18-05-10
13:39
Εκείνος από τη Βέροια που σκότωσε μια κοπέλα (ξεχνάω το όνομα) δεν ακούσατε πόσες ερωτικές επιστολές λάμβανε στη φυλακή;
Ισόβια για τον Μουρατίδη
Για τη δολοφονία της Κικής Κούσογλου
(Πηγή: news.pathfinder.gr)
Σε ισόβια κάθειρξη και ποινή φυλάκισης δύο ετών καταδικάστηκε από το Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο Θεσσαλονίκης, ο 24χρονος Δαμιανός (Δάνος) Μουρατίδης, για τη δολοφονία της 20χρονης φίλης του Κικής Κούσογλου, τον Απρίλιο του 2005, στη Βέροια
Σε ισόβια κάθειρξη και ποινή φυλάκισης δύο ετών καταδικάστηκε από το Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο Θεσσαλονίκης, ο 24χρονος Δαμιανός (Δάνος) Μουρατίδης, για τη δολοφονία της 20χρονης φίλης του Κικής Κούσογλου, τον Απρίλιο του 2005, στη Βέροια. Η απόφαση ελήφθη κατά πλειοψηφία (5 προς 2), ενώ την ενοχή του -σύμφωνα με το κατηγορητήριο- πρότεινε και ο εισαγγελέας της έδρας Γ. Κοσμίδης, απορρίπτοντας τον ισχυρισμό της υπεράσπισης ότι ο κατηγορούμενος κατά την τέλεση της εγκληματικής πράξης βρισκόταν σε κατάσταση βρασμού ψυχικής ορμής. Ο Δ. Μουρατίδης αντιμετώπιζε τις κατηγορίες της ανθρωποκτονίας με πρόθεση και της περιύβρισης νεκρού.
Ζήτησε συγνώμη
Σε ποινή φυλάκισης τεσσάρων ετών, με το δικαίωμα η έφεση να έχει ανασταλτικό αποτέλεσμα, καταδικάστηκε ο 41 ετών ξάδελφος του δράστη, Παναγιώτης Κανέλλης, ο οποίος βοήθησε τον κατηγορούμενο να κρύψει και να θάψει το πτώμα της κοπέλας.
Η αίθουσα του Μικτού Ορκωτού Δικαστηρίου ήταν ασφυκτικά γεμάτη και φορτίστηκε συναισθηματικά, όταν ο 24χρονος κλήθηκε να περιγράψει τις ανατριχιαστικές λεπτομέρειες της μοιραίας νύχτας, όταν, σύμφωνα με τη δικογραφία, δέχθηκε τηλεφώνημα από την 20χρονη, που του ζήτησε να βρεθούν στο σπίτι του προκειμένου να διακόψουν οριστικά τη σχέση τους.
Κατά τη διάρκεια της μαραθώνιας απολογίας του, ο κατηγορούμενος ζήτησε επανειλημμένα συγγνώμη από την οικογένεια του θύματος, χωρίς, όμως να μπορέσει να δώσει μια πειστική εξήγηση για το τι ήταν αυτό που τον ώθησε να προβεί στη συγκεκριμένη πράξη.
Η δολοφονία της άτυχης κοπέλας αποκαλύφθηκε τέσσερις μήνες μετά την εξαφάνισή της, στις 11 Αυγούστου του 2005, όταν ο ίδιος δράστης ομολόγησε ότι την στραγγάλισε, θάβοντας την με τη βοήθεια του ξαδέρφου του στην περιοχή του φράγματος «Ασωμάτων» του Αλιάκμονα.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
18-05-10
12:55
Εξαρτάται τι εννοεις ελευθερία του λόγου. Πάνω σ αυτό που λέγεται ελευθερία του λόγου έχουν βασιστεί κ κάποια παιδεραστικά σαιτ κ αυτό το βαφτίζουν ελευθερία. Για μένα αυτό αποτελεί έγκλημα κ σε καμία περίπτωση δεν θα θεωρούσα μία κοινότητα "Δημοκρατική" (στα λόγια γιατί η ουσία είναι άλλο πράγμα) η οποία θα προάσπιζε το "δικαιώμα" τέτοιον "ανθρώπων". Επίσης θα πρέπει να παίρνουμε υπόψη μας κ ότι υπάρχουν κ απόψεις που προκαλούν το κοινό αίσθημα ή που δημιουργούν νομικό προηγούμενο κ για άλλες αποκλίνουσες τέτοιες συμπεριφορές σ αυτές τις περιπτώσεις για μένα θα πρέπει η ίδια η κοινωνία ή η κοινότητα να απομονώνει της απόψεις αυτές. Δεν προάγουν όλες οι σκέψεις το ανθρώπινο γένος δυστυχώς υπάρχουν κ σκέψεις που το πάνε πολύ-πολύ πίσω.
