Άλλα μηνύματα του μέλους MaryVeg σε αυτό το thread

MaryVeg · 21-07-11

Κι αν τίποτα δενζήσαμε μαζί

Κι αν οι δυσκολίεςδεν πρόλαβαν να μας επισκεφτούν

Κι αν οι τσακωμοί μαςήταν ασήμαντοι

Κι αν η φθορά δενπρόλαβε να μας αγγίξει

Κι αν χρόνος που είμαστεμαζί ειν ασήμαντος

Τι σημασία έχει;

Για μένα η μεγαλύτερηδοκιμασία είναι που είμαι δίπλα σου.

Και η μεγαλύτερηευτυχία,

Που εξακολουθώ ναείμαι κοντά σου!

MaryVeg · 20-07-11

Αυτό το ποίημα το έγραψα πολύ πρόσφατα. δεν έχω βρει τίτλο - δεν έχω βρει κάτι που να με ικανοποιεί ακόμη... και το έγραψα για τον άνθρωπό μου... θέλω να του το δώσω σε λίγες μέρες (κάμποσες δλδ), και θα ήθελα την γνώμη σας !!!! :redface:

Το τελευταίο διάστημαπροσπαθώ να σου μιλήσω.

Κι ο φόβος, εμπόδιοάτρωτο, υψώνεται,

ανάμεσα σε εσένα και τα συναισθήματα μου.

Οι λέξεις είναι τόσοαπλές, μα δεν τολμώ να τις ξεστομίσω

Τα μάτια μου μιλούν σιωπηλά,

γιατί οι ηχηρέςεκδηλώσεις με τρομάζουν.

Τα χείλη μουμπερδεύουν αυτά που θέλω να πω.

Εσύ ακούς μονάχα τα «μουλείπεις» και τα «σε σκέφτομαι».

Λέξεις – ασπίδα προστασίας,

κάθε φορά που θυμάμαιτον φόβο μου.

«Μείνε λιγάκι ακόμη» προδίδειτο βλέμμα μου.

Κι το κορμί μουέτοιμο να αγκαλιάσει το είναι σου.

Στο τέλος μένω μονάχημε την απορία, γιατί δεν μίλησα.

Κι κάπου κάπουαναρωτιέμαι αν έχω προδοθεί, κι αν πρέπει να μιλήσω.

Μα πάλι προσπερνώ τιςσκέψεις μου και σιωπώ.

Γιατί γνωρίζω πως οιλέξεις,

είναι τόσο μικρές για να περιγράψουν μεγάλασυναισθήματα.

Και καμιά φορά, εμείςοι ίδιοι, είμαστε τόσο ανασφαλείς,

μέσα στην μεγαλύτερη ανασφάλειαπου κρύβει η ζωή.

Δεν θα σου πια πως ΣΕΑΓΑΠΑΩ.

Νομίζω πως τώρα πιατο ξέρεις.

MaryVeg · 10-07-11

ΌΝΕΙΡΟ

Ονειρεμένες, υπερβολικά όμορφες, εκείνες οι ημέρες.
Νόμισα προς στιγμήν πως άγγιζα την συναισθηματική μου ολοκλήρωση.
Εκείνη την στιγμή , όπου γνώριζα καλύτερα από ποτέ τα θέλω μου.
Ικανή να προσφέρω ολόκληρο το είναι μου για την ενσάρκωσή τους.
Ρέουν τώρα από τα μάτια μου δάκρυα, γιατί μόλις ανακάλυψα...
Όνειρο ήτανε.... κι όλα τα όνειρα κάποτε τελειώνουν.

MaryVeg · 05-06-11

"Φόρα την μάσκα σου κύριε και
κοίταξε να παίξεις τον ρόλο σου καλά!
Και άμα είσαι τυχερός, θα βρεις και ανταμοιβή..."

πόσο αληθηνό....

