suspiria
Διάσημο μέλος
Η ρόζα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Φοιτητής/τρια. Έχει γράψει 2,065 μηνύματα.
17-05-07
22:17
Και δεν νομίζω ότι στην ηλικία σου έχεις ασχοληθεί με Αμεα τόσο πολύ και έχεις έρθεις σε επαφή με τόσες οικογένειες που έχουν ώστε να ξέρεις και τι ακριβώς γίνεται...
Για την ακρίβεια δεν έχω ασχοληθεί καθόλου. Γνώρισα μία οικογένεια το καλοκαίρι και τη θαύμασα για την υπομονη τής και το κουράγιο της. Κι επίσης θαύμασα μία κοπέλα που σηκώθηκε στα έδρανα της Βουλής των εφήβων, εκπρόσωπος Ειδικού Σχολείου, και τα ΕΧΩΣΕ. Και όλα τα μικρά και καλοβολεμένα παιδάκια, που είχαν και τα δύο τους χεράκια και οι κινήσεις τους ήταν αρμονικές και όχι νευρόσπαστες, είχαν φτάσει στην βουλή με τις έτοιμες εκθεσούλες και τα παραμυθάκια και όταν την άκουσαν ανατρίχιασαν.
Κρίμα που δεν είναι όλη η ανθρωπότητα σαν κι αυτούς. Πραγματικά μετά απο αυτή τη συζήτηση αν μου τύγχαινε κάτι τέτοιο θα το κρατούσα και θα το μεγάλωνα και θα το αγαπούσα. Και πρώτα απο όλα θα το έπαιρνα μακριά απο την Ελλάδα.
Πολλά τραγούδια λέμε έξω απο το χορό όμως έτσι νιώθω τώρα.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
suspiria
Διάσημο μέλος
Η ρόζα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Φοιτητής/τρια. Έχει γράψει 2,065 μηνύματα.
17-05-07
18:35
Δείξε μου μια οικογένεια που επιλέγει να φέρει ένα τέτοιο παιδί στον κόσμο, και να σου δείξω 100 (στην κυριολεξία) που γνωρίζω πόσο δυστιχισμένες είναι (αν ακόμα μπορεί κανείς να τις χαρακτηρίσει οικογένειες).
Μπορώ να σου δείξω 100 οικογένειες που έχουν ένα τέτοιο παιδί και δεν θα επέλεγαν να το αποχωριστούν, να το θανατώσουν ή να το αλλάξουν με ένα κανονικό και δείξε μου εσύ μία που θέλει.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
suspiria
Διάσημο μέλος
Η ρόζα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Φοιτητής/τρια. Έχει γράψει 2,065 μηνύματα.
17-05-07
16:12
Δηλαδή τι εννοείς Suspiria επειδή μπερδεύτηκα. Αν εσύ ας πούμε σε 1 χρόνο που θα είσαι ενήλικη έμενες έγκυος, δεν ήθελες το παιδί και ο πατέρας το ήθελε, θα συνέχιζες την εγκυμοσύνη;
Όχι, όπως και δεν θα συνέχιζα την εγκυμοσύνη αν ήθελα εγώ και δεν ήθελε ο πατέρας.
Δεν ξέρω αν κάνω λάθος όμως βλέπω οτι οι περισσότερες κοπέλες σκέφτονται με τη λογική οτι "αφού το έχω στο σώμα μου εγώ αποφασίζω και δεν θα με υποχρεώσει ο άντρας μου να κάνω έκτρωση"
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
suspiria
Διάσημο μέλος
Η ρόζα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Φοιτητής/τρια. Έχει γράψει 2,065 μηνύματα.
17-05-07
15:43
Κάτσε βρε Demelene, νομική κάλυψη προς τι; Να γεννήσει ένα παιδί η γυναίκα που δεν θα το θέλει για να το μεγαλώσει ο άντρας; Να βάλει το σώμα της σε μια τέτοια ταλαιπωρία, να τρελαθεί από τις ορμόνες, να έχει τα γνωστά ψυχολογικά σκαμπανευάσματα, να πάρει βάρος, να λείψει από την δουλειά της και να κάνει pause στην καριέρα της για να κάνει ένα παιδί που δεν θέλει; Αυτό που λες είναι παράλογο!
Κάτι τέτοια, που αφορούν κούραση του σώματος εννέα μήνες, κάνουν κάποιες μητέρες να αισθάνονται οτι το παιδί τους ανήκει και έχουν κάθε δικαίωμα πάνω σε αυτό.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
suspiria
Διάσημο μέλος
Η ρόζα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Φοιτητής/τρια. Έχει γράψει 2,065 μηνύματα.
17-05-07
12:30
Προσωπικά αν τύγχαινε κάτι τέτοιο θα έκανα έκτρωση λόγω του οτι δεν νιώθω έτοιμη για κάτι τέτοιο. Και επίσης δεν θα δεχόμουν αττάκες του τύπου "Μόνο η μάνα μπορεί να αποφασίσει για τη τύχη του εμβρύου και οι άλλοι απλά θα πουν την γνώμη τους".
