kalypso
Περιβόητο μέλος
Η lily allen αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 35 ετών, επαγγέλεται Μηχανολόγος μηχανικός και μας γράφει απο Μονακό (Ευρώπη). Έχει γράψει 5,880 μηνύματα.
10-01-08
00:16
Γεια σας και καλώς σας βρήκα! Αυτό είναι το πρώτο μου post και επέλεξα να απαντήσω στο συγκεκριμένο θέμα διότι με έχει προβληματίσει κι εμένα αρκετές φορές, αν και είμαι μόλις 18 ετών... Γενικά στη ζωή μου μου αρέσει να υπάρχει μία ανακατωσούρα, να μη μένουν τα πράγματα ως έχουν αλλά να αλλάζουν διαρκώς, κρατώντας με έτσι σε εγγρήγορση. Ταυτόχρονα όμως μου αρέσει να ξέρω ότι υπάρχουν κάποια πράγματα στανταρ- ότι δηλαδή το βράδυ πριν κοιμηθώ θα μιλήσω με τον φίλο μου , ότι το Σαββατοκύριακο θα τον συναντήσω κ.ο.κ. Θα έλεγα λοιπόν ότι μάλλον μου αρέσει να με εκπλήσσει η ζωή... Οι μικρές στιγμές που διαρκούν λίγο είναι αυτές που μας κάνουν περισσότερο ευτυχισμένους και όταν έρχονται οι μέρες που δεν είμαστε και στα καλύτερά μας, σκεφτόμαστε αυτές και παίρνουμε δύναμη να συνεχίσουμε.
Η καθημερινότητα είναι φυσικό να φθείρει τη σχέση, ειδικά όταν το ζευγάρι μένει μαζί και βλέπουν ο ένας τον άλλο περισσότερες ώρες. Φαντάζομαι ότι έτσι θα πολλαπλασιάζονται και οι καυγάδες π.χ. "πού στο καλό έβαλες το πουκάμισο το άσπρο με τις ρίγες" (στη ντουλάπα κοίταξες καλέ μου; ) Αν αυτό δεν φθείρει τον έρωτα, τότε τι;... Από την άλλη πλευρά, σκέφτομαι ότι δεν μπορείς να είσαι 24 ώρες το 24ωρο ερωτευμένη... Ούτε να είσαι συνέχεια μες στις γλύκες και την τρελή χαρά. Όλοι έχουμε στιγμές που θέλουμε να μείνουμε μόνοι μας, να αφιερώσουμε χρόνο στον εαυτό μας, να μη μιλάμε σε κανέναν... Το ότι είμαστε με κάποιον δε μας αφαιρεί αυτόματα αυτό το δικαίωμα.
Εν κατακλείδει, δεν ξέρω αν ο έρωτας ''τελειώνει κάποια στιγμή, αλλά πιστεύω ότι αν δεν θέλουμε να τελειώσει, δε θα τελειώσει. Και ίσως να μου πείτε ότι λόγω ηλικίας τα βλέπω λίγο ρομαντικά τα πράγματα, αλλά αυτή τη στιγμή ζω ίσως τον πρώτο μου έρωτα και δε θέλω να τελειώσει!
Η καθημερινότητα είναι φυσικό να φθείρει τη σχέση, ειδικά όταν το ζευγάρι μένει μαζί και βλέπουν ο ένας τον άλλο περισσότερες ώρες. Φαντάζομαι ότι έτσι θα πολλαπλασιάζονται και οι καυγάδες π.χ. "πού στο καλό έβαλες το πουκάμισο το άσπρο με τις ρίγες" (στη ντουλάπα κοίταξες καλέ μου; ) Αν αυτό δεν φθείρει τον έρωτα, τότε τι;... Από την άλλη πλευρά, σκέφτομαι ότι δεν μπορείς να είσαι 24 ώρες το 24ωρο ερωτευμένη... Ούτε να είσαι συνέχεια μες στις γλύκες και την τρελή χαρά. Όλοι έχουμε στιγμές που θέλουμε να μείνουμε μόνοι μας, να αφιερώσουμε χρόνο στον εαυτό μας, να μη μιλάμε σε κανέναν... Το ότι είμαστε με κάποιον δε μας αφαιρεί αυτόματα αυτό το δικαίωμα.
Εν κατακλείδει, δεν ξέρω αν ο έρωτας ''τελειώνει κάποια στιγμή, αλλά πιστεύω ότι αν δεν θέλουμε να τελειώσει, δε θα τελειώσει. Και ίσως να μου πείτε ότι λόγω ηλικίας τα βλέπω λίγο ρομαντικά τα πράγματα, αλλά αυτή τη στιγμή ζω ίσως τον πρώτο μου έρωτα και δε θέλω να τελειώσει!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.