gademis
Τιμώμενο Μέλος
Ο Δημήτρης αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 46 ετών και επαγγέλεται Η.Μ.Μ.Υ.. Έχει γράψει 1,634 μηνύματα.
25-08-09
14:57
ΙΜΗΟ mode on.
Το άν μπορείς να ελέγξεις την κατάσταση, αυτο ειναι ενα θέμα που χωράει πολύ συζήτηση. Σίγουρα η θέληση ενός ατόμου παίζει μεγάλο ρόλο και μπορεί να επιρρεάσει την ψυχολογική κατάσταση είτε προς τη μία πλευρά είτε προς την άλλη, αλλά δεν είναι η μόνη παράμετρος. Απόδειξη αυτού είναι οτι υπάρχει πολύ ισχυρή γενετική συσχέτηση στην κατάθλιψη. Είναι μία κατάσταση που στις βαριές μορφές επιρρεάζει τη δυνατότητά να "ευχαριστιέται" κάποιος τα πράγματα, και αυτο γίνεται με νευροχημικό τρόπο (είναι σύμπτωμα όμως αν και τυχαίνει να ενισχύει πάρα πολύ και τις πρωτογενείς αιτίες κάποιες φορές).
Όλα αυτά παίζουν ρόλο στο πόσο δύσκολα η εύκολα βγαίνεις απο τον κύκλο, οπότε δεν θα έλεγα ακριβώς οτι είναι εξ ολοκλήρου στην ευχαίρια ενός ανθρώπου να υποστεί η όχι αυτή την κατάσταση, αν και αναγνωρίζω οτι η θέληση παίζει μεγάλο ρόλο. ΚΑΙ αυτή όμως επιρρεάζεται απο την κατάθλιπτική κατάσταση. Ο ανθρωπος μπορεί να κάνει τα πάντα, αρκεί να το πιστέψει, το κακό είναι οτι μπορέι και να πιστέψει τα πάντα, σύμπεριλαμβανομένου και του οτι του αξίζει η του οτι είναι αναπόφευκτη η κατάσταση που βιώνει, και αυτός είναι απο τους μεγαλύτερους κινδύνους.
Το άν μπορείς να ελέγξεις την κατάσταση, αυτο ειναι ενα θέμα που χωράει πολύ συζήτηση. Σίγουρα η θέληση ενός ατόμου παίζει μεγάλο ρόλο και μπορεί να επιρρεάσει την ψυχολογική κατάσταση είτε προς τη μία πλευρά είτε προς την άλλη, αλλά δεν είναι η μόνη παράμετρος. Απόδειξη αυτού είναι οτι υπάρχει πολύ ισχυρή γενετική συσχέτηση στην κατάθλιψη. Είναι μία κατάσταση που στις βαριές μορφές επιρρεάζει τη δυνατότητά να "ευχαριστιέται" κάποιος τα πράγματα, και αυτο γίνεται με νευροχημικό τρόπο (είναι σύμπτωμα όμως αν και τυχαίνει να ενισχύει πάρα πολύ και τις πρωτογενείς αιτίες κάποιες φορές).
Όλα αυτά παίζουν ρόλο στο πόσο δύσκολα η εύκολα βγαίνεις απο τον κύκλο, οπότε δεν θα έλεγα ακριβώς οτι είναι εξ ολοκλήρου στην ευχαίρια ενός ανθρώπου να υποστεί η όχι αυτή την κατάσταση, αν και αναγνωρίζω οτι η θέληση παίζει μεγάλο ρόλο. ΚΑΙ αυτή όμως επιρρεάζεται απο την κατάθλιπτική κατάσταση. Ο ανθρωπος μπορεί να κάνει τα πάντα, αρκεί να το πιστέψει, το κακό είναι οτι μπορέι και να πιστέψει τα πάντα, σύμπεριλαμβανομένου και του οτι του αξίζει η του οτι είναι αναπόφευκτη η κατάσταση που βιώνει, και αυτός είναι απο τους μεγαλύτερους κινδύνους.
Το ένστικτο της αυτοσυντήρησης, όπως και τα περισσότερα ένστικτά του ο άνθρωπος έχει την προοπτική να τα ξεπεράσει. Δεν συμβαίνει πολύ συχνά ευτυχώς (εξ ού και δεν έχουν αυτοκαταστροφική συμπεριφορά παρα ένα μικρό μέρος των ατόμων με κατάθλιψη).Το περιβόητο αίσθημα (ένστικτο μάλιστα) της επιβίωσης πού πάει σε αυτές τις περιπτώσεις;
Δέν μπορείς να εκλογικεύσεις αυτούς τους λόγους, γιατι οι συναισθηματικές αντιδράσεις μας δεν υπαγορεύονται απο τη λογική μας. Τι λόγο έχεις να χαίρεσαι οταν βλέπεις ενα αγαπημένο σου πρόσωπο, να ευχαριστιέσαι μια μέσα στην παραλία και τι λόγο έχεις να στεναχωριέσαι για κάτι κακό που σου συμβαίνει στη ζωή σου; Κανείς δεν "αποφασίζει" να πέσει σε κατάθλιψη, είναι αποτέλεσμα των περιστάσεων και των ψυχολογικών αποθεμάτων και της προδιάθεσης κάποιου. Το να έχεις δεί η αναγνωρίσει την κατάσταση βοηθάει αλλά μέχρι ένα σημείο.γιατί ένας άνθρωπος να αφήνει τόσο τον εαυτό του να πέσει σε βαρειά μελαγχολία και σε κατάθλιψη;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.