MaryVeg · 05-06-11

ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΤΗΚΑ

Όσο όμορφη κι αν είναι η διαφορετικότητα, καμιά φορά αποτελεί αιτία για εκμετάλλευση… Σε έναν κόσμο δομημένο όπως ο σημερινός, κάπως έτσι θα μπορούσαν να βλέπουν τα μη ανθρώπινα είδη την ύπαρξή τους…

Καταδικάστηκα ν’ανοίκω σε είδος μη ανθρώπινο
Το τίμημα γι’αυτό είναι σκληρό
Τον πόνο θα βιώνω, την ασέβεια
Κι άλλα τόσα, ως να θανατωθώ.
Απλά νομίζω… στον κόσμο αυτόν δεν χωρώ!

Θα γίνω τεχνητά εγκυμονούσα αγελάδα
Κοτόπουλο βγαλμένο από εκολαπτήριο
Πρόβατο γάλακτος που θα σφαχτεί το Πάσχα
Πτώμα γουρουνιού που πάει στο πρατήριο.
Θα γίνω θύμα κυνηγού μέσα στα αίματα
Ψάρι πνιγμένο από ασφυξία
Θα ζω φυλακισμένο με ανέχεια
Στων βασανιστών μου την ματαιοδοξία.

Θα γίνω κλόουν να γελάτε που κατάντησα
Λιοντάρι ήμερο στου τσίρκου την σκηνή
Ελεφαντίνα που απ’το ξύλο μάτωσα
Μα το ανέχτηκα για λιγοστή τροφή
Θα γίνω ταύρος ματωμένος στην αρένα
Άγριος σκύλος δολοφόνος προς το είδος μου
Άλογο που του φορούν την σέλα
Ζώο σε κήπο να θαυμάζουν την αιχμαλωσία μου.

Θα γίνω αλεπού εγκλωβισμένη σε παγίδα
Φώκια που από χτύπημα κείτεται νεκρή
Παγιδευμένα τσιντσιλά σε εκτροφεία
Ως που να γίνω γούνα θα ζω στην φυλακή.
Θα γίνω μινγκ που ζωντανό το γδέρνουν
Ρούχα δερμάτινα, και γούνινα πολλά
Νεκρό κορμί που σε βιτρίνα φέρνουν
Για να φορέσεις το τομάρι μου πληρώνεις ακριβά.

Θα γίνω μαϊμού με ηλεκτρόδια στον εγκέφαλο
Λαγός τυφλός απ’τα καλλυντικά
Χάμστερ που τεμαχίζουν δίχως αίτιο
Καμένος σκύλος από τα χημικά.
Θα γίνω ζώο φτιαγμένο για πειράματα
Θυσία για επιστήμη κι ομορφιά
Η καρδιά μου θα χτυπά τελείως άρρυθμα
Ώσπου να σταματήσει να χτυπά οριστικά.

Θα γίνω γάτα σ’ένα άθλιο εκτροφείο
Κουτάβι που απ’την μάνα του έφυγε νωρίς
Ζώο εμπόρευμα σε κάποιο κολαστήριο
Αδέσποτο που δεν αναζητά κανείς.
Θα γίνω παπαγάλος σε κλουβί
Φίδι, χάμστερ, κουνελάκι σε βιτρίνα
Έμψυχο παιχνίδι για κάποιο παιδί
Κι αν είμαι προβληματικό υπάρχει η ευθανασία.

Καταδικάστηκα ν’ανοίκω σε είδος μη ανθρώπινο
Το τίμημα γι’αυτό είναι σκληρό
Τον πόνο θα βιώνω, την ασέβεια
Κι άλλα τόσα, ως να θανατωθώ.
Απλά νομίζω… στον κόσμο αυτόν δεν χωρώ!

M/L

MaryVeg · 27-04-11

Εκείνες τις στιγμές

Εκείνες τις στιγμές δεν σκέφτομαι.

Ντύνομαι απλά συλλέκτης βιωμάτων.
δραπετεύω από τον ιδεατό κόσμο του μυαλού μου.

Βαδίζω σταθερά στην πραγματικότητα.

