποιον καπου με το ζορι? Κι απο τον ''γιακα'' κιολας?
2. Με ποιο δικαιωμα ξαναρωτω.
3. Η γκρινια,η μουρμουρα και η πιεση ουδεποτε και σε καμια κατασταση δε φερουν επιθυμητα αποτελεσματα.
Για να αποδεχτει καποιος το προβλημα του ψυχικο/σωματικο/ο,τιδηποτε, αν εχει, πρεπει πρωτα να το βιωσει.
Οι υπολοιποι γυρω λειτουργουν υποστηρικτικα και διπλωματικα.
Μιλάμε με υποθέσεις. Και η υπόθεση που εθεσα ηταν για ατομα/γονεις που εχουν σωματικο/ψυχικο προβλημα...
Σε μια τετοια περιπτωση και το μεν και το δε διακρινονται και ας μην εισαι ειδικος.
Υποθετικα κι εγω θα ελεγα πως αν ποναει το ποδι μιας ''μαμας'' και ''φαινεται'', θα την κουρασει να ποναει και θα φωναξει εναν γιατρο η θα παει σε ενα γιατρο. Αν δε θελει να παει, θα μεινει να ποναει. Αν επιμεινει στο να ποναει θεωρωντας πως θα περασει, προφανως της αρεσει να ποναει.
Οταν υπαρχει προβλημα, πρωτα γινεται αντιληπτο στον ''ασθενη'' ας πουμε, κι επειτα στους αλλους.
Δε θεωρω τιθεται θεμα αποδοχης. Δηλαδη, αν οντως καποιος εχει ενα προβλημα ιατρικο εχει γινει πρωτιστως αντιληπτο σε εκεινον κι επειτα γινεται αντιληπτο και στους αλλους και δεν το φροντιζει, παιζουν αλλα σεναρια οποτε αρχιζει ενα αλλο θεμα. Αυτο της φοβιας, ενιοτε του φοβου του ατομου να αντιμετωπισει την κατασταση του. Και ξαναλεω, αν πραγματι υπαρχει προβλημα.
υσ. Πολλες φορες τα παιδια, εφηβοι (διοτι ενα παιδακι δε θα μπορουσε να ''δει'' κατι τετοιο) θες λογω ανησυχιας, λογω μεταβατικου σταδιου, αυτο της μετεφηβειας, ισως κι ενδομυχης ανησυχιας πως πλεον μεγαλωνουν και φευγουν κατα καποιο τροπο απο τη μαμα και τον μπαμπα, ανησυχουν τελικως χωρις να υπαρχει σοβαρος λογος. Τωρα, βεβαια ανοιγεις πολλη μεγαλη συζητηση και υποθετικα δε μπορω να κανω δουλεια.
Λογικα, κατι σκεφτηκες η καποια ιστορια σε προβληματισε και θα θελα να τη δω. Αν κρινεις πως δεν χρειαζεται, νομιζω τα παραπανω ισως σε καλυπτουν...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
mindcircus
Περιβόητο μέλος
Η mindcircus αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Μηχανικός αεροσκαφών και μας γράφει απο Σουηδία (Ευρώπη). Έχει γράψει 5,956 μηνύματα.
05-04-10
02:40
Και πως ξερεις οτι εχουν ''προβλημα''? Παραπονεθηκαν?
Μονο καποιος γιατρος θα μπορουσε να το κρινει κι ειναι αποκλειστικα δικο τους και αποφαση τους.
Δεν πειθει ενα παιδι τους γονεις. Ουτε τους κατευθυνει. Αλλα τους εκφραζει τον προβληματισμο του, αν ειναι βασιμος.
Μονο καποιος γιατρος θα μπορουσε να το κρινει κι ειναι αποκλειστικα δικο τους και αποφαση τους.
Δεν πειθει ενα παιδι τους γονεις. Ουτε τους κατευθυνει. Αλλα τους εκφραζει τον προβληματισμο του, αν ειναι βασιμος.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.