Πιστεύω οτι στην ηλικία μου, οπου δεν είμαι καν ανεξάρτητη οικονομικά, δεν έχω ολοκληρωτικά την ευθύνη για ένα παιδί. Δηλαδή αν εγώ αποφασίσω οτι θα το φέρω στον κόσμο θα επηρεάσω σημαντικά και την οικονομική κατάσταση των γονέων μου, και των γονέων του φίλου μου, ή του φίλου μου αν είναι ενήλικας. Επίσης, αν με ενδιέφερε πραγματικά ο φίλος μου, δεν θα μπορούσα να πω "εγώ είμαι έτοιμη ή εγώ δεν είμαι έτοιμη άρα πράττω σύμφωνα αφού μόνο η δική μου γνώμη μετράει επειδή εγώ θα το έχω εννέα μήνες στο σώμα μου" , θα ρωτούσα και θα έπαιρνα υπόψην μου και τη δική του στάση, το πώς νιώθει, πώς θα τον επηρεάσει και όλα αυτά.
Επίσης διαφωνώ κάθετα σε αυτό που γράφει στις πρώτες σελίδες ένα μέλος σχετικά με το οτι αν μία κοπέλα νιώθει ώριμη να έχει σεξουαλικές επαφές θα πρέπει να νιώθει έτοιμη να αντιμετωπίσει και κάτι τέτοιο. Είναι εντελώς διαφορετικό, ειδικά σήμερα όπου υπάρχουν ανεπτυγμένα μέσα προφύλαξης το ενδεχόμενο της εγκυμοσύνης το σκέφτεσαι ως έσχατη περίπτωση και κανένας δεν λέει "θα οδηγήσω το αμάξι μόνο αν είμαι έτοιμος να σκοτωθώ".
Τέλος κάτι που θα ήθελα να αναφέρω: Πολλοί βλέπω και αναφέρουν οτι δεν θα έδιναν σημασία στα λόγια του κόσμου, ούτε κι εγώ προσωπικά, απλά πληροφοριακά, στην κλειστή κοινωνία του χωριού της γιαγιάς μου είναι το πρώτο και πιο σημαντικό απο όλα. Δεν θέλω να αναφέρω συγκεκριμένα απλά κάποτε στον κλειστό οικογενειακό μου ρόλο έτυχε μία γυναίκα να μείνει έγκυος 5 ή 6 μήνες πριν το γάμο και η οικογένεια την ανάγκασε να κάνει έκτρωση γιατί δεν θα ήταν ωραίο να είναι έγκυος στο γάμο και να φαίνεται η κοιλιά.
Πιστεύω οτι στην ηλικία μου, οπου δεν είμαι καν ανεξάρτητη οικονομικά, δεν έχω ολοκληρωτικά την ευθύνη για ένα παιδί. Δηλαδή αν εγώ αποφασίσω οτι θα το φέρω στον κόσμο θα επηρεάσω σημαντικά και την οικονομική κατάσταση των γονέων μου, και των γονέων του φίλου μου, ή του φίλου μου αν είναι ενήλικας. Επίσης, αν με ενδιέφερε πραγματικά ο φίλος μου, δεν θα μπορούσα να πω "εγώ είμαι έτοιμη ή εγώ δεν είμαι έτοιμη άρα πράττω σύμφωνα αφού μόνο η δική μου γνώμη μετράει επειδή εγώ θα το έχω εννέα μήνες στο σώμα μου" , θα ρωτούσα και θα έπαιρνα υπόψην μου και τη δική του στάση, το πώς νιώθει, πώς θα τον επηρεάσει και όλα αυτά.
Επίσης διαφωνώ κάθετα σε αυτό που γράφει στις πρώτες σελίδες ένα μέλος σχετικά με το οτι αν μία κοπέλα νιώθει ώριμη να έχει σεξουαλικές επαφές θα πρέπει να νιώθει έτοιμη να αντιμετωπίσει και κάτι τέτοιο. Είναι εντελώς διαφορετικό, ειδικά σήμερα όπου υπάρχουν ανεπτυγμένα μέσα προφύλαξης το ενδεχόμενο της εγκυμοσύνης το σκέφτεσαι ως έσχατη περίπτωση και κανένας δεν λέει "θα οδηγήσω το αμάξι μόνο αν είμαι έτοιμος να σκοτωθώ".
Τέλος κάτι που θα ήθελα να αναφέρω: Πολλοί βλέπω και αναφέρουν οτι δεν θα έδιναν σημασία στα λόγια του κόσμου, ούτε κι εγώ προσωπικά, απλά πληροφοριακά, στην κλειστή κοινωνία του χωριού της γιαγιάς μου είναι το πρώτο και πιο σημαντικό απο όλα. Δεν θέλω να αναφέρω συγκεκριμένα απλά κάποτε στον κλειστό οικογενειακό μου ρόλο έτυχε μία γυναίκα να μείνει έγκυος 5 ή 6 μήνες πριν το γάμο και η οικογένεια την ανάγκασε να κάνει έκτρωση γιατί δεν θα ήταν ωραίο να είναι έγκυος στο γάμο και να φαίνεται η κοιλιά.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.