Εκείνες τις στιγμές δεν σκέφτομαι.

Προκαλώ δράση, δέχομαι αντίδραση,

και γεννώ πρωτόγνωρα συναισθήματα.

Εκείνες τις στιγμές προσθέτω στο βιβλίο της ζωής μου.

Ανάμεικτα συναισθήματα με πλημυρίζουνε.

Στενοχώρια για κάθε όμορφη στιγμή που ‘έφυγε.

Ανακούφιση για κάθε στραβοπάτημα που κατόρθωσα να ξεπεράσω.

Εκείνες τις στιγμές δεν σκέπτομαι

Γιατί οι άδειες από σκέψεις, εκείνες οι στιγμές,

μου δείχνουν πως έζησα,

και πως εξακολουθώ να ζω στην πραγματικότητα.

MaryVeg · 27-04-11

Δεν ξέρω αν υπάρχει κάτι ανάλογο... Έψαξα δεν βρήκα, αλλά αν υπάρχει ας μεταφερθεί... Άνοιξα ένα θέμα ώστε όσοι γράφουν ποιήση να μοιραζόμαστε τα δημιουργήματα μας !!!

Σας παραθέτω ένα δικό μου...

-Ενός λεπτού σιγή-

Εσείς γυναίκες πετυχημένες,
που απολαμβάνεται την καθημερινότητα σας.
Εσείς, που εκμεταλλευτήκατε την ευκαιρία και αναπτυχθήκατε
πάνω στο ροζ σύννεφο του καθωσπρεπισμού.
Δέσμιες του ωραίου και του εύκολου.
Υποταγμένες στο ήθος μιας κοινωνίας πνιγμένης στα πρέπει και τα μη.
Εσείς γυναίκες όμορφες, πετυχημένες.
Αριστούχες απόφοιτες ενός τρόπου ζωής, όπου ο κόσμος έκρινε,
πως πρέπει να ακολουθήσετε,
Κρατήστε ενός λεπτού σιγή.
Για τις γυναίκες εκείνες που δεν θέλησαν,
ή δεν τους δόθηκε η ευκαιρία να ακολουθήσουν
την δική σας παθητική πραγματικότητα.
Ενός λεπτού σιγή για όσες κράτησαν την ζωή στα χέρια τους.
Ασυμβίβαστες, ξεβολεμένες και μόνες.
Για όσες βιώνουν στο πετσί τους την αθλιότητα του κόσμου,
όπου εσείς τροφοδοτείτε.
Για όσες σέρνονται από κρεβάτι σε κρεβάτι παλεύοντας να επιβιώσουν.
Για όσες βιάζονται καθημερινά, μα η ψυχή τους στέκει αγέρωχη –
-Αναδυόμενη Αφροδίτη μες απ΄τους αφρούς του δολοφόνου κόσμου σας.
Ενός λεπτού σιγή για τις ανύπαντρες μητέρες, τις επαναστάτριες, τις βολοδαρμένες,
τις δραπέτισσες.
Ενός λεπτού σιγή για τις γυναίκες εκείνες που η λογική σας θέλει πουτάνες.
Ο κόσμος σας δεν αναγνωρίζει.
Αυτές για χρόνια, αιώνες ολόκληρους σιωπούσανε, υπομένοντας
την αθλιότητα, εσάς και τον κόσμο σας.
Τώρα ήρθε η δική σας στιγμή να σωπάσετε.
Μοναχά για ένα λεπτό.

Μ.Λ.

Άλλα μηνύματα του μέλους MaryVeg σε αυτό το thread

MaryVeg

Εκκολαπτόμενο μέλος

MaryVeg

Εκκολαπτόμενο μέλος

MaryVeg

Εκκολαπτόμενο μέλος

MaryVeg

Εκκολαπτόμενο μέλος

MaryVeg

Εκκολαπτόμενο μέλος

MaryVeg

Εκκολαπτόμενο μέλος

MaryVeg

Εκκολαπτόμενο μέλος

Λοιπές Σελίδες