Isiliel
Επιφανές μέλος
Η Φεγγάρω αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 51 ετών και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 13,854 μηνύματα.
15-12-10
14:00
Μια πολύ στενή μου φίλη έχει ένα γιο ο οποίος είχε φτάσει σχεδόν δύο ετών χωρίς να περπατά φυσιολογικά και τον πήγε σε Αναπτυξιολόγο (ο οποίος δεν βρήκε τίποτε το ανησυχητικό και τελικά ο μικρός περπάτησε λίγο αργότερα, αφού το πρόβλημα ήταν ότι είχε πέσει κάποια στιγμή και φοβόταν...).
Από αυτά που μου είπε, ο Αναπτυξιολόγος ελέγχει τη φυσική ανάπτυξη του παιδιού. Δηλαδή την ομιλία του (αν μπορεί να αρθρώσει λέξεις και πόσες, αν περπατά σωστά, αν έχει το σωστό βάρος). Δεν νομίζω ότι σχετίζεται με τη συμπεριφορά του παιδιού, αν και δεν είμαι βέβαιη. (Νομίζω η underwater θα ξέρει να σου πει περισσότερα).
Εάν το παιδί ήταν με όλους έτσι όπως είναι με τις γιαγιάδες του, θα υποπτευόμουν ότι έχει κάποιο επικοινωνιακό πρόβλημα (δεν μπορεί να εξηγήσει αυτό που θέλει και στην προσπάθεια αυτή γίνεται βίαιο), αλλά αφού λες πως η συμπεριφορά αυτή δεν είναι γενικευμένη, μάλλον έχει να κάνει με τις γιαγιάδες, παρά με το παιδί.
Στη δική μου περίπτωση τα πράγματα ήταν πολύ χειρότερα, αφού το παιδί μεγάλωνε μαζί με τη γιαγιά στο ίδιο σπίτι.
Συνέβαινε και σε μας ό,τι συμβαίνει και στον ανιψιό σου. Δηλαδή με μένα το παιδί είχε πολύ καλή συμπεριφορά και με τη μάνα μου ήταν άλλος άνθρωπος. Ρώτησα έναν φίλο ψυχολόγο τότε και μου είπε να μην ανησυχώ. Το παιδί μαθαίνει να συμπεριφέρεται ανάλογα με τους ανθρώπους που συναναστρέφεται, λίγο πολύ δηλαδή, κάνει ό,τι κάνουμε όλοι: φέρεται στον καθένα με τον τρόπο που το παίρνει για να περνάει το δικό του
Μεγαλώνοντας μου είπε πως το παιδί θα πάρει λίγο απ' όλα για να συνθέσει το χαρακτήρα του.
Η μικρή γιαγιά είναι νεότατη, λογικά αν η ξαδέρφη σου κάνει μια συζήτηση μαζί της για τα βασικά, θα βρουν ένα κοινό τρόπο διαπαιδαγώγησης.
Αν η μεγάλη γιαγιά δεν δείξει ότι δυσανασχετεί όταν τη χτυπάει, γιατί ο μικρός να καταλάβει ότι κάνει κάτι λάθος;
Από την άλλη, πού είδε το παιδί να χτυπάνε και το κάνει κι αυτό; Τα παιδιά μιμούνται συνήθως συμπεριφορές των μεγαλύτερων. Μήπως τρώει και το ίδιο ξύλο;
Από αυτά που μου είπε, ο Αναπτυξιολόγος ελέγχει τη φυσική ανάπτυξη του παιδιού. Δηλαδή την ομιλία του (αν μπορεί να αρθρώσει λέξεις και πόσες, αν περπατά σωστά, αν έχει το σωστό βάρος). Δεν νομίζω ότι σχετίζεται με τη συμπεριφορά του παιδιού, αν και δεν είμαι βέβαιη. (Νομίζω η underwater θα ξέρει να σου πει περισσότερα).
Εάν το παιδί ήταν με όλους έτσι όπως είναι με τις γιαγιάδες του, θα υποπτευόμουν ότι έχει κάποιο επικοινωνιακό πρόβλημα (δεν μπορεί να εξηγήσει αυτό που θέλει και στην προσπάθεια αυτή γίνεται βίαιο), αλλά αφού λες πως η συμπεριφορά αυτή δεν είναι γενικευμένη, μάλλον έχει να κάνει με τις γιαγιάδες, παρά με το παιδί.
Στη δική μου περίπτωση τα πράγματα ήταν πολύ χειρότερα, αφού το παιδί μεγάλωνε μαζί με τη γιαγιά στο ίδιο σπίτι.
Συνέβαινε και σε μας ό,τι συμβαίνει και στον ανιψιό σου. Δηλαδή με μένα το παιδί είχε πολύ καλή συμπεριφορά και με τη μάνα μου ήταν άλλος άνθρωπος. Ρώτησα έναν φίλο ψυχολόγο τότε και μου είπε να μην ανησυχώ. Το παιδί μαθαίνει να συμπεριφέρεται ανάλογα με τους ανθρώπους που συναναστρέφεται, λίγο πολύ δηλαδή, κάνει ό,τι κάνουμε όλοι: φέρεται στον καθένα με τον τρόπο που το παίρνει για να περνάει το δικό του
Μεγαλώνοντας μου είπε πως το παιδί θα πάρει λίγο απ' όλα για να συνθέσει το χαρακτήρα του.
Η μικρή γιαγιά είναι νεότατη, λογικά αν η ξαδέρφη σου κάνει μια συζήτηση μαζί της για τα βασικά, θα βρουν ένα κοινό τρόπο διαπαιδαγώγησης.
Αν η μεγάλη γιαγιά δεν δείξει ότι δυσανασχετεί όταν τη χτυπάει, γιατί ο μικρός να καταλάβει ότι κάνει κάτι λάθος;
Από την άλλη, πού είδε το παιδί να χτυπάνε και το κάνει κι αυτό; Τα παιδιά μιμούνται συνήθως συμπεριφορές των μεγαλύτερων. Μήπως τρώει και το ίδιο ξύλο;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.