Πολύ σωστά. Θα μπορούσαμε λοιπόν να "απαγορεύσουμε" την ελευθερία λόγου σε κάθε τι που υποστηρίζει κάτι παράνομο;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
17-05-10
17:03
Από αυτό που γράφεις εδώ, εγώ καταλαβαίνω ότι σύμφωνα με την θεωρία σου, υπάρχει μια γκάμα συγκεκριμένων ορθών απόψεων με μια μικρή ή μεγάλη περίμετρο επιτρεπόμενων διαφωνιών και ό,τι υπάρχει εκτός αυτής της περιοχής είναι αναμφίβολα λανθασμένο και εκφράζεται μόνο για να προκαλέσει.
Εάν λες αυτό, διαφωνώ, αφού δεν είμαι καθόλου βέβαιη ότι μπορούμε να διαχωρίσουμε με βεβαιότητα το καλό από το κακό, το ορθό από το λανθασμένο και το πρέπον από το απρεπές. Συνήθως μάλιστα τα όρια αυτών, εξαρτώνται από το κοινωνικό γίγνεσθαι της εκάστοτε εποχής και πολύ συχνά ανατρέπονται μέσα σε διαφορετική εποχή και κοινωνία.
Ερχόμαστε εδώ σε ένα πολύ λεπτό διαχωρισμό του αντικειμενικού από το υποκειμενικό. Ποιος είναι ο ορισμός του αντικειμενικού; Για μένα είναι αφ' ενός μεν τα στατιστικά στοιχεία κι αφ' ετέρου η λογική. Ας πάρουμε κάτι υποκειμενικό: την ομορφιά. Πώς θα μπορούσαμε να μετατρέψουμε την ομορφιά σε κάτι αντικειμενικό; Αν βγάλουμε έναν ικανό στατιστικά αριθμό που να καθορίζει οτι η ομορφιά πάνω από αυτόν τον αριθμό γίνεται αντικειμενική. Πρακτικά δεν μπορεί να συμβεί αυτό, όμως θεωρητικά συμβαίνει. Παράδειγμα, η Αντζελίνα Τζολί αντικειμενικά είναι πανέμορφη, όχι μόνο λόγω στατιστικών αλλά και λόγω λογικής (του λόγου το αληθές, η εικόνα της). Κάποιος θα βγει και θα πει "εγώ τη βλέπω άσχημη" για αυτούς κι αυτούς τους λόγους. Το δέχομαι. Είναι η μειψηφεία κι είναι σεβαστή. Θα βγει όμως και κάποιος και θα πει "σωπάτε μωρέ τώρα που είναι πανέμορφη!". Και δε θα πει οτι είναι άσχημη, ούτε όμορφη. Απλά θα διαφωνεί έτσι, χωρίς λόγο.
Με τον ίδιο τρόπο ο φόνος είναι αντικειμενικά κακός. Αυτό το λέει η στατιστική και η λογική. Και ναι, αυτή είναι η λογική - ορθή - πρέπουσα άποψη και οποιαδήποτε διαφωνία είναι προκλητική.
Δεν ξέρω αν βγάζουν νόημα αυτά που γράφω.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
17-05-10
15:08
Φόνοι διαπράττονται και στους πολέμους, όμως υπό συγκεκριμένες συνθήκες ακόμη κι αν δεν μπορούν να χαρακτηριστούν "καλοί φόνοι" σίγουρα μπορούν να χαρακτηριστούν από κάποιους "αναγκαίοι". Δεν συνεχίζω το συλλογισμό μου για να μην ξεφύγουμε από το θέμα, θέλω όμως να δείξω πως ακριβώς μέσα από αυτό το 1% μπορεί να προκύψει γόνιμος και παραγωγικός διάλογος που να κλονίσει πεποιθήσεις μας που θεωρούμε ακράδαντες και να μας κάνει να προβληματιστούμε, πράγμα που προσωπικά θεωρώ πολύ σημαντικό για την εξέλιξή μας.
Πιθανολογώ μάλιστα, ότι αυτός ακριβώς ο προβληματισμός είναι που μας ταράζει και μας δημιουργεί την ανάγκη να σκεφτούμε πως δεν θα θέλαμε να υπάρχουν διαφορετικές απόψεις από τις δικές μας.
"Μη μου τους κύκλους τάραττε" ... η συνειδητοποίηση πως το ηθικό και αξιακό μας σύστημα μπορεί κάπου να χωλαίνει, είναι μια σκέψη που τους περισσότερους από εμάς τους τρομάζει...
Το αποτέλεσμα δεν κρίνει το λόγο που συνέβη κάτι. Κάτι δηλαδή που ξεκινάει με κακό ή λάθος σκοπό και τυχαία καταλήγει σε καλό αποτέλεσμα δε συνεπάγεται οτι ο σκοπός εν τέλει ήταν καλός ή σωστός. Είναι αυτό που λέει ο λαός μας "τέλος καλό, όλα καλά".
Θέλω να πω οτι αν το αποτέλεσμα μιας διαφωνίας είναι να προβληματίσει και να φέρει γόνιμο αποτέλεσμα αυτό δε σημαίνει οτι ο πράττων τη διαφωνία είχε αυτό το σκοπό. Μπορεί και να τον είχε αλλά μπορεί και όχι. Ο πρώτος μάλιστα συνήθως θα πει στην αρχή "για να κάνω και το δικηγόρο τοπυ διαβόλου...." ξέροντας οτι αυτό που λέει είναι πολύ τραβηγμένο και κατά υπερβολικά μεγάλο ποσοστό λάθος, το κάνει όμως για να προβληματιστούμε. Ο δεύτερος απλά θα πετάξει τις ρουκέτες - χωρίς όμως ποτέ να πει οτι διαφωνεί κάθετα με την τάδε άποψη - αυτό μου δείχνει οτι απλά κάνει πως διαφωνεί για το θεαθήναι.
Πιστεύω οτι ο άνθρωπος που συνειδητοποιημένα έχει κάποιες απόψεις δε θα φοβηθεί τις διαφορετικές απόψεις αλλά θα τις αξιοποιήσει προς όφελός του χωρίς να "ταραχτούν οι κύκλοι του".
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
17-05-10
14:44
Χωρίς να διαφωνώ απαραίτητα μαζί σου, θεωρείς απίθανο να πιστεύουν πράγματι κάποιοι σε ακραίες απόψεις;
Δεν θα πρέπει άλλωστε να ξεχνάμε ότι η ιστορία μας διδάσκει πως απόψεις που θεωρήθηκαν ακραίες για την εποχή τους, έφτασαν να αποτελούν σε επόμενα χρόνια τη μέση άποψη...
Απεναντίας το θεωρώ πολύ πιθανό. Αυτό που είπα το είπα για περιπτώσεις "οφθαλμοφανώς" ακραίες στις οποίες κάποιοι κάνουν αντίλογο για τον αντίλογο, χωρίς ουσιαστικά να διαφωνούν απαραίτητα.
Πχ. Στην ερώτηση "θεωρείτε το φόνο κακό;" το 99% θα απαντήσουν ναι. Το 1% δε θα απαντήσει ούτε ναι ούτε όχι και θα υποστηρίξει οτι υπό ορισμένες συνθήκες θα ήταν κακός κι υπό άλλες καλός. Αυτό το 1% θεωρώ οτι απλά διαφωνεί για να προκαλέσει και να δημιουργήσει "συζήτηση γύρω από τ' όνομά του" (που έλεγε κι η Ζωζώκα